bernard 3
-
Aantal bijdragen
1.150 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Berichten geplaatst door bernard 3
-
-
Het gaat niet om de Bijbel, het gaat om jouw manipulerende manier van andere kerkgenootschappen wegzetten. Een manier waarbij je halve waarheden en hele leugens hanteert. Wat zou Jezus daarvan vinden? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Jezus bij zulk gedrag niet zo'n blije panda is.
Ik kan mij indenken dat je niet zo gelukkig bent met mijn antwoorden.
Maar wilt u aub eens antwoorden op mijn voorstel namelijk de Bijbelse passages ivm de zondag aangeven, zodat wij van elkaar kunnen leren, want dit is toch, naar ik meen, één van de bedoelingen van deze site .
Beschuldigingen en of beledigingen met betrekking tot de persoon waarvan men van mening verschilt is mijns inziens steeds volledig contraproductief in een gesprek.
En als u iemand van bepaalde zaken beschuldigd (leugen) probeer daarbij misschien wat meer uitleg te geven zodat de persoon in kwestie weet over wat u het heeft.
-
[knip]
En tot op vandaag heb ik daarin NIETS gevonden dat zou wijzen op een verplichting om de (Bijbelse) eerste dag van de week (de zondag) te heiligen of een verplichting van niet te werken op deze dag.
Zodat ik het antwoord op de vraag betreffende het al of niet toegestaan zijn om paard te rijden (of te werken) op zondag buiten Gods Woord moest gaan zoeken
Misschien heb ik tot op vandaag te weinig gezocht en kan U, of anderen, mij daarin helpen door de plaatsen aan te duiden in de Bijbel die de zondagsheiliging en het niet werken op deze dag verplichten.
Zodat alles op een correcte manier kan geciteerd worden en er geen "misinformatie" meer dient verspreid te worden van de hand van mensen die ook oprecht in Gods woord hebben gezocht.
-
hoi allemaal,
zouden jullie als je een eigen paard had op zondag gaan rijden? of niet omdat het paard dan op zondag moet werken?
groetjes!
Uit onderstaande blijkt dat het afhankelijk is van diegene die u als leider kiest of u al dan niet op zondag mag werken of te paard rijden of …..
Is het Christus en zijn woord dat u wil volgen; dan is zondag een (werk)dag als een ander en werkt en rijdt u er maar op los.
Bent u echter een volgeling van bepaalde mensen of groepen dan zal u moeten bij hen te rade gaan en zal het van hen afhangen of zij het al dan niet toelaten.
A) Het Protestantisme zegt:
De gereformeerde kerken van Nederland
Geen enkele kerkelijke auteur uit die dagen ( de eerste eeuwen na Christus ) is daarom op de gedachte gekomen om te beweren dat de zondag zoiets als een Christelijke sabbat zou zijn(…) een direct gebod van Jezus zelf, of de apostelen om in de plaats van de sabbat de zondag te vieren kon men immers niet aanvoeren.
( prof Dr. K. Runia. De zondag onder druk ; uitgeverij KOK Kampen , 1996 p 11
De zondag is geen verplaatste sabbatdag; de zondag is onder leiding van de Heilige Geest geworden tot de dag waarop wij de opstanding van de Heer in het bijzonder herdenken; op grond van de Heilige Schrift kan de zondagsarbeid als zodanig niet worden verboden of als zondig worden gekwalificeerd
De generale synode van Middelburg 1965/66
[knip]
-
je hebt ook nog Mozes die God is.
Exodus.4: 15-17
Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn.
Exodus7:1
De Here tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet echter zeide zijn.
Hier wordt Mozes inderdaad in figuurlijke zin God genoemd.
Als je zelfs verder kijkt in het OT zie je ook dat rechters en koningen soms 'goden' werden genoemd. Dit omdat ze God op een bepaalde manier vertegenwoordigden en recht spraken namens God.
Maar is dit ook het geval bij Jezus? Is Hij volgens jou slechts een vertegenwoordiger van God?
-Jezus werd aanbeden...werden Mozes en rechters uit het OT aanbeden?
-Jezus noemt Zichzelf het Begin en het Einde...God de Vader noemt Zichzelf ook het Begin en het Einde
-Jezus wordt Heiland genoemd....God de Vader wordt ook Heiland genoemd
En ik zou zo nog verder kunnen gaan met mijn rijtje exclusieve goddelijke titels/claims van Jezus die rechters uit het OT of Mozes, nooit op zichzelf hebben toegepast. Dit zouden ze ook niet durven omdat ze wisten dat ze dan blasfemie zouden plegen(zich gelijk zouden stellen aan Yaweh!)
Dus met alleen maar aangeven dat Mozes in figuurlijke(want dat is hier wel duidelijk)zin : ' God' werd genoemd ben je er uiteraard nog niet.
Satan wordt ook de 'god' van deze wereld genoemd...maar is hij dan een legitieme god???
Beste
Zoals ik reeds in een vorige reactie zegde is het interessant om vast te stellen hoe men naast elkaar praat, men er van alles bij sleurt of er verwarring ontstaat als de Bijbelse betekenis van woorden niet gebruikt of begrepen worden.
Er is hier nu al genoeg over gepalaverd geweest zonder dat ook maar iemand met enige Bijbeltekst heeft kunnen aantonen dat HET WOORD “GOD†een andere betekenis heeft dan HET SOEVEREIN ZIJN OVER IETS OF IEMAND
Of een woord nu figuurlijk of letterlijk gebruikt of toegepast wordt dan veranderd dit in feite NIETS aan de eigenlijke betekenis die de Bijbel aan het desbetreffende woord geeft .
Letterlijk of figuurlijk†stelen†wijzigt ook in het geheel niets aan de eigen woordbetekenis van “stelenâ€
Het woord “GOD†is in de Bijbel geen eigennaam maar duidt op de FUNCTIE VAN SOEVEREIN TE ZIJN
*of er nu god of God geschreven staat doet hier eigenlijk niets ter zake, omdat in de oorspronkelijke teksten dit onderscheid niet voorkomt en het de vertalers zijn die dit onderscheid gemaakt hebben
* of hoe men zich nu al of niet opstelt of gedraagt tegenover diegene die in Gods woord als “God†benoemd wordt ( legitiem of niet) doet hierbij ook niets af of levert geen enkele bijdrage aan de BIJBELSE BETEKENIS van het woord “GODâ€
* of als men nu in een tekst die functie van soeverein (God ) zijn toewijst aan een bepaald persoon dan betekent dit niet dat daarom nu ook plots het woord “soeverein (God) op zich de betekenis heeft van een persoon te zijn of enkel op die ééne en dezelfde persoon van toepassing is ( of is) .
Bijvoorbeeld : Johannes de Doper is een zekere Johannes die doopt en een zekere Stefaan de Doper kan ook zo genoemd worden omdat hij dezelfde functie uitoefent; maar daarom heeft het woord “doper†nu plotseling geen betekenis van een persoon verkregen of is het enkel van toepassing op één en dezelfde persoon.
Zoals het bij vele gesprekken het geval is zal; Indien de Bijbelse betekenis van woorden en uitdrukkingen niet gerespecteerd wordt, er steeds niet ter zake doende teksten en uitleggingen nodig zijn om het eigen gelijk te verdedigen.
-
Beste Nm19 hierbij enkele opmerkingen op uw onderstaande reacties
1) Waar haal je uit dat de Messias de god is van het oude testament? Yahweh spreekt altijd over de knecht die hij zou zenden. Dus hij noemt zichzelf dan knecht? Please explain?
Gans de Bijbel is “Christocentrisch
Of anders uitgedrukt; In gans de Bijbel, OT en NT, staat “de Zoon†( Christus) centraal. Alles draait om de belofte van Zijn komst, zijn Middelaars- en Verlossingswerk.
Waarbij Christus steeds optreed als de gezondene van God de Vader. Met als hoofddoel dat de mens(heid) God de Vader (zijn karakter) zouden leren kennen en hierdoor Zijn systeem vrijwillig zouden aanvaarden en beleven.
De menswording en het offer dat de Zoon zou brengen ( het plaatsvervangend sterven) zou dan ook de gevolgen van de opstand en de breuk (de dood), ontstaan bij de val van Adam, te niet doen en de weg tot het eeuwig leven voor de mens weer openen .
De Zoon was dan ook diegene die sinds de val van Adam optrad als Middelaar en Hogepriester, de contactman of tussenpersoon tussen “de Vader†en de mens(heid).
Hij was het die met de profeten sprak, die het volk van Israël wees op het systeem van God de Vader door o.a. persoonlijk de Basisgeboden op te schrijven en hen te begeleiden in de woestijn.
Want ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat onze vaderen allen onder de wolk waren, allen door de zee heengingen, 2 allen zich in Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee, 3 allen hetzelfde geestelijke voedsel aten, 4 en allen dezelfde geestelijke drank dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging, en die rots was de Christus. (Kor. 10:1-4)
En nadat Hij eertijds als de Zoon van God had opgetreden en gesproken is Hij dan als de Mensen zoon (Immanuël = God met ons) naar de aarde gekomen om verder de wil en het systeem van de Vader te komen uitleggen en voorleven.
In die functie wordt Hij dan ook de knecht des Heren, Het Lam, de enige weg, ..enz benoemd (wat Hij trouwens ook van zichzelf beweerde )
2) Mooie gelijkenis maar alsjeblieft een bijbeltekst die onderbouwt dat de Messias en de Vader dezelfde natuur hebben. Johannes 14:28 de Vader is meerder dan ik. En als je verwijst naar Johannes 17 waar de Messias zegt dat Hij één is met de Vader. hij bidt daar ook dat wij één met hun zullen zijn. Dus het één zijn heeft niet zo zeer te maken met natuur, maar één in wil, gedachten, liefde, handelen, karakter etc
Ik vind het ook een mooie gelijkenis te meer omdat het de Godheid zelf is die ze gegeven heeft aan de mensen omdat zij deze op deze manier een beter begrip en inzicht zouden krijgen in de Godheid.
De Godheid heeft de mens(heid) gemaakt als een beeld en gelijkenis van henzelf waarbij de ene mens is voortgekomen uit de andere en uit hen beide nog anderen. Waarbij alle mensen dezelfde natuur hadden waardoor ze zich onderscheidden van andere schepselen (engelen, dieren)
Wat betekent dit nu “dezelfde natuur†bezitten?
Wat de beschrijving van de menselijke “natuur†betreft daar is al heel wat inkt voor gebruikt . Voor mij gaat het eerder om het feit dat het wezen†mens “ eigenschappen, gaven ,beperktheden, enz bezit die hen karakteriseert als zijnde “mens†en distantieert van de “engel†of het “dier†omdat de karakteristieken van laatstgenoemden afwijken van deze van het wezen “de mens.â€
Zo ook wat betreft de Vader; de Zoon en de H.Geest, de drie hemelse machten of het hemels trio, bezitten eigenschappen die hen karakteriseren als zijnde en behorende tot de Godheid..
Het totaal één zijn in gedachten ,doel en streven, zijn daar enkele van.
Dezelfde karakteristieken hebben sluit een orde binnen een groep niet uit. God de Vader is soeverein binnen de Godheid zoals trouwens ook in de Bijbelse orde de man, als beeld van de Godheid, hoofd is van vrouw en kind waarbij ze toch allen de menselijke karakteristieken (natuur) hebben.
In die zin kan gesproken worden dat de Vader meer is dan de Zoon
Als de Zoon van God naar de aarde is gekomen heeft hij tijdelijk van bepaalde karakteristieken geen gebruik gemaakt daar Hij op dat ogenblijk omwille van zijn taak (als tweede Adam) deze goddelijke karakteristieken niet mocht gebruiken.
In zijn functie was Hij dan zelfs voor een korte tijd beneden de engelen gesteld ( Hebr 2:7) wat niets afdeed aan zijn Goddelijke karakteristieken (natuur)
3) Spreuken 8 gebruikte ik vroeger ook om aan te tonen dat de Messias er in het begin bij was. Maar het hele boek Spreuken gaat over Wijsheid. In Spreuken lees je ook dat Wijsheid roept (Spreuken 1:20). Dat Yahweh door wijsheid de aarde gegrond heeft. Dat je de wijsheid zuster en bloedvriend moet noemen. Bovendien wordt in het Hebreeuws chachama gebruikt wat de vrouwelijke vorm is. De Messias is geen vrouw! Wijsheid wordt in het boek Spreuken gepersonificeerd en is niet echt een persoon op zich.
