bernard 3
-
Aantal bijdragen
1.150 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Berichten geplaatst door bernard 3
-
-
Bij het nogmaals herlezen van mijn antwoord zag ik dat een gedeelte ervan ontbrak namelijk mijn bemerking en vraag aan u.
U beweert dat je als protestant (gereformeerde) het niet oneens kan zijn met de inhoud van de door u vernoemde versie van de katholieke catechismus betreffende de doop en het doopsel.
Mijn vraag is dan: bent u het ook eens met de inhoud betreffende de doop en het doopsel van de door mij aangehaalde vroegere versie van de katholieke catechismus die ook ,evenals de door u genoemde, een geautoriseerde officiële versie is?
Binnen de Gereformeerde Kerken speelde op een gegeven moment in de tijd een "strijd" rond de kwestie "veronderstelde wedergeboorte" als grond voor kinderdoop.
Een verschil van inzicht binnen één en dezelfde Kerk over deze kwestie zou voor mij geen breekpunt zijn geweest. En toch braken de Gereformeerde Kerken in Nederland op dit leergeschil. Maar niet zozeer op het verschil in inzicht, maar veeleer omdat men één specifieke visie "van hogerhand" oplegde aan de verschillende gemeenten. En dit op een leerpunt waar de Schrift geen eenduidig standpunt inneemt. Men dus "bovenschriftuurlijk gebonden" werd aan één uitleg.
Als uit "officiële stukken" zou blijken dat er binnen de Kerk van Rome enige "leervrijheid" zou bestaan op dit punt, dan zou ik dat alleen maar kunnen toejuichen. En dan hoef ik het niet met alle visies eens te zijn...
U heeft blijkbaar ervaring met het" beantwoorden" of misschien beter gezegd het handig ontwijken van persoonlijke of netelige vragen.
Mijn vraag was niet wat de RKK doet, toelaat of zichzelf bepaalde "vrijheden" toe-eigent : Mijn vraag is : Bent U akkoord met de inhoud betreffende de doop en het doopsel zoals beschreven in de officiële uitgave van de Mechelse catehismus.
En kan u mij daarop uw persoonlijk standpunt mededelen en misschien even in gedachten houden wat Jezus zegde in Matt5:37
-
U heeft een deel van mijn zin niet gelezen en weggelaten (de kern ervan) en daardoor snap je niet waarom ik dit schreef.
Ik vind dat men in gans het debat om de hete brij heen draait en volledig naast elkaar spreekt . Want als men over “de Doop†spreekt dan moet men specifiëren over welke doop men spreekt; heeft men het over de Bijbelse doop of over de RKK doop of over de studentendoop , enz.. Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen
Je citeerde een kardinaal...
Intussen lees ik het volgende in de "officiële" 'catechismus van katholieke kerk' (link: http://www.rkk.nl/katholicisme/katechismus-van-de-katholieke-kerk/blok_FBlokNo1226_1228.html):
1226 De kerk heeft vanaf de dag van Pinksteren het heilig doopsel gevierd en toegediend. De heilige Petrus verklaart inderdaad aan het volk dat diep getroffen was door zijn prediking: 'Bekeert u, en ieder van u late zich dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van zijn zonden. Dan zult gij de gave van de heilige Geest ontvangen' {Hand. 2,38}. De apostelen en hun medewerkers dienen het doopsel toe aan al wie in Jezus gelooft: joden, zij die God vrezen, heidenen. Vgl. {Hand. 2,41} ; {Hand. 8,12-13} ; {Hand. 10,48} ; {Hand. 16,15} Altijd blijkt het doopsel verbonden te zijn met het geloof: 'Geloof in de Heer Jezus, dan zult gij en uw huis gered worden', verklaart de heilige Paulus aan zijn gevangenbewaarder te Filippi. Het verhaal gaat verder: 'Terstond daarna werd hij met al de zijnen gedoopt' {Hand. 16,31-33}.1227 Volgens de heilige apostel Paulus deelt de gelovige door het doopsel in de dood van Christus; hij wordt met Hem begraven en verrijst met Hem:
1228 De gedoopten zijn 'met Christus bekleed' {Gal. 3,27}. Door toedoen van de heilige Geest is het doopsel een bad dat zuivert, heiligt en rechtvaardigt. Vgl. {1 Kor. 6,11} ; {1 Kor. 12,13}
Het doopsel is dus een waterbad waarin 'het onvergankelijke zaad' van het woord van God zijn levenwekkende uitwerking heeft. Vgl. {1 Petr. 1,23} ; {Ef. 5,26} De heilige Augustinus zegt over het doopsel: 'Het woord voegt zich bij het element en het wordt een sacrament'.
Let op de woordkeus: "Altijd blijkt het doopsel verbonden te zijn met het geloof"... Wel: met die formulering kan deze protestant het niet oneens zijn... Er bestaat een verband tussen doop en Godsvertrouwen - de geloofsband met onze Heer en Heiland. Maar over een voorwaardelijke band ("eerst geloof en dan pas doop") spreekt deze catechismus niet. En ook mijn "eigen" HC (Heidelbergse C.) niet... En ook de Schrift zie ik die eis niet stellen...
Vandaar mijn "dat zit nog"... Over item 1227 zou ik nog van mening kunnen verschillen (want in Rom 6:3 zie ik Paulus iets zeggen over een "onderdompeling/doop in Christus, onderdompeling in zijn dood") maar ook volgens deze catechismus is het fundament van de doop: Christus...
Ik citeerde geen kardinaal ik haalde een tekst aan uit een officieel document dat bekrachtigd werd door de autoriteit van Rome in de persoon van een kardinaal.
En zolang een officieel document niet officieel tegengesproken wordt door de officiële instantie die het goedkeurde blijft de inhoud van het document van kracht .
Ook al verschijnen later andere documenten die iets anders benadrukken maar het fundamentele niet benoemen of omfloerst weergeven, in dit geval het wegnemen van de erfzonde en alle andere zonden en dit enkel door een handeling.(zelfs buiten de wil van het individu om )
Bij het nogmaals herlezen van mijn antwoord zag ik dat een gedeelte ervan ontbrak namelijk mijn bemerking en vraag aan u.
U beweert dat je als protestant (gereformeerde) het niet oneens kan zijn met de inhoud van de door u vernoemde versie van de katholieke catechismus betreffende de doop en het doopsel.
Mijn vraag is dan: bent u het ook eens met de inhoud betreffende de doop en het doopsel van de door mij aangehaalde vroegere versie van de katholieke catechismus die ook ,evenals de door u genoemde, een geautoriseerde officiële versie is?
-
Jes 63:10 Maar zij waren wederspannig en bedroefden zijn heilige Geest(Hebreeuws: ruach).
Het woord Ruach betekent o.a. levensadem en levensenergie maar niet en nooit (de) Heilige Geest
-
O, nou, ik neem het gewoon letterlijk. Als Paulus zegt dat de Vader ons mede opgewekt heeft en ons mede gezet heeft in de hemel, dan geloof ik dat ik een nieuwe, uit de dood opgewekte geest heb. En als er staat: ' en de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen heiligen werden opgewekt. En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en kwamen in de heilige stad waar zij aan velen verschenen' dan neem ik dat ook letterlijk.
Er zijn veel zaken in Gods Woord die letterlijk kunnen opgevat worden op voorwaarde dat ze op andere plaatsen in de schrift niet tegengesproken of meer uitgelegd worden.
