Sweep

@Nunc Je posts zijn zo uitgebreid dat ik er niet in één keer op kan reageren. Ik hoop dat in gedeelten te doen, bij gelegenheid. Mijn post van gisteren was trouwens al een deelreactie op een eerdere post van jou (dank voor de tip over het linken naar eerdere posts, zal ik gebruiken waar het van pas komt). Je maakte vandaag een vergelijking van een schilderij, waarin je een analyse van klodders verf afzet tegen het waarnemen van het gehele beeld. Dat vind ik een sterke vergelijking. Die gebruik ik zelf ook graag, maar dan niet om tot de conclusies te komen waar jij op aanstuurt Achteruit

Dat laatste is ook de uitleg die Rashi geeft: "Mijn wraak op hen zal ik honderdtwintig jaar uitstellen", en hij voegt er nog aan toe: "als zij zich niet bekeren". Dat laatste is dan weer geheel in lijn met hoe we God mogen kennen uit de profetieën, zie bijvoorbeeld Jeremia 18:7-8: het ene ogenblik doe ik de uitspraak over een volk en over een koninkrijk,- dat ik het wil uitrukken, omverhalen en verloren laten gaan, maar keert dat volk zich af van zijn kwaad waarover ik mij uitsprak,- dan krijg ik berouw over het kwaad dat ik het dacht aan te doen; (Naardense Vert.)

Waarom? Omdat Johannes ons zegt dat het Woord "vlees geworden is en temidden van ons heeft getabernakeld"... Niet eenvoudig misschien... Maar ook iets "dat de Bijbel zegt"... Het Woord is geworden; hoedanigheid X -> hoedanigheid Y... etc etc Aanhangers van de drie-eenheidsleer gaan met Johannes 1 om, alsof het een wiskundige vergelijking betrof met een variabele genaamd "Woord", die in vers 1 wordt geïnitialiseerd met de waarde "God", en die vervolgens in vers 14 de waarde "vlees" (of "mens") krijgt. Ze vullen dus vers 1 in vanuit vers 14, en lezen dan alsof er stond: "In het begin wa

Lijkt me toch duidelijk genoeg aangestipt in mijn eerdere post van 26 apr 2015, 11:50 uur?! Ik neem aan dat je 12:50 bedoelt (dat is althans wat er bij mij staat, kan aan gebruikersinstellingen liggen). Nee, het verband wordt me uit die post niet duidelijk, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen. Het lijdt voor mij geen twijfel dat Jezus "Elohim" is, Hij is ook Goddelijk in die zin dat Hij van God gekomen is. Maar een verband met de zogenoemde "drie-eenheid" zie ik niet. EDIT: Maar ik mis in je posting hierboven dus nog wel de schriftplaatsen in de Torah, waar "Elohim" noch naar JHWH, noc

Ik interpreteerde je post van 27 apr 2015 07:33 zo, dat je daarin verdedigde dat de "El" in "Immanuël" naar Jezus zelf verwijst. Je zou dan, met andere woorden, uit de naam "Immanuël" afleiden dat Jezus God is. Er komen echter vele namen in de Bijbel voor met daarin "El" of "Je-" of "Ja-", dat zijn allemaal verwijzingen naar God en niet naar de drager van de desbetreffende naam. Dat weerlegt het hele punt inzake de naam "Immanuël" en lijkt me om die reden duidelijk wél relevant. Er is hier niemand die dat ontkent. Welnee, dat is allemaal invulling van jou. Wat er staat is heel eenvo

Niks Deux et machina. Dit is gewoon een ander stukje uit de geloofsbelijdenis van Athenasius. Daarin ben ik vrij consequent. Ik bedoel niet dat jij het verzint uiteraard. Wat ik wel bedoel, is dat hier het dogma van de drie-eenheidsleer tot zulke ongerijmdheden leidt, dat je maar twee kanten op kunt: ofwel terug naar wat de Schrift leert, ofwel buiten de Schrift om een nieuwe "leer" verzinnen, met nieuwe termen die vreemd zijn aan de Schrift en met nieuwe ongerijmdheden ("100% God én 100% mens!") die de Schrift onbegrijpelijk en Jezus onnavolgbaar maken. Het is, zo blijkt uit de geschiede

