Peter79

zeker geen idee hoe oud credible al is ...

zeker geen idee hoe oud credible al is ...

@Peter,
De website alpengeologie.nl is van een goede kennis van mij en van hem heb ik grotendeels mijn verhaal. Het probleem met veel Engelstalige creationisten is dat ze nogal anti-evolutiemodel zijn. Het lijkt erop dat ze het scheppingsmodel zoveel mogelijk van het evolutiemodel willen distantiëren. Daar hoort niet alleen bij dat bijna alle aardlagen door de zondvloed 'moeten' afgezet zijn, maar ook dat er maar heel weinig evolutie kan plaatsvinden, dat overgangsvormen niet bestaan en dat de Bijbel een strikte chronologie geeft. Daarover verschillen zij met mij van mening.
Natuurlijk wordt daar niet over de zondvloed gesproken. Dat zit Peter net te vertellen. Is Hein een soort van zoekmachine die automatisch relevante zoekresultaten geeft, zoals je ookbij Google Docs hebt?
Precies, zo werkt wetenschap. Dus voorspelden creationisten dat Junk DNA en zogenaamd nutteloos genetisch materiaal wel degelijk een functie zou hebben. Evolutionisten voorspelden van niet en de creationisten kregen gelijk. Hetzelfde geldt voor zogenaamde rudimentaire organen. Creationisten deden voorspellingen over magnetische velden en kregen gelijk. Darwin deed voorspellingen en kreeg ongelijk. Zo werkt wetenschap.

Ik heb alle boeken van Elie Wiesel gelezen. Hij schrijft in "De nacht": "Toen stierf God voor mij." In zijn latere boeken beschrijft hij hoe hij toch niet zonder die God kan leven. Er is simpelweg geen alternatief. Er heeft in Auschwitz een proces tegen God plaatsgevonden, volgens de Joodse rechtsspraak. De uitspraak was dat God schuldig was. En toch gingen de meeste Joden daarna gewoon door met Hem te dienen. Er is geen alternatief. Wij begrijpen het niet. Mijn hoop is dat, zoals ons dat ook in de bijbel wordt verteld, we het eens wel zullen begrijpen en dat God al onze tranen zal afwissen. Morgen en overmorgen is het Rosh Hashanah. Ik ben ervan overtuigd dat, zoals dat ook in de Bijbel staat, alle Joodse feestdagen een profetische en universele betekenis hebben. Ik ga er niet over speculeren want dat wordt al veel te veel gedaan. Mijn boodschap aan de mensen die ik ken is nu: "Maak het goed met God. Sluit vrede met Hem." Dan merk je op een wonderlijke manier dat je tegelijkertijd vrede sluit met jezelf. We kunnen simpelweg niet leven zonder hoop, geloof en liefde. Het kan gewoon niet.  
 

Er is geen sprake van het mystificeren van een historische persoon. Dat dit jou vanzelfsprekend lijkt, zegt vooral iets over jouw vooroordelen.
 
