Pange Lingua Gloriosi

[Hermanos2 549]

1 uur geleden zei Tomega:

Als je lang genoeg kneed, krijg je alle oneffenheden eruit. maar het Woord van God, is niet gemaakt als kneedgum en was in de handen van de harmoniserende mens, maar het Woord van God is tempex voor radicale geesten, waar een enkele vonk en mindere secuurheid van grote impact kan zijn.

Het spanningsveld tussen harmonie en heiligheid, kun je niet wegnemen met een zacht woord of een relativerende discussie.
Harmonie die zich richt op harmonie onderling, komt met het streven daarnaar in principe op afstand van God te staan.
Want voor harmonie heeft de mens God niet nodig. Een kaartclub of voetbalvereniging kan volstaan.
Voor eensgezindheid onder mensen, is slechts nodig dat zij van eenzelfde emotie en gezindte zijn.
Heiligheid en zuiverheid en waarheid is mogelijk, maar hoeft daar niet per se een plaats en rol.
Laat staan dat God die hoog in de hemel is, node wordt gemist voor de onderlinge harmonie. 

Harmonie die zich richt op God, raakt los van de harmonie onder mensen.
Want het zoekt niet eerst de mens, maar het zoekt eerst God.
En pas dan komt vanuit het heilige en zuivere van God,
een plaats en een rol voor de onderlinge harmonie.

Maar daar wordt harmonie geen harmonie meer genoemd.
Dar wordt rust geen rust meer genoemd.
Maar daar wordt voortdurend het geestelijke strijdperk gezien,
van goed en kwaad en van God en de mens,
en van verleiding en roeping, en van zuiverheid en onzuiverheid.
Dat geeft geen rust en geen harmonie, en dat noemen we ook niet zo.
Maar dat heet de Rust van Christus, en is strijd met de duivel, en onszelf,
tot verheerlijking van God. Dat geeft iets bijzonders,
dat door een derde weer harmonie wordt genoemd.

Dat Gods zegen daar komt, en harmonie en vrede geeft,
is niet aan de mens, en ook niet aan de geesten.
Maar het is aan God, en Wat Hij zegt, en wat de mens daarmee doet.
En wat dan komt, is een verrassing. De geesten zoeken macht en kracht.
Wat daarvan van de heilige Geest is, laat zich niet altijd herkennen.
Want de mens loopt zo hard van stapel, en is zo grillig onwettig,
dat wet en geest en liefde, zelden samen eenheid krijgen.

Woorden als harmonie en liefde en eensgezindheid
zijn niet goed uit te leggen, zonder de haat en strijd die de geesten aandrijft,
om maar toegang tot en greep op die begrippen te kunnen krijgen.
Dat is niet van oude taal en andere culturen,
maar van de actualiteit van de tijdgeest nu.

1Petrus 3:8-17
En eindelijk, zijt allen eensgezind, medelijdend, de broeders liefhebbende, met innerlijke barmhartigheid bewogen, vriendelijk;
Vergeldt niet kwaad voor kwaad, of schelden voor schelden, maar zegent daarentegen; wetende, dat gij daartoe geroepen zijt, opdat gij zegening zoudt beërven. Want wie het leven wil liefhebben, en goede dagen zien, die stille zijn tong van het kwaad, en zijn lippen, dat zij geen bedrog spreken; Die wijke af van het kwade, en doe het goede; die zoeke vrede en jage denzelven na.
Want de ogen des Heeren zijn over de rechtvaardigen, en Zijn oren tot hun gebed; maar het aangezicht des Heeren is tegen degenen, die kwaad doen.
En wie is het, die u kwaad doen zal, indien gij navolgers zijt van het goede?
Maar indien gij ook lijdt om der gerechtigheid wil, zo zijt gij zalig; en vreest niet uit vreze van hen, en wordt niet ontroerd;
Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.
En hebt een goed geweten, opdat in hetgeen zij kwalijk van u spreken, als van kwaaddoeners, zij beschaamd mogen worden, die uw goeden wandel in Christus lasteren.
Want het is beter, dat gij, weldoende, (indien het de wil van God wil) lijdt, dan kwaad doende.

Spijt me Tomega, maar zoveel tekst kan ik niet meer verteren vanaf een scherm. Papier is geen probleem maar scherm geeft mij dikke koppijn. Dat trek ik niet meer.

[Tomega 311]

1 uur geleden zei Hermanos2:

Spijt me Tomega, maar zoveel tekst kan ik niet meer verteren vanaf een scherm. Papier is geen probleem maar scherm geeft mij dikke koppijn. Dat trek ik niet meer.

Geen probleem. Hier komt de paracetamolversie:

4 uur geleden zei Hermanos2:

Bedenk dat teksten oorspronkelijk in een andere taal zijn geschreven en duizenden jaren geleden.

Woorden als strijd en haat zijn echt goed uit te leggen vanuit die achtergrond.

Woorden als 'harmonie' zijn niet goed uit te leggen, zonder de haat en strijd die de geesten aandrijft.
Dat is niet van oude taal en andere culturen, maar van de actualiteit van de tijdgeest nu.

Het spanningsveld tussen harmonie en heiligheid, kun je niet wegnemen.
Harmonie die zich richt op God, zoekt niet eerst de mens, maar het zoekt eerst God.

1Petrus 3:8-17
zegent daarentegen; wetende, dat gij daartoe geroepen zijt, opdat gij zegening zoudt beërven. 
Want de ogen des Heeren zijn over de rechtvaardigen, en Zijn oren tot hun gebed;
Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; bereid tot verantwoording aan een iegelijk.

[Hermanos2 549]

1 minuut geleden zei Tomega:

Geen probleem. Hier komt de paracetamolversie:

Woorden als 'harmonie' zijn niet goed uit te leggen, zonder de haat en strijd die de geesten aandrijft.
Dat is niet van oude taal en andere culturen, maar van de actualiteit van de tijdgeest nu.

Het spanningsveld tussen harmonie en heiligheid, kun je niet wegnemen.
Harmonie die zich richt op God, zoekt niet eerst de mens, maar het zoekt eerst God.

1Petrus 3:8-17
zegent daarentegen; wetende, dat gij daartoe geroepen zijt, opdat gij zegening zoudt beërven. 
Want de ogen des Heeren zijn over de rechtvaardigen, en Zijn oren tot hun gebed;
Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; bereid tot verantwoording aan een iegelijk.

Waarvoor mijn oprechte dank. Ik hecht waarde aan jouw woorden. Dus ik wil ze ook lezen.

[Tomega 311]

Op 27-4-2023 om 19:19 zei Hopper:

Je zegt het zelf al: Alles wat uit God is en uit Christus is één met zichzelf (en in zichzelf).   Maar de schepping (het geschapene) is helemaal niet één met zichzelf.  Overal zien we hoe de schepsels elkaar bevechten en tekeer gaan.  Dat is inherent aan de schepping, daar kan God ook niks aan veranderen.  (En weg is de almachtige God)

Alles wat in het vlees is, is doorgaans in conflict.  Het volgens van Jezus is dan ook een geestelijke weg.  Alleen in de wereld van de geest is het oorspronkelijke één-zijn terug te vinden.  Enerzijds gaat dat niet met het zwaard (Mat. 26:52) , anderzijds zal de mens toch op enige wijze het zwaard moeten hanteren.   Dat staat dan weer in Matteüs 10:34-36.  Dat is een brute, gewelddadige tekst die Jezus daar uitspreekt: 

""Jullie moeten niet denken dat Ik ben gekomen om vrede te brengen op de aarde. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar strijd. Ik kom strijd brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, en tussen een vrouw en haar schoonmoeder. De mensen met wie je in één huis woont, zullen je vijanden zijn.""

Alleen in Christus kan de mens tot rust komen en dat gebeurd op vrij heftige wijze zoals Matteüs 10:34-36 aangeeft.  Om geestelijk tot volledige wasdom te komen en tot één-zijn dienen we ons af te keren van al het geschapene.  

Het is wat je zegt. Alles wat je hier zegt. Inclusief de spot dat de almachtige God weg is. Twee engelen of cherubs joegen de mens uit de aanwezigheid van God, wat in een setting van actie en reactie betekent dat God zich afkeerde van de mens. God is weg.

De geesten kunnen kiezen om beslag te leggen op de mens. Dat klinkt overdreven en beheersbaar voor de mens, want de mens kan zich oefenen in bewustwording en wapening. Maar de mens kan vaak niet onderscheiden of hij zichzelf is, of dat wie hij is in feite een weergave is van de geesten die hem beheersen. Dat het zo werkt weet iedereen. want een goed boek of een goede film en ook een goed en karaktervol gehouden betoog kan een volledige acceptatie geven van de geest die spreekt - hoewel kan blijken dat het een emotionele of logische of anderszins meevoerende bespiegeling was.  En filosofen zullen betwisten dat je het ene van het andere kunt scheiden. Terwijl de tijdgeest erg hardnekkig loopt te roeptoeteren dat de mens slechts een huls is, en de geest de ware verschijning is van de mens (sic).

Maar in je verhaal zit wel een lading en een boodschap, die ik niet terugzie in je woorden. Waarom is God weg? Wat is de strijd die God begon, toen Hij de aarde schiep? Wat is het nut van geestelijk wasdom, waarvan je spreekt, zeggende:

Op 27-4-2023 om 19:19 zei Hopper:

 Om geestelijk tot volledige wasdom te komen en tot één-zijn dienen we ons af te keren van al het geschapene.  

De mens heeft dus nodig dat hij leert dat hij zich afkeert van het geschapene. (Niet te verwarren met het geschapenen kapot maken en oneigenlijk gebruiken.) Waarom is dat? Wie het weet mag het zeggen, en wat ik denk zeg ik. Omdat de mens meer geest is dan materie. Omdat de mens meer god is dan geschapene. Maar dat kan niet, want de mens is wel degelijk geschapen. En dat is het probleem. God is God en geest, één in zijn en doen. De geesten zijn velen in manifestaties, maar in niets zijn zij materieel. Zij hebben geen aangrijpingspunten in een reële wereld. En de mens is ziel, gevoelig voor vlees en geesten, en kan als een pasgeborene zich laven aan zowel vlees als geest als aan God. Maar wie van die geesten is God? Dat weet de mens niet uit zichzelf. God is in de wereld van geesten het goede en aangename en heilige en rechtvaardige en barmhartige. Maar dat werkt voor het vlees en voor de mens heel anders uit, dan in dimensies waarin vlees geen macht en plaats en positie heeft. 

God schiep dus een communicatiekanaal en zuiveringsproces, om de geesten, die vrijelijk bewegen, te onderwerpen aan de wet van God, maar zelfs zonder dat ooit een wet van God voor hen heeft gegolden. Die wet komt er via een omweg, namelijk via de mens, het geschapene dat a priori geen geestelijke drijfveren heeft, maar vleselijke. 

