tucker

Ik zie niet zo in wat er aan de OP beledigend is?

Aan de OP niet, maar eerdere reacties waren toch lichtelijk 'bashend' getint. En daarom is het goed om dat eens op een plaats uit te klaren waar we het kunnen waarderen.

(Misschien een stuk dubbel gepost omdat een ander topic door de moderators werd bijgewerkt)

Hier op het forum komt regelmatig een beeld naar boven van de God van de Christenen als een micromanager die de gelovige (of ieder mens) bij elk detail van zijn leven bij kan (en ook wil) bijstaan. Ik vind dat beeld beangstigend voor mij, maar ook beledigend voor een eventuele God.

(Zie oa topic over emigratie, maar ook topics in de bekentenissen of andere voorbeelden).

Ik heb er persoonlijk geen last van deze micromanager. Zeker niet als hij andere "micromanaget" en niet mij, totdat iemand denkt dat het micromanagment van de Allerhoogste mijn persoonlijke vrijheid aantast. Maar als iemand denkt dat God zo met hem meedenkt heeft die persoon een probleem met zijn zelfbeeld, en dat is iets waar ik me druk om kan maken. Ik denk dat een mens gelukkiger leeft zonder voortdurend te denken "wat vind God hier van?"

Mijn God micromanaget niet. Hij heeft mij vrije wil en een goed stel hersens meegegeven. Ik denk dat als je God als "de grote poppenspeler" ziet, die overal en altijd aan de touwtjes trekt, je er een naar Godsbeeld op nahoudt. Dit impliceert namelijk:

• Alles wat er gebeurd, is door God geregeld en gewenst.
  Oorlog gebeurd en is dus door God geregeld en gewenst.
  Oorlog is haat en vernietiging.
  God wil dus haar en vernietiging
  Enzovoorts

Dat Godsbeeld houd voor mij geen stand omwille van mijn geloof in Jezus Christus, Gods Eniggeboren Zoon. Zijn boodschap is:

God is daarmee liefde (wie Mij kent kent de Vader.. cfr. Joh 8) en de Liefde kent geen haat of vernietiging (1 Kor 13 zo u wil). En daarmee kan voor mij zo'n beeld niet overeind blijven. Dan zouden vragen zoals: Waar was God toen de terroristen een bom lieten afgaan tussen onschuldige slachtoffers enzovoorts, vragen worden die alleen kunnen beantwoord worden met een ontkenning van God. (Zonder hier Descartiaans te gaan doen.)

Daarnaast snap ik de houding van Christenen niet. De God van de Christenen is verantwoordelijk voor een immens complexe schepping en heeft dat, volgens die leer, perfect gedaan. Is het niet beledigend voor die God dat jij verwacht dat hij met je meedenkt in dit soort triviale zaken? Alsof je een hersenchirurg vraagt een pleister op een plek te plakken waar je zelf heel goed bij kan.'

En het is ook nog eens indirecte kritiek op de schepping. God heeft ons geschapen met kracht in de armen, zintuigen om mee waar te nemen, hersenen om mee te denken, een handleiding om het leven mee te leven en de vrije wil om keuzes mee te maken. Is het dan nodig om hem met elk wissewasje lastig te vallen?

Het verlies van Olorins hoogachting is weliswaar pijnlijk, maar niet genoeg om mijn mening hierover te veranderen.

Kan iemand deze ketter een ander antwoord geven dan "God wil nu eenmaal en relatie met ons?"

Als ik aan God om bijstand vraag, dan doe ik dat omdat ik:

*Zelf het antwoord niet ken

*De moed (nog) niet heb om aan het antwoord tegemoet te komen

*Mijn liefde voor een ander wil uitspreken en dit aan God toevertrouw

Of ik antwoord krijg is een tweede. Het is overigens een opdracht van Christus zelf:

The ways of the Lord run in mysterious ways. Sommigen beweren antwoorden ontvangen te hebben, of aanwijzingen. Of dit waar is, weten we pas op de Dag des Oordeels.

