TTC

Vreemd, de rente zou dan variëren naargelang het BNP? Is dat normaal niet afhankelijk van de lening en de afspraken daarover? Average Joe zou ook eerst aandacht kunnen hebben voor dat wat nu misschien nog niet gekend is, om vervolgens te kunnen zien hoe pijnlijk de situatie is, zelfs absurd.

Ja, dat is hetzelfde, het zou anders ook geen oefening zijn. Misschien kunnen we beter andersom denken, hoeveel rente betaalt de Belgische staat vandaag aan rente? Heb je daar een idee van?

Ik denk dat het ging over die specifieke epistemologische obstakels die het wereldbeeld of onze perceptie vertekenen, de neveneffecten zijn niet mals. We hadden een lijntje kunnen toevoegen, spreken in halve waarheden laat een vermoeden na. Toch simpel?

Alweer interessant, een mythologie is het geheel van verhalen en denkbeelden van een bepaalde cultuur waarin belangrijke vragen aan bod komen zoals de oorsprong van de mens, de wereld en natuurverschijnselen. Een mythologie kan in de loop van de tijd veranderen en meegroeien met veranderende omstandigheden. Zo zijn mythen als verhalen die moraliseren, educatief zijn en gegeven elementen van een samenleving rechtvaardigen. Doel daarbij is tot inzicht te komen over de werking van de menselijke geest, bruikbaar bij een herstelonderzoek met als risico hierin hopeloos (lees obsessief) te verdwalen.

Zoals een grote naam Bernard Lietaer stelt, rente fungeert als een attractor die eerder onbewust tot wetmatigheden leidt die ook een loopje nemen met de menselijke logica. Dit zien we veel beter wanneer we vanop een afstand naar het geheel kijken, niet wanneer we ons middenin de arena bevinden. Ergo, metadenkend, of simpelweg voor al wie er ten gronde kennis van neemt, kunnen we middels relatief kleine ingrepen heel het systeem doen kantelen in de richting van de aspiraties van de nieuwe GGZ. Zo gezien is er dus weinig aan de hand, tot je je ten diepste afvraagt wat dit nu concreet betekent, o

Net gelezen, een oudere ziel weet dat geld niet bestaat en aan de andere kant dat het belemmerend werkt bij het zijn wie we werkelijk zijn. Oudere zielen zullen geld als gereedschap gebruiken om hun spirituele vooruitgang te bevorderen of het gebruiken om anderen te helpen die minder goed af zijn. Bizar, misschien had het idee van die voorwaardelijke lotto dan toch een reden, grappig. Ja, waar kan je hiervoor eigenlijk terecht?

Als blinde vlekken bestaan dan kunnen we ons ook de vraag stellen welke impact dat heeft op het leven van alledag, in hoeverre kunnen of mogen we begrippen zoals verduistering en verlichting dan letterlijk nemen? En wat gebeurt er dan precies wanneer we die blinde vlekken zouden ophelderen, zou dat in dank aanvaard worden of nu net andersom? Als ervaringswerker in de GGZ ken ik er rationeel doordacht een aantal, het heeft me veel geleerd over veel andere dingen, in cascade.

Het absurdisme is een filosofische stroming waarin wordt gesteld dat het leven in essentie geen betekenis heeft, het onmogelijk is rationeel te verklaren waarom er leven is en dat iedere poging om de essentie van het heelal te ontrafelen gedoemd is te mislukken. Volgens absurdisten is het menselijk lijden het resultaat van vergeefse pogingen door individuen om reden of betekenis in de absurde kloof van het bestaan te vinden.

Geld hebben we eerst uit het niets verzonnen, pas daarna hebben we allerhande tekorten bedacht die we op een uiterst vreemde manier ook in stand houden, fascinerend is het. Maar ook, het is niet alleen fascinerend, zelfs amper geloofwaardig voor wie deze materie degelijk integreert in zijn/haar herstelonderzoek. De emoties die het vrijwel spontaan opwekt kan je dan maar beter ook niet onderschatten, net zoals de hoop die gelegen ligt in het potentieel dat veel vaker niet gezien wordt, noch begrepen zonder ontvankelijkheid en de bereidheid om een en ander aandachtiger te willen beschouwen. Voor

Door alles te fragmenteren ontgaat ons vaak het zicht op het geheel, in het verlengde gaan we hokjesdenken. Hokjesdenken leidt dan weer tot een strijd om getallen waardoor ‘het systeem’ de vijand wordt van de mens, zo lijkt het. Het is een akelige gedachte, mensen strijden onderling om getallen in rasters maar lijken klakkeloos voorbij te gaan aan het simpele feit dat je deze getallen ook met een muisklik kan verplaatsen. Het is nochtans dezelfde muisklik waarmee het spel een aanvang kent. Ik weet het, het zal weer te simpel zijn voor het intellect dat zichzelf in wetten heeft ingegraven, de b

Ja, nog beter, er verschijnen zelfs mensen in dat Koninkrijk, het zit goed in elkaar. Geld hebben we eerst uit het niets verzonnen, pas daarna hebben we allerhande tekorten bedacht.

Als de ziel levenslessen dient te leren voor het volgende leven dan kan ik me ook de vraag stellen waarom diverse inzichten in dit leven al niet bruikbaar zouden zijn, we zouden dan die kennis gewoon kunnen doorgeven onder het motto ‘hoe meer zielen, hoe meer vreugde’. Of is dat weer te simpel gedacht? Soms mogen we van geluk spreken dat de geest nooit zichzelf in vraag stelt, het zou immers zomaar eens kunnen dat we een telescoop blijken te zijn.

