bernard 3
-
Aantal bijdragen
1.150 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Berichten geplaatst door bernard 3
-
-
Ik ben van mening dat een naam een aanduiding van een persoon is en een titel door meerdere personen gebruikt kunnen worden, die een functie van een persoon aangeven, tenzij de titel exclusief is..Even toch een zijdelingse opmerking:Naamwoorden bestaan uit twee groepen , namelijk persoonsnamen (zoals Jezus, Pol, Piet ..) en soortnamen (zoals koning, keizer, meester,mijnheer)
De benoeming van het naamwoord uit de laatste groep kan je dan wel als titel beschrijven maar het is weldegelijk een naam (woord)
Zo is Gods naam JHWH en er is geen enkele andere God, die deze naam draagt.
Zo is ook El Sjaddai een persoonlijke titel, die exclusief voor JHWH is.
Je kan daar oneindig over filosoferen.
Dit is nu juist wat ik bedoelde, u hoeft niet te filosoferen want de Bijbel is duidelijk
De naam van de Zoon van God, onze God (soeverein) is JHWH, Here, de God van Israël.
Zo zegt God, de HERE, die de hemel schiep en hem uitspande; die de aarde uitbreidde met alles wat daaruit ontsproot; die aan de mensen die daarop wonen, de adem gaf en de geest aan hen die daarop wandelen: 6 Ik, de HERE, heb u geroepen in gerechtigheid, uw hand gevat, u behoed en u gesteld tot een verbond voor het volk, tot een licht der natiën: 7 om blinde ogen te openen, om gevangenen uit de kerker te leiden, uit de gevangenis wie in duisternis gezeten zijn.
8 Ik ben de HERE, dat is mijn naam, en mijn eer zal Ik aan geen ander geven noch mijn lof aan de gesneden beelden. 9 Het vroegere, zie, het is gekomen, en nieuwe dingen kondig Ik u aan; voordat zij uitspruiten, doe Ik ze u horen
Jesaja 42:5-9)
1 Maar nu, zo zegt de HERE, uw Schepper, o Jakob, en uw Formeerder, o Israël: Vrees niet, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijn. 2 Wanneer gij door het water trekt, ben Ik met u; gaat gij door rivieren, zij zullen u niet wegspoelen; als gij door het vuur gaat, zult gij niet verteren en zal de vlam u niet verbranden. 3 Want Ik, de HERE, ben uw God, de Heilige Israëls, uw Verlosser; Ik geef Egypte, Ethiopië en Seba als losgeld in uw plaats. 4 Omdat gij kostbaar zijt in mijn ogen en hooggeschat en Ik u liefheb, geef Ik mensen voor u in de plaats en natiën in ruil voor uw leven
Jesaja 43:1-4
Zo zegt de HERE, uw Verlosser, en uw Formeerder van de moederschoot aan: Ik ben de HERE, die alles gemaakt heb; die de hemel heb uitgespannen, Ik alleen; die de aarde uitgebreid heb door eigen kracht;
Jesaja44:24
En Ik zal u geven de schatten der duisternis en de rijkdommen der verborgen plaatsen, opdat gij weet, dat Ik, de HERE, het ben, die u bij uw naam riep, de God van Israël. 4 Ter wille van mijn knecht Jakob en van Israël, mijn uitverkorene, riep Ik u bij uw naam, gaf u een erenaam, hoewel gij Mij niet kendet.
Jesaja 45: 3-4
Zo zegt de HERE, uw Verlosser, de Heilige Israëls: Ik ben de HERE, uw God, die u leert, opdat het u welga; die u de weg doet betreden, die gij moet gaan
Jesaja 48:117
En Wanneer de Zoon van God, onze God en soeverein, op aarde gekomen is verklaart Hij van zichzelf:
Jezus zeide tot haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God. Joh 20:17
Ook Paulus bevestigd dit/
opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van wijsheid en van openbaring om Hem recht te kennen
Efeze 1:17
-
Akkoord, maar Heere (mijnheer of meester) is geen naam, maar een titel.Beste eclammers voor zover ik vaststel in Gods Woord, bijzonderlijk in het OT, verwijzen de namen Heere, Jaweh, Jehova, de God van Israël naar de Zoon van God , Jezus Christus, en Niet naar God de Vader.Jer 16:21 „Daarom, zie, ik laat hun weten; ditmaal zal ik hun mijn hand en mijn macht doen kennen, en zij zullen moeten weten dat mijn naam JHWH (Jehovah of Jahweh) is.â€
Even toch een zijdelingse opmerking:
Naamwoorden bestaan uit twee groepen , namelijk persoonsnamen (zoals Jezus, Pol, Piet ..) en soortnamen (zoals koning, keizer, meester,mijnheer)
De benoeming van het naamwoord uit de laatste groep kan je dan wel als titel beschrijven maar het is weldegelijk een naam (woord)
-
Is Elohim niet meervoud?
Als dat zo was, waarom hameren joden er dan zo op dat God Eén is?
Omdat de Joden blijkbaar hun eigen geschriften niet aangenomen hebben en ze tot op vandaag nog niet aannemen (en daar staan ze trouwens niet alleen in )
-
En godheden dan?
De Godheid
‘Wij geloven in God, de eeuwige Vader, en in zijn Zoon, Jezus Christus, en in de Heilige Geest’ (Geloofsartikelen 1:1).
-
Is Elohim niet meervoud?
Jazeker en dat is Godheid ook
-
Bernard,
Nu val ik helemaal van mijn stoel van je reactie.....
"Beste eclammers voor zover ik vaststel in Gods Woord, bijzonderlijk in het OT, verwijzen de namen Heere, Jaweh, Jehova, de God van Israël naar de Zoon van God , Jezus Christus, en Niet naar God de Vader."
Natuurlijk wel, al de namen en titels die je noemt verwijzen wel naar de ware God, de Schepper van Hemel en aarde, de Universle Soeverein, de Vader.
Jezus (betekenis: Jehovah is redding) is zijn zoon.
Verklaar je nader.
Even lezen wat er geschreven staat.
Genesis 1 :1 In den beginne schiep de GODHEID (Elohim) de Hemel en de aarde
Hier wordt niet gespecifieerd WIE WAT deed. (Wel kan men uit Spreuken 8 afleiden dat het De Vader was in aanwezigheid van de Zoon )
Na de ontstane Chaos (Genesis 1:2) is het echter de Zoon die alles hersteld en wordt Hij verder in de Bijbel benoemd als Hij die de Hemel en de aarde GEMAAKT heeft.
Hij (de Zoon) is het ook die, naast de engelen, mens en dier geschapen heeft.