Maar waarom dan moet de mens zich afkeren van het geschapene? Omdat de mens een dubbele moraal heeft en een dubbele bestemming: de mens is vlees, en de mens kan worden gevoed en vervolmaakt door geesten om te zijn die de mens wil zijn, maar ad ultimo dient de mens in vlees en in geest, net als de engelen een keuze te maken om net als God in liefde en toegenegenheid te zijn, en om net als God met macht en overweldigende heerlijkheden te heersen over wat minder is. Maar de mens heeft meer om te kiezen. Want de mens is vlees. En dat geeft een extra dimensie van onderscheid en loutering. En God heeft daar een hefboom gecreëerd die voor juist de mens relevant is: wat aan jou onderworpen is, vraagt jouw toegenegenheid. Jij bepaalt over leven en dood en over licht en duisternis voor wat aan jou onderworpen is. Die toegenegenheid krijg je pas echt als je je kunt identificeren met wat aan jou onderworpen is. God deed dat met de mens, door mens te worden. En God gaf het aan de geesten door mens te kunnen worden. En God gaf het aan de mens door geest te kunnen worden of zijn. Dat is een omgekeerde wereld of een spiegelperspectief, maar niettemin reëel in hoedanigheid van zijn. En in de extreme variant waant de geest in de mens zichzelf iemand anders dan de mens. Of je zou kunnen zeggen dat de mens zich een geest waant die ongelijk is aan de mens. Het verschil tussen die twee, is arbitrair. 

Dus de mens moet zich afkeren van het geschapene, omdat de mens ad ultimo zal leven als een geest die heerst over het geschapene. De mens verliest daarbij niet geheel de voeling met wat wij kennen als vleselijke eigenschappen, maar krijgt een nieuw, verheerlijkt lichaam. Wat dat is, weet ik ook niet. Maar de schrift spreekt er wel van.

Mattheüs 8:27
En de mensen verwonderden zich, zeggende: Hoedanig een is Deze,
dat ook de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn!

Mattheüs 4:11
en ziet, de engelen zijn toegekomen, en dienden Hem.

Jesaja 65:17-25
Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde;
en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen. 
Maar weest gijlieden vrolijk, en verheugt u tot in der eeuwigheid in hetgeen Ik schep;
want ziet, Ik schep Jeruzalem een verheuging, en haar volk een vrolijkheid.
En Ik zal Mij verheugen over Jeruzalem, en vrolijk zijn over Mijn volk;
en in haar zal niet meer gehoord worden de stem der wening, noch de stem des geschreeuws.
Van daar zal niet meer wezen een zuigeling van weinig dagen,
noch een oud man, die zijn dagen niet zal vervullen;
want een jongeling zal sterven, honderd jaren oud zijnde,
maar een zondaar, honderd jaren oud zijnde, zal vervloekt worden.
En zij zullen huizen bouwen en bewonen, en zij zullen wijngaarden planten, en derzelver vrucht eten.
Zij zullen niet bouwen, dat het een ander bewone; zij zullen niet planten, dat het een ander ete,
want de dagen Mijns volks zullen zijn als de dagen eens booms,
en Mijn uitverkorenen zullen het werk hunner handen verslijten.
Zij zullen niet tevergeefs arbeiden, noch baren ter verstoring;
want zij zijn het zaad der gezegenden des HEEREN, en hun nakomelingen met hen.
En het zal geschieden, eer zij roepen, zo zal Ik antwoorden;
terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen.
De wolf en het lam zullen te zamen weiden,
en de leeuw zal stro eten als een rund,
en stof zal de spijze der slang zijn;
zij zullen geen kwaad doen noch verderven
op Mijn gansen heiligen berg, zegt de HEERE.

28 april 2023 bewerkt door Tomega

[Hermanos2 549]

4 minuten geleden zei Tomega:

Het is wat je zegt. Alles wat je hier zegt. Inclusief de spot dat de almachtige God weg is. Twee engelen of cherubs joegen de mens uit de aanwezigheid van God, wat in een setting van actie en reactie betekent dat God zich afkeerde van de mens. God is weg.

De geesten kunnen kiezen om beslag te leggen op de mens. Dat klinkt overdreven en beheersbaar voor de mens, want de mens kan zich oefenen in bewustwording en wapening. Maar de mens kan vaak niet onderscheiden of hij zichzelf is, of dat wie hij is in feite een weergave is van de geesten die hem beheersen. Dat het zo werkt weet iedereen. want een goed boek of een goede film en ook een goed en karaktervol gehouden betoog kan een volledige acceptatie geven van de geest die spreekt - hoewel kan blijken dat het een emotionele of logische of anderszins meevoerende bespiegeling was.  En filosofen zullen betwisten dat je de een van de andere kunt scheiden. Terwijl de tijdgeest erg hardnekkig loopt te roeptoeteren dat de mens slechts een huls is, en de geest de ware verschijning is van de mens (sic).

Maar in je verhaal zit wel een lading en een boodschap, die ik niet terugzie in je woorden. Waarom is God weg? Wat is de strijd die God begon, toen Hij de aarde schiep? Wat is het nut van geestelijk wasdom, waarvan je spreekt, zeggende:

De mens heeft dus nodig dat hij leert dat hij zich afkeert van het geschapene. (Niet te verwarren met het geschapenen kapot maken en oneigenlijk gebruiken.) Waarom is dat? Wie het weet mag het zeggen, en wat ik denk zeg ik. Omdat de mens meer geest is dan materie. Omdat de mens meer god is dan geschapene. Maar dat kan niet, want de mens is wel degelijk geschapen. En dat is het probleem. God is God en geest, één in zijn en doen. De geesten zijn velen in manifestaties, maar in niets zijn zij materieel. Zij hebben geen aangrijpingspunten in een reële wereld. En de mens is ziel, gevoelig voor vlees en geesten, en kan als een pasgeborene zich laven aan zowel vlees als geest als aan God. Maar wie van die geesten is God? Dat weet de mens niet uit zichzelf. God is in de wereld van geesten het goede en aangename en heilige en rechtvaardige en barmhartige. Maar dat werkt voor het vlees en voor de mens heel anders uit, dan in dimensies waarin vlees geen macht en plaats en positie heeft. 

God schiep dus een communicatiekanaal en zuiveringsproces, om de geesten, die vrijelijk bewegen, te onderwerpen aan de wet van God, maar zelfs zonder dat ooit een wet van God voor hen heeft gegolden. Die wet komt er via een omweg, namelijk via de mens, het geschapene dat a priori geen geestelijke drijfveren heeft, maar vleselijke. 

Maar waarom dan moet de mens zich afkeren van het geschapene? Omdat de mens een dubbele moraal heeft en een dubbele bestemming: de mens is vlees, en de mens kan worden gevoed en vervolmaakt door geesten om te zijn die de mens wil zijn, maar ad ultimo dient de mens in vlees en in geest, net als de engelen een keuze te maken om net als God in liefde en toegenegenheid te zijn, en om net als God met macht en overweldigende heerlijkheden te heersen over wat minder is. Maar de mens heeft meer om te kiezen. Want de mens is vlees. En dat geeft een extra dimensie van onderscheid en loutering. En God heeft daar een hefboom gecreëerd die voor juist de mens relevant is: wat aan jou onderworpen is, vraagt jouw toegenegenheid. Jij bepaalt over leven en dood en over licht en duisternis voor wat aan jou onderworpen is. Die toegenegenheid krijg je pas echt als je je kunt identificeren met wat aan jou onderworpen is. God deed dat met de mens, door mens te worden. En God gaf het aan de geesten door mens te kunnen worden. En God gaf het aan de mens door geest te kunnen worden of zijn. Dat is een omgekeerde wereld of een spiegelperspectief, maar niettemin reëel in hoedanigheid van zijn. En in de extreme variant waant de geest in de mens zichzelf iemand anders dan de mens. Of je zou kunnen zeggen dat de mens zich een geest waant die ongelijk is aan de mens. Het verschil tussen die twee, is arbitrair. 

Dus de mens moet zich afkeren van het geschapene, omdat de mens ad ultimo zal leven als een geest die heerst over het geschapene. De mens verliest daarbij niet geheel de voeling met wat wij kennen als vleselijke eigenschappen, maar krijgt een nieuw, verheerlijkt lichaam. Wat dat is, weet ik ook niet. Maar de schrift spreekt er wel van.

Mattheüs 8:27
En de mensen verwonderden zich, zeggende: Hoedanig een is Deze,
dat ook de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn!

Mattheüs 4:11
en ziet, de engelen zijn toegekomen, en dienden Hem.

Jesaja 65:17-25
Want ziet, Ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde;
en de vorige dingen zullen niet meer gedacht worden, en zullen in het hart niet opkomen. 
Maar weest gijlieden vrolijk, en verheugt u tot in der eeuwigheid in hetgeen Ik schep;
want ziet, Ik schep Jeruzalem een verheuging, en haar volk een vrolijkheid.
En Ik zal Mij verheugen over Jeruzalem, en vrolijk zijn over Mijn volk;
en in haar zal niet meer gehoord worden de stem der wening, noch de stem des geschreeuws.
Van daar zal niet meer wezen een zuigeling van weinig dagen,
noch een oud man, die zijn dagen niet zal vervullen;
want een jongeling zal sterven, honderd jaren oud zijnde,
maar een zondaar, honderd jaren oud zijnde, zal vervloekt worden.
En zij zullen huizen bouwen en bewonen, en zij zullen wijngaarden planten, en derzelver vrucht eten.
Zij zullen niet bouwen, dat het een ander bewone; zij zullen niet planten, dat het een ander ete,
want de dagen Mijns volks zullen zijn als de dagen eens booms,
en Mijn uitverkorenen zullen het werk hunner handen verslijten.
Zij zullen niet tevergeefs arbeiden, noch baren ter verstoring;
want zij zijn het zaad der gezegenden des HEEREN, en hun nakomelingen met hen.
En het zal geschieden, eer zij roepen, zo zal Ik antwoorden;
terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen.
De wolf en het lam zullen te zamen weiden,
en de leeuw zal stro eten als een rund,
en stof zal de spijze der slang zijn;
zij zullen geen kwaad doen noch verderven
op Mijn gansen heiligen berg, zegt de HEERE.

Ook na het lezen van deze tekst begrijp ik niet waarom de mens zich moet afkeren van het geschapene. Hij is toch onderdeel van het geschapene. Dat is zijn reden om te bestaan. Leg t nog eens uit voor dummies.

[Hopper 813]

2 uur geleden zei Tomega:

Het is wat je zegt. Alles wat je hier zegt. Inclusief de spot dat de almachtige God weg is. Twee engelen of cherubs joegen de mens uit de aanwezigheid van God, wat in een setting van actie en reactie betekent dat God zich afkeerde van de mens. God is weg.
 

Het is geen spot.  Er is geen almachtige God.   Een almachtige God heeft horigen, een God van liefde wacht geduldig tot de mens in zijn huis komt wonen.  Alles wat uit God is, is één.  Het is het één-zijn zelf -de liefde- waar de mens deelachtig in kan zijn.

