bernard 3

Als Adam volmaakt geschapen was waarom legde God hem dan een gebod/wet op? Immers wetten zijn er om mensen mee te vormen tot ze volwassen worden en voor zichzelf kunnen bepalen wat goed en slecht is. Nee, indien Adam vanaf het begin volmaakt was, dan zou hij geen gebod nodig hebben gehad en had de duivel nooit vat op hem gekregen. Als Adam perfect was had hij ook nooit gezondigd en zou de aardbodem nimmer vervloekt zijn. Degene die volmaakt geschapen werd is niet Adam, maar Jezus Christus.

Adam moest zondigen en handelde precies volgens het draaiboek van God, zoals ook Judas later moest zondigen (Joh 13,11; Mat 11,11; 26,24) die Jezus verried.

God heeft het recht om te bepalen wat goed en wat kwaad is. Gods gebod dat er niet van die ene boom gegeten mocht worden, was toch geen onmogelijke opgave. Door gehoorzaam te zijn hadden Adam en Eva kunnen laten zien dat ze Gods recht om te regeren erkenden. En ze konden op die manier ook hun waardering laten zien voor alles wat ze hadden gekregen.

Het zou wel wreed zijn als hun eeuwig leven werd beloofd terwijl het onbereikbaar voor hun was. Ik ben het in dit opzicht dan ook met Bernard3 eens; God zou dan verantwoordelijk zijn voor alle ellende op aarde. En dat geloof ik dus niet.

En zei God ook niet na de schepping van de mens dat het "zeer goed" was.

Ik geloof dat Jezus, toen hij op aarde was, net als Adam een volmaakt mens was. Waarom zou Satan ook Jezus op de proef stellen als hij niet kon zondigen? In Lukas 4:13 lezen we: "Toen de Duivel nu alle verzoeking ten einde had gebracht, verwijderde hij zich van hem tot een andere geschikte tijd". Satan liet het niet bij deze ene keer zitten. Hij bleef Jezus op de proef stellen. Verspilde energie als Jezus niet kon zondigen. En omdat Jezus wel gehoorzaam bleef onder hele zware omstandigheden, liet hij zien dat Adam ook gehoorzaam had kunnen blijven.

Indien jij wilt dat een kind ergens van afblijft dan berg je het object op, indien God niet wilde dat de mens zondigde, waarom stond de verboden boom dan uitgerekend in het midden van de hof?

Als we de aard van de mens op vandaag bekijken dan heeft u gelijk wat betreft de (overgeërfde) neiging of natuur van de mens om in opstand te komen tegen Gods handleiding tot geluk; wat in feite het doel van Zijn geboden is.

Als we het echter hebben over de toestand waarin en de reden waarom de mens geschapen werd; is het toch even goed om stil te staan bij wat daaraan vooraf ging.

Vóór het bestaan van de mens waren andere wezens reeds geschapen en dit ook binnen een bepaald systeem met de daaraan verbonden voorwaarden tot een evenwichtig en gelukkig samenleven.

Bepaalde van hen zijn in opstand gekomen tegen hun Schepper en “er ontstond oorlog in de hemelâ€

Dan vond de Godheid het nodig om op de (in zes dagen) gemaakte of herstelde aarde een totaal nieuwe creatie te scheppen “naar hun beeld als hun gelijkenis†Genesis 1:26

De mens werd geschapen als een wezen met een vrije wil zonder de neiging tot opstand tegen het basissysteem waarop de Schepping berustte.

Hij werd geplaatst in een omgeving die ook hersteld was in volmaakte harmonie met de Schepper en zijn wetmatigheden. “En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Genesis 1:31

De mens als een wezen met een vrije keuze had dan ook de mogelijkheid om zijn trouw te bewijzen t.o.v. de andere wezens door te voldoen aan een eenvoudige, maar essentiële proef i.v.m. onderdanigheid aan zijn Schepper .

Maar ook hij kwam in opstand en wou iets, zoals vele van de andere (hemelse)wezens gewild hadden; namelijk gelijk worden aan de Godheid.

(Genesis 3:5)“De slang echter zeide tot de vrouw: Gij zult geenszins sterven, maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad.â€

Als gevolg van deze rebellie was de natuur van de mens veranderd en werd deze ook overgedragen op zijn nakomelingen zodat deze steeds behept werden met een aangeboren neiging tot opstand tegen Gods wetmatigheden (zonde).

Daar Gods systeem goed en onverbeterlijk was betekende dit ook dat het onveranderlijk was en dus ook de consequentie van de opstand; namelijk het sterven van de opstandige.

Een oplossing diende dus toegepast die tegemoetkwam zowel aan de gerechtigheid ( het toepassen van de onveranderlijke wetmatigheid) als aan de rechtvaardigheid waarbij alle nakomelingen voor zichzelf een keuze konden maken voor of tegen Gods systeem.

De Zoon van God zou de gerechtigheid op zich nemen en elk mens de kans geven om Zijn offer aan te nemen en zo de ultieme gevolgen van de overtreding te ontlopen.

Doch dit zou echter pas kunnen gebeuren nadat ieder mens door de dood heen is gegaan en pas dan herschapen wordt.

De situatie (de natuur ) van de huidige mensheid gelijkstellen met deze van de eerste mens is dus niet Bijbels en zodoende is niet God maar “de mens†verantwoordelijk voor onze tegendraadse natuur.

Maar zijn richtlijnen en basiswetten zijn nog steeds geldend en de bedoeling ervan “ opdat het u wel ga†is nog steeds ongewijzigd.

Ik kijk wat God precies tegen Adam zei en dat lezen we in Genesis. Wat ik al eerder heb geschreven, kreeg Adam een bepaalde taak en een wet dat hij niet van die ene boom mocht eten.

Ik ben weliswaar niet Bernard, maar ik ben het er helemaal mee eens en dat mag ook wel eens gezegd worden nietwaar? En daar aan toevoegend denk ik dat Paulus de eerste Adam/mens (1 Kor 15,45) als collectief in gedachten had toen hij het volgende schreef:

Romeinen 7

7 Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Volstrekt niet! Ja, ik zou de zonde niet hebben leren kennen dan door de wet. Ik zou immers ook niet geweten hebben dat begeerte zonde was, als de wet niet zei: U zult niet begeren.

8 Maar de zonde heeft door het gebod een aanleiding gevonden en in mij allerlei begeerte teweeggebracht, want zonder de wet is de zonde dood. (Vgl. Gen 3,6)

9 Ik nu leefde voorheen zonder wet, maar toen het gebod kwam, is de zonde weer levend geworden. Ik echter ben gestorven.

10 En het gebod, dat tot leven had moeten leiden, bleek voor mij de dood te betekenen.

11 Want de zonde heeft door het gebod een aanleiding gevonden en mij misleid en daardoor gedood.

12 Zo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed.

13 Is dan het goede de oorzaak van mijn dood geworden? Volstrekt niet! Maar de zonde heeft – opdat zij als zonde zichtbaar zou worden – door het goede voor mij de dood teweeggebracht, opdat door het gebod de zonde uitermate zondig zou blijken te zijn.

Verder lezen we niets over 10 geboden. Natuurlijk betekent dat niet dat Adam mocht stelen, liegen enz.

Als er geen wet is die liegen definieert en veroordeelt bestaat er geen leugen. Daarom was het noodzaak dat de mens zondigde, zodat de genade vermeerderde.

Maar God heeft de mens met een geweten geschapen. En toen Adam nog volmaakt was, had hij nog een volmaakt werkend geweten. En een volmaakt geweten neigt tot het goede en vertelt wat goed en fout is.

Als Adam volmaakt geschapen was waarom legde God hem dan een gebod/wet op? Immers wetten zijn er om mensen mee te vormen tot ze volwassen worden en voor zichzelf kunnen bepalen wat goed en slecht is. Nee, indien Adam vanaf het begin volmaakt was, dan zou hij geen gebod nodig hebben gehad en had de duivel nooit vat op hem gekregen. Als Adam perfect was had hij ook nooit gezondigd en zou de aardbodem nimmer vervloekt zijn. Degene die volmaakt geschapen werd is niet Adam, maar Jezus Christus.

Paulus schrijft in Romeinen 2:14,15 dat zelfs een onvolmaakt geweten, mensen nog tot het goede doet neigen. Dus als Adam zich door zijn geweten had laten leiden, dan had hij niet gezondigd.

Adam moest zondigen en handelde precies volgens het draaiboek van God, zoals ook Judas later moest zondigen (Joh 13,11; Mat 11,11; 26,24) die Jezus verried.

Amaai in welk straatje zijn we nu beland zeg, wat u hier beweerd :namelijk dat God een draaiboek heeft waarbij de mens MOEST zondigen; is predestinatie van de zuiverste soort.

Want dan heeft God de mens niet geschapen als een wezen met een vrije wil (keuze) maar als een "poppet on a string"

Met als gevolg dat de Schepprt volledig verantwoordelijk is voor de daden van zijn schepsels en dus ook voor het ontstaan (bestaan) van de zonde.

De zonde, die dan ook op zich geen opstand meer is van een wezen met een vrije keuze (wil) maar een onderdeel van een vooropgezet plan.

Het verlossingsplan, het plan waarbij Christus zou optreden als Middelaar om ieder individu op basis van zijn eigen keuze de kans te geven Gods basisgeboden te aanvaarden indien de eerste mens (Adam) zou kiezen om in opstand te komen tegen Gods systeem, met als het gevolg dat hij en zijn nakomelingen zouden sterven, dit plan is volgens uw redenering dan ook volkomen zinloos en dus ook het christendom in zijn geheel.

Want alles was en is toch reeds vooraf gekend en bepaald

Deze redenering is dan ook volledig Bijbelvreemd

schandalig vind ik een beter woord.

‘De pastoor was en is nog steeds bereid de baby te dopen maar eist wel dat de twee broers catechese volgen. Het probleem is dat de pastoor geen enkel positief signaal van de familie heeft gekregen op zijn voorstel. Het is dus niet de pastoor die het doopsel weigert maar wel de ouders die het voorgestelde parcours niet willen volgen’.

wat een kronkel redenatie.

Ik vind dat uw redenering volledig klopt.

Daar het woord “dopen†in feite de betekenis heeft van:

“een uiterlijke of publieke ritus†waarbij diegene die gedoopt wordt ( of de vermeende verantwoordelijke ervoor) zich vooraf akkoord verklaard heeft met de regels, onderwijs, voorwaarden of geboden gegeven door diegene(n) die doopt.