En ik denk niet dat u nu al letterlijk in de hemel gezet bent, maar wel dat u bij de doop een nieuwe ingesteldheid en kracht heeft ontvangen door de inwoning van de H.Geest die u "begeestert" om Gods wil te doen
-
De verzen die u aanhaalde;
want de mens gaat naar zijn eeuwig huis en de rouwklagers gaan rond op de straat[/b] –; 6 voordat het zilveren koord losgemaakt en de gouden lamp verbroken wordt; voordat de kruik bij de bron verbrijzeld en het scheprad in de put verbroken wordt, 7 en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft
verwijzen duidelijk naar de ontbinding van het menselijk wezen (ziel) in zijn oorspronkelijke onbewuste componenten namelijk het stof en de geest (ruah of levensadem)die volgens genesis 2:7 door God samengevoegd werden waardoor het levend wezen (ziel) ontstond
Die ruah is de geest, geloof ik dan. God blies de levensadem in hem: De Heilige Geest, waardoor hij ook zelf een geest kreeg.
Als je Jezus aanneemt en wedergeboren wordt, krijg je een nieuwe geest:
Ezechiel 11:19 Ik zal hun één hart geven en een nieuwe geest in hun binnenste, en Ik zal het hart van steen uit hun lichaam verwijderen en hun een hart van vlees geven, 20 opdat zij naar mijn inzettingen zullen wandelen en naarstig mijn verordeningen onderhouden; zij zullen Mij tot een volk en Ik zal hun tot een God zijn.
Ezechiel 37 Kom van de vier windstreken Heilige Geest en blaas op deze gedoden. Dat is geestelijke opwekking van het huis Israels.
Maar misschien is deze tekst duidelijker:
Handelingen 7
55 Maar hij, vol van de heilige Geest, sloeg de ogen ten hemel en zag de heerlijkheid Gods en Jezus, staande ter rechterhand Gods, 56 En hij zeide: Zie, ik zie de hemelen geopend en de Zoon des mensen, staande ter rechterhand Gods. 57 Maar zij begonnen luidkeels te schreeuwen, stopten hun oren toe en stormden als één man op hem los; 58 en zij wierpen hem de stad uit en stenigden hem. En de getuigen legden hun mantels af aan de voeten van een jonge man, Saulus genaamd. 59 En zij stenigden Stefanus, die de Here aanriep, zeggende: Here Jezus, ontvang mijn geest.
Nergens in Gods woord kan u vinden dat het woord ruach of levens adem de Heilige Geest betekent. Want de H.Geest is een persoon; de ruach daarentegen staat voor de levensadem of energie en dit is onpersoonlijk
en als stefanus zegt ontvangt mijn geest dan betekent dit niet meer of minder dat de ruach of levenskracht terug naar de Vader gaat wat ook op andere plaatsen zo beschreven of uitgedrukt wordt bij het sterven van iemand en dit heeft niets te maken met de H.Geest
En als men gedoopt wordt komt de H.Geest wel in u wonen maar dit betekent niet dat uzelf de H.Geest wordt, en ook niet dat u letterlijk een nieuw hart krijgt of een nieuwe geest
-
Lu 23:43 En Jezus zei tegen hem: ‘Ik zeg u: vandaag nog zult u bij mij zijn in het paradijs.’
Jezus was die dag niet in het paradijs want bij zijn opstanding zei Hij tegen Maria van Magdala dat hij nog moest opstijgen (opgaan) naar zijn vader.(joh 20:17)
Wat Christus hier wel beloofde was dat de man gered was en (eens) met hem in het paradijs zou zijn
Het paradijs was voor de hemelvaart nog niet in de hemel. Je kan niet zomaar een woord ('eens') toevoegen. Jezus kon niet liegen. Heden is heden. Voor het gemak citeer ik even iets:
Lazarus was ook in de hades, maar dan in de ‘schoot van Abraham’, het goede gedeelte, het paradijs. Daar kwam dus ook de moordenaar tot wie de Here Jezus zei: ‘Ik zeg u, heden zult gij met Mij in het paradijs zijn. En Hij kwam daar zelf ook.
Ook Lazarus was nog in de hades. Maar niet lang meer, want met de hemelvaart van Christus is hij, met alle gestorven gelovigen die in het paradijs waren, mee naar de hemel gegaan (Efeze 4:8-10: ‘Daarom heet het: opgevaren naar den hoge voerde Hij krijgsgevangenen mede, gaven gaf Hij aan de mensen. Wat betekent dit: Hij is opgevaren, anders dan dat Hij ook nedergedaald is naar de lagere, aardse gewest: Hij, Die nedergedaald is, Hij is het ook, Die is opgevaren ver boven alle hemelen, om alles tot volheid te brengen’.
Dit betekent dat nu, sinds de hemelvaart van de Here Jezus, alleen ongelovigen nog naar de hades gaan, terwijl de gelovigen die nu overlijden, direct naar de hemel gaan. Paulus zag uit naar het moment dat hij bij de Here zou zijn. ‘Wij zijn vol goede moed en wij begeren te meer ons verblijf in het lichaam te verlaten en bij de Here onze intrek te nemen’ (2 Korinthe 5:8). En in Filippenzen 1:23 zegt hij het zo: ‘heen te gaan en met Christus te zijn, is mij verreweg het beste.’
Uw redenering is gebouwd op het feit dat als de mens sterft hij eigenlijk niet dood is maar een levend en bewust overblijfsel (noem het nu ziel of geest) verder leeft.
Welnu deze redenering stamt uit het heidendom en is volledig Bijbelvreemd.
De Bijbel kent geen onsterfelijke ziel of een onsterfelijke geest wel integendeel:
Zie, alle zielen zijn van Mij, zowel de ziel van de vader als die van de zoon zijn van Mij; de ziel die zondigt, die zal sterven. Ezechiel 18:4 / 20)
Gods Woord is duidelijk; dood betekent een toestand van onbewust zijn ook een slaaptoestand genoemd omdat in feite het individu (het wezen, de ziel, zie genesis 2:7) niet meer bestaat zodat dit door een herschepping terug tot leven ( met als gevolg een bewustzijn) dient gewekt te worden.
En wat bij Lucas 16:23 gebeurd is dat Jezus een gelijkenis aan het vertellen is.
Maar als Jezus in gelijkenissen spreekt gebruikt Hij een verhaal met een bepaald doel . En waarom hij soms in gelijkenissen spreekt staat duidelijk vermeld in Matteüs 13.
Het is dus gevaarlijk om een parabel of gelijkenis letterlijk toe te passen want dit is meestal onjuist en komt men in de problemen.
Een gelijkenis of parabel is een geestelijke les waarbij het verhaal enkel een drager van deze geestelijke boodschap is en niets meer.
Als Jezus bijvoorbeeld in Matteüs 13 spreekt over de zaaier dan geeft Hij geen les in zaaitechniek voor boer en tuinder, want geen enkele intelligente boer zou het in zijn hoofd halen om zo maar het kostbare zaad op de weg en tussen de rotsen te gooien
Het onderwerp van de gelijkenis van de zaaier is dus niet de letterlijke zaaitechniek; maar wel een les over de verschillende houding van mensen en de toestand van hun hart ten opzichte van Zijn boodschap.
