TTC

Einstein stelde dat genialiteit z’n grenzen kent, domheid niet. Hij adviseerde ook om alles zo eenvoudig mogelijk te maken, maar ook niet eenvoudiger dan dat. In de eerste plaats lijkt het nogal arrogant dat ervaringswerkers binnen de GGZ zich gaan meten met een briljant man zoals Einstein, de reacties zullen dan wellicht soortgelijk zijn aan wat hij op zijn toch wel indringend congruente manier in veel citaten heeft geopperd. Maar stel dat er waarachtigheid in z’n stellingen zit, wat voor een prachtige meerwaarde zouden deze inzichten dan niet zijn voor de GGZ? Het genoopt wellicht enige inte

In de vakliteratuur vinden we begrippen zoals de tirannie van de meerderheid, halve waarheden, zwijgspiraal, repressieve tolerantie, epistemologische obstakels, Dunning-Krugereffect en aanverwanten, iets waarvan ik meen dat niet alle GGZ-hulpverleners rekening mee houden bij de beoordeling van klanten. En dit op zich is geen verwijt aangezien de GGZ-hulpverlener vaak ook geen kennis heeft over deze technische materie, het samenvoegen van kennis lijkt dan raadzaam om nog meer schade te voorkomen. Immers, het zijn niet de GGZ-hulpverleners die hier de last van dragen maar psychisch kwetsbare men

Ontdaan, en bijgevolg regelmatig opgeblazen in de vorm van perverse effecten, die als normaliteit gezien worden met allerhande analyses zonder het systeem aan de bron te herstellen. Zoals Prediker dan ook zei, het is als tegen luchtkastelen strijden, auto-immuun en derhalve onbewust. En het wordt beslist niet beter wanneer een aantal stelt dat we niets kunnen of mogen doen aan dat wat iedereen gewoon nuchter kan waarnemen, dat is misleidend.

Heel eenvoudig, binnen een economie kunnen we gebruik maken van zowel inflatie als deflatie, als het enkel inflatie is dan wordt het systeem ontdaan van z'n beginselen. En zo, zoals Prediker terecht stelt, strijden we tegen luchtkastelen, als problemen die helemaal niet bestaan wanneer we deflatie terug zouden toelaten tot diverse besluitvormingsprocessen. Maar hierover hoor je een aantal helemaal niets zeggen, en veel erger dan dat.

Ergo, opstanding uit de dood is een spiritueel proces zoals het in de gnostiek beschreven staat, een proces op zielsniveau of de monade. Dit proces kan zich verder doorzetten maar dan zijn we al lang aan het vluchten van dat wat er zich voor onze ogen voordoet wat betreft het menselijke lijden.

Heeft veel met verwarring te maken, iets dat nog duidelijker wordt wanneer je systemen onderhoudt die ontdaan zijn van hun beginselen. Hier bovenop komen alle verschillende versies over religie, aan spanningsvelden geen gebrek.

Je zal snel weten wie of wat de Duivel nu precies is, het is dan vaak ook beter om maar niet wakker te worden.

Velen menen dat wakker worden nu net de straf is, omdat je dan elke dag getuige wordt van de gevolgen van onwetendheid en slechts machteloos kan toekijken.

Bedoel je hier de dood in spirituele zin, als onwetenden in het profane leven?

Nuchter denken is religieus, dat is wat bewustwording leert om niet ongekende redenen. Als het echter gaat over archaïsch-mythische interpretaties dan krijg je soms een heel ander verhaal, niets is onwaar, net zoals niets waar is.

De opstanding van de doden is het spirituele proces dat voor iedereen toegankelijk is, het is een metaforische beschrijving voor steeds meer bewustwording. In relatie tot Prediker en aards maatschappelijk gezien wordt een strijd geleverd tegen luchtkastelen die gevoed wordt door de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit. Hiermee wordt gezegd dat er technisch gezien geen restricties zijn om 'morgen' een andere samenleving te scheppen. Door een aantal zal dit echter krachtdadig tegengewerkt worden omdat het niet past binnen de referentiekaders die door omstandigheden geen tegensp

Dat is net hetzelfde als in het Hindoeïsme gezegd wordt, het spel van bewustzijn met z'n drie guna's. Jezus is al terug maar misschien is je dat nog niet opgevallen, het gaat dan ook niet zozeer over de vorm dan wel de expressie van onvoorwaardelijke liefde.