Men kan dus verschillende “ritussen†ondergaan die terecht met het woord “doop†kunnen benoemd worden, maar wel op voorwaarde dat de dopeling (of de verantwoordelijk gestelde) zich onderwerpt aan de voorwaarden van de “doperâ€

We kunnen dan ook vaststellen dat zowel in de Bijbel als erbuiten een mens meermaals en in verschillende omstandigheden kan gedoopt worden.

Ten tijde van Christus en de Apostelen waren er bijvoorbeeld de doop van Johannes ( de Doper) met als (hoofd)voorwaarde de bekering van zonden ( Matt. 3:1-6) en daarna de doop met als (hoofd) voorwaarde het geloof van Jezus christus ( handelingen 19: 4-6)

Ook op vandaag kennen we de doopritus voor zowel de Katholiek- gelovige, de Joods- gelovige, de Protestants- gelovige als de Christen-gelovige .

Waarbij ieder die zich laat dopen zich vooraf akkoord dient te verklaren met de respectievelijk voorgeschreven regels en leerstellingen. Waarna de doop kan uitgevoerd worden als een openbare of publieke bekendmaking van de vooraf genomen beslissingen.

Dit is trouwens ook het geval als men zich laat dopen bij de studenten of andere jeugdclubs.

Indien dan, zoals u het uitdrukt, de dopeling of de vermeende verantwoordelijke het “ voorgestelde parcours “ niet wil of kan volgen; dan is het ook logisch dat de “Doper†de publiekelijke ritus niet kan uitvoeren wil hij consequent met zichzelf zijn.

Dit omdat de Tien geboden de basiswetten zijn van bij het begin der schepping en waarop de “schepping†in feite berust.

Wat de andere wetten die Mozes neerschreef betreft, de meesten ervan ontstonden toen pas, in tegenstelling met de Tien geboden die reeds vanaf het begin der schepping bestonden en dus reeds van toen af gekend waren.

Adam stond niet onder de tien geboden. Adam had een bepaalde taak gekregen en wetten over welk voedsel gegeten kon worden. Ook kreeg hij het gebod dat hij niet mocht eten van de boom der kennis van goed en kwaad. Adam werd een zondaar omdat hij deze laatste wet had overtreden, niet omdat hij één van de tien geboden had overtreden.

Na de vloed kreeg de mens via Noach weer een nieuwe wet. Men mocht geen bloed eten en ook werd moord veroordeeld. En de doodstraf werd ingesteld voor dit misdrijf. - Gen.9:3-6

Abraham, Isaak en Jakob hielden zich ook aan bepaalde richtlijnen of "wetten". Sommige ervan waren algemeen erkend in die tijd. Zo wist bijvoorbeeld de farao van Egypte dat het verkeerd was om de vrouw van een andere man te nemen.

Pas onder de Wet van Mozes werd er echter voor het eerst een sabbat gehouden. In Deuteronomium 5:15 lezen we waarom er een sabbat gevierd moest worden, namelijk omdat ze door hun God Jehovah uit Egypte waren bevrijd. Voor die tijd werd er dus door aanbidders van God geen sabbat gevierd!

In Galaten staat weldeglijk "Christus heeft ons losgekocht van de vloek der Wet door voor ons een vloek te worden; "

Er staat dus niet dat Christus ons heeft losgekocht van de wet.

Want Paulus zegt zowel dat de wet heilig, goed en rechtvaardig is (Romeinen7:12) als dat de wet er is :om de overtreding te doen blijkenâ€(galaten3:19)

Christus heeft dus noch de wet te niet gedaan, noch één jota ervan gewijzigd of overtreden .

Wat Hij wel deed was door Zijn kruisdood de vloek die de overtreding van de wet met zich medebrengt, namelijk de dood, op zich nemen en zo in onze plaats als een vloek beschouwd te worden

U haalt Galaten 3:19 aan waar Paulus zegt dat de wet diende om overtredingen te doen blijken. Als we verder lezen staat er "totdat het zaad zou komen". En in 3:24,25 staat: "De wet is dus een tuchtmeester voor ons geweest tot Christus, opdat wij uit geloof gerechtvaardigd zouden worden. Nu echter het geloof gekomen is, zijn wij niet meer onder de tuchtmeester". We staan dus niet meer onder de tuchtmeester of Wet.

Het oude Wetsverbond werd door Jezus dood afgeschaft. In Kolossenzen 2:14 staat dat en vervolgens lezen we in 2:16 dat we elkaar niet mogen oordelen over het vieren van een sabbat.

En het oude wetsverbond werd vervangen door een nieuw verbond. En een nieuw verbond betekent ook nieuwe wetten. In Hebreeen 7:12 staat bijvoorbeeld: "Want uit een verandering van priesterschap volgt noodzakelijk ook een verandering van wet".

We lezen dan ook niet dat de apostelen nog spreken over het onderhouden van een verplichte sabbat voor christenen. In Handelingen 15:28,29 niet, noch ergens anders. Want heidenen hadden niet de gewoonte zich te laten besnijden, maar ook niet om een sabbat te vieren. Als dat wel noodzakelijk zou zijn, dan had dit beslist duidelijk gemaakt moeten worden.

Als u beweert dat Adam niet moest gehoorzamen aan de Tien geboden dan vraag ik mij af waar u dat vandaan haalt?

Zegt u zo maar iets voor de vuist weg of kan u dat Bijbels onderbouwen

Mocht Adam dan vloeken, liegen, stelen God niet op de eertse plaats zetten of was er misschien maar één gebod waarvan u denkt dat hij niet moest onderhouden; nl de Sabbat.

Staat er echter niet in Genesis2: 3 " En God zegende de zevende dag en heiligde die"

En bij mijn weten betekent de uitdrukkig "heiligen" in Gods woord steeds iets (tijd of voorwerp) of iemand apart plaatsen ten dienste van God.

Het valt mij steeds op dat om het mogelijk te maken één of meerdere wetten van de Tien basisgeboden te verwerpen alle bijbelse wetten en voorschriften door elkaar gehaspeld worden.

Waarbij de latere ( in de regel tijdsgebonden) verbondswetten, die meestal hun oorsprong vondenen in het feit dat de basiswetten door de mens verworpen werden , misbruikt worden.

En duidelijke uitspraken van Christus betreffende de onveranderlijkheid van God en Zijn wet, totaal genegeerd worden.

Het is wel opmerkelijk dat u beweert dat de Christenen niet meer onder de Tien Geboden staan maar wel onder "de wet van Christus"

Wie heeft de "Tien Geboden" op steen geschreven en als herinnering aan Mozes gegeven!!?? was Hij het niet die in de wolkkolom en vuurkolom was ;namelijk Christus!!

Was het niet Christus zelf die getuigde dat niet één jota of titel zou vervallen, of heeft Hij ergens gezegd dat dit plots niet meer zo is? Persoonlijk heb ik dit nog nergens in Gods woord gelezen, U misschien?.

God sloot het Wetsverbond met de natie Israël en Mozes was de middelaar tussen God en het volk. De profeet Jeremia voorzei echter dat er een nieuw verbond gesloten zou worden; in Jeremia 31:31-34. En Jezus werd de middelaar van dit nieuwe verbond. De wetten van dit nieuwe verbond zouden, volgens Jeremia, "in het hart" geschreven worden.

In Galaten 3:13 staat: "Christus heeft ons losgekocht van de vloek der Wet". De tekst uit Romeinen die ik al heb aangehaald, laat zien dat de 10 geboden als onderdeel van die wet werden bezien.

Jezus vatte de Wet samen met het liefhebben van God en liefhebben van je naaste. Als we God liefhebben, dan zullen we ons niet bezighouden met afgoderij. Dat wordt in het NT ook herhaald. Jezus gaf zijn volgelingen ook het gebod elkaar lief te hebben. - Joh.13:35. En dat betekent in de praktijk dat we niet zullen stelen, moorden, liegen, begeren, overspel plegen enz. En wat de sabbat betreft, daar schrijft Paulus over dat we elkaar daar niet over mogen oordelen. Ook die tekst had ik al aangehaald.

Alhoewel alle wetten en verordeningen in Gods woord de uitdrukking zijn van Zijn karakter en dienen “opdat het de mens zou wel gaanâ€.

Is er een essentieel verschil in ontstaan en inhoud tussen de basiswet van de schepping, samengavat in de Tien geboden, en de overige wetgeving die Mozes van God heeft ontvangen.

Dit omdat de Tien geboden de basiswetten zijn van bij het begin der schepping en waarop de “schepping†in feite berust.

Daarom was het Mozes ook niet toegestaan ze neer te schrijven; ook niet na het verbrijzelen van de stenen waarop God ze zelf als herinnering geschreven had .Mozes mocht enkel de nieuwe tabletten uithouwen waarop God zelf, en dan voor de tweede maal, deze basisgeboden neerschreef

Wat de andere wetten die Mozes neerschreef betreft, de meesten ervan ontstonden toen pas, in tegenstelling met de Tien geboden die reeds vanaf het begin der schepping bestonden en dus reeds van toen af gekend waren.

In Galaten staat weldeglijk "Christus heeft ons losgekocht van de vloek der Wet door voor ons een vloek te worden; "

Er staat dus niet dat Christus ons heeft losgekocht van de wet.

Want Paulus zegt zowel dat de wet heilig, goed en rechtvaardig is (Romeinen7:12) als dat de wet er is :om de overtreding te doen blijkenâ€(galaten3:19)

Christus heeft dus noch de wet te niet gedaan, noch één jota ervan gewijzigd of overtreden .

Wat Hij wel deed was door Zijn kruisdood de vloek die de overtreding van de wet met zich medebrengt, namelijk de dood, op zich nemen en zo in onze plaats als een vloek beschouwd te worden

Want het loon, dat de zonde geeft, is de dood, maar de genade, die God schenkt, is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Here (Romeinen 6:23 )

Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid. (1 joh 3: 4)

Bij het bespreken van een Bijbels onderwerp is het toch steeds aangewezen om alles in zijn context te behouden en andere passages in betrekking met het onderwerp ook eens na te lezen.

Hetgeen Paulus schrijft in Kolossensen 2:16 Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat,

gaat niet over een bespreking betreffende het al of niet onderhouden of behouden van de Sabbat.