Zo ook is het onderwerp waarover Christus spreekt in de parabel over de rijke man en de arme Lazarus niet de toestand IN de dood maar juist wel de houding en het gedrag van de nog levende mensen in zijn omgeving, namelijk de hooghartige en eigenwijze Farizeeën
Zij moesten door deze ernstige les leren zien dat zelfs afstammelingen van de Aartsvaders door hun eigen ongeloof buiten geworpen zouden worden en gelovige heidenen samen met Abraham, Izaäk en Jacob erfgenamen zouden worden van Gods rijk.
Daarom geeft Jezus dan ook aan het eind van zijn gelijkenis een korte samenvatting van zijn gedachten:
“ Maar Abraham zeide: Zij hebben Mozes en de profeten, naar hen moeten zij luisteren….. Indien zij naar Mozes en de profeten niet luisteren zullen zij ook, indien iemand uit de doden opstaat, zich niet laten gezeggen.â€( Lucas 16:29,31
-
Lu 23:43 En Jezus zei tegen hem: ‘Ik zeg u: vandaag nog zult u bij mij zijn in het paradijs.’
Jezus was die dag niet in het paradijs want bij zijn opstanding zei Hij tegen Maria van Magdala dat hij nog moest opstijgen (opgaan) naar zijn vader.(joh 20:17)
Wat Christus hier wel beloofde was dat de man gered was en (eens) met hem in het paradijs zou zijn
-
Ik denk dat we hier wat off topic gaan maar toch wil ik uw reactie niet onbeantwoord laten
In Hoofdstuk elf betreft het in de eerste plaats mensen die in hun leven God geloofd hebben op zijn woord en daardoor aan zijn geboden en opdracht gehoorzaam zijn geweest.
En wat is er dan van hen geworden, zijn zij naar de hemel gegaan ?
Welnu laten wij de Schrift hierbij aan het woord.
In (dat) geloof zijn deze allen gestorven, ZONDER DE BELOFTEN VERKREGEN TE HEBBEN; slechts uit de verte hebben zij die gezien en begroet, en zij hebben beleden, dat zij vreemdelingen en bijwoners waren op aarde. 14 Want wie zulke dingen zeggen, geven te kennen, dat zij een vaderland zoeken. 15 En als zij gedachtig geweest waren aan het vaderland, dat zij verlaten hadden, zouden zij gelegenheid gehad hebben terug te keren; 16 maar nu verlangen zij naar een beter, dat is EEN HEMELS, VADERLAND
(Hebr11 :13-16)
Ook deze allen, hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, HEBBEN HET BELOOFDE NIET VERKREGEN, 40 daar God iets beters met ons voor had, ZODAT ZIJ NIET ZONDER ONS TOT DE VOLMAAKTHEID KONDEN KOMEN.
Hebr 11: 39-40)
Deze geloofshelden zijn dus tot op vandaag nog niet in het hemels vaderland (de hemel) en wachten op de opstanding van allen zodat zij samen met hen tot volmaaktheid kunnen komen
Trouwens Petrus zegt zeer duidelijk dat één van hen, namelijk David, tot op de huidige dag nog in het graf (ook het dodenrijk genoemd) is
Nergens is er in Gods woord sprake dat de mens een geest is of dat zijn geest de mens ( een zelfstandig wezen ) is.
In alle voorbeelden die u aanhaalt gaat het om ofwel hen die als mens levend ten hemel zijn opgenomen (Elia) of uit de dood zijn opgewekt zoals Mozes en zij die opgestaan zijn bij de opstanding van Christus,
Ook staat nergens geschreven dat uw geest eeuwig leeft, het eeuwig leven is aan de mens beloofd (die samengesteld is uit meerdere onbewuste componenten)
Prediker 12:5b-7
want de mens gaat naar zijn eeuwig huis en de rouwklagers gaan rond op de straat –; 6 voordat het zilveren koord losgemaakt en de gouden lamp verbroken wordt; voordat de kruik bij de bron verbrijzeld en het scheprad in de put verbroken wordt, 7 en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft.
Hebreeen 11 gaat er volgens mij over dat de Oudtestamentische heiligen geen nieuwe natuur kregen: ik leef niet meer, Christus leeft in mij en daarom niet tot volmaaktheid konden komen. Tot volmaaktheid (Hem volkomen kennen, Efeze 4:13) komen we pas als kerk (alle gelovigen van alle eeuwen bij elkaar) bij de opstanding. Het kan niet betekenen dat ze niet naar de hemel gingen, want in Hebreeen 12:22 staat:
Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, 23 en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben, 24 en tot Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en tot het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan Abel.
De verzen die u aanhaalde;
want de mens gaat naar zijn eeuwig huis en de rouwklagers gaan rond op de straat[/b] –; 6 voordat het zilveren koord losgemaakt en de gouden lamp verbroken wordt; voordat de kruik bij de bron verbrijzeld en het scheprad in de put verbroken wordt, 7 en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft
verwijzen duidelijk naar de ontbinding van het menselijk wezen (ziel) in zijn oorspronkelijke onbewuste componenten namelijk het stof en de geest (ruah of levensadem)die volgens genesis 2:7 door God samengevoegd werden waardoor het levend wezen (ziel) ontstond
En wat uw interpretatie van hebreeën 22:24 betreft als zou er hier sprake zijn van geesten van de overledenen die in de hemel zijn dan zou Paulus zowel zichzelf als Petrus tegenspreken daar hij in enkele zinnen daarvoor duidelijk het tegenovergestelde beweerd heeft.
Wat hier dan bedoeld wordt met de geesten der rechtvaardigen is mij niet volkomen duidelijk
-
Bijbels? Het lichaam en de ziel slapen in het stof der aarde en zijn zich van niets bewust, niet de geest.
Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die vóór ons ligt.
En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, en de aarde beefde, en de rotsen scheurden, 52 en de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen heiligen werden opgewekt. 53 En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en kwamen in de heilige stad, waar zij aan velen verschenen.
En toen waren ze er weer niet meer tot aan de opstanding?
Wat nu de opstanding der doden betreft, hebt gij niet gelezen, wat door God tot u gesproken is, toen Hij zeide: 32 Ik ben de God van Abraham, en de God van Isaak, en de God van Jakob? 33 Hij is niet een God van doden, maar van levenden.
geef eens meer uitleg betreffende de zinnen die u hier zo maar neerzet zonder ook maar op enerlei wijze rekening te houden met de context waarin ze geschreven zijn
De context van die wolk van getuigen: eerst gaat het in Hebreeen 11 over Sarah, Abraham, Noach etc. en dan zegt hij: nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben: dat zijn die getuigen. NBV: Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn Als je Jezus aanneemt, ga je over van de dood in het Leven. Je wordt uit God geboren en je geest leeft eeuwig. We zijn gezeten met Hem in de hemelse gewesten. Als we daar nu al met Christus gezeten zijn (onze wedergeboren geest), dan gaan we daar toch niet ineens uit als we lichamelijk sterven?
Jezus predikte het evangelie aan de geesten in de gevangenis, de mensen die zich niet bekeerden voor de zondvloed. Hun geest was dus in het dodenrijk, anders hadden ze het evangelie niet kunnen horen en daarna werden de heiligen opgewekt en verschenen ze aan velen. Krijgsgevangenen nam Hij mede. Die mensen gingen met Hem mee naar de hemel, is wat ik geloof. Waar waren (de geest van) Mozes en Elia? In de hemel, want die waren samen met Jezus bij de verheerlijking op de berg.