De Godheid gebruikt veel literaire vormen in de Bijbel om ons iets over hen en het werk van christus te leren.
Naast de gewone schrijftaal zijn er ook poëtische en wijsgerige uitspraken die beelden en gelijkenissen bevatten die ons als onderwijs worden gegeven
Het boek Spreuken is hier één van en als hierin dan dichterlijke uitspraken (woorden ) voorkomen die personifiërend (verpersoonlijkend) zijn dan vind ik het aangeraden om eens verder in Gods woord te zoeken of het ook in de gewone omgangstaal gebeurd is .
Paulus gaat dan ook stellen in 1 Korr 1: 23 t.e.m. 2:11 dat Christus de wijsheid Gods is.
Dit komt dan ook overeen met hetgeen verder in spreuken 8 35-36 staat namelijk : Want wie mij vindt, heeft het leven gevonden, hij heeft van de HERE welgevallen verkregen.36 Maar wie mij mist, doet zijn leven geweld aan; allen die mij haten, hebben de dood lief
Voor mij is het dan duidelijk dat in Spreuken hoofdstuk 8 er in een beeldende taal over de Zoon van God gesproken wordt betreffende de toestand vóór , tijdens en na de schepping van het universum en van mensen. . Alsook betreffende Zijn verlossingswerk die het eeuwige leven doet vinden (aanbiedt).
4) Als de Messias de mens gemaakt heeft, waarom verwijst hij dan naar de Vader als Schepper?
Mat 19:4 Doch Hij, antwoordende, zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij ze gemaakt heeft man en vrouw?
U zegt dat Christus in deze tekst verwijst naar de Vader als Schepper. Wel dat staat er niet geschreven er staat in Mat 19 ..Die van den beginne ( in een andere vertaling staat ..dat de Schepper hen van den beginne)
U interpreteert dat hier naar de Vader verwezen wordt, maar uit deze tekst kan je dat niet weten. Men dient andere teksten erbij te halen om te weten wie in Gods woord als de uitvoerende (bouwer) en wie als de verantwoordelijke (opdrachtgever) Schepper bedoeld wordt.
een heel klein probleempje... jouw oplossing is polytheistisch. Je hebt een Vader (die god is) en een Zoon (die god is). En laat dat nu net zijn, waar ongeveer heel het oude testament zeer fel tegen geprotesteerd werd, niet in het minst door JHWH zelf (zie bv. Jesaja 40 t/m 48).
je hebt ook nog Mozes die God is.
Exodus.4: 15-17
Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn.
Exodus7:1
De Here tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet echter zeide zijn.
-
Beste Nm19 hierbij enkele opmerkingen op uw onderstaande reacties
1) Waar haal je uit dat de Messias de god is van het oude testament? Yahweh spreekt altijd over de knecht die hij zou zenden. Dus hij noemt zichzelf dan knecht? Please explain?
Gans de Bijbel is “Christocentrisch
Of anders uitgedrukt; In gans de Bijbel, OT en NT, staat “de Zoon†( Christus) centraal. Alles draait om de belofte van Zijn komst, zijn Middelaars- en Verlossingswerk.
Waarbij Christus steeds optreed als de gezondene van God de Vader. Met als hoofddoel dat de mens(heid) God de Vader (zijn karakter) zouden leren kennen en hierdoor Zijn systeem vrijwillig zouden aanvaarden en beleven.
De menswording en het offer dat de Zoon zou brengen ( het plaatsvervangend sterven) zou dan ook de gevolgen van de opstand en de breuk (de dood), ontstaan bij de val van Adam, te niet doen en de weg tot het eeuwig leven voor de mens weer openen .
De Zoon was dan ook diegene die sinds de val van Adam optrad als Middelaar en Hogepriester, de contactman of tussenpersoon tussen “de Vader†en de mens(heid).
Hij was het die met de profeten sprak, die het volk van Israël wees op het systeem van God de Vader door o.a. persoonlijk de Basisgeboden op te schrijven en hen te begeleiden in de woestijn.
Want ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat onze vaderen allen onder de wolk waren, allen door de zee heengingen, 2 allen zich in Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee, 3 allen hetzelfde geestelijke voedsel aten, 4 en allen dezelfde geestelijke drank dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging, en die rots was de Christus. (Kor. 10:1-4)
En nadat Hij eertijds als de Zoon van God had opgetreden en gesproken is Hij dan als de Mensen zoon (Immanuël = God met ons) naar de aarde gekomen om verder de wil en het systeem van de Vader te komen uitleggen en voorleven.
In die functie wordt Hij dan ook de knecht des Heren, Het Lam, de enige weg, ..enz benoemd (wat Hij trouwens ook van zichzelf beweerde )
2) Mooie gelijkenis maar alsjeblieft een bijbeltekst die onderbouwt dat de Messias en de Vader dezelfde natuur hebben. Johannes 14:28 de Vader is meerder dan ik. En als je verwijst naar Johannes 17 waar de Messias zegt dat Hij één is met de Vader. hij bidt daar ook dat wij één met hun zullen zijn. Dus het één zijn heeft niet zo zeer te maken met natuur, maar één in wil, gedachten, liefde, handelen, karakter etc
Ik vind het ook een mooie gelijkenis te meer omdat het de Godheid zelf is die ze gegeven heeft aan de mensen omdat zij deze op deze manier een beter begrip en inzicht zouden krijgen in de Godheid.
De Godheid heeft de mens(heid) gemaakt als een beeld en gelijkenis van henzelf waarbij de ene mens is voortgekomen uit de andere en uit hen beide nog anderen. Waarbij alle mensen dezelfde natuur hadden waardoor ze zich onderscheidden van andere schepselen (engelen, dieren)
Wat betekent dit nu “dezelfde natuur†bezitten?
Wat de beschrijving van de menselijke “natuur†betreft daar is al heel wat inkt voor gebruikt . Voor mij gaat het eerder om het feit dat het wezen†mens “ eigenschappen, gaven ,beperktheden, enz bezit die hen karakteriseert als zijnde “mens†en distantieert van de “engel†of het “dier†omdat de karakteristieken van laatstgenoemden afwijken van deze van het wezen “de mens.â€
Zo ook wat betreft de Vader; de Zoon en de H.Geest, de drie hemelse machten of het hemels trio, bezitten eigenschappen die hen karakteriseren als zijnde en behorende tot de Godheid..
Het totaal één zijn in gedachten ,doel en streven, zijn daar enkele van.
Dezelfde karakteristieken hebben sluit een orde binnen een groep niet uit. God de Vader is soeverein binnen de Godheid zoals trouwens ook in de Bijbelse orde de man, als beeld van de Godheid, hoofd is van vrouw en kind waarbij ze toch allen de menselijke karakteristieken (natuur) hebben.
In die zin kan gesproken worden dat de Vader meer is dan de Zoon
Als de Zoon van God naar de aarde is gekomen heeft hij tijdelijk van bepaalde karakteristieken geen gebruik gemaakt daar Hij op dat ogenblijk omwille van zijn taak (als tweede Adam) deze goddelijke karakteristieken niet mocht gebruiken.
In zijn functie was Hij dan zelfs voor een korte tijd beneden de engelen gesteld ( Hebr 2:7) wat niets afdeed aan zijn Goddelijke karakteristieken (natuur)
3) Spreuken 8 gebruikte ik vroeger ook om aan te tonen dat de Messias er in het begin bij was. Maar het hele boek Spreuken gaat over Wijsheid. In Spreuken lees je ook dat Wijsheid roept (Spreuken 1:20). Dat Yahweh door wijsheid de aarde gegrond heeft. Dat je de wijsheid zuster en bloedvriend moet noemen. Bovendien wordt in het Hebreeuws chachama gebruikt wat de vrouwelijke vorm is. De Messias is geen vrouw! Wijsheid wordt in het boek Spreuken gepersonificeerd en is niet echt een persoon op zich.
De Godheid gebruikt veel literaire vormen in de Bijbel om ons iets over hen en het werk van christus te leren.
Naast de gewone schrijftaal zijn er ook poëtische en wijsgerige uitspraken die beelden en gelijkenissen bevatten die ons als onderwijs worden gegeven
Het boek Spreuken is hier één van en als hierin dan dichterlijke uitspraken (woorden ) voorkomen die personifiërend (verpersoonlijkend) zijn dan vind ik het aangeraden om eens verder in Gods woord te zoeken of het ook in de gewone omgangstaal gebeurd is .
Paulus gaat dan ook stellen in 1 Korr 1: 23 t.e.m. 2:11 dat Christus de wijsheid Gods is.
Dit komt dan ook overeen met hetgeen verder in spreuken 8 35-36 staat namelijk : Want wie mij vindt, heeft het leven gevonden, hij heeft van de HERE welgevallen verkregen.36 Maar wie mij mist, doet zijn leven geweld aan; allen die mij haten, hebben de dood lief
Voor mij is het dan duidelijk dat in Spreuken hoofdstuk 8 er in een beeldende taal over de Zoon van God gesproken wordt betreffende de toestand vóór , tijdens en na de schepping van het universum en van mensen. . Alsook betreffende Zijn verlossingswerk die het eeuwige leven doet vinden (aanbiedt).
4) Als de Messias de mens gemaakt heeft, waarom verwijst hij dan naar de Vader als Schepper?
Mat 19:4 Doch Hij, antwoordende, zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij ze gemaakt heeft man en vrouw?
U zegt dat Christus in deze tekst verwijst naar de Vader als Schepper. Wel dat staat er niet geschreven er staat in Mat 19 ..Die van den beginne ( in een andere vertaling staat ..dat de Schepper hen van den beginne)
U interpreteert dat hier naar de Vader verwezen wordt, maar uit deze tekst kan je dat niet weten. Men dient andere teksten erbij te halen om te weten wie in Gods woord als de uitvoerende (bouwer) en wie als de verantwoordelijke (opdrachtgever) Schepper bedoeld wordt.
-
Ik ben het met je eens NM19 dat Jezus het middel is dat God heeft gebruikt om al het andere tot bestaan te laten komen.
Dat is niet wat Joh 1 vers 1-3 leert:
Joh 1 vers 1 In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. 2 Dit was in den beginne bij God. 3 Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is.
Deze tekst zegt duidelijk dat alle dingen door Jezus zijn geworden. En niet dat Jezus slechts een middel was waardoor God schiep.
Als er staat dat ‘door’ God de vader alles geworden en/of geschapen is, dan begrijpt iedereen toch ook meteen dat God de Vader hier de schepper is. Waarom bij Jezus het woord: ‘door’ opeens uitleggen als een buis waardoor God schiep? En niet gewoon lezen wat er staat? Maar er je eigen interpretatie aan geven om deze tekst niet te laten zeggen wat het zegt?
Dannyr schreef dat Jezus even als God eeuwig is en ongeschapen. Hoe verklaart hij dan dat er in het Oude testament (Hebreeuwse geschriften) niet over Jezus word gesproken, maar natuurlijk wel vele verwijzingen naar de Messias worden gedaan.In het OT wordt gesproken over Emmanuel (God met ons…ook al een opmerkelijke naam als Jezus geen God zou zijn) en voorzegd dat de messias in Betlehem geboren zou worden. Dat hier niet expliciet de naam van Jezus genoemd wordt(daar Jezus ook andere titels heeft) is voor mij voor alsnog niet relevant. Tenzij je aangeeft wat je precieze punt is.
Ook dat de Schrift zegt dat hij een begin heeft gehad.....zie Spreuken 8..... Jehovah zelf heeft mij voortgebracht* als het begin* van zijn weg, als het vroegste van zijn werken van oudsher. 23 Vanaf onbepaalde tijd was ik aangesteld, van de aanvang af,* vanaf tijden vroeger dan de aarde. 24 Toen er geen waterdiepten* waren, werd ik als met barensweeën voortgebracht, toen er geen bronnen waren, zwaar beladen met water. 25 Voordat de bérgen waren neergelaten, vóór de heuvels, werd ik als met barensweeën voortgebracht, 26 toen hij de aarde nog niet had gemaakt, noch de open ruimten, noch het eerste gedeelte van de stofmassa’s van het productieve land.* 27 Toen hij de hemelen bereidde, was ik daar; toen hij een kring over de oppervlakte van de waterdiepte verordende, 28 toen hij de wolkgevaarten daarboven verstevigde, toen hij de bronnen van de waterdiepte krachtig maakte, 29 toen hij de zee zijn verordening stelde, dat de wateren zelf zijn bevel* niet zouden overschrijden, toen hij de grondvesten der aarde verordende, 30 toen werd ik als een meesterwerker* naast hem, en ik werd degene op wie hij* dag aan dag bijzonder gesteld was, terwijl ik te allen tijde vrolijk was voor zijn aangezicht, 31 vrolijk over het productieve land* van zijn aarde; en de dingen waarop ik ten zeerste gesteld was, waren bij de zonen der mensen.*
Eclammers heb je weleens gehoord van de term personificatie?