Door de zondeval was er een onoverkomelijke breuk ontstaan tussen de zondige mens en de Heilige Vader. Waardoor een contact met Hem onmogelijk geworden was en de Zoon optrad als enige Middelaar en Verlosser tussen De Vader en de mensheid.
In die hoedanigheid wordt de Zoon dan ook naargelang de context als Koning, Heere, Jaweh, Jehova, God van Israël benoemd.
In het OT vind men nergens een plaats waar de Vader zich rechtstreeks tot de mensheid richt of rechtstreeks tussenkomt.
Daarom is zowel OT als NT Christocentrisch gericht of met andere woorden is gans de Bijbel gericht op het Middelaars- en Verlossingswerk van de Zoon van God de Vader ; Jezus Christus.
"
-
Wat is datnu Ken! Je stelt een vraag en gaat er zelf op antwoorden en Bijbelse antwoorden bevallen je niet en dan zeg je ook nog neem een andere Bijbelvertaling.
Waarom steltje die vraag als je zelf het antwoord geeft, want jij haalde onderstaande tekst aan.
Ps 10,16:
De HEERE is Koning, eeuwig en altijd; de heidenvolken zijn uit Zijn land verdwenen.
De vertaling die ik gebruik doet meer recht aan de Grootste persoon in het universum....
(Psalm 10:16) Jehovah is Koning tot onbepaalde tijd, ja, voor eeuwig. De natiën zijn van zijn aarde vergaan.
Dus als je de eerder (nauwkeurig) geformuleerde antwoorden nog eens bestudeert met de Bijbel erbij dan kom je toch wel verder in je Bijbelkennis.
succes Ken.
Beste eclammers voor zover ik vaststel in Gods Woord, bijzonderlijk in het OT, verwijzen de namen Heere, Jaweh, Jehova, de God van Israël naar de Zoon van God , Jezus Christus, en Niet naar God de Vader.
-
Ik doe niets anders dan wekenlang onderbouwen en teksten uitleggen, hier sta ik vreemd van te kijken temeer er geen tegenargument komt. (sites met een omhaal van woorden zijn geen bewijs)
ik laat ook zien dat de wetenschappelijke vondsten op zijn minst in lijn met de bijbel zijn, maar mensen die niet te overtuigen zijn, zijn bijna door niets te overtuigen.
Ho ho, hij ontkent de letterlijke bijbellezing! Hij heeft, zonder een spoor van onderbouwing, besloten dat God zich vergist heeft, en dat waar God overduidelijk een dag bedoelt, het stiekem om een hele lange tijd gaat.Ik denk dat je wat ik schreef nog eens moet lezen, niemand in de schrift is een leugenaar en zeker God niet.
Ik laat zien dat de schrift de schrift op veel punten kan verklaren, je zou blij moeten zijn.
U schrijft dat u al wekenlang door onderbouwing en teksten uw standpunt aan het verdedigen bent.
Maar wat is eigenlijk uw doel met hetgeen u schrijft!? Is het om te bewijzen dat er schepping is in de plaats van evolutie?
Als dat uw doel is dan denk ik dat je nog voor jaren zoet bent en dit omdat Schepping enkel indirect kan aangetoond worden en niet te bewijzen valt met het soort “bewijzen†dat anderen enkel kunnen of willen aanvaarden.
Want wat voor de één het “bewijs “ is zal voor de ander als een vooringenomen interpretatie beschouwd worden en vice versa
Net zoals het bestaan van God enkel indirect kan aangetoond worden zo is dit het geval voor zowel schepping als evolutie.
Daar nu de centrale uitgangspunten fundamenteel tegengesteld zijn; namelijk het al of niet aanvaarden van het bestaan van een Schepper en het al of niet aanvaarden van het ontstaan van de zonde als opstand tegen deze Schepper, is een poging van uwentwege om hen die beide niet aanvaarden te overtuigen van schepping enkel tijdverlies en totaal nutteloos.
Integendeel de evolutionist is nog in het voordeel omdat hij in zijn dagelijks leven consequent is met zichzelf.
De meeste creationisten zijn dat echter niet omdat, niettegenstaande ze beweren een Schepper te aanvaarden, in de praktijk van hun dagelijks leven zij zich volkomen inconsequent gedragen tegenover het teken dat de Schepper gaf in verband met Zijn scheppende kracht; namelijk de Sabbat.(exodus 20: 9-11)
En zolang een creationist zelf niet door zijn eigen manier van leven bewijst dat Hij die Schepper niet enkel in woord maar ook met de daad gehoorzaamt, is het raadzamer dat hij niet in discussie treedt met evolutionisten die tenminste consequent hun geloof belijden.
-
Wat wilt u met die passage zeggen Bernard3? Psalm 44,5 leert ons dat God de Vader de koning is en de passage die u citeert toont ons dat de Vader alles aan de Zoon zou overdragen maar zichzelf niet zou onderwerpen, waarna de Zoon het weer aan de Vader zou geven. Dat wil zeggen dat de Vader tijdens dit 'spel' de koning bleef.
Denkt u wellicht dat er twee koningen waren zolang Jezus zijn verkregen koningschap nog niet had overgedragen? Zo ja, waar onderbouwt u dat mee? En waarop baseert u het dat Jezus' koningschap tijdelijk zou zijn?
Daniel 7
13 Ik keek toe in de nachtvisioenen,
en zie, er kwam met de wolken van de hemel Iemand
als een Mensenzoon.
Hij kwam tot de Oude van dagen
en men deed Hem voor Zijn aangezicht naderbijkomen.
14 Hem werd gegeven heerschappij, eer en koningschap,
en alle volken, natiën en talen moesten Hem vereren.
Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die Hem niet ontnomen zal worden,
en Zijn koningschap zal niet te gronde gaan.
Gaat u daar maar even op zitten studeren, fijne zondag!
Ik vind het steeds een goed idee om in Gods Woord te studeren , en laten wij dit dan eens samen doen.
Eerst en vooral is het hierbij belangrijk te lezen wat er werkelijk in Gods woord geschreven staat en niet wat we denken dat er geschreven staat.
U schrijft : Psalm 44,5 leert ons dat God de Vader de koning is
Doch ik lees in Psalm 44:5 Gij zijt mijn koning o “ Elohim†wat in feite GODHEID betekent
De Psalm begint en eindigt met volgende verzen
vers 1 : O “Elohim†(GODHEID) met eigen oren hebben wij het gehoord,
vers 9: In “Elohim†(GODHEID) roemen wij gans de dag,
Nergens in deze Psalm wordt dus God de Vader gespecifieerd; Er is er enkel sprake van de Godheid in het algemeen die aanroepen wordt.
