Olorin

In een soort fantasie wereld met wat middeleeuwse trekjes die maar weinig op de onze lijkt.

Uiteindelijk oordeelt God, geen mens kan dat dus bepalen of met zekerheid zeggen. Maar je hebt als mens wel een geweten en een bepaalde kennis van goed en kwaad. Dus ik denk dat je geoordeeld wordt op wat je wél weet, in hoeverre je je geweten gevolgd hebt en hoe je als mens geleefd hebt tegenover God (hoe gebrekkig of afwezig dat godsbeeld is) en je naaste. Ik ga er ook vanuit dat Godś genade heel ver strekt, maar ik geloof niet in een alverzoeningsleer. In feite hang ik wel redelijk het principe van C.S. Lewis aan. Iemand kende Jezus (Aslan eigenlijk, maar dat verhaal is allegorie) slec

Zelf zie ik niet zo wat het probleem is van dat soort liedjes. Als er geen tekstuele boodschap in zit, wat maakt het dan uit van wie het is? Ik geloof niet zo in satanische klanktonen of diabolische gitaarspel oid.

Blijft een bepaalde vooronderstelling. Een keuze om waarheid zo te definiëren. Een ander zou juist kunnen stellen dat waarheid een objectief begrip is.

Een ware christen bestaat denk ik vooral in de fantasie van christenen. Volgens mij slaat het vooral op je te onderscheiden van groepen die niet echt christelijk zijn. Bijvoorbeeld in manier van leven. Zelf ben ik sterk van mening dat dit meer zegt over dat de 'ware christen' duidelijk de splinter in het oog van de ander ziet en zijn/haar balk over het hoofd ziet. Of dat als het om inhoud gaat heel snel een oordeel over het geloof van een ander klaar hebben, zonder de inhoud echt te snappen en in de ander te verplaatsen. Dus dat maakt de ware christenen in feite een snel veroordelende, hoogmoe

Ow, maar dat hebben gereformeerden en katholieken ook hoor. Het hangt maar niet van af wie je treft. Er is wel goede gospel, vooral die negro spirituals krijgen volgens mij best de nodige credits. En als het om gewoon christelijke muziek gaat: Ook best veel te noemen. JS Bach, Johnny Cash, ZAO, Woven Hand, Callisto, om een paar te noemen die ik best goed vind.

En verdween op een gegeven moment in west europa en is toen weer opnieuw leven in geblazen met hulp van de Kerk en vervolgens doorontwikkeld. Een enkele open deur, maar die ander laat je dicht zitten. Die andere deur is namelijk dat de wetenschappelijke kennis in Europa uit de oudheid, wat nog niet verloren was gegaan, door het kloosterleven is overgeleverd. Vervolgens is in de hoge middeleeuwen vanuit de kloosterscholen en kathedraalscholen de universiteit ontstaan. Denk bijvoorbeeld aan Oxford, Parijs, Bologna, Camebridge, etc. De meeste van deze universiteiten zijn dankzij de kerk ont

Overigens is dat helemaal geen nieuwerwetse uitvinding om zo maar om die 'vervelende' wetenschap (die trouwens voor een deel haar roots in de kerk heeft liggen) te omzeilen, maar is in feite niet anders dan de kerk altijd al heeft geleerd. De nogal invloedrijke theoloog Origenes (2e-3e eeuw) Heeft het uitvoerig over de verschillende vormen van interpretatie van de bijbel. Hij staat enorm bekend om zijn allegorische interpretatie. En van de m.i. meest invloedrijke christelijke schrijver die niet in de bijbel zit: de kerkvader Augustinus (4e-5e eeuw) weten we van dat die het scheppingsverhaal oo

En wéér vroeger weer niet. En al zouden ze het willen, veel konden het niet betalen.

Was het vroeger niet vooral ook cultureel bepaald? Mij staat bij dat het vroeger veel meer een gebruik in Zuid Europa was, niet zozeer bij ons. Maar weet niet of dat klopt. Anyway, die hoofddoekjes waren en zijn volgens mij ook meer een soort van sluiers. Hier een afbeelding van prinses Maxima op een begrafenis: In de kerk zie ik enkelen die ook hun hoofd bedekken met zoiets, maar dat hoeft niet zwart te zijn natuurlijk. (Maxima was op een uitvaart.) De rest heeft geen hoofdbedekking.