Als je spreuken 8 vanaf het begin leest zie je dat dit schriftgedeelte gaat over de wijsheid(spreuken 8 vers 1) en alles wat je hierboven citeert vanaf vers 22 t/m 31 gaat niet over Jezus maar over de wijsheid.
Psalm 2:7 Laat mij melding maken van de verordening van Jehovah;Hij heeft tot mij gezegd: „Gij zijt mijn zoon;+
Heden ben Ãk uw vader geworden
Deze tekst gaat inderdaad over de Messias: Jezus. Maar…als Jezus letterlijk verwekt is zou dit in tegenspraak zijn met andere schriftplaatsen waarin Jezus als schepper en het begin en het einde wordt aangeduid, en zegt : eer Abraham was Ben Ik(ego eimi!) daar de schrift niet gebroken kan worden is of het 1 waar of het ander waar.
Dus of
- Jezus is een eeuwig ongeschapen wezen of
-Jezus is geschapen door de Vader.
Ik geloof in de eerste stelling en jij geloofd als JG in de 2e stelling…maar 1 kan er maar waar zijn, ze kunnen niet beiden waar zijn. Dus dan moeten we wat dieper graven in Gods Woord om een antwoord te vinden.
Zelf heb ik alle reden om aan te nemen dat psalm 2 vers 7 over Jezus menswording gaat: in dit vers staat “hedenâ€, en in de King James bijbel waar ik ook een versie van heb staat hier letterlijk, deze dag.Bij het begrip: eeuwigheid spreek je niet over dagen of tijd. De eeuwigheid is in principe tijdloos. Sterker nog , tijd is door God zelf geschapen.Dus wat ik wil zeggen is dat dit vers gaat niet over de eeuwigheid gaat, maar over de vleeswording/menswording van Jezus. Want Christus heeft Zich in onze tijd geopenbaard, door als kindje geboren te worden. Dus dit zijn profetische woorden die de menswording van Jezus voorzeggen. En psalm 2 vers 7 zegt niet dat Jezus als geestelijk wezen gecreeërd werd, omdat Jezus net als God de Vader een eeuwig wezen is.
Joh.14:28-31GIJ hebt gehoord dat ik tot U heb gezegd: Ik ga heen en ik kom tot U [terug]. Indien GIJ mij liefhadt, zoudt GIJ U verheugen dat ik heenga naar de Vader, want de Vader is groter+ dan ikAls mens kon Jezus dit zeggen omdat Hij vrijwillig en tijdelijk een lagere positie als mens innam en daardoor bepaalde beperkingen had die Hij voor Zijn menswording niet had toen Hij bij de Vader was(fil 2 vers 7) waar Jezus Zijn goddelijke positie en Zijn gelijkheid aan God opgaf om mens te worden…maar nog steeds wordt over Jezus gezegd dat Hij God geopenbaard in het Vlees is:
1 Tim. 3 : 16 l “En buiten alle twijfel, de verborgenheid der godzaligheid is groot; God is geopenbaard in het vlees, is gerechtvaardigd in de Geest, is gezien van de engelen, is gepredikt onder de heidenen, is geloofd in de wereld, is opgenomen in heerlijkheidâ€.
Dit verklaard waarom Jezus na zijn menswording zei dat de Vader meer was dan Hij.
Toch zie je dat Jezus Zijn volle heerlijkheid en glorie hersteld is in openb 5 vers 13 en 14 want beiden delen hun goddelijke positie op de troon en beiden ontvangen dezelfde aanbidding/eer in alle eeuwigheden. Er wordt hier geen onderscheid gemaakt in positie beiden zitten immers op dezelfde troon en ontvangen dezelfde eer.
Dit terwijl God(Yaweh zo je wil Jehovah) expliciet in jesaja 42 vers 8 zegt dat hij Zijn eer met niemand deelt. Een zeer absolute uitspraak. Terwijl we beiden lezen dat in openb 5 vers 13 en 14 zowel God als het Lam(Jezus) dezelfde eer en aanbidding krijgen en beiden dezelfde troon(en dus positie delen)
Toch wel opmerkelijk te noemen .
Eveneens een mooie dag toegewenst
Het is interessant om vast te stellen hoe men naast elkaar praat en er verwarring ontstaat als de Bijbelse betekenis van woorden niet gebruikt of begrepen worden.
De woorden “Godâ€, “Schepper†het aan elkaar “gelijk zijn†(of één zijn) worden hierbij dan ook uit hun Bijbels verband gerukt waarbij er voortdurend naast elkaar gepraat wordt en zo de Bijbelse betekenis van de gebruikte teksten volkomen genegeerd, of vertroebeld wordt. Waar nochtans bij het juiste gebruik ervan, de teksten waarin deze woorden voorkomen met elkaar in overeenstemming zijn en geen verdere uitleg of betoog behoeven.
1) Als men de Bijbelse betekenis van het woord “God†gebruikt namelijk: “soeverein zijn over “; dan is (of was) in de volle betekenis van het woord:
• Mozes God ; want hij was de soeverein van farao en van zijn broer Aäron
• De duivel God ; want hij is de soeverein van deze wereld
• Christus God ; want Hij is de soeverein van alle geschapen wezens
• “De Vader†God ; want Hij is de soeverein van alles en iedereen
Dit is zo omdat in de Bijbel het woord “God†niet slaat op een persoon ( geen eigennaam is) maar op de TOESTAND (of FUNCTIE) van een persoon.
Daarom staat er dan ook in de Bijbel steeds God…. de Vader of de God van Israël,… van Abraham, .... van Izaak, ….van onze Here Jezus Christus, ..enz
Alsook een naam (de Here, de Vader, satan ) met daaraan verbonden uw of onze of hun God. Bijvoorbeeld “onze God en Heiland, Jezus Christusâ€
Dit betekent dat wanneer het woord “God†in de Bijbel gebruikt wordt dit woord steeds gekoppeld wordt aan een persoon die in de beschreven omstandigheid de functie van soeverein uitoefent.
Houdt men daar in een gesprek geen rekening mede, dan spreekt de een over “de God van Israël†(Christus) en verstaat de andere dat men het heeft over “de God van het universum†(de Vader)
Wat dan leidt tot de discussies alsof de “God†van het OT (Christus ) een andere “God†zou zijn dan deze van het NT.
2) Wat nu de Bijbelse betekenis van het “ gelijk zijn†of het “één zijn†betreft.
Vertaald men dit als “één en dezelfde zijn†in de plaats van "éénzelfde natuur te bezitten†dan zit men alweer in de rats. Nochtans is Gods Woord duidelijk.
• Is Christus gelijk aan of één met “de Vader� JA want ze bezitten beide dezelfde natuur. Net zoals bij de schepping Eva gelijk of één was met Adam
• Is Christus gelijk aan of één met “de Vader†in de zin dat ze één persoon zijn? Neen dat zijn niet, net zoals Adam t.o.v.Eva (en kinderen) ook een verschillend persoon was
• In de Godheid zijn er drie verschillende personen die dezelfde natuur hebben en een éénheid vormen ze zijn “echaad†= eenheid in de veelheid)
• Het is NIET één God ; Vader ,Zoon en H.Geest
• Maar het is WEL één God de Vader, één Middelaar Jezus Christus en één Trooster de H.Geest .
• Het Monotheïsme bestaat dan hierin dat ze ,volgens Gods Woord, alle drie een soeverein kunnen zijn en dus in bepaalde situaties met het woord “God†worden aangeduid. Maar dat er maar één is ("de Vader" ) die de hoogste soeverein van alles en iedereen is en daarom als de enige en waarachtige God wordt benoemd
3) In Gods woord is er een duidelijk onderscheid tussen “scheppen†en “makenâ€.
Waarbij het woord “SCHEPPEN†op zich de betekenis heeft van, ofwel uit het niets ofwel met bestaand “materiaal, IETS DAT VOORAF NIET BESTOND OGENBLIKKELIJK DOEN ONTSTAAN ;
Het Bijbels voorbeeld van de eerste “soort†schepping is deze beschreven in Genesis 1:1. Waarin God de Vader uit het niets het universum schept, waarbij Christus aanwezig is en als een kind in volle bewondering alles aanschouwd ( Spreuken 8:22- 30 )
Het Bijbels voorbeeld van de tweede “soort†schepping staat in de volgende verzen van Genesis I bij de schepping door Christus van mens en dier. Hierbij ontstaat iets dat vooraf niet bestond maar het werd “geschapen†door o.a. gebruik te maken van “materiaal†dat vooraf reeds bestond namelijk “stof â€
Het is hierbij dan ook interessant op te merken dat de latere opmerking van Paulus betreffende de Godheid hiermede ook in overeenstemming is namelijk.
“voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en een Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem.â€1 Corr. 8:5
God de Vader heeft het universum geschapen uit het NIETS , en uit HEM gaat nu de Zoon met de bestaande energie (stof of materie) ook iets “scheppen†dat vooraf niet bestond (engelen, mensen en dieren ) .
Opmerkelijk is hierbij dat de Goddelijke orde van kracht blijft; namelijk God de Vader heeft als enige het eeuwig leven (de eeuwige kracht of energie) in zich en heeft het gegeven aan de Zoon die het dan op zijn beurt kan doorgeven .
“dat gij dit gebod onbevlekt en onberispelijk handhaaft tot de verschijning van onze Here Jezus Christus, welke te zijner tijd de zalige en enige Heerser zal doen aanschouwen, de Koning der koningen en de Here der Heren, die alleen onsterfelijkheid heeft en een ontoegankelijk licht bewoont
1 Timoth. 6: 14 – 15
“Want gelijk de Vader leven heeft in Zichzelf, heeft Hij ook de Zoon gegeven leven te hebben in Zichzelf.
Joh. 5 : 26
Op deze manier was en is Christus in de mogelijkheid om leven verder te geven omdat hij deze mogelijkheid van God de Vader ontvangen heeft.
Net zoals wij, die zoals de Bijbel aangeeft “bijna goddelijk gemaakt zijn†(Psalm 8:5-6), ook leven kunnen (door)geven omdat wij die mogelijkheid uit God de Vader en door de Zoon ontvangen hebben
Wat nu de uitdrukking “MAKEN†betreft:
In God Woord staat dat IN den beginne God de Vader de hemel en de aarde schiep.
Maar dat uit een toestand van chaos ( woest en ledigheid) de aarde GEMAAKT werd. Want in zes dagen heeft de HERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is,
Hierbij is er dus sprake van een herstel, ordening van het reeds bestaande en dit is dan ook gebeurd door de Zoon.
Het is dan ook veiliger en meer in overeenstemming met Gods Woord om niet te zeggen dat de wereld in zes dagen geschapen werd maar wel dat hij in zes dagen gemaakt werd. Te meer daar “Scheppen†ook steeds slaat op een “ogenblikkelijk†gebeuren en “maken†in verloop van tijd (dagen) kan geschieden.
-
In verband met de bovenstaande vraag heb ik even de tijd genomen om verder te gaan onderzoeken wat hier in Deut 14:26 aan ons medegedeeld wordt.
Daarbij stel ik het volgende vast:
1) Dit is blijkbaar de enige tekst die voorkomt in de Bijbel waarbij op het eerste gezicht het gebruik van alcoholische drank in een positief daglicht wordt geplaatst. Uit alle andere passages in de Bijbel blijkt duidelijk dat gegiste of gefermenteerde dranken slecht zijn en moeten vermeden worden.
Wat ben je toch een grapjas.
Probeer het topic nu eens te lezen met je leesbril op. Misschien valt het je dan op dat er posts zijn waarin nog meer teksten worden gequote met een positieve kijk op alcoholische dranken.
bijvoorbeeld???
-
(...)