Het betreft echter wel een waarschuwing tegen hen die leerstellingen verkondigen die een strikt ascetisme en ritualisme ( afzondering, zelfkastijding, verbod om verschillend soort voedsel te proeven of zelfs aan te raken, minutieus vieren van heilige dagen ) oplegt als de voorwaarde en als het middel tot redding.

En daarbij de anderen veroordeelden i.v.m. eten drinken, feesten , vasten en Sabbat.

U kan zich dus niet op bovenstaande brief baseren om het vierde gebod (als enige dan nog) uit de tien te schrappen.

Trouwens zij die in de loop der tijden deze verandering doorgevoerd hebben (de RRK) baseren zich enkel op hun autoriteit om dit te doen zonder daarbij ook maar één Bijbelse tekst aan te voeren..

Dit omdat, zoals ze zelf trouwens ook beweren, er heel eenvoudig geen Bijbelse bewijzen hiervoor voor handen zijn.

Bernard 3

wat is de zin om een reactie [ook nog zonder bronvermelding] meerdere malen te posten?

Ik dacht dat dat er twee verschillende onderwerpen waren waarbij verschillende mensen betrokken zijn.

De bronvermelding is toch duidelijk, namelijk Gods woord

En het opzoekingswerk heb ikzelf gedaan

Ik haal de catechismus er dan maar bij als je het niet erg vind

"Buiten de Kerk geen heil"

846

Hoe dient men deze zo vaak door de Kerkvaders herhaalde uitspraak te interpreteren? In positieve zin geformuleerd betekent dit dat alle heil komt van Christus, het hoofd, via de Kerk, die Zijn lichaam is.

Het Concilie leert, daarbij steunend op de heilige Schrift en de Overlevering, dat deze pelgrimerende Kerk noodzakelijk is voor het heil. Alleen Christus is immers de Middelaar en de weg van het heil en in zijn lichaam, de Kerk, komt Hij onder ons tegenwoordig. Door ons uitdrukkelijk de noodzakelijkheid van geloof en Doopsel in te scherpen heeft Hij tevens de noodzakelijkheid bevestigd van de Kerk zelf, waarin de mensen door de deur van het doopsel binnengaan. Hence they could not be saved who, knowing that the Catholic Church was founded as necessary by God through Christ, would refuse either to enter it or to remain in it.(vertaling engels: Zij konden dus niet worden gered, die terwijl ze weten dat de Katholieke Kerk als noodzakelijk gesticht is door God, door Christus, weigeren er binnnen te treden of er in te blijven.) 37

847

Deze woorden slaan niet op hen die buiten hun schuld Christus en zijn kerk niet kennen:

Immers, wie zonder schuld het evangelie van Christus en zijn kerk niet kennen, maar toch met een oprecht hart God zoeken en zijn wil, zoals het geweten hun die voorhoudt, onder invloed van de genade metterdaad trachten te volbrengen, die kunnen het eeuwig heil verwerven. 38 39

848

"Ofschoon God langs wegen die Hem bekend zijn, de mensen die zonder hun schuld het evangelie niet kennen, tot geloof kan brengen "zonder welk het onmogelijk is aan Hem te behagen" (Heb. 11, 6), rust toch op de kerk de plicht om "alle mensen" te evangeliseren en heeft zij daartoe ook het heilig recht". 40"

Ik heb een stukje engels er maar vet ingezet, want de NL vertaling van het Latijn op rkdocumenten.nl is volgens mij niet helemaal goed.

Wie behoort tot de katholieke Kerk?

836 "Tot de katholieke eenheid van het volk Gods (...) zijn alle mensen geroepen; en daartoe behoren of daarop zijn gericht, zij het op verschillende wijze, én de katholieke gelovigen, én de anderen die in Christus geloven, én tenslotte alle mensen zonder uitzondering die door Gods genade tot het heil geroepen zijn". 18

[Je hebt dus gelijk dat je zegt dat alle mensen op een manier lid zijn, maar het lijkt me duidelijk dat in 846§ expliciet lidmaatschap nodig wordt geacht, zoals hieronder staat]

837 "Volledig in de kerkelijke gemeenschap ingelijfd, zijn degenen die, met de Geest van Christus begiftigd, haar gehele organisatie en al haar ingestelde heilsmiddelen aanvaarden en tevens in haar zichtbare organisatie met Christus, die haar door de opperherder en de bisschoppen bestuurt, verbonden blijven: dit zijn immers de banden van de geloofsbelijdenis, de Sacramenten, het kerkelijk bestuur en de gemeenschap. Doch geen mens wordt gered die, hoewel hij bij de Kerk is ingelijfd, in de liefde niet volhardt en in de schoot van de Kerk wel 'met het lichaam', maar niet 'met zijn hart' aanwezig blijft". 19 "

Er is vaak de begrijpelijke neiging om de leer wat te verzachten, omdat het anders toch wel een beetje hard klinkt, maar dat doet de waarheid geen eer aan en is dus eigenlijk slecht. Er zijn natuurlijk ook meerdere manieren om naar een leerstelling te kijken maar je moet ook beide kanten belichten .

Het is opmerkelijk hoe oude heidense ideeën, waarbij o.a. de mens een ziel heeft die een eigen leven gaat leiden bij het afsterven van het lichaam, in de loop der tijden overgenomen werden door de Joodse traditie en tot op vandaag verder geïnfiltreerd zijn in de verschillende kerken die van zichzelf beweren “de waarheid “ te bezitten

Nochtans is dit gedachtengoed nergens te vinden in Gods woord en is er zelfs totaal aan tegengesteld.

Want bij de schepping van de mens wordt duidelijk gesteld:

“ En God zeide: Dat de wateren overvloediglijk voortbrengen een gewemel van levende zielen; en het gevogelte vliege boven de aarde, in het uitspansel des hemels! En God schiep de grote walvissen, en alle levende wremelende ziel, welke de wateren overvloediglijk voortbrachten, naar haar aard; en alle gevleugeld gevogelte naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.â€â€¦..†En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard, vee, en kruipend, en wild gedierte der aarde, naar zijn aard! En het was alzo. (Genesis 1:20-24 Staten Vert)

En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel. (Genesis 2:7 Staten Vert ))

Toen formeerde de Here God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levend wezen.(Genesis2:7 NGB)

Men kan dus vaststellen dat bij de Bijbelse beschrijving van de schepping, zowel mens als dier ontstaan door het samenvoegen van verschillende componenten , en dat deze nieuwe creaties dan benoemd worden als zijnde een levend wezen of een levende ziel

Elk van deze componenten op zich zijn levenloze zaken en nergens in de Bijbel wordt vermeld dat één van deze componenten (stof of levensadem) op zichzelf kan denken, bewustzijn heeft of kan voelen . Enkel nadat ze samengevoegd zijn ontstaat een nieuw wezen dat door de Bijbel wordt benoemd als een levend wezen of een levende ziel.

Dit begrip nu van een levend wezen; (levende) “ziel†of nephesh komt ongeveer 1700 maal voor in Gods woord, doch nergens staat vermeld of maakt de Bijbel er enige verwijzing naar of allusie op dat de ziel onsterfelijk is; wel integendeel :

“Zie, alle zielen zijn van Mij, zowel de ziel van de vader als die van de zoon zijn van Mij; de ziel die zondigt, die zal sterven.Ezechiël 18:4)

“En weest niet bevreesd voor hen, die wel het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven(doden ) in de hel.(Matt 10:28)

Het terug ontbinden van bovengenoemde creaties ( mens & dier ) in zijn oorspronkelijke componenten of onderdelen, zodat het geheel dat voorheen opgebouwd was uit deze componenten door deze ontbinding niet meer bestaat, wordt in de Bijbel steeds met het woord “ Dood†( sterven) benoemd of omschreven.

“……., totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren “ (.Genesis 3:19 )

“ Want het lot der mensenkinderen is gelijk het lot der dieren, ja, eenzelfde lot treft hen: gelijk dezen sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei adem, waarbij de mens niets voor heeft boven de dieren; want alles is ijdelheid, alles gaat naar een plaats, alles is geworden uit stof, en alles keert weder tot stof. Wie bemerkt, dat de adem der mensenkinderen opstijgt naar boven en dat de adem der dieren neerdaalt naar beneden in de aarde? Prediker 3: 19-21)

Daar de uiteengevallen componenten; noch het stof noch de levensadem, op zichzelf een levend wezen of een levende ziel zijn en niet kunnen handelen , denken of voelen is er dus IN DE DOOD geen bewustzijn of leven.

Dit wordt nadrukkelijk en meermaals door de Bijbel bevestigd.

“De levenden weten tenminste, dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets; zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten. Zowel hun liefde als hun haat en hun naijver zijn reeds lang vergaan; en zij hebben nimmer deel aan iets, dat onder de zon geschiedtâ€â€¦â€¦â€want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat.†(Prediker 9:5-10 )

De Bijbel spreekt ook over de toestand der dood als over een droomloze en onbewuste slaap

Maar wanneer een man sterft, dan ligt hij krachteloos neer; geeft een mens de geest, waar is hij gebleven? Zoals water verdampt uit een meer en een rivier verloopt en uitdroogt, zo legt een mens zich neer en staat niet weer op; totdat de hemelen niet meer zijn, ontwaken zij niet en worden niet wakker uit hun slaap. ( Job 14:12 )

“ Maar gij, ga het einde tegen, en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen.†( Daniël 12:13)

Zo sprak Hij en daarna zeide Hij tot hen: Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga daarheen om hem uit de slaap te wekken. De discipelen zeiden dan tot Hem: Here, als hij slaapt, zal hij herstellen. Doch Jezus had het bedoeld van zijn dood; zij echter meenden, dat Hij het van de rust van de slaap bedoelde. Toen zeide Jezus ronduit tot hen: Lazarus is gestorven, ( Joh 11:11 )

en verwijst dus nooit naar een bewustzijn IN de dood, wel naar het rusten of het slapen van elk gestorven mens in de Hades of het dodenrijk.

Dit gebeuren wordt dan ook de eerste dood genoemd,waaruit iedereen op een bepaald moment door Christus zal opgewekt ( herschapen) worden:

-De ene ten leven, bij de terugkomst van Christus.

-De andere ten dode, na de duizend jaar (Openbaring20: 5-6)

“Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen; En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis. (Joh 5:28-29 Staten Vert)

Aan het woord “ Dood†geeft de Bijbel dus steeds dezelfde betekenis . Het is een toestand waarbij de levende ziel, terug ontbonden wordt in zijn oorspronkelijk ( onbewuste) componenten.