2 uur geleden zei Tomega:

 

Maar in je verhaal zit wel een lading en een boodschap, die ik niet terugzie in je woorden. Waarom is God weg? Wat is de strijd die God begon, toen Hij de aarde schiep? Wat is het nut van geestelijk wasdom, waarvan je spreekt, zeggende: "Om geestelijk tot volledige wasdom te komen en tot één-zijn dienen we ons af te keren van al het geschapene. "

 

God kan niet anders dan zich bekend maken middels het één-zijn.    Hoe kan God die één is gehecht zijn aan wat anders?  Dan zou God het één-zijn verliezen.   Daarom dient de mens zich los te maken van al het geschapene.  Binnen het geschapene is het één-zijn afwezig en begeren we zaken welke buiten het één-zijn liggen.  Het is de begeerte naar het andere wat maakt dat we verdwaald zijn van ons zelf en daarmee van God.

2 uur geleden zei Tomega:

 

De mens heeft dus nodig dat hij leert dat hij zich afkeert van het geschapene. (Niet te verwarren met het geschapenen kapot maken en oneigenlijk gebruiken.) Waarom is dat? Wie het weet mag het zeggen, en wat ik denk zeg ik. Omdat de mens meer geest is dan materie. Omdat de mens meer god is dan geschapene. Maar dat kan niet, want de mens is wel degelijk geschapen. En dat is het probleem. God is God en geest, één in zijn en doen.

God is één in zijn en doen, akkoord.  Waren we niet naar Gods evenbeeld geschapen?   Daarmee zal niet onze uiterlijke verschijning bedoeld worden, want daarin verschillen alle mensen van elkaar. Er kan alleen bedoeld worden dat de mens het geestelijke dusdanig gaat beleven zoals God dat voor ogen had.

Daarom hebben we in de wereld niks te winnen.  We zullen mee moeten doen in de wereld, dat kan niet anders als mens.  Maar  het is verstandiger om de wereld van het geestelijke te betreden dan om wereldse zaken na te jagen.

[Hopper 813]

2 uur geleden zei Tomega:

 

Dus de mens moet zich afkeren van het geschapene, omdat de mens ad ultimo zal leven als een geest die heerst over het geschapene. De mens verliest daarbij niet geheel de voeling met wat wij kennen als vleselijke eigenschappen, maar krijgt een nieuw, verheerlijkt lichaam. Wat dat is, weet ik ook niet. Maar de schrift spreekt er wel van.

 

Wat de geestelijke wereld voor betekenis heeft valt alleen te weten door zelf te vergeestelijken.  Het is daarbij een aanname dat de voeling met vleselijke eigenschappen  stand houdt.   Alles wat je aandacht geeft dat groeit, alles wat je geen aandacht geeft sterft af.  Dat is de keuze die ieder mens heeft.

[Tomega 311]

9 uur geleden zei Hopper:

Wat de geestelijke wereld voor betekenis heeft valt alleen te weten door zelf te vergeestelijken.  Het is daarbij een aanname dat de voeling met vleselijke eigenschappen  stand houdt.   Alles wat je aandacht geeft dat groeit, alles wat je geen aandacht geeft sterft af.  Dat is de keuze die ieder mens heeft.

De mens is niet geestelijk gemaakt. Maar geestelijk, met vlees. Of zo je wilt vleselijk, met geest, en met vatbaarheid voor geesten en vlees. De mens weer terughalen uit het vleselijke naar het geestelijke, door weer af te nemen wat eerst was, is in strijd met een concept van beter en meer, en past ook niet bij de notie dat God die Geest is, deel wil nemen aan dat proces van vlees en geest, waarvan jij zegt dat het vleselijke gedeelte weer ongedaan gemaakt zal worden en teruggebracht tot geest. 

En die, jouw voorstelling, past ook niet bij wie God Zelf is, want God is Geest, en beheert en bestuurt alle materie als geest, zonder zelf materie te zijn, want Hij is immers Geest. Terwijl de mens die vlees is en geest en een verheerlijkt lichaam krijgt, geest is en ook van een vleselijke hoedanigheid is zoals een graankorrel van graan-hoedanigheid is,  al méér is dan geest alleen en al méér is dan vlees alleen. Dat geeft volgens mij een concept en een denkrichting, in welke er meer is van de schepping en wat daarvan te verwachten, dan jij tot nu toe doet vermoeden.

De schepping met een paradijs waarin de doodstraf wordt aangekondigd en gegeven, is geen fout die moet worden hersteld, maar is een eenvoudig concept met een diepere lading en inhoud, die er uit komt, als de mens dat mocht believen. De mens in potentie als en god gemaakt, met een goddelijke plaats en roeping op de aarde, zal daardoor kiezen als hij zijn potentie gaat benutten en botvieren, Zoals ook is gebeurt. 

Wel, zie ik dat je voorstelling recht doet aan de essentie, dat de mens moet abstraheren van het vlees, om volwaardig geest te kunnen zijn. Maar evenzo moet de mens vlees zijn, om het geestelijke niet richtingloos en aangrijpingsloos en bestemmingloos te doen zijn. Door het vlees, krijgt de geest (de ziel) een richting en een bestemming en een verbinding tussen geest en materiële schepping.

29 april 2023 bewerkt door Tomega

[Hopper 813]

22 minuten geleden zei Tomega:

De mens is niet geestelijk gemaakt. Maar geestelijk, met vlees.

Het Woord is geestelijk gemaakt, daar kan de mens naar terug keren.  Op de rest van je bericht kan ik niet reageren, je gaat uit van een voorstelling , maar ik ben geen wettische of kerkelijke gelovige.  Zij zijn het die zich beperken tot voorstellingen i.p.v. Jezus te volgen in het licht.

[Hermanos2 549]

13 minuten geleden zei Tomega:

De mens is niet geestelijk gemaakt. Maar geestelijk, met vlees. Of zo je wilt vleselijk, met geest, en met vatbaarheid voor geesten en vlees. De mens weer terughalen uit het vleselijke naar het geestelijke, door weer af te nemen wat eerst was, is in strijd met een concept van beter en meer, en past ook niet bij de notie dat God die Geest is, deel wil nemen aan dat proces van vlees en geest, waarvan jij zegt dat het vleselijke gedeelte weer ongedaan gemaakt zal worden en teruggebracht tot geest. 

En die, jouw voorstelling, past ook niet bij wie God Zelf is, want God is Geest, en beheert en bestuurt alle materie als geest, zonder zelf materie te zijn, want Hij is immers Geest. Terwijl de mens die vlees is en geest en een verheerlijkt lichaam krijgt, geest is en ook van een vleselijke hoedanigheid is zoals een graankorrel van graan-hoedanigheid is,  al méér is dan geest alleen en al méér is dan vlees alleen. Dat geeft volgens mij een concept en een denkrichting, in welke er meer is van de schepping en wat daarvan te verwachten, dan jij tot nu toe doet vermoeden.

De schepping met een paradijs waarin de doodstraf wordt aangekondigd en gegeven, is geen fout die moet worden hersteld, maar is een eenvoudig concept met een diepere lading en inhoud, die er uit komt, als de mens dat mocht believen. De mens in potentie als en god gemaakt, met een goddelijke plaats en roeping op de aarde, zal daardoor kiezen als hij zijn potentie gaat benutten en botvieren, Zoals ook is gebeurt. 

Wel, zie ik dat je voorstelling recht doet aan de essentie, dat de mens moet abstraheren van het vlees, om volwaardig geest te kunnen zijn. Maar evenzo moet de mens vlees zijn, om het geestelijke niet richtingloos en aangrijpingsloos en bestemmingloos te doen zijn. Door het vlees, krijgt de geest (de ziel) een richting en een bestemming en een verbinding tussen geest en materiële schepping.

Een geestelijke bestemming past ook niet bij de schepping van een stoffelijk universum met flora fauna etc. En afsluiten met de woorden: en zag God zag dat het goed was. In Genesis valt mij op dat God nog kleding maakt van huiden nadat het eerste mensenpaar verbannen is uit de tuin in Eden. Dit zinnetje vind ik altijd veelzeggend. God wil blijven zorgen voor de mens. Wil diens naaktheid bedekken en beschermen. Na de broedermoord laat God zich uitsluitend nog door engelen vertegenwoordigen. De afstand tot God (=zonde) is te groot geworden. 

[Hopper 813]

Citaat

Door het vlees, krijgt de geest (de ziel) een richting en een bestemming en een verbinding tussen geest en materiële schepping.

Hier ben ik het dan weer wel mee eens.  Het is de ziel die als zelf het geestelijke en materiële verbindt.  Doch de verbinding van het geestelijke en materiële kan ook verbroken worden, waarbij de mens bemerkt dat het geestelijke vóór de materie 'was'.

Of zoals Paulus het verdeelt in het vergankelijke en het onvergankelijke.   

[Hetairos 420]

 

Uit het bericht van @Petra. herleidde ik twee vragen:

• „Waar vinden we de door God gewilde kerk?“ en
• „Hoe weten nu levende, oprechte gelovigen, dat ze zich in die gewilde kerk bevinden?“

Kort door de bocht is mijn antwoord op vraag 1:

• „Op aarde vinden we die kerk niet, maar wel in het hemelse Jeruzalem en wel voor de troon van God“.
• Zie Hebreeën 12:22-24 (HSV) „Maar u bent genaderd tot de berg Sion en tot de stad van de levende God, tot het hemelse Jeruzalem en tot tienduizendtallen van engelen, tot een feestelijke vergadering en de gemeente van de eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid zijn gekomen“

en op vraag 2:

• „Oprechte gelovigen kunnen weten dat ze zich ik de door God gewilde kerk bevinden, doordat de Heilige Geest hun dat duidelijk maakt“.
• Zie Johannes 14:23-29 (HSV) „Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. Wie Mij niet liefheeft, neemt Mijn woorden niet in acht; en het woord dat u hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, Die Mij gezonden heeft. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, terwijl Ik bij u verblijf. Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb. Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden. U hebt gehoord dat Ik tegen u gezegd heb: Ik ga heen maar kom weer naar u toe. Als u Mij liefhad, zou u zich verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen naar de Vader; want Mijn Vader is meer dan Ik. En nu heb Ik het u gezegd voordat het zal gebeuren, opdat, wanneer het gebeurt, u zult geloven.“

Ik zou mezelf de vraag kunnen stellen hoe de Heilige Geest dan aan oprechte gelovigen duidelijk maakt, dat ze deel uitmaken van die hemelse, voor de aardse mens onzichtbare, vergadering van eerstgeborenen? Immers die gelovigen ‘leven’ nog op aarde en zijn al wel  ‘genaderd’ tot de hemelse stad, maar er nog niet concreet ingetrokken; ze zijn de poort nog niet door!

Jezus belooft de ‘achterblijvenden’ een andere Trooster, want Hij zelf is straks niet meer aanwezig. Dus wordt concreet de vraag: hoe worden deze achterblijvers getroost? Dat troosten doet de Heilige Geest persoonlijk en individueel, want nergens in de Bijbel wordt gesuggereerd dat de Geest het troosten overdraagt aan anderen. Dus, nogmaals, hoe gaat dit dan in het werk?

Ik wil dit proces verduidelijken met, uiteraard, een beeld; Stel, je woont in de woestijn en je hebt nog nooit een zee gezien. Nu kom je echter iemand tegen, die jou zegt wel een zee te kennen. Nu kan die persoon wel wijzen op een groot meer en zeggen: de zee lijkt daar op. Maar de enige manier om echt duidelijk te maken wat de zee is, is de woestijnbewoner de zee te laten ervaren.  Want de zee heeft niet alleen een uiterlijk, maar heeft een geur, heeft een geluid. Je kunt de zee voelen, proeven, enz. In andere woorden: wil je de zee echt leren kennen, dan zul je de zee moeten ervaren. En dat kun je alleen maar als je je in de zee bevindt.