Niet voor niets zegt Gods Woord dat het hart arglistig is zodat men steeds maar een uitvlucht zoekt om zijn eigen zin te doen of te volharden in gewoontes die door de maatschappij ondersteund worden maar volledig in tegenspraak zijn met de Bijbel
wellicht kun je even uitleggen, waarom God in Deuteronomium 14 het volgende liet optekenen?
Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Van heel de opbrengst van uw zaad, wat het veld jaar op jaar voortbrengt, moet u getrouw het tiende deel geven.23 Voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die Hij zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen, moet u de tienden van uw koren, van uw nieuwe wijn en van uw olie, en de eerstgeborenen van uw runderen en van uw kleinvee eten, om de HEERE, uw God, te leren vrezen, alle dagen.
24 Als de weg voor u te lang is, zodat u dat alles niet kunt meenemen, omdat de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te vestigen, te ver bij u vandaan is, dan moet u, wanneer de HEERE, uw God, u gezegend heeft,
25 het te gelde maken, het geld in een buidel meenemen en naar de plaats gaan die de HEERE, uw God, zal uitkiezen.
26 Daar moet u dat geld besteden aan alles wat uw ziel verlangt: runderen en kleinvee, wijn en sterkedrank, ja, alles wat uw ziel maar wenst. Dan kunt u daar eten voor het aangezicht van de HEERE, uw God, en u verblijden, u en uw gezin.
In verband met de bovenstaande vraag heb ik even de tijd genomen om verder te gaan onderzoeken wat hier in Deut 14:26 aan ons medegedeeld wordt.
Daarbij stel ik het volgende vast:
1) Dit is blijkbaar de enige tekst die voorkomt in de Bijbel waarbij op het eerste gezicht het gebruik van alcoholische drank in een positief daglicht wordt geplaatst. Uit alle andere passages in de Bijbel blijkt duidelijk dat gegiste of gefermenteerde dranken slecht zijn en moeten vermeden worden.
2) In tegenstelling tot wat ik eerder dacht, dat de in Deuteronomium 14 vernoemde “sterke drank†door de priesters bij het plengoffer kon gebruikt worden, blijkt dat het nergens voorkomt in Gods Woord dat gefermenteerde drank gebruikt wordt in één van de offerdiensten. Alles wat Christus vertegenwoordigt of verbeeld moest perfect zijn; een lam zonder gebreken, geen gebruik van gist (dat fermentatie veroorzaakt)..enz.
Bijvoorbeeld bij de verlossing uit Egypte moest het Pascha brood ongedesemd zijn.(daarom dat ook de “wijn†gebruikt bij het “Laatste Avondmaal†niet mocht gefermenteerd zijn daar deze Christus verzinnebeeld ). In Gods Woord is gist(ting) een zowat eufemistische (verbloemende) manier om aan te geven dat er een ontbindingsproces aan de gang is en daarom zal er dan ook nooit iets dat gegist is gebruikt of in verband gebracht worden met Christus en zijn perfect en onbesmet offer(dienst)
3) In Bacchiocchi's boek, "Wine in the Bible." In hoofdstuk 7 , "A Look at Some Misunderstood Passages" vond ik het volgende :
"Robert Teachout presents a noteworthy resolution to the apparent tension in Deuteronomy 14:26. In brief, Teachout shows in his dissertation that all the times that yayin and shekar ("wine and strong drink") occur together, the two words constitute a hendiadys, that is, they express the same idea of wine. In most instances they refer to intoxicating wine, but in Deuteronomy 14:26 the two words yayin and shekar give together the one idea of "satisfying grape juice."
Teachout bases his conclusions on textual and contextual considerations. Textually, he notes that the word shekar, like yayin "can refer to grape juice as well as to wine (cf Deut. 29:6; Num 28:7; Ex 29:40." The verb shakar, which is etymologically related to the noun shekar, means primarily, "to drink deeply," as indicated by its use in Haggai 1:5-6 and Song of Solomon 5:1. Thus the idea of drunkenness is not the innate meaning of the noun or verb, but is determined by its context and the beverage being imbibed.
"The context also suggests very strongly that only fresh juice is in view in verse 26 in light of the preceding verses. In verse 23 it is clear that all who come to this harvest festival will be bringing and drinking tirosh, not yayin. Whereas yayin can be legitimately considered to be a somewhat ambiguous term (referring to either fresh juice or fermented wine depending on the context), tirosh only refers to grape juice in every one of its 38 occurrences in the Old Testament. " (Wine in the Bible pp 227, 228, Samuele Bacchiocchi)
Ik hoop hiermede aangetoond te hebben dat een éénmalige (weliswaar ingewikkelde) Bijbelpassage voor de volgeling van Christus geen argument kan zijn om zoals eerder gezegd het gebruik van hard drugs, waarvan alcohol er één is, te legitimeren.
-
De 10-geboden (basis woorden) die God aan Israël heeft gegeven (en bij uitbreiding aan de gehele mensheid) zijn perfect en ik wil me als christen er volledig aan houden. Alhoewel ik uit de Schrift leer dat ik de dierenoffers niet hoef te brengen en de Sabatswet niet hoef te houden (anders is Christus voor niets aan de paal genageld).
Maar er zijn een aantal basiswoorden bijgekomen namelijk die Christus heeft geuit.
Bijvoorbeeld:...
„Wil iemand achter mij komen, dan moet hij zichzelf verloochenen en zijn martelpaal opnemen en mij voortdurend volgen†(Mattheüs 16:24).
(Mat.6:33) Blijft dan eerst het koninkrijk en Zijn (Gods) rechtvaardigheid+ zoeken, en al deze [andere] dingen zullen U worden toegevoegd.
We moeten de hele christelijke wet vervullen.
Alhoewel ik uit de Schrift leer dat ik de dierenoffers niet hoef te brengen en de Sabatswet niet hoef te houden (anders is Christus voor niets aan de paal genageld).Nou dat is wel een beetje karig vind ik hoor, mag het misschien ietsje meer zijn? Dat jij de tien geboden wilt houden is een duidelijk baken dat je niet naar Christus en zijn heilige apostelen hebt geluisterd.
'Want wie de hele wet in acht neemt, maar op één punt struikelt, die is schuldig geworden aan alle geboden.' (Jak 2,10)
Gods Tien Geboden zijn perfect en als Christen wil ik mij er volledig aan houden; MAAR ......... (en zodoende houdt ik mij er niet aan)
Interessante reacties en uitleggingen i.v.m. het houden van Gods Tien geboden die steeds beweren God te volgen; MAAR........
MAAR .....dierenoffers zijn niet meer vereist; dus.... (bij mijn weten is er geen sprake van dierenoffers in de Tien geboden).
MAAR ..... Christus heeft door te sterven (aan de paal/ kruis) het loon der zonde (de dood) op zich genomen, dus.... ( en nu kunnen wij naar hartelust een paar van zijn geboden weglaten en / of veranderen.)
MAAR... naast de Tien geboden zijn er ook nog andere raadgevingen en verorderingen en deze kunnen of hoeven wij niet meer te volgen dus ...( hoeven wij dan ook Gods Tien Geboden niet meer volledig aan te nemen)
MAAR ... de Tien Geboden komen eigenlijk niet in de eerste plaats en zijn ingebed in de Thora ..... zodoende .....
Vergelijkt men nu al deze "MAARS" met hun uitleg dan komt men steeds tot één en detzelfde vaststelling ; uiteindelijk leiden ze allen tot het besluit dat de Tien Geboden niet meer letterlijk of volledig moeten aanvaard worden.
Het doet mij denken aan hetgeen Christus leerde in Matteus 21:28-32 betreffende zij die
volmondig beweerden de wil van hun Vader te (zullen )doen maar het in de praktijk in feite weigerden te volbrengen.
-
Doet wat je hier suggereert iets af aan het feit dat als men beweert Christus te volgen men (op zijn minst) de Tien basisgeboden ( die trouwens niet ontstaan zijn op het ogenblik dat u beschrijft als een willekeurig punt in de Thora)ongewijzigd en zonder debatten of discussies dient te aanvaarden ?
En als u zelf bij andere zaken wil beginnen dan staat het u vrij dit al of niet te doen ; maar mijn reactie ging over de basisgeboden.. toch?
Die Tien Woorden staan ingebed in nog heel veel meer woorden van de Heer... En staan in een context waarin God zegt:
‘Zeg tegen het volk van Jakob, laat de kinderen van Israël weten: 4 “Jullie hebben gezien hoe ik ben opgetreden tegen Egypte, en hoe ik je op adelaarsvleugels gedragen heb en je hier bij mij heb gebracht. 5 Als je mijn woorden ter harte neemt en je aan het verbond met mij houdt, zul je een kostbaar bezit voor mij zijn, kostbaarder dan alle andere volken – want de hele aarde behoort mij toe. 6 Een koninkrijk van priesters zul je zijn, een heilig volk.†Breng deze woorden aan de Israëlieten over.’ (Ex 19)
En welke eindigt met:
Ex 24:8 Toen nam Mozes het bloed en besprenkelde daarmee het volk. ‘Met dit bloed,’ zei hij, ‘wordt het verbond bekrachtigd dat de HEER met u heeft gesloten door u al deze geboden te geven.’
Je kan je niet de ene verbondsbepaling wel en de andere niet toeeigenen...
Maar zou je een "andere" basis voor de Thora willen zoeken, zou je dan niet beter kunnen beginnen bij Christus? En zijn uitleg:
Mat 22:37 Hij (Jezus) antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. 40 Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’
Die uitleg bindt de Thora niet aan het verbond van Sinai, maar aan de liefde tot God en de naaste... Dan hoeft de uitwerking van de "geboden der Thora" niet heel anders te zijn, maar dat kan wel... Dan is de Sabbat b.v. niet per se de letterlijke 7e dag... Maar dat kan wel... Etc etc...
Even off topic
U schrijft;
Die uitleg bindt de Thora niet aan het verbond van Sinai, maar aan de liefde tot God en de naaste... Dan hoeft de uitwerking van de "geboden der Thora" niet heel anders te zijn, maar dat kan wel... Dan is de Sabbat b.v. niet per se de letterlijke 7e dag... Maar dat kan wel... Etc etc...[/
Dit is wel een hoogst opmerkelijke maar toch weldegelijk een interessant uitleg voor wat "het onderhouden van Gods geboden" betekent Dan is de Sabbat b.v. niet per se de letterlijke 7e dag... Maar dat kan wel... Etc etc...
Dan is misschien ook het ijdel gebruik van Gods naam niet per se het letterlijk vloeken ...Maar dat kan wel ...Etc etc
En is stelen echtbreken ,moorden niet per se letterlijk stelen echtbreken en moorden...Maar dat kan wel....Etc etc...
ken je nog dergelijke moppen?
-
Ik ben volledig akkoord met hetgeen je schrijft betreffende de houding die Christus had tov Gods Woord en het feit dat wij Hem hierin moeten volgen
En zouden wij dan niet het best daaraan beginnen door eerst en vooral Zijn basisgeboden, wat wij de Tien Geboden noemen,ongewijzigd te aanvaarden, zonder erover te debatteren?
Be-Reshit: Said Rabbi Isaac: It was not necessary to begin the Torah except from “This month is to you,†(Exod. 12:2) which is the first commandment that the Israelites were commanded, (for the main purpose of the Torah is its commandments, and although several commandments are found in Genesis, e.g., circumcision and the prohibition of eating the thigh sinew, they could have been included together with the other commandments). Now for what reason did He commence with “In the beginning?â€
Accepteer je Gods verbond met de nazaten van Abraham, Isaak en Jakob volledig, dan begin je niet "eerst en vooral" bij die Tien Woorden. Dan begint je Thora voor wat betreft je leefregels eerst en vooral bij "Voortaan moet deze maand bij jullie de eerste maand van het jaar zijn" (Exodus 12:2)
Volg je Jezus na in zijn "verbondskind van Sion en Sinai zijn", dan begin je niet op een willekeurig punt in de Thora. Dan volg je die Thora volledig...
Maar volg je Jezus na in zijn nieuwe verbond dan zou je je woorden wellicht nog eens moeten heroverwegen... Denk ik...
Om maar bij de inleidende vraag van Isaac aan te knopen: Waarom begint Johannes zijn Evangelie met "In het begin was het Woord (e.v.)"??
Doet wat je hier suggereert iets af aan het feit dat als men beweert Christus te volgen men (op zijn minst) de Tien basisgeboden ( die trouwens niet ontstaan zijn op het ogenblik dat u beschrijft als een willekeurig punt in de Thora)ongewijzigd en zonder debatten of discussies dient te aanvaarden ?
