TTC

Dat is wat we al jaren zeggen, gaat over hetzelfde. Waar een aantal E-werkers ooit eens dacht was om het vooral simpel te houden, door hun hulpvragen te faciliteren middels een vereenvoudigd denkexperiment dat gebaseerd is op het volgen van ggz-adviezen. Mensen geloven zoiets natuurlijk voor geen meter, simpelweg omdat het ongeloofwaardig is, doch de eenvoud zelve, van harte.

Hebben ze die truc aan jou nog niet verteld? Als je aan de bron begint met elementen buitenspel te zetten en je brengt ze nadien terug in herinnering, dat je dan iets kan zien dat je eerder niet zag? Die hoop is er dus al, maar misschien heb je er gewoon geen aandacht voor, of geen zin om een en ander ernstig te nemen. Technisch gezien iets met de prefrontale cortex te maken, heel bijzonder allemaal.

Het was pas toen ggz-experten hun nieuwste aspiraties presenteerden dat ze met hun integere hulpvragen over een aantal epistemologische obstakels in vigerende systemen op de proppen kwamen, maar prompt ook werden geconfronteerd met een haast onwaarschijnlijke kenniskloof waarvan schijnbaar verwacht werd dat psychisch kwetsbare mensen dat zouden kunnen oplossen. Alsof het de normaal was, ondanks alle vragen met betrekking tot de gesuggereerde beperkte rationaliteit die nu net door die obstakels eerder onbewust in stand gehouden worden, logischerwijs dan ook angst-, zorg- een weerzinwekkend. En

Door wie dan wel?

Je gelooft dus dat bijvoorbeeld schuldenbergen bestaan omdat ze een feit zijn? En wat is je gevoel daar dan bij?

Met fietsen is dat net zo, vallen en opstaan. Gelukkig is dat heel anders wanneer het om een denkexperiment gaat dat we in de vorm van een eilandmodel kunnen opzetten, en dan kijken hoeveel variaties je zelf kan bedenken om tot deze of gene uitkomst te komen, naar keuze. Hierna kan je overwegen om er in alle integriteit en vreedzaamheid hulpvragen over te gaan stellen, dan weet je meteen ook hoe laat het is, altijd handig. Piekervaringen worden door Maslow beschreven als bijzonder vreugdevolle en opwindende momenten in het leven waaraan gevoelens van intens geluk en welbevinden, verwond

Je zit op de schouders van God?

Dat is wat we eerder al gezegd hebben, dat wat tijdloos is komt meestal van de Vader. Maar het is goed Willempie, het is nog nooit zo kristalhelder geweest.

Als je dat leerstuk van die vergeten basiskennis vroeger zou geweten hebben, zou je dan vandaag anders reageren?

Prachtig, die berg in die metafoor is datgene dat heel de wereld in verduistering houdt, en het zit gewoon tussen onze twee oren. Hoe lang je het nog kan volhouden weten we natuurlijk niet, maar of je dat ook christendom kan noemen?

Je hebt inmiddels al flink over die metafoor nagedacht, valt onmiddellijk op.

Herstel lijkt er soms op dat we over een berg moeten klimmen die niet bestaat, maar de kloof is te groot.

Het grootste probleem van mensen die naar mensen luisteren, is dat ze het risico lopen om op het idee te komen dat het allemaal veel eenvoudiger zou kunnen, zelfs in mensentaal.

Iedereen mag het eens proberen, met ggz-experten een dialoog voeren over een probleem dat eigenlijk niet bestaat tenzij we blijven denken dat het wel bestaat, en er gemakshalve de ggz-adviezen bij vermelden die je van hen gekregen hebt om tot deze conclusie te komen, sterkte!

Als je nu een spel bedenkt waarin goed en kwaad zich manifesteren, is het dan niet een beetje absurd om te zeggen dat het niet zo is?