Een Joodse groepsleider? Welnee, hij beroept zich op Jezus Christus die aan Gods rechterhand in de hemel zit. Natuurlijk is volgens Paulus Jezus een Judeeër geweest, en ook de leider van een groep allicht,  maar Paulus beroept zich niet op Christus in die hoedanigheid.
We weten verder niets over de omstandigheden waarin Paulus de opgestane Jezus zag. Dat hij schuimbekte, staat al in geen enkele bron. In de enige verhalende bron over deze gebeurtenis, Handelingen der apostelen, die meestal rond 90 gedateerd wordt, staat dat Paulus ter aarde stortte, een licht zag, een stem hoorde, en daarna tijdelijk blind werd. Maar dit is ruim een halve eeuw na dato geschreven, dus het is maar de vraag wat er precies waar van is.
Verder is een verschil in genre natuurlijk geen verschil in inhoud. Paulus schrijft geen biografie van Jezus. Dat hij daarom niet op één lijn zou zitten met de evangelisten is dus een slag in de lucht. Bovendien zou je kunnen zeggen dat Paulus qua opvatting meer gemeen heeft met het jongste evangelie dan met het oudste evangelie. Volgens Paulus is Jezus Christus pre-existent en verbleekt zijn leer ten opzichte van kruis en opstanding. Iets vergelijkbaars is het geval bij het evangelie naar Johannes.
Met andere woorden, wat je schrijft slaat eigenlijk nergens op.
Jij hebt ook de Bijbel nog niet echt kritisch leren lezen, dus ik zou zeggen: kijk naar je eige!
Waarom zijn onze geschiedenisboeken doordrongen van het feit dat JC historisch bestaan heeft? Omdat dit een algemeen aanvaard feit is. Daar is niets mis mee.
Keiharde bewijzen zijn er niet voor zijn bestaan? Nee, maar dat geldt voor 99,99% van de mensen uit de Oudheid. Dus je legt hier een onrealistisch criterium aan. Naar de maatstaven die historici aanleggen voor het bestaan van iemand, slaagt Jezus met vlag en vijfdubbele wimpel.
Met andere woorden, je meet met twee maten want je bent bij Jezus opeens heel kritisch, terwijl je andere dingen wel voetstoots aanvaardt (bijvoorbeeld dat Paulus schuimbekkend ter aarde viel - dat haal je zelfs niet uit de oude bronnen).
Ik denk dat Jezus, zoals hij in de verhalen van de eerste christenen tot ons komt, nog steeds mensen geestelijk kan raken, zelfs mensen die er niet mee zijn opgegroeid. Ook als dat veelzijdige beeld van Jezus kritisch gefileerd en grondig in historische context gezet is. Dat laatste is misschien wel een van de grootste geestelijke prestaties van de christelijke theologie, zoals Albert Schweitzer schreef.

Het lijkt mij als vanzelfsprekend dat christenen in de gemystificeerde historische persoon geloven die nu bekend staat als Jezus. Paulus en de evangelieschrijvers zitten wat dat betreft al niet op 1 lijn. Waar Paulus zich meer beroept (Nadat hij schuimbekkend ter aarde stort....epilepsie?) op een Joodse groepsleider, vertellen de evangelisten een steeds mooier verhaal, al naar gelang welk evangelie je leest. Maar ik denk dat dit de meeste gelovigen niet op zal vallen, omdat ze geleerd zijn de bijbel van links naar rechts (en bovenal niet kritisch) te lezen. Christenen (en niet-christenen) gaan er al vanuit dat JC historisch bestaan moet hebben omdat onze geschiedenisboeken er van doordrongen zijn. Dat er twijfel zou kunnen bestaan komt in niet veel mensen op.  Keiharde bewijzen zijn er niet voor zijn bestaan (wel frauduleuze), dus het voordeel van de twijfel geeft hier de doorslag.
De mythische Jezus is een heel ander verhaal. Ben je daar niet van jongs af aan mee opgevoed, wordt het uitermate lastig hierin te kunnen gaan geloven. En betrouwbare geloofskennis staat doorgaans niet gelijk aan betrouwbare historische kennis. Die 2 moeten gescheiden blijven. Maar als je kritisch naar de mythische Jezus gaat kijken, Hem vergelijkt met andere godsdiensten,mythen, helden en sagen en bovendien de bijbel fileert, blijft er wat betreft betrouwbare geloofskennis niet heel veel over ben ik bang.  Dan ben je afhankelijk van de plaats waar je bent geboren. De ouders bij wie je bent geboren en de kerk waarin je grootgebracht bent. Voor jou is dat dan de meest betrouwbare geloofskennis.

Pauls proclameert Jezus niet als de Christus, dat gebeurde al tijdens Jezus' leven.
En natuurlijk geloven christenen beiden. Daar is geen tegenstelling tussen.
Paulus was geen gezant van de historische Jezus, maar van de opgestane Jezus. En zoals iedereen weet kwam hij een paar keer knetterhard in conflict met wie zijn aardse volgelingen geweest waren.

Mijn insteek bij het lezen/peilen van dat boek is vooral ook een pragmatisch "zoeken van betekenis voor het hier en nu" van die teksten. En verder steek ik er nog wel eens energie in om wat kanttekeningen te plaatsen bij een al te stellig uit gaan van de gedachte dat we met de Apocalyps (maar ook andere Bijbelplaatsen) een soort "spoorboekje" in handen hebben waarmee God ons exact onze route door het leven wil duidelijk maken, alsof we daarmee precies kunnen peilen welke gebeurtenissen in het jaar AD x of y zullen gaan plaatsvinden. Maar meer en meer besef ik dat dat verspilde energie is (als ik er zelf tenminste niet wijzer bij wordt), omdat die "spoorboekfanaten" helaas nooit voor rede vatbaar blijken te zijn, maar keer op keer monomaan hun eigen spoortje blijven volgen.

