TTC

En het gaat maar door, gelukkig hebben de sciëntisten daar al eens over nagedacht.

Dubbel

Hebben de non-lineaire samenvatting hier nog liggen, handig. Waar WOXIII mee begon, er wordt een beetje verondersteld dat sciëntisten geen echte mensen zijn.

Uiteraard doen ze dat, verdomd goed zelfs. De vraag stelt zich enkel wat anderen met al dit prachtige werk doen, blijkbaar geeft dit voor sommigen de legitimatie om sciëntisten zelf te veroordelen. Het is een bijzonder onderzoeksobject voor sciëntisten.

En wat vind je van de sciëntisten die je deskundig uitleggen waarom miljoenen mensen een rad voor de ogen gedraaid wordt met een vrijheidsberoving die je amper voor mogelijk houdt? Ga je dan verder zoeken naar iets dat je nog nooit gezien hebt? Of wil je dat liever niet weten? Ja, het klopt, een mens kan niet weten wat hij niet weet, het is ook mogelijk om te negeren wat er wel geweten is. Maar nu je dat wel weet, wat ga je met deze informatie doen? [knip]niet faq-proof verwijderd[/knip]

De menselijke fantasie is inderdaad iets wonderbaarlijks, ware het niet dat we nog niet goed weten wat een mens is. Gelukkig bestaat er zoiets als tijd en ruimte, zo kunnen we tenminste toch op zoek naar wie of wat we zijn. Vraag echter niet om tijd en ruimte te bewijzen, straks blijkt het misschien allemaal fantasie te zijn.

Kenmerkend voor de sciëntist? Hieronder een voorbeeld, toch heel wat anders dan wat je hier tracht te verkondigen.

Doe je dit nu doelbewust of weet je echt niet beter?

Met vlindereffecten komen we al een heel eind, soms waar we vooral niet naartoe willen.

Wat je met je opening laat vermoeden is dat een sciëntist enkel rekening houdt met oppervlakkigheden waardoor het subject buitenspel gezet wordt, dit is geenszins wat sciëntisme stelt. Integendeel, een sciëntist neemt waar, voelt en onderzoekt waardoor hij/zij ook op het spoor komt van de innerlijke dynamismen die ten grondslag liggen aan dat wat zich tijd-ruimtelijk aan ons voordoet. Een sciëntist houdt daarbij rekening met het menselijke groeipotentieel waardoor nu net dat 'gevaar' ontstaat dat je hen wil aanwrijven. Een sciëntist differentieert met als doel meer harmonisatie, duurzam

Of er werd nog niet dieper over nagedacht? Ik ben ook atheïst, en vind al die goden zelfs heel leuk.

Zijn er ook atheïsten die nondualist zijn?

Er staat nog een stukje logica voor je klaar.

Wat een schitterende inhoudsloze kreet. Beweer je hiermee dat (fundamentalistische???) atheïsten geen spiritualiteit kennen? Dat zij niet intens gelukkig en rustig kunnen genieten van een mooi muziekstuk of kunstwerk of aan yoga kunnen doen? 1 Van de vooroordelen die ik vaker tegen kom. Atheïsten zijn koele afstandelijke altijd redenerende liefdeloze depressieve immorele mensen. Kun je nagaan wat fundamentalistische atheïsten zijn... Atheïsten zijn in het beste geval geen spirituele nihilisten, net daarom dat ze ook als theïsten gezien kunnen worden, er is immers geen verschil tussen. Dat

Ben je hier nu tegen jezelf bezig? Alles nog ok met je?

Bijna onwaarschijnlijk is het, begin zelf met een verkeerde interpretatie en zeg dan dat je de argumenten niet begrijpt die de claim ontkrachten. Sciëntisme verklaart ook deze misvattingen maar toch gaat het gewoon verder, het zijn bijzondere waarnemingen die het subject als pijnlijk ervaart, zij het plaatsvervangend.

Wetenschap is religie, het onderzoekt hoe het spel in elkaar gestoken werd waardoor het leven geopenbaard wordt zoals het is. Voeg daar de 'mens in wording' nog aan toe en je weet wat je nog te doen staat.

Nog even en het zal de schuld van Heraclitus wel zijn, kennen dat. Je hoeft geen rekening te houden met de ingebrachte argumenten, je begrijpt ze niet eens, zeg je.

Gezien je kwantumkennis, in de psychologie wordt ook gesproken over 'witte' en 'zwarte' zwanen, dit zou te maken hebben met een 'kwantumsprong' in de hersenen waardoor een heel andere kijk op het leven ontstaat. Heb je hier kennis over? Anders gezegd, kunnen we dit op een of andere manier bekrachtigen? Pro forma:

Inderdaad Anja, die strijd is haast onwaarschijnlijk waardoor je wel moet besluiten dat er nog iets mist in het verhaal. Ook dat is zo een 'trigger' die tot de psychische dood kan leiden, een idee dat veel vaker nog meer angst en ongeloof inboezemt. Integendeel, die strijd wordt dan simpelweg als een tak aan een boom om aan vast te klampen, als een stuiptrekking om niet door de dualistische mand te vallen. Het wordt dan zoeken naar de overeenkomsten, suggestie zou kunnen zijn: (1) ik geloof in Niets (2) ik geloof in God Hiermee is het conflict eenvoudig en vreedzaam opgelost, nu kunnen we i

Ik meen dat je hiermee wil verwijzen naar paradigmaverschuivingen?

Pragmatisme heeft ook wel wat, volgende stelling: Waar of niet?

Zou kunnen, weet echter niet of het de smaak van de pap verandert. Misschien voor later een keertje, we houden het erbij dat wetenschappers achterlijke zwijnen zijn en we zeggen tegen niemand wat ze nog doen, dat zou unfair zijn.

Simpel gaat het zo:(A) Natuurlijk kan je op grond van deze informatie niet bepalen of A waar is, of B. ( Het kan dus ook zijn dat beiden onwaar zijn. (A) Nee, aangezien dat gegeven is. Logica is lastig he. ( Ja, vooral als je jezelf tegenspreekt.

Tja, je kan niet zeggen dat er geen werk meer is.