Ik denk dat we hier wat off topic gaan maar toch wil ik uw reactie niet onbeantwoord laten
In Hoofdstuk elf betreft het in de eerste plaats mensen die in hun leven God geloofd hebben op zijn woord en daardoor aan zijn geboden en opdracht gehoorzaam zijn geweest.
En wat is er dan van hen geworden, zijn zij naar de hemel gegaan ?
Welnu laten wij de Schrift hierbij aan het woord.
In (dat) geloof zijn deze allen gestorven, ZONDER DE BELOFTEN VERKREGEN TE HEBBEN; slechts uit de verte hebben zij die gezien en begroet, en zij hebben beleden, dat zij vreemdelingen en bijwoners waren op aarde. 14 Want wie zulke dingen zeggen, geven te kennen, dat zij een vaderland zoeken. 15 En als zij gedachtig geweest waren aan het vaderland, dat zij verlaten hadden, zouden zij gelegenheid gehad hebben terug te keren; 16 maar nu verlangen zij naar een beter, dat is EEN HEMELS, VADERLAND
(Hebr11 :13-16)
Ook deze allen, hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, HEBBEN HET BELOOFDE NIET VERKREGEN, 40 daar God iets beters met ons voor had, ZODAT ZIJ NIET ZONDER ONS TOT DE VOLMAAKTHEID KONDEN KOMEN.
Hebr 11: 39-40)
Deze geloofshelden zijn dus tot op vandaag nog niet in het hemels vaderland (de hemel) en wachten op de opstanding van allen zodat zij samen met hen tot volmaaktheid kunnen komen
Trouwens Petrus zegt zeer duidelijk dat één van hen, namelijk David, tot op de huidige dag nog in het graf (ook het dodenrijk genoemd) is
Nergens is er in Gods woord sprake dat de mens een geest is of dat zijn geest de mens ( een zelfstandig wezen ) is.
In alle voorbeelden die u aanhaalt gaat het om ofwel hen die als mens levend ten hemel zijn opgenomen (Elia) of uit de dood zijn opgewekt zoals Mozes en zij die opgestaan zijn bij de opstanding van Christus,
Ook staat nergens geschreven dat uw geest eeuwig leeft, het eeuwig leven is aan de mens beloofd (die samengesteld is uit meerdere onbewuste componenten)
-
Tja, het paradijs is natuurlijk geen slechte plek om op te groeien
Maar het punt van de hemel is juist dat het vol zit met mensen die bewust voor God gekozen hebben, of bewust een goed leven hebben geleid en daardoor onbewust ook voor God kozen. Baby's hebben geen van beiden gedaan. Een baby kiest niet voor God, en baby heeft nog geen leven kunnen hebben om te laten zien dat hij of zij een goed persoon is. Wat als een baby nou opgroeit tot iemand die een hekel heeft aan glimlachen en liefde en alles wat er in de hemel is? 
Het Bijbels antwoord op al uw vragen en vooronderstellingen is zeer eenvoudig; iedereen die sterft, of deze nu gedoopt of niet gedoopt is, gaat niet naar de hemel, noch naar de hel, noch naar het vagevuur ,noch naar het voorgeborchte der hel, noch naar de eeuwige jachtvelden, noch wordt gereïncarneerd , noch ...naar zoveel andere menselijke uitvindingen.
Maar als iemand sterft dan bestaat hij volgens Gods woord niet meer en dit tot de opstanding of herschepping van de doden.
Bijbels? Het lichaam en de ziel slapen in het stof der aarde en zijn zich van niets bewust, niet de geest.
Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die vóór ons ligt.
En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, en de aarde beefde, en de rotsen scheurden, 52 en de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen heiligen werden opgewekt. 53 En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en kwamen in de heilige stad, waar zij aan velen verschenen.
En toen waren ze er weer niet meer tot aan de opstanding?
Wat nu de opstanding der doden betreft, hebt gij niet gelezen, wat door God tot u gesproken is, toen Hij zeide: 32 Ik ben de God van Abraham, en de God van Isaak, en de God van Jakob? 33 Hij is niet een God van doden, maar van levenden.
geef eens meer uitleg betreffende de zinnen die u hier zo maar neerzet zonder ook maar op enerlei wijze rekening te houden met de context waarin ze geschreven zijn
-
Admod note:
Topic afgesplitst van het topic over de doop. Hier verder over de vraag wat er gebeurt na de dood.Als een gedoopte baby naar de hemel gaat, dan heeft die baby daar niet zelf voor gekozen. Als deze baby dus in de hemel terecht komt en z'n nieuwe lichaam krijgt met een stem en een eigen bewustzijn, zou het dan zo kunnen zijn dat zo iemand zoiets heeft van "Ik wil dit helemaal niet, stuur mij maar naar beneden."? Of is die baby nog steeds een baby in de hemel en groeit het eerst op...?
Volgens die weeskinderen van Adullam die opgenomen zijn in de hemel, groeien ze daar in de hemel op. Die zagen hun vriendjes die overleden waren er ook weer lopen. De leiders hoopten dat er niet een dood ging, want dan werd de rest jaloers, dus met dat terugwillen zal het wel meevallen denk ik.
Tja, het paradijs is natuurlijk geen slechte plek om op te groeien Maar het punt van de hemel is juist dat het vol zit met mensen die bewust voor God gekozen hebben, of bewust een goed leven hebben geleid en daardoor onbewust ook voor God kozen. Baby's hebben geen van beiden gedaan. Een baby kiest niet voor God, en baby heeft nog geen leven kunnen hebben om te laten zien dat hij of zij een goed persoon is. Wat als een baby nou opgroeit tot iemand die een hekel heeft aan glimlachen en liefde en alles wat er in de hemel is?
Het Bijbels antwoord op al uw vragen en vooronderstellingen is zeer eenvoudig; iedereen die sterft, of deze nu gedoopt of niet gedoopt is, gaat niet naar de hemel, noch naar de hel, noch naar het vagevuur ,noch naar het voorgeborchte der hel, noch naar de eeuwige jachtvelden, noch wordt gereïncarneerd , noch ...naar zoveel andere menselijke uitvindingen.
Maar als iemand sterft dan bestaat hij volgens Gods woord niet meer en dit tot de opstanding of herschepping van de doden. -
Ik citeerde geen kardinaal ik haalde een tekst aan uit een officieel document dat bekrachtigd werd door de autoriteit van Rome in de persoon van een kardinaal.
En zolang een officieel document niet officieel tegengesproken wordt door de officiële instantie die het goedkeurde blijft de inhoud van het document van kracht .
Je shopt dus een beetje rond in teksten en waar je wat ziet wat je denkt makkelijk te kunnen manipuleren dan knip en plak je dat naar eigen believen. Je rukt het compleet uit de context waarin het geschreven is en vervolgens leg je vanuit je eigen visie x of y in die tekst. Je houdt enkel jezelf voor de gek met zulke praktijken.
Ik had u toch iets gevraagd in mijn vorige reactie nietwaar .
Een discussie of debat voeren is toch iets meer dan anderen van allerlei zaken te beschuldigen zonder zelf met gefundeerde argumenten en teksten af te komen.
Zomaar losjes uit de pols zaken zeggen en anderen beschuldigen van oneerlijkheid getuigt toch niet van een christelijke houding.