Als je de Bijbel leest, vertelt die jou alles over de zee. Maar wat de Bijbel jouw vertelt, wordt bewerkt door jouw denken. Je vormt jezelf een beeld van de zee, dat is - of wordt gevormd door eerdere indrukken die zich als filters in jouw denken hebben vastgezet.  En nu is de Heilige Geest in staat om jou de zee te laten ervaren door wat je in de Bijbel over de zee leest. En wel zodanig dat jouw denken ervaring opdoet in het beleven van de zee. En dat is de wijze waarop het troosten van de Heilige Geest werkt. De Heilige Geest werkt dus in de geest. Hij geeft body aan het geloof. Het geloof is in feite een wilsbeslissing, maar het geloof wordt levend gemaakt door de Heilige Geest. Door de Heilige Geest weet je dat God bestaat, en weet je dat Jezus Christus leeft. Door de Geest versta je de boodschap van de Bijbel alsof je op dat moment, in geuren en kleuren, aan jou wordt verteld.  De Geest wekt jouw inwendige mens tot leven. Zolang we in het vlees zijn, bevinden we ons naar de natuurlijke mens  ‘in den vreemde’, maar bevinden we ons naar de inwendige mens al nabij het hemelse Jeruzalem.

Nu denk ik, dat velen de Bijbel lezen zonder de troost van de Heilige Geest te ervaren. In feite worden ze dus niet getroost. Er blijft voor hen dus maar één optie over en dat is elkaar troosten. En dat gebeurt, als het goed is, in de kerk. Daarom ben ik van mening dat elke kerk in feite maar één taak heeft en dat is de gelovigen te helpen zich te laten onderwijzen door de Heilige Geest. Een kerk kan alleen maar functioneren als een katalysator. Dat wil zeggen, dat ze het proces van onderwijs wel ondersteunt, maar er zelf geen deel van uitmaakt. En dat is lastig, want een kerk kan enkel maar bestaan binnen een kader dat door wetten en regels wordt beheerst. Immers, de mens wil reilen en zijlen binnen elke kerk onder controle houden. Dus eensgezindheid binnen de kerk kan alleen maar binnen dat kader plaatsvinden.

Opnieuw is de simpele vraag: Wat is jouw prioriteit? Want aan de prioriteit herken je waar je hart op gericht is!

23 uur geleden zei Tomega:

Waarom vraag je dit?

Maar dit is geen retorische vraag; ieder mag de vraag aan zichzelf beantwoorden, of niet natuurlijk. Ik heb in feite niets met het antwoord te maken. Jezus zegt in dit verband tegen mij: „Wat gaat het jou aan, volg jij Mij“.

Inderdaad:

23 uur geleden zei Tomega:

wie de ander vraagt waar zijn prioriteit ligt, die zit ten diepste op het niveau van peilen en de maat nemen. Dat is glad ijs. Dan kan het zelfs zover komen, dat wat zichzelf graag als zuiver en heilig ziet, uit motieven van eensgezindheid en warme betrokkenheid, breekt met degenen die God hen geeft. Daarmee onbedoeld inhoud gevende aan het zelf zijn van de kleinste in het Koninkrijk van God. Dat is lastige materie met een hoog backfire-gehalte.

 

[Hermanos2 549]

8 minuten geleden zei Hetairos:

 

Uit het bericht van @Petra. herleidde ik twee vragen:

• „Waar vinden we de door God gewilde kerk?“ en
• „Hoe weten nu levende, oprechte gelovigen, dat ze zich in die gewilde kerk bevinden?“

Kort door de bocht is mijn antwoord op vraag 1:

• „Op aarde vinden we die kerk niet, maar wel in het hemelse Jeruzalem en wel voor de troon van God“.
• Zie Hebreeën 12:22-24 (HSV) „Maar u bent genaderd tot de berg Sion en tot de stad van de levende God, tot het hemelse Jeruzalem en tot tienduizendtallen van engelen, tot een feestelijke vergadering en de gemeente van de eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid zijn gekomen“

en op vraag 2:

• „Oprechte gelovigen kunnen weten dat ze zich ik de door God gewilde kerk bevinden, doordat de Heilige Geest hun dat duidelijk maakt“.
• Zie Johannes 14:23-29 (HSV) „Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. Wie Mij niet liefheeft, neemt Mijn woorden niet in acht; en het woord dat u hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, Die Mij gezonden heeft. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, terwijl Ik bij u verblijf. Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb. Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden. U hebt gehoord dat Ik tegen u gezegd heb: Ik ga heen maar kom weer naar u toe. Als u Mij liefhad, zou u zich verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen naar de Vader; want Mijn Vader is meer dan Ik. En nu heb Ik het u gezegd voordat het zal gebeuren, opdat, wanneer het gebeurt, u zult geloven.“

Ik zou mezelf de vraag kunnen stellen hoe de Heilige Geest dan aan oprechte gelovigen duidelijk maakt, dat ze deel uitmaken van die hemelse, voor de aardse mens onzichtbare, vergadering van eerstgeborenen? Immers die gelovigen ‘leven’ nog op aarde en zijn al wel  ‘genaderd’ tot de hemelse stad, maar er nog niet concreet ingetrokken; ze zijn de poort nog niet door!

Jezus belooft de ‘achterblijvenden’ een andere Trooster, want Hij zelf is straks niet meer aanwezig. Dus wordt concreet de vraag: hoe worden deze achterblijvers getroost? Dat troosten doet de Heilige Geest persoonlijk en individueel, want nergens in de Bijbel wordt gesuggereerd dat de Geest het troosten overdraagt aan anderen. Dus, nogmaals, hoe gaat dit dan in het werk?

Ik wil dit proces verduidelijken met, uiteraard, een beeld; Stel, je woont in de woestijn en je hebt nog nooit een zee gezien. Nu kom je echter iemand tegen, die jou zegt wel een zee te kennen. Nu kan die persoon wel wijzen op een groot meer en zeggen: de zee lijkt daar op. Maar de enige manier om echt duidelijk te maken wat de zee is, is de woestijnbewoner de zee te laten ervaren.  Want de zee heeft niet alleen een uiterlijk, maar heeft een geur, heeft een geluid. Je kunt de zee voelen, proeven, enz. In andere woorden: wil je de zee echt leren kennen, dan zul je de zee moeten ervaren. En dat kun je alleen maar als je je in de zee bevindt.

Als je de Bijbel leest, vertelt die jou alles over de zee. Maar wat de Bijbel jouw vertelt, wordt bewerkt door jouw denken. Je vormt jezelf een beeld van de zee, dat is - of wordt gevormd door eerdere indrukken die zich als filters in jouw denken hebben vastgezet.  En nu is de Heilige Geest in staat om jou de zee te laten ervaren door wat je in de Bijbel over de zee leest. En wel zodanig dat jouw denken ervaring opdoet in het beleven van de zee. En dat is de wijze waarop het troosten van de Heilige Geest werkt. De Heilige Geest werkt dus in de geest. Hij geeft body aan het geloof. Het geloof is in feite een wilsbeslissing, maar het geloof wordt levend gemaakt door de Heilige Geest. Door de Heilige Geest weet je dat God bestaat, en weet je dat Jezus Christus leeft. Door de Geest versta je de boodschap van de Bijbel alsof je op dat moment, in geuren en kleuren, aan jou wordt verteld.  De Geest wekt jouw inwendige mens tot leven. Zolang we in het vlees zijn, bevinden we ons naar de natuurlijke mens  ‘in den vreemde’, maar bevinden we ons naar de inwendige mens al nabij het hemelse Jeruzalem.

Nu denk ik, dat velen de Bijbel lezen zonder de troost van de Heilige Geest te ervaren. In feite worden ze dus niet getroost. Er blijft voor hen dus maar één optie over en dat is elkaar troosten. En dat gebeurt, als het goed is, in de kerk. Daarom ben ik van mening dat elke kerk in feite maar één taak heeft en dat is de gelovigen te helpen zich te laten onderwijzen door de Heilige Geest. Een kerk kan alleen maar functioneren als een katalysator. Dat wil zeggen, dat ze het proces van onderwijs wel ondersteunt, maar er zelf geen deel van uitmaakt. En dat is lastig, want een kerk kan enkel maar bestaan binnen een kader dat door wetten en regels wordt beheerst. Immers, de mens wil reilen en zijlen binnen elke kerk onder controle houden. Dus eensgezindheid binnen de kerk kan alleen maar binnen dat kader plaatsvinden.

Opnieuw is de simpele vraag: Wat is jouw prioriteit? Want aan de prioriteit herken je waar je hart op gericht is!

Maar dit is geen retorische vraag; ieder mag de vraag aan zichzelf beantwoorden, of niet natuurlijk. Ik heb in feite niets met het antwoord te maken. Jezus zegt in dit verband tegen mij: „Wat gaat het jou aan, volg jij Mij“.

Inderdaad:

 

Ik lees net de manier waarop volgens jou de Heilige Geest, de Trooster werkt. Ik vind het een goede poging maar ik blijf iets missen. Het proces wat jij beschrijft maakt de HG niet noodzakelijk. Het kan geheel plaatsvinden door iemands verbeeldingskracht. Dus zonder God’s geest.

Er moet meer zijn…

[Tomega 311]

5 uur geleden zei Hopper:

6 uur geleden zei Tomega:

De mens is niet geestelijk gemaakt. Maar geestelijk, met vlees.

 je gaat uit van een voorstelling , maar ik ben geen wettische of kerkelijke gelovige.  Zij zijn het die zich beperken tot voorstellingen i.p.v. Jezus te volgen in het licht.

Nu stel je het te mooi en jezelf te gemakkelijk voor. Dat wat je zegt is evengoed een voorstelling met iets van wetmatigheden. En zoals je jouw voorstelling niet schaart onder de mogelijke voorstellingen, klink je als een JG die zijn organisatiecniet schaart onder de kerken.

[Hopper 813]

1 uur geleden zei Tomega:

Nu stel je het te mooi en jezelf te gemakkelijk voor. Dat wat je zegt is evengoed een voorstelling met iets van wetmatigheden. En zoals je jouw voorstelling niet schaart onder de mogelijke voorstellingen, klink je als een JG die zijn organisatiecniet schaart onder de kerken.

Nu ga je weer uit van een voorstelling.  Dat is nu precies het probleem,  de voorgestelde God is niet de werkelijke God.  Het voorgestelde Woord is niet het werkelijke Woord.   Het is de geest zelf die al die voorstellingen schept.

En wetten/wetmatigheden ontken ik niet.  Hetairos quote een mooie stukje tekst -Johannes 14:23-29-   Ik kan daar commentaar op geven, maar dan is dat hoe ik het betreffende stukje tekst versta. Op enige wijze zul je voor het geestelijk domein een 'verstaan' dienen te ontwikkelen.  Wie oren heeft om te horen, die hore.