Daarmaa beledig ik God niet, ik eer Hem juist: ik leg mijn diepste vragen, twijfels, ideën en gevoelens aan Zijn voeten. Omdat ik Hem zo Hoogacht, zo blij ben met Zijn Schepping en dat Hij ons verlost heeft in Zijn Zoon. En misschien omdat ik mijzelf zo klein acht, in Zijn onmetelijk grote schepping, dat ik het zelf niet allemaal aankan.

Overigens, en daar heb je gelijk in, vertrekken alle Christelijke theologische concepten, vanuit het geloof dat God bestaat en dat Jezus zijn Eniggeboren Zoon op aarde is. Zolang je dat niet gelooft (of bereid bent dit for the sake of arguement aan te nemen), kun je de beredenering als quatsch afdoen. Ik hoop dat je hiertoe wel bereid bent

Ik denk dat jij je eigen belang een beetje aan het overschatten bent. Van de miljarden mensen die leven, nog gaan leven, of geleefd hebben ben jij er slechts één en in het twijfelachtige geval dat er een god is denk ik niet dat die zich bezig houdt met de vraag of jij ergens wil wonen, laat staan dat die god er een moreel oordeel over velt.

Of God bestaat is een andere discussie denk ik (niet dat ik twijfel aan Zijn bestaan, maar goed). Ik zou niet weten waarom God zich niet met één mens zou bezighouden: hij heeft toch ook één jonge vrouw gevraagd om de moeder van Zijn Zoon te worden? Ook aan de profeten heeft Hij steeds een persoonlijke openbaring geschonken.. meestal dan toch.

Dat God niet altijd aan de touwtjes trekt, wil niet zeggen dat Hij geen bedoeling heeft met de mens. Dat de mens geen roeping kan voelen (weten =! voelen). Daarnaast spreekt Jezus over vele gaven en één Geest: je wordt opgeroepen om te ontdekken wat jouw gaven zijn om te werken aan Gods rijk. En als dat inhoudt dat je moet emigreren.. so be it lijkt mij.

Nu nog afwachten hoeveel dames zich geroepen voelen tot het politieke ambt binnen de SGP. Ik ben benieuwd wie het voortouw gaat nemen en de eerste SGP politica gaat worden.

[offtopic]Dat iets mag, wil nog niet zeggen dat het binnen een gemeenschap gewenst of gewaardeerd wordt. En ik denk/vrees dat de SGP heren duidelijk zullen laten merken het niet zo tof te vinden. Of het dan nog een toffe samenwerking wordt durf ik hardop te betwijfelen. [/offtopic]

Moeilijke vragen RK Diaken. De staat maakt uiteindelijk op een democratische wijze de wetten en daar hebben wij, als we in Nederland willen blijven, ons aan te houden. Zonder wetgeving wordt het een janboel en daar zit ik in ieder geval niet op te wachten.

Dat iets mag, wil nog niet zeggen dat je het zelf moet doen: het is legaal om vuurwerk te kopen en af te steken binnen de gestelde termijn. Dat neemt niet weg dat ik er een schurfthekel aan heb en er dus niet (meer) aan meedoe.

Ik vind het niet tof dat m'n buurman dat wel doet, maar ik kan alleen maar hopen adt hij er volgend jaar tabak van heeft. En hem eventueel uitleggen waarom ik er niet blij mee ben. Maar ik kan hem niet dwingen, tenzij hij mij met zijn acties beschadigd.

Het eerste wat in mij opkomst is dat God Zijn volk ook nogal wat omzwervingen heeft laten doen en dat het nu over heel de wereld verspreid is. Zelf ben ik ook wat ze noemen een 'educatie-immigrant' maar heb er nooit bij stil gestaan dat God dat misschien wel verkeerd zou vinden.