En als u zelf bij andere zaken wil beginnen dan staat het u vrij dit al of niet te doen ; maar mijn reactie ging over de basisgeboden.. toch?
-
Nogmaals denk groot, overstijg je eigen denken, denk zoals God denkt. Hij heeft toch niet voor niets zijn Woord de Bijbel gegeven om bekend te zijn met zijn gedachten, beslissingen, raad, wetten etc. Als ik de Bijbel lees krijg ik alleen maar hoop dat alles goed komt, ik word er ook gelukkig van. Maar ik besef ook dat ik als christen aan de bak moet, hard moet werken en vechten voor het goede. Want ik besef terdege dat ik niet Adam moet navolgen maar Christus Jezus. Jezus heeft een harde strijd moeten strijden maar hij heeft Satan's wereld overwonnen en met Gods hulp kunnen we dat ook.
Hij had een onverwoestbare vertrouwen in God en de Heilige Schrift en debateerde niet over alles wat hij van God had geleerd. Wij moeten Jezus ook hierin navolgen en niet wankelen in geloof.
Ik ben volledig akkoord met hetgeen je schrijft betreffende de houding die Christus had tov Gods Woord en het feit dat wij Hem hierin moeten volgen
En zouden wij dan niet het best daaraan beginnen door eerst en vooral Zijn basisgeboden, wat wij de Tien Geboden noemen,ongewijzigd te aanvaarden, zonder erover te debatteren?
Want als we dat niet doen ( zijn geboden ongewijzigd aanvaarden) waarin verschillen wij dan in feite van de houding ( het wantrouwen) die Adam en Eva aannamen tegenover God en zijn raadgevingen ?
-
Dat is geen antwoord, aangezien het hier gaat om datgene wat degene die de offers gaat brengen, mag eten (etc.). Ik citeer nogmaals:
Deut.14 - Daar moet u dat geld besteden aan alles wat uw ziel verlangt: runderen en kleinvee, wijn en sterkedrank, ja, alles wat uw ziel maar wenst. Dan kunt u daar eten voor het aangezicht van de HEERE, uw God, en u verblijden, u en uw gezin.
Juist ; er staat : "dan kunt u daar ETEN voor het aangezicht van de Heere" en bij het lezen van Leviticus zal je dan merken wat er dan ook wel en wat er dan ook niet kan of mag gegeten worden.
Trouwens de uitdrukking "eten voor het aangezicht van de Heere" heeft te maken met de tabernakeldienst (offerdiensten) en niet met een gewone maaltijd.
m'n post is later (maar voordat jij je reactie postte) geupdated. Lees de rest a.u.b. ook even.
w.b.t. 'eten':
Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:23 Voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die Hij zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen, moet u de tienden van uw koren, van uw nieuwe WIJN en van uw olie, en de eerstgeborenen van uw runderen en van uw kleinvee eten, om de HEERE, uw God, te leren vrezen, alle dagen.In vers 23 is het kennelijk geen probleem: dan moet u koren, WIJN, olie, runderen, vee ... eten.
Nogmaals; lees even de offerdiensten dan zal je merken dat alles wat men medebrengt of "vertiend " in de eerste plaats aan de priesters toekomt (gegeven wordt), die naargelang het soort offer er bepaalde handelingen moeten mede verrichten en waarvan de mens dan afhankelijk van het soort offer een deel ervan kan terugkrijgen.
Dus om zomaar uit deze teksten te concluderen dat de (vertiende) dranken dan ook door de mensen geconsumeerd worden (want hier gaat het toch over ) is een brug te ver.
-
wellicht kun je even uitleggen, waarom God in Deuteronomium 14 het volgende liet optekenen?
Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Van heel de opbrengst van uw zaad, wat het veld jaar op jaar voortbrengt, moet u getrouw het tiende deel geven.23 Voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die Hij zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen, moet u de tienden van uw koren, van uw nieuwe wijn en van uw olie, en de eerstgeborenen van uw runderen en van uw kleinvee eten, om de HEERE, uw God, te leren vrezen, alle dagen.
24 Als de weg voor u te lang is, zodat u dat alles niet kunt meenemen, omdat de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te vestigen, te ver bij u vandaan is, dan moet u, wanneer de HEERE, uw God, u gezegend heeft,
25 het te gelde maken, het geld in een buidel meenemen en naar de plaats gaan die de HEERE, uw God, zal uitkiezen.
26 Daar moet u dat geld besteden aan alles wat uw ziel verlangt: runderen en kleinvee, wijn en sterkedrank, ja, alles wat uw ziel maar wenst. Dan kunt u daar eten voor het aangezicht van de HEERE, uw God, en u verblijden, u en uw gezin.
Lees ook eens de offerdiensten uit Leviticus en wat er gebeurde met hetgeen de mensen aan de priesters gaven als Tiende en voor de verschillende andere offers, misschien kom je er dan ook op uit waartoe zowel de dieren als de wijn en sterke drank gebruikt werd.
Dat is geen antwoord, aangezien het hier gaat om datgene wat degene die de offers gaat brengen, mag eten (etc.). Ik citeer nogmaals:
Deut.14 - Daar moet u dat geld besteden aan alles wat uw ziel verlangt: runderen en kleinvee, wijn en sterkedrank, ja, alles wat uw ziel maar wenst. Dan kunt u daar eten voor het aangezicht van de HEERE, uw God, en u verblijden, u en uw gezin.
Juist ; er staat : "dan kunt u daar ETEN voor het aangezicht van de Heere" en bij het lezen van Leviticus zal je dan merken wat er dan ook wel en wat er dan ook niet kan of mag gegeten worden.
Trouwens de uitdrukking "eten voor het aangezicht van de Heere" heeft te maken met de tabernakeldienst (offerdiensten) en niet met een gewone maaltijd.
-
OK leuk en grappig enzo, het punt staat. Niemand gaat dan ook pure cafeïne innemen, en bijna elke stof is gevaarlijk in grote hoeveelheden. Daarom passen we die producten ook aan voor consumptie. Net als niemand een kilo cafeïne naar binnen werkt zal ook niemand die van een karbonade houdt in één keer een hele koe naar binnen werken. Sterker, als scheikundige zul je weten dat cafeïne niet in pure vorm in de natuur voorkomt. Je moet het pureren en destilleren (heb ik verder geen verstand van) om het schadelijk te kunnen maken.
Hetzelfde geldt voor drank. We weten hoe we drank met meer dan 40% alcohol moeten maken. Naast dat meer dan 40% echt niet lekker is, is hier niemand die stelt dat je de hele dag maar aan de wodka of whiskey moet lurken (we zijn hier niet in Wit-Rusland
). Het gaat over gematigde consumptie.Als ik jouw argument volg Bernard3 kan ik geen water drinken want als ik meer dan vijf liter drink heb ik ook kans dat ik dood ga.
Sory hoor , maar u gaat niet in op mijn argumenten , u maakt er gewoonweg een karikatuur van door giftige stoffen gelijk te stellen met andere (voedings)stoffen die men dan in overdadig grote hoeveelheden inneemt
Niet ik maar de wetenschap bepaalt welke stof inherent een giftige stof is,in dit geval een hard drug, en welke stoffen dat niet zijn.Welke stoffen op zich uiterst schadelijk zijn voor het menselijke organisme; ook in minime hoeveelheden, en welke stoffen het organisme voeden .
En niemand gaat natuurlijk deze produkten puur gaan gebruiken want dan wordt het meteen duidelijk hoe gevaarlijk ze zijn (enkele mg is reeds genoeg), maar het is niet omdat men produkt in verdunde vorm inneemt dat nu plotseling het product op zich niet meer giftig is.
En wat ik zo grappig vind is dat men van alles uitvindt (zoals het niet meer schadelijk zijn van een zeer giftig product als men het matig gebruikt of als men het in zijn "ongezuiverde" toestand gebruikt) om toch maar te kunnen aantonen dat het gebruik ervan niet zo schadelijk is en men zijn gewoontes ongestoord kan voortzetten
-
(...)
Niet voor niets zegt Gods Woord dat het hart arglistig is zodat men steeds maar een uitvlucht zoekt om zijn eigen zin te doen of te volharden in gewoontes die door de maatschappij ondersteund worden maar volledig in tegenspraak zijn met de Bijbel
wellicht kun je even uitleggen, waarom God in Deuteronomium 14 het volgende liet optekenen?
Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Van heel de opbrengst van uw zaad, wat het veld jaar op jaar voortbrengt, moet u getrouw het tiende deel geven.23 Voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die Hij zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen, moet u de tienden van uw koren, van uw nieuwe wijn en van uw olie, en de eerstgeborenen van uw runderen en van uw kleinvee eten, om de HEERE, uw God, te leren vrezen, alle dagen.
24 Als de weg voor u te lang is, zodat u dat alles niet kunt meenemen, omdat de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te vestigen, te ver bij u vandaan is, dan moet u, wanneer de HEERE, uw God, u gezegend heeft,
25 het te gelde maken, het geld in een buidel meenemen en naar de plaats gaan die de HEERE, uw God, zal uitkiezen.
26 Daar moet u dat geld besteden aan alles wat uw ziel verlangt: runderen en kleinvee, wijn en sterkedrank, ja, alles wat uw ziel maar wenst. Dan kunt u daar eten voor het aangezicht van de HEERE, uw God, en u verblijden, u en uw gezin.
Lees ook eens de offerdiensten uit Leviticus en wat er gebeurde met hetgeen de mensen aan de priesters gaven als Tiende en voor de verschillende andere offers, misschien kom je er dan ook op uit waartoe zowel de dieren als de wijn en sterke drank gebruikt werd.
-
Je suggereert dat mensen slechts hun eigen gedrag proberen goed te praten, terwijl er wel degelijk inhoudelijk op de OP wordt ingegaan. Moeten we dan je verhaal voor waar aannemen, en als we dat niet doen proberen we ons gedrag goed te praten?
Ik probeer gezond en gevarieerd te eten, en drink soms een pilsje. Ik rook niet en gebruik geen drugs. En daar is 'Bijbels' gezien niks mis mee. Wel zou ik wat meer kunnen bewegen.
En als ik voor mijn cafeïneverslaving een poosje in het vagevuur moet dan is dat het waard.
Ik probeer niets te suggereren maar stel enkel vast dat; als men het over alcoholgebruik heeft, men direct met een ganse reeks argumenten komt aandraven om het gebruik ervan te relativeren of goed te praten
Misschien is dit meer voer voor het andere topic, maar wat vind je dan van de inhoudelijke kanttekeningen? Dat bijv. de Bijbel niet afkeurt dat je van een wijntje geniet op z'n tijd?
En als iemand dan alcohol, cafeïne of een andere hard drug gebruikt dan is dit zijn zaak en hoeft hij zich voor mij niet te verantwoorden.Maar het ontneemt mij toch niet het recht om de persoon in kwestie er op te wijzen dat hij giftige stoffen gebruikt (in meer of in mindere mate) die de eigenschap hebben het menselijk lichaam ernstige schade toe te brengen en dan ook gekatalogeerd staan als Hard Drugs.
Ik zou cafeïne niet meteen een hard drug noemen, maar OK. En dat recht heb je zeker, het getuigt ook van zorg. Er zijn in de samenleving genoeg problemen met alcohol, niet in het minst onder de christelijke jeugd. Dan deel ik die zorg met je.
Maar er zit een groot verschil tussen 'met mate' en 'zuipen'.
En of men zich dan ook niet kan afvragen of zulk een houding of gewoonte te vereenzelvigen is of in overeenstemming kan gebracht worden met hetgeen Gods Woord ons leert betreffende het volgen van ChristusHet mooie aan een discussieforum is ook dat we hier zijn om er onderling over te praten en van elkaar te leren. Als we niet in gesprek kunnen over jouw visie op het Bijbelse beeld van hoe je omgaat met je lichaam zul je inderdaad al gauw krijgen dat het lijkt alsof mensen zich er onderuit proberen te praten. Maar misschien delen mensen gewoon jouw opvatting niet. Is die objectief of ben je ook bereid daarover in gesprek te gaan?
Wat je zegt doet me overigens denken aan Romeinen 14. Niet omdat we elkaar moeten tolereren, maar om de stelling dat je lichaam van God is. Dat perspectief is goed om je verder in te verdiepen, zoals jij dat ook doet. Wat dat inhoudt, dat lijkt me een interessant gesprek.