Verstaan is een ander begrip van voorstellen.

 

[Chartreuse 14]

Op 24-4-2023 om 17:25 zei Petra.:

Maar als je in je tijdmachine terug gaat naar de eerste eeuwen dan kom je helemaal dat celibaat niet tegen. Dat was nou net wat ik schreef. Zelfs niet voor de paus.

het celibaat was ook helemaal geen door Jezus ingestelde regel. Eerder het tegengestelde want Petrus was eigenlijk de eerste die van Jezus de sleutels van het koninkrijk kreeg en daarmee toch de eerste paus. Niet alleen Petrus was gewoon getrouwd, wel meer eerste pausen waren dat. En hadden ook kindertjes.  Pas in de 4e eeuw kwam daar weerstand tegen vanuit Augustinus, die seks vuil en zondig noemde, niet eens o.g.v. de Bijbel maar geïnspireerd door Plato. En pas in de 11e eeuw werd het celibaat officieel ingevoerd. Maar in die tijd nog niet eens echt nageleefd. Van de twaalfde eeuw tot het Concilie van Trente, halverwege de zestiende eeuw, hadden veel bisschoppen en pausen vrijelijk relaties met vrouwen. Dit leidde regelmatig tot buitenechtelijke kinderen. Deze praktijk was al gangbaar sinds de vroege Middeleeuwen. Tal van pausen uit de vijfde en zesde eeuw waren erkende kinderen van geestelijken, zowel van bisschoppen en pausen. Onder hen bevonden zich paus Damasus I (304-384), Felix III (ca.465-530), Silverius (ca.470-537) en Gregorius de Grote (ca.540-604).

Ik kan zien dat jij iemand bent die veel leest en er over denkt.  Goed zo!  Maar een dubbeltje heeft twee kanten en jij zou ook het Katholiek perspectief moeten lezen.  Hier is een goed artikel:  https://www.catholic.com/tract/celibacy-and-the-priesthood

Heel beknopt:  Mtteus 19: 11-12  Ik zeg u dus: wie zijn vrouw wegzendt en dit niet wegens ontucht en een ander huwt, begaat echtbreuk; (en wie een weggezonden vrouw huwt, begaat echtbreuk).”  10De leerlingen zeiden Hem: “Als de verhouding tussen man en vrouw zo is, kan men beter niet trouwen.”  11Hij antwoordde: “Niet iedereen kan dit begrijpen, maar alleen zij aan wie het gegeven is.  12Er zijn onhuwbaren die zo uit de moederschoot zijn voortgekomen; en er zijn onhuwbaren die door de mensen zo gemaakt zijn; maar ook zijn er onhuwbaren die zichzelf onhuwbaar hebben gemaakt Wie bij machte is dit te begrijpen, hij begrijpe het!” 

Het celibaat is dus niet een Goddelijke opdracht, maar een aanbeveling, omwille van het Rijk der hemelen.  Het is hetzelfde advies dat Hij gaf aan de rijke jonge man Matteus 22: “Wilt ge volmaakt zijn, ga dan naar huis, verkoop wat ge bezit en geef het aan de armen; daarmee zult ge een schat in de hemel bezitten. En kom dan terug om Mij te volgen.”  22Maar toen de jongeman deze raad hoorde, ging hij ontdaan heen, omdat hij vele goederen bezat. Om Christus te volgen moet je bereid zijn alles te ver laten.

De Kerk heeft het  recht te bepalen wie priester kan worden.  Matteus 18:18 Voorwaar, Ik zeg u: wat gij zult binden op aarde zal ook in de hemel gebonden zijn, en wat gij zult ontbinden op aarde zal ook in de hemel ontbonden zijn. 

Het celibaat is voornamelijk "omwille het Rijk der hemelen".  Maar het heeft ook grote praktiesche voordelen:  Een priester kan gaan waar zijn bischop het wilt.  Hier bv krijgen zij een parochie voor 6 jaren, dan worden zij weer verplaatst.  Goed voor hem en de parochie, maar het zou moeilijk zijn als hij een gezin had, met scholen, vriendjes enz.  Ook is het veel goedkoper!  Ik herinner mij het geval va een Lutheraanse dominee hier in de buurt.  Heel mooi kerkje en een goede gemeenschap, maar hij kreeg herrie omdat hij te veel kinderen kreeg!  Daar moest de gemeente voor betalen en na kind of zes of zo iets waren zij het beu!

Ik had ook iets te doen met een getrouwde priester van de Romeens Orthodoxe Kerk.  Hij was een echte priester in een echte Kerk, maar behoort tot een schismatieke Kerk.  Hij was een heel aardige man en zij hadden een heel mooi kerkje, maar er zijn maar weinig immigranten van Romeense afkomst, zo zij konden hem niet betalen!  Zodoende moest hij een gewone baan hebben en kon hij pas als priester werken in zijn vrjie tijd.  Gelukkig had hij een die meer tijd had en zij deed dan ook het meeste werk voor hun kerk..

Maar het gaat om het "koninkrijk der hemelen".  Een ongetrouwde priester hoeft zich nergens zorgen over te maken.  Zijn volle aandacht is voor God en Zijn Kerk Ik was eens op een cursus die twee weken duurde, full time en dus ook weekends.  Een van de deelnemers was een getrouwde Katholieke priester van een oosterse Kerk.  'S avonds ging hij terg naar moeder de vrouw en hun gezin en neiemand nam dat kwalijk.  Maar dat netekende ook dat hij niet de volle cursus kreeg.

Gehuwde dominees die zich tot het Katholiesche geloof bekeren, kunnen in bepaa;lde gevallen ook tot priester gewjjd worden, maar als je een ongehuwde priester bent kan men nooit trouwen.

Met vriendelijke groet

[Chartreuse 14]

Op 28-4-2023 om 17:28 zei Petra.:

Op 28-4-2023 om 02:49 zei Hopper:

""Jullie moeten niet denken dat Ik ben gekomen om vrede te brengen op de aarde. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar strijd. Ik kom strijd brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, en tussen een vrouw en haar schoonmoeder. De mensen met wie je in één huis woont, zullen je vijanden zijn.""

Het is een rare tekst. Die volgens mij of verkeerd begrepen of verkeerd geschreven o.i.d. is. 

Je moet de Hebreeuwse manier van spreken begrijpen.  Christus kwam niet om vrede op aarde te brengen.  Hij kwam op de eerste plaats om ons met God te verenigen door Hem te openbaren.  Maar niet iedereen vindt wat Hij zegt leuk en vooral de Joodse leiders niet en dus krijg je overal verdeeldheid.  Het is een gevecht tussen goed en kwaad, God en de duivel.  Men MOET kiezen en dat kan strijd betekenen.

[Tomega 311]

11 uur geleden zei Hetairos:

Op aarde vinden we die kerk niet, maar wel in het hemelse Jeruzalem en wel voor de troon van God.

Dat is een manier van zien, die minder praktisch is. Want gaat dat dan over de kerk of over de door God gewilde kerk of over de kerk in de zin van de Nederlandse Geloofsbelijdenis? Zoals jij het stelt, gaat het over de gelovigen, ieder voor zich, verbonden via Christus, en verschijnende in gebed voor de troon van God. Dat lijkt me best wel heel erg breed genomen.

Geen enkele kerk is zonder smet. Toch geldt voor de kerk die het oprecht zuiver aanpakt,
dat de tekorten worden aangevuld door Christus. Dus die kerk is evengoed waarachtig, als de individuele gelovige waarachtig is, die zich in alles beroept op God, Gods Woord, en de zaligende verbinding met God in Christus.

Geen enkele kerk kan zichzelf de kerk noemen, en daarbij een andere kerk daarvan uitsluiten, die claimt op de zelfde grondvesten te staan. Want immers; ook de kleinste in het Koninkrijk is groter dan Johannes de Doper, en het ergeren van wat geestelijk of wettig correct is bij de kleinen in het Koninkrijk, is jezelf molensteenafzinkingswaardig stellen. 

Dus zo gerekend, vind je de kerk overal op aarde, met de kanttekening, dat het waarachtige gehalte van die afzonderlijke kerken zal variëren. Maar dat geldt ook voor concrete onderwerpen of de omgang daarmee in de meest waarachtige kerk. Niets menselijks is ook de meer waarachtige kerken vreemd.

11 uur geleden zei Hetairos:

„Oprechte gelovigen kunnen weten dat ze zich ik de door God gewilde kerk bevinden, doordat de Heilige Geest hun dat duidelijk maakt

Nu hangt het ervan af hoe je kerk hebt gedefinieerd. Maar volgens mij is wat je hier zegt niet zo eenduidig als we wel zouden wensen. Want je weet dat je tot "de kerk" behoort door je geloof. Dat is door de heilige Geest. Maar daarmee kom je dan terecht bij een kerkelijk instituut of groepering, en die kerk is al vooraf of bij het eerste contact of pas later, vooral iets waar mensen zich doen gelden met hun voorstellingen en regels of emotionele inzichten en met benaderingen die zich soms meer en soms minder goed verstaan met wat het zou moeten zijn, als iedereen vol kennis en vol geestelijk begrip en vol geestelijke benaderingswijzen was. Dus moet je kiezen om heel het begrip kerk los te laten, en daarvan een abstractie te maken, of je moet een verdergaand begrip gaan vormen, wat je precies onder de kerk verstaat die naar maatstaven van wet en geest kwalificeert. En in onze tradities krijgen we dan te maken met toetsende hulmiddelen, die van de prediking, de bediening van de sacramenten, en de wijze van handhaving van de geboden van liefde. 

11 uur geleden zei Hetairos:

Nu denk ik, dat velen de Bijbel lezen zonder de troost van de Heilige Geest te ervaren. In feite worden ze dus niet getroost. Er blijft voor hen dus maar één optie over en dat is elkaar troosten. En dat gebeurt, als het goed is, in de kerk. Daarom ben ik van mening dat elke kerk in feite maar één taak heeft en dat is de gelovigen te helpen zich te laten onderwijzen door de Heilige Geest. Een kerk kan alleen maar functioneren als een katalysator.

Dit lijkt wel heel erg op een ineen proppen van ingelegde omgang met God, met wat jij inbrengt als oplossing en beschouwt als de hoofdfunctie van de kerk. Maar evengoed zou je kunnen inleggen, dat de kennis van de heilige Geest vooral moet komen van wat de heilige Geest er zelf over heeft gezegd. En wat troost betreft, vermaant juist de heilige Geest om niet te vertrouwen op mensen en om niet te rekenen met wat bij mensen mogelijk of haalbaar wordt gedacht. En evengoed zou je kunnen inbrengen dat met de Geest in het hart, je vooral een zender bent, en geen troost nodig hebt, en dus evenmin middelaar van troost hoeft te worden. En je zou wel meer kunnen inbrengen met nog weer een andere lading. Maar bij alles mis een kern, namelijk dat wat de mens voor ogen heeft, per definitie meer rekent met wat de mens daar doet en zoekt en vindt, dan met wat God doet en zoekt en vindt bij de mens. En bij alles speelt een rol, dat de zuiverheid van een waar geloof, ook vraagt om zuiverheid te betrachten in alle onderdelen en hun samenhang van dat geloof, en derhalve ook bij de verzameling van gelovigen en derhalve ook bij het instituut, dat die zaken poogt te formaliseren in houdbare waarheden en wenselijkheden.