In tegenstelling tot de aangehaalde verzen, zowel uit Daniel als uit de brief aan de Korintiërs, waarbij duidelijk de verhouding binnen de Godheid gespecifieerd wordt.
a)Wat betreft Daniël:
“De oude van Dagen†staat in de Bijbel voor God de Vader
“De mensenzoon†verwijst steeds naar De Zoon van God
b)Wat Korinthiërs betreft:
Hier wordt God de Vader en Christus duidelijk benoemd alsmede ook hun specifieke taken en acties
Hieruit kan men besluiten dat:
Daar het onderwerp waarover Psalm 44 gaat (een benadering van de Godheid in het algemeen) en het onderwerp van, zowel Daniel als Korr ( de verhouding binnen de Godheid )duidelijk verschillen, is in deze discussie een vergelijking tussen Psalm 44 met zowel Daniel 7 als Korr 15 totaal niet relevant.
-
Er is een fries gezegde wat luidt dat wil niet naast kan niet begraven ligt.
Paulus spreekt in 2 Tim 4,18 van een hemels koninkrijk en bij een een geestelijk koninkrijk hoort een geestelijke koning lijkt me. Bovendien, zo vreemd is dat toch niet? Lees Johannes 4,24 maar.
Ja, geestelijke Koning is Hij sowieso.
Precies en uit niets blijkt dat Jezus ooit een aards koninkrijk zal hebben, want de betere belofte is een hemels (=geestelijk) vaderland (Heb 11,16) hetgeen waar Abraham, Izak en Jakob naar zochten. Vandaar mijn vraag waarom lezen we in Openbaring dat de almachtige God koning werd? Hoe kan dat?
Korr. 15: 20-28
Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, als eersteling van hen, die ontslapen zijn. Want, dewijl de dood er is door een mens, is ook de opstanding der doden door een mens.Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.Maar ieder in zijn eigen rangorde: Christus als eersteling, vervolgens die van Christus zijn bij zijn komst; daarna het einde, wanneer Hij het koningschap aan God de Vader overdraagt, wanneer Hij alle heerschappij, alle macht en kracht onttroond zal hebben. Want Hij moet als koning heersen, totdat Hij al zijn vijanden onder zijn voeten gelegd heeft. De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood, want alles heeft Hij aan zijn voeten onderworpen.
Maar wanneer Hij ( Christus) zegt, dat alles onderworpen is, is blijkbaar Hij ( de Vader) uitgezonderd, die Hem ( Christus)alles onderworpen heeft. Wanneer alles Hem ( Christus) onderworpen is, zal ook de Zoon zelf Zich aan Hem ( de Vader)onderwerpen, die Hem ( Christus) alles onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen.
-
"De religie is de opium van het volk" is een beroemde uitspraak van Karl Marx. Mijn interpretatie van zijn uitspraak is dat religie wordt gecreëerd door mensen, voornamelijk in de lagere klassen, om hun leed te verzachten en hun wereld draaglijker te maken.
Een klein stuk uit zijn beroemde citaat: "Het fundament van de irreligieuze kritiek is: de mens maakt de religie, de religie maakt niet de mens. En wel is de religie het zelfbewustzijn en het zelfgevoel van de mens, die zichzelf óf nog niet gevonden heeft óf alweer verloren...De maatschappij produceren de religie, een verkeerd bewustzijn van de wereld, omdat ze een verkeerde wereld zijn... De religie is de zucht van de in benauwenis verkerende creatuur, het gemoed van een harteloze wereld, zoals zij de geest van de geestloze toestanden is. Zij is de opium van het volk."
Marx was ervan overtuigd dat wanneer de arbeidersklasse de macht grijpt, religie langzaam zou verdwijnen. Immers, de grootste zorgen en onzekerheden zouden wegvallen en daardoor is er geen hulp of troost meer nodig van een bovennatuurlijke macht.
Hoe denken jullie hierover? Als al je zorgen en leed zouden verdwijnen, is god dan nog wel noodzakelijk om de pijn te verzachten? Of andersom geredeneerd: als god bestaat, wordt deze niet in bepaalde mate overbodig, als de zogenaamde 'harteloze wereld' niet meer bestaat?
Stel je een wereld voor zonder oorlog, zonder ziekte, zonder marteling, zonder (seksueel) geweld, zonder zonden, zonder armoede, zonder dreigementen. Wat is dan nog de functie van god buiten een verklaring voor het ontstaan eerste leven of het ontstaan van het universum? Zouden er meer of minder gelovigen zijn in zo'n wereld?
Wat U hier voorstelt is nu juist wat Christus ons beloofd heeft. Het is de kern van de hoop en de zekerheid van de Christen; een nieuwe wereld waar iedereen aanvaardt (gelooft) hetgeen God zegt en dus zijn geboden niet overtreedt.
Deze nieuwe wereld is nu juist gekenmerkt door het ontbreken van ongehoorzamen met als logisch gevolg dat er geen leed meer aanwezig is, en de Schepper en Onderhouder van gans het universum hierom geloofd en gedankt wordt.
Ik vind het nogal bizar dat u in uw reactie over "zonde" spreekt ; daar "zonde" opstand tegen God betekent, iemand waarvan u het bestaan niet aanvaardt (naar ik uit vorige reacties meen vast te stellen)
-
Ja, maar de voorgeschiedenis is anders en daarmee heb je wel rekening te houden.Wat hier geschreven staat geldt niet enkel voor een Jood, maar ook voor een Nederlander of een Duitser.Elk individu dat zich bekeerd zal gered worden.
Wat is de "speciale taak" anders dan Jezus voortbrengen? Dat is geweest. De verwachting van de Messias bij zijn definitieve komst in al zijn glorie mogen wij met hen delen.Maar het is totaal iets anders als het gaat om een gemeenschap die als gemeenschap een speciale taak toebedeeld had gekregen. Eenmaal dat ze deze speciale taak heeft verworpen krijgt ze deze nooit meer terug. Dit betekent dan ook dat de huidige Joodse natie nooit meer het statuut en de taak zal toebedeelt krijgen die ze vroeger heeft gehad.
Op vandaag en in de toekomst blijft het een natie op het niveau van alle andere naties , niet meer maar ook niet minder , enkel haar verleden was grootser dan deze van de vele andere naties maar dit verleden is dan ook ,jammer genoeg, voor altijd voorbij.
Je kunt niet in de toekomst kijken, toch? Iets minder stellig mag het ook wel: degenen die dit geloven, baseren zich op de Bijbel, maar men kan de Bijbel ook anders lezen dan zij doen.
Inderdaad de “kunst†om Gods Woord "anders te lezen" en naar eigen inzicht te interpreteren bestaat al geruime tijd en zo slaagden de Joden er in om de talloze profetieën en aanwijzingen die hun profeten gegeven hadden te negeren en de beloofde Messias te verwerpen.