Dus daarom nogmaals mijn vraag:
Kan u aan de hand van Gods woord aantonen dat het fundamenteel principe van de doop beschreven in Gods woord in overeenstemming te brengen is met dit beschreven in het officieel katholiek document genaamd "Mechelse Catechismus" en uitgegeven op 1 januari 1916 op de bladzijden 59 tot en met 60 waarbij gesteld wordt dat door de handeling van de doop, namelijk de uitwendige wassing en het aanroepen van de H.drievuldigheid , de erfzonde en alle zonden vergeven worden.
En dit bij kinderen die er noch om gevraagd hebben noch op dat ogenblik in de mogelijkheid zijn om zelf te kiezen of te beslissen.
-
Dat zit nog...
En als je de kern van de boodschap van Ursa goed vat, dan snap je waarom ik dit zeg...
U heeft een deel van mijn zin niet gelezen en weggelaten (de kern ervan) en daardoor snap je niet waarom ik dit schreef.
Ik vind dat men in gans het debat om de hete brij heen draait en volledig naast elkaar spreekt . Want als men over “de Doop†spreekt dan moet men specifiëren over welke doop men spreekt; heeft men het over de Bijbelse doop of over de RKK doop of over de studentendoop , enz.. Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen
Je citeerde een kardinaal...
Intussen lees ik het volgende in de "officiële" 'catechismus van katholieke kerk' (link: http://www.rkk.nl/katholicisme/katechismus-van-de-katholieke-kerk/blok_FBlokNo1226_1228.html):
1226 De kerk heeft vanaf de dag van Pinksteren het heilig doopsel gevierd en toegediend. De heilige Petrus verklaart inderdaad aan het volk dat diep getroffen was door zijn prediking: 'Bekeert u, en ieder van u late zich dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van zijn zonden. Dan zult gij de gave van de heilige Geest ontvangen' {Hand. 2,38}. De apostelen en hun medewerkers dienen het doopsel toe aan al wie in Jezus gelooft: joden, zij die God vrezen, heidenen. Vgl. {Hand. 2,41} ; {Hand. 8,12-13} ; {Hand. 10,48} ; {Hand. 16,15} Altijd blijkt het doopsel verbonden te zijn met het geloof: 'Geloof in de Heer Jezus, dan zult gij en uw huis gered worden', verklaart de heilige Paulus aan zijn gevangenbewaarder te Filippi. Het verhaal gaat verder: 'Terstond daarna werd hij met al de zijnen gedoopt' {Hand. 16,31-33}.1227 Volgens de heilige apostel Paulus deelt de gelovige door het doopsel in de dood van Christus; hij wordt met Hem begraven en verrijst met Hem:
1228 De gedoopten zijn 'met Christus bekleed' {Gal. 3,27}. Door toedoen van de heilige Geest is het doopsel een bad dat zuivert, heiligt en rechtvaardigt. Vgl. {1 Kor. 6,11} ; {1 Kor. 12,13}
Het doopsel is dus een waterbad waarin 'het onvergankelijke zaad' van het woord van God zijn levenwekkende uitwerking heeft. Vgl. {1 Petr. 1,23} ; {Ef. 5,26} De heilige Augustinus zegt over het doopsel: 'Het woord voegt zich bij het element en het wordt een sacrament'.
Let op de woordkeus: "Altijd blijkt het doopsel verbonden te zijn met het geloof"... Wel: met die formulering kan deze protestant het niet oneens zijn... Er bestaat een verband tussen doop en Godsvertrouwen - de geloofsband met onze Heer en Heiland. Maar over een voorwaardelijke band ("eerst geloof en dan pas doop") spreekt deze catechismus niet. En ook mijn "eigen" HC (Heidelbergse C.) niet... En ook de Schrift zie ik die eis niet stellen...
Vandaar mijn "dat zit nog"... Over item 1227 zou ik nog van mening kunnen verschillen (want in Rom 6:3 zie ik Paulus iets zeggen over een "onderdompeling/doop in Christus, onderdompeling in zijn dood") maar ook volgens deze catechismus is het fundament van de doop: Christus...
Ik citeerde geen kardinaal ik haalde een tekst aan uit een officieel document dat bekrachtigd werd door de autoriteit van Rome in de persoon van een kardinaal.
En zolang een officieel document niet officieel tegengesproken wordt door de officiële instantie die het goedkeurde blijft de inhoud van het document van kracht .
Ook al verschijnen later andere documenten die iets anders benadrukken maar het fundamentele niet benoemen of omfloerst weergeven, in dit geval het wegnemen van de erfzonde en alle andere zonden en dit enkel door een handeling.(zelfs buiten de wil van het individu om )
-
Ik vind dat men in gans het debat om de hete brij heen draait en volledig naast elkaar spreekt . Want als men over “de Doop†spreekt dan moet men specifiëren over welke doop men spreekt; heeft men het over de Bijbelse doop of over de RKK doop of over de studentendoop , enz.. Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen.
Ik vind het al behoorlijk aanmatigend dat jij je eigen visie over de doop als Bijbelse doop betiteld en dat tegenover andere dopen zet die niet in je straatje passen. De RKK doop bestaat bij voorbaat al niet overigens, dat is een term (die ook nog eens foutief is) die je ter plekke hebt verzonnen.
Het gaat hier niet om al dan niet eigen visie of aanmatiging
Ik heb enkel met teksten aangetoond dat beide "dopen" fundamenteel van elkaar verschillen en dit zowel naar inhoud als naar uitvoering.
En als dat niet zo is toon mij dat dan ook aan met teksten zowel uit de Bijbel als uit officiële RKK literatuur.
-
Dat klinkt wel als een interessant onderwerp, mits met enige elegantie, respect en vooral argumentatie uitgevoerd. Hier voert het wat te ver denk ik. Wij kunnen het leuk vinden of niet, Bijbels of niet, de leer van de RKK gaat niet even veranderen. Wees je er overigens van bewust dat een vraag als 'is dit in overeenstemming met de Bijbel?' een katholiek niet zoveel zegt. De Bijbel als fundament is een Reformatie-dingetje.
Dat gezegd hebbende geloof ik als Grefo ook dat de doop een eenmalige handeling van Godswege is. Het heeft dus weinig nut dat nog eens te herhalen als ik dat zou willen.
Na alle reacties nog eens overlopen te hebben vond ik de reactie van Ursa een goed begin om mijn mening weer te geven.
... Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen.
Dat zit nog...
En als je de kern van de boodschap van Ursa goed vat, dan snap je waarom ik dit zeg...
U heeft een deel van mijn zin niet gelezen en weggelaten (de kern ervan) en daardoor snap je niet waarom ik dit schreef.
Ik vind dat men in gans het debat om de hete brij heen draait en volledig naast elkaar spreekt . Want als men over “de Doop†spreekt dan moet men specifiëren over welke doop men spreekt; heeft men het over de Bijbelse doop of over de RKK doop of over de studentendoop , enz.. Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen
-
Dat klinkt wel als een interessant onderwerp, mits met enige elegantie, respect en vooral argumentatie uitgevoerd. Hier voert het wat te ver denk ik. Wij kunnen het leuk vinden of niet, Bijbels of niet, de leer van de RKK gaat niet even veranderen. Wees je er overigens van bewust dat een vraag als 'is dit in overeenstemming met de Bijbel?' een katholiek niet zoveel zegt. De Bijbel als fundament is een Reformatie-dingetje.
Dat gezegd hebbende geloof ik als Grefo ook dat de doop een eenmalige handeling van Godswege is. Het heeft dus weinig nut dat nog eens te herhalen als ik dat zou willen.