Voor de goede orde:
1. Van nature heeft Jezus de gestalte van God (Fil. 2:6-9).
2. Jezus is uit het nageslacht van Abraham (Gal. 3:16).
3. En uit het nageslacht van David (Rom. 1:3-5).
4. Hij is geboren uit een vrouw (Gal. 4:4,5).
5. Hij is besneden (Rom. 15:8, als dat bedoeld wordt).
6. Hij leefde geheel in overeenstemming met de Wet (Rom. 5:19, 2 Kor. 5:21).
7. Hij stelde het Avondmaal in (1 Kor. 10:16,17, 11:23-26).
8. Hij werd verraden (Rom. 4:25, 1 Kor. 11:23).
9. Hij is gestorven voor onze zonden (Rom. 5:6, 1 Kor. 15:3).
10. Dit wordt in connectie gebracht met Pasen (1 Kor. 5:7).
11. Jezus is gekruisigd (Rom. 6:6-10, 1 Kor. 2:2, Fil. 2:6-9).
12. Dit is gedaan door zowel wereldse leiders (1 Kor. 2:7), als Joden (1 Thes. 2:14,15).
13. Jezus is begraven (1 Kor. 15:3-5, Rom. 6:4).
14. Hij is opgestaan (Rom. 1:3-5, 6:6-10, 8:11) op de derde dag (1 Kor. 15:3-5).
15. Hij verscheen aan de twaalf discipelen en Kefas (1 Kor. 15:5).
16. Hij heeft het apostelschap opgelegd (Rom. 1:5).
17. God heeft Hem uitermate verhoogd (Fil. 2:9) en nu leeft Hij voor God (Rom. 6:10).

Moeilijk he, lezen? Want wat staat er in artikel 15 in jouw link?
"De Gezondheidsraad stelt met inachtneming van artikel 14, tweede lid, vast welke de volgens de laatste stand van de wetenschap geldende methoden en criteria voor het met zekerheid vaststellen van de hersendood zijn..."
 
Oh, dus de gezondheidsraad stelt de criteria vast... en door wie worden die leden van de raad dan aangesteld? Even kijken...
"De leden worden benoemd bij Koninklijk Besluit"
 
Hmm Koninklijk Besluit, volgens Jacobus heeft de overheid daar helemaal niks mee te maken.... Nog eens kijken....
"Een koninklijk besluit (KB) is een besluit van de regering"
 
Het is je dus blijkbaar nog steeds niet duidelijk, ondanks dat er al diverse keren op is gewezen, dat de overheid de criteria vaststelt, middels een 'onafhankelijke' raad, waarvan de overheid bepaald welke leden daarin mogen plaatsnemen. Bovendien zijn ziekenhuizen semi-overheid (zeker academische ziekenhuizen) instellingen. In Groot-Brittannië is dat ook al aan de orde geweest, maar daar is de NHS geheel in handen van de overheid (als ik mij niet vergis).
 
Bovendien is juist jouw laatste opmerking een vuige belediging, want opnieuw lees je niet goed wat er staat. Er staat: "Het zet de deur open naar...." Elke vergelijking met China, Mengele of welk ander schimmig 'orgaandonatie' systeem is terecht. Het zet wel degelijk de deur open naar dit soort dubieuze praktijken, en is dus ook de reden dat Duitsland geen opt-out systeem kiest. Vanwege het nazi-verleden en de glijdende schaal als je dit soort systemen invoert. Zoals ik in één van mijn vorige posts ook al zei, heeft Duitsland o.a. op basis van de Neurenberg Code (zie vooral art. 1), die na W.O.II is opgesteld i.v.m. nazi-experimenten, ook een opt-out systeem voor orgaan donatie afgewezen. Precies vanwege die glijdende schaal waar je de deur voor open zet...
 
Maar dat was vast een vuige belediging van de Duitse regering destijds...
 