Het ligt misschien aan mij, maar ik moet zeggen dat ik deze posting van je een beetje cryptisch vind... Ik ga er daarom ook maar niet naar gissen wat je precies bedoelt. Nadere toelichting blijft natuurlijk welkom Die toelichting. E.e.a. was een reactie op de volgende opmerkingen van jou: Maar: in het Gloria wordt niet gesproken over "de Zoon" die aan de rechterhand van de Vader zit, maar van "Jezus Christus die aan de rechterhand van de Vader zit"... Heel specifiek. Ik zie, opnieuw, niet wat je bedoelt. Het gedeelte uit het Gloria waar we het hier over hebben is: Domine Fili Unigenit

@Hendrik-NG Interessant, maar het ontgaat mij (en wellicht ook andere lezers) wat dit met de zogenoemde "drie-eenheid" te maken heeft. Wellicht zou je dat verband nog willen toelichten? Verder zijn er nogal wat plaatsen in de Tenach, waar "Elohim" noch naar JHWH, noch naar "andere goden" lijkt te verwijzen. Die categorie mis ik in je posting hierboven. Binnen de Torah gaat het bijvoorbeeld om Genesis 23:6, Exodus 7:1, Exodus 21:6, Exodus 22:8. Worden daarover nog meer bijzonderheden duidelijk in de LXX?

Ik was met name benieuwd of je in ×‘×¨× een scheppen ziet vanuit het niets, of meer een "vormen", van iets dat er dus mogelijk al was. Zie ik het goed, dat ×‘×¨× in Jozua 17:15 in de Pi'el gebruikt wordt (in "וּבֵרֵ×תָ֤")? De Naardense vertaalt dat als "ontginnen", wat vind je van die vertaling? En kun je dat zien als argument dat ×‘×¨× een "scheppen" kan inhouden vanuit reeds bestaande materie? Of is dat wat te kort door de bocht?

Leren kan een mens van alles en iedereen... en als je niet van discussie houdt kun je beter wegblijven van een forum. Maar ik was gewoon benieuwd wat je over ×‘×¨× wilde melden.

Ben je al zo ver? Ik ben benieuwd...

Het is me niet helemaal duidelijk wat je daarmee bedoelt. Punt is natuurlijk: het Hebreeuws is een heel associatieve taal, maar associaties zijn geen (exacte) wetenschap. Een associatie die jou niets zegt, daar kun je niets mee (maar een ander misschien wel!). Een principe dat (in mijn beleving) eigenlijk voor de hele Bijbel geldt. En hoewel het om de Geest gaat en niet om de Letter, geloof ik evengoed dat iedere letter in de Torah precies op z'n plaats staat. En dat mensen er in de loop van de geschiedenis een punt van hebben gemaakt dat de Torah met een ב begint en niet met een ×, is een

Een leuk thema! Staat er "letterlijk" in Genesis 1:1 "in begin schiep God de hemelen en de aarde", of benadert "Bij begin is God gaan scheppen,- de hemelen en het aardland" de grondtekst "letterlijker"? Het leuke vind ik: hoe meer je je erin verdiept, hoe lastiger je die vraag kunt beantwoorden. Of eigenlijk: hoe meer je gaat zien wat een lastige vraag het eigenlijk is, omdat er twijfelachtige vóóronderstellingen in zitten. Onder andere de vóóronderstelling, dat er überhaupt zoiets bestaat als een "letterlijke" vertaling. Wat er letterlijk stáát, is een zin van 28 letters, בר×שי×

Dank, Nunc, Hendrik-NG, henkjan37 en anderen, voor de bijdragen van de afgelopen week. Ik heb er wel weer wat van opgestoken, en stof tot nadenken gekregen. Wellicht kom ik er op deze plaats binnenkort weer eens op terug, ik weet nu dat het topic er is. De komende paar weken zal ik er echter niet zoveel tijd voor hebben.

@henkjan37 - misschien kan je nog even naar je laatste post kijken? Er staat iets niet goed met de quotes, nu lijkt het net of jij iets zegt dat ik heb gezegd, en dat is vast niet je bedoeling Plus een paar dingen staan er nu drie keer.

Je zult de schrijver Mattheus toch een beetje credit moeten geven hoor. Wie zegt dat ik dat niet doe? Die interpretatie van "Immanuel" lijkt me echter wel wat gezocht, wanneer je rekening houdt met het gegeven dat er in de Bijbel tientallen namen vóórkomen met "El" of "Jah/Je-" erin, die nooit verwijzen naar de aardse drager van die naam, maar altijd naar JHWH, de Eeuwige, de Onzichtbare. "Joël" is wel het duidelijkste voorbeeld. Met het feit dat Joël de naam Jo (JHWH) El(ohiem) draagt, is uiteraard niet bedoeld te zeggen dat Joël in eigen persoon JHWH God is. En dat "Joram" "Joram" he