Daar nu echter allen de doodstoestand zullen meemaken en na de opstanding van allen er terug een deel van de mensheid de tweede dood zullen sterven heeft de Bijbel een onderscheid gemaakt in het voorstellen en benoemen van de “ soorten †dood.

De eerste dood of de eerste ontbinding wordt als een tijdelijke slaaptoestand voorgesteld.

De tweede dood als een onomkeerbare en eeuwige vernietiging; een ontbinding in zijn onbewuste componenten door middel van vuur .

De eerste dood wordt in de Bijbel steeds benoemd als het tijdelijk verblijven in de Hades of Sheool (het dodenrijk , de onderwereld, de afgrond, het graf,).

Het woord Gehenna (Hel) daarentegen heeft steeds een definitieve betekenis, en wordt steeds gebruikt in verband met de tweede dood; een tweede maal in de toestand van ontbinding maar nu onomkeerbaar en voor eeuwig.

Het verwijst naar “ een poel van vuur (Limne) in het dal van Hinnom ( Gej Ben-Hinnom) waarin het afval door vuur volledig werd opgebrand ( dus ontbonden in zijn componenten).

Hierbij valt op te merken dat jammer genoeg verschillende vertalingen o.a. de Statenvertaling en de Engelse King James vertaling een onjuiste vertaling geven van de grondwoorden ‘Sheool’, ‘Hades’ en ‘Gehenna’.Deze grondwoorden worden allemaal met het woord “Hel†vertaald, terwijl er in de grondtekst een duidelijk verschil in betekenis is! Hierdoor is helaas veel verwarring ontstaan over het hiernamaals.

De opstanding is dus een (tweede) schepping waarbij terug onbewuste componenten worden samengevoegd en er een levend wezen of levende ziel ontstaat.

Welke componenten er nu gebruikt zullen worden door God is voor ons onbegrijpelijk, maar Paulus maakt duidelijk dat voor de opgewekten ten leven hun verheerlijkt lichaam anders zal zijn dan het huidige (1Korr15:35-49) en dat ons “zijn†( karakter ) wat een “ geestelijk†aspect is ook zal herkend worden.

De levende wezens of levende zielen opgewekt ten dode zullen in tegenstelling met zij die opgewekt werden ten leven, niet bestand zijn tegen het hemels vuur dat hen zal verslinden

Openbaring20:9 / 21: 8 “En zij kwamen op over de breedte der aarde en omsingelden de legerplaats der heiligen en de geliefde stad; en vuur daalde neder uit de hemel en verslond hen,†…./… “hun deel is in de poel, die brandt van vuur en zwavel: dit is de tweede dood.â€[/ Deze tweede dood is dus terug logischerwijze een ontbinden in de samengevoegde onbewuste bestanddelen of componenten, anders kan het niet benoemd worden als (tweede) dood of sterven.

Waarbij dan echter wel de vooraf bij het oordeel bepaalde maat van pijn of straf, die veroorzaakt wordt door het (helle) vuur gedurende het sterf -of ontbindingsproces, verschillend en aangepast zal zijn aan ieder individu.

Het eeuwig gevolg van de straf, zoals bij het voorbeeld van Sodom en Gomorra (Judas 1:7), bestaat dan ook hierin dat de levende ziel of het levende wezen nu voor altijd en eeuwig door het vuur dood zal zijn.

Namelijk na het ondergaan van een gerechtvaardigde en pijnlijke straf zal ze voor altijd en eeuwig ontbonden zijn in onbewuste , levenloze componenten ; vergaan tot stof onder de voeten van zij die gedurende hun aards bestaan “ de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.†(Openbaring14:12)

Conclusie:

Uit het bijbels verslag van wat gebeurd tijdens en IN de dood kan men dus afleiden dat elke mens die op vandaag sterft, ontbonden wordt in zijn oorspronkelijke onbewuste componenten en deze onbewuste toestand door de Bijbel als “Hades en Scheool ( slaap, graf of dodenrijk ) betiteld wordt.

De hoop en het vertrouwen voor de Christen ligt dan hierin dat Christus door Zijn eigen opstanding uit de dood bewezen heeft dat de meerdere beloften die te vinden zijn in Gods woord zullen bewaarheid worden en dat de mens terug uit de dood zal opstaan ( herschapen worden ) en zal kunnen uitroepen:

“: De dood is verzwolgen in de overwinning. Dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is uw prikkel? ( 1 Korr 15: 54-55)

Want :

“Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen machtâ€.., Openb.20:6

Zo is er dus geen leven IN de dood

maar

is er eeuwig leven NA de dood

Ik bedoelde te zeggen dat we de geboden doen door barmhartig te zijn voor elkaar.

Wat u hier beweert is op zichzelf goed maar het is zuiver humanisme.

God -dienst is in de eerste plaats God dienen als Schepper en Souverein en dat heeft als gevolg dat de naaste gerespecteerd wordt.

Daarom staat God dan ook in de eerste vier geboden centraal en pas dan komt de mens aan beurt.

Als u het zo wilt noemen dan verstout ik mij en zeg u met een rein geweten voor God dat humanisme de zuiverste vorm van godsdienst is!

'Voor God, de Vader, is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven.' (Jak 1,27)

Sorry hoor maar ik denk toch dat Gods woord niet kan gebruikt worden om woord- en zinspelletjes te doen en zo zijn gelijk te halen?

Ik bedoel hiermede dat men het geheel dient te lezen; doch wanneer zinnen totaal uit hun context worden gehaalt, men elke stelling kan onderbouwen of een andere afbreken op een manier die volledig afwijkt van hetgeen God ons wenst te zeggen in de passage waaruit de zin werd uitgerukt.

Wat u hier doet is daar een schoolvoorbeeld van; want zowel in de voorafgaande bespreking aan de door u aangehaalde zinsnede ( vers 27) als bij de daaropvolgende zinnen wordt Gods wet centraal gezet en benoemd als " de volmaakte wet, die der vrijheid ( vers 25) en als de koninklijke wet (hfdst2 vers8) en dat het hierbij weldegelijk om gans Gods basiswet (tien geboden )gaat blijkt uit de verzen 8-11 van hfdst2.

Uit de hoofdstukken 1 en 2 van Jacobus blijkt dat echte God-dienst leidt tot "humanisme". Maar de praktijk van elke dag leert ons dat zuiver humanisme meestal niet leidt tot ware God - dienst

Ik bedoelde te zeggen dat we de geboden doen door barmhartig te zijn voor elkaar.

Wat u hier beweert is op zichzelf goed maar het is zuiver humanisme.

God -dienst is in de eerste plaats God dienen als Schepper en Souverein en dat heeft als gevolg dat de naaste gerespecteerd wordt.

Daarom staat God dan ook in de eerste vier geboden centraal en pas dan komt de mens aan beurt.

@ Sanne69, alvorens men onder de wet kwam te staan werd je eerst besneden indien je niet als jood geboren was. Die besnijdenis was een vooruitwijzing naar de besnijdenis van het hart in Christus die de bedekking wegneemt. Waarom de christenen uit de joden niet meer onder de wet waren lezen we in Romeinen 7.

Ik had geschreven dat christenen niet meer onder de Wet staan. Ik bedoel echter dat christenen niet onder de Wet staan. Dat was dus fout geschreven door mij, want het betekent wat anders. Dank je voor de correctie.

@bernard3

Ik geloof dus ook niet dat christenen onder de 10 geboden staan. Ken Yehuwdiy heeft hierboven al Romeinen 7 aangehaald. In 7:6 lees je: "Maar nu zijn wij ontslagen van de Wet..." Christenen staan dus niet onder de Wet. Vervolgens stelt Paulus de vraag in 7:7: "Is de Wet zonde?" Hij legt uit dat dat natuurlijk niet het geval is. Er valt namelijk veel te leren uit de Wet. Zo zegt hij:"Ik zou bijvoorbeeld van de begeerte niet hebben geweten indien de Wet niet had gezegd: 'Gij moogt niet begeren'" Hier rekent Paulus dus één van de tien geboden onder "de Wet" waaronder men niet meer staat.

Het is voor christenen dus ook geen verplichting om een sabbat te houden. Dat wil niet zeggen dat het zonde is om een dag vrij te houden voor rust en geestelijke zaken. Het is echter geen noodzaak. Paulus schrijft bijvoorbeeld aan de Kolossenzen in 2:16,17: "Laat niemand u daarom oordelen inzake eten en drinken of met betrekking tot .. een viering .. van een sabbat".

Dat christenen niet onder de 10 geboden staan, wil niet zeggen dat ze helemaal geen wetten behoren na te leven. We vinden deze wetten en principes voor christenen in het NT en Paulus noemt ze in Galaten 6:2 "de wet van de Christus".

Het is wel opmerkelijk dat u beweert dat de Christenen niet meer onder de Tien Geboden staan maar wel onder "de wet van Christus"

Wie heeft de "Tien Geboden" op steen geschreven en als herinnering aan Mozes gegeven!!?? was Hij het niet die in de wolkkolom en vuurkolom was ;namelijk Christus!!

Was het niet Christus zelf die getuigde dat niet één jota of titel zou vervallen, of heeft Hij ergens gezegd dat dit plots niet meer zo is? Persoonlijk heb ik dit nog nergens in Gods woord gelezen, U misschien?.

Kan u mij misschien ook eens uitleggen en opsommen welke die wetten dan wel zijn die volgens u nog moeten nageleefd worden. Zijn het nog juist deze die betrekking hebben op de mens(heid) en vallen sommige van deze die betrekking hebben op God als Souverein , Schepper en Verlosser uit de boot?

Ik echter lees dat zijn eigen discipelen na Zijn dood nog steeds beweren dat "geloven" betekent : trouw en gehoorzaamheid te zijn aan God door al Zijn (basis)geboden te bewaren.En dat de uiting van deze trouw en gehoorzaamheid in woord en daad benoemd wordt als "Liefde"

En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij zijn geboden bewaren.

Wie zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet;maar wie zijn woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem zijn.

Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zo te wandelen, als Hij gewandeld heeft

(1 Joh 2: 3 – 6 )

Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijft in mijn liefde.

Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij in mijn liefde blijven, gelijk Ik de geboden mijns Vaders bewaard heb en blijf in zijn liefde.joh 15:9

Bij mijn weten heeft Christus nooit gezegd dat men later de toestemming of autoriteit zou krijgen om een paar van de basisgeboden te mogen schrappen omwille van omstandigheden van vervolging of economische redenen .