Tja, nou mijn vrouw is gepromoveerd evenals een goede vriend van me, dus ik heb wetenschappelijk onderzoek van dichtbij meegemaakt. Om daarmee te kunnen stellen dat ik vertrouwen heb in de geleerden om ons geen oor aan te naaien...
Laat ik stellen dat als vanuit meerdere hoeken bewijs wordt aangedragen dat ik geneigd ben dit voor waar aan te nemen in tegendeel tot een boek waarvan de oorspronkelijke bedoeling niet is, het aantonen van bewijs voor of tegen evolutie.
Haha, dit is grappig. Dat jij, als iemand die ogenschijnlijk wetenschap en bewijsvoering hoog in het vaandel heeft, mij gaat vertellen dat het OT onlosmakelijk verbonden is met het NT. Dan is mijn wedervraag, waarom? Ze zijn geschreven in een andere tijd, andere taal, andere intentie, ander volk en noem maar op. Dus waarom zou een boek, wat door eeuwenoude tradities van overschrijven en kopiëren, wat compleet geweven is in het joodse volk en cultuur, onlosmakelijk verbonden moeten zijn met een aantal brieven geschreven door mensen die een geloof verkondigen wat door de het gros van de oorspronkelijke schrijvers niet aangenomen zou worden en waarschijnlijk zelfs worden verketterd. (wat overigens ook met de meeste discipelen en andere volgers van Jezus gebeurt is). Ik hoor graag hoe je dat zou verdedigen.
Ik heb dit voorbeeld op een ander forum ook al eens genoemd. Maar ik ben vader van twee lieve jochies. Nu zijn ze nog vrij jong en hebben ze wel eens de neiging elkaar de hersens in te slaan om een stuk speelgoed of iets dergelijks. Vanuit liefde beredeneert heb ik dat liever niet en ik wil dat ze voor elkaar zorgen. Helaas begrijpen ze dat nog niet en dus ben ik genoodzaakt om regels op te stellen. Als de één de ander aan het huilen maakt, dan ga je naar de gang en moet je sorry zeggen. Helaas zorgt de regel er niet voor dat ze het concept van liefde gaan begrijpen, maar sporadisch lijkt het te werken. Niet vanwege de onderlinge liefde, maar vanwege de angst van de sanctie.
Als vader wil ik dit natuurlijk niet. Ik hoop dat ik, door het goede voorbeeld te geven, mijn kinderen op latere leeftijd wel zo ver heb dat ze inderdaad voor elkaar gaan zorgen. Regels zijn dan overbodig. Maar dat wil niet zeggen dat de oorspronkelijke regel "je mag elkaar geen pijn doen" (OT). Belachelijk was, hij was terecht en gefundeerd uit het belang van de liefde. In afwezigheid van een goed voorbeeld en misschien beïnvloed door veel verkeerde vriendjes, kunnen regels heel goed werken. Maar aan het eind wil je het liefst dat je kinderen zelf verstandige keuzes maken. En wat is een betere opvoeding dan een goed voorbeeld. (Jezus)
Om terug te komen op de OT/NT verhaal. Ik denk dat de bijbel in de huidige vorm zeker is geïnspireerd door God, en zodoende zal ik nooit zeggen dat je één van beide mag vergeten. Het probleem is alleen dat als je de bijbel van voor naar achter leest, je eerst een gewelddadige indruk van God krijgt, wat in contrast met Jezus (eveneens volledig God) die zijn eigen leven onvoorwaardelijk geeft, niet lijkt te kloppen. Is God nou gewelddadig of niet, is God wettisch of niet, wil hij aanbeden worden of nou niet, enzovoort.
Als je daarentegen begint bij Jezus, even aangenomen dat wat er over Jezus geschreven is feitelijk correct is. Dan moet je wel aannemen dat God is niet gewelddadig is. Er zijn talloze voorbeelden in het NT waar Jezus aangeeft  dat geweld niet is geoorloofd, bid voor je vijanden, keer de andere wang toe, geef zonder terug te verlangen, enz. Als dit beeld van God correct is, dan betekend dit dat ik het oude testament anders moet interpreteren. Klaarblijkelijk schuilt er een groter verhaald achter het verhaal wat door mensen is opgeschreven en niet door God, en zijn er misschien ook andere antwoorden te bedenken op de zaken die in OT zijn opgeschreven. En geloof me, er zijn een heleboel andere antwoorden op te geven waar ook talloze boeken over geschreven zijn, je moet het alleen wel willen zien. In mijn omgeving zie ik alleen vaak uit angst en onzekerheid voor het onbekende men het bestaande beeld van 'de bijbel is het onfeilbare woord van God' niet wil loslaten. Alsof de gehele bijbel letterlijk het geschreven woord van God is en elke tekst even heilig is als de andere. Wat natuurlijk onzin is. Er zit poezie, fantasie, beeldende, letterlijke en eenzijdige verhalen in opgeschreven waarbij je nou eenmaal enige voorkennis nodig hebt om bepaalde zaken in hun context te kunnen plaatsen.
Ik laat Christopher Hitchens mening even voor zijn mening. Of God alleen was, ik denk het niet, er staat "laat ons mensen maken". Waarbij er dus al een meervoud was. Verder is er overigens genoeg materiaal om te geloven dat engelen en andere wezens ook voor Adam en Eva al bestonden. God schepte op een ogenblik orde in de chaos. Maar nu verval ik in een scheppingstheorie waar ik wellicht veel vragen over ga krijgen. Ik bedoel alleen te zeggen dat voor Adam en Eva een heleboel mogelijk was en we zullen het gewoon nooit zeker weten. Behoefte voor relatie had God volgens mij zeker, ik denk dat de bijbel daar wel duidelijk over is.
En daarin zijn we dan ook helemaal gelijk. Ik wil ook weten wat waar is. Waarbij ik wat Jezus als voorbeeld geef als absoluut waar beschouw, evenals talloze wetenschappelijke ontdekkingen. Daar komt geen greintje gevoel aan te pas. Sterker nog, eerder een soort van angst. Want de bijbel beloofd ons dat het leven niet eenvoudig zal zijn en vraagt van ons om ons leven te geven voor onze vijanden. Ik wil dan ook weten wat waarheid is over God en in het licht van het OT.