Net zoals op vandaag deze†kunst†nog toegepast wordt om Gods Tien geboden te negeren, af te zwakken en te wijzigen.
-
Trekken we de lijn van Paulus door die hij in Rom 11 trekt ("Israël is gestruikeld, maar zal zich ooit bekeren")
Ik ben het met je eens dat Israël niet verstoten is. De lijn is die van bekering: "En als de Israëlieten niet volharden in hun ongeloof, zullen ook zij worden geënt, want God is bij machte hen opnieuw te enten." En daartoe is jaloersheid een middel: "Dat in geen geval, maar door hun overtreding konden de heidenen worden gered en daarop moesten zij afgunstig worden."
Wat hier geschreven staat geldt niet enkel voor een Jood, maar ook voor een Nederlander of een Duitser.
Elk individu dat zich bekeerd zal gered worden.
Maar het is totaal iets anders als het gaat om een gemeenschap die als gemeenschap een speciale taak toebedeeld had gekregen. Eenmaal dat ze deze speciale taak heeft verworpen krijgt ze deze nooit meer terug. Dit betekent dan ook dat de huidige Joodse natie nooit meer het statuut en de taak zal toebedeelt krijgen die ze vroeger heeft gehad.
Op vandaag en in de toekomst blijft het een natie op het niveau van alle andere naties , niet meer maar ook niet minder , enkel haar verleden was grootser dan deze van de vele andere naties maar dit verleden is dan ook ,jammer genoeg, voor altijd voorbij.
-
Een relevante vraag: wat verstaan jullie onder Gods volk en wie behoort daartoe?
U stelde het als volgt: Een relevante vraag: wat verstaan jullie onder Gods volk en wie behoort daartoe?
Welnu Bijbels gezien is de relevante vraag echter: Wat zegt God in zijn Woord wie zijn volk zijn of met andere woorden wie is volgens Hem " God – dienstig"?
In het verre verleden (OT) waren het de profeten die de Joden waarschuwden en vermaanden dat indien ze afweken van Gods voorschriften, raadgevingen en geboden ze in feite niet meer door God als†zijn volk†zouden behandeld worden.
Hij zou hen wel nog zijn volk noemen vanwege zijn belofte aan Abraham maar zelf zouden ze, zolang ze afweken, dan niet meer kunnen rekenen op zijn hulp en bescherming
Christus verwees naar die toestand toen Hij zei:
Maar Hij zeide tot hen: Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn.
Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen
(Marc 7:6-8)
Later brachten de apostelen dezelfde boodschap o.a. Jacobus schreef:
En weest daders des woords en niet alleen hoorders: dan zoudt gij uzelf misleiden. 23 Want wie hoorder is van het woord en niet dader, die gelijkt op een man, die het gelaat, waarmede hij geboren is, in een spiegel beschouwt; 24 want hij heeft zich beschouwd, is heengegaan en heeft terstond vergeten, hoe hij er uitzag. 25 Maar wie zich verdiept in de volmaakte wet, die der vrijheid, en daarbij blijft, niet als een vergeetachtige hoorder, doch als een werkelijk dader, die zal zalig zijn in zijn doen.
En wat hij hier bedoeld met de volmaakte wet blijkt uit de volgende verzen (Hfdst.2: 8-12 ) waarin hij het heeft over de Tien Geboden.
Verder kan men ook vaststellen in het boek handelingen en alle andere brieven dat zij die beschouwd worden als discipelen, volgelingen , gelovigen ; diegenen zijn de God lief hebben en dit bewijzen door zijn geboden en raadgevingen te bewaken en te bewaren.
Zij worden dan ook aangesproken als heiligen en later benoemd als Christenen met andere woorden “zij die Christus geloofden en uitvoerden wat Hij geleerd en voorgeleefd hadâ€.
En wat Christus leerde was dan ook in de eerste plaats hetgeen Hijzelf eeuwen voordien met zijn vinger in de rots neergeschreven had namelijk “De Tien Geboden†en daarom verklaarde Hij ook gedurende zijn aards bestaan:
Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18 Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19 Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. 20 Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeën, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan (Matt 5: 17-20)
Ook verduidelijkte Hij deze boodschap nader toen Hij in de boodschap die Hij van God de Vader ontvangen had duidelijk maakte aan Johannes wie in feite het volk is die God- dienstig is namelijk zij; “Die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebbenâ€. (openbaring 12:17 / 14:12)
Volgens Gods maatstaf is een volk van God of een God – dienstig volk; een volk dat Gods Woord onbezoedeld en ongewijzigd bewaard, bewaakt en met Gods hulp volbrengt.
God waarschuwt dan ook hen die wel beweren God te volgen maar lak hebben aan hetgeen Hij voorschrijft en beveelt op de volgende wijze:
Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. 22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? 23 En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid. ( Matt 7:21-23)
-
Wie wijdt hen
De Episkopos, de bisschop.
en op wiens gezag?"Zorg goed voor uzelf en voor heel de kudde waarover de Heilige Geest u als episkopos (bisschop) heeft aangesteld om de Kerk van God te weiden, die Hij door het bloed van zijn eigen Zoon heeft verworven. (Handelingen 20:28)"
Ik wist niet dat de oudsten van Efeze allen bisschoppen waren en toen al mensen afzonderden om de transubstantiatie te kunnen uitvoeren.
Toon mij even de Bijbelse passages die dat kunnen bevestigen.
-
Evengoed staat in Kol. 2:14 "Hij (God) heeft het (de Wet) uit de weg geruimd door het aan de martelpaal te nagelen.
Daar kun je niet om heen!
Het is ook logisch want de Wet was een leermeester die tot de Christus leidt......
(Galaten 3:24, 25) 24 Dientengevolge is de Wet onze leermeester geworden die tot Christus leidt, opdat wij ten gevolge van geloof rechtvaardig verklaard zouden worden. 25 Maar nu het geloof gekomen is, staan wij niet meer onder een leermeester.
Ik vraag mij alleen af, mensen die zeggen dat de Wet nog geldt, houden zij de Wet dan ook en zo ja, denken ze dan zo de goedkeuring van de ware God te krijgen en redding te verwerven?
Geven ze tienden, brengen ze dierenoffers, etc.!
Christus onze Pascha is toch niet voor niets voor deze mensen geslacht!
Mag ik u misschien nogmaals vragen om eens aandachtig te lezen wat er in Kol 2:14 werkelijk geschreven staat en niet wat u denkt dat er geschreven staat.