Ik ben het met u eens dat mensen van elkaar kunnen verschillen van opvatting en daarom hun eigen standpunten moeten kunnen mededelen en /of verdedigen.
Hierboven ging het echter niet om een verschil van opvatting wel over het negeren en minimaliseren van vastgestelde feiten.
Waar ik het (als wetenschapper dan)wel moeilijk mee heb is dat wetenschappelijke feiten met betrekking tot de eigenschappen van bepaalde produkten omwille van gewoontes , gewilde onwetendheid en sociale toleranties weggemoffeld, geminimaliseerd of tot fantasie verlaagd worden.
Mijn vakgebied is scheikunde en daarom weet ik toch een en ander over voorgenoemde stoffen. Ik zou je dan ook niet aanraden om cafeïne zonder handschoenen aan te raken want ik kan je verzekeren dat je na korte tijd in het ziekenhuis opgenomen wordt vanwege het contactgif dat door uw huid heen in uw bloedbaan zal terechtgekomen zijn en uw hart op hol zal laten slaan.
De eigenschappen van een "Drug" op zich behoort dan ook niet tot religie of theologie waar een verschil van opvatting kan bestaan maar het zijn wetenschappelijke en onveranderlijke feiten
Wat wel tot het gebied van de godsdienst behoort is het al dan toegestaan zijn van het consumeren van dergelijke producten.
Maar dan zijn argumenten met betrekking tot het minimaliseren van de feitelijke eigenschappen van de drug en zijn invloed op het menselijk lichaamin in feite voorwenselen om zijn eigen gewoontes goed te praten
-
Je suggereert dat mensen slechts hun eigen gedrag proberen goed te praten, terwijl er wel degelijk inhoudelijk op de OP wordt ingegaan. Moeten we dan je verhaal voor waar aannemen, en als we dat niet doen proberen we ons gedrag goed te praten?
Ik probeer gezond en gevarieerd te eten, en drink soms een pilsje. Ik rook niet en gebruik geen drugs. En daar is 'Bijbels' gezien niks mis mee. Wel zou ik wat meer kunnen bewegen.
En als ik voor mijn cafeïneverslaving een poosje in het vagevuur moet dan is dat het waard.
Ik probeer niets te suggereren maar stel enkel vast dat; als men het over alcoholgebruik heeft, men direct met een ganse reeks argumenten komt aandraven om het gebruik ervan te relativeren of goed te praten
En als iemand dan alcohol, cafeïne of een andere hard drug gebruikt dan is dit zijn zaak en hoeft hij zich voor mij niet te verantwoorden.
Maar het ontneemt mij toch niet het recht om de persoon in kwestie er op te wijzen dat hij giftige stoffen gebruikt (in meer of in mindere mate) die de eigenschap hebben het menselijk lichaam ernstige schade toe te brengen en dan ook gekatalogeerd staan als Hard Drugs.
En of men zich dan ook niet kan afvragen of zulk een houding of gewoonte te vereenzelvigen is of in overeenstemming kan gebracht worden met hetgeen Gods Woord ons leert betreffende het volgen van Christus
-
Mooi overzicht, maar wat is het nut hiervan? Ik mis een discussiestelling.
Het is een verlengstuk van de discussie betreffende de reacties op de topic " Gods Tempel"
-
Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan.
(Prediker 9:7)
U bevloeit de bergen vanuit uw hoge zalen,
de aarde wordt verzadigd en vruchtbaar:
gras laat u groeien voor het vee
en gewassen die de mens moet verbouwen.
Zo zal hij brood winnen uit de aarde
en wijn die het mensenhart verheugt,
geurige olie die het gelaat doet stralen,
ja, brood dat het mensenhart versterkt.
(Psalm 104:13-15)
Lijkt me lang niet negatief.
Alcohol kan gevaarlijk zijn, maar dat geldt met name voor grote hoeveelheden. Bovendien is het gevaarlijker voor mensen tot 23 jaar wier prefrontale cortex zich nog ontwikkelen moet en waar (veel) alcoholgebruik grote schade aan de hersencellen doet.
Overigens schijnt het voor mannen goed voor hart en bloedvaten te zijn om elke 1 a 2 dagen een glaasje rode wijn te drinken.
Ieder christen weet dat hij zuinig moet zijn op zijn lichaam. Hoe hij/zij dat invult is zijn/haar verantwoordelijkheid. Er zijn zoveel dingen die daaronder zouden kunnen vallen:
-niet roken
-niet overmatig drinken
-niet als een idioot door Groningen fietsen
-in een auto rijden die APK-gekeurd is
-medicijnen slikken die voorgeschreven zijn
-naar de dokter/psychiater gaan bij ziekte
-evenwichtig eten
Maar laten we ook niet doorschieten in de gezondheidscultus die tegenwoordig is ontstaan.
Voor je het weet is gezondheid een van de afgoden geworden waar het tweede gebod aan refereert.
U Schrijft "Alcohol kan gevaarlijk zijn, maar dat geldt met name voor grote hoeveelheden"
Dit is nu juist één van de argumenten die men zichzelf maar al te graag voorspiegelt om dan toch maar verder te kunnen gaan met het gebruik van Hard drugs
Want juist zoals het geval is bij andere stoffen zoals cocaïne,morfine, opium en andere; hangt het niet af van de hoeveelheid maar van het produkt zelf of het al dan niet een giftige stof en dus schadelijk voor het menselijk organisme is
En daarom is het even onzinnig om te beweren dat men alcohol kan gebruiken "maar met mate" en vervolgens dit niet te doen voor andere stoffen die ook gekatalogeerd staan en bekend zijn als hard drugs
Niet voor niets zegt Gods Woord dat het hart arglistig is zodat men steeds maar een uitvlucht zoekt om zijn eigen zin te doen of te volharden in gewoontes die door de maatschappij ondersteund worden maar volledig in tegenspraak zijn met de Bijbel
-
Toch een merkwaardige houding voor mensen die zich volgelingen van de leer van Christus noemen.
Ik vind vooral opmerkelijk dat je conclusies al vast liggen. Heb je ook gekeken naar wat mensen daadwerkelijk schrijven? Of kom je hier slechts om je eigen gelijk te preken?
U schrijft:Heb je ook gekeken naar wat mensen daadwerkelijk schrijven?
zoals wat??
-
Wat zegt de Bijbel over alcohol?
Zie niet naar de wijn, wanneer hij roodachtig fonkelt, wanneer hij in de beker parelt; vlot glijdt hij naar binnen, ten slotte bijt hij als een slang en spuwt gif als een adder. (Spreuken 23: 31-31 )
Wijn - bereiding en gebruik
Het woord 'wijn' wordt op verschillende plaatsen in de Bijbel gebruikt, maar het is niet altijd duidelijk of men daarmee een alcoholische drank bedoelt of niet. Al van oudsher was het gebruikelijk het sap van druiven uit te persen voor directe consumptie. We zien een dergelijk geval omschreven in Genesis 40:11: "En Farao’s beker was in mijn hand. Ik nam de druiven, perste ze uit in Farao’s beker en gaf de beker in Farao’s hand."
Er waren verschillende methoden om gisting van het sap te voorkomen om daarmee te verhinderen dat het alcoholisch werd. Bijvoorbeeld door de bereiding van een dikke siroop door koken, koelen, filteren en verhitten of door toevoeging van toen al bekende chemicaliën zoals zwavel (sulfer) om het sap te conserveren. Om een alcoholische drank te produceren werden de druiven in een goed geventileerde ruimte uitgeperst en het sap werd vervolgens door verscheidene stenen kuipen geleid. Gistsporen zetten zich af in het sap, en brachten het gistingsproces op gang.
In principe wordt wijn tegenwoordig nog steeds op dezelfde wijze gemaakt.
Wijn wordt gemaakt door gedeeltelijke of volledige gisting van de suiker in het vruchtensap. Gist is de belangrijkste factor in dit gistingsproces. Gistcellen zijn microscopisch kleine, schimmelachtige, plantaardige organismen die veelvuldig in de natuur voorkomen. Deze gistcellen produceren een enzymensysteem, 'zymose' genoemd, dat in staat is om suiker in alcohol en CO2 te splitsen. Gistsporen
die in de lucht of op de vrucht zelf aanwezig zijn brengen vanzelf gisting tot stand als ze met de opgeloste vruchtensuiker in aanraking komen; men dient de vruchten alleen maar fijn te persen om mogelijk te maken dat de gistcellen in contact komen met het sap. Commerciële wijnbereiding kan er duidelijk niet op vertrouwen aan te nemen dat er gistcellen aanwezig zijn, maar zet speciaal uitgezochte gistculturen in om een snelle en efficiënte gisting te garanderen.
Normaal varieert het alcoholpercentage in wijn tussen de 6 en 14 procent, het hangt er van af wanneer het gistingsproces is onderbroken of voltooid. Belangrijk is daarbij de hoeveelheid beschikbaar zijnde vruchtensuikers die omgezet worden. Het maximale alcoholgehalte bij het wijn bereiden door gisting, kan onder ideale omstandigheden 20 procent bedragen. Deze grens kan niet overschreden worden omdat bij hogere alcoholconcentraties de gistcellen niet langer levensvatbaar
zijn.
Sommigen zeggen dat men in vroegere tijden niet wist hoe men kon voorkomen dat vruchtensappen begonnen te gisten. Zij beweren dat daarom alle wijnen alcoholisch zijn. Integendeel, er is bewijs van vroegere schrijvers die de stelling ondersteunen dat non-alcoholische wijnen veelvuldig gedronken werden en dat zij soms als de beste wijn genoemd werden. In hun zorgvuldig op authenticiteit gecontroleerde 'Temperance Bible Commentary' citeren de schrijvers F.R. Lees (Ph.D.) en Dawson Burns (M.A.) citaten van Aristoteles, Herodutus, Jozephus, Pliny, Columella en andere Griekse en Romeinse schrijvers.
Dit boek beschrijft tenminste 5 methodes waarmee fruit geconserveerd werd en het gisten van de sappen werd voorkomen. Één van die methodes, zoals al genoemd, was om conserverende chemicaliën toe te voegen, zoals zwavel. Een andere
methode was om al het water te onttrekken en het vruchtensap in een dikke siroop om te zetten; gistcellen kunnen ook niet overleven als de suikerconcentratie hoger is dan 32 procent en daardoor wordt gisting voorkomen. Men dient het alleen te verdunnen met water om het weer om te zetten in ongefermenteerde druivensap.
Plinius, die het hele 14e boek van zijn 'Historia Naturalis' (60 n. Chr.) toewijdde aan het onderwerp wijn, ontdekte dat er 185 verschillende soorten drinkbare wijnen zijn.
De plaats van alcohol in de Schriften van het Oude Testament
Een onderzoek van de Hebreeuwse tekst laat zien dat het ene Nederlandse woord 'wijn' gebruikt wordt voor de vertaling van tientallen Hebreeuwse en Aramese woorden van verschillende betekenis.
'Wijn' kan daarom duiden op: de vrucht van een wijnstok zoals druiven; rozijnen of rozijnen koeken; vloeistoffen - dik, dun of gekookt; drank - alcoholhoudend of non-alcoholisch; wijnsoorten - zuur, zoet of azijn, betekenen. Het Hebreeuwse woord voor 'nieuwe wijn' (JES 65:8) is "tirosh" terwijl voor 'sterke drank' het woord 'shekar' gebruikt wordt en 'yayin' voor 'wijn' (JES 5:11).
Daarom kan geen enkele Bijbelse aanhaling van het woord 'wijn' correct geïnterpreteerd worden zonder in aanmerking te nemen welk specifiek Hebreeuws woord wordt gebruikt in welke context het wordt gebruikt, op welke mensen het betrekking heeft en de tijd waarnaar verwezen wordt. En zelfs dan is een eenduidige beslissing over de exacte betekenis en de bedoelde toepassing niet
altijd mogelijk.
Verder is het belangrijk op te merken, dat er geen echte vergelijking tussen de modernere alcoholische drank en die uit de oudheid gemaakt kan worden omdat de destillatie alcohol uit wijn enz. pas circa 1000 na Chr. begon. Wijn werd langzamerhand als een alcoholische drank gebruikelijk, terwijl de versterking van de wijn met pure alcohol ter verhoging van het alcohol
gehalte pas vanaf de 18e eeuw toegepast werd. Zoals al gezegd, het natuurlijke gistingsproces overschrijdt bijna nooit de 14%, maar moderne alcoholische drank kunnen echter tot 50% alcohol bevatten.