A. Engelen hebben ook een vrije keus. En een aantal maken hierin ook de keus om niet in relatie met God te willen leven. Meest kenbaar in de vorm bekend als satan, maar met hem zijn er vele zoals goed te lezen valt in Genesis.
B. Adam en Eva, en wij vandaag allemaal hebben die kracht gekregen. We hebben elke dag, elke seconde een keuze. De gevolgen van die keuzes zullen we dan ook veelal zelf ervaren.
 
Wat had hij dan moeten doen? Robots maken? God koos er juist voor om ons een vrije wil te geven en daarmee een relatie aan te kunnen gaan. De rotzooi die er uit voortgekomen is en die we dagelijks nog steeds maken is een gevolg van onze keuzes, niet die van God.
Grappig is dat we allemaal graag een vrije wil hebben, dagelijks zelfstandig willen zijn, maar dan opeens van God wel verwachten alle rotsooi op te ruimen. Terwijl God óns de wereld heeft 'gegeven' om voor te zorgen. God is zeker op de achtergrond bezig met een masterplan om het beter maken. En individuen die hier de dupe van zijn , daar zal God het wel mee goed maken. Maar 'in the meanwhile' hebben wij ook een taak te vervullen!

Beste Peter,
De K/T-grens wordt tegenwoordig door veel Engelstalige creationisten als zondvloedgrens gezien. Echter, de K/T-grens bezit niet of veel minder de kenmerken die ik voor de P/TR-grens noemde. Bovendien bevinden zich in het Mesozoïcum vreselijk veel dinosporen en -nesten, soms op meerdere niveaus onder elkaar, bovenop metersdikke lagen Paleozoïsch sediment. Ook bevinden in het Mesozoïcum een paar gigantische continentale lava's (van de Siberian Traps tot de Deccan Traps in tijd), die niet onder water afgezet kunnen zijn. Wel denk ik dat de sedimenten in het Mesozoïcum door enorm snelle geologische processen en catastrofes zijn afgezet. Sneller nog dan het Tertiair en Kwartair.

Ja, omdat donatie in vroegere tijden nog niet voor kwam, is dat dus koffiedik kijken.
Zo'n 20 jaar geleden was er in de kerk waar ik bij aangesloten was een avond waar gesproken werd over het donorcodicil. De predikant gaf aan dat het natuurlijk vrijwillig is, donor zijn. Maar een daad van liefde, een geschenk aan je medemens toch zeker passend binnen een christelijke visie.  
Dit schreef Paulus in de Galaten brief.  Galaten 15;   Gij hebt u toen gelukkig geprezen; wat is daarvan over? Want ik kan van u getuigen, dat gij, ware het mogelijk geweest, uw ogen uitgerukt en ze mij gegeven zoudt hebben.  
Er was dus in het verleden zoveel liefde geweest tussen Paulus en de gemeente in Galaten dat ze dat voor elkaar over zouden hebben.