Na alle reacties nog eens overlopen te hebben vond ik de reactie van Ursa een goed begin om mijn mening weer te geven.
Ik vind dat men in gans het debat om de hete brij heen draait en volledig naast elkaar spreekt . Want als men over “de Doop†spreekt dan moet men specifiëren over welke doop men spreekt; heeft men het over de Bijbelse doop of over de RKK doop of over de studentendoop , enz.. Dit omdat ze allen FUNDAMENTEEL van elkaar verschillen.
De Bijbelse doop heeft het over een welbepaalde KEUZE van het individu , in dit verband de keuze om Christus te volgen en Hem te dienen en te gehoorzamen; Met als GEVOLG van deze keuze EEN OPENBARE BELIJDENIS ervan die zich veruitwendigd in een onerdompeling. (Handelingen 2:37-40)
We zien dan ook dat, in tegenstelling van wat hetgeen in bovenstaande reactie beweerd wordt, individuen meermaals gedoopt worden en dit als gevolg van een beter inzicht die ze verkregen hebben in hetgeen God van een mens verlangt.
En hij zeide tot hen: Waarin zijt gij dan gedoopt? En zij zeiden: In de doop van Johannes. 4 Maar Paulus zeide: Johannes doopte een doop van bekering en zeide tot het volk, dat zij moesten geloven in Hem, die na hem kwam, dat is in Jezus. 5 En toen zij dit hoorden, lieten zij zich dopen in de naam van de Here Jezus. (handelingen 19: 3-6)
De RKK daarentegen beschrijft de doop als een HANDELING die op zich een VERGEVING VAN DE ERFZONDE (en andere zonden) tot gevolg heeft.
Wat is het doopsel?
Het doopsel is een sacrament hetwelk, door uitwendige wassingen en de aanroeping van de drievuldigheid de mens zuivert van alle zonden
Welke zijn de uitwerkselen van de doop ?
Het doopsel vergeeft de erfzonde en alle andere zonden en straffen; het schenkt ons de heiligmakende genade; prent in onze ziel een altijddurend merkteken en maakt ons kinderen van de H.Kerk
( Mechelse Cathehismus Kard. Mercier)
Daarom was (en is ) het volgens deze leer dan ook noodzakelijk om deze handeling zo spoedig mogelijk na de geboorte toe te passen , anders is het kind wanneer het zou sterven, niet gered en gaat het (volgens deze leer althans) niet naar de hemel.
Indien er dan toch een kind sterft zonder vooraf gedoopt te worden wordt het naar wat met noemt “het voorgeborchte der hel†verwezen.
Een plaats die nergens in de Schrift wordt vernoemd maar als gevolg van voorafgaande leerstelling moest “uitgevonden†worden .
-
Een "scheppingsdag" is m.i. een periode van 6000 jaar. JHWH is dus ca. 42.000 jaar geleden met het inrichten van de aarde t.b.v. de mens begonnen.Coby die iemand vraagt of hij bij nieuwe informatie/bewijs zijn geloof zal aanpassen. Sorry maar dat vind ik hypocriet voor iemand die zegt dat de schepping 6000 jaar geleden plaats vond.
zo is het dan volgens u 3000 jaar donker (avond) en 3000 jaar klaar (morgen) geweest; echt geschikt voor de plantengroei en de ontwikkeling van dier en mens
Gelukkig zegt u erbij dat het uw inzicht is en niet dat van de bijbel
-
sommige theologen geloven dat Adam en Eva eerst in één persoon bij elkaar zaten en toen van elkaar scheidden.
Moest men alles aannemen wat de theologen beweren of eens beweerd hebben dan zou de wereld en de mensheid er nog verschrikkelijker aan toe zijn. Denk maar aan de tijd van Christus ,aan de middeleeuwen en aan beide laatste wereldoorlogen.
-
Ik hou mij niet met filosofie bezig.Het vereist nu eenmaal inzicht in de Bijbel om letterlijk en figuurlijk te kunnen onderscheiden.Je ziet dan ook dat mensen hun eigen “zicht†niet kunnen verbreden, en dus alles interpreteren in datgene waarmee men nu vertrouwd is.
Zo worden Zuid-Amerikaanse inscripties geïnterpreteerd in het hedendaagse bekende en ziet men dus ruimtevaarders, zoals von Däniken. Het is m.i. wishfull thinking.
Het scheppingsverslag is echter tijdloos gemaakt en geeft een eenvoudige opsomming weer van de schepping, op een manier dat mensen dat in de afgelopen millennia kunnen begrijpen.
De dagen zijn periodes van schepping, die tot doel had de aarde bewoonbaar te maken voor de mens, die in de 6e dag is geschapen. Vervolgens ruste God op de 7e dag en die is m.i. nog niet afgelopen. Hij is nog steeds niet met verdere scheppingen bezig gegaan..
Mooie uitleg en filosofie maar ondersteund dat eens met Gods woord dat de dagen (lange)periodes zijn van schepping.
Als God het afbakent 'het was avond geweest en het was morgen geweest' dan is dat toch duidelijk en logisch voor iedereen in gelijk welk een millennium men ook leeft.
Tenzij natuurlijk dat een andere uitleg en denkwijze van lange periodes ( in grote mate opgekomen na de tweede wereldoorlog) meestal een handige middel en verklaring is voor andere zaken zoals het elimineren van bepaalde van Gods Basiswetten, (bijvoorbeeld het vierde uit De Tien Geboden)
Paulus zei hierover:„Past op: misschien zal iemand u als zijn prooi wegdragen door middel van de filosofie en door ijdel bedrog overeenkomstig de overlevering van mensen, overeenkomstig de elementaire dingen van de wereld en niet overeenkomstig Christus†(Kolossenzen 2:8)
Het is Gods wens dat men de bijbel grondig onderzoekt en zo nauwkeurige kennis verwerft.
De Bijbel leert overduidelijk dat Gods tijdsbeleving anders is dan de mens.
Psalm 90:4 Want duizend jaren zijn in uw ogen slechts als de dag van gisteren wanneer die voorbijgegaan is, En als een wake in de nacht.
2 Petrus 3:8 Laat dit ene feit echter niet aan UW aandacht ontgaan, geliefden, dat bij Jehovah één dag als duizend jaar is en duizend jaar als één dag.
De Bijbel gebruikt vaak poëtische taal en maakt gebruik van symbolieken. Het is de kunst om die te onderscheiden. Zoals dit:
Job 38:
4 Waar bevondt gij u, toen ik de aarde grondvestte?
Vertel het mij, indien gij werkelijk over verstand beschikt.
5 Wie heeft haar afmetingen bepaald, ingeval gij het weet,
Of wie heeft het meetsnoer over haar gespannen?
6 Waarin zijn haar voetstukken met inzinking neergelaten,
Of wie heeft haar hoeksteen gelegd,
7 Toen de Morgensterren te samen een vreugdegeroep aanhieven,
En alle zonen Gods voorts juichend hun instemming betuigden?
8 En wie heeft de zee met deuren gebarricadeerd,
Die te voorschijn kwam als brak ze los uit de moederschoot;
9 Toen ik de wolk tot haar kleed maakte
En dikke donkerheid tot haar windsel,
10 En ik voorts mijn voorschrift over haar uitbrak
En haar grendel en deuren stelde,
De 10 geboden zijn aan de Joden gegeven.
