MaartenV

Een deel van dat vluchtelingenprobleem is dat er (oneerbiedig gezegd) veel kaf onder het koren schuil gaat. Dat sommigen onder die vluchtelingen ons belazeren. En het niet fijn voelt om belazerd te worden terwijl je iets goeds probeert te doen. Dit is lasterlijke praat wanneer je geen concrete namen met veroordelingen voor een rechtbank kan noemen. Plus dat het daarbij uiterst immoreel is de ene vluchteling te benadelen omwille van wat een andere vluchteling heeft misdaan. Zou jij graag worden behandeld en bekeken op wat iemand anders misdoet?

"Wie vervolging, oorlog, milieuschade of een onrechtvaardige verdeling van de rijkdommen moet ontvluchten, is een broeder waarmee wij ons brood, ons huis en ons leven moeten delen", aldus paus Franciscus. Hiermee geeft de paus aan waar de morele lat ligt.

Wat ik hier en op andere Christelijke fora opmerk, is dat er wel heel veel wordt ingevuld van wat God zou denken en doen. De ene Christen legt de andere uit wat Gods bedoelingen en wensen werkelijk zijn. Spijtig dat Hij er zelf niet is om ons dat voor eens en altijd eenduidig aan te geven. Ook Joden en moslims wisselen daar vermoedens over uit met elkaar, die dan weer verschillen met die van Christenen. God, mocht je bestaan, wees eens eenduidig voor eens en altijd. Voor een almachtige moet dat niet zo moeilijk zijn, denk ik. Een overtuigend bewijs is voldoende en het lost alle conflicten en o

Dat is een stromanredenering van jewelste en valt nergen logisch af te leiden uit wat ik schreef. Ik kijk helemaal niet neer op Christenen. Ik kijk zelfs op naar mensen die oprecht een christelijk leven willen leven. Maar ik ben wel kritisch naar zij die op hun tronen zitten (bisschoppen, pausen en anderen) en anderen de les spellen over hoe ze 'in armoede Crhristus moeten navolgen' terwijl ze zelf paleizen bewonen en aanschuiven aan rijkelijke bankets. Gelukkig mag men een in seculiere samenleving kritisch zijn tegenover zo'n hypocrisie en wordt ik nu niet door de inquisitie vervolgd.

Christenen die zeggen aan anderen dat er moet geloofd worden aan een god die tot naastenliefde aanspoort, moeten natuurlijk eerst op hun eigen houding worden aangekeken. Zijn dergelijke christenen wel consistent met zichzelf. Wanneer ze prachtige beeldhouwwerken en schilderijen in hun bisschoppelijke paleizen hebben hangen, terwijl Christus aanmoedigt tot armoede, lacht een seculier gewoon mens met zulke uitspraken van zogenaamde Christenen. De seculier is vaak vromer dan de bischop in dat geval.

En er kwam heel wat respons op de oproep van de bisschoppen: http://www.demorgen.be/binnenland/massa ... -a2433670/

MysticNederlands en Robert Frans , misschien ben ik iets te hard voor de kerk, terwijl ik inderdaad geen zicht heb op welke grote werken zij allemaal doet in het verborgene. Het is op zich een zeer goede oproep van de Belgische bisschoppen en het toont de waarde van het Christenzijn. Tegen de stroom in (op sociale media zijn mensen vaak tegen de opvang van vluchtelingen) voor het recht van de zwakke en kwetsbare mensen kiezen. Wat kan ik zelf doen? Ik vang - als alleenstaande - momenteel iemand op. Maar het is deels ook uit eigenbelang: ik heb er een leuke metgezel mee, want we schieten goe

Mijn enige punt is: waarom staan er kloosters leeg en blijven er grote ruimtes van priesterwoningen en weelderige bisschoppelijke paleizen onbenut om armen te voorzien van een dak boven hun hoofd en wat voedsel? Gelukkig kunnen in een seculiere samenleving dergelijke kritische vragen gesteld worden van het waarom dat Vaticaanstad vol staat met pompeuze beeldhouwwerken en schilderijen waarvan men het geld bij verkoop best aan de armen zou kunnen geven. Ik vang een asielzoeker op in mijn woning. Niet dat ik daar veel ruchtbaarheid aan wil geven, maar omdat men het mij vraagt. Dat is mijn besche

Er zit inderdaad een kritische noot in verborgen. Mag het? Mogen mensen kritisch zijn, of lees ik het wijzend vingertje van een dogmatisch iemand die stelt dat men geen kritiek mag hebben?