Ik heb je beloofd terug te komen op deze artikelen. Ik zal beginnen met het eerste artikel, van Rev. Austriaco (Presumed consent for Organ Procurement).
Hij haalt daar twee belangrijke dingen aan:
De redenen waarom 'presumed consent' niet acceptabel is voor orgaandonatie (en dat is het systeem waar NL nu naar toe gaat en waar BE bijvoorbeeld al jaren mee werkt). Een (vind ik) knap uitgewerkt alternatief van 'mandated choice' In het artikel haalt hij een paar grote argumenten aan waarom veronderstelde toestemming (presumed consent) niet past in de Katholieke moraaltraditie:
Orgaandonatie wordt door de RKK toegestaan op basis van het principe van liefdadigheid. Het is een act van zichzelf weggeven aan de ander, door iets van jezelf aan een ander te schenken. Het schenken wordt hierbij centraal gezet: hij beargumenteerd dat iets moeilijk een gift genoemd kan worden, als de gever geen toestemming heeft gegeven of als het niet duidelijk is of hij deze toestemming gegeven heeft (of deze beslissing duidelijk aan zijn naasten heeft overgelaten). Het lichaam is geschapen naar Gods evenbeeld en huis van de geest en daarmee ook waardigheid van de persoon die erin leefde.  De waardigheid blijft na de dood bestaan, omdat het voorbestemt is om te verrijzen. Het is daarom ondenkbaar dat iemand, en zeker niet de gemeenschap/overheid, dit lichaam als een goed beschouwd en ermee mag doen en laten naar eigen goeddunken. De argumenten zijn erg overtuigend. Ik begrijp nu ook de tegenstand die dit systeem bij St. Ignatius oproept. En voor een groot deel kan ik mij daar ook wel in vinden. Zolang je niet zeker weet dat iemand er helemaal mee akkoord gaat, kun je moeilijk de organen gebruiken op basis van een wet die zegt dat dit mag. Maar ik vind het wel lastig, omdat ik heel goed weet dat er een enorm tekort is aan organen en dat dit ook voor een groot deel ligt aan mensen die geen beslissing willen of durven nemen. En daarvoor bewonder ik het tegenvoorstil van de E.H. Austriaco:
Mandated choice
Austriaco geeft een tegenvoorstel voor het systeem van presumed consent, namelijk van mandated choice. Daarbij wordt de burger gedwongen om een keuze vast te leggen, door deze te koppelen aan bepaalde burgerlijke verplichtingen (zoals bijv. de Belastingaangifte, of het aanvragen van een rijbewijs, ...)
Ze krijgen in principe drie grote mogelijkheden, met daarbij wat opties:
Ik ben donor Ik ben geen donor Mijn familie mag beslissen Het niet maken van een keuze blokkeert de aanvraag/aangifte/.... Hij haalt wel aan dat het belangrijk is dat er een systeem wordt gemaakt waarbij zeker kan worden vastgesteld of de keuze niet onder dwang in een bepaalde richting gestuurd wordt en dat deze keuze op een eenvoudige wijze en op elk moment weer te wijzigen is.
Mandated choice strookt met de RK moraalleer omdat het de waardigheid van de persoon als liefdadige schenker erkent. Het orgaan wordt verkregen met toestemming van de gever, waardoor het dus weer het kenmerk van liefdadigheid en geschenk krijgt. Tegen het systeem zijn drie grote bezwaren gemaakt die door Austriaco onderuit gehaald worden:
Mensen dwingen een keuze te maken beperkt hun autonomie De Katholieke moraalleer leert dat het soms nodig is om het goede en ware na te streven om beperkingen op te leggen aan menselijke vrijheid. Deze vrijheid moet immers worden uitgeoefend om te streven naar het goede en ware. Het systeem zou de rol van de familie in het keuzeproces ondermijnen Austriaco geeft aan dat het ook aan de donor is om deze gesprekken met de familie te voeren, om soms ook de eigen angst hiervoor en het eventuele wantrouwen met de naasten bespreekbaar te maken. Het systeem verplicht ze hier toe (zie punt hierboven). Daarnaast kan een duidelijkheid over de keuze van de overledene hartverscheurende keuzes voorkomen als het dan daadwerkelijk zover is: de familie weet dan dat de overledene het zo gewild heeft. Door dit systeem zouden er minder donoren komen, omdat mensen veiligheidshalve registreren om geen donor te zijn: mensen zouden bang zijn voor het donorschap. Het invoeren van dit systeem zal niet mogen gebeuren zonder duidelijk educatieprogramma, waarbij geprobeerd moet worden om een zo groot mogelijke groep mensen te benaderen. Hij eindigt zijn betoog met een quote van Paus Johannes-Paulus II: "Er is een behoefte aan het raken van mensen hun harten, met in het bijzonder het hart van de jongeren, een waarheidsgetrouwe en diepe bewondering voor de noodzaak tot broederlijke liefde, een liefde die tot uitdrukking kan komen in de beslissing om orgaandonor te worden." (Vert. vanuit het artikel) Ik vind het een bijzonder mooie oplossing voor het probleem waarmee we nu geconfronteerd worden: niet standaard donor zijn, maar wel verplicht worden om tenminste een keuze te maken. Mét educatieve ondersteuning, mét een goede waarborg dat de keuze vrijelijk gemaakt is en gewijzigd kan worden, maar ook mét de verplichting om daadwerkelijk het gesprek aan te gaan en je keuze te registreren.
Ik hoop dat dit stuk niet te lang is, want het is oprecht iets boeiends om te lezen. Bedankt @St. Ignatius! Mijn reactie op het laatste artikel volgt later, eerst boodschappen doen.