Het vierde gebod luidde: „Ter gedenking van de sabbatdag, om die heilig te houden, dient gij zes dagen dienst te verrichten en moet gij daarop al uw werk doen. Maar de zevende dag is een sabbat voor Jehovah, uw God. Gij moogt generlei werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw huisdier, noch uw inwonende vreemdeling die binnen uw poorten is†(Ex 20:8-10).
De sabbat loopt van zonsondergang op vrijdag tot zonsondergang op zaterdag.
Constantijn verordende in het jaar 321 een rustdag op zondag (Lat.: dies Solis), een rustdag voor iedereen, behalve voor de boeren en de zondagsrust werd later overgenomen door de RKK.
sorry maar uw antwoord is enkel wat teksten spuien die totaal naast de kwestie zijn . Want wat God is en hoe Hij denkt is hier niet relevant.
En als voor hem duizend jaar als één dag zijn, betekent dat niet dat dit ook voor de mensheid zo is . En als Hij voor de mens tijdsperiodes duidelijk afbakent heeft dit niks te maken met het feit hoe Hij die tijdsperiodes ervaart.
En ik wist ook niet dat voor u beslissingen van mensen, in dit geval Constantijn, boven beslissingen van God staan . Wat mij betreft geloof ik nog steeds dat Gods wetten boven deze van mensen staan, wie zij ook wezen
-
Bedankt voor je reactie.
Ik ga er van uit dat we het i.i.g eens zijn dat de geestelijke en de fysieke dood twee verschillende zijn. Waarom wordt de laatste dood in openbaring dan de tweede i.p.v. de derde dood genoemd als jij gelijk hebt en ik er naast zit?
De tweede is die poel van vuur. De eerste is de lichamelijke dood.
Geestelijk dood is alleen om de staat van iemands geest aan te geven. Iemand die geestelijk leeft, gaat wel lichamelijk dood (eerste dood), maar is dan niet afgescheiden van God, maar in de hemel.
Afgescheiden zijn van God in het dodenrijk en de lichamelijke dood (eerste dood) zijn een gevolg van de geestelijke dood.
Netzoals de tweede dood. Maar geestelijk levenden gaan niet in de tweede dood, alleen geestelijk doden.
Bij Adam wordt geen onderscheid gemaakt tussen geestelijk en lichamelijk. God zei alleen Gij zult voorzeker sterven: eerst geest en dan lichaam. Dat hoort bij elkaar. De oudtestamentische heiligen zaten in het dodenrijk, niet in de hemel, ondanks dat ze heiligen genoemd worden. Dat was ook de eerste dood.
Waar haalt u eigenlijk deze redenering(en) vandaan!!?
Zeker niet uit Gods woord want dit geeft geen verschillende betekenissen aan het begrip "dood"
In Gods Woord staat het begrip "dood" voor het niet (meer) bestaan van het (vooraf) bewust levend individu.
Zowel in het OT als het NT bevinden zich alle gestorvenen (uitgezonderd enkele welbepaalde voorbeelden met een welbepaald doel)in het dodenrijk waar geen bewustzijn of kennis aanwezig is en ze zich ook niet bewust zijn van het heden of er op enerlei mate aan kunnen deelnemen.
Petrus zegt bijvoorbeeld duidelijk dat ook David zich tot op vandaag in het graf (het dodenrijk) bevind
De Bijbel kent wel twee "soorten" dood namelijk
De eerste dood een toestand waarin het individu ontbonden werd in zijn onbewuste componenten ( stof en Ruach of levensenergie) en zodoende in feite als menselijk wezen (ziel) niet meer bestaat
De tweede dood is in feite dezelfde toestand als de eerste dood met dit verschil echter dat iedereen, elk individu, uit de eerste dood zal opstaan (herschapen worden )
Maar dat zij die na hun opstanding uit de eerste dood ,de tweede dood zullen ondergaan (door vuur) voor eeuwig dood zullen blijven of met andere woorden voor eeuwig als individu of menselijk wezen (ziel) ontbonden zullen blijven en zodoende voor eeuwig niet meer zullen bestaan
Als dan in de bijbel over geestelijke "dood" gesproken wordt blijft de betekenis van het begrip dood behouden. Want geestelijk dood betekent in feite dat men geestelijk niet bestaat ( geen bewustzijn of kennis heeft) en daarom geestelijk geboren (wedergeboorte genoemd ) moet worden
-
(...)
.
Paulus leerde dat we vrij (gekocht) zijn van de wet, niet dat de wet zelf veranderd was of er bepalingen van vervallen waren.
Overigens valt het met die "wilde claim" wel mee. Nauwkeurig lezen verhelpt een hoop.
even off topic als u het mij toestaat
Ik vind uw opmerking betreffende Paulus hoogst interessant. Namelijk dat wij vrijgekocht zijn van de wet (dus van de gevolgen ervan ; namelijk de dood) Maar dat de wet zelf niet veranderd was (is) of er bepalingen van vervallen waren (zijn)
Misschien kan u het even in herinnering brengen als het in een andere topic gaat over het elimineren van bepaalde stukken uit de tien geboden (het vierde bijvoorbeeld)
-
Mooie uitleg en filosofie maar ondersteund dat eens met Gods woord dat de dagen (lange)periodes zijn van schepping.
Als God het afbakent 'het was avond geweest en het was morgen geweest' dan is dat toch duidelijk en logisch voor iedereen in gelijk welk een millennium men ook leeft.
Tenzij natuurlijk dat een andere uitleg en denkwijze van lange periodes ( in grote mate opgekomen na de tweede wereldoorlog) meestal een handige middel en verklaring is voor andere zaken zoals het elimineren van bepaalde van Gods Basiswetten, (bijvoorbeeld het vierde uit De Tien Geboden)
Uit Paulus woorden in Hebreeën 4:1-11 kun je opmaken dat de zevende dag nog voortduurt. Want christenen kunnen a.h.w. deze rustdag nog ingaan door geloof en gehoorzaamheid.
lees eerst eens wat er staat en niet wat u denkt of geleerd werd wat er zou moeten staan.
De context waarin hoofdstuk vier geschreven is staat in hoofdstuk drie ( trouwens de oorspronkelijke tekst bevat geen indeling in hoofdstukken zodat u steeds alles wat vooraf gaat en erna komt dient te lezen)
En het gaat hier vooral over het ongeloof en de gehoorzaamheid van het joodse volk zodat zij het beloofde land niet hebben kunnen betreden maar allen in de woestijn zijn omgekomen
(dit is pas later aan hun kinderen toegestaan)
Hoofdstuk vier vers elf geeft dan ook de raad aan de gelovige om niet hetzelfde te doen door ongehoorzaam te zijn aan Gods geboden en zodoende het eeuwig leven (het beloofde land ) te verliezen.
Dit alles heeft dus rechtstreeks niets te maken met een tijdsbepaling van een welbepaalde dag
Onrechtstreeks heeft het wel te maken met gehoorzaamheid aan Gods geboden en het gebod van te rusten op de zevende scheppingsdag ( de sabbatdag) is daar een essentieel onderdeel van.
Hetgeen Paulus hier schrijft bevat dan ook de verwittiging voor het gevaar om het eeuwig leven verliezen door ontrouw aan God te zijn en de zevende dag van de week, als herinnering aan deze scheppingsdag, te verwerpen.
-
Ik heb sinds kort een nieuw vriendje
Maar er is ook een probleempje; hij is met zijn ex al naar bed geweest.
