Spring naar bijdragen

Theodicee, logisch en paradoxaal?


Aanbevolen berichten

17 minuten geleden zei Hopper:

Het gaat dus vooral om pragmatische kennis betreffende goed en kwaad.  En dat is het weten dat goed en kwaad complementair zijn aan elkaar.

Hier gaat het over inderdaad, het idee van een paradigmashift is van alle tijden, weten we. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 496
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Het is de liefde voor 'de ander' waarin ik tot Waarheid kom.  En zo interpreteer ik ook het: "wat gij voor de minste mijner broeders doet".  Of de voetwassing.  Zonder voorwaarden of verwachtingen, zo

Optie 7. Jezus is een mystagoog.   Omdat ik het woord niet kende, zocht ik het even op.  Een mystagoog is iemand die leeft vanuit een persoonlijke godservaring en die de mogelijkheid van zo'n ervaring

1 uur geleden zei TTC:

 

De kleur van de kat speelt geen rol, als ze maar muizen vangt. :)

Als ik naar het boeddhisme kijk dan is de staat van 'onbeweeglijkheid' de hoogste staat.  Dat vind ik maar een klein muisje.  Het christendom reikt m.i. toch wel een een stukje verder.   Wie Jezus goed interpreteert en het 'oordeelt niet' praktiseert gaat al snel ruimschoots voorbij aan die onbeweeglijke staat.  Daarnaast zijn al die 'technische' termen nergens goed voor, spiritualiteit is ook voor mensen die niet hebben doorgeleerd.   Het boeddhisme is een interessante leer om eens kennis van te nemen.

25 minuten geleden zei TTC:

 

Niets bestaat, al de rest zijn verschijningsvormen, generaliserend.

 

Ook het 'niets' en de verschijningsvormen hebben elkaar nodig.  Het is complementair aan elkaar maar dan op een ander niveau dan goed en kwaad.  Wat is er anders aan?  Het 'niets' kan op zichzelf staan, in zichzelf zijn.   Waarmee de mens weet dat de verschijningsvorm geen zelfstandigheid kent, maar een afgeleide is.  Het 'niets' is een geheel andere werkelijkheid dan die van de verschijningsvormen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
11 minuten geleden zei Hopper:

Als ik naar het boeddhisme kijk dan is de staat van 'onbeweeglijkheid' de hoogste staat.  Dat vind ik maar een klein muisje.  Het christendom reikt m.i. toch wel een een stukje verder.   Wie Jezus goed interpreteert en het 'oordeelt niet' praktiseert gaat al snel ruimschoots voorbij aan die onbeweeglijke staat.  Daarnaast zijn al die 'technische' termen nergens goed voor, spiritualiteit is ook voor mensen die niet hebben doorgeleerd.   Het boeddhisme is een interessante leer om eens kennis van te nemen.

Spiritualiteit is een containerbegrip met veel niches en manifestatievormen, atomen krijgen geen kanker, honden wel. 

11 minuten geleden zei Hopper:

Daarnaast zijn al die 'technische' termen nergens goed voor, spiritualiteit is ook voor mensen die niet hebben doorgeleerd.

Als we niet weten wat ze betekenen, kunnen we daar maar weinig over zeggen. 

11 minuten geleden zei Hopper:

Als ik naar het boeddhisme kijk dan is de staat van 'onbeweeglijkheid' de hoogste staat.

Beetje als Zijn zonder meer, er zou dan niets zijn om het oneens over te kunnen zijn, noch eens. 

13 minuten geleden zei Hopper:

Ook het 'niets' en de verschijningsvormen hebben elkaar nodig.  Het is complementair aan elkaar maar dan op een ander niveau dan goed en kwaad.  Wat is er anders aan?  Het 'niets' kan op zichzelf staan, in zichzelf zijn.   Waarmee de mens weet dat de verschijningsvorm geen zelfstandigheid kent, maar een afgeleide is.  Het 'niets' is een geheel andere werkelijkheid dan die van de verschijningsvormen.

Pantha rei, niemand spreekt. 

bewerkt door TTC
Link naar bericht
Deel via andere websites
20 minuten geleden zei TTC:

 

Beetje als Zijn zonder meer, er zou dan niets zijn om het oneens over te kunnen zijn, noch eens. 

 

Zelfs over Zijn kunnen we het eens of oneens zijn.  De uitgedoofde boeddhistische staat is een staat waarin men nog in 'waakbewustzijn' verkeert ook al lijkt dit niet zo.  Het daadwerkelijke 'zijn' is een plaats van absolute, bewuste Leegte in de 'schaduw' van het licht van de Vader.  Waaruit geweten wordt dat de Vader niet louter als Zijn mag worden opgevat.  Het is het 'zijn' waar de Vader en de Zoon 'één-zijn' zijn.  Daar is niet zoiets als de Hoogst Zijnde.  In de bewuste Leegte zijn rangen en standen geheel afwezig.