Dat zou ik niet weten.

Spreuken 21,9 Je kunt beter in een hoekje op het dak wonen dan in één huis met een vrouw die ruzie zoekt.

Laten we zeggen, het is zoiets als dat je iemand over een theorie vertelt zonder de wetenschappelijke methodologie te snappen. En dat die persoon het dan maar een rare theorie vindt. Of misschien wel zo: Je hoort dingen over mijn geloof die je raar vindt, maar het paradigma waardoor ik kijk is je onbekend. Nu wil ik echt niet voor jou spreken, dus in zijn algemeenheid: Ik merk na heel wat jaren internet discussies, dat niet-christenen (en ook wel eens christenen) de neiging hebben hun eigen beeld van wat christendom is te projecteren op een ander, ook al klopt er geen hout van. Dan is makkel

Filmpje nog niet gezien, maar ik herken wat je zegt.

Mijn ervaring is dat het ook wel sterk van de persoon afhangt. In de evangelische gemeente waar ik vandaan kom had je zeker van die mensen rond lopen, maar bij het bestuur heb ik nooit die indruk gehad en in preken werd juist tegengas gegeven tegen dat soort ideeën. Daarentegen is het risico in kerken, ongeacht welke stroming, dat er onzichtbaar lijden is. Dan wordt het gewoon niet opgemerkt. Kan aan de introverte persoonlijkheid liggen van die mensen, maar het kan ook zijn dat de sociale binding er amper is. Men van elkaar niet weet wat er is en de contactpersonen te ver van de gewone kerk

Heel erg herkenbaar. Maar ook buiten de kerk: mensen die niet met negatieve gevoelens van anderen kunnen dealen en dan met dooddoeners komen of van onderwerp willen veranderen. Maar in het christelijke wereldje heb je dat zeker ook, plus dat daar ook mensen zijn die hun geloof op die manier die jij beschrijft ook hebben ingericht. Tja, zo werkt het toch echt niet. Ik ben ook blij dat het christendom ook niet zo in elkaar zit, maar slechts de beleving van bepaalde mensen. Als ik diep in de put heb, dan sta ik niet te wachten op een liedje als "toen ik in de put zat trok hij mij eruit. Ben z

Sowieso zie ik dat die mensen ook vaak termen als conservatief, orthodox en fundamentalistisch gebruiken als synoniemen, terwijl het toch verschillende begrippen zijn. Bijvoorbeeld, ik ben voorstander van bepaalde vernieuwingen in de kerk, ik ben geen creationist en zie de evolutie theorie als een degelijke theorie, en ik zie mezelf als een orthodox christen.

Jazeker. De bijbel zegt het zelf ook: Wie zoekt zal vinden. Het betekent dat als jij een mening hebt, dat als je maar lang genoeg zoekt je wel een bijbelvers tegenkomt wat je kunt gebruiken om te laten zien dat jouw mening bijbels is. Ik zal een voorbeeld geven: Ow, wacht, dat heb ik zojuist gedaan.

Ah, dan ben je goed op weg. Een stap richting de moederkerk.

Die gekke katholieken toch.

Die mag je hier niet eens voeren inderdaad. Neemt niet weg dat Jezus wel YHWH is.

Het lijkt mij volstrekt onwaarschijnlijk dat nonnen dat doen om die bijbelpassage. Zat nonnen trouwens die geen bedekt hoofd hebben en monniken hebben trouwens een monnik kap en dan ook een bedekt hoofd.

Jezus is niet bevrucht door een engel, dus het zal dan wel niet van Jezus komen. Wel was er een engel die Maria vertelde dat ze zwanger zou worden. Aangezien de apostelen Maria hebben gekend zal het wel via Maria zijn. Al zou het ook best via Jezus kunnen natuurlijk, aangezien die engel boodschapper van God was.

Ik ben blij dat het officieel niet meer mag. Helaas bestaat slavernij nog steeds, ook in Nederland. Ter nuance: Slavernij was vroeger niet altijd op de manier zoals we dat van de plantages in de VS kennen of de handel van de WIC. In het Romeinse rijk had je naast galeislaven ook bijvoorbeeld Griekse artsen die slaaf waren. Die hadden het beter dan menig vrije burger. En slaven die zich vrij konden kopen impliceert ook dat ze een bepaald inkomen kregen of iig geld konden verdienen.