TTC

Is dubbel te beschouwen in ieder geval, als we ons beperken tot het profane dan zal het nog een hele klus worden om die zogeheten hemel op aarde te realiseren. Niet omdat het allemaal zo moeilijk is maar omdat we nu eenmaal denken zoals we denken, dit is niet statisch maar veranderlijk naarmate steeds meer bewustwording daagt.

Achteraf bekeken, voor mij is de wereld nu niet meer dan een serieus uit de hand gelopen monopolyspel, het heeft z’n charmes maar we zijn al lang het oorspronkelijke doel vergeten. Binnen dit spel zijn mensen uitermate creatief en met de opkomst van de technologie gaat dat steeds sneller, zelfs in die zin dat het systeem een loopje neemt met de mensheid, bekrachtigt door onszelf. En om onszelf hiervan te kunnen bevrijden bestaat een oeroud principe, namelijk het idee van een monetaire reset. Een monetaire reset is een containerbegrip voor een waaier aan remedies die herstel faciliteren, iets d

Het wil niet zeggen dat je jezelf en de wereld niet mag liefhebben, het is uitnodiging om je ware aard te herontdekken en dat tot expressie te brengen. In het andere geval vertaal je dergelijke citaten zonder de diepgang of het menselijke groeipotentieel te (h)erkennen, eenzijdig bekeken vanuit het zogeheten valse zelf dat naar zichzelf kan zoeken.

Echt heel bijzonder, kan amper m'n ogen geloven.

Als jij het zegt, nu mogen we blijkbaar Gods creatie al niet meer liefhebben.

God gaf me biflatie als antwoord, eerder logisch dan onbegrijpelijk om niet ongekende redenen.

Angst voor vrijheid?

Overigens, als bidden ook tot antwoorden leidt, wat is er dan gebeurd met al die antwoorden uit het verleden?

Je zou er al eens moeten geweest zijn, veel eenvoudiger. Misschien is er ook ergens een begin, waar je ook weer eindigt.

Ja, je hoeft dan maar te kijken naar het contrast tussen wat is en wat mogelijk is, misschien begin je zelfs te denken dat je buurman wel de duivel moet zijn. Die beproeving komt pas achteraf, zoals steeds dezelfde vragen die al honderd keer de revue zijn gepasseerd.

Het zijn zo van die bizarre waarnemingen waarin anderen misschien wel herkenning kunnen vinden, naarmate je steeds positiever en oplossingsgericht begint te denken lijkt de wereld steeds meer als een blok aan je been waardoor het leven ook steeds zwaarder begint te worden. Alsof je innerlijk quasi letterlijk in twee stukken wordt gereten, enerzijds de hunkering naar een harmonieuzer samenleving die eigenlijk voor het grijpen ligt, anderzijds een wereld die je naar beneden zuigt met z’n logge systemen en problemen die in theorie al opgelost zijn. En dit is geen hocus pocus, in alle eenzaamheid

Het zou al heel wat zijn als mensen geen honger hoeven te lijden, heb ik geen boeken voor nodig. Je mag er dan wel allerhande aanvallen bijnemen, maar met je eens. Het is als jezelf offeren.

Niemand verplicht je om over iets na te denken, informatie is er voor iedereen en zelfs gratis. Vergeef me voor mijn onvermogen om de liefdevolle strijder te onderscheiden van de harteloze strijder, het was een reflectie van mijn eigen verwarring om te kunnen dealen met de slagvelden van het verleden. Als ik mijn hart te ver opende, was ik te kwetsbaar voor aanvallen van anderen. Ik was geprogrammeerd om gevoelloos en star te zijn, gefocust, en op alles voorbereid, zodat ik mezelf en anderen kon beschermen tegen die aanvallen.

Het gaat helemaal niet over 'mijn' waarheid, het gaat over de middelen die ons allen ter beschikking staan en de wel/niet toepassing hiervan. En hoe kan je nu oordelen over iets waarvan je niet weet wat het betekent?

Er staat dat biflatie niet gekend is door een meerderheid, heeft niets met mij te maken dan wel met informatie die voor iedereen toegankelijk is.

Wat je niet interesseert kan je ook niet plots iets anders noemen, simpelweg omdat je niet weet waar het over gaat. Ja, de wereld verdwijnt dan niet, je ziet alleen veel meer.

Dan kan je nuchter naar de wereld kijken, en het menselijke lijden voelen.

Je weet blijkbaar ook niet het wat betekent. Dat je er wakker van geschud kan worden.

Weinigen kunnen zich er iets bij voorstellen wanneer politiek op het idee zou komen om biflatie mee in het maatschappelijke besluitvormingsproces te betrekken, dit in de veronderstelling dat men ook weet wat het betekent en tot welke gevolgen dit kan leiden. Ondanks technisch denkbaar is het echter niet waarschijnlijk dat deze optie ooit overwogen zal worden, met inbegrip van de neveneffecten zoals we als ‘gangbaar’ kunnen waarnemen.

Als de bereidheid daartoe gevonden kan worden. Ik ben geheel in voor meditatie en diepgaander introspectie, toch baart het me ook enige zorg wanneer je hiermee tot resultaten komt die je ook de stuipen op het lijf kunnen jagen. Heb dit onderwerp tijdens een NVC-workshop ter sprake gebracht, hoe zouden we daar het best mee kunnen omgaan? Het is finaal een netelig dilemma gebleken, vooral omdat verschillende mensen dezelfde informatie op een verschillende manier kunnen interpreteren van waaruit deze of gene reactie kan volgen. Om dezelfde reden lijkt het goedwillend delen van kennis of inzic

Iedereen kan dat begrijpen, als daartoe de bereidheid gevonden wordt.

Ja, zelfs het meest eenvoudige kan niet begrepen worden.

Dat kan het gevolg zijn van langdurige manipulatie of culturele conditionering, niet dat het moeilijk is.

Het gaat over eenvoudige dingen, geen raketwetenschap voor een keertje. Pragmatisch, als er 10 opties zijn en er worden er maar 5 ter kennis gesteld dan kan er over 5 niet eens nagedacht worden.

Ja, vanuit gedeelde kennis die voor iedereen beschikbaar is en ook gebruikt kan worden in functie van het algemeen belang.