Ik ben zelf ook geen maagd meer dus het is heel hypocriet van mij, maar ik heb hier zo ontzettend veel last van, dat hij alles wat wij delen ook al met een ander heeft gehad.
Alles wat wij doen, ik weet dat ik niet zijn eerste was en dat hij deze gevoelens ook al met een ander heeft gedeeld.
Als ik eraan denk word ik gewoon jaloers, terwijl ik natuurlijk weet hij nu niks meer voor haar voelt.
Dat komt ook omdat het tussen mij en mijn ex helemaal niet zo serieus was en hij met zijn ex wel een serieuze relatie heeft gehad. Hij voelt voor mij wel als mijn 'eerste'
Wie kent dit probleem en hoe kan ik het loslaten? Is het raar om er met hem over te praten?
En, hoe kijkt God er tegenaan als je met meerdere mensen voor het huwelijk het bed hebt gedeeld, is dit in Zijn ogen erg? Want je leest toch in de Bijbel ook dat de godvrezende Koningen meerdere vrouwen hadden? Als God dit erg vond had Hij er toch wel wat van gezegd?
Het topic gaat over vriendschap en relaties, maar in uw vraag betrekt u er God (dienst) bij en daarom wil ik ook vanuit dit oogpunt antwoorden.
Er is een Bijbels principe dat stelt " met de maat waarmede je meet zal je ook gemeten worden"
Het kan ook gesteld worden als: doe je zoals de anderen dan zal je ook ontvangen als de anderen met de voor - en nadelen daaraan verbonden.
doe je zoals een Christen (een gehoorzame aan christus) dan zal je ook ontvangen als een Christen met de voor- en nadelen daaraan verbonden.
Dit betekent dan ook als je de liefde beschouwt als een gevoel ( de zogenaamde vlinders in de buik) dan zal je ook "vlinderen" van de een naar de ander met hoogten en laagten met seksuele vrijheden partnerruil, voorhuwelijkse betrekkingen enz en ook deel kunnen uitmaken van ongeveer 70 Ã 80% huwelijken die op echtscheiding uitdraaien.
Ga je daarentegen de Bijbelse bepaling van liefde hanteren namelijk dat liefde in feite een principe is van dienstbaarheid aan een ander; dan zal je (en uw vriend)de tijd moeten nemen en het respect voor het eigen lichaam en dat van een ander moeten aanvaarden door gedurende de tijd voorafgaand aan de belofte van wederzijdse trouw voor gans het leven ( het huwelijk) af te zien van seksuele betrekking met elkaar.
Liefde, respect, zelfbeheersing en trouw kunnen in die tijd dan ook groeien wat op zich al een zekerheid inhoud voor de komende huwelijksjaren wanneer het eens moeilijk zal gaan tussen de partners onderling( wat vroeg of laat eens staat te gebeuren)
wil je uw problemen kwijt dan zal je (jullie) drastisch moeten kiezen voor het laatste en je(jullie) karakter door God laten vormen om uw aandacht op dienstbaarheid en overgave te vestigen in de plaats van de jaloezie die zich nu bij u aan het installeren is.
Kiest u er echter voor om aan uw oude levensinzichten en gewoontes vast te houden dan heb je de overgrote kans om de weg te gaan die velen u zijn voorgegaan een weg van veel vrijheid met daaraan verbonden veel miserie en verdriet
-
Het vereist nu eenmaal inzicht in de Bijbel om letterlijk en figuurlijk te kunnen onderscheiden.Maar omdat iets eenvoudig voorgesteld wordt betekent niet dat het niet beantwoord aan een feitelijke realiteit, in dit geval hier een feitelijke en werkelijke afgebakende tijdsperiode beschreven als "het was avond geweest en het was morgen geweest" benoemd als één dag.En deze benaming (dag) en de periodische afbakening ervan ( avond geweest en morgen geweest) blijft vervolgens gelden binnen gans het verder verloop van de Bijbel
Want de kunst ligt er steeds in om zaken of dingen die op zich zeer moeilijk en ingewikkeld zijn eenvoudig en verstaanbaar voor te stellen, en die kunst bezit onze God als geen ander.
Je ziet dan ook dat mensen hun eigen “zicht†niet kunnen verbreden, en dus alles interpreteren in datgene waarmee men nu vertrouwd is.
Zo worden Zuid-Amerikaanse inscripties geïnterpreteerd in het hedendaagse bekende en ziet men dus ruimtevaarders, zoals von Däniken. Het is m.i. wishfull thinking.
Het scheppingsverslag is echter tijdloos gemaakt en geeft een eenvoudige opsomming weer van de schepping, op een manier dat mensen dat in de afgelopen millennia kunnen begrijpen.
De dagen zijn periodes van schepping, die tot doel had de aarde bewoonbaar te maken voor de mens, die in de 6e dag is geschapen. Vervolgens ruste God op de 7e dag en die is m.i. nog niet afgelopen. Hij is nog steeds niet met verdere scheppingen bezig gegaan..
Mooie uitleg en filosofie maar ondersteund dat eens met Gods woord dat de dagen (lange)periodes zijn van schepping.
Als God het afbakent 'het was avond geweest en het was morgen geweest' dan is dat toch duidelijk en logisch voor iedereen in gelijk welk een millennium men ook leeft.
Tenzij natuurlijk dat een andere uitleg en denkwijze van lange periodes ( in grote mate opgekomen na de tweede wereldoorlog) meestal een handige middel en verklaring is voor andere zaken zoals het elimineren van bepaalde van Gods Basiswetten, (bijvoorbeeld het vierde uit De Tien Geboden)
Kinderdoop: Traditie of bewuste keuze?
in Geloof algemeen
Geplaatst
Misschien dan toch nog maar een (laatste )poging want u bent zeer handig in het steeds ontwijken van een duidelijke en eenvoudige vraag
U stelde eerst dat u akkoord ging met een versie waarvan ik dan beweerde dat deze versie naast de kwestie handelde die besproken werd in een ander document dat ik gebruikte om aan te tonen dat men hier steeds rond de hete brij rondtoert omdat men éénzelfde woord, namelijk "doop" gebruikt voor zaken die fundamenteel van elkaar verschillen en zodoende verschillende betekenissen voortdurend doorheen elkaar gehaspeld worden .
Namelijk de doop van de RKK die fundamenteel verschillend is van de Bijbelse doop
Het gaat hier dus niet om een of andere leerstelling te onderschrijven maar om een logische vaststelling:
ten eerste dat het ene document duidelijke taal spreekt betreffende de betekenis, inhoud en handeling die de RKK aan het woord "doop" geeft en het andere document het kernpunt links laat liggen en meer algemene omfloerste (beter gezegd eucumenische)taal gebruikt, maar het eerste document daarom niet tegenspreekt.
En ten tweede, en nu misschien meer duidelijk ;vindt u dat de leer van het verwijderen van de erfzonde en andere zonden enkel door een uitwendige handeling, onafhankelijk van de keuze of toestemming van het individu, bestaande uit een wassing en aanroeping in overeenstemming is met de Bijbelse idee en beschrijving van de doop, namelijk een publieke onderdompeling als gevolg van een keuze gemaakt door het individu zelf?
U heeft natuurlijk het recht om terug rond de pot te draaien maar mijn bedenking is dan ook waarom neemt u deel aan discussies als deze als je niet bereid bent uw eigen inzicht of standpunt op een duidelijke vraag van iemand anders mede te delen.