In deze verzen is ER IN HET GEHEEL GEEN SPRAKE VAN DE WET MAAR WEL VAN HET BEWIJSSTUK VAN DE OVERTREDING VAN DE WET;
Een andere vertaling dan deze die u meestal gebruikt zal u daarin wat meer duidelijkheid brengen, tenminste als u bereid bent uw overtuiging eens in vraag te stellen en aan te nemen dat naast uw vertaling er ook nog andere goede en eerlijke vertalers bestaan.
En ik wil hierbij ook nog opmerken dat wanneer het woord "wet" gebruikt wordt dit in Gods woord niet altijd dezelfde betekenis heeft.
Naargelang de context slaat het woord "wet" op de Goddelijke basiswet (de tien geboden) , de ceremoniële wetten, de neiging tot zonde en overtreding, de werking van de H.Geest. .... Dit betekent dan ook dat een louter uittreksel van bepaalde verzen geen enkele betekenis heeft als de context niet in rekening wordt gebracht
-
Als kandidaat priester krijg ik vaak de vraag: wat is roeping? Ik zeg altijd dat God niet roept, maar fluistert en dat zo zacht dat je het alleen maar kan horen in de stilte van je hart en je hebt de vrije keuze: erop ingaan of zeggen : neen bedankt! God, ik ga mijn eigen weg , ik zoek achter een lief meisje en koop een huisje waar we samen gelukkig kunnen zijn.En toch, ondanks alle kritiek die men krijgt als men zijn keuze kenbaar maakt, de grote meerderheid kent Gods naam en roepstem,zelf sta ik mensen bij die dierbaren hebben die ernstig ziek zijn en ik hoor pakkende verhalen met enorme diepgang en dat geeft mij hoop: ik mag een go-between zijn tussen God en de mensen en dat sterkt mij en geeft mij vreugde.
U spreekt van een roeping, Wat betekent dit voor u en in wat onderscheid u zich dan van elke Christen - gelovige die Petrus in zijn brief beschrijft als ;
En komt tot Hem, de levende steen, door de mensen wel verworpen, maar bij God uitverkoren en kostbaar, 5 en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen, tot het brengen van geestelijke offers, die Gode welgevallig zijn door Jezus Christus. 6 Daarom staat er in een schriftwoord:
Zie, Ik leg in Sion een uitverkoren en kostbare hoeksteen, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen.
7 U dan, die gelooft, geldt dit kostbare, maar voor de ongelovigen geldt: De steen, die de bouwlieden afgekeurd hadden, die is geworden tot een hoeksteen en een steen des aanstoots en een rots der ergernis, 8 voor hen, die zich daaraan, in hun ongehoorzaamheid aan het woord, stoten, waartoe zij ook bestemd zijn. 9 Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht: 10 u, eens niet zijn volk, nu echter Gods volk, eens zonder ontferming, nu in zijn ontferming aangenomen. ( 1 Petrus 2:4-10
-
Als kandidaat priester krijg ik vaak de vraag: wat is roeping? Ik zeg altijd dat God niet roept, maar fluistert en dat zo zacht dat je het alleen maar kan horen in de stilte van je hart en je hebt de vrije keuze: erop ingaan of zeggen : neen bedankt! God, ik ga mijn eigen weg , ik zoek achter een lief meisje en koop een huisje waar we samen gelukkig kunnen zijn.En toch, ondanks alle kritiek die men krijgt als men zijn keuze kenbaar maakt, de grote meerderheid kent Gods naam en roepstem,zelf sta ik mensen bij die dierbaren hebben die ernstig ziek zijn en ik hoor pakkende verhalen met enorme diepgang en dat geeft mij hoop: ik mag een go-between zijn tussen God en de mensen en dat sterkt mij en geeft mij vreugde.
U spreekt van een roeping, Wat betekent dit voor u en in wat onderscheid u zich dan van elke Christen - gelovige die Petrus in zijn brief beschrijft als ;
En komt tot Hem, de levende steen, door de mensen wel verworpen, maar bij God uitverkoren en kostbaar, 5 en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen, tot het brengen van geestelijke offers, die Gode welgevallig zijn door Jezus Christus. 6 Daarom staat er in een schriftwoord:
Zie, Ik leg in Sion een uitverkoren en kostbare hoeksteen, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen.
7 U dan, die gelooft, geldt dit kostbare, maar voor de ongelovigen geldt: De steen, die de bouwlieden afgekeurd hadden, die is geworden tot een hoeksteen en een steen des aanstoots en een rots der ergernis, 8 voor hen, die zich daaraan, in hun ongehoorzaamheid aan het woord, stoten, waartoe zij ook bestemd zijn. 9 Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht: 10 u, eens niet zijn volk, nu echter Gods volk, eens zonder ontferming, nu in zijn ontferming aangenomen.
( 1 Petrus 2:4-10 )
-
In het topic over de betekenis van Mattheüs 21:43 werd vanuit dat vers geconcludeerd "dat Israël verworpen zou zijn".Daarom zijn ze verworpen (al in 70 nChr.) en is het koninkrijk van hen afgenomen, zij zouden namelijk een natie van koningen en priesters vormen.
Maar nu is het aan een ander volk gegeven, het "geestelijke Israël" van gezalfde christenen.
Mijn reactie hierop was:
Deze teksten gaan niet over Israël, maar over de leiders van dat volk waarmee Jezus op dat moment in gesprek was...En bovendien kan ik je uitleg op geen enkele manier 'rijmen' met hetgeen Paulus zegt in Romeinen 11. Daar spreekt hij niet over "verwerping" maar over een "struikelen" en een "onbuigzaam worden van slechts een deel van Israël"...
Maar goed: m.i. is dat hier off topic; tot men het tegendeel bewijst en aantoont dat Jezus in Mat 21 spreekt over heel Israël...
Doe jullie best, zou ik zeggen!
De discussie in dat parallelle topic schiet alle kanten op en dit onderwerp blijft m.i. onderbelicht in het gesprek dat daar momenteel gaande is. Ik doe nog een poging om deze subdiscussie een doorstart te geven. Nog steeds binnen de kaders van bijbelstudie... Waarbij ik graag de Schriftplaats zou willen horen waaruit blijkt dat Israël in 70 AD wel werd verworpen, waar Paulus in zijn Romeinenbrief nog heel stellig zei: "ΛÎγω οὖν μὴ ἀπώσατο ὠθεὸς τὸν λαὸν αá½Ï„οῦ μὴ γÎνοιτο - Ik zeg dan, heeft God zijn volk dan niet verstoten? In het geheel niet!"