Wat weldegelijk in de loop der tijden gebeurd is met het tweede en het vierde gebod.

Bernard 3

Bernard, weet je wat het betekent 'barmhartigheid wil ik en geen offers' (Mat 9,13)?

Wat ik weet is dat wat je hier schrijft een bijbeltekst is die totaal uit zijn context is getrokken .

Want op het ogenblik dat Christus deze woorden uitsprak hadden de omstandigheden niets te maken met hetgeen hier nu als gespreksonderwerp aan de orde is ; namelijk de goddelijke basiswetten samengevat in de Tien geboden.

Waarom u deze volledig uit zijn verband getrokken tekst hier nu naar voor brengt is mij dan ook een raadsel.

Het is ook zo dat het bovenstaande voorbeeld van een contract af te sluiten tussen twee partijen niet opgaat i.v.m. de Goddelijke wetten, omdat deze laatste eenzijdig worden opgelegd { weldegelijk omdat het de mens goed zou gaan (deut6:3 / 10:13 ), maar toch eenzijdig van Gods kant}

Wat ik met dit voorbeeld wilde laten zien is wat het betekent dat de Wet en dan bedoel ik de Wet van Mozes, inclusief de 10 geboden "vervuld" zijn. God stelde als het ware het contract op en de Israëlieten waren bereid ernaar te leven. - Zie Exodus 19:8. Zij konden zich er echter niet volmaakt aan houden. Maar Jezus heeft dat wel gedaan.

Hij heeft de Wet niet geschonden of verscheurd of vernietigd, maar hij heeft het vervuld door zich er volmaakt aan te houden.

Ik geloof daarom dat christenen niet meer onder de Wet staan.

Bedoeld u dan dat u zich aan de tien geboden niet meer dient te houden?

Zegt Christus niet " Wie mij liefheeft bewaart mijn geboden?

Hoe rijmt u dat met elkaar?

Ik begrijp niet heel goed hoe de term 'tot vervulling brengen' past in deze context...ziet er nogal cryptisch uit, en laat dus ook redelijk wat ruimte voor verschillende interpretaties. Meestal zie je het in de context van 'je droom/wens komt in vervulling', maar ik begrijp niet heel goed hoe de wet tot vervulling kan komen

Je zou het ook kunnen illustreren met twee partijen die een contract opstellen omdat er een klus geklaard moet worden. Een klant vraagt bijvoorbeeld aan een aannemer om een huis te bouwen. Als het huis tot tevredenheid van de klant is gebouwd, precies zoals in het contract is afgesproken, dan zou je kunnen zeggen dat het contract "vervuld" is. De aannemer of iemand anders hoeft zich niet nog een keer aan het contract te houden.

Zo heeft Jezus de Wet van Mozes vervuld door zich er volmaakt aan te houden. En omdat de Wet volledig is nagekomen, is het ook niet meer bindend voor christenen.

Misschien toch even opmerken dat het wel interessant zou zijn om, als men over "de wet" spreekt, dan ook duidelijk te maken over wat men specifiek spreekt en over welke Bijbelse context men spreekt

Want het woord " wet(ten)" heeft in de Bijbel soms heel verschillende betekenissen naargelang de context waarin het geplaatst wordt

Bijvoorbeeld de thora is de algemene wetgeving of onderwijs, De Tien Geboden zijn basiswetten ontworpen bij de schepping, de Mozaïsche voorschriften zijn wetten of voorschriften gegeven aan Mozes door Christus ter info betreffende het verlossingsplan en de sociale samenleving van het volk,....enz

Het is ook zo dat het bovenstaande voorbeeld van een contract af te sluiten tussen twee partijen niet opgaat i.v.m. de Goddelijke wetten, omdat deze laatste eenzijdig worden opgelegd { weldegelijk omdat het de mens goed zou gaan (deut6:3 / 10:13 ), maar toch eenzijdig van Gods kant}

Conclusie: Knip en plak naar hartelust, onderstreep zo nu en dan wat of maak het vet en het lijkt al snel heel wat. Maak het vooral zo lang en ondoorgrondelijk mogelijk zodat niemand de moeite neemt om het te lezen en om er op te reageren.

Probeer het nog eens maar dan even net zo dat het ook daadwerkelijk interessant is om op te reageren.

Dank U wel dat U toch gereageerd heeft niettegenstaande de meer uitgebreide tekst.

Ik dacht echter dat als men iets beweerd dat men dit ook moest kunnen staven met Gods Woord.

Anders kan men zomaar van alles vertellen zonder dat dit op enige grond van Bijbelse waarheid berust.

Doch als U mij vraagt om het nogmaals te geven in telegramstijl dit kan ook;

Hier gaan we:

• In de loop der tijden is het Heidens idee waarbij de mens een ziel heeft die een eigen leven gaat leiden bij het afsterven van het lichaam overgenomen door de Joodse traditie en tot op vandaag verder geïnfiltreerd in de kerken

• Deze leer is totaal tegengesteld aan de Bijbelse leer die stelt dat; de mens een levend wezen of een levende ziel is , gevormd uit het samenvoegen van twee onbewuste of levenloze componenten.( stof en levensadem).

• De uitdrukking dood betekent in Gods woord steeds het terug ontbinden in de oorspronkelijke levenloze elementen

• Daar de uiteengevallen componenten; noch het stof noch de levensadem, op zichzelf een levend wezen of een levende ziel zijn en niet kunnen handelen , denken of voelen is er dus IN DE DOOD geen bewustzijn of leven.

• De Bijbel kent twee “soorten†dood:

1) de eerste dood ; een tijdelijke onbewuste slaaptoestand waaruit iedereen terug wordt opgewekt (herschapen).

2) de tweede dood ; een onomkeerbare en eeuwige vernietiging; een ontbinding in zijn onbewuste componenten door middel van vuur . Dit voor hen die in opstand tegen God geleefd hebben.

• Het voortleven van een ziel in de dood is een heidens fabel dat :

1) de leerstelling van een reinigingsproces na het lichamelijk afsterven heeft doen ontstaan waarbij het plaatvervangend offer van Christus geminimaliseerd wordt.

2) een voordurende en eeuwige helletoestand van oneindige pijnen heeft gecreëerd waarbij de persoon van God de Vader voor ieder weldenkend mens voorgesteld wordt als een sadistische potentaat.. Daar Hij de mens , omwille van een zéér korte opstand, voor eeuwig enorm laat lijden

• De Bijbel daarentegen stelt duidelijk dat God de Vader de mens een enorme kans op het eeuwige leven aanbiedt, dit omdat zijn Zoon zich als losprijs gaf opdat gerechtigheid zou geschieden voor hen die Hem aannemen. Hen die dit niet doen worden echter ook gerespecteerd in hun keuze en ondergaan het loon der opstand: de dood. Ze worden geconfronteerd met het door hen, aan anderen, aangedane lijden en ontvangen hiervoor een gerechtvaardigde straf tot de dood , het niet meer bestaan, er op volgt.

• De Bijbel kent dus geen leven of bewustzijn In de Dood maar door de opstanding van christus is het bewijs geleverd dat er eeuwig leven is NA de (eerste) dood .

Litanie voor de Arme Zielen

Heer, ontferm U over de lijdende zielen

Christus, ontferm U over hen

Heer, ontferm U over hen

Christus, hoor ons

Christus, verhoor ons

God, Hemelse Vader, ontferm U over de lijdende zielen.

God Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over de lijdende zielen.

God, Heilige Geest, ontferm U over de lijdende zielen.

Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over de lijdende zielen.

Heilige Maria, Moeder van God, bid voor de lijdende zielen

Heilige Moeder van Genade,

Poort van de Hemel,

Trooster van de onderdrukten

Heilige Maagd der maagden,

Alle Heilige engelen en aartsengelen,

Heilige Michael,

Alle Heilige aartsvaders en profeten,

Heilige Johannes de Doper,

Heilige Jozef,

Alle Heilige apostelen en evangelisten,

Alle Heilige leerlingen van de Heer,

Alle Heilige onnozele kinderen,

Alle Heilige martelaren,

Alle Heilige bisschoppen en belijders,

Alle Heilige leraars,

Alle Heilige priesters en levieten,

Alle Heilige monniken en kluizenaars,

Alle Heilige maagden en weduwen,

Alle Gods lieve heiligen,

Wees genadig voor hen, spaar hen, Heer!

Wees genadig voor hen, bevrijd hen, Heer!

Van uw gramschap, bevrijd hen, Heer!

Van de gestrengheid van uw rechtvaardigheid, bevrijd hen, Heer!

Van de knagende worm van het geweten, bevrijd hen, Heer!

Van de verschrikkelijke duisternissen, bevrijd hen, Heer!

Van de kwellende vlammen, bevrijd hen, Heer!

Van de vreselijke gevangenschap, bevrijd hen, Heer!

Van het pijnlijke klagen en wenen, bevrijd hen, Heer!

Van alle straffen, bevrijd hen, Heer!

Door uw menswording, bevrijd hen, Heer!

Door uw heilige geboorte, bevrijd hen, Heer!

Door uw allerzoetste Naam, bevrijd hen, Heer!

Door uw heilig doopsel en vasten, bevrijd hen, Heer!

Door uw diepe ootmoedigheid, bevrijd hen, Heer!

Door uw grote gehoorzaamheid, bevrijd hen, Heer!

Door uw onbevattelijke armoede, bevrijd hen, Heer!

Door uw geduld en mildheid, bevrijd hen, Heer!

Door uw oneindige liefde, bevrijd hen, Heer!

Door uw bittere lijden, bevrijd hen, Heer!

Door uw bloedig angstzweet, bevrijd hen, Heer!

Door uw gevangenschap, bevrijd hen, Heer!

Door uw pijnlijke geseling, bevrijd hen, Heer!

Door uw schandelijke doornkroning, bevrijd hen, Heer!

Door uw scheldende vernedering, bevrijd hen, Heer!

Door uw onrechtvaardig oordeel, bevrijd hen, Heer!

Door uw gruwelijke dragen van het kruis, bevrijd hen, Heer!

Door uw vreselijke kruisiging, bevrijd hen, Heer!

Door uw kwellende verlatenheid, bevrijd hen, Heer!

Door uw heilige opofferende dood, bevrijd hen, Heer!

Door uw vijf heilige wonden, bevrijd hen, Heer!