God (het Ene) blijft een mysterie en dat moet ook zo blijven.  De mens moet ook koesteren dat wat hij niet begrijpt c.q. niet begrijpen kan.  Als ik morgen alles zou weten en begrijpen dan zou ik God zelf zijn.  Er is God, er is mens en waar ze elkaar ontmoeten dat kunnen we bespreken.

bewerkt door Hopper
Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei Hopper:

Zelfs over Zijn kunnen we het eens of oneens zijn.  De uitgedoofde boeddhistische staat is een staat waarin men nog in 'waakbewustzijn' verkeert ook al lijkt dit niet zo.  Het daadwerkelijke 'zijn' is een plaats van absolute, bewuste Leegte in de 'schaduw' van het licht van de Vader.  Waaruit geweten wordt dat de Vader niet louter als Zijn mag worden opgevat.  Het is het 'zijn' waar de Vader en de Zoon 'één-zijn' zijn.  Daar is niet zoiets als de Hoogst Zijnde.  In de bewuste Leegte zijn rangen en standen geheel afwezig. God (het Ene) blijft een mysterie en dat moet ook zo blijven.  De mens moet ook koesteren dat wat hij niet begrijpt c.q. niet begrijpen kan.  Als ik morgen alles zou weten en begrijpen dan zou ik God zelf zijn.  Er is God, er is mens en waar ze elkaar ontmoeten dat kunnen we bespreken.

Eindeloos kan het doorgaan inderdaad, vergelijkbaar met begrotingstekorten. 😉

9 minuten geleden zei Hopper:

De uitgedoofde boeddhistische staat is een staat waarin men nog in 'waakbewustzijn' verkeert ook al lijkt dit niet zo.

Je bedoelt het onderstaande zoals het op wikipedia staat? 

Uitgeblust zijn is in het theravada een van de kenmerken van ontwaking of verlichting (pali: bodhi). Iemand die werkelijk verlicht is, weet wat het nibbana is en ervaart het ook. Nibbana is in de leer van het Theravada boeddhisme de volledige bevrijding uit het samsara, het steeds maar weer ervaren van lijden en geboorte, ziekte en dood. Het verschil tussen een leven in samsara en een leven in nibbana is dat iemand in samsara afwisselend verlangen, haat en verwarring meemaakt. Dit zorgt ervoor dat een leven in samsara pijnlijk en vol lijden is. In het nibbana is daar geen sprake van en ervaart men vrijheid van lijden, werkelijke gelukzaligheid. Het leven van iemand die leeft in het nibbana wordt gekenmerkt door compassie, vriendelijkheid, wijsheid, gelijkmoedigheid, onthechtheid en geluk.

Link naar bericht
Deel via andere websites
11 minuten geleden zei TTC:

 

Je bedoelt het onderstaande zoals het op wikipedia staat? 

Uitgeblust zijn is in het theravada een van de kenmerken van ontwaking of verlichting (pali: bodhi). Iemand die werkelijk verlicht is, weet wat het nibbana is en ervaart het ook. Nibbana is in de leer van het Theravada boeddhisme de volledige bevrijding uit het samsara, het steeds maar weer ervaren van lijden en geboorte, ziekte en dood. Het verschil tussen een leven in samsara en een leven in nibbana is dat iemand in samsara afwisselend verlangen, haat en verwarring meemaakt. Dit zorgt ervoor dat een leven in samsara pijnlijk en vol lijden is. In het nibbana is daar geen sprake van en ervaart men vrijheid van lijden, werkelijke gelukzaligheid. Het leven van iemand die leeft in het nibbana wordt gekenmerkt door compassie, vriendelijkheid, wijsheid, gelijkmoedigheid, onthechtheid en geluk.

Niet zozeer omdat het op wiki staat, maar omdat ik bekend ben met die staat.  Bij het verlaten van de samsarische cirkel loop je er onvermijdelijk tegen aan.   Ik wil het niet afkraken of zo, begrijp me goed.  Maar men hoeft daar niet in te blijven hangen.  Doch de gedachte kan snel post vatten dat men met het tot rust brengen van de geest klaar is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 minuut geleden zei Hopper:

Niet zozeer omdat het op wiki staat, maar omdat ik bekend ben met die staat.  Bij het verlaten van de samsarische cirkel loop je er onvermijdelijk tegen aan.   Ik wil het niet afkraken of zo, begrijp me goed.  Maar men hoeft daar niet in te blijven hangen.  Doch de gedachte kan snel post vatten dat men met het tot rust brengen van de geest klaar is.

Het zelf kan dat perceptieveld overstijgen inderdaad, wellicht zullen er ook maar weinigen zijn die je begrijpen wanneer je stelt er onvermijdelijk tegenaan te lopen. Heb je dan nog een verlangen, of een wens of iets dergelijks? 

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei Noel2:

Daar staat dat sommige natuurkundigen beweren dat voor een deeltje, op het niveau van een deeltje, de tijd niet bestaat, omdat alles omkeerbaar is. Toch heeft men het nog over onomkeerbare processen. Dat is dan op een ander niveau. Als we te lijden hebben over onomkeerbare zaken, zitten we misschien niet op het juiste niveau.

Las laatst toevallig iets over emergente verschijnselen, misschien aanvullend interessant.  

Link naar bericht
Deel via andere websites
2 minuten geleden zei Noel2:

Emergentie van bewustzijn aannemen, als verschijnsel bij mechanische deeltjesbewegingen, is ook een niveau van denken. Ik weet niet hoe het gaat helpen, maar mogelijk doet het dat wel.

Alles hangt samen, maar soms begrijpen we nog voor geen halve meter hoe dan precies, work at hand. 😉

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei TTC:

Het zelf kan dat perceptieveld overstijgen inderdaad, wellicht zullen er ook maar weinigen zijn die je begrijpen wanneer je stelt er onvermijdelijk tegenaan te lopen. Heb je dan nog een verlangen, of een wens of iets