TTC

Misschien had Heraclitus wel een punt, herleid alles tot z'n essentie en verbaas je dan dat niets bestaat. Het wordende ontstaat door strijdende krachten, die in elkaar overgaan in een eeuwig voortdurend proces. Het is door strijd dat de werkelijkheid dynamisch is en tegendelen bestaan. De tweestrijd is daarom rechtvaardig en noodzakelijk, want alles krijgt zijn plaats en moet zijn plaats behouden. Het is daarbij de taak van de mens om te leren accepteren dat spanningen deel van het leven zijn, en dat wedijver onvermijdelijk verschillen in de samenleving bepaalt. 'Strijd is de vader van a

Ja, heb het ook altijd vreemd gevonden dat mensen niet de ambitie hebben om oorlog te willen, vaak leidt het tot debatten over moraliteit waar oorlog van komt.

Een spel zonder doel is geen spel, en het doel vergeten is de meest voorkomende domheid van de mens. Althans, volgens Nietzsche toch.

Wat de ene al weet is de andere aan het zoeken, zoiets?

Ik weet eigenlijk niet goed wat Appie B bedoelt met 'seculiere moraal', dit zou gaan over handelen in functie van het totale menselijke (en dierlijke) welzijn. Dit lijkt sterk op de vraag hoe we nu zo efficiënt mogelijk een Vredesrijk kunnen realiseren. Ik zie eerlijk gezegd geen verschil, tenzij dat God zich er niet mee bemoeit.

Met dank aan de wetenschappelijke methode, kennis kan helpen maar dat vereist ook dat er aan een aantal voorwaarden voldaan wordt. Het wordt allemaal netjes onderbouwd. Het ELM onderscheidt twee routes die tot overtuiging kunnen leiden: de centrale route (Engels: central route) en de indirecte route (Engels: peripheral route). Processen die via de centrale route verlopen vereisen een grote mate van aandacht, waardoor ze geneigd zijn dominant aanwezig te zijn onder condities die een grote mate van uitgesprokenheid stimuleren. Centrale routeprocessen onderwerpen een overtuigend bedoelde boo

We hebben nu een praktisch voorbeeld gegeven van hoe 'seculiere moraal' werkt, verder hoef je van mij niets te doen. Het is wetenschappelijk eenvoudig waarneembaar.

Je hebt zelf deze topic gestart, via de wetenschappelijke methode is het vrij eenvoudig om te bepalen hoe ernstig de situatie is. Maar misschien is het antwoord niet zo prettig om te moeten (h)erkennen, ook de mogelijke reacties daarop werden wetenschappelijk deskundig bestudeerd en in kaart gebracht. Maar misschien is het beter om een aantal zaken niet te weten, begin dan ook geen debat over moraliteit aub.

Hoe ga je nu degelijk kennis nemen van de beschikbare sociale alternatieven?

Dat zegt niemand, je stelt wel dat je geen onderbouw krijgt voor geopperde stellingen. Je hanteert dus eigenlijk een wetenschappelijke methode die niet wetenschappelijk is. Wat ontbreekt er dan? Is dat inmiddels niet evident?

Ik heb niet gezegd dat we het kind met het badwater weg dienen te gooien, kijk ook eens naar de alternatieven die in het verlengde liggen. Wetenschappers doen nogal wat moeite om te waarschuwen voor de gevolgen wanneer we niet dringends iets veranderen aan het hedendaagse systeem, dat is waar het vandaag over gaat. En zo komen we tot het ontnuchterende besef dat er niet moreel gehandeld wordt, beperkte rationaliteit kan hier aan de basis liggen maar dat is onhoudbaar als excuus. Jammer genoeg beschik je niet over die kennis, anders zou het debat veel eenvoudiger zijn. Ja, je zou dan kunnen zeg

Is het debat lastiger wanneer het praktisch wordt? Wat doe je met die informatie, verwerpen? Wat bedoel je dan met wetenschappelijke methode?

Waarom zouden we het kind met het badwater weggooien, dat zegt toch niemand? Het morele handelt vandaag over het niet volwaardig in rekening brengen van beschikbare sociale alternatieven, het betekent bijvoorbeeld allerhande besparingen binnen de zorgsector die niet nodig zijn. Maar je weet niet waar die alternatieven over gaan, je kan dan ook geen verschil maken en/of daar een oordeel over vellen. Ja, zo lijkt het al snel dat je in een andere wereld leeft, dit alles wordt door wetenschap onderbouwd nochtans. Hier hebben we God niet voor nodig, wel de bereidheid tot studie, overdenking en vera

Nee, dat doen we niet, in het andere geval zouden de sociale alternatieven al lang tot uitvoering zijn gebracht. Onderzoek wijst uit dat een dergelijk proces toch iets moeizamer verloopt dan de theorie laat vermoeden, vooral wanneer je zou gaan kijken naar het psychotechnische aspect daarvan. Ook hier kan kennis helpen, net zoals ervaring leert.

Dacht dat je nu net dat behartigde, vooral door de religieuze invulling.

Jij draagt daar geen verantwoordelijkheid voor, je gaf zelf al aan dat je je daarvan distantieert.

Die lijst is veel te lang, tenzij je moeite wil doen om het niet te zien.

Dat is gekende materie, de perverse effecten komen doorgaans veel later aan het licht.

Appie B heeft al aangegeven dat hij de alternatieven niet kent, het is dan ook onmogelijk om daar een conclusie aan vast te knopen. Maar dat heeft met kennis te maken, dit vereist a priori ontvankelijkheid en degelijke integratie/diepgaander beschouwing.

Volgens het onderstaande concept? Iets is pas waar als het onze belangen dient, als gemeenschap in z'n totaliteit. Een derde concept is de ‘pragmatische waarheid’. Volgens dit concept is een ervaring ‘waar’ als deze ervaring het individu helpt om een probleem op te lossen of om een situatie meester te worden. Ervaringen of overtuigingen worden beschouwd als handelingen zoals alle andere handelingen, en ware ervaringen en overtuigingen zijn die ervaringen en overtuigingen die positieve consequenties hebben. Pragmatisten hebben kritiek op het correspondentieconcept van waarheid, omdat ze vi

Fijn te horen, moraliteit blijkt dan toch subjectief te zijn.

Lukt het?

Eén van de twee honden toch? Dat is toch een hele massa wanneer je de lijn doortrekt?

Dat is de onverschilligheid waarover men spreekt, iedereen kan doodvallen maar we gaan het wel over moraliteit hebben. Het is een vreemde combinatie. Zo gebeurt dat inderdaad, het zijn bijzondere fenomenen.

Wellicht iets te maken met die innerlijke tweestrijd waar je mee kampt, zoals je eerder al aangaf.