Sweep

Ja, dat denk ik ook wel. Maar het scheppen van dagen en nachten kan niet zonder zon, maan en sterren. O jawel hoor. God maakte het licht en sprak: Let's call it a day. En ziedaar...

Altijd weer bijzonder dat er mensen zijn die denken te weten dat de almachtige en alwetende God leerde timmeren of, iets moest leren uit geschriften. Je weet niet dat 'leren' ook 'onderwijzen' betekent? Je weet niet dat Jezus 'toenam' in wijsheid en genade, bij God en bij de mensen? (Lucas 3:52)? Je ziet geen verschil tussen 'God' en de 'Zoon van' God?

[dubbel]

Dat klopt denk ik wel: inderdaad kan niemand volgens tig verschillende 'groepen van eisen' rechtvaardig oordelen. Misschien gaat het zelfs nog verder: geen mens kan 100% rechtvaardig oordelen, geen enkele 'groep van eisen' is in zichzelf 100% rechtvaardig, of kan 100% rechtvaardig toegepast worden... ... maar dat betekent natuurlijk niet, dat God niet rechtvaardig oordelen kan! Voor Hem is niets verborgen, Hij kijkt door alle gedragingen heen, ziet rechtstreeks het hart aan en proeft het geweten. Als je zeggen kunt: ik heb een volkomen zuiver geweten voor God en mensen, en wanneer je jezelf

Die passage begrijp ik ook niet goed. Hoezo zou het rechtvaardig zijn om niet te worden beoordeeld aan het eind van je leven?

Dat is uiteindelijk slechts jouw mening. Ik snap dat je dat zo ziet, maar ikzelf zie dat anders. Niet dat het niet (ook) mijn mening (geworden) is, maar mijn uitgangspunt is: ik aanvaard het gezag van de Schrift. En dus onderwerp ik ook mijn mening daaraan. De Bijbel zegt heel uitdrukkelijk dat God rechtvaardig is, en dat de mens geschapen is naar Zijn beeld. Men kan daar vragen over hebben, er kunnen dingen zijn die men er niet aan begrijpt, wringende kwesties... en dat is allemaal prima, en goed om naar voren te brengen want het houdt een mens scherp. Maar dát het zo is, staat voor mij

Dan zouden we psalmen moeten aantreffen, of andere Bijbelgedeelten, waarin God lof gezongen wordt omdat Hij zijn rechtvaardige oordelen niet uitvoert. En waarin dat "genade" genoemd wordt. Maar dat is niet hoe bijvoorbeeld David spreekt. Hij hoopt en wacht er juist op, dat God zijn rechtvaardige oordelen uitvoert! "Want mijn pleitzaak en mijn geding hebt Gij berecht, als rechtvaardig rechter de rechterstoel bestegen." (Psalm 9:5). "Want de HEER is rechtvaardig en Hij heeft gerechtigheid lief; de oprechten zullen zijn aangezicht aanschouwen." (Psalm 11:7). "En de mensen zullen zeggen: Toch is

Absoluut , maar nu nog niet, nu handelt Hij nog naar de rijkdom Zijner genade. God is altijd Dezelfde tot in eeuwigheid, maar handelt niet altijd hetzelfde. Ik zie in de Bijbel geen aanwijzingen, dat er verschil zou bestaan tussen de genade van God, en de rechtvaardigheid van God. Het zijn twee facetten van dezelfde diamant, twee begrippen waarmee één en dezelfde eigenschap van God op iets verschillende wijze wordt belicht. Gods rechtvaardigheid wordt in de Bijbel uitsluitend positief gebracht, dus nimmer in de zin van "God is genadig MAAR Hij is ook rechtvaardig!" zoals je soms wel een

Wat voor de een rechtvaardig is, is voor de ander niet rechtvaardig. Voor zover ik weet, bestaat er geen enkel functionerend rechtssysteem dat gebaseerd is op een dergelijke relativistische kijk op rechtvaardigheid. God is zelf rechtvaardig en Hij heeft de mens geschapen naar Zijn beeld, zodat ook de mens een ingebouwde vaardigheid heeft om te onderscheiden wat recht is. Dat is niet wat ik zei, maar ik wil het best zeggen en daarbij ook nog wel verder gaan: wat God ook moge beslissen, of reeds beslist heeft, het is rechtvaardig, omdat God de oorsprong is van recht en rechtvaardigheid. We m

En hun verdorven baby's werden natuurlijk ook weggevaagd. Ja, scherp opgemerkt...! Daar heb je dan weer de uitzondering-op-de-uitzondering. De conclusie blijft voor mij, dat we niet weten "hoe het precies zit" en dat het lastig is om al te veel in te vullen. Het enige dat ik wel weet, met 100% zekerheid, is dat God rechtvaardig is, en rechtvaardig zal handelen en oordelen.

Het is opmerkelijk, in dit verband, dat Genesis helemaal niet over straf spreekt. God wilde niet dat de mens, nu hij kennis had van goed en kwaad, ook nog voor eeuwig zou kunnen leven. Daarom werd de toegang tot de boom des levens afgesloten (Genesis 3:24). Sindsdien hoort de dood bij de mens: stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren... Daar zit - voor dit leven - ook iets van zegen in: dit gebrekkige bestaan, in deze onrechtvaardige wereld, zal niet eeuwig duren. Mensen aanvaarden de dood ook als iets dat bij de mens hoort. Zoals J.C. Bloem dicht: "Men leert het leven te aanvaarden,

Op welk punt ben je het nou niet met mij eens dan?, want wat je post sluit aan op mijn reactie.. Het gebeurt op dit forum ook wel eens, dat iemand reageert omdat hij of zij het met je eens is...! En dat was hier dus het geval.