Voor wat je die uitleg waard vindt he
Het idee van de erfzon de wordt nogal eens vrij juridisch uitgelegd, zeker in protestantse kring. Maar als je terug gaat naar Augustinus, die er een paar verstandige (en een paar minder verstandige :#) dingen over schreef, dan zal je ontdekken dat het hele idee van erfzonde niet alleen een theologische constructie is, maar eerst en vooral een ervaring.
Wat Augustinus ervaart, en wat naar ik vermoed iedereen ervaart die eerlijk naar zichzelf durft te kijken, is dat hij best weet wat moreel goed en slecht is, maar dat hij toch het goede nalaat en het slechte doet. Niet alleen maar, niet de hele tijd, maar al met al lukt het hem niet als een heilige te leven. En dat noemt hij "de erfzonde": de geheel menselijke ervaring dat hoe hard je ook je best doet, je er maar niet in slaagt heilig te worden.
Een interessante parallel is overigens dat de strijd van Augustinus vrijwel identiek is aan de strijd van prins Siddharta. Vanuit totaal verschillende levensvisies, filosofische context en religies, komen beide mannen terecht in een strijd tussen extremen: totale ascese en lefverloochening om heilig te worden versus totale genotzucht. En beide mannen ontdekken dan dat de middenweg het antwoord is: onthechting, maar ook accepteren van het menselijke tekort, en zo uiteindelijk de pijn van het leven overwinnen.

Vooraf modereren moet je niet willen - behalve dat het betuttelend is, maak je je zelf ook verantwoordelijk voor de teksten die er vervolgens komen te staan. Het kost bovendien extra tijd.

Dit kan ik heel goed begrijpen als je de Bijbel als een roman leest, zonder door te dringen in de diepere betekenis. Wat dat betreft kunnen we ontzettend veel leren van de Joodse uitleg. De satan (=tegenstander) is door God geschapen met een bedoeling, namelijk om ons tot de Schepper te richten. Onze moeilijkheden en problemen hebben tot doel ons op de knieën te brengen en Hem om hulp te vragen en die dan ook te ontvangen. De schepping kan niet zonder deze dualiteit. Het doel is dat alles weer tot één wordt. Wat de Bijbel ons in ieder geval vertelt is dat God hoe dan ook tot Zijn doel komt met Zijn schepping.
 

Ik pik er dat even uit, want uiteraard moeten we niet kijken in wat er in het Nederlands staat, maar wat er in het Grieks staat; in het Grieks staat er namelijk ina wat wel mogelijk is voor een oorzakelijk gevolg, namelijk zodat.