Door uw doorstoken hart, bevrijd hen, Heer!

Door uw heilige verrijzenis, bevrijd hen, Heer!

Door uw wonderbare hemelvaart, bevrijd hen, Heer!

Door de komst van de Heilige Geest, de Vertrooster, bevrijd hen, Heer!

Door de verdiensten en de tussenkomst van Uw Heilige Moeder, bevrijd hen, Heer!

Door de verdiensten en de tussenkomst van al uw heiligen, bevrijd hen, Heer!

Wij zondaars, wij bidden U, verhoor ons, Heer

Dat Gij de in het vagevuur lijdende zielen wilt sparen, verhoor ons, Heer

Dat u hen zou redden uit hun pijnen en angsten, verhoor ons, Heer

Dat u met hen al de goede werken van het Christendom zou delen, verhoor ons, Heer

Dat u steeds onze gebeden voor hen zou aanhoren, verhoor ons, Heer

Dat u hen door de heilige aartsengel Michaël en de heilige engelen naar het licht zou leiden, verhoor ons, Heer

Dat u hen spoedig zou verheugen met uw aangezicht, verhoor ons, Heer

Dat u de zielen van onze ouders, vrienden en weldoeners die in de Heer gestorven zijn, de eeuwige rust wilt verlenen, verhoor ons, Heer

Dat u zich over de zielen van diegenen die geen bijzondere voorbidders op aarde hebben, naar de grootheid van uw barmhartigheid wilt ontfermen, verhoor ons, Heer

Dat u alle gelovige zielen de eeuwige rust wilt schenken, verhoor ons, Heer

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons, Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.

Laat ons bidden

God, Heer over leven en dood, toon uw onmetelijke genade aan die dienaars die in u geloofden en hun hoop op u stelden,

Verleen hen alle kwijtschelding van schuld en straffen en bevrijd hun zielen van het lijden aan de andere zijde.

Voor dit bidden wij door de tussenkomst van de Heilige Maagd Maria en door de Heer, Jezus Christus. Amen.

Bron: http://vagevuur.webklik.nl/page/litanie-voor-zielen

Het is opmerkelijk hoe oude heidense ideeën, waarbij o.a. de mens een ziel heeft die een eigen leven gaat leiden bij het afsterven van het lichaam, in de loop der tijden overgenomen werden door de Joodse traditie en verder geïnfiltreerd zijn in de verschillende kerken.

Nochtans is dit gedachtengoed nergens te vinden in Gods woord en er zelfs totaal aan tegengesteld.

Want bij de schepping van de mens wordt duidelijk gesteld:

“ En God zeide: Dat de wateren overvloediglijk voortbrengen een gewemel van levende zielen; en het gevogelte vliege boven de aarde, in het uitspansel des hemels! En God schiep de grote walvissen, en alle levende wremelende ziel, welke de wateren overvloediglijk voortbrachten, naar haar aard; en alle gevleugeld gevogelte naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.â€â€¦..†En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard, vee, en kruipend, en wild gedierte der aarde, naar zijn aard! En het was alzo. (Genesis 1:20-24 Staten Vert)

En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel. (Genesis 2:7 Staten Vert ))

Toen formeerde de Here God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levend wezen.(Genesis2:7 NGB)

Men kan dus vaststellen dat bij de Bijbelse beschrijving van de schepping, zowel mens als dier ontstaan door het samenvoegen van verschillende componenten , en dat deze nieuwe creaties dan benoemd worden als zijnde een levend wezen of een levende ziel

Elk van deze componenten op zich zijn levenloze zaken en nergens in de Bijbel wordt vermeld dat één van deze componenten (stof of levensadem) op zichzelf kan denken, bewustzijn heeft of kan voelen . Enkel nadat ze samengevoegd zijn ontstaat een nieuw wezen dat door de Bijbel wordt benoemd als een levend wezen of een levende ziel.

Dit begrip nu van een levend wezen; (levende) “ziel†of nephesh komt ongeveer 1700 maal voor in Gods woord, doch nergens staat vermeld of maakt de Bijbel er enige verwijzing naar of allusie op dat de ziel onsterfelijk is; wel integendeel :

“Zie, alle zielen zijn van Mij, zowel de ziel van de vader als die van de zoon zijn van Mij; de ziel die zondigt, die zal sterven.Ezechiël 18:4)

“En weest niet bevreesd voor hen, die wel het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven(doden ) in de hel.(Matt 10:28)

Het terug ontbinden van bovengenoemde creaties ( mens & dier ) in zijn oorspronkelijke componenten of onderdelen, zodat het geheel dat voorheen opgebouwd was uit deze componenten door deze ontbinding niet meer bestaat, wordt in de Bijbel steeds met het woord “ Dood†( sterven) benoemd of omschreven.

“……., totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren “ (.Genesis 3:19 )

“ Want het lot der mensenkinderen is gelijk het lot der dieren, ja, eenzelfde lot treft hen: gelijk dezen sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei adem, waarbij de mens niets voor heeft boven de dieren; want alles is ijdelheid, alles gaat naar een plaats, alles is geworden uit stof, en alles keert weder tot stof. Wie bemerkt, dat de adem der mensenkinderen opstijgt naar boven en dat de adem der dieren neerdaalt naar beneden in de aarde? Prediker 3: 19-21)

Daar de uiteengevallen componenten; noch het stof noch de levensadem, op zichzelf een levend wezen of een levende ziel zijn en niet kunnen handelen , denken of voelen is er dus IN DE DOOD geen bewustzijn of leven.

Dit wordt nadrukkelijk en meermaals door de Bijbel bevestigd.

“De levenden weten tenminste, dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets; zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten. Zowel hun liefde als hun haat en hun naijver zijn reeds lang vergaan; en zij hebben nimmer deel aan iets, dat onder de zon geschiedtâ€â€¦â€¦â€want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk, waarheen gij gaat.†(Prediker 9:5-10 )

een droomloze en onbewuste slaap,[/u

De Bijbel spreekt ook over de toestand der dood als over een droomloze en onbewuste slaap

Maar wanneer een man sterft, dan ligt hij krachteloos neer; geeft een mens de geest, waar is hij gebleven? Zoals water verdampt uit een meer en een rivier verloopt en uitdroogt, zo legt een mens zich neer en staat niet weer op; totdat de hemelen niet meer zijn, ontwaken zij niet en worden niet wakker uit hun slaap. ( Job 14:12 )

“ Maar gij, ga het einde tegen, en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen.†( Daniël 12:13)

Zo sprak Hij en daarna zeide Hij tot hen: Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga daarheen om hem uit de slaap te wekken. De discipelen zeiden dan tot Hem: Here, als hij slaapt, zal hij herstellen. Doch Jezus had het bedoeld van zijn dood; zij echter meenden, dat Hij het van de rust van de slaap bedoelde. Toen zeide Jezus ronduit tot hen: Lazarus is gestorven, ( Joh 11:11 )

en verwijst dus nooit naar een bewustzijn IN de dood, wel naar het rusten of het slapen van elk gestorven mens in de Hades of het dodenrijk.

Dit gebeuren wordt dan ook de eerste dood genoemd,waaruit iedereen op een bepaald moment door Christus zal opgewekt ( herschapen) worden:

-De ene ten leven, bij de terugkomst van Christus.

-De andere ten dode, na de duizend jaar (Openbaring20: 5-6)

“Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen; En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis. (Joh 5:28-29 Staten Vert)

Aan het woord “ Dood†geeft de Bijbel dus steeds dezelfde betekenis . Het is een toestand waarbij de levende ziel, terug ontbonden wordt in zijn oorspronkelijk ( onbewuste) componenten.Daar nu echter allen de doodstoestand zullen meemaken en na de opstanding van allen er terug een deel van de mensheid de tweede dood zullen sterven heeft de Bijbel een onderscheid gemaakt in het voorstellen en benoemen van de “ soorten †dood.

De eerste dood of de eerste ontbinding wordt als een tijdelijke slaaptoestand voorgesteld.

De tweede dood als een onomkeerbare en eeuwige vernietiging; een ontbinding in zijn onbewuste componenten door middel van vuur .

De eerste dood wordt in de Bijbel steeds benoemd als het tijdelijk verblijven in de Hades of Sheool (het dodenrijk , de onderwereld, de afgrond, het graf,).

Het woord Gehenna (Hel) daarentegen heeft steeds een definitieve betekenis, en wordt steeds gebruikt in verband met de tweede dood; een tweede maal in de toestand van ontbinding maar nu onomkeerbaar en voor eeuwig.

Het verwijst naar “ een poel van vuur (Limne) in het dal van Hinnom ( Gej Ben-Hinnom) waarin het afval door vuur volledig werd opgebrand ( dus ontbonden in zijn componenten).

Hierbij valt op te merken dat jammer genoeg verschillende vertalingen o.a. de Statenvertaling en de Engelse King James vertaling een onjuiste vertaling geven van de grondwoorden ‘Sheool’, ‘Hades’ en ‘Gehenna’.Deze grondwoorden worden allemaal met het woord “Hel†vertaald, terwijl er in de grondtekst een duidelijk verschil in betekenis is! Hierdoor is helaas veel verwarring ontstaan over het hiernamaals.

De opstanding is dus een (tweede) schepping waarbij terug onbewuste componenten worden samengevoegd en er een levend wezen of levende ziel ontstaat.

Welke componenten er nu gebruikt zullen worden door God is voor ons onbegrijpelijk, maar Paulus maakt duidelijk dat voor de opgewekten ten leven hun verheerlijkt lichaam anders zal zijn dan het huidige (1Korr15:35-49) en dat ons “zijn†( karakter ) wat een “ geestelijk†aspect is ook zal herkend worden.

De levende wezens of levende zielen opgewekt ten dode zullen in tegenstelling met zij die opgewekt werden ten leven, niet bestand zijn tegen het hemels vuur dat hen zal verslinden

Openbaring20:9 / 21: 8 “En zij kwamen op over de breedte der aarde en omsingelden de legerplaats der heiligen en de geliefde stad; en vuur daalde neder uit de hemel en verslond hen,†…./… “hun deel is in de poel, die brandt van vuur en zwavel: dit is de tweede dood.â€

Deze tweede dood is dus terug logischerwijze een ontbinden in de samengevoegde onbewuste bestanddelen of componenten, anders kan het niet benoemd worden als (tweede) dood of sterven.