Prediker 9:5 (NBG): De levenden weten tenminste, dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets; zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten. Zo op het oog een heel duidelijke tekst inderdaad. Maar geen (afdoend) antwoord op de vraag, of er een hel is waarin mensen eeuwigdurend en bij bewustzijn worden gestraft. Hiervoor is immers "alleen maar" een opstanding uit de doden nodig, het feit dat de doden "dood" zijn zegt dus niet alles. Vergelijk Daniël 12:2 (NBG): Velen van hen die slapen in het stof der aarde, zullen ontwaken, dezen tot eeuwig leven en genen t

Als je het zo belangrijk vindt dat je niets aan de Bijbel mag toevoegen, wees dan consequent en voeg er ook niet aan toe dat het "Jezus" is die spreekt, in Spreuken 8. Het gaat hier om "vrouwe wijsheid", een personificatie van Gods wijsheid.

Dat vind ik een sterk argument. God heeft de mens een vrije wil gegeven: wil je Hem dienen, of kies je liever voor jezelf, heb je liever je eigen leven lief? Het einde van het eerste is: het leven, het einde van het tweede is: de dood. Liever niet dat je het laatste kiest natuurlijk... maar de keuze is fair. Het idee van een eeuwigdurende marteling daarentegen, is niet alleen uiterst unfair, maar ook ten diepste strijdig met het idee van een werkelijk vrije keuze.

Ja, kan. De Bijbel is er niet heel duidelijk en eenduidig over. Jezus (ik schreef het hierboven al eens) spreekt in Matteüs 10:28 over volledige vernietiging, Openbaring 20 zegt mogelijk toch weer iets anders.

(In reactie op Olorin): Ik kan dat grotendeels volgen. Wat ik me wel afvraag is dan, hoezo mensen ("zielen") op die plaats eeuwig zouden blijven "leven". Dit in verband met teksten als Genesis 3:22-24 (zonder toegang tot de boom des levens kan de mens niet eeuwig leven). (In reactie op Robert Frans): Wat een heerlijke post, prachtig om te lezen. Dank je!

Dan zijn we het op dat punt eens!

Het is niet mijn eigen metafoor. Ik kwam de vergelijking tegen in dit artikel: http://www.verdiepingenaansporing.nl/vena/index.php?option=com_content&view=article&id=239:bijbelstudie-over-de-hel&catid=37:artikelen-iz-venema. De auteur zegt daarin letterlijk: "De hel is dus geen crematorium, maar een eeuwig duister concentratiekamp." Ik heb moeite dat te geloven, want anders had je bij voorbaat toch niet al zelf het plaatje wezen inkleuren door te vertellen hoe anderen de hel zouden moeten zien? Ik heb dacht ik niets geschreven over hoe anderen de hel zouden moeten zien. En i

Ik kan dat niet voor de topic-starter beantwoorden, maar ik kan je wel zeggen waarom het mij boeit. Ik ben geïnteresseerd in wat andere christenen denken over "de hel", omdat ik benieuwd ben naar hun gedachten over God, over rechtvaardigheid en over het wezen van de mens: Geloven ze werkelijk dat God er een soort concentratiekamp op nahoudt waar Zijn tegenstanders in leven worden gehouden om afgrijselijke straffen te ondergaan, tot in alle eeuwigheden? Hoe kunnen ze dat rijmen met de gedachte dat ze dan zelf in hemelse sferen met die God verkeren, en Hem tot in eeuwigheid zullen love

Het is denk ik goed om ook het begrip "letterlijkheid" tegen het licht te houden. Je kunt, ook in hedendaags Nederlands, voorbij gaan aan de betekenis van een uitspraak door deze "letterlijk" te nemen. Voorbeeld: midwinter. Je hebt het raam wijd openstaan. Je schoonvader komt op bezoek, krijgt een stoel en een kop koffie. Na een tijdje kijkt hij naar het raam en zegt: "het is hier best koud". Hierop bestudeer je de thermometer die aan de wand hangt en zeg je: "Inderdaad! Deze thermometer geeft je helemaal gelijk. Het is hier amper 9 graden!"... En vervolgens ga je over op een ander onderwe

In het Nieuwe Testament tref je 7 keer de uitdrukking "geween en tandengeknars" aan. Op geen van die plaatsen kun je uit de tekst afleiden of dat een tijdelijke toestand is, of een toestand die voortduurt tot in de eeuwigheid der eeuwigheden. Ik vind ze dus geen sterk argument voor een "eeuwige hel". Vergelijk ook eens de uitdrukking "waar hun worm niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt" (bijvoorbeeld in Marcus 9:48) met het laatste vers van Jesaja, 66:24 "Zij zullen uitgaan en de lijken aanschouwen der mannen, die van Mij afvallig geworden zijn; want hun worm zal niet sterven, en hun

Ik bedoel: is je geweten zuiver? Zo nee, dan heb je misschien reden om bang te zijn. Maar zo ja, dan kun je 's avonds toch rustig naar bed gaan, zonder bang te zijn om dood te gaan?

Heb je een rein geweten?

Dank voor de input! Ik zie dat ik de vraag te haastig heb gesteld; ἅτινά heeft er niets mee te maken. Ik hoorde (of las, dat ben ik vergeten) onlangs iemand beweren dat de heilige Geest in 1 Korintiërs 6:19 duidelijk niet een "persoon" maar een "het" is op grond van het aldaar (in vers 19) gebruikte aanwijzend voornaamwoord. Dus dat is eigenlijk de vraag. Maar ik zie in de tekst eigenlijk geen aanwijzend voornaamwoord staan... dus dat is dan misschien al het antwoord: duidelijk een "het" is de Geest niet, maar het is grammaticaal ook weer niet helemaal uit te sluiten. Zeg ik dat goed?