Er is in het Hebreeuws geen speciaal woord dat altijd gegiste wijn betekent noch is er een woord dat altijd op Gods toestemming duidt, zij het impliciet of expliciet. Maar waar het als een 'zegening' genoemd wordt, wijst niets in de context op een alcoholische kwaliteit, - eerder het tegenovergestelde.
Het woord 'yayin' verschijnt slechts tweemaal in samenhang met zegening en is dan
verbonden met andere produkten van het veld zoals maïs en olijven. Echter wordt 'tirosh' elf keer in dit verband gebruikt (bijv. JER 31:12) en wordt in verbinding met voedsel ongeveer 30 keer gebruikt.
Dronkenschap met al haar gevolgen werd in het Oude Testament altijd als afschuwelijk uitgelegd:
"De wijn is een spotter, de drank een luidruchtige, ieder die zich daaraan overgeeft, is onwijs." (SPR 20:1)
Goddelijk ongenoegen is veelvuldig
geassocieerd met bedwelmende drank en de gevolgen daarvan en wordt scherp veroordeeld door de profeten. (zie ook JES 5:11-12; 22:13; 28:1,7-8; 56:12; JOËL 1:5; AMOS 6:6)
Kanaän was een agrarisch land met als hoofdproducten maïs, olijven en druiven en Israël zelf wordt vaak gebruikt als symbool voor Gods wijngaard.
"Welnu, de wijngaard van de Here der heerscharen is het huis Israels, en de mannen van Juda zijn de planten waarin Hij vreugde heeft[/i]
JES 5:7)Daarom is het niet verwonderlijk dat de symboliek van de wijnstok verweven is in vele van de ons zo dierbare en geestelijke passages in zowel het Oude als het Nieuwe Testament. "Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken" is daarom een betekenisvolle vergelijking voor hen wiens leven "verborgen in Christus" is.
Soms beweert men daarom dat wijn (alcoholisch) gezien moet worden als één van de goede gaven Gods aan de mensheid. Hoewel het waar is dat God de wijnstok en zijn heerlijke vrucht aan de mens tot gebruik gaf, was het de mens, niet God die het gezonde sap van de druiven tot een drank maakte, de voedingswaarden er uit haalde en in plaats daarvan werd de drank rijk aan slechte invloeden op verstand en lichaam.
"omdat het voortbrengsel van des mensen hart boos is van zijn jeugd aan,."
(GEN 8:21)
Hebreeuwse woorden die de producten van de wijnstok afkeuren
De meest voorkomende woorden zijn al genoemd; 'yayin', 'shekar' en 'tirosh.'
'Yayin' wordt minstens 140 keer gebruikt. Het wordt beschouwd als een algemene benaming voor het sap van de druif die op vele manieren uitgelegd kan worden. Alleen in de samenhang van de bijbeltekst kan men zien, welke type 'wijn' bedoeld wordt. De eerste vermelding van 'yayin' is in samenhang met de zonde van Noach (GEN 9:21). Het is inbegrepen in de door Abel gebrachte offers, hoewel hij van de vruchten van het land offerde.
De woorden 'yayin' en 'shekar', respectievelijk vertaalt als "wijn" en "sterke drank", komen een aantal maal samen voor en betekenen dan altijd bedwelmende drank. De Griekse vertaling van het Oude Testament, de Septuaginta (LXX), vertaalt deze woorden met 'oinos' en 'sikera'.
'Shekar' wordt in het Oude Testament 23 keer gebruikt, maar slechts eenmaal in het Nieuwe Testament: "...noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken." (LK 1:15)
De in het jaar 1887 gevonden Tell-Amana brieven, daterende uit circa 138O v. Chr. geven de indruk dat gerst, honing en andere vruchten voor de productie van sterke drank gebruikt werden.
Volgens de Encyclopeadia Biblica garandeert de etymologie (herkomst van woorden en hun betekenis) dat 'shekar', iedere vorm van bedwelmende drank betekent, van welke bron dan ook afkomstig.
Het gebruik van wijn en sterke drank was verboden voor de priester, tijdens de heilige dienst in de Tabernakel.
"Wijn en sterken drank zult gij niet drinken, gij, noch uw zonen met u, als gij gaan zult in de tent der samenkomst, opdat gij niet sterft; het zij een eeuwige inzetting onder uw geslachten; En om onderscheid te maken tussen het heilige en tussen het onheilige, en tussen het onreine en tussen het reine." ( LEV 10:9-10 = EZE 44:21)
De geestelijke betekenis voor het Nieuwe Testament is als volgt: door de dood van Christus is het nu mogelijk dat de Geest van God, die in de meest heilige plaats van de tabernakel en in de tempel van Jeruzalem verbleef, nu in ons lichaam gaat verblijven (HEB 10:19-20; 1 KOR 3:16-17).
We worden daardoor zelf tot de tempel van God:
"Of weet gij niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt?" ( 1.KOR 6:19)
Die in de vrijheid van het Nieuwe Verbond leven, geloven dat Jezus Christus door Zijn Bloed mensen "...uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie..." gekocht heeft om onze God als priesters te dienen. (OPB 5:9-10) Dat priesterschap van iedere gelovige houdt in dat iedere christen in een voortdurende dienst is, die niet aan bepaalde tijden of seizoenen gebonden is. Dit betekent een volledige toewijding van het hele leven, zodat er is geen moment is waar we onderscheid maken tussen het heilige en het onheilige, het reine en het onreine.
Een christen heeft een voltijdse opgave, hij is altijd in dienst!
Het derde Hebreeuwse woord dat vaak als "wijn" vertaalt is: 'tirosh.' In de Septuaginta (LXX) wordt het als "glukos" vertaald en in het huidige Nederlands als glucose, een dextrose of druivensuiker. Het wordt maar één keer in het Nieuwe Testament gebruikt, waar het in het Grieks 'gleukos' wordt genoemd en in het Nederlands met 'zoeten wijns' is vertaald (HAND 2:13). In het Oude Testament wordt 'tirosh' ca. 37 keer gebruikt.
Een ander woord waar men op moet letten in de Hebreeuwse tekst is 'asis.' Het komt voor in Jesaja 49:26, Joël 1:5 en Amos 9:13 en wordt in alle gevallen vertaald als 'nieuwe wijn' of 'zoete wijn.' Uit de samenhang van de tekst kan men zien dat dit het vers sap van druiven is.
Een van de andere Hebreeuwse woorden is 'chemer' wat een dikke kleverige siroop, of schuimend sap aanduidt. Het kan alle soorten wijn aanduiden.
Het Armeese woord 'chamar' is van het Hebreeuwse 'chemer' afgeleid en het gebruik ervan komt overeen met 'yayin' en kan dus ook voor iedere vorm van wijn gebruikt worden.
'Yegev' komt zestien keer voor. Vroeger betekende het een vat of een stuk vaatwerk waarin de olijven of druiven uitgeperst worden. Later bedoelde men daarmee het gehele apparaat van de wijnpers.
[b]Wijn in het Nieuwe Testament[/b]
In het Nieuwe Testament komen verwijzingen voor waar duidelijk bedwelmende drank bedoeld worden. Meestal in samenhang met groepen mensen die tot het christelijk geloof kwamen. Deze kwamen uit Rome, Griekenland of Klein Azië. In deze tijd waren de morele waarden laag en was de lust naar alcoholische drank buitensporig groot.
In de Evangeliën zijn er maar twee zekere verwijzingen naar bedwelmende drank; de eerste is zeker veelbetekenend. Deze komt voor aan het begin van het Lukas evangelie, tijdens de aankondiging van de aanstaande geboorte van Johannes de doper aan Zacharias.
"Want hij zal groot zijn voor den Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen Geest vervuld worden..." (LK 1:15)
In de brieven wordt vaak en duidelijk naar dronkenschap gerefereerd. Paulus, de apostel van de heidenen, werd vaak met het probleem van buitensporig drankgebruik geconfronteerd; zelfs binnen de jonge christelijke gemeenten waar de bekeerlingen voornamelijk Joden uit een niet-joodse omgeving waren of heidenen die van het heidendom en hun heidense leefwijze bekeerd werden.
Bij een aantal gelegenheden moest Paulus zijn toehoorders met ondubbelzinnige woorden vermanen: "Laat ons, als in den dag, eerlijk wandelen; niet in brasserijen en dronkenschappen." (ROM 13:13). Hij waarschuwde dat één van de zonden die de mensen van het Koninkrijk Gods uitsluiten,
dronkenschap is: "Dwaalt niet... noch dronkaards... zullen het Koninkrijk Gods beërven." (1.KOR 6:9-10)
Nog een keer wijst hij de Éfezieërs op de juiste weg: " En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest," (ÉFE 5:18). Ook de Galaten hadden deze waarschuwing nodig "...dronkenschappen, brasserijen, en dergelijke... dat die zulke dingen doen, het Koninkrijk Gods niet zullen beërven." (GAL 5:21)
Wijn in de oorspronkelijke tekst van het Nieuwe Testament
Nieuwe wijn en nieuwe zakken
Er zijn een aantal passages in het Nieuwe Testament, waar de aard van de drank alcoholisch of niet-alcoholisch, niet expliciet genoemd wordt (MATT 9:17; MK 2:22; LK 5:37-38).
"Noch doet men nieuwen wijn in oude leder zakken; anders zo bersten de lederzakken, en de wijn wordt uitgestort, en de lederzakken verderven, maar men doet nieuwen wijn in nieuwe lederzakken, en beide te zamen worden behouden." (MATT 9:17)
De normale uitleg voor deze gelijkenis, dat zakken van nieuwe huid werden gebruikt om te verhinderen dat de zakken uitzetten door de druk van de gassen die bij gisting ontstaan, komt niet overeen met de feiten van deze zaak. Om gisting te veroorzaken werden de druiven - net zoals nu - in open vaten gedaan. De uitzettingskracht die vrijkomt bij druivensap is enorm; het sap van geperste druiven bestaat voor een-vijfde deel uit glucose. Tijdens de gisting neemt het kooldioxidegas tot wel 47 keer toe, wat ingesloten een druk van ca. 34,3 atmosfeer uitoefent. Dit komt overeen met een druk van 34,5 kg/cm². Als wijn tijdens zijn eerste gisting in een zak van een koe- of varkenshuid gegoten wordt, zou deze ook nieuwe, sterke huidzakken laten barsten, hoe nieuw of sterk ook. Dit feit was in Palestina welbekend door de eeuwen heen.
"zie, mijn binnenste is als wijn die men geen uitweg geeft; als nieuwe zakken zou het bersten." (JOB 32:19)
De zakken van gedroogde huiden die in de tijd van Jezus Christus werden gebruikt waren zeer geschikt om gisting te voorkomen. Door de naden goed te dichten met pek om de lucht en de zich daarin bevindende gistsporen buiten te houden werd gisting voorkomen. Het was noodzakelijk, nieuwe, volledig schone huiden te gebruiken omdat elk achtergebleven gistdeeltje aan de binnenzijde van de oude huid al na korte tijd tot een gisting zou leiden. Genoeg om de 'nieuwe wijn'
te ruïneren en de zakken te doen barsten.
'Nieuwe wijn' is hier de vertaling van de Griekse woorden 'oinos neon', dat overeenkomt met het Hebreeuwse woord "tirosh" en vers druivensap betekent. Dit alles was alom bekend bij Jezus' toehoorders en dus was het duidelijk toen Hij zei: 'Schone huid voor nieuwe wijn' Het ging niet om de kwaliteit van de wijn. Maar om de noodzakelijkheid om Zijn nieuwe leer schoon te houden van de aantastende gisting van de conservatieve en zelfrechtvaardige Farizeeën. Een 'schone huid,'
een nieuwe instelling, was noodzakelijk voor de 'nieuwe wijn' van het evangelie.
Het wonder van Kanaän
Het eerste wonder waarover alleen Johannes bericht, is de verandering van water in wijn tijdens de bruiloft in Kanaän (JH 2:1-11). Ons wordt niets verteld over de wijn soort omdat het Griekse woord 'oinos' zowel een bedwelmende als niet-bedwelmende drank kan betekenen. De Septuaginta (LXX) gebruikt zowel 'yayin' als ook 'tirosh' voor 'oinos' (wijn) en dat werd dan ook bij het in het Grieks geschreven Nieuwe Testament en de Nederlandse vertaling opgevolgd.