Ja, dat klopt, omdat Jezus 2 naturen heeft. Ah, hier komt, als Deus ex machina, het volgende dogma ten tonele... Dus behalve dat God niet één is maar "drie-een", is Jezus ook nog eens "twee-een"... Het lijkt me prettig Bijbel-uitleggen op die manier. Telkens wanneer een dogma tot ongerijmdheden leidt, hoef je niet een stapje terug te doen omdat er kennelijk iets niet klopt, maar komt er weer een nieuwe spitsvondigheid bij die vervolgens tot dogma verheven wordt. Ik meen alleen dat er dan sprake is van inleg en niet van uitleg. De Schrift spreekt nergens over "twee naturen" van Christus.

De God van Jezus is de God waar hij deel van uitmaakt. Die God geloof ik in. Je bent de eerste die ik meemaak, die dit onomwonden zo zegt. Meestal krijg je geen antwoord, of krijg je als antwoord dat het een "mysterie" is (zoals zo veel kwesties rondom de Drie-eenheid). Maar hoe begrijp jij het dan wanneer Jezus tot de Vader bidt in de Hof van Getsémané: "niet mijn wil, maar Uw wil geschiede?" Is God ("de Drie-eenheid") daar dan in Zichzelf verdeeld? En Johannes 20:17, hoe zie je dat dan? "Jezus zeide tot [Maria Magdalena]: [...] ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik vaar op naar mij

Het ligt misschien aan mij, maar ik moet zeggen dat ik deze posting van je een beetje cryptisch vind... Ik ga er daarom ook maar niet naar gissen wat je precies bedoelt. Nadere toelichting blijft natuurlijk welkom

Om met dat laatste te beginnen: exact zo moeten we het denk ik ook niet uitdrukken. Ik meen echter wel, dat er reeds in de vroege kerk veel heidendom is binnengekomen - bijvoorbeeld in de vorm van beeldenverering, het "omkatten" van heidense feesten en het afschaffen van de bijbelse, en helaas ook in de vervolging van Joden. De redenering dat uit "een" God alleen "een" God geboren kan worden, is naar ik begreep afkomstig van een Grieks filosoof en reeds om die reden heidens. Dus niet zozeer om het heidendom van dienst te zijn, maar heidens in oorsprong. Een knelpunt bij die redenering is,

Nou, dat vind ik wat te veel eer hoor... Ik vind het fijn als je het meeneemt in je overdenkingen. Maar ik zou zeggen: lees vooral zelf in je Bijbel en zoek God in je leven en in je gebeden. Hij is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken (Hebreeën 11:6). Het kennen van God, en het dóór Hem gekend worden, is veel belangrijker dan het hebben van kennis over God.

Ok, dan verder ermee... Wacht, die premisse had ik even gemist. Begrijp je de naam "Immanuël" dan zo, dat "El" daarin verwijst naar Jezus zelf?

Ik quote mezelf maar even, aangezien niemand op deze vraag heeft gereageerd. Het is, lijkt me, voor aanhangers van de drie-eenheidsleer ook een erg moeilijk te beantwoorden vraag. Of niet? Ik ben zeer benieuwd...

Doorgaans probeer ik uit te gaan van het exegetische principe, dat je de Schrift het beste uitlegt in termen van de Schrift zelf. Ï€Ïόσωπον is weliswaar een Bijbelse term, maar wordt in de Bijbel (voor zover mij bekend) nergens toegepast op "de Vader", op "de Zoon" of op "de Heilige Geest". Indien op hen toegepast, is het een begrip uit de triniteitsleer en niet uit de Schrift. En zo bedoelde ik het ook. Wat ik wilde zeggen kan ook puur in bijbelse termen. Misschien wordt het daarmee zelfs duidelijker: je kunt je niet bevinden ter rechterhand van de ene/enige waarachtige God, van wie j

Omdat ik denk dat het, zoals je deze stelt, niet de juiste vraag is. Niettemin vond ik mijn antwoord redelijk rechtstreeks, in die zin dat ik direct uit de Bijbel probeer te antwoorden. Voor mij is het ook genoeg dat Jezus is: de Christus, de zoon van de levende God! Aan dat bijbelse gegeven kan ik natuurlijk mijn eigen inzicht, mijn eigen begrip toevoegen. Dan krijg je een 21e-eeuws antwoord, in 21e-eeuwse termen, die echter 2100 jaar geleden heel anders werden ingevuld dan nu. Bijvoorbeeld: in die tijd was een menselijke keizer net zo goed "god" als een Astarte of een Zeus of een Baäl.