Vandaag leven psychisch kwetsbare mensen in een wereld waar ggz-experten je zeer welwillend en ook oprecht goedbedoelend de 31 bestaansniveaus binnen de boeddhistische kosmos in al z’n facetten kunnen toelichten, en simpele hulpvragen over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen gaan naar de prullenmand, zij het in liefde en verbondenheid, van harte.

Merkwaardig was echter wel dat er aan het slotakkoord van een aantal E-werkers geen einde kwam, wat ze vanuit hun beleving als vanzelfsprekend logisch vonden om de eenvoudige reden dat non-lineaire katalysatoren nu eenmaal tijdloos en onpersoonlijk zijn, zonder meer. Maar dat was het dan ook, alle integere hulpvragen tot nader onderzoek ten spijt, ondanks alle hoop.

Interessant misschien, de Maha Brahma vertoont veel overeenkomsten met de schepper God van de monotheïstische religies. In het boeddhisme echter denkt de Maha Brahma wel dat hij de wereld geschapen heeft, maar heeft hij op dit gebied een foute visie. In feite heeft hij de wereld niet geschapen, en is ook slechts geboren, en zal wanneer het universum ten einde komt ook sterven.

Na verloop van tijd was een aantal E-werkers zo radeloos dat ze zelfs andersom begonnen te werken, maar ook dan was alles wat ze beweerden verkeerd. Op deze manier werd het echter wel steeds transparanter waar ze nu hun hoop, enthousiasme en kinderlijke speelsheid vandaan bleven halen, de paradox.

Beroemde klassieke auteurs van aforismen zijn Francois de La Rochefoucauld, Georg Christoph Lichtenberg, Nicolas Chamfort en Oscar Wilde. Ook twintigste-eeuwse auteurs als Franz Kafka en Karl Kraus hebben het genre beoefend. Een wat langere uitspraak, vaak in dichtvorm, wordt epigram genoemd.

Als we het goed begrepen hebben dan betekent transcendente meditatie een poging om het energetische netwerk naar een hoger niveau te tillen zodat meer harmonie op wereldvlak zou kunnen ontstaan, dit in schril contrast tot het netwerk van inflatoire signature waarbinnen geld, macht en bezitsdrang de drijfveren zijn. De nieuwe ggz voegt hier nu derde orde veranderingen, co-creatieve participatie en het idee van een fluweelzachte paradigmashift aan toe. En een aantal E-werkers maakt zich hierover een beetje zorgen door hulpvragen te stellen uit preventieve bezorgdheid, omtrent een aantal epistemo

De pointe missen gaat niet perse altijd over een grap, net zoals de kracht van eenvoud en de impact van kleine dingen vaak onderschat wordt. Het centrale thema hierbij is altijd hetzelfde, als zichzelf verklarend wanneer ook aan die voorwaarden voldaan wordt, geen garantie weliswaar.

Soms staat de vraag of iets waar is los van de vraag hoe men er überhaupt toe komt om deze of gene stelling of visie te postuleren, waarna het aan de ontvanger is om er iets mee te doen, of ook niet. Als ik op voorhand had geweten dat het zo simpel zou gaan worden, had ik dat uit morele overweging wel veel vroeger in een aantal hulpvragen tot nader onderzoek omgezet.

Hoe ze nu precies tot de nogal sociaal vreemde conclusie waren gekomen dat liefde, hoop, eenvoud en kleine dingen ook overweldigend konden zijn, had vooral te maken met de aandacht die ze hiervoor hadden, niet meer, niet minder.

Na veel bloed, zweet en tranen werd het voor een aantal E-werkers extra pijnlijk om zien hoe ggz-experten snoeihard geconfronteerd met dat wat ze in hun eigen aspiraties hadden opgenomen, net dat waarover ze vanuit empathie in alle preventieve bezorgdheid hulpvragen gesteld hebben maar nooit aandacht of tijd voor was. Ten langen leste kwamen ze dus gewoon uit bij waar ze ooit mee begonnen waren, ondanks alle handleidingen en risicoanalyses die ze gebruikten om hun vreedzame hulpvragen te onderbouwen, alsof het quasi letterlijk niet eens bestond, ondanks alle hoop.