Zowel in de Belgische krant De Standaard als in het dagblad Knack staat een artikel waarin de Belgische Bisschoppen en Caritas een oproep doen aan huiseigenaars om een appartement, studio of huis ter beschikking te stellen van asielzoekers uit solidariteit. De huur wordt betaald door Caritas International. Een mooi initiatief. Wat met de vele bijna leegstaande kloosters, te grote priesterwoningen en ruimtes in bisschoppelijke paleizen? Misschien is er toch ook daar wat mogelijk. http://www.knack.be/nieuws/belgie/belgi ... 95987.html http://www.standaard.be/cnt/dmf20150821_01827881

Je metafoor of analogie met hardware en software is interessant, maar ik snap de relevantie niet. Waar wil je naartoe met die gelijkenis? Wil je godsdienst zonder het bestaan van een god toch nog een legitiem karakter geven?

Als je over God praat, heb je een definitie of minstens een eenduidige betekenis nodig van dat woord 'God'. Dan pas kan je zinvol communiceren over dat woord. Bestaat de door het Oude Testament beschreven God die telkens ingrijpt in de wereld, bevelen geeft tot genocides en dies meer. In mijn opinie: zo'n Godsbeeld blijkt niet voor te komen in onze moderne hedendaagse realiteit. De Christelijke God dan? De liefdevolle God? Kijk naar de miserie in de wereld en het lijden van de onschuldige en het soms gelukkig zijn van immorele mensen, dan kan ook hier weer gezegd worden: er lijkt niet zo'n l

Soms zie je iemand gebogen lopen, traag, triest. Dat triggert bij mij zorgzaamheid. Ik wil zorgen voor die persoon. Als je zijn of haar situatie kent en je weet dat hij of zij geen schuld heeft aan het leed, dan roept dat automatisch gevoelens op van mededogen en zorgzaam willen omgaan. Door die trigger wordt het makkelijk om humane aansporingen van het zorgen voor de naaste in praktijk te brengen. Het gaat als het ware vanzelf. De zorgzame gevoelens en de daarbij horende daden stromen als het ware vanzelf uit je houding en wezen wanneer je iemand onschuldig weerloos ziet lijden. Laatst lee

ikzelf heb het nog niet meegemaakt, maar op Youtube en andere websites vind je honderden getuigenissen van mensen die een BDE (bijna-dood-ervaring) meemaakten. Bijna allemaal spreken ze over een enorm prachtig wit licht dat hen onvoorwaardelijke liefde geeft, nadat ze door een tunnel gingen. In dit licht wordt vaak gesteld dat 'er geen zonden zijn'. Men krijgt een overzicht van momenten tijdens het leven en men voelt daarbij wat de anderen voelden wanneer je hen pijn deed, maar ook wanneer je iets goeds deed. Er is geen oordeel. Er is enkel liefde. Mijn vraag is: ziet de Kerk of zien Christe

ja, je hebt misschien wel gelijk. Het is makkelijk te klagen in plaats van zelf constructieve actie te ondernemen. Dank voor die feedback. Een blinde vlek van mij wellicht. Ik woon in België, en daar vind ik ook wel verenigingen. Het klopt ook dat je niet kan zien aan het uiterlijk welke intenties en welke goede daden mensen allemaal niet doen. Goede Christenen leren ook dat ze hun rechterhand niet moeten laten weten wat hun linkerhand doet, waardoor ze er ook niet mee te koop lopen.