Deze algemene term 'oinos' komt 33 maal in het Nieuwe Testament voor. Welke soort wijn er bedoeld wordt kan alleen m.b.t. de context bepaald worden.
Jezus was geen asceet! Hij kwam opdat de mensen een vervuld leven zouden hebben. Hij wou meedoen en toevoegen aan de feestvreugde van het bruiloftsfeest, maar men kan niet aannemen dat Hij, die kwam om alle rechtvaardigheid te vervullen, 470 l. water in alcoholische wijn veranderde, dat zou zonder twijfel levens en gezinnen ruïneren en eindeloze ellende brengen.
Misschien is de verklaring dat de 'beste wijn' diegene is, die de geringste gisting heeft gehad; wat overeenstemt met de uitspraak van de geschiedschrijver Plinius.
Onze Heer kwam om de profeten te vervullen (MATT 5:17) en niet, om ze te weerleggen. Anders zou Hij de duidelijke waarschuwing van Habakuk hebben tegengesproken:
"Wee dien, die zijn naaste te drinken geeft, gij, die uw wijnfles daarbij voegt, en ook dronken maakt..." (HAB 2:15)
Een dronkaard
Matthéüs en Lukas schrijven allebei dat Jezus door zijn vijanden aangeklaagd werd een 'dronkaard' te zijn.
"De Zoon des mensen is gekomen, etende en drinkende, en zij zeggen: Ziet daar, een Mens, Die een vraat en wijnzuiper is..." ( MATT 11:19; LK 7:34)
Maar er is geen enkel bewijs naar voren gebracht, wanneer dan ook om deze beschuldiging te onderbouwen. Net zo als Jezus valselijk van godslastering werd beschuldigd en van het dreigement om de tempel te vernietigen. Johannes de Doper onthield zich als Nazireeër van alle producten van de wijnstok (NUM 6:2-3). Jezus, stond niet onder een dergelijke verplichting maar de bewering dat Hij bedwelmende drank tot zich nam is volledig ongegrond. Zijn vijanden hadden de onthouding van Johannes de Doper bekritiseerd en waren tegenover Jezus net zo kritisch ingesteld. De enige situatie waarin men Jezus bedwelmende drank aanbood, weigerde Hij dit (MK 15:23).
Het was een gebruik van de welgestelde vrouwen van Jeruzalem een bedwelmende drank, gemengd met Mirre of iets anders verdovends aan de misdadiger te geven, kort voordat hij aan het kruis genageld werd. Hoewel Jezus van pijn en dorst gekweld werd toen hem deze drank wird aangeboden, nam Hij dit toch niet aan. De Verlosser moest de beker van het lijden volledig uitdrinken en Hij was vastbesloten dit te doen in volledige helderheid van geest, zonder een of ander verdovend middel te gebruiken.
Het avondmaal
"En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien; en zij dronken allen uit denzelven. En Hij zeide tot hen...[i]Voorwaar, Ik zeg u, dat Ik niet meer zal drinken van de vrucht des wijnstoks, tot op dien dag, wanneer Ik dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Gods."MK 14:23-25; MATT 26:27-29; LK 22:17-18; 1.KOR 11:25
Het meest controversiële gebruik van het woord 'wijn' in het Nieuwe Testament draait om de elementen die onze Heer gebruikte bij de instelling van het Avondmaal. Paulus en de drie Evangelisten zijn het er over eens dat "Hij nam de beker," terwijl de Evangelisten de woorden 'vrucht van de wijnstok' toevoegen.
We hebben vastgesteld dat wanneer "vrucht van de wijnstok" wordt gebruikt in het Oude Testament, 'tirosh' dan het meest gebruikelijke woord is, wat het versgeperste sap van druiven betekent. In de moderne taal betekent het woord 'wijnstok' voornamelijk 'alcoholhoudende wijn' omdat vandaag de dag druiven voornamelijk gebruikt worden om alcohol houdende drank te produceren.
Maar bijna niemand denkt aan appel- of perenwijn als men over de vrucht van de appel- of perenboom spreekt, hoewel dit net zo goed door gisting geproduceerd kan worden .
Het Paschafeest vond zes maanden na de oogst plaats, waardoor men dacht dat de beker van de Heere gegist moest zijn en daardoor alcohol moest bevatten. Maar zoals al beschreven waren er verschillende manieren om gisting te voorkomen en dus houdt dit argument geen stand.
Bovendien kan men druiven bijna een jaar lang bewaren als men ze in een kelder hangt. De grotten, die zich als honingraten in de kalkrotsen van Palestina opstapelen, zijn ideale koelingruimten.
Dat de Arabieren dit nog altijd doen bewijst ook Niebhur in zijn boek 'Reizen door
Arabië'. Het was daardoor eenvoudig om vers bewaarde druiven te krijgen in Jezus' tijd.
Het is zeker veelbetekenend dat het woord 'wijn' (oinos) nooit gebruikt wordt door Paulus en de evangelisten als zij berichten over het avondmaal. Jezus, nam het gewone voedsel van de gewone mensen, brood en vruchten van de wijnstok, heiligde die en gebruikte deze als symbolen voor Zijn
leven en sterven uitgegoten voor de hele mensheid. Jezus zegt:
"Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem." JH 6:56
Het pinksterwonder
Op de Pinksterdag ontvingen de apostelen de Heilige Geest met het teken in andere tongen te spreken, en het bijeengekomen volk was zeer opgewonden (HAND 2). Sommigen spotten: "Ze hebben teveel zoete wijn gehad" (in het Grieks: gleukos). Het Griekse woord 'gleukos' betekent (vertaald) 'nieuwe wijn'.
Het is de enige keer dat dit woord in het Nieuwe Testament gebruikt wordt.
Hetwoord 'tirosh' betekent in de Griekse vertaling van het Oude Testament (Septuaginta) ongegist vers druivensap en wordt altijd als 'gleukos' in het Grieks vertaald .
De in deze tijd in Jeruzalem aanwezige buitenlandse Joden verstonden deze gebeden en waren verbaasd. Ze erkenden dat dit een wonder was.
Maar de anderen begrepen niet dat het een wonder was, omdat ze geen van de nieuwe talen kenden. In hun oren waren het onbegrijpelijke en onzinnige klanken. Hun reactie was spottend. Zij spotten omdat de discipelen van Jezus zich als dronkaards gedroegen, hoewel iedereen wist dat ze alleen maar druivensap dronken.
Petrus legde duidelijk uit dat het een geestelijke extase was en dat het niet werd veroorzaakt door het nuttigen van alcohol.
Het was bekend dat als de Joden wijn dronken, zij dit alleen bij het avondeten deden en niet al om 9.00 uur 's morgens (het derde uur). Zoals we al gezien hebben is het Griekse woord voor 'nieuwe wijn' 'gleukos'. De overeenkomst met het woord glucose valt niet te ontkennen.
Een weinig wijn om uw maag te sparen
"Drink niet langer water alleen, maar gebruik een weinig wijn, om uw maag en uw menigvuldige zwakheden." (1.TIM 5:23)
In de Griekse oorspronkelijke tekst wordt het woord 'oinos' gebruikt en kan zowel gegist als ongegist druivensap betekenen.
De pijn verzachtende eigenschap van druivensap was alom bekend in Palestina en het werd ook gebruikt om maagpijn tegen te gaan. Om deze redenen heeft Paulus het gebruik van druivensap aan Timótheüs aanbevolen.
Athenaeus (280 na Chr.) kwam met de informatie dat er een 'wijn' was speciaal voor maagklachten. Hij geeft het recept - "Men neme gleukos, met water vermengd of opgewarmd, in het bijzonder die men 'protropos' noemt, wat zeer goed voor de maag is." Dit wordt ook bevestigd door meerdere medische ontdekkingen over negatieve uitwerkingen van alcohol bij maagstoornissen.
Alcohol levert weliswaar calorieën, doch geen proteïne, mineralen of vitaminen en kan ernstige schade veroorzaken aan de hersencellen, de lever en andere organen in het lichaam.
Drie woorden van Paulus
In de eerste brief aan de Thessalonicenzen schrijft Paulus:
"Zo laat ons dan niet slapen, gelijk als de anderen, maar laat ons waken, en nuchteren zijn. Want die slapen, slapen des nachts, en die dronken zijn, zijn des nachts dronken. Maar wij, die des daags zijn, laat ons nuchteren zijn..." ( 1.TESS 5:8 )
Omdat het Griekse woord voor nuchter 'nepho,' en afleidingen hiervan erhaaldelijk in de brieven opduiken, moeten wij haar betekenis onderzoeken. Het wordt in 1. Korinthe 15:34 gebruikt: "Waakt op rechtvaardiglijk, en zondigt niet..."
In 1. Timótheüs 3:2,3 en 8 is geschreven"Een opziener dan moet onberispelijk zijn... matig... niet genegen tot den wijn": (nephalion, sophrona, me paraoinon).
Letterlijk vertaald betekend dit dat hij geheelonthouder moet zijn, met zelfdiscipline, die de wijn niet aanraakt. Paulus gaat verder en geeft hetzelfde advies aan de mannelijke en vrouwelijke diakonen. In de brief aan Titus wordt de
opziener nogmaals vermaand "...niet genegen tot den wijn" te zijn, de ouderen zouden zich van wijn onthouden en de vrouwen zullen niet aan wijn overgeleverd zijn (In het Grieks: 'geheelonthouder').
Als men al de uitspraken uit de Bijbel over 'alcohol' in overweging neemt, dan zal men erkennen dat God ook tegen 'matig' gebruik van drank is, om zodoende zijn volk voor schadelijke invloeden te onthouden.
Het is interessant dat bepaalde medische ontdekkingen exact met de Bijbelse standpunten overeenstemmen.
"Bij een volwassene worden door een keer volledig dronken te zijn tot 7 miljoen hersencellen, voor altijd vernietigd."
Prof. Dr. Gustaf Schimert, (Cardiologie vakblad, 1984)
"Alcohol vernietigt altijd hersencellen; ook als men het in kleine hoeveelheden tot zich neemt."Dr. med. A. Sequeira (Med. Vakblad, 1984).
"Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont? Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!." (1.KOR 3:16-17)
-
Het is opvallend dat; wanneer er gewezen wordt op hetgeen God vraagt met betrekking tot het in ere houden van zijn tempel, zij die zich volgelingen van Christus noemen, de eersten zijn om te steigeren en allerhande argumenten zoeken om toch maar de eigen gewoonten, die deze tempel ernstig schaden, te verdedigen. ( wat bepaalde van deze argumenten betreft o.a in verband met het gebruik van ethanol houdende drank; zie de topic “Alcohol en de Bijbel†)
Dit is te meer opmerkelijk daar:
1 ) Het zelfs wetenschappelijk eenduidig kan aangetoond worden dat bepaalde van deze gewoontes o.a. het gebruik van hard drugs als cafeïne, nicotine en ethanol, e.a. het menselijk lichaam aantasten en uiteindelijk ten gronde richten
2) Er op vandaag een ganse reeks van vervangende producten op de markt zijn die deze drugs niet bevatten zodat de vrees voor een zogenaamd “ ascetisch†leven totaal ongegrond is.
Als men nu deze houding aanneemt tegenover stoffen die geen enkele voedingswaarde hebben en waarvan men duidelijk de negatieve invloed op het menselijk lichaam kan vaststellen, is het dan ook logisch dat men vervolgens ook Gods raadgevingen (leviticus 11) aan zijn laars zal lappen voor wat betreft voedingsstoffen waarvan de negatieve invloed op de mens een langdurig proces is, maar daarom niet minder destructief zijn.
Toch een merkwaardige houding voor mensen die zich volgelingen van de leer van Christus noemen.
Is Jezus God?
in Archief
Geplaatst
Een Moslim knielt elke dag voor zijn soeverein (God) net zoals een Christen elke dag voor zijn Soeverein(God) knielt en een Boedhist elke dag voor zijn soeverein (God)knielt alsook ook de nog vele anderen die elke dag voor hun "God" knielen.
Maar het verschil lig hierin dat de soeverein van de Christenen duidelijk verschilt in hetgeen Hij is en verlangt dan hetgeen al deze andere soevereinen zijn en verlangen (Goden);de God van Mohammed incluis.