Mensen hebben wel vaker dingen gedaan die afwijken van de norm (sorry ben psychiatrie aan het studeren..) omdat ze een ingeving kregen ergens naar toe te moeten gaan. De Christelijke uitleg die vaak gegeven wordt is dat de Heilige Geest ze daartoe heeft bewogen, of soms zelfs dat God hen zelf riep. Uit het NT/OT kunnen we opmaken dat dit geen bevlieging van deze tijd hoeft te zijn, maar dat het iets is wat al bekend is vanuit de pre - en vroegchristelijke periode.

Ergo: als jij denkt dat je in Californië moet zijn, om daar aan het Rijk Gods te werken: go ahead. Je komt er vanzelf achter als het niet zo is denk ik dan. Bouw wat zekerheden in zodat je eventueel terug kan, maar dat is een advies en dat moet ik eigenlijk niet doen. Alleen jij kunt zeggen wat jouw gevoel is, en als dat goed is, wat houdt je tegen?

Geen omdat het me enorm afleidde. Al had ik het opgezet omdat mijn buurman vreselijk zijn neus zat op te halen. Toen draaide ik waarschijnlijk iets Gregoriaans. Toen verhuisde mijn buurman (of ruimde iig zijn spullen op en kwam niet meer terug) en kon ik de muziek afzetten en in stilte verder studeren.

Ik lees al sinds drie jaar mee met het leesrooster van de RKK. Die geeft (iig in Vlaanderen) een boekje uit met de tekst die die dag in de H. Mis gebruikt wordt, inclusief de bijbehorende Heilige of feestdag.

Ik en de Paus zullen misschien best vriendjes worden, maar onze ideeën zullen niet overeenstemmen. Of Pasen en Pinksteren moeten op één dag vallen. Ik kijk niet eens meer om als er geroepen wordt dat Zijne Heiligheid weer druk doende is om haat en verdeling te zaaien. Ik ben niet eens verbaasd dat Hij in mijn ogen exact het tegenovergestelde doet dan wat Christus ons vroeg. Dat neemt niet weg dat ik er wel van baal als nieuwszenders er een eigen interpretatie aan geven: zeg gewoon dat de Paus heeft gezegd dat een traditioneel gezin het enige goede is. Maar daarmee zeggen ze niks nieuws natuurlijk, want dat de Paus dat vind wisten we allang.

Het ziet er inderdaad naar uit.

Wij hebben thuis een poezenbeest:D Helaas op kot geen beestenboel, maar zodra ik op eigen benen sta loopt er bij mij in huis ook een poezenbeest rond. Kwestie van gezelschap en overcuteness in huis te halen:) Bovendien is een kat africhten, ehm ik bedoel verzoeken om niet iedere plaats als haar troon te beschouwen, een battle of characters:)

[offtopic] 6 uur in de morgen is te vroeg om deftig te typen [/offtopic]

Zwemmen. Na een geslaagde dag in het ziekenhuis, aan de correcte zijde van het bed welliswaar en na een degelijke evaluatie.

Veel te vroeg uit m'n bed vallen en daarna stage gaan lopen. Tussentijdse evaluatie

Olorin, je slaat de spijker op de kop. Uiteindelijk, in the end zoals engelstaligen het zo mooi zeggen telt alleen de Liefde. De diepbewogen Liefde voor God en voor je naasten, zoals Christus het ons verteld.

De Bijbel vertelt mij in principe best veel over wat ik als Christen wil weten, waarin Christus Jezus zelf aangeeft wat belangrijker is.

En ik denk/hoop/bid dat deze Liefde, deze enorme drijfveer weerstand kan bieden aan de grootste vijand. In de naam van Liefde is ook al veel mis gegaan, maar vanuit de Liefde zou in principe niets mis kunnen gaan. (Zie het contrast tussen 'in de naam van' en 'vanuit de'.)

Ik maak ook altijd een onderscheid tussen het clubje mensen wat zich samen de kerk noemt, waarin vanuit organisatorisch oogpunt een hiërarchie is ontstaan. Daartegenover zet ik de Kerk met hoofdletter K, wat armen en voeten geeft aan de opdracht van Christus om God Lief te hebben en je naasten zoals jezelf.