Het is bijzonder, door afstand te nemen komt inzicht dichterbij, en als je die inzichten deelt dan blijkt er amper iemand die het ziet. En dan vragen ze om een telescoop te kopen om beter naar de wereld te kunnen kijken, zo kunnen we nog eeuwig bezig blijven. En wat ga je dan zo meteen ontdekken, dat de aarde een atoom is in een gigantisch lichaam waarvan we denken dat het God is?

Als materie energie is, in hoeverre is alles dan geen metafoor? Grappig eigenlijk, een meta-foor laat vermoeden dat we in cirkeltjes draaien zoals de definitie van samsara ook weergeeft. Maar misschien is dat te ver gezocht, wat me prompt binnenviel. Alle gekheid op een stokje, wat gebeurt er als straks de traditionele mallemolen in verwarring raakt door er derde orde impulsen aan toe te voegen? Gaat op dat moment dat paradoxale fenomeen angst voor vrijheid zegevieren of kiezen we resoluut voor onze vrijheid? En wat betekent dat concreet eigenlijk?

Over de onvoorspelbaarheid van een paradigmashift maakt een aantal zich ernstig zorgen, niet zozeer om het potentieel dat vandaag voor het grijpen ligt. Paradoxaal genoeg, het is verbluffend eenvoudig om dat deskundig onderbouwd te verklaren en ervaringsgericht makkelijk te toetsen op waarachtigheid. Een academische setting is dan ook wenselijk, net zoals professionele begeleiding waardoor GGZ-hulpverleners kunnen schitteren als nooit voorheen, hoopvol, mensgericht en in vertrouwen op een goede afloop.

Kan ik wel begrijpen, blinde vlekken oplossen kan immers ook betekenen dat je al je voorgaande overtuigingen mag herzien, minder makkelijk dan het lijkt. Alles passeert de revue tijdens een herstelonderzoek, een megalomaan ziet zichzelf als belangrijker of machtiger dan zijn omgeving of schrijft zichzelf bijzondere talenten toe. Het Jeruzalem syndroom blijkt hier nauw verband mee te houden, dat wat zich binnen psychoses nogal eens laat opmerken. Interessante materie, vooral wanneer we verschillende referentiekaders naast elkaar gaan leggen en pas dan een logisch beredeneerd oordeel ve

In het verdoken gebied liggen de anomalieën voor het rapen, weet niet hoe je daar gaat op reageren maar de gevolgen zijn niet mals.

Sociale innovatie betekent creatieve destructie, in theorie kan dit allemaal fluweelzacht zoals ervaringswerkers in de GGZ dan ook zeggen. Het zou daarom al een hele stap vooruit zijn als we een aantal anomalieën zouden transparant kunnen maken, of de reden waarom we de GGZ interpelleren tot nader onderzoek. Het gaat om kleine dingen, weten we.

Alles passeert de revue tijdens een herstelonderzoek, een megalomaan ziet zichzelf als belangrijker of machtiger dan zijn omgeving of schrijft zichzelf bijzondere talenten toe. Het Jeruzalemsyndroom blijkt hier nauw verband mee te houden, dat wat zich binnen psychoses nogal eens laat opmerken. Interessante materie, vooral wanneer we verschillende referentiekaders naast elkaar gaan leggen.

Ik richt me op de economie om meer verbinding te realiseren, nog eenvoudiger. Maar die vruchtbare grond ben je alweer vergeten natuurlijk, misschien zit het gewoon in je hoofd, wie weet.

Wat nu? Met vallen en opstaan, in hoop en wanhoop, verdriet, machteloosheid, eenzaamheid, angst, zorg, verschrikking en weerzin, tot suïcide.

We kunnen samen duizenden zaadjes planten, als ze niet met liefde bevrucht worden dan zal het onkruid alles overwoekeren en wij beduusd achter blijven. Maar we geven niet op, we werken nu eenmaal als van nature vanuit ons hart, dat gaat op zich vanzelfsprekend.

Pas achteraf besef ik dat ik beter niet aan m’n herstel had kunnen werken, aanvankelijk mag een zelfonderzoek en diepe introspectie dan wel ontnuchterend, hoopvol en verfrissend werken door nieuwe informatie toe te laten tot denken en handelen, finaal ben je elke dag getuige van een weerzinwekkende wereld die je nog slechts machteloos kan beschouwen. En dan hebben we het nog niet gehad over wat je op een dergelijk pad nog allemaal op het spoor kan komen, onthutsend. Ergo, bergen met hoop die je netjes in de schuif kan leggen, als onbegrepen geklasseerd alsof het niemand interesseert. Ervarings

Het idee van een voorwaardelijke lotto is een middel om ons te onthechten van een systeem waarbinnen beperkte rationaliteit dominant is, aan de ene kant zeggend dat er in werkelijkheid nooit geldtekorten kunnen zijn, langs de andere kant voorwaardelijk om dat geld nuttig en doordacht te besteden. Bespreek dit eenvoudige idee in je nabije omgeving en observeer gewoon wat er gebeurt, het zal een bijzondere en leerzame ervaring zijn, soms zelfs schokkend.

Het is eigenlijk een verbluffend eenvoudig idee, neem even de tijd om te mediteren over wat samsara in werkelijkheid betekent en zie wat mensen al eens bedacht hebben om de cirkel te doorbreken. Op deze manier komen we tot tijdloze oplossingen voor steeds dezelfde problemen, om vervolgens te kunnen verklaren dat we blind en doof zijn. Logica, het heeft wel wat, zij het machteloos en eenzaam toekijkend naar een wereld die grandioos iets over het hoofd ziet. Bijgevolg, in een wereld vol problemen is het de moeilijkste taak om aandacht te vinden voor oplossingen.