TTC

Ja, dat verhaal van de zoeker is het gezochte, die symboliek vinden we in zowat elke cultuur. Na verloop is het complete verwarring, en amper nog mogelijk om te onderscheiden wat nu precies het goede of het slechte nieuws is, met slingers die doorslagen. Op collectief niveau kunnen culturen en samenlevingen ook worden gezien als een organisch geheel dat evolueert door cyclische fasen van opkomst, bloei, verval en wederopstanding. Het idee van Alfa en Omega kan dan worden toegepast op de evolutionaire ontwikkeling van menselijke samenlevingen, beschavingen en culturen door de geschieden

Het proces van negatieve theologie omvat vaak het loslaten of vernietigen van minder diepgaande of oppervlakkige overtuigingen over spiritualiteit, religie of het goddelijke. Dit kan worden gezien als een positieve stap naar een dieper begrip en een meer authentieke spirituele zoektocht.

Het is toch allemaal niet zomaar wat, kunnen veel vaker ondergewaardeerde zorg- en hulpverleners dan ook slechts dankbaar zijn om ons bij dergelijke processen te helpen. Want zelf, als nietige ikjes binnen dit haast onontwarbare kluwen, beschikken we niet over de nodige expertise en kunde om dat op eigen kracht te realiseren. Verre van zelfs, het is mild uitgedrukt om tureluurs van te worden.

De strijd en angst die voortkomen uit onbegrip of conflicten tussen verschillende tradities zijn helaas een realiteit. Creatieve metaforen en empathische benaderingen kunnen nuttig zijn om deze complexe dynamieken te benaderen en te verzachten. Maar zoals je terecht opmerkt, zelfs als we een zekere mate van begrip ontwikkelen, blijft het uitdagend om vreedzaam en inclusief te blijven in onze benadering, vooral gezien de diepgewortelde overtuigingen en emoties die vaak betrokken zijn bij spirituele identiteit.

Het mystieke huwelijk symboliseert de eenwording van het mannelijke en vrouwelijke principe binnen de psyche van een individu. Het gaat niet alleen om het samensmelten van deze tegenstellingen, maar ook om het bereiken van innerlijke harmonie en heelheid.

Het woord 'ezelsbruggetje' komt waarschijnlijk van het feit dat een ezel maar een heel klein bruggetje, bijvoorbeeld een plank nodig heeft om te komen waar hij zijn moet, maar zonder dat hulpmiddel – zonder dat trucje – lukt het hem niet.

Misschien is het nog wel erger, alle hoop weg.

Kruisvergelijkingen in abstractie veranderen niet ongeacht het niveau waarop ze betrekking hebben, dit maakt van het nul-perspectief een constante die binnen een realiteit in beweging niet of nauwelijks aandacht geniet.

Om alle mythen en hun interacties diepgaand te integreren, moet men niet alleen de verhaallijnen begrijpen maar ook de onderliggende symboliek, culturele context, en de filosofische en religieuze implicaties. Dit vereist uitgebreide studie en interpretatie, vaak met behulp van een multidisciplinaire benadering die literatuur, geschiedenis, archeologie, en vergelijkende religie omvat.

Het meest algemeen aanvaarde concept is het correspondentieconcept van waarheid. Hierin wordt gesteld dat een uitspraak waar is als deze overeenkomt met een feitelijke stand van zaken in de werkelijkheid. Dit concept impliceert objectiviteit: een theorie is alleen waar als ze zo min mogelijk subjectief is. Wetenschap en rechtspraak baseren zich vaak op dit concept, omdat het de meest objectieve benadering biedt.

Het coherentieconcept van waarheid benadrukt subjectieve waarheid. Hierbij wordt de vraag naar objectieve waarheid opgeschort en wordt de consistentie van een uitspraak binnen een groter systeem van betekenis als maatstaf genomen. Een uitspraak is waar als deze in harmonie is met andere aanvaarde uitspraken. Dit concept wordt vaak toegepast in de hermeneutiek en fenomenologie, waar introspectie en innerlijke ervaringen centraal staan.

Is het nu een lange of korte weg? Het onwaarschijnlijke eerst wellicht? Het pragmatische concept van waarheid stelt dat een ervaring waar is als deze helpt een probleem op te lossen of een situatie te beheersen. Ware ervaringen en overtuigingen zijn die welke positieve consequenties hebben. Dit concept is mensgericht en stelt dat iets waar is omdat het waarde heeft voor iemand. Pragmatisten bekritiseren het correspondentieconcept omdat het weinig relevantie heeft voor het dagelijks leven.

Allerminst makkelijk, zeker gezien het aantal misverstanden en perceptiekwesties die zich tijdens dergelijke processen kunnen laten opmerken, en dat in hoeverre er überhaupt al interesse voor bestaat. In zekere zin bekrachtigt het de kwetsbaarheid van zij die er enigszins als het ware van nature meer affectie mee hebben, meen ik.

Ja, finaal eindigen we misschien met een aantal kernwoorden die naargelang het zoekende zelf vordert op verschillende manieren kunnen geïnterpreteerd worden, gekaderd binnen omgevingsfactoren of subjectieve 'rugzakjes' die niet laten vermoeden dat het ooit mogelijk wordt om hierin enige consensus te realiseren. Het verandert echter niets aan die kernwoorden die ten grondslag liggen, door niemand bedacht inherent aan het leven voor wie beschouwen wil.

