TTC

Niet onwaar natuurlijk, maar hoe kom je dan te weten wat je zou kunnen vergeten zijn? Wat we daarover kunnen lezen, Auschwitz is niet het resultaat van rationalisme. Auschwitz is het resultaat van een irrationeel gebruik van de vele producten van het rationalisme. Auschwitz is rationalisme dat gekaapt is door tribalisme, door een etnocentrische mythologie van Blut und Boden en rassenwaan, geworteld in het land, romantisch van oriëntatie en barbaars in haar etnische zuiveringen. Met pijl en boog behoort genocide niet tot de serieuze mogelijkheden maar met staal en steenkool, verbrandings

We kregen nog maar net de vraag of Plato eigenlijk een gelukkig man was, het kwam er na een interessant discours over waarom we altijd zeggen dat de wereld er nog niet klaar voor is.

Makkelijker is misschien om achteruitgang te meten, zo komen we al snel bij het verloren paradijs van Keynes om maar een voorbeeld te noemen, simpel eigenlijk.

Weet niet of je het verschil tussen nous en dianoia goed kent, wordt veel vaker ontkend of ontweken wanneer hier middels praktische voorbeelden naar verwezen wordt, zo werkt herstel averechts met alle gevolgen van dien, flagrante uitsluiting om vanuit die beleving absurde redenen. We hopen dan in alle integriteit en ter preventie van erger op fluweelzacht, speels en menselijk, innerlijk beleefde marteling en vereenzaming ons lot, als quantité négligeable, m'n beste Frans.

Hebben het gemakshalve nog veel eenvoudiger gemaakt, anders wordt het weer een heel gedoe over louter die schulden.

Zeg dat wel, en je zou denken dat er plots een feest losbarst wanneer dat herinnering wordt gebracht, niets is echter minder waar bij non-lineaire impulsen, nochtans gratis. En zo zien we dat iets mysterieus en vanzelfsprekend tegelijkertijd kan zijn, alsof er al niet genoeg paradoxen zijn, in zekere zin wonderbaarlijk, dat wel.

Het is inderdaad moeilijk, zelfs logisch, om iets te zeggen over dat wat a priori al niet gezien wordt of gekend is, maar net omdat het gezien kan worden, hoeft dat niet zo te blijven. Sommigen noemen dat het surplus inderdaad, waarvan je te goeder trouw zou kunnen denken dat het wel vanzelfsprekend wordt om dat spontaan te delen, wat maar al te vaak een misvatting blijkt, hoe paradoxaal ook.

Als we het moeilijker moeten maken dan het oorspronkelijk was, zou het dan te eenvoudig geweest zijn om waar te kunnen zijn?

Boer Jan wist het treffend te zeggen, experten hebben teveel neologismen bedacht.

In onder andere de booleaanse logica kent elke uitspraak maar twee mogelijke antwoorden. Enerzijds waar, wat we aanduiden met 1, en anderzijds onwaar, wat we aanduiden met 0. Er bestaan verschillende andere soorten logica waarbij dit principe niet geldt, en waarbij een uitspraak dus bijvoorbeeld drie of zelfs oneindig veel mogelijke antwoorden heeft.

Ter ere van al die gemiste Jubeljaren, werd er een mooi park aangelegd.

Alwaar de drie-eenheid inflatie-deflatie-biflatie hen dan wel de cognitieve vrijheid gaf om verschillende denksporen op legitieme wijze diepgaander te exploreren, om zodoende in alle bedachtzaamheid ggz-experten te interpelleren omtrent vanuit die doordachte beleving een aantal weerbarstige obstakels, betekende dat niet dat E-werkers niet telkens opnieuw het speelveld met averij moesten verlaten, alle hoop gekelderd, het hart bloedend, elke dag.

Moest je nog geen hoofdpijn hebben, ik help je daar graag mee, simpel.

Ja, en de dyade baart getallen, oneindig, en toch zijn er altijd te weinig, een waar mysterie is het. Steeds moeilijker werd het om hun affectie met het Johari-venster verborgen te houden, vooral omdat ze in het vak linksonder zoveel hoop hadden gevonden dat ze het zelf maar amper konden geloven, net zoals elke waarheid drie fasen zou doorlopen, en wellicht daarom ondanks alle hoop ook nooit gehoord, noch begrepen, verfrommeld.