Waarbij dan echter wel de vooraf bij het oordeel bepaalde maat van pijn of straf, die veroorzaakt wordt door het (helle) vuur gedurende het sterf -of ontbindingsproces, verschillend en aangepast zal zijn aan ieder individu.

Het eeuwig gevolg van de straf, zoals bij het voorbeeld van Sodom en Gomorra (Judas 1:7), bestaat dan ook hierin dat de levende ziel of het levende wezen nu voor altijd en eeuwig door het vuur dood zal zijn.

Namelijk na het ondergaan van een gerechtvaardigde en pijnlijke straf zal ze voor altijd en eeuwig ontbonden zijn in onbewuste , levenloze componenten ; vergaan tot stof onder de voeten van zij die gedurende hun aards bestaan “ de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.†(Openbaring14:12)

Conclusie:

Uit het bijbels verslag van wat gebeurd tijdens en IN de dood kan men dus afleiden dat elke mens die op vandaag sterft, ontbonden wordt in zijn oorspronkelijke onbewuste componenten en deze onbewuste toestand door de Bijbel als “Hades en Scheool ( slaap, graf of dodenrijk ) betiteld wordt.

De hoop en het vertrouwen voor de Christen ligt dan hierin dat Christus door Zijn eigen opstanding uit de dood bewezen heeft dat de meerdere beloften die te vinden zijn in Gods woord zullen bewaarheid worden en dat de mens terug uit de dood zal opstaan ( herschapen worden ) en zal kunnen uitroepen:

“: De dood is verzwolgen in de overwinning. Dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is uw prikkel? ( 1 Korr 15: 54-55)

Want :

“Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen machtâ€.., Openb.20:6

Zo is er dus geen leven IN de dood

maar

is er eeuwig leven NA de dood

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:17 Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. 18 Ik verzeker jullie: zolang de hemel en de aarde bestaan, blijft elke jota, elke tittel in de wet van kracht, totdat alles gebeurd zal zijn. 19 Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in hoog aanzien staan.

Wat bedoelt Jezus volgens jou met 'de wet'?

Wat bedoelt Hij met dat Hij de wet tot vervulling gaat brengen?

Bij het lezen van Gods woord blijkt meermaals duidelijk dat zowel Christus als de apostelen de nadruk leggen op de belangrijkheid en onveranderlijkheid van Gods basiswet(ten) vervat in o.a. “De Tien Geboden†.

Dit omdat deze verwijzen naar Zijn autoriteit als Schepper en als onveranderlijke maatstaf zullen dienen bij de beoordeling van het individu.

Paulus zegt dan ook:

“De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempels met handen gemaakt,

25 en laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen leven en adem en alles geeft.

26 Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald,

27 opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons.

28 Want in Hem leven wij, bewegen wij ons en zijn wij, gelijk ook enige van uw dichters hebben gezegd: Want wij zijn ook van zijn geslacht.

29 Daar wij dan van Gods geslacht zijn, moeten wij niet menen, dat de godheid gelijk is aan goud of zilver of steen door menselijke kunstvaardigheid gesneden of bedacht.

30 God dan verkondigt, met voorbijzien van de tijden der onwetendheid, heden aan de mensen, dat zij allen overal tot bekering moeten komen;

31 omdat Hij een dag heeft bepaald, waarop Hij de aardbodem rechtvaardig zal oordelen door een man, die Hij aangewezen heeft, waarvan Hij voor allen het bewijs geleverd heeft door Hem uit de doden op te wekken.

(Handelingen 17:24-31)

God zelf vond het ook noodzakelijk om deze basiswetten, bij wijze van herhaling, eigenhandig op steen te griffen toen Hij een volk riep om Hem en zijn verlossingsplan aan de wereld kenbaar temaken. (exodus31:18/ Deut9:10)

Toen christus, de beloofde Verlosser, op aarde was heeft Hij steeds benadrukt dat Hij hier in hoofdzaak was om de wil van God de Vader te volbrengen en dit zonder daar iets aan af of bij te doen .

Hij verklaarde zelfs nadrukkelijk dat Gods basiswet(ten) onveranderlijk zijn

Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen (Mattheus 5:17 -18 )

Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied.

In het onderwijs dat Christus gaf aan zijn discipelen stelt Hij het (onveranderd) bewaren van Gods wet gelijk aan het liefhebben van God.

Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren…… Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen. Wie Mij niet liefheeft bewaart mijn woorden niet; en het woord, dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, die Mij gezonden heeft. (Joh 16:21-24)

Maar blijkbaar slaagt de mens er voordurend in om, omwille van honderden verschillende redenen, Gods woord en wet te veranderen , te minimaliseren of te negeren.

Dit was niet anders ten tijde van Christus en daarom zie Hij dan ook

1 ¶ Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is.

22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan?

23 En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid. (Mattheus 7:21-23 )

Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn.

8 Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen.

9 En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om uw overlevering in stand te houden (Marcus 7:7-10 )

Christus gebruikte dus het al dan niet onveranderd bewaren (bewaken) van Gods basiswet als waardemeter voor het onderscheid tussen hen die God liefhebben en de anderen en dus ook tussen hen die Christus volgen en de anderen.

Eenzelfde gedachte is te vinden Openbaring 12:17 en 14:12 waarbij de “heiligen†gekenmerkt worden als zij “die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebbenâ€

In de Bijbel blijkt dus dat Geloven en gehoorzamen als twee handen op één buik beschouwd kunnen worden of met andere woorden dat ze beide onafscheidelijk aan elkaar verbonden te zijn.

De conclusie is logischerwijze dan ook dat men

ofwel:

Gods basisgeboden ongewijzigd bewaard ( aanvaard , onderwijst en met Gods hulp volbrengt) en zodoende een Christen gelovige genoemd kan worden.

Ofwel:

De door de mens gewijzigde of aangepaste geboden bewaard en zodoende een Protestants gelovige, katholiek gelovige, moslim gelovige …enz genoemd kan worden.

Bernard 3

Blijkbaar is mijn reactie niet doorgekomen. Daarom een tweeede poging

Ken schreef

Wat jij eigenlijk wilt zeggen is dat Christus de vader heeft gezalfd, maar Christus is de gezalfde (Luk 22,26; Hand 4,26) dus je draait de zaken om.

Beste Ken wat ik eigenlijk bedoelde was dat christus (onze God) gezalfd werd door Zijn God (God de Vader)

Daar blijkbaar de Nederlandse vertaling tot verwarring kan leiden geef ik hierbij de Engelse vertaling van Hebreeên 1 : 8 die duidelijker is op dat punt

But to the Son He(God de Vader) says: "Your throne, O God ( Christus), is forever and ever; A scepter of righteousness is the scepter of Your Kingdom. You have loved righteousness and hated lawlessness; Therefore God ( Christus), Your God ( God de Vader), has anointed You With the oil of gladness more than Your companions."

Bernard 3

Ben jij mogelijk een Jehovah's Getuige?

Waarom denkt u dat?

Ik ben een bijbelgetrouw Christen die enkel Gods woord als leidraad en leermeester heb

Bernard 3

Ik was net digitaal aanwezig bij een kerkdienst, met een wat rare preek. Graag jullie opinie. De preek zelf was wel mooi trouwens, het ging over Jezus die zegenend ten hemel steeg. De predikant lichtte dit element uit en gaf het belang van die zegen aan. Erg mooi.

Vervolgens kwam hij echter bij het punt: wat doet Jezus dan in de hemel? Antwoord: voor ons pleiten (net als in OT tempeldienst; bidden dat het offer aanvaard mag worden). Maar wat zegt de man vervolgens: natuurlijk neemt de Vader het offer aan! Ik zat met tuitende oren. Dus Jezus pleit voor ons in de hemel, maar dat hoeft eigenlijk niet want het offer is allang aanvaard? Leuk is dat. Ik begrijp best dat je het kerkvolk troost wilt bieden dat ze er van uit mogen gaan dat hun zonden vergeven zijn, maar dan stellen dat Jezus 'om de leuk' voor ons pleit komt op mij wat raar over. Of is dit een geval van dubbele heilsfeiten?

Wie helpt mij hier?

Toen jezus stierf zei Hij " het is volbracht"

Wat er dan "volbracht was is te vinden in hetgeen God ons leert in zijn verlossingsplan dat als type gegeven werd aan Mozes in de heiligdomdiensten.( offerdiensten en jaarfeesten)

Om de mens de mogelijkheid te geven tot herstel na overtreding van de wet moest er eerst gerechtigheid ( uitvoering der wet)geschieden.

Daar nu Gods wet onveranderlijk is en deze bij overtreding ervan de dood vereist " het loon der zonde is de dood" moest de tol betaald worden.

Deze tol werd in het type betaald door een onschuldig lam die een voorafbeelding was van de tol die Christus zou betalen opdat gerechtigheid ( de vervulling van de onveranderlijke Goddelijke wet ) zou geschieden;

Pas dan,wanneer dat "volbracht" was kon Christus als Middelaar optreden voor de mensheid.

Enkel bij de dood van Christus werd aan de gerechtigheid voldaan en kon Hij zijn (genadevolle) bemiddelaarsrol opnemenen en ons "een plaats bereiden."

Het gehele verlossingsplan ( verlossingswerk) is dan ook pas afgesloten bij het eindoordeel waarbij God dan ook verklaart " Het is Geschied"

Bernard 3

Blijkbaar is mijn reactie niet doorgekomen. Daarom een tweeede poging

Ken schreef

Wat jij eigenlijk wilt zeggen is dat Christus de vader heeft gezalfd, maar Christus is de gezalfde (Luk 22,26; Hand 4,26) dus je draait de zaken om.

Beste Ken wat ik eigenlijk bedoelde was dat christus (onze God) gezalfd werd door Zijn God (God de Vader)

Daar blijkbaar de Nederlandse vertaling tot verwarring kan leiden geef ik hierbij de Engelse vertaling van Hebreeên 1 : 8 die duidelijker is op dat punt

But to the Son He(God de Vader) says: "Your throne, O God ( Christus), is forever and ever; A scepter of righteousness is the scepter of Your Kingdom. You have loved righteousness and hated lawlessness; Therefore God ( Christus), Your God ( God de Vader), has anointed You With the oil of gladness more than Your companions."

Bernard 3

Het woord†God†wordt in de Bijbel altijd gebruikt om de hiërarchische relatie of soevereiniteit van iemand t.o.v. iemand anders aan te duiden.