Een paradigmashift kan een zeer overweldigende gebeurtenis zijn voor wie dit ten individuele titel ervaart, los van wat je vreemde ervaringen zou kunnen noemen zit er echter ook een zeer pragmatisch luik aan verbonden. En dat heeft te maken met het leven van alledag, de vraag over hoe we deze ervaringen en bijhorende inzichten maatschappelijk kunnen integreren. Misschien nog het meest pakkende hieraan is dat het helemaal niet gaat over nieuwe kennis dan wel over vergeten kennis, over niets nieuws onder de zon maar niet voldoende gekend door een meerderheid. En dan komt de netelige vraag, zoude

Politiek en economische systemen zoals deze zich in deze wereld hebben genesteld, wanneer we verwijzen naar de zeer concreet aanwijsbare anomalieën dan geef je niet thuis om vervolgens te zeggen dat we de Duivel gaan vangen. Maar dat laatste kan niet, omdat iedereen moet wachten van jou.

Zoals gezegd verschillende niveaus, neem bv Sjako die alles bekijkt vanuit een beperkt theosofisch denkkader maar hiermee ook de rest negeert, spreken we dan nog over religie in z'n ware vorm of slechts het in stukken kappen van de ether waarbinnen die strijd tegen luchtkastelen zich manifesteert?

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en alle wegen leiden naar Rome, waarop Nietzsche meende te moeten zeggen dat de grootste domheid der mensheid het doel vergeten is. Vervolgens kan je Einstein nemen, hij stelde dat we onze problemen niet opgelost krijgen binnen dezelfde manier van denken dat ze veroorzaakt. Herbert Simon stelt op zijn beurt dan weer dat we als individu onmogelijk alle sociale alternatieven voor een maatschappelijk probleem kunnen kennen, wat voor Michel Foucault wellicht aanleiding gaf om de elementen van utopische gespletenheid en systeemovermacht te suggereren. Gaston Bachela

Je bedoelt Prediker en de strijd tegen luchtkastelen? Er zijn verschillende niveaus waarop we dit kunnen beschouwen, wat meestal allemaal door elkaar gehaald wordt waardoor z'n stellingen of inzichten enkel maar bekrachtigd worden. Maar dat zien we pas echt door wat hij zei gerichte aandacht te geven middels zelfonderzoek, wat anders is dan om de haverklap citaten bovenhalen als slagwapen binnen diezelfde strijd tegen luchtkastelen. Ik denk dat die onbegrepen groep hier in zekere zin los van staat, door te kijken vanuit een meta-perspectief.

Over de verhalen van de onzichtbare hand en het alien-handsyndroom is het laatste woord nog niet gezegd, het komt er een beetje op neer dat wanneer zowel links als rechts niet meer weten dat ze eigenlijk in cirkeltjes draaien een vreemde hand van bovenaf iedereen wakker schudt en de opgelopen schade of gecultiveerde onrecht vreedzaam en vergevingsgezind corrigeert. Maar links en rechts willen dit helemaal niet aangezien dit hun verworvenheden en overtuigingen doet wankelen, het protest, de chaos en bijhorend schaduwgevecht tegen de onzichtbare hand is dan ook van dien aard dat finaal amper nog

Ja, de trance werkt op alle vlak, hoe we daartussen nog kunnen leven is al een wonder.

Zelfs met wegwerpmensen, het verloren paradijs nog ver af. Met co-creatieve rente hebben we ontegensprekelijk een schot in de roos gevonden, op zichzelf al een afgeleide en het spreekt tot ieders verbeelding omdat niemand begrijpt waar het over gaat. Extra noot, deze zin herbergt verschillende diepten en zienswijzen, voor de liefhebbers dan toch.

Ja, en vind dan de valse antagonisten tussen de protagonisten maar eens terug, echt gekkenwerk dat je in het beste geval zonder al teveel kleerscheuren overleeft.

Ja, het is werkelijk factum stultus cognosit, die rol van luis in de pels is me toch niet zo goed meegevallen eigenlijk. Niet dat ik het niet van harte en met overgave deed, probleem is dat wanneer je een slapende hond wakker maakt dat de vlooien ook wakker worden.

Andersdenkenden zijn een uitstervend ras, met hun laatste stuiptrekkingen trachten ze nog te delen wat in hun harten gelegen is maar verder komt het niet. Wat ze inhoudelijk nog wilden zeggen zal echter nooit iemand weten, nochtans dat wat ze middels hun laatste stuiptrekkingen nog wilden delen.

Een paradigmashift kent vele gezichten waarbinnen een monetaire reset een belangrijke attractor is, in het andere geval lijkt me de transformatie van het vigerende zero-sumspel naar een co-creatieve samenleving heel moeilijk. Maar er is natuurlijk veel meer, zo heb ik het idee van Ondernemers Zonder Grenzen altijd bijzonder gevonden, zij planten bomen in de woestijn zodat deze terug tot leven komt. Nog even en er is helemaal geen woestijn meer om in te roepen, stel je voor.

Als alles Een is dan lijkt me dat een congruente houding, afhankelijk van de graad van bewustzijn die individueel kan verschillen uiteraard.