TTC

Door welwillend aan de slag te gaan met al die elementen komen we vroeg of laat misschien tot het besef dat een aantal bouten redelijk vast zitten, ver voorbij aan het eigenbelang en/of beïnvloedingssfeer enkele hulpvragen tot nader onderzoek legitimerend.

Beroepshalve vinden experten het maar normaal om te spreken in termen van neuronen, als volkomen leek begrijp ik daar geen jota van.

Het punt is, denk ik, dat dergelijke consolidaties enkel in simulaties mogelijk zijn, om vanaf dan onderwerp van reflectie te kunnen worden. Dit verklaart het bestaan van verschillende referentiekaders waartussen communicatie bemoeilijkt wordt door een aantal anomalieën die in het ene kader de speltheoretisch norm bepalen, in het andere in ruime mate opgehelderd en beschouwd als niet meer, ook niet minder, producten van het denken. Ja, het is op de keper beschouwd puur mechanistisch, het zegt echter niets over hoe we dit als afzonderlijke individuen beleven of interpreteren, de variaties, aspi

De zwijgspiraaltheorie is een theorie uit de communicatiewetenschappen, ontwikkeld door de Duitse wetenschapster Elisabeth Noelle-Neumann. De theorie van de zwijgspiraal gaat uit van de grote macht van de media, die afwijkende meningen ontmoedigt en laat uitsterven in een zwijgspiraal. Volgens Neumann moet men zoeken naar de effecten van alle boodschappen en niet naar de effecten van enkele boodschappen. Zij zette zich af tegen het heersende model, gebaseerd op het model van Klapper. In yoga en advaita staat zelfverwerkelijking voor het realiseren van de eenheid van atman met brahman. Z

Dat binnen processen van toenemende complexiteit ankers soelaas kunnen bieden om er in de mate van zonder al teveel bijkomende schade doorheen te komen, is dat wat je in het beste geval achteraf nog kan zeggen. En toch staat het met de meest verfijnde accuratesse beschreven in de handboeken van psychologen en aanverwante hulpverlening, of dat waar we beslist dankbaar om mogen zijn.

Zelfs een kind van zes begrijpt dat dergelijke zaken ver buiten de beïnvloedingssfeer van kwetsbare mensen ligt, maar dat is het punt helemaal niet. Het punt is dat hiermee het nobele werk van hulpverleners in een ander daglicht komt te staan, niet anders dan wat zelfs aanvankelijk nietsvermoedende leken kunnen terugvinden in relevante lectuur.

In gebieden waar, als eigen aan het soort spelvorm dat gangbaar is, een reeks paradoxen de normaal vorm geven, stel je beter geen hulpvragen over paraconsistente logica. Dat hierdoor nogal wat kronkelzinnen ontstaan die binnen ACT-kaders ontrafeld kunnen worden, is daarom ook niet zo heel vreemd. Sterker, het is normaal, en slechts mogelijk in veiligheid, vertrouwen en hoop, bedachtzaam.

Heel soms zijn het van die dingetjes die sneller verdwijnen dan je ze zou opmerken, desgevallend zelfs geen betekenis toekennen.

Herstel is als een hamer op de tafel leggen, optioneel kan je hem gebruiken waartoe hij bedoeld is en de spijkers mag je op laag water gaan zoeken.

In de mate oefeningen steeds vlotter gaan, wordt de ontmoediging steeds zwaarder.

De Fishervergelijking of verkeersvergelijking van Fisher is een in de monetaire economie veel gebruikte vergelijking, die voor een bepaalde periode het verband in een economie tussen de geldhoeveelheid en het handelsvolume uitdrukt.

Misschien dat we finaal toch maar weer uitkomen bij oeroude concepten zoals de zondeval, om vervolgens bedolven te worden onder alles wat daarover geschreven werd.

In de existentialistische roman L'Étranger van Albert Camus worstelt de hoofdpersoon Meursault met het opstellen van een individueel systeem van waarden om de waarden die verdwenen zijn te vervangen. Hij bevindt zich hierbij in een staat van anomie.

Verandering is inherent, onvermijdbaar en natuurlijk, maar gaat niet altijd vanzelf. Dit is nog het meest herkenbaar bij de mens. Wij kunnen mensen niet veranderen. Wij kunnen wel een wenkend perspectief en bepaalde omstandigheden creëren waardoor mensen een natuurlijke volgende stap in hun ontwikkeling maken. Uit zichzelf. Soms uit noodzaak, soms uit vrije keuze, gedreven door verlangen.

Het gaat helemaal niet over de citroenzuurcyclus, niet moeilijk dat het wartaal is.

Je weet niet wat ACT-kaders zijn, hoe kan dat nu?

Bij die massieve cilinders van Fontana kan er misschien nog wel een grapje af, denken dat het niet pijnlijk zou kunnen zijn een andere kwestie.

Wat binnen de veiligheid van ACT-kaders kan, is quasi ondenkbaar in gebieden waar niet-coöperatieve spelvormen met beperktheid van informatie gangbaar zijn.

Prekatalysatoren zijn zelf geen katalysator, maar zij worden in de reactor omgezet in de eigenlijke katalysator. Het onderscheid tussen prekatalysator en katalysator is een belangrijk thema in de research van gekatalyseerde processen.

Er zijn verschillende soorten algoritmen, sommigen vinden leken terug in pseudocode. Vergelijk het misschien met aforismen, velen daarvan zijn oeroud maar krijgen geen kans binnen de ruis zoals we dat gewend zijn.

Geen idee, het zijn gewoon algoritmen die draaien, of denk je dat ze dit forum ook volgen misschien?

Het is overigens een andere spambot, niet langer Russisch. Of toch dezelfde?

Denk bij een trend niet alleen aan de nieuwste snufjes of concepten. Ook nieuwe behoeftes, filosofieën of verandering in onze normen en waarden zijn aan te duiden als trends. Trends zijn er dus in allerlei soorten en maten, van grote maatschappelijke bewegingen tot kortlopende producttrends en abrupte hypes.

In termen van licht en duister, blijft niets verborgen.

Het is de moeite, vertaal het anders in je eigen woorden om er zeker van te zijn dat het inhoudelijk hetzelfde blijft.