TTC

Bij een zich gradueel ontluikende visielogica veranderen niet de spiraalsgewijze groeiprocessen die het navigerende zelf doorlopen kan, dan wel onze perceptie op het geheel met reeds beschikbare inzichten die voorheen afwezig waren. Op deze manier wordt het mogelijk om te stellen dat er niets nieuws onder de zon is, wat vanzelfsprekendheid soms mysterieus laat lijken maar in werkelijkheid niet meer dan het spontane resultaat wanneer we van onbewust naar bewuster evolueren. En dat proces doorlopen we ondanks veel raakpunten individueel, net zoals inzichten, kennis en handige weetjes kunnen gede

Simpel is het moeilijkst, zo leidt het idee van back to basics spontaan tot een aantal beginselen van waaruit in alle bedachtzaamheid een reeks hulpvragen volgen, niet meer, niet minder. Dijk van een vraag, ik plagieer ze graag. 😉

Verder dan terug naar de toekomst is vooralsnog niet gelukt, maar we blijven proberen.

De donkere nachten van de ziel en woestijnervaringen zijn de thema’s die breed bekend zijn bij ggz-experten, maar net misschien ook angstig maakt om er zelf ook een keertje doorheen te gaan, pardoes.

Je kan ze voorlezen uit hun studiewerk, dat hebben ze meestal niet zo graag. 😉 Par example, het gaat om kleine dingen. negatieve rente is negatief negatieve rente is positief WOIII is waarschijnlijker dan dit uitgelegd krijgen, maar dat is een voetnoot.

Binnen een chaosvenster laat de urgentie zich stuwen door het dubbeltje dat naar deze of gene kant kan vallen, gekoppeld aan de tragische absurditeit door de wetenschap dat het idee van een paradigmashift van alle tijden is.

Eenmaal we aangenomen hebben dat het misschien dan toch tussen onze twee oren zou kunnen zitten, raken we misschien pas echt verdwaald.

Hulpvragen met betrekking tot een aantal dubieuze logica’s kunnen we niet uitvinden, maar ten individuele titel ontdekken en in alle rust en sereniteit evalueren. In hoeverre er al aandacht voor bestaat verdedigen experten graag het standpunt dat een aantal logicakwesties niets te maken heeft met diverse psychische ongemakken, wat hen dan ook toelaat om te blijven zwepen met dure woorden die de meest kwetsbaren minderwaardig moeten doen voelen, betekenisloos.

Zalig wat je schrijft, er is geen hoop voor ideeën die aanvankelijk niet absurd zijn, dixit Einstein.

Het nadeel heeft als voordeel dat heel wat twijfels worden weggewerkt die niet gezien kunnen worden zonder überhaupt hulpvragen te stellen.

Omdenken herleid naar een aantal beginselen leidt tot kinderlijk speelse hulpvragen, een ware verschrikking is het.

Als je bijvoorbeeld al weet dat in de mystiek water voor wijsheid staat, hoef je niet perse plots veel water te gaan drinken. 😉

Om al die complexe redenen kwamen ze op het idee om het vooral simpel te houden bij optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, maar ook dat was een flagrante misvatting.

Periodes van introspectie en innerlijke transformatie leiden soms tot het idee dat goochelen aan de orde is, in de volharding het realiseren van meer helderheid maar tal van valkuilen en obstakels verdwijnen daarom niet. Het voordeel is echter dat velen voor ons zich al eens gewaagd hebben aan dergelijke oefeningen, met dermate subtiele nuances die binnen de gekende ruis amper opvallen. Op deze manier, voor wie vertrouwd is met deze materie althans, komen we tot een aantal vlindereffecten zoals gesuggereerd door systeemwetenschappers. Maar wees bedachtzaam, binnen het idee van een paradigmashi

Binnen het 3D-4D-5D-complex situeren een aantal logicakwesties zich binnen het 3D-compartiment, hiermee aansluitend op het werk van Bateson en zoveel meer anderen.

Paraconsistente logica schept het intuïtieve vermoeden dat er ook zoiets bestaat als consistente logica. Hierin vinden we een vaak moeilijk te overbruggen kloof die niet zelden het strikt arbitraire op de spits drijft, ver weg van fluweelzacht om redenen die het ongeloof kunnen tarten, sterkte.

Oude wijn in nieuwe zakken komt er meestal op neer dat we principieel eenvoudige concepten heel complex gaan voorstellen, om in het verlengde te mogen besluiten dat fundamenteel onderzoek niets zegt over de toepassing. De gewetenslast van de ene is voor de andere misschien een moeilijk te verteren ethische kwestie.

Met als benchmark een lange reeks die er krankjorum van geworden zijn, wordt het misschien makkelijker om te begrijpen waarom een aantal hulpvragen stelt van preventieve aard.

Veel aan het leven inherente tegenstrijdigheden zijn pas oplosbaar wanneer we ze aandacht schenken, en dat vanaf het moment dat we van hun ontegensprekelijke bestaan kennis nemen.

Na veel bloed, zweet en tranen kom je misschien tot een bondige synthese die middels een abstract weergegeven wordt, om dan telkens opnieuw overladen te worden met een overvloed aan ad hoc adviezen en studiewerken die nu net aanleiding gaven om hierin meer helderheid te willen scheppen.

Geen twee zijn exact vergelijkbaar, dat maakt ons als verschijningsvormen uniek.

Ben je zelf veranderd wanneer je van mening verandert?

Eenmaal onze aandacht valt op het lege blad en niet zozeer de woorden, is de literatuurlijst oneindig. Tijdloos is meer dan wat ook alledaags. Dan behoor je wellicht meer tot de categorie van HB/HSP'ers, binnen het evolutionaire 3D-4D-5D. 😉

Dat is wat we progressie zouden kunnen noemen, ruimte scheppen voor herstel, groei en meer bewustwording. Misschien ga je straks heel eenzaam worden, we zijn niet boos op je hoor.

Het continu veranderen en/of mengen van contexten is zowat de beste manier om elkaar voor de gek te blijven houden, zonder dat de grap begrepen wordt. Het dunning-krugereffect is een psychologisch verschijnsel waardoor mensen die incompetent zijn in een taak hun prestaties hoger inschatten dan deze in werkelijkheid zijn. Dit zou te wijten zijn aan een cognitieve bias die erin bestaat dat ze, juist door hun incompetentie, het metacognitieve vermogen ontberen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn. Het effect is niet onomstreden en zou misschien het resultaat zijn