Het kan hierbij gaan om ofwel mensen onderling, ofwel Christus in zijn relatie tot de mens(heid), ofwel De Vader in zijn relatie tot Christus en het gehele universum.

Hierbij enkele voorbeelden van Bijbelteksten waar het gaat over de:

A) Hiërarchische verhouding tussen Mensen onderling.

Psalm 82 : 1-7 God staat in de vergadering der goden, Hij houdt gericht te midden der goden. Hoelang zult gij onrechtvaardig richten, en de goddelozen gunst bewijzen? sela Richt de geringe en de wees, doet recht de ellendige en de behoeftige, bevrijdt de geringe en de arme, redt hem uit der goddelozen hand. Zij weten niets en begrijpen niets, in duisternis wandelen zij rond; alle grondvesten der aarde wankelen. Wel heb Ik gezegd: Gij zijt goden, ja, allen zonen des Allerhoogsten; nochtans zult gij sterven als mensen,

Joh 10: 33-34

De Joden antwoordden Hem: Niet om een goed werk willen wij U stenigen, maar om godslastering en omdat Gij, een mens, Uzelf God maakt. Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: Gij zijt goden?

Exodus.4: 15-17

Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn.

Exodus7:1

De Here echter zeide tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet zijn.

Hiërarchische verhouding tussen Christus tot de mens(heid)

Jesaja 44:6

Zo zegt de Here, de Koning en Verlosser van Israel, de Here der heerscharen: Ik ben de eerste en Ik ben de laatste en buiten Mij is er geen God (Openb1:17-18 En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten; en Hij legde zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste, en de levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.)

Joh. 20:28

Tomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Here en mijn God! Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij die niet gezien hebben en toch geloven.

C ) Hiërarchische verhouding tussen De Vader t.o.v. Christus

Korr 1:3

“Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden en de God aller vertroosting,â€

Koloss 1:3

“Wij danken God, de Vader van onze Here Jezus Christus, te allen tijde bij ons bidden voor uâ€

Efez. 1:3

“Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christusâ€

Joh 20 : 17 -18

Jezus zeide tot haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God

D) De Vader t.o.v. het gehele universum ( inclusief Christus)

1 Korr 8:6

“voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en één Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem.â€

joh17:3

Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt.

Hebr. 1 : 5-8

“maar van de Zoon: Uw troon, o God, is in alle eeuwigheid en de scepter der rechtmatigheid is de scepter van zijn koningschap.Gerechtigheid hebt Gij liefgehad en ongerechtigheid hebt Gij gehaat; daarom heeft U, o God,( Christus) uw God ( de Vader )met vreugdeolie gezalfd boven uw deelgenoten.

Hebr. 2 : 10 – 13

Want het voegde Hem ( de Vader), om wie en door wie alle dingen bestaan, dat Hij ( de Vader), om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de Leidsman hunner behoudenis (Christus) door lijden heen zou volmaken. Want Hij ( Christus), die heiligt, en zij, die geheiligd worden, zijn allen uit één; ( de Vader) daarom schaamt Hij ( Christus) Zich niet hen broeders te noemen, en Hij( Christus) zegt: Uw ( de Vaders) naam zal ik aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U( de Vader ) lof zingen; en wederom: Ik zal op Hem ( de Vader )vertrouwen, en wederom: Ziehier ik en de kinderen, die God ( de Vader )mij gegeven heeft

E) Verhouding van de Zoon en God de Vader tot de H.Geest

Joh 14 : 16-17

En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn

Joh 14 : 25

maar de Trooster, de Heilige Geest, die de Vader zenden zal in mijn naam, die zal u alles leren en u te binnen brengen al wat Ik u gezegd heb.

Joh 15: 26 – 27

Wanneer de Trooster komt, die Ik u zenden zal van de Vader, de Geest der Waarheid, die van de Vader uitgaat, zal deze van Mij getuigen; en gij moet ook getuigen, want gij zijt van het begin aan met Mij.

Uit de Bijbel blijkt dus dat er binnen de Godheid ( God de Vader , de Zoon van God en de H.Geest ) een hiërarchische orde bestaat die steeds gerespecteerd wordt.

Waarbij God de Vader aan het hoofd staat en de uiteindelijke verantwoordelijkheid heeft. Hij is de feitelijke Schepper, Onderhouder,Koning der koningen en Heerser der heersers ( 1 Tim 6: 14 – 15) van het heelal;

De Zoon van God is onze middelaar en de H.Geest is onze Trooster, de Geest der Waarheid.

De mens kan en mag zich tot deze oneindig en machtig God richten en Hem als liefdevolle Vader aanspreken; doch hierbij dient hij echter wel de Bijbelse hiërarchische weg te volgen.

Dit betekent dan ook voor de mens dat; de enige aangewezen weg om God de Vader te bereiken het aanvaarden van de Zoon ( Jezus Christus ) is en onze gebeden en wensen tot Hem te richten Johannes 14:6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.

1 Johannes 2:23 Een ieder, die de Zoon loochent, heeft ook de Vader niet. Wie de Zoon belijdt, heeft ook de Vader.

God de Vader heeft Christus, de Zoon van God, gezonden als middelaar tussen Hem en de mensheid. En Hij heeft ons de grootheid en liefde van God de Vader leren kennen door een leven voor te leven en te onderwijzen. Een onderwijs vervat in “Het Woordâ€.

Al wat Christus bracht was in opdracht van één Iemand : God de Vader

(.. en het woord, dat gij hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, die Mij gezonden heeft.Joh 14:24 )

Daar Christus nu echter opgevaren is naar de hemel waar Hij op vandaag nog een werk voor de mensheid aan het volbrengen is (Johannes 14:2 want Ik ga heen om u plaats te bereiden) heeft Hij de Vader gevraagd om de derde persoon van de Godheid ; de Trooster, de Geest der Waarheid, te zenden

(Joh 14; 16 En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid)

Dit om zijn leerlingen, en dus ook de mensheid, alles wat Jezus betreffende Zijn Vader geleerd heeft in herinnering te brengen en het te “bewaren“; te “bewakenâ€

D.w.z. het te aanvaarden, verder in hun onderwijs door te geven en met Gods hulp in hun eigen leven uit te voeren.

(Joh 14 : 23-24 Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft……Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren )

Ook hier, bij het zenden van de Trooster, ziet men duidelijk dat de Bijbelse orde gerespecteerd wordt. en blijkt de éénheid in streven, denken en handelen die er bestaat binnen de Godheid.

De Zoon gaat terug naar de Vader en de Vader zendt in naam van de Zoon de H.Geest. Die nu ook op zijn beurt de taak heeft om het woord dat de Zoon in opdracht van de Vader gebracht heeft, namelijk de Goddelijke genade,liefde,structuur en wetmatigheid, aan de mensheid in herinnering te brengen;

(Joh 14:25 maar de Trooster, de Heilige Geest, die de Vader zenden zal in mijn naam, die zal u alles leren en u te binnen brengen al wat Ik u gezegd heb).

Deze taak van de Trooster ( de pleiter voor Christus ) wordt nog eens verder duidelijker benadrukt als Christus zegt:

(Joh 16: 7-15 als Hij komt, zal Hij de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel ……doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen. Hij zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het mijne nemen en het u verkondigen.

Al wat de Vader heeft, is het mijne; daarom zeide Ik: Hij neemt uit het mijne en zal het u verkondigen.

Ook al is de H.Geest door de Vader gezonden, Hij is er in de eerste plaats om de mensheid er op te wijzen en te overtuigen van hetgeen Christus in opdracht van de Vader gebracht heeft.

Maar bij dit alles moet de mens nog steeds door de bemiddeling van Jezus Christus naar de Vader gaan en blijft de Goddelijke orde van kracht.

Daarom ook is er nergens een plaats in de Bijbel waarbij men aangeraden wordt om rechtstreeks tot de H.Geest te bidden, zonder bemiddeling van Christus naar de Vader toe.

Deze goddelijke methode beschermt de mens tegen de misvatting dat een mens zo “ begeesterd†“, “ vol “ of “ bezeten†van de H.Geest kan zijn, dat hij zonder het “woord “ ( de Bijbel) te raadplegen of te volgen kan onderscheiden welke ideeën,gedachten,werken of dromen al dan niet van God afkomstig zijn.

Als Paulus schrijft: Dooft de Geest niet uit, veracht de profetieën niet, maar toetst alles en behoudt het goede. ( 1thess 5:19) dan bedoelt hij weldegelijk dat alles, ook sommige “geestesuitingen†of “ gaven “ in de eerste plaats aan het woord van God, De Bijbel, moeten getoetst worden.

Het werk van de H.Geest bestaat er dus hoofdzakelijk in om de mens te richten op hetgeen Christus gebracht heeft en zodoende “hem de weg te wijzen tot de volle waarheid “

Zo heeft de werking van de H.geest dus in de eerste plaats te maken met verstand en inzicht.

Als God vraagt: Mijn zoon, geef mij uw hart, laten uw ogen behagen hebben in mijn wegen; (Spreuken 23:26) dan is het goed om te beseffen dat in Gods woord het hart steeds de zetel is van het verstand en niet van het gevoel of emotie. ( de zetel van het gevoel of de emotie zijn de nieren).

Binnen de Godheid is er dus een éénheid van respect en hiërarchische orde dat zich ook uit bij het brengen naar de mens toe van de boodschap van de rechtvaardigheid van God en Zijn systeem.

Opmerking:

In verband met de Godheid gebruikt men ook soms de uitdrukkingen:

a) God de Zoon of God de H.Geest

Er is één God: Vader, Zoon en H.Geest

Nochtans nergens in Gods woord komen deze uitdrukkingen voor. En in gans de Bijbel is het idee van één God bestaande uit Vader, Zoon en Heilige Geest nergens te vinden. Dit idee en deze uitdrukkingen zijn echter wel menselijke uitvindingen gestoeld op menselijke filosofieën en leiden meestal tot een verkeerd Bijbels godsbeeld. Waarbij ook de betrokkenheid van De Vader en het risico dat Hij genomen heeft bij het verlossingsplan i.v.m. Zijn Zoon, geminimaliseerd of onbestaand wordt geacht.

Daarom heeft Paulus dan ook zeer duidelijk gesteld :

Want al zijn er zogenaamde goden, hetzij in de hemel, hetzij op de aarde (en werkelijk zijn er goden in menigte en heren in menigte) voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en één Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem.1 Corr. 8:5

Bernard 3