TTC

Je blijft het maar doen, alsof atomen natuurlijk zijn wellicht?

Dat mag inmiddels wel duidelijk zijn, wat doen ze daar met jou in die kerk eigenlijk?

Je blijft maar hangen in die toxische omgeving, hierdoor zie je het andere niet.

En nu zijn de deuren toe, je mag mee op de boot.

Alles is voorzien, alles start bij jezelf.

Je zegt dat je daar schrik van hebt, zo blijf je in deze dimensie hangen. Je hangt tussen de twee, zo lijkt het wel.

Misschien hebben we een ander systeem nodig, een Sabbatsjaar werkt als een katalysator in dergelijke processen. Het ene komt met het andere, heel bijzonder is dat.

Ja, je ziet anderen blijkbaar graag lijden, vreemde Jezus weliswaar.

Waarom laat je Jezus niet eerst binnen, dat biedt hoop ipv al die wanhopige gedachten.

Jij kan dat, door Gods Woord te volgen en daar de expressie van te zijn.

Ja, wordt vandaag allemaal herbekeken aangezien men beseft dat er een en ander structureel verkeerd zit.

Een Sabbatsjaar heeft het omgekeerde effect, daar is het nu net voor bedoeld. Het gaat om normen, waarden en ethiek.

Bizar genoeg, dat soort begeleidingen zijn ook bezig met een transformatie. Zo zien we dat alles in dezelfde richting begint te wijzen, niets dan goed nieuws dus.

Dat is de primaire voorwaarde zoals eerder gezegd, een mens kan niet nuchter oordelen over iets dat hij niet kent. En door dat al zolang te vergeten is dat natuurlijk niet beter geworden, dat is nu eenmaal het nogal hardnekkige neveneffect.

Over welke begeleiding heb je het hier precies? Er zijn verschillende opties, ik zou alleen niet langsgaan bij mensen die hier niets van kennen.

Alle beetjes helpen, zo help je God een handje.

Ja, je kan dit best onder begeleiding doen, hevige emoties kunnen zich manifesteren maar dat ebt wel weg in de loop van dit proces.

Denk dat ze blij gaan zijn, hoop alleen dat de schok niet te groot is. Ik zou het wel voorzichtig aanbrengen, er bestaan nogal wat misinterpretaties over deze materie.

Misschien gewoon tijd om een beetje op te schuiven, zo kan Jezus binnen.

Een Sabbatsjaar wordt vandaag vertaald als Modern Debt Jubliee, is gewoon terug te vinden op internet. En sterker, er zijn zelfs verschillende varianten mogelijk, eerder een luxeprobleem dus. Het ontbreekt hem aan informatie, je wil hem dit ook niet vertellen waardoor hij daar onwetend over blijft.

Je buurman is nu de Duivel, hij spreekt hem gewoon na. Maar dat wil je niet tegen je buurman gaan zeggen?

En waar heb je Jezus nu gezet, op de kast?

Je sprak mi eerder over iets anders waar je schrik van kreeg, dat proces van wedergeboorte.

En straks weer klagen over de Duivel?

Over dewelke had je het nu, over allebei tegelijkertijd dan? Zo wordt het wel heel verwarrend, net zoals er maar weinig rekening gehouden wordt met de niveaus binnen dat persoonlijke groeipotentieel.