Wat betekent het dan als Paulus even verderop (vers 15) lijkt te suggereren dat Israël wel degelijk verworpen was (in ieder geval: zo suggereert o.m. de NBV):
15 Als God de wereld met zich heeft verzoend toen hij hen verwierp, wat zal hij dan, wanneer hij hen opnieuw aanvaardt, anders teweegbrengen dan hun opstanding uit de dood?
Deze vertaling kan allicht "beter", zou ik zeggen. Want op dit moment staat hij op gespannen voet met vers 1... Zie hier de start van dit topic: wat moeten we met dit spanningsveld??
Mijn duit in het zakje:
In vers 1 staat het woord ἀπώσατο (aposato), een werkwoordvorm van het werkwoord dat verstoten, wegwerpen, wegduwen, weigeren betekent.
In vers 15 gebruikt Paulus een zelfstandig naamwoord: ἀποβολὴ (apobole); dat zelfstandig naamwoord is afkomstig van een werkwoord met de betekenis van "verwerpen, afwijzen" maar ook "verliezen" (in die laatste betekenis komt het b.v. voor in Hand 27:22)
Hoe verloopt nu die zin in vers 15:
εἰ Î³á½°Ï á¼¡ ἀποβολὴ αá½Ï„ῶν καταλλαγὴ κόσμου,
τίς ἡ Ï€Ïόσλημψις εἰ μὴ ζωὴ á¼Îº νεκÏῶν;
εἰ Î³á½°Ï - als immers
ἡ ἀποβολὴ αá½Ï„ῶν - de "apobole" (het verwerpen, het verliezen??) van hen
καταλλαγὴ κόσμου, - wereld-verzoening
τίς - wat dan?
ἡ Ï€Ïόσλημψις - de ontvangst
εἰ μὴ ζωὴ á¼Îº νεκÏῶν; - anders dan leven uit de doden?
Er wordt dus geen werkwoord gebruikt in deze vergelijking, maar met het werkwoord "zijn" in gedachten is hij wel te begrijpen en te vertalen:
Als immers hun verwerpen/verliezen wereld-verzoening (is) (betekent), wat (is) de ontvangst dan anders dan leven uit de dood?
Maar dan de keuze verwerpen/verliezen... Ik denk dat vers 1 hier absoluut moet worden meegewogen! Waarbij de vertaalkeus hier dan gaat richting de betekenis "verliezen"... De Gemeente, God ook, heeft Israël "verloren": men ging een eigen weg... Maar: Hij staat op de uitkijk... Er is de verwachting van een "gretige ontvangst"... En dan is er "leven uit de dood"!!!
Ik kan er niets aan doen, maar ik moet hier bijzonder sterk denken aan die gelijkenis over de "verloren zoon"!!
Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem. (Luc 15:20)
Israël verworpen?? μὴ γÎνοιτο!!! Verre van!! Onze Vader staat al lang te wachten op de terugkomst van zijn zoon...! En dan is het feest!!!
Maar waarom reageren "wij christenen" dan toch nog zo vaak als die oudste zoon???
Hier past alleen de reactie: “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou. Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.â€â€™
Uit zowel het OT als uit het NT blijkt dat het Joodse volk een door God uitverkoren natie was (een priesterlijk volk een heilige natie) om de grote daden van God aan de mensheid te verkongigen en zodoende de komst van de Heiland voor te bereiden.
Om die taak uit te voeren werden ze dan ook steeds door God geleid , beschermd en begunstigd.
Maar dit alles op voorwaarde dat ze zich (als natie) aan God onderwierpen en Hem getrouw waren.
Gebeurde dit niet dan werden ze vervolgd of in ballingschap weggevoerd.
Eeuwenlang heeft God hen verwittigd dat er aan zijn lankmoedigheid een einde zou komen en hun bevoorrechte positie zou afgenomen worden als ze zich verder tegen Hem zouden verzetten.
Uiteindelijk is het dan ook zo ver gekomen en is na komst van Christus (die hen er ook meermaals op gewezen heeft) de wijngaard (hun bevoorechte positie als staat) van hen afgenomen.
Niet enkel het afnemen werd hun voorzegd maar daaraan was vervolging,onrust en verstrooing gekoppeld.
De Joden als volk hebben dus op vandaag hun status en dienst als volk van God verloren en zijn dus in die zin door God verworpen
De Joodse natie zal dan ook nooit meer vrede vinden ook al hebben ze nu een plaats verkregen om zich te vestigen.
Een onderscheid dient natuurlijk gemaakt te worden wat het individu betreft.
Deze heeft nog altijd de kans om zich aan God te onderwerpen en Christen te worden. Doet hij dat echter niet en kiest hij om Jood te blijven dan zal hij net zoals het individu die in het OT genoot van de zegen van de groep nu op zijn beurt de vloek van de groep ondergaan.
Want volgens Deuteronomium 28 en 29 ligt op vandaag het joodse volk ( de Joodse natie) onder de vloek omwille van het verbreken van het verbond dat God met hen gesloten heeft.
En wie de geschiedenis sinds de val van Jeruzalem tot op vandaag overziet zal moeten vaststellen dat deze vloek nog steeds een werkelijkheid is wat het Joodse volk betreft.
-
Samengevat in oorzaak en gevolg;
Geen Adam en Eva = geen opstand
Geen opstand = geen dood
Geen dood = geen nood aan een Verlosser
Geen nood aan een Verlosser = de komst van Christus zinloos
De komst van Christus zinloos = De Bijbel een boekje vol van metaforen, verhalen en verzinsels
De Bijbel een verhaaltje = volgelingen ervan naïevelingen en sukkelaars
Ik was het bijna met je hele lijstje eens, jammer van die laatste zin. Waarom zou het niet waardevol kunnen zijn om geïnspireerd te zijn door een boek vol met verhalen?
Waar komt dat toch vandaan??
Het kan waardevol zijn als je de goede verhalen uit de bijbel gebruikt om er zelf beter van te worden, maar tegelijk ook niet waardevol als je de kwade verhalen uit de bijbel letterlijk neemt en gebruikt om anderen kwaad aan te doen. Beide gebeuren op grote schaal. Maar dat is hetzelfde als met elke andere mythe alleen deze specifieke mythe wordt wel heel serieus genomen.
algemene zaken zoals "kwade verhalen" geven nooit een antwoord op iets.
Geef eens een voorbeeld met wat u bedoeld met deze "kwade zaken" dan kan er verder over gepraat worden om te zien of uw argument al dan niet valabel is
-
Jezus verwees ook duidelijk naar Adam als de door God geschapen mens, waar blijven we als we Jezus woorden niet meer hoeven te geloven.
