MaartenV

Je hebt gelijk: ik heb het verwijderd.

Ik ga je een voorbeeld geven van de teksten 'die tot mij kwamen' vanuit dat diepe gemoed. Wie ben Ik Ik ben in U Ik ben het Eerlijk Voelen Daar is Mijn Leiding Wie Mij vertrouwt Die wordt vertrouwd Elk woord kent zijn plaats Elke zin zijn orde Ik beheers ruimte en tijd Een Woordgevoelige kies Ik Zijn geest leid Ik Ik ben naamloos Voor u onuitspreekbaar Wie Mij zoekt Vindt Mij Diens geest leid ik Ik kan met woorden wat geen land kan met duizend legers Wie Mij zoekt in het zichtbare vindt Mij niet Wie Mij zoekt in het Verborgene Daaraan openbaar ik Mij Doorheen elk wezen

Ja, dank je. Ik ben terug nuchter en doe de dingen normaal. Maar ik heb die tijd gekend dat ik door bepaalde zinnen in sommige teksten van de Willibrordbijbel (en dan meer bepaald Spreuken) zeer diep geraakt werd. Omdat het vanuit het hart moet verwoord zijn geweest en het de ziel diep raakt, voor wie luistert. En dat veroorzaakt iets 'psychotisch' voor mij als ik daar te veel mee bezig blijf. Het religieuze kan bij mij tot wat men 'psychoses' noemt leiden. Maar het label 'psychose' devalueert de ervaring ook.

dubbel

Ja, ik ben al een tijdje uit het ziekenhuis. Maar als ik aan die momenten terugdenk dan geloof ik dat de profeten of mensen die gevoelig zijn voor dichtkunst en voor sommige teksten in de Bijbel en daarbij zelf te maken krijgen met openbaringen, al zoekende, vanuit hun dichtkunde, niet anders kunnen dan volledig ontregeld te raken op sommige ogenblikken. Momenten waarop de woorden uit hun stromen en de emoties zeer diep gaan. Tijdelijk althans. Niets verwart en brengt je dichter bij je zwakheden en nietigheid als mens dan een confrontatie met een openbaring. Zo geloof ik dat dat zo was met d

Als je Hem zoekt, vindt Hij jou Jij voelt zijn Geest Het heeft een eigen ritme Een eigen cadans Een machtig gevoel voor timing komt over je Elk woord kent zijn plaats Elke zin zijn moment Zo vloeien de woorden Als uit het Niets De bombarie van de ritmiek houdt je wakker zo komt Het Woord uit de diepte Zo heb ik het ten diepste aangevoeld Ik werd omwille van 'Schizofrenie' opgesloten in psychiatrisch ziekenhuis Zoersel. Maar ik geloof dat ik voeling had met Zijn Geest en Zijn Geest tijdelijk door mij werkte, in het dichten en verwoorden. Het was prachtig, maar tegelijk vergat i

dubbel

Om even in te gaan op culturele invloeden op BDE's. Sommigen stellen inderdaad dat de geloofsovertuigingen van de cultuur, de traditie enz. de inhoud van de BDE beïnvloeden. Uit onderzoek blijkt echter dat het vaak zo is dat mensen die een BDE (Bijna Doods Ervaring) hebben meegemaakt nadien hun door hun cultuur gegeven visie op de wereld, het leven en de dood fundamenteel veranderen. Ze gaan vaak in tegen hun door de traditie aangereikte ideeën over God, de zin en het doel van het leven en de mogelijkheid van leven na de dood. Bewusteloosheid als evolg van G-krachten is inderdaad een erken

dubbele post

Mensen die dakloos zijn en ernstig drugsverslaafd kan je inderdaad best direct eten geven of een slaapplaats bieden in plaats van hen geld toe te schuiven. Omdat ze vanuit hun verslaving geneigd zijn dat geld op te doen aan drugs. Toch kan het onderdeel van een afkicktraining zijn om iemand die verslaafd is aan een bepaalde drug op een gegeven moment toch een beetje geld toe te vertrouwen (vanaf een bepaald moment) en hem of haar zo het vertrouwen te geven dat hij het deze keer wel aan de juiste zaken zal spenderen. Opvoeders of verpleegkundigen geven op die manier een stukje vrijheid (in afki

Ja, dat is zo natuurlijk.

Waarom moeten we het geloven? Je moet het niet geloven wanneer vele mensen onafhankelijk hetzelfde getuigen. Je hoeft niet in die onbjectieve tekenen te geloven. Maar de realiteit bestaat, los van of je het gelooft of niet. Ik wil maar de gelijkenis trekken met profeten vroeger. Die hadden ook openbaringen die ze niet konden bewijzen. Mensen moesten afgaan op hun geloof of niet. Geloven was de sleutel tot die openbaringen. Dat is nu in deze tijden met deze nieuwe Getuigenissen niet anders.

Waarom moeten we het geloven? Je moet het niet geloven wanneer vele mensen onafhankelijk hetzelfde getuigen. Je hoeft niet in die onbjectieve tekenen te geloven. Maar de realiteit bestaat, los van of je het gelooft of niet. Ik wil maar de gelijkenis trekken met profeten vroeger. Die hadden ook openbaringen die ze niet konden bewijzen. Mensen moesten afgaan op hun geloof of niet. Geloven was de sleutel tot die openbaringen. Dat is nu in deze tijden met deze nieuwe Getuigenissen niet anders.