Te simpel was wellicht de redenering dat het leven de kunst is van het redelijke evenwicht, en dat net daarom dat evenwicht ook met regelmaat ernstig uit balans zou kunnen raken, in vergetelheid van tijdloze remedies die ons toelaten, wanneer de nood daartoe zich opdringt, om diverse conflicthaarden te neutraliseren, vreedzaam harmoniserend, en dan weer verder.

De aandachtige lezer heeft al lang door waar de oefening over gaat, of vind je dat vreemd misschien?

Paradox, eenvoudiger dan begrepen, doe je mee?

Dat zeggen we toch niet, we zeggen dat alles kan, het zijn maar voorbeelden.

Dit is wat je al meermaals gezegd hebt, net zoals het antwoord daarop ook steeds hetzelfde is. Het ELM onderscheidt twee routes die tot overtuiging kunnen leiden, de centrale route en de indirecte route. Processen die via de centrale route verlopen vereisen een grote mate van aandacht, waardoor ze geneigd zijn dominant aanwezig te zijn onder condities die een grote mate van uitgesprokenheid stimuleren. Welke route gevolgd wordt is afhankelijk van de mate van uitgesprokenheid. Zowel motivatie en de geestelijke vermogens van de ontvanger bepalen de mate van uitgesprokenheid.

Beetje zoals in onderstaande visualisatie, iets moderner termen misschien. Mits evenwichtig gebruik van biflatie, bronkennis of neutraliserende attractor, kan strikt theoretisch alles veel sneller verlopen, veronderstellend dat menselijke samenwerking mogelijk is. Daarom, visualisaties kunnen de impressie geven dat het al in orde is, simpelweg omdat het potentieel beschikbaar is. Zie hierin misschien ook de nefaste werking van wat onder beperkte rationaliteit begrepen wordt, we kunnen immers geen gebruik maken van opties die we niet kennen, en het gaat pardoes over bronkennis, niet gekend? We

Zij die de drie-eenheid 'inflatie-deflatie-biflatie' ernstig nemen, we dachten aan Christenen omdat biflatie bronkennis betreft, als een gegeven overgeleverd aan de vrije wil van de mens. Een 3D-wereldbeeld verwijst hier naar een eenzijdig inflatoir wereldbeeld, in die zin een scheefgetrokken beeld omdat die bronkennis buitenspel staat, ondanks tijdloos beschikbaar. Maar dat weet je toch ook? En als het nieuw is, zal het zijn dat God meehelpt, we verzinnen dat immers zelf niet.

Eenmaal op het spoor gekomen van de drie-eenheid ‘inflatie-deflatie-biflatie’ konden ze op een haast kinderlijke manier allerhande visualisaties maken die, wanneer vergeleken met het vigerende 3D-wereldbeeld, heel wat paradoxen als anomalieën liet inschrijven, als a-logische redeneringen die door omstandigheden de reguliere spreektaal haar geijkte inhoud gaf. Sierlijk dan ook het begrip linguistische realiteit, zowaar romantisch van signature maar toch niet beseffend dat bronkennis hiervan uitgesloten werd, zoals pardoes door de synthese ‘biflatie’ gesuggereerd werd, van harte.

Dat verhaal van die Jubeljaren en Heilige Jaren, deze concepten kunnen als non-lineair gezien worden, wat Goddelijkheid laat vermoeden, neutraliserend, corrigerend en harmoniserend. Aan wie had je zoal gedacht om die daden te komen uitleggen? Lijkt me geen pretje te gaan worden, zelfs angst, zorg en weerzinwekkend, wat met de toekomst in tussentijd? Beetje gezond verstand?

We leven dus in een wereld die volledig gedomineerd wordt door geld en de drie-eenheid 'inflatie-deflatie-biflatie' staat niet vermeld in de Bijbel, tenzij dat we dat middels allerhande schimmige constructies en nogal warrige taal zelf moeten ontdekken?

Verstomd bleven ze achter dat het niet gewoon standaardkennis was, wat ging er mis?