11 uur geleden zei Hetairos:

Opnieuw is de simpele vraag: Wat is jouw prioriteit? Want aan de prioriteit herken je waar je hart op gericht is!

Ik begrijp opnieuw niet, wat jou tot de vraag brengt. Er is een tijd voor dit en een tijd voor dat. Wie gelooft, hoeft zich niet bezig te houden met prioriteiten. Want wat hij ook doet, hij doet dat niet vanwege een bepaalde doelstelling of agenda of prioriteitenijstje, maar hij doet dat in het besef dat God ook ondanks en zonder hem doet wat nodig is in het Koninkrijk. Wie een reis gaat ondernemen om zijn prioriteit invulling te geven, zal ontdekken dat de beproeving van de bestemming op elke stap en elk onderdeel van die reis hem tot last of loutering zal zijn. God bepaalt zelf wat voor elk mens de prioriteit is van dat moment, en wie niet de focus houdt op het in alles willen onderzoeken en volgen wat de wil is van God, die mist wat God hem geeft.

En dan lijkt daarmee toch iets van een prioriteit geformuleerd, maar dat is opnieuw niet zo eenduidig. Want wat God wil, is een samenspel van wat concreet voorligt, met de kennis die de mens heeft van God en Gods wil, en met de geestelijke inspiratie om iets te gaan doen wat tegen alle logica of normale prioriteitenordes ingaat, maar wel is waartoe de ziel gedreven wordt, door wat op hem afkomt, of door wat hem van binnenuit drijft.

11 uur geleden zei Hetairos:

Nu denk ik, dat velen de Bijbel lezen zonder de troost van de Heilige Geest te ervaren. In feite worden ze dus niet getroost.

Ik denk dat velen troost ervaren zonder de bijbel te lezen. En ik denk dat kerken op die emotie inspelen, door zich bemiddelaars van troost en redding te betonen. Wat uiteindelijk als menselijk geprut onderuit gaat, zoals een huis onderuit gaat dat niet op een rots is gebouwd. Het kan wel getroost snel groeien en bloeien, maar de gelijkenis van het zaad op de rotsgrond, geeft precies weer wat dat is: het gaat snel en goed, maar is niet duurzaam, zoals wel duurzaam is wat helemaal niets laat zien, maar ondertussen in goede grond is geland, dat na verloop van veel tijd iets weinigs laat zien, maar dat dan blijkt uit te groeien tot een heel grote boom. Wat natuurlijk niet gezien wordt door de snele groeisels die voortijdig afhaken. Maar de engelen en de heiligen voor Gods troon zien hoe het werkt en is, en zij zingen een loflied op het waarachtige en oprechte en duurzame in Gods Koninkrijk.

Jij zou in de lijn van wat je verdedigt, je niet moeten druk maken over wie in feite niet wordt getroost, maar over wat jouw troost en kennis, zo vol maakt, dat je dat uiten kunt op een wijze die God behaagt. En de wasdom, die wordt dan verzorgd door jouw God. En dat het allemaal niet zo werkt in jouw perceptie, daarvoor is de Trooster gegeven om je bij te staan, en zelfs al je goede bedoelingen die minder goed uitpakken, voor Gods troon brengen voorzien van de allerzuiverste verklaringen van wat jou oprecht en zuiver dreef tot wat aan de oppervlakte zo gebrekkig is. 

Uiteindelijk is ons lot, dat niet de woorden vol bedoeling het meest waardevol zijn, maar de bedoeling zonder de woorden zijn het meest waardevol, ondanks de woorden, zodat de geest ervan ook landt bij andere mensen die met dezelfde bedoelingen even grote gebrekkigheden brengen, maar daar niet om geven. want de slotsom was al om te beginnen niet gegeven door de strekking van de woorden. maar wel door de reikwijdte van de geestelijke lading. Zoals ik meen, dat ook jouw inzet is.

En als dan ergens bedoeling en geest en woord en strekking volmaakt in harmonie zijn met elkaar, en dan ook nog met God, dan kan het niet anders, dan dat we moeten verzuchten dat dat wel gedaan moet zijn door God Zelf. Om die reden hechten wij in onze traditie erg aan de Schrift, aangezien de Schrift zich heeft bewezen geheel in geest en strekking en reikwijdte en in concreet geestelijke duiding in lijn te zijn met God en Geest en Waarheid en Recht en Liefde. Teveel om het beter te kunnen of te willen doen. 

29 april 2023 bewerkt door Tomega

[Tomega 311]

Op 28-4-2023 om 21:25 zei Hermanos2:

Ook na het lezen van deze tekst begrijp ik niet waarom de mens zich moet afkeren van het geschapene. Hij is toch onderdeel van het geschapene. Dat is zijn reden om te bestaan. 

De mens is geschapen om te heersen over de schepping. Maar de mens is zelf schepping, zij het met een geestelijke lading. Zoals God Christus heeft gegeven om Zijn Geest in te brengen, zo heeft God aan de mensen een lichaam gegeven om hun geest in te brengen. Wat van God in de geest van die mens terug komt, bepaalt de mens zelf. Dat is een vorm van opperste almacht, die zijn weerga niet kent. Want de mens bepaalt autonoom wat en in hoeverre zijn geest inbrengt tot zijn ziel. Alleen, het gebod dat gold in het paradijs, geldt ook voor hem: indien hij eet van de vrucht van kennis van goed en kwaad, zal hij sterven of leven naar de maat van wat aan goeds en kwaads hij inbrengt. En Christus komt daartoe, om al die variaties terug te brengen tot binaire eenvoud: de mens is uiteindelijk alleen goed, of anders kwaad. Dus technisch is het uiteindelijk alleen Christus die Zijn Geest inbrengt in de mens. En wie door Christus als goed kwalificeert, zijn tekortkomingen zullen worden geteld en gewogen en gekoppeld aan wie hij zal zijn in de eeuwigheid. Geheel ervan bevrijd, maar niet zonder een voorafgaande louteringsfase. Want elke bewoner van de hemel doorgaat de leerschool van goed en kwaad. En de troost is dat hij die doorstaat, zoals is te zien en bewezen, in het leven op aarde dat hij reeds heeft doorstaan.

[Dat beloof ik 990]

4 uur geleden zei Chartreuse:

Je moet de Hebreeuwse manier van spreken begrijpen.  Christus kwam niet om vrede op aarde te brengen.  Hij kwam op de eerste plaats om ons met God te verenigen door Hem te openbaren.  Maar niet iedereen vindt wat Hij zegt leuk en vooral de Joodse leiders niet en dus krijg je overal verdeeldheid.  Het is een gevecht tussen goed en kwaad, God en de duivel.  Men MOET kiezen en dat kan strijd betekenen.

Hier schuilt het gevaar. Geloofskwesties vertalen naar oorlog. Men MOET helemaal niets maar men heeft ook de vrijheid om er voor te kiezen geen keuze te maken en deze geweldsretoriek te vermijden. 

[Hopper 813]

9 uur geleden zei Chartreuse:

Je moet de Hebreeuwse manier van spreken begrijpen.  Christus kwam niet om vrede op aarde te brengen.  Hij kwam op de eerste plaats om ons met God te verenigen door Hem te openbaren.  Maar niet iedereen vindt wat Hij zegt leuk en vooral de Joodse leiders niet en dus krijg je overal verdeeldheid.  Het is een gevecht tussen goed en kwaad, God en de duivel.  Men MOET kiezen en dat kan strijd betekenen.

Jezus openbaarde niet God, Hij was het vleesgeworden Woord wat onder ons heeft gewoond.  En predikte geen gevecht tussen goed en kwaad.  Het Woord bevindt zich juist volledig buiten goed en kwaad.  Kennis van goed en kwaad was juist de reden dat de mens het paradijs uit is gestuurd, weet je nog?  Dus de uitspraak van Jezus (*) waar je naar verwijst gaat over overgave en niet over een gevecht tussen goed en kwaad.  

 

(*) ""Jullie moeten niet denken dat Ik ben gekomen om vrede te brengen op de aarde. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar strijd. Ik kom strijd brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, en tussen een vrouw en haar schoonmoeder. De mensen met wie je in één huis woont, zullen je vijanden zijn.""

De strijd waar Jezus hier over spreekt is niet tussen goed en kwaad, maar een innerlijke strijd binnen de mens zelf om de goddelijke vereniging tot stand te brengen.   Wie zichzelf verliest, verliest ook zijn ouders, zijn kinderen en alles wat hem maar lief is.  Het houdt een verband met het dubbelgebod in Marcus 12: 30-31.  Alleen in daadwerkelijk beleefde naastenliefde kunnen we sterven aan ons zelf en God, liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht.  Het verscheurt de mens innerlijk.  Juist omdat hij daar het veld van goed en kwaad verlaat.

[Tomega 311]

Op 29-4-2023 om 00:05 zei Hopper:

Op 28-4-2023 om 21:19 zei Tomega:

Het is wat je zegt. Alles wat je hier zegt. Inclusief de spot dat de almachtige God weg is. Twee engelen of cherubs joegen de mens uit de aanwezigheid van God, wat in een setting van actie en reactie betekent dat God zich afkeerde van de mens. God is weg.
 

Het is geen spot.  Er is geen almachtige God.   Een almachtige God heeft horigen, een God van liefde wacht geduldig tot de mens in zijn huis komt wonen.  Alles wat uit God is, is één.  Het is het één-zijn zelf -de liefde- waar de mens deelachtig in kan zijn.

Het is geen spot. Er is natuurlijk een God zoals er natuurlijk ether is. Wetenschappelijk volslagen onzin. Maar eenvoud in absolute zekerheid, voor wie kijkt en ziet dat de waarheid die wordt waargenomen sterker en machtiger is dan de doctrine, die slechts rust op roerselen des geestes.

Dat een almachtige God horigen zou moeten hebben, is een niet onderbouwde onbegrijpelijkheid. Dat een almachtige God in geduld liefdeloosheid toestaat die vele zielen in verdrukking brengt en ten deel doet vallen aan eeuwige toorn, is in strijd met wat God er zelf over zegt. Dat een God van liefde zich bedient van liefdeloosheid is in tegenspraak met zichzelf. Dat je later nog toevoegt dat alleen de daadwerkelijk beleefde naastenliefde alles mogelijk maakt, miskent dat het eerst gaat om de liefde voor God, boven die van de naaste, zoals het grote gebod zegt.

Deuteronomium 6:4-15
Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!
Zo zult gij den HEERE, uw God, liefhebben, met uw ganse hart, en met uw ganse ziel, en met al uw vermogen.
En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn.
En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit,
en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat.

