De brede en/of smalle weg (Bergrede)

[TTC 1.529]

6 minuten geleden zei Hopper:

Cognitieve inhoud is nooit interessant , anders dan om de tijd wat door te brengen.  Streef daarom nooit naar horizonversmelting , voor je het weet versmelt je met wikipedia.

Wie weet, ik geef het door aan de achterban, dank. 

[Barnabas 177]

Op 27-6-2023 om 22:50 zei Hopper:

Het 'ik ben' was ook aanwezig in Jezus in de tijd dat hij is het vlees was.   Het kan niet zo zijn dat Jezus zijn eeuwige jas even 33 jaar lang uit trok.  Het 'ik ben' verwijst naar het zijn zelf, wat 'in den beginne' ondeelbaar was, maar zich toch gedeeld heeft middels de mensen die in Christus leven.

Dit is wat je kunt noemen de zijns-mystiek, als Zoon is Jezus één in het Zijn met de Vader en als mens gescheiden van de Vader.  Het is het mens-zijn wat de deling veroorzaakt.  Dat blijkt ook uit gezegdes als "Mijn God, mijn God waarom hebt U mij verlaten?"   Of: "Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiedde".

Mystiek wil zeggen dat je het middels het denken niet kunt begrijpen, het Zijn heeft zich gedeeld en is toch ongedeeld gebleven.   Dit Zijn (de Zoon) is potentieel in de mens aanwezig.  Dat kan verwezenlijkt worden. (Zoonschap)

Het Zijn van God is niet God zelf, het is de grond van God.   Geest, Heilige Geest verwijst naar een ander 'deel' van God. Geest is het mentaal scheppingsvermogen. God spreekt niet met aan maat gebonden woorden met de mens.  Hoe God dat wel doet is een ervaringsweg.  Of niet natuurlijk, wie alleen voor zichzelf leeft en volop geniet van de aardse geneugtes zal nooit wat van God bemerken.

Om zaken als Zijn en Geest (En de liefde van de Vader niet te vergeten!) te gaan begrijpen dient de mens 'de weg' te gaan.  Zoek dus geen consensus met mij of een ander.  Iedereen heeft vanuit zijn eigen ontwikkeling gelijk.

God als geheel is voor de mens onbegrijpelijk en dat blijft zo. Maar delen van God kunnen kenbaar worden voor de mens.

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
Christus heeft zich niet gedeeld door woning te maken in de mens. Maar door Christus worden de mensen weer één. De zonde maakt dat de mens zich van elkaar verwijdert maar in Christus en door de inwoning van Christus in hen wordt de mens weer één: 
Romeinen 12;4: "Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar." 
en Galaten 28: "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus."
Wanneer je stelt dat de eenheid een mystiek is die je niet kunt begrijpen dan stel je dat je geen inzicht hebt in het één zijn van God. Er zijn geheimenissen maar zoals een Vader een kind onderwijst en op de juiste tijd openbaring geeft groeit het inzicht van het kind zoals Jezus in de tempel vragen stelde en inzicht verkreeg. Maar zoals ook in de wis- en natuurkunde moet men eerst de basis begrijpen voordat men toe is aan het mystieke. Mystiek betekent geheim (verborgen), maar geheim betekent niet dat er nooit een tijd is ter openbaring.
Jezus in de tempel: Lukas 2;46: "En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan hen stelde. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van Zijn verstand en antwoorden."
Het woord zijn betekent dat iets er is, het duidt het bestaan en het wezen van iets aan. Het wezen verwijst naar hoe en wat iets is, het karakter er van. Zelfs een steen "is", want hij bestaat. Het woord zijn is geen mystiek woord omdat het in het alledaags leven gebruikt wordt en door iedereen begrepen wordt. Maar het wezen van God is onbegrijpelijk omdat God meer is dan wij kennen en weten. Nochthans openbaart God zich in de persoon van Jezus want Hij zegt: "Wie mij heeft gezien heeft de Vader gezien." en er staat dat zowel de Zoon als de Vader God zijn. Maar de Vader kunnen wij niet zien terwijl we wel kunnen lezen over de Zoon. Wanneer we dus willen weten wat het zijn van God is dienen wij te beginnen bij het eenvouidige in de schrift waarmee wij uit de voeten kunnen. En de basis van het werk van Jezus is dat Hij gekomen is om eeuwig leven te geven aan hen die in Hem geloven (Joh 3;16): "Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."  Dit geeft het karakter van God weer zoals dat ook weergegeven wordt in Zijn naam, want de naam geeft aan wie iemand is. En Zijn naam is Jezus (oftewel: God red).