Misschien gebruikte Jezus alom bekende verhalen om zijn punt over te brengen? Net zoals de sprookjes vandaag kinderen belangrijke levenslessen kunnen leren. De wolf in schaapskleren bijvoorbeeld. Je hebt het dan niet letterlijk over een wolf die zich verkleed heeft als een schaap, je gebruikt die referentie uit dat bekende verhaaltje om uit te leggen dat niet altijd alles is wat het lijkt. Stel je voor dat Jezus refereerde naar dat verhaal, zou je nu dan ook letterlijk geloven in de wolf die zich verkleedde als een schaap?
Waarom is het toch dat ik vaker atheisten tegen kom die de Schrift begrijpen, dan christenen?
Ik denk omdat vele zogenaamde christenen het atheistisch denken hebben overgenomen en dan ook niet meer het onderscheid kunnen zien tussen het fundamentele en letterlijke en zodoende niet meer inzien dat de allegoriën en of parabels dienen om dit letterlijke of fundamentele te verduidelijken.
Daaromtrent zegt Paulus dat bepaalde zaken in Gods Woord zonder Gods Geest niet kunnen verstaan worden en dit niet omwille van het feit dat het onmogelijk is dat het verstaan wordt maar omwille van het feit dat diegene die het niet verstaat zich in een stuatie geplaats heeft waardoor hij het niet meer kan verstaan.
Dit fenomeen is zeker niet Bijbelvreemd want ook ten tijde van de profeten (jesaja), tijdens het verblijf Jezus op aarde en erna waren er mensen die beweerden God - dienstig te zijn en zich beriepen op hun voorouders , afkomst en lidmaatschap , enz maar zich gedroegen naar hun ongelovige omgeving in hun denken en daden en Gods Woord naar eigen goedunken al of niet aanvaardden of interpreteerden.
Gods Woord drukt deze situatie dan als volgt uit
want het hart van dit volk is vet geworden, en hun oren zijn hardhorend geworden, en hun ogen hebben zij toegesloten, opdat zij niet zien met hun ogen, en met hun oren niet horen, en met hun hart niet verstaan en zich bekeren, en Ik hen zou genezen.
Matt 13:15
-
Het neigt nu - uiteraard - een discussie te worden over de betrouwbaarheid van de Bijbel, maar in m'n eerste alinea betoogde ik dat de geschiedenis van de mens niks hoeft af te doen van de Bijbel als Gods Woord. Ik denk dat het belangrijk is - maar daardoor niet minder moeilijk - om noch een houding te hebben van 'de Bijbel is vooral een sprookjesboek met goede ideeën', noch 'alles wat in de Bijbel staat is letterlijk gebeurd en waar'. Beide dingen kunnen op termijn schadelijk werken voor je Godsbeeld, denk ik...
Daar heb je wel een goed punt te pakken. Even los van het gegeven dat deze discussie ook met 'ongelovigen' gevoerd wordt. In dat geval stel ik me namelijk voor dat de Bijbel vooral een cultureel product is waar misschien een paar mooie dingen in staan.
Ik denk dat er weinig gelovigen zijn die in de eerste trant denken, misschien deels delen van de Schrift symbolisch opvallen en dan zoeken naar de diepere waarheden. Het gevaar daarbij is inderdaad dat je te veel van jezelf uitgaat en God als factor uitwist. Zodra iets buiten de kaders van de natuurwetten gaat, 'zal het wel symbolisch zijn'.
De Bijbel zoveel mogelijk letterlijk nemen doet af aan de Bijbel en aan jezelf. Als je daar je geloof op bouwt is dat een wankele basis. Wat als je op den duur moet accepteren dat Genesis 1 niet letterlijk 'waar' is? Dan kom je misschien op het hellend vlak wat bernard3 beschrijft. Echter, dat is vooral een hellend vlak als je daar voor kiest.
Als je dan toch op Gods Woord wilt vertrouwen, vertrouw dan op Jezus.
En wat is dit dan op Jezus vertrouwen?
Is dit volgens u zijn woord aannemen in zover het past in de eigen cultuur en de rest maar aan de kant laten liggen omdat het zogezegd niet in overeenstemming is met de (huidige overtuiging van) de wetenschap?.
Trouwens wat is er zo hellend aan het feit dat Jezus verklaarde dat Hij gekomen is om de mens te verlossen van de dood als gevolg van hun opstand (zonde).
Of heeft u een ander idee waarom Christus naar deze aarde gekomen is ? (of voor ons gestorven is?)
De Bijbel is nochtans duidelijk; De dood is in de wereld gekomen als gevolg van de opstand van het eerste mensenpaar.
En toen God sprak dat ze stervende zouden sterven was dit,zoals vele zaken in Gods Woord zowel letterlijk als met een geestelijke of symbolische betekenis.
Het dier dat gedood werd om de mens te bekleden was letterlijk dood maar zijn sterven was ook een symbolische voorafschaduwing van hetgeen nodig zou zijn om de mens de kans op eeuwig leven terug te geven namelijk het plaatsvervangend sterven van de Zoon van God.
Vandaar ook de offerdiensten waarbij het doden van alle geofferde dieren naar het offer van Christus wezen.
Geen zonde of opstand betekent volgens Gods woord geen dood en dus geen nood aan het offer dat Christrus bracht.
Als er dan volgens velen geen letterlijke opstand gebeurd is waarom is dan de letterlijke dood in de wereld gekomen?.
Graag een bijbels antwoord aub
-
Samengevat in oorzaak en gevolg;
Geen Adam en Eva = geen opstand
Geen opstand = geen dood
Geen dood = geen nood aan een Verlosser
Geen nood aan een Verlosser = de komst van Christus zinloos
De komst van Christus zinloos = De Bijbel een boekje vol van metaforen, verhalen en verzinsels
De Bijbel een verhaaltje = volgelingen ervan naïevelingen en sukkelaars
Ik was het bijna met je hele lijstje eens, jammer van die laatste zin. Waarom zou het niet waardevol kunnen zijn om geïnspireerd te zijn door een boek vol met verhalen?
Kun je me dat eens goed uitleggen. Mensen worden continue beïnvloed door verhalen, dat is nu juist het kenmerk van onze soort... wij geven cultuur door aan elkaar. Andere dieren doen dit niet of maar in heel beperkte mate. Alles komt samen in verhalen, van onze peutertijd tot hoge ouderdom. Ook muziek en andere cultuuruitingen vertellen een verhaal.
Ik begrijp de psychologie van de mensen niet die alleen waarde kunnen toekennen aan zo'n verhaal als het Absoluut Precies Letterlijk Zo Gebeurd Moet Zijn.
Waar komt dat toch vandaan??
Waar dit vandaan komt!