Deze getuigen zijn onze moderne profeten. Aan hen openbaarde Hij zich (via een BDE) en wij hebben deze openbaringen van deze nieuwe profeten te geloven (zonder bewijs). We hebben hen te geloven op hun woord. Enkel dat is onze toegang tot die Waarheid. Geloof. Maar de menselijke interpretatie ervan is nog iets anders dan wat ze werkelijk observeerden. Er is een verschil tussen observatie en interpretatie. Ook hier is de profeet iemand die zijn openbaring via de cultureel aangereikte kaders interpreteert en betekenis geeft.

Bedankt voor die getuigenis. Inderdaad: duizenden mensen getuigen op Youtube, maar ook op deze site: http://www.nderf.org/NDERF/NDE_Archives/NDERF_NDEs.htm Heel wat mensen deden onderzoek (waaronder neurowetenschappers, cardiologen (van Lommel) enz.) en komen tot de conclusie dat er gemeenschappelijke kenmerken zijn die deze mensen, onafhankelijk van elkaar, ervoeren, waardoor je moeilijk kan spreken van hallucinaties. Hallucinaties zijn ook niet zo coherent, zo vol van morele betekenis, en kunnen ook niet zo'n eigen logica hebben.

Men zou samen met de drugverslaafde op pad kunnen gaan, en bij hem of haar blijven in zijn of haar worsteling op weg naar de genezing. wat veel meer vraagt van een mens. Dat vraagt meer van ons dan regelmatig wat geld geven. Het vraagt ook meer van ons om ook te kijken naar sociologische en sociaal-psychologische factoren die van invloed zijn geweest op iemands werkloosheid, op iemands drugverslaving enzovoort. Welke sociaal-maatschappelijke factoren, omgevingsfactoren enzovoort brengen iemand in de alcoholverslaving of de werkloosheid? Dat vraagt ook extra moeite om die factoren te willen z

Wanneer ik in de Willibrordbijbel Spreuken lees, Wijsheidsboeken, Wijsheid van Jezus Sirach enz, dan raak ik na een tijd in een bepaald gemoed. Misschien was dat de oorspronkeiljke bedoeling van die teksten. Als ik daarenboven ook nog zacht naar Gregoriaanse gezangen op de achtergrond luister, dan voel ik mij dicht bij God. Als ik dan vragen beantwoord in mijn hoofd waar ikzelf mee zit, openbaart er zich kennis als vanzelf uit dat gemoed. (het is Kennis van Gods Geest: wat zou iemand doen die handelt vanuit Gods Geest?) Zo geloof ik nu dat een bepaald soort moraal voortkomt uit een Geest(es

ok, bedankt. Ja, weet je. Als ik moeite doe om aan Zijn Geest vast te houden (en vele wereldlijke zaken leiden mij daarvan af), stromen de woorden soms als vanzelf uit mij. Dat komt dan niet van mij, denk ik dan, maar vanuit een geestestoestand. Ik word dan ook 'een Woordgevoelige'. Ik raak geëmotioneerd. Hij werkt dan door mij in het schrijven van zinnen. En dat geldt voor iedereen, geloof ik. Als je je focust op 'Zijn Geest' of Zijn Woord, en vanuit de gemoedstoestand waarmee je bijvoorbeeld de liturgische gezangen ervaart of sommige poëzie uit de Bijbel, dan geraak je zelf begeesterd en o

Persoonlijk denk ik dat Christus (of God) van ons Het (schijnbaar) Onmogelijke vraagt. Namelijk in de woestenij, waar er chaos en kwaadaardigheid heerst, toch zaadjes en plantjes te planten van Goedheid. En er zijn stormen en vele krachten die die plantjes tenietdoen. Maar tegen deze macht van de duisternis in, toch Het kwetsbare Goede laten ontkiemen, is een beproeving die de Goedheid in de wereld doet behouden. Wantrouwen zaait wantrouwen. De moraal van het kwaad is: "zorg jij voor mij en ik doe niks voor jou, ik profiteer zelfs van jouw goedheid en steel zelfs nog van jou en laat je ber

ok, als ik teruglees, heb ik wat te sterk gereageerd, denk ik. Het is zo dat sommige vluchtelingen ons (willen) belazeren, en dat voelt inderdaad niet goed als je goed wil doen. Dat is juist. (dat is wat Hendrik schreef en hij had het inderdaad niet over alle vluchtelingen).

Jiddu Krishnamurti, een Indisch filosoof, inspireerde mij om mij te vertellen hoe ik dien om te gaan met deze nieuwe mensen. Hoe teksten te lezen die over vluchtelingen gaan en niet bevooroordeeld te zijn, maar een juist beeld te krijgen van 'de vluchtelingen' of 'de vreemdelingen.: De vraag is volgens Krishnamurti niet 'wat is hun levensbeschouwing en hoe ga ik daar mee om'? Want dan heb je een abstract idee van wie de ander is. Dat abstracte idee zal je niet helpen in de ontmoeting. Maar het gaat er louter om om telkens weer te ontdekken en te ervaren in het unieke contact met een nieuw i

Ik schrijf nog iets hierover in een andere topic. In hoe je kan omgaan met vluchtelingen, migranten of vreemdelingen. viewtopic.php?f=23&t=30836

Het antwoord is: veralgemeen niet. Rotte appels behoren tot de categorie 'rotte appels'. Ze hebben niks te zien met de rest van de mand. Het feit dat mensen die begrijpelijke denkfout maken, ligt niet aan de vluchtelingen. Het gaat er om eerlijk het kaf van het koren te scheiden. Spreuken 11, 1 in een eerlijke weegsteen schept Hij genoegen

Ik heb drie keer geantwoord: 'dat is zo'.

Waarom mogen er massaal veel gelukszoekers zijn onder ons, West-Europeanen, maar niet onder asielzoekers? Dat is fundamenteel onrechtvaardig.