En in de woestijn valt niet te leven? We nemen onze technieken mee. Er zijn mensen die leven in de Yukon, er zijn ook plaatsen op Antartica waar semi-permanente residentie plaats vindt. Met irrigatiewerkzaamheden voor voedselverbouwing. Verder zou er ook verticale kasbouw kunnen zijn en als je dan stopt met het eten van vlees of je eigen beperkt tot het kweken van insecten en die tot je neemt dan scheelt dit ontzettend veel biomassa. Met technieken kan ongelofelijk veel gebied leefbaar worden. Zelfs de oceaan kan zo leefbaar worden. 
Dit kan nu al.


Daarnaast kunnen we meer land creëren.
Zo was dit ook ooit nog het plan.

De Flevopolder is zelf ook nog het grootste stuk land ooit gemaakt.
Verder zie je het op kleinere schaal.


 
En wat brengt de toekomst?


(Er zouden eigenlijk echt spoilers moeten zijn, zodat je het beter kan verbergen. Nu is het een grote lap met een rits afbeeldingen.)
In potentie kun je de percentage van de aarde wat bewoonbaar is enorm opdrijven. Je komt dus met zeer conservatieve schattingen aanzetten.
En eigenlijk zijn het geeneens schattingen, dat een meerderheid van de bevolking in dichtbevolkt gebied woont zal niet wereldschokkend zijn, en je laat verder iets zien over het percentage land wat woestijn is.

1. Dat is een fundamenteel vertrouwen.
2. Volgens het scheppingsverhaal zegt God niet: aanbidt mij! Maar: Wees mijn vertegenwoordigers op aarde.
3. De schepping is nooit mislukt.
4. Rare god inderdaad.
5. Lijkt me typisch iets voor mensen om deze uitdaging het hoofd te bieden. God is geen kleuterjuf.
6. Omdat het zo is.
7. Je kunt niet alles wat gebeurt op het conto van God schrijven.

Nog meer interessant nieuws voor Hein. In de vorige post schreef ik dat op basis van een vondst van een kaak bekend is dat Basilosauridae minstens 49,5 miljoen radiometrische jaren geleden al leefden (de tijd van de Ambulocetus). Dit boek vermeldt een datering van 50,8 miljoen jaren. Volgens Wikipedia leefde Pakicetus van 52-48 miljoen jaar geleden. Wat hebben we hier precies, Hein? Ongekend snelle evolutie? Of is er sprake van ghost lineages en bestaat dat mooie rijtje van foto's alleen in de hoofden van evolutionisten?

Als je de moeite leest van mijn posts daadwerkelijk te lezen in plaats van de houding aan te nemen die je nu aanneemt (en die op mij heel aanvallend overkomt), dan zou je gelezen hebben dat ik mijn denkfout al rechtgezet hebt. 

Wie heeft jou wijs gemaakt dat je kenvermogen begrensd is? Je houdt er rekening mee dat er een "hoger schouwen van waarheid" bestaat waarvan de opgedane indrukken niet in taal uit te drukken zijn, en op grond daarvan trek je de conclusie dat geschreven waarheid dus geen waarheid kan zijn (een boek nooit de waarheid kan beschrijven)... Dat een "hogere" waarheid niet te beschrijven is, maar alleen te ervaren.
 
Maar: is nu de gebeurtenis die je beschrijft (dat "in hogere sferen raken") nu niet vooral en meestal een eenmalige gebeurtenis? En zou dat niet de reden kunnen zijn waarom een mens daar "geen woorden voor heeft"? Maar dat wil niet zeggen dat dan zijn kenvermogen beperkt is. Ik zou zeggen: gebrek aan ervaring speelt hem parten. En daarom heeft hij er nog geen woorden voor! Ervaring doe je juist op bij een herhaald doorleven van gebeurtenissen. En is je leven doorleefd genoeg (heb je voldoende ervaring), dan zou je je eens kunnen wagen aan een beschrijven van dat leven.
Een boek als de bijbel lijkt me, generatie op generatie, ervaring op ervaring te stapelen. En daarom verwacht ik daar nu juist "meer" waarheid in te vinden dan via een "zelf eenmalig in hogere sferen raken"...

Klein puntje: in het profiel staat in plaats van "Interesse" het wat vreemde woord "Intressese." Dat staat er al zolang, dat het blijkbaar voortdurend aan het alziend oog van de crew weet te ontsnappen. Echter, het Robertaans Oogje wil helaas nog weleens het spel bederven voor zulke geniepigheden, dus bij deze dit topic.