Daar heb je gelijk in. Ik pleit schuldig. Ja, dat is correct. Ooit had ik een droom waarin wij allemaal als met navelstrengen aan propere lucht hingen. Dat was zo helder dat ik dat nooit meer kan vergeten. We beseffen niet hoe wij, vooral in de steden, onszelf aan het ziekmaken zijn. (onze longen). We beseffen niet hoezeer wij afhangen van proper water en propere lucht. (we eten, drinken en halen adem om te overleven). Ik ben inderdaad zelf ook niet consequent. Ik zou in principe geen internet mogen gebruiken. Misschien zegt hij dat niet letterlijk zo, maar de hele Bijbel is een aan

Welke goede argumenten en feiten? Ik gaf al eerder aan mijn gedrag in deze. Waarschijnlijk heb je niet goed gelezen.

Ik was ooit diep Christelijk en begreep de boodschap letterlijk. Ik kon nooit goed om met dat: 'luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden'-gepreek als opgroeiende jongere. En dezer dagen is er nog niet zo heel erg veel veranderd binnen de kerk. Maar o wee als je daar iets van zegt. Men leest altijd maar voor: 'zalig de armen van geest', maar zelf studeert men en hecht men enorm aan diploma's en titels en kijkt men anderen daar op aan. Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden.

Maak jezelf alsjeblieft geen illusies. Je bent reeds ontmaskerd als een hypocriet persoon die voor zichzelf een lagere meetlat hanteert dan voor andere christenen. Wat mij betreft is het klaar want ik kan je niet meer serieus nemen. En jij spreekt over 'niet oordelen'. Man toch. Erg consequent ben je niet hoor.

Een eenvoudige wagen is een contradictio in terminus. Had Jezus een wagen? Wij beseffen niet hoe vervuilend een wagen is dezer dagen en hoe wij onze planeet om zeep helpen met het individueel willen hebben van een wagen. Wij hangen allemaal als aan een navelstreng vast aan zuivere en propere lucht. Iedereen een wagen is het toppunt van egoïsme en materialisme. Het willen hebben van een wagen op individueel vlak is het symbool van 'ikke en de rest kan stikken' (in vervuilde lucht). Wat ik met eenvoudig bedoel is wat Jezus bedoelt met eenvoudig: leven als een arme. Een rijke komt het konink

Maar wat is een eenvoudige villa? Wat is een eenvoudige braspartij? Wat is een eenvoudige terreinwagen? Als je overal het woord eenvoudig voorzet maakt het dat nog niet eenvoudig.

Ik zie Christeeen op zondag met mooie kledij. Die kledij kost mij handen vol geld. Kijk naar de weelderige communicfeesten en het uitgebreid eten na de kerkdienst. Die arme in de straat durft tegenwoordig geen kerkdienst tijdens een commune meer bijwonen want hij valt uit de boot qua kledij en andere statussymbolen. Op een trouwfeest zie je mensen uitpakken met hun statussymbolen, en weelderig versierde limosines waarbij een arme zich onwelkom voelt. Terwijl Gods Huis er juist zou moeten zijn voor de kleinen. Tegenover God staan wij naakt. Ik stel het alleen maar vast. Ik oordeel daar nie

Ben je dat statistisch nagegaan? Ik durf te betwijfelen of mijn vaststelling niet klopt. De nogal extreme reactie van Throgrem wijst op het feit dat ik alleszins een gevoelige snaar raak.

Trouwens, stel dat ik anderen zou beoordelen. Is het dan aan jullie om mij te beoordelen op het feit dat ik anderen beoordeel? Ad infinitum? Je oordeelt dan zelf over mijn geoordeel.

iK maak het onderscheid tussen oordelen en vaststellen. Ik stel vast dat veel Christenen niet Christus volgen zoals letterlijk beschreven in bovenstaande citaten uit de bijbel. Ik koppel dat hier gewoon terug: ik stel dan vast dat de betreffende Christene niet consequent is en zeg dat ook oprecht. Ik deel dan mee: je daden zeggen anders dan je woorden. Maar ik oordeel daar niet over. Het is aan jezelf om daar over te oordelen. Ik ben ook niet altijd consequent.