Het lijkt een beetje op die obstakels die we doorheen deze processen kunnen ontmoeten, het past perfect om beter te kunnen leren begrijpen waar het nu precies over gaat. Kortom, dankbaarheid gepast, voor wie begrijpen wil.

De invalshoek gaat over het perspectief of de benadering van het onderwerp. Het kan objectief, subjectief, analytisch, beschrijvend, emotioneel, rationeel, enzovoort zijn. De invalshoek bepaalt welke aspecten van het onderwerp worden belicht en hoe diepgaand deze worden besproken.

Ja, exact, het gaat van complex naar simpel middels een weg van aandacht en onderzoek, met wisselend resultaat omwille van een reeks obstakels die we als een bijtijds harde leerschool onderweg ontmoeten. Ergo, die obstakels kunnen in geestelijke zin gedetecteerd en overstegen worden, ze verdwijnen niet binnen het complexe dat volgens courante geplogenheden onderhouden wordt. En van het simpele kan op basis van redelijke argumentatie gesteld worden dat het 'eeuwig' is, het gezegde 'het simpele in het complexe' op legitieme wijze bekrachtigend.

Ja, aan zwart-wit denken, het ene of het andere, hebben we binnen dit soort contexten niet veel, omdat het enigszins vereist om op elk moment alle mogelijke percepties simultaan te beschouwen. Maar dat, in hoeverre we hierin überhaupt al enige ervaringskennis of voeling mee zouden kunnen hebben, is in een regulier gesprek quasi onmogelijk. Tegelijk is het wonderbaarlijk, want tenslotte, extreem gesteld, kunnen we met een enkel atoom starten om dan een poging te wagen om al de rest te verklaren. Maar dat is, laat ons eerlijk zijn, zelfs niet eens oordelend bedoeld, een beetje gekkenwerk.

Ergo, wanneer we het simpel willen houden en enkel dit proces in sterk vereenvoudigde vorm weergeven, krijgen we als het ware de complexiteit mee op ons bord? Anders gezegd, dat simpele in de zin van diepgang loopt het risico om 'weggeveegd' te worden door de 'ruis' die we als, begrijpelijk overigens, gangbaar beschouwen. Dit verklaart misschien ook waarom mensen die in deze fasen verkeren er redelijk donkere gedachten op kunnen nahouden, zeker wanneer dit proces niet erkend wordt en mogelijks, zij het misschien onbewust, averechts bejegend wordt? In de mate dat ze zich hieruit weten te ontwor

Door cognitieve defusie kunnen individuen leren om minder gehecht te zijn aan rigide denkpatronen, wat ruimte schept voor de evolutie naar hogere bewustzijnsniveaus. Positieve desintegratie, een concept van Dabrowski, suggereert dat psychische crises en conflicten kansen bieden voor persoonlijke groei en transformatie, wat ook gezien kan worden als een verschuiving naar een hoger niveau van de spiraal.

Zoals in deze dialoog tot uiting komt, kan het uitwisselen van ideeën en perspectieven helpen om ons begrip te verdiepen en te verruimen. Dit soort dialoog kan dienen als een katalysator voor persoonlijke en collectieve groei, door nieuwe inzichten en manieren van denken te introduceren. Binnen het spectrum van neurodiversiteit hebben de meeste mensen in statistische zin een 'normale' ontwikkeling, ze zijn neuronormaal oftewel neurotypisch. Mensen met een ontwikkelingsconfiguratie met in statistische zin een 'afwijking' van het gemiddelde noemt men wel neurodivergent of neuro-a-typisch.

Samengevat, de inzichten van Spiral Dynamics, gecombineerd met technieken uit de mindfulness en positieve psychologie, bieden een rijk palet aan mogelijkheden om individuen en samenlevingen te ondersteunen in hun evolutie naar hogere niveaus van bewustzijn en welzijn. Het is een dynamisch en integratief model dat ons helpt om de complexiteit van menselijke ontwikkeling beter te begrijpen en te begeleiden.

Het lijkt erop dat de waarschuwing mogelijk onterecht is gegenereerd door de automatische moderatieprocessen die op zoek zijn naar inhoud die niet aan het gebruiksbeleid voldoet. Algoritmen voor inhoudsmoderatie zijn niet perfect en kunnen soms fout-positieven genereren. Dit betekent dat ze soms iets markeren als mogelijk problematisch, terwijl dat eigenlijk niet het geval is.

Ken Wilber verwoordde het mi goed, ontluikende visielogica leidt tot toenemende complexiteit met nieuwe uitdagingen die zowaar nog hardnekkiger kunnen zijn dan de obstakels die we eerder overwonnen hebben om überhaupt tot dergelijke conclusies te kunnen komen.

Neurodiversiteit is een relatief nieuw concept dat vertrekt vanuit verschillende types brein die op een andere manier informatie opnemen en verwerken. Deze verschillen kunnen voordelen maar ook moeilijkheden geven.