29 juni 2023 bewerkt door Barnabas

[Hopper 699]

1 uur geleden zei Barnabas:

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
 

Daarom dienen we onderscheid te maken tussen de tijdelijke persoon Jezus en het eeuwige 'ik ben'. In Exodus 3:14 kom je "ik ben die ik ben" ook tegen.

Om de Evangeliën goed te kunnen lezen en begrijpen kun je overal waar Jezus 'Mij' zegt ook 'ik ben' lezen.   Het 'ik ben' is de toegang om het persoonlijke zelf op te geven.  Zodat de geestelijke mens uiteindelijk kan ontwaken.

Dan kun je Romeinen 12;4 ook anders verstaan.   In het 'ik ben' onderscheid de éne mens zich niet meer van de andere.  Misogynie , racisme, homohaat enz is een onmogelijkheid in het 'ik ben'.   Wie de ander afwijst wegens uiterlijkheden onderscheid zichzelf en is gedwongen om de geestelijke mens in zichzelf mis te lopen.

God kan niet uit zichzelf treden en het 'ik ben' verlaten.  Daarom moet de mens naar God toe komen.  Het 'ik ben' gaat al het denken te boven.   Daarom dient er ook een ontwaken te zijn in de mens, de mens dient zich af te keren van zelfzucht.

29 juni 2023 bewerkt door Hopper

[TTC 1.529]

3 uur geleden zei Barnabas:

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
Christus heeft zich niet gedeeld door woning te maken in de mens. Maar door Christus worden de mensen weer één. De zonde maakt dat de mens zich van elkaar verwijdert maar in Christus en door de inwoning van Christus in hen wordt de mens weer één: 
Romeinen 12;4: "Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar." 
en Galaten 28: "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus." Wanneer je stelt dat de eenheid een mystiek is die je niet kunt begrijpen dan stel je dat je geen inzicht hebt in het één zijn van God. Er zijn geheimenissen maar zoals een Vader een kind onderwijst en op de juiste tijd openbaring geeft groeit het inzicht van het kind zoals Jezus in de tempel vragen stelde en inzicht verkreeg. Maar zoals ook in de wis- en natuurkunde moet men eerst de basis begrijpen voordat men toe is aan het mystieke. Mystiek betekent geheim (verborgen), maar geheim betekent niet dat er nooit een tijd is ter openbaring. Jezus in de tempel: Lukas 2;46: "En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan hen stelde. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van Zijn verstand en antwoorden." Het woord zijn betekent dat iets er is, het duidt het bestaan en het wezen van iets aan. Het wezen verwijst naar hoe en wat iets is, het karakter er van. Zelfs een steen "is", want hij bestaat. Het woord zijn is geen mystiek woord omdat het in het alledaags leven gebruikt wordt en door iedereen begrepen wordt. Maar het wezen van God is onbegrijpelijk omdat God meer is dan wij kennen en weten. Nochthans openbaart God zich in de persoon van Jezus want Hij zegt: "Wie mij heeft gezien heeft de Vader gezien." en er staat dat zowel de Zoon als de Vader God zijn. Maar de Vader kunnen wij niet zien terwijl we wel kunnen lezen over de Zoon. Wanneer we dus willen weten wat het zijn van God is dienen wij te beginnen bij het eenvouidige in de schrift waarmee wij uit de voeten kunnen. En de basis van het werk van Jezus is dat Hij gekomen is om eeuwig leven te geven aan hen die in Hem geloven (Joh 3;16): "Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."  Dit geeft het karakter van God weer zoals dat ook weergegeven wordt in Zijn naam, want de naam geeft aan wie iemand is. En Zijn naam is Jezus (oftewel: God red).

En hoe ligt dan de relatie tussen smalle en/of brede weg in verhouding tot een aantal epistemologische obstakels die door het unipolaire denken auto-immuun in stand gehouden worden? Is dat ook geen kwestie van de basis eerst te begrijpen?