Ook zult gij ze tot een teken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen.
En gij zult ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten schrijven.
Als het dan zal geschied zijn, dat de HEERE, uw God, u zal hebben ingebracht
in dat land, dat Hij uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft,
u te zullen geven; grote en goede steden, die gij niet gebouwd hebt,

En huizen, vol van alle goeds, die gij niet gevuld hebt, en uitgehouwen bornputten,
die gij niet uitgehouwen hebt, wijngaarden en olijfgaarden, die gij niet geplant hebt,
en gij gegeten hebt en verzadigd zijt;

Zo wacht u, dat gij den HEERE niet vergeet, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis heeft uitgevoerd.
Gij zult den HEERE, uw God, vrezen, en Hem dienen; en gij zult bij Zijn Naam zweren.
Gij zult andere goden niet navolgen, van de goden der volken, die rondom u zijn.
Want de HEERE, uw God is een ijverig God in het midden van u;
dat de toorn des HEEREN, uws Gods, tegen u niet ontsteke,
en Hij u van den aardbodem verdelge.

Ezechiël 20:2-44
Toen geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
Mensenkind, spreek tot de oudsten van Israël, en zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE: Komt gij, om Mij te vragen?
Zo waarachtig als Ik leef, zo Ik van u gevraagd worde, spreekt de Heere HEERE.
Zoudt gij hun recht geven, zoudt gij hun recht geven, o mensenkind?
Maak hun de gruwelen hunner vaderen bekend;

En zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE: Ten dage als Ik Israël verkoos, zo hief Ik Mijn hand op
tot het zaad van het huis Jakobs, en maakte Mijzelven hun in Egypteland bekend;
ja, Ik hief Mijn hand tot hen op, zeggende: Ik ben de HEERE, uw God.
Ten zelven dage hief Ik Mijn hand tot hen op, dat Ik hen uit Egypteland uitvoeren zou, in een land,
dat Ik voor hen uitgespeurd had, vloeiende van melk en honig, hetwelk het sieraad is van alle landen.
En Ik zeide tot hen: Een ieder werpe de verfoeiselen zijner ogen weg;
en verontreinigt ulieden niet met de drekgoden van Egypte; Ik, de HEERE, ben uw God.

Maar zij waren wederspannig tegen Mij, en wilden naar Mij niet horen; niemand wierp de verfoeiselen zijner ogen weg, noch verliet de drekgoden van Egypte; daarom zeide Ik, dat Ik Mijn grimmigheid over hen uitgieten zou, om Mijn toorn tegen hen te volbrengen in het midden van Egypteland.

Doch Ik deed het om Mijns Naams wil, opdat hij niet ontheiligd wierde voor de ogen der heidenen, in welker midden zij waren; aan welke Ik Mij, voor derzelver ogen, bekend gemaakt heb, om hen uit Egypteland uit te voeren.

En Ik voerde hen uit Egypteland, en bracht hen in de woestijn.
Daar gaf Ik hun Mijn inzettingen, en maakte hun Mijn rechten bekend, dewelke,
zo ze een mens doet, zal hij door dezelve leven.

Daartoe ook gaf Ik hun Mijn sabbatten, om een teken te zijn tussen Mij en tussen hen,
opdat zij zouden weten, dat Ik de HEERE ben, Die hen heilige.

Maar het huis Israëls werd wederspannig tegen Mij in de woestijn; zij wandelden in Mijn inzettingen niet,
en verwierpen Mijn rechten; dewelke, zo ze een mens doet, zal hij door dezelve leven;
en zij ontheiligden Mijn sabbatten zeer, dat Ik zeide, Mijn grimmigheid te zullen uitgieten over hen in de woestijn,
om hen te verdoen.

Maar Ik deed het om Mijns Naams wil, opdat die niet ontheiligd werd
voor de ogen van die heidenen, voor welker ogen Ik hen uitvoerde.
Evenwel hief Ik ook Mijn hand op tot hen in de woestijn, dat Ik hen niet zou brengen in het land,
dat Ik hun gegeven had, vloeiende van melk en honig, hetwelk het sieraad is van alle landen;
Daarom dat zij Mijn rechten verwierpen, en in Mijn inzettingen niet wandelden,
en Mijn sabbatten ontheiligden; want hun hart wandelde hun drekgoden na.

Doch Mijn oog verschoonde hen, dat Ik hen niet verdierf, en geen voleinding met hen maakte in de woestijn.
Maar Ik zeide tot hun kinderen in de woestijn: Wandelt niet in de inzettingen uwer vaderen,
en onderhoudt hun rechten niet, en verontreinigt u niet met hun drekgoden.
Ik ben de HEERE, uw God, wandelt in Mijn inzettingen, en onderhoudt Mijn rechten, en doet dezelve.
En heiligt Mijn sabbatten, en zij zullen tot een teken zijn tussen Mij en tussen ulieden,
opdat gij weet, dat Ik, de HEERE, uw God ben.

Maar die kinderen waren ook wederspannig tegen Mij; zij wandelden niet in Mijn inzettingen,
en Mijn rechten namen zij niet waar, om die te doen;
dewelke, zo ze een mens doet, zal hij door dezelve leven;
zij ontheiligden Mijn sabbatten, dat Ik zeide, Mijn grimmigheid te zullen uitgieten over hen,
volbrengende Mijn toorn tegen hen in de woestijn.

Doch Ik keerde Mijn hand af, en deed het om Mijns Naams wil,
opdat hij voor de ogen der heidenen niet zou ontheiligd worden,
voor welker ogen Ik hen uitgevoerd had.

Ik hief ook Mijn hand tot hen op in de woestijn, dat Ik hen verspreiden zou onder de heidenen,
en hen verstrooien in de landen; Omdat zij Mijn rechten niet gedaan hadden,
maar Mijn inzettingen verworpen en Mijn sabbatten ontheiligd hadden,
en hun ogen achter de drekgoden hunner vaderen waren.

Daarom gaf Ik hun ook besluitingen, die niet goed waren, en rechten, waarbij zij niet leven zouden.
En Ik verontreinigde hen in hun giften, omdat zij door het vuur deden doorgaan al wat de baarmoeder opent;
opdat Ik ze verwoesten zou, ten einde dat zij zouden weten, dat Ik de HEERE ben.

Daarom, mensenkind, spreek tot het huis Israëls, en zeg tot hen: Alzo zegt de Heere HEERE:
Hiermede nog hebben Mij uw vaderen gesmaad, dat zij door overtreding tegen Mij overtreden hebben.
Als Ik hen in het land gebracht had, over hetwelk Ik Mijn hand opgeheven had, om hetzelve hun te geven,
zo zagen zij naar allen hogen heuvel en alle dicht geboomte, en offerden daar hun offeren,
en zij gaven daar hun tergende offeranden, en daar zetten zij hun liefelijken reuk,
en daar offerden zij hun drankofferen.

En Ik zeide tot hen: Wat is die hoogte, waarhenen gij gaat?
Nochtans is de naam daarvan genoemd hoogte, tot op dezen dag toe.

Daarom zeg tot het huis Israëls: Alzo zegt de Heere HEERE: Zijt gij verontreinigd geworden in den weg uwer vaderen,
en hoereert gij achter hun verfoeiselen?

Ja, met het offeren uwer gaven, met uw kinderen door het vuur te doen doorgaan,
zijt gij verontreinigd aan al uw drekgoden tot op dezen dag toe;
en zou Ik van u gevraagd worden, o huis Israëls?
Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik van u gevraagd worde!

Daarom, dat in uw geest opgeklommen is, zal geenszins geschieden, dat gij zegt:
Wij zullen als de heidenen en als de geslachten der landen zijn, dienende hout en steen.
Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE: Zo Ik niet met een sterke hand, en uitgestrekten arm,
en met een uitgegoten grimmigheid over u zal regeren!

Want Ik zal u uit de volken voeren, en u vergaderen uit de landen, waarin gij verstrooid zijt,
door een sterke hand, en door een uitgestrekten arm, en door een uitgegoten grimmigheid.
Daartoe zal Ik u brengen in de woestijn der volken,
en Ik zal met u aldaar rechten, aangezicht aan aangezicht;

Gelijk als Ik gerecht heb met uw vaderen in de woestijn van Egypteland,
alzo zal Ik met u rechten, spreekt de Heere HEERE.
En Ik zal ulieden onder de roede doen doorgaan,
en Ik zal u brengen onder den band des verbonds.

Daartoe zal Ik, die rebel zijn, en die tegen Mij overtreden, uit ulieden uitzuiveren;
Ik zal hen uit het land hunner vreemdelingschappen uitvoeren, en zij zullen in het landschap Israëls niet weder komen,
en gij zult weten, dat Ik de HEERE ben.

En gijlieden, o huis Israëls, alzo zegt de Heere HEERE: Gaat henen, dient een ieder zijn drekgoden,
ook hierna, dewijl gijlieden naar Mij niet hoort;
doch ontheiligt niet meer Mijn heiligen Naam,
met uw giften en met uw drekgoden.

Want op Mijn heiligen berg, op den hogen berg Israëls, spreekt de Heere HEERE,
daar zal Mij het ganse huis Israëls in het land dienen, zij allen;
daar zal Ik welgevallen aan hen nemen, en daar zal Ik uw hefofferen eisen,
en de eerstelingen uwer heffingen met al uw geheiligde dingen.
Ik zal een welgevallen aan ulieden nemen om den liefelijken reuk,
wanneer Ik u van de volken uitvoeren, en u vergaderen zal uit de landen,
in dewelke gij zult verstrooid zijn, en Ik zal in u geheiligd worden
voor de ogen der heidenen.
En gij zult weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik u in het landschap Israëls gebracht zal hebben,
in het land, waarover Ik Mijn hand opgeheven heb, om hetzelve uw vaderen te geven.

Daar zult gij dan gedenken aan uw wegen, en aan al uw handelingen waarmede gij u verontreinigd hebt,
en gij zult van u zelven een walging hebben over al uw boosheden, die gij gedaan hebt.
Zo zult gij weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik met u gedaan zal hebben, om Mijns Naams wil,
niet naar uw boze wegen, noch naar uw verdorven handelingen,
o huis Israëls, spreekt de Heere HEERE.

Romeinen 10:8-31
Maar wat zegt de rechtvaardigheid die uit het geloof is?
Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart.
Dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken.

Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven,
dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.

Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.
Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek;
want eenzelfde is Heere van allen,
rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen.

Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest;
want Jesaja zegt: Heere, wie heeft onze prediking geloofd?
Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods,

Maar ik zeg: Hebben zij (die het prediken) het niet gehoord?
Ja toch, hun geluid is over de gehele aarde uitgegaan,
en hun woorden tot de einden der wereld.
Maar ik zeg: Heeft Israël het niet verstaan?
Mozes zegt eerst: Ik zal ulieden tot jaloersheid verwekken
door degenen, die geen volk zijn;
door een onverstandig volk
zal ik u tot toorn verwekken.

En Jesaja verstout zich, en zegt: Ik ben gevonden van degenen, die Mij niet zochten;
Ik ben openbaar geworden dengenen, die naar Mij niet vraagden.
Maar tegen Israël zegt Hij: Den gehelen dag heb Ik Mijn handen uitgestrekt
tot een ongehoorzaam en tegensprekend volk.

Zo is dan de Rechtvaardigheid in handen van wie gelooft, 
een kwetsbaar en tere zaak, die de mens niet kan vasthouden,
als niet God Zelf de lengte en de breedte en de hoogte
van wegen van heil en beproeving bestuurt,
waartoe de Trooster ook gezet is, tot volharding,
van die geloven.