Wat ik jammer vind, is dat ik vaak niet de kans krijg om mijn geloof uit te leggen. Mijn gevoel om Lief te hebben wordt daarbij vaak geweld aangedaan. Door anderen, of soms door mijzelf als ik iets stoms doe.

Ok het bovenste gedeelte snap ik nu. De laatste alinea nog niet, al lijkt het met de heilsgeschiedenis van het Joodse volk te maken te hebben. Wil je dat nog een beetje duiden?

Het klinkt heftig maar de kern ontgaat mij. Gebrek aan Bijbelkennis kan misschien de oorzaak zijn, iemand bereid mij deze enigzins uit te leggen?

Hoi IkBenBen,

ik sluit me aan bij wat Robert zegt. De Eucharistie is niet het moment om uitgebreide catechese te geven, zoals dat tijdens een (Avondmaal)dienst gebeurd bij de Protestanten. Daar zijn losse gebedsmomenten, bijbelgroepen enzovoorts beter voor geschikt. Daar heb je ook de mogelijkheid te discuzeuren over de inhoud zonder dat je daarmee de 'sacrale' sfeer doorbreekt die er tijdens een goede viering hangt.

Katholieke vieringen trekken mij om dezelfde reden erg aan, een goede liturgie, op de Schrift gestoelde muziek en een sacrale sfeer. Ook gregoriaans, of gezongen psalmen kunnen mijn oor bekoren.

Mijn kennis haal ik elders, tijdens voorbereidingen voor gebedsmomenten of in gesprekken met vrienden.

Een welgemeende proficiat!

De werkelijkheid is "weerbarstiger" vrees ik. Stel dat we een PVV-meerderheid aan het roer krijgen, moeten we dan alle politieagenten (en andere ambtenaren) dwingen om een "inhumaan vreemdelingenbeleid" uit te voeren??

De "kleur" van de overheid wijzigt van tijd tot tijd. Moeten dan keer op keer "onwillige ambtenaren" op non-actief worden gezet? Of moeten we zo niet met elkaar willen omgaan???

Dat is het risico van de democratie. Je moet keer op keer besluiten of jij je daar nog in kunt vinden. Als dit niet zo is, dan zul je keuzes moeten maken. Risico van het vak inderdaad.

De analogie blijft gelden: als mijn baas besluit dat ik mag gaan assisteren in de abortuskliniek ga ik ander werk zoeken. Dan heeft zijn beslissing mijn baan gekost, helaas.

Heel eenvoudig te beantwoorden: ja, want als ambtenaar vertegenwoordig je de wet. De Nederlandse wet staat het trouwen van twee mensen van hetzelfde geslacht toe. In principe vind ik dat je daarop geen uitzonderingen maakt. Ik ben zelf verpleegkundige in opleiding en mij boeit het geen sikkepit of iemands partner man of vrouw is. Ik wil het wel weten, om pijnlijke vragen/vergissingen te voorkomen.

Dan het puntje gewetensbezwaren, zolang er in een gemeente maar voldoende ambtenaren zijn die het huwelijk wel willen sluiten maakt het mij geen klap uit of er ambtenaren zijn die het niet doen. Dat hoeft het paar zelfs niet persé te weten, als ze een afspraak gaan maken kan de desbetreffende secretaresse simpelweg een niet-gewetensbezwaarde ambtenaar toewijzen. Gezien de wet gewijzigd is, lijkt het me wel de bedoeling dat er op den duur alleen nog niet-gewetensbezwaarde ambtenaren zijn. Er is werk zat in het ambtenarenapparaat zonder als ambtenaar van de Burgerlijke Stand op te moeten treden. Als hetje niet zint de wet te volgen op dit gebied, moet je een ander werkveld zoeken.

De analogie naar mijn vak is eenvoudig: ik wens niet betrokken te worden in assistentie bij abortus tenzij het leven van de moeder in gevaar is. Een collega die dit wel doet zal ik een wenkbrauw bij optrekken maar ik ga hem/haar niet actief verhinderen waar ze achter staat. En waarom ik dan niet uiteindelijk vervangen moet worden door een pleeg die wel helpt bij abortussen is simpel: ik doe een poging om de afdelingen waar dit gebeurd te vermijden omdat mijn werkinteresse toch elders ligt.

Jappie; ik ben akkoord met je dat je ermee wordt gebore; evenwel werd je van God niet zo geschapen. De geaardheidsverandering vindt plaats in de moederschoot.

Wat is voor jou het verschil tussen: niet zo door God geschapen en je geaardheid wordt gevormd in de moederschoot?

Dan heeft God daar toch ook een hand in als je dat tenminste gelooft?

Nu ben ik niet zo'n enorme voorstander van het OT om 'bewijs' op te baseren, maar afgaande op deze passage lijkt het me moeilijk om het niet te geloven. Persoonlijk denk ik dat je homo geschapen bent en dat het niet mogelijk is om daar iets aan te veranderen. Wat je er mee (mag/moet) doen, is natuurlijk een heel andere discussie.

Schrijf ik Hollands? Denk dat dat komt doordat ik jarenlang moderator was van Bokt.nl, zal daar wel mee te maken hebben. Met teken heb ik al veel ervaring, deze kan geen lyme geven, want hij heeft max. een uurtje "in" me gezeten. Voor lyme moet je toch al naar minimum 24 uur gaan. Maar ik reageer wel telkens allergisch. Zo kon ik twee jaar geleden met een paars-zwarte voet een tijdje niet wandelen en zo. Heel naar.

Hasselt is ongeveer een half uurtje rijden van de grens, dan kan je naar Eindhoven of Maastricht.

[zustermodus]

De teek -kan- wel de bacterie die Lyme veroorzaakt (Borelia burgdorferi) overdragen, maar de kans is klein vanwege de contacttijd. Dit heeft voornamelijk met de mogelijkheid van irritatie te maken. Doordat de teek kort aanwezig is, is de kans dat deze geïrriteerd raakt door iets en dus zijn inhoud in je uitspuwt klein. Het is echter nog wel mogelijk!

[/zustermodus]

Vervelend dat je allergisch bent voor zulke beten, je zou eens moeten laten nagaan of dat voor meer bloedverdunners geld.

Ik sluit me aan bij RobertF voor wat betreft de Mis. Daarna cremeren en uit laten waaien op in het bos, waar je stond plaats je een klein rechthoekig plankje met een grote cirkel en een stip erin. Naam eronder, eventueel wat data en verder niet teveel poespas.

Grote cirkel met stip: "einde spoor" signaal van de scouts. Symbool voor het begin en het einde en alles waar ik voor sta en stond.

Wekelijks, in principe naar de H. Mis en zo'n drie tot vier keer per maand naar de Vespers. Gewoon omdat ik Gregoriaans tof vind en de sfeer enorm is. Naar de H. Eucharistie, omdat ik het in die kapel gewoon fijn vind. En omdat er mensen zijn die elk met hun eigen verhaal lief hebbend voor God staan.

Ik moet wel enorm pijn in m'n sodemieter of vreselijk veel werk vlak voor een deadline hebben wil ik niet gaan. Op zondag ga ik niet, dat is mijn enige dag waarop ik redelijkerwijs kan uitslapen. Woensdag is mijn Kerkdag:)

Ubuntu 12.04 FTW. Op alle systemen die ik onder m'n vingers krijg: als het aan mij ligt. Stabiel, snel, betrouwbaar en alles wat -ik- met een pc wil doen gebeurd (almost) feilloos. Zelfs een usb geluidskaart werkt on-the-fly, dus ik heb niks te zeuren:D

Ik kende deze uitleg al, maar het is tof om hem nog eens te lezen! Dank je:)