Misschien is dit het essentieel verschil tussen een geschapen wezen die aanvaardt wat zijn Schepper hem mededeeld en de geëvolueerde aap nog nog iets verder moet evolueren om daar een voor hem afdoend antwoord op te bekomen
-
Homoseksualiteit is een taboe binnen de katholieke kerk. Pausen hebben zich in het verleden en heden vaak negatief uitgelaten over homo's. Maar waarom eigenlijk? Is de essentie van de bijbel niet dat de kinderen van god allemaal gelijk zijn? En in het verlengde daarvan: is het niet mogelijk om een homoseksuele paus te kiezen? En zou het juist niet goed zijn voor de kerk om een duidelijk statement te maken richting homo's en lesbiennes door een openlijk homoseksuele leider aan te stellen.
U zegt dat de kinderen van God allemaal gelijk zijn ; Daarin heeft U gelijk; maar dan zijn ze ook, als zijn schepsels, allemaal gelijk voor Zijn voorschriften en raadgevingen.
Als nu omwille van verschillende en verscheidene redenen bepaalde van deze kinderen bovengenoemde neiging bezitten en zo van deze voorschriften afwijken betekent dit niet dat deze gedragingen of deze afwijkingen door God geaccepteerd worden .
Integendeel; Hij wijst er ons steeds op dat Hij kracht en hulp zal zenden om te overwinnen en dit omdat uiteindelijk de afwijkingen steeds zullen lijden tot pijn, frustraties en lijden voor zowel het individu als de gemeenschap waarin het individu leeft.
Naast een homoseksuele levenswijze , overspel, diefstal zijn er nog meerdere levenswijzen die in Gods woord zoals u het uitdrukt “taboe†zijn, of zoals Gods Woord het uitdrukt “verboden†zijn .
En dit op de eerste plaats als een beschermende maatregel omdat, zoals eerder gezegd, ze leed en verdriet veroorzaken voor alles en iedereen.
Het is niet omwille van het feit dat bepaalde mensen , groepen of kerken op vandaag zo “gedevalueerd†zijn en ze in hun gezin, groep of kerk zo tolerant (permisief) verworden zijn, zodat ze een overspelige (die in zijn overspel volhard) terug als volwaardig lid of gelovige beschouwen en opnemen, dat daarom hetgeen in Gods Woord staat dan ook niet meer van toepassing zou zijn.
Dit was niet het geval gedurende Wereldoorlog I en II wanneer groepen en kerken hun leden aanzetten tot moord omdat een Keizer of Dictator het beval en is op vandaag nog niet het geval omdat groepen en gemeenschappen nu eenmaal tot het besluit gekomen zijn dat Gods raadgevingen in bepaalde gevallen, o.a. wat betreft overspel en homoseksualiteit, niet meer up to date zijn.
Gods Woord is onveranderlijk en dus rust er blijvend een taboe op overspel , diefstal , homoseksualiteit en alles wat God in zijn woord als nadelig voor de mensheid heeft beschreven in zijn raadgevingen en geboden.
Ieder individu heeft in zich de neiging om bepaalde van deze raadgevingen te negeren en of te overtreden.
Allen zijn wij behept met een of andere aangeboren afwijking in dit verband, het is echter niet aan ons om deze zaken goed te praten en te relativeren (afzwakken , afbouwen) maar wel om ons met Gods hulp tegen deze afwijkingen te verzetten zodat wij onszelf en anderen uiteindelijk veel moeite en verdriet besparen.
grote fout aan vriend vertellen?
in Liefde, relaties en vriendschap
Geplaatst
Aangezien u spreekt over God en zonde ga ik er van uit dat u zich wil houden aan hetgeen God wil.
Daarom wil ik dan ook blijven bij Gods woord en wat daarin vermeld wordt betreffende hetgeen u deed.
Het zal u misschien wat vreemd lijken omdat hetgeen God ons voorhoudt in heel wat aspecten totaal afwijkt van hetgeen op vandaag door vele mensen geleerd en gedacht wordt.
Eerst en vooral wil ik opmerken dat er in de Bijbel enkel sprake is van het huwelijk in de betekenis van één man en één vrouw die zich ertoe verbinden om voor de rest van hun leven zowel in goede als in kwade dagen aan elkaar trouw te zijn en dit officieel (t.t.z. publiekelijk) bevestigen. Deze bevestiging wordt (werd) dan ook bezegeld door de geslachtsgemeenschap.
Geslachtsgemeenschap buiten het huwelijk wordt door God als hoererij bestempeld en geslachtsgemeenschap van een gehuwd persoon met derden wordt als overspel benoemd.
Daar nu uit uw brief blijkt dat u niet gehuwd bent en blijkbaar geslachtsgemeenschap had met iemand , bedreef u volgens God hoererij met deze persoon en heeft u nu hoererij gepleegd met een tweede persoon.
Door deze houding was u dus in opstand tegen Gods geboden en dient u in de eerste plaats aan God vergiffenis te vragen, alsook het nodige te doen om uw verhouding tot God te herstellen. Dit houdt in dat u ten eerste geen geslachtsgemeenschap meer heeft buiten het huwelijk en vervolgens de schade berokkend aan uw naaste(n) zoveel mogelijk probeert te herstellen..
Tegen de collega dient u zich te excuseren en vergiffenis te vragen (te meer als die man gehuwd is)
Alsook tegen uw “vriend “ die waarschijnlijk diep in het hart getroffen zal zijn door uw daad.
Deze openheid is misschien hard maar het is de enige weg om uw toekomst veilig te stellen zowel naar het onderlinge vertrouwen als naar een veiligheid voor uzelf.
Want eens men aan een bepaalde opstand “zonde†toegegeven heeft is men verzwakt , en is de kans op terugval groot.
Als ook uw “vriend†God liefheeft dan zal hij u misschien vergeven en kunnen jullie samen gesterkt uit deze toestand komen.
Maar wees realistisch in deze zaak , het zal lang duren eer het vergeten wordt en het litteken zal blijven.
Maak uzelf niet wijs dat uw vriend of wie dan ook in uw omgeving het niet te weten zal komen , daar zal eventueel uw collega voor zorgen als u niet meer bereid bent om aan zijn wensen te voldoen.
Het is daarom veel beter om zelf open kaart te spelen , hoe zwaar de reacties ook zullen zijn (uw daad was ook zwaar) want dan pas kan u het vertrouwen van anderen weer terugwinnen en het begrip dat iedereen eens een zwak moment kan hebben .
Wil je Gods wil doen dan staat Hij klaar om te vergeven en kracht te geven om door te gaan.(zonder dat Hij daarom de littekens wegneemt)
Blijf je uzelf tegen Hem verzetten en de weg van hoererij verder gaan dan heb je veel kans om te hervallen, is het nu niet dan is het later.