30 april 2023 bewerkt door Tomega

[Hetairos 420]

10 uur geleden zei Tomega:

Dat is een manier van zien, ....

Het is dit laatste zinnetje, dat ik nu als kapstok wil gebruiken voor een reactie. En eigenlijk schrijf ik dit niet alleen aan jou, maar aan iedereen met wie ik op dit forum in gesprek ben/geweest.

Uit alle reacties die ik op mijn gedachten krijg, blijkt dat we allemaal een verschillende manier van kijken hebben. Ik heb, vooral in mijn laatste berichten, trachten te verklaren wat, volgens mij, daar de oorzaak van is. Maar ook die verklaring wordt niet begrepen, zoals dus blijkt. Er ontstaan dus in feite altijd monologen en geen dialogen. Dat geldt dus, en misschien wel als eerste, voor mij.

Ik heb Jezus Christus persoonlijk leren kennen, als de Enige die er echt toe doet. Jezus is het fundament van mijn bestaan; zelfs mijn vrouw, van wie ik zielsveel houd en met wie ik al 40 jaar mijn leven deel, staat bij niet op de eerste plaats.

Het is slechts vanuit dat besef (Jezus is nummer 1) dat ik mijn berichten schrijf. Dat betekent dat al mijn berichten in feite een zoeken zijn naar dat gemeenschappelijke fundament. Het feit dat ik dat gemeenschappelijke fundament (Jezus Christus is mijn in - en uitgangspunt) in alle gesprekken mis. Daarbij wil ik benadrukken, dat het 'missen' van dat gemeenschappelijke fundament, niet zozeer concreet aanwijsbaar is, maar meer een geur of atmosfeer die ik ervaar. Het gevolg is dat de gesprekken op dit forum voor mij niet opbouwend - of, ten diepste, zinloos zijn.

Ik heb vorig jaar de dood in de ogen gezien. Daardoor besefte ik hoe kort mijn leven is en zag in, dat ik de mij resterende tijd niet meer wil verdoen met zinloze zaken, maar slechts wil vullen met één bezigheid: Het luisteren naar de stem van de Heilige Geest "opdat ik Jezus Christus mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden". Zie Phil 3:10-11 (HSV).

Ik ervaar dat die prioriteit niet kan worden gedeeld op een forum, waar het altijd gaat om een andere prioriteit. Zoals ik al schreef, het is de atmosfeer of geur die alles berichten doortrekt. En die geur kan voor een moment aangenaam voor de zinnen zijn, maar op een zeker moment merk ik dat de geur niet correspondeert met de geur die de Geest mij verspreidt.

Wat ik ervaar op dit forum, wordt door Paulus verwoord in zijn tweede brief aan de Korinthiërs, 2:14-16 (HSV) "En God zij dank, Die ons in Christus altijd doet triomferen en door ons de geur van Zijn kennis op iedere plaats openbaar maakt. Want wij zijn voor God een aangename geur van Christus, onder hen die zalig worden en onder hen die verloren gaan; voor de laatsten een doodsgeur, die leidt tot de dood, maar voor de eersten een levensgeur, die leidt tot het leven. Maar wie is tot deze dingen bekwaam?"

Of mijn leven de juiste geur verspreidt is ter beoordeling van God, maar de verantwoording draag ik wel zelf. En van anderen kan ik enkel maar de geur beoordelen, die door hun berichten wordt verspreid en niet van de persoon zelf, want de persoon zelf blijft altijd buiten bereik.

Hoe ga ik dan nu met het forum om?

Het forum geeft mij informatie die zo nu en dan als een trigger werkt. Soms lees ik een opmerking, die me doet afvragen hoe ik er zelf over denk. Dan noteer ik het bericht of een gedeelte daarvan in mijn tekstverwerker. Dan open ik mijn online/ofline bibliotheek en sla aan het studeren. Het resultaat (in feite 'beweeglijke' (dynamische) artikelen), plaats ik dan op mijn eigen website, die ik juist voor dat doel heb gemaakt. Iedereen die interesse heeft kan mijn artikelen lezen en daar zijn/haar voordeel mee doen.

Als ik een iets op het forum leest, dat correspondeert met de geur of atmosfeer die ik zelf wil verspreiden, dan zal ik wel reageren. Maar vooralsnog geldt voor mij alleen dat óók ik mijn voordeel wil doen met dat wat jullie schrijven. Ik hoop dan ook, dat ik nog vele zinvolle gedachten op dit forum mag tegen komen,

Moge de Geest van God met jullie gedachten zijn.

[Robert Frans 1.653]

7 uur geleden zei Dat beloof ik:

Hier schuilt het gevaar. Geloofskwesties vertalen naar oorlog. Men MOET helemaal niets maar men heeft ook de vrijheid om er voor te kiezen geen keuze te maken en deze geweldsretoriek te vermijden. 

Welke beelden zou jij voor de, wel, worsteling met het kwaad en onrecht in de wereld en met je eigen tekortkomingen daarin dan liever omschrijven?

[Hermanos2 549]

3 uur geleden zei Hetairos:

Het is dit laatste zinnetje, dat ik nu als kapstok wil gebruiken voor een reactie. En eigenlijk schrijf ik dit niet alleen aan jou, maar aan iedereen met wie ik op dit forum in gesprek ben/geweest.

Uit alle reacties die ik op mijn gedachten krijg, blijkt dat we allemaal een verschillende manier van kijken hebben. Ik heb, vooral in mijn laatste berichten, trachten te verklaren wat, volgens mij, daar de oorzaak van is. Maar ook die verklaring wordt niet begrepen, zoals dus blijkt. Er ontstaan dus in feite altijd monologen en geen dialogen. Dat geldt dus, en misschien wel als eerste, voor mij.

Ik heb Jezus Christus persoonlijk leren kennen, als de Enige die er echt toe doet. Jezus is het fundament van mijn bestaan; zelfs mijn vrouw, van wie ik zielsveel houd en met wie ik al 40 jaar mijn leven deel, staat bij niet op de eerste plaats.

Het is slechts vanuit dat besef (Jezus is nummer 1) dat ik mijn berichten schrijf. Dat betekent dat al mijn berichten in feite een zoeken zijn naar dat gemeenschappelijke fundament. Het feit dat ik dat gemeenschappelijke fundament (Jezus Christus is mijn in - en uitgangspunt) in alle gesprekken mis. Daarbij wil ik benadrukken, dat het 'missen' van dat gemeenschappelijke fundament, niet zozeer concreet aanwijsbaar is, maar meer een geur of atmosfeer die ik ervaar. Het gevolg is dat de gesprekken op dit forum voor mij niet opbouwend - of, ten diepste, zinloos zijn.

Ik heb vorig jaar de dood in de ogen gezien. Daardoor besefte ik hoe kort mijn leven is en zag in, dat ik de mij resterende tijd niet meer wil verdoen met zinloze zaken, maar slechts wil vullen met één bezigheid: Het luisteren naar de stem van de Heilige Geest "opdat ik Jezus Christus mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden". Zie Phil 3:10-11 (HSV).

Ik ervaar dat die prioriteit niet kan worden gedeeld op een forum, waar het altijd gaat om een andere prioriteit. Zoals ik al schreef, het is de atmosfeer of geur die alles berichten doortrekt. En die geur kan voor een moment aangenaam voor de zinnen zijn, maar op een zeker moment merk ik dat de geur niet correspondeert met de geur die de Geest mij verspreidt.

Wat ik ervaar op dit forum, wordt door Paulus verwoord in zijn tweede brief aan de Korinthiërs, 2:14-16 (HSV) "En God zij dank, Die ons in Christus altijd doet triomferen en door ons de geur van Zijn kennis op iedere plaats openbaar maakt. Want wij zijn voor God een aangename geur van Christus, onder hen die zalig worden en onder hen die verloren gaan; voor de laatsten een doodsgeur, die leidt tot de dood, maar voor de eersten een levensgeur, die leidt tot het leven. Maar wie is tot deze dingen bekwaam?"

Of mijn leven de juiste geur verspreidt is ter beoordeling van God, maar de verantwoording draag ik wel zelf. En van anderen kan ik enkel maar de geur beoordelen, die door hun berichten wordt verspreid en niet van de persoon zelf, want de persoon zelf blijft altijd buiten bereik.

Hoe ga ik dan nu met het forum om?

Het forum geeft mij informatie die zo nu en dan als een trigger werkt. Soms lees ik een opmerking, die me doet afvragen hoe ik er zelf over denk. Dan noteer ik het bericht of een gedeelte daarvan in mijn tekstverwerker. Dan open ik mijn online/ofline bibliotheek en sla aan het studeren. Het resultaat (in feite 'beweeglijke' (dynamische) artikelen), plaats ik dan op mijn eigen website, die ik juist voor dat doel heb gemaakt. Iedereen die interesse heeft kan mijn artikelen lezen en daar zijn/haar voordeel mee doen.

Als ik een iets op het forum leest, dat correspondeert met de geur of atmosfeer die ik zelf wil verspreiden, dan zal ik wel reageren. Maar vooralsnog geldt voor mij alleen dat óók ik mijn voordeel wil doen met dat wat jullie schrijven. Ik hoop dan ook, dat ik nog vele zinvolle gedachten op dit forum mag tegen komen,

Moge de Geest van God met jullie gedachten zijn.

De waarde van dit forum voor mij is dat ik door berichten aan het denken wordt gezet. Ik hoef het niet eens te zijn met een mening. Toch staat er altijd wel iets in waar ik mee verder kan. Discussies zullen hier niet van de grond komen. Daarvoor zul je toch aan een tafel moeten zitten en elkaar in de ogen kunnen kijken. 
Voor de toekomst hoop ik veel berichten te lezen die uit het hart komen. Eigen woorden, zo min mogelijk plakwerk.
Lezend in mijn notities van jaren geleden zie ik hoe mijn denken kan veranderen. Dat is mooi, dat beschouw ik als groei.

Ik sluit me aan bij je afsluitende zin: Moge de Geest van God bij jullie gedachten zijn. 

15 uur geleden zei Chartreuse:

Je moet de Hebreeuwse manier van spreken begrijpen.  Christus kwam niet om vrede op aarde te brengen.  Hij kwam op de eerste plaats om ons met God te verenigen door Hem te openbaren.  Maar niet iedereen vindt wat Hij zegt leuk en vooral de Joodse leiders niet en dus krijg je overal verdeeldheid.  Het is een gevecht tussen goed en kwaad, God en de duivel.  Men MOET kiezen en dat kan strijd betekenen.

Simpel gezegd zijn er twee soorten mensen: Christenen en niet christenen. Christenen hebben gekozen voor God. Niet christenen kunnen gekozen hebben tegen God maar dat hoeft niet persé. Ze kunnen ook gewoon leven zonder (een) God/god. Ze hebben in dat geval niets van doen met geloof.

God is op zoek naar mensen die op zoek zijn naar Hem. Dat is het spul waar Hij mee verder wil. De rest speelt geen rol in Zijn voornemen. 

30 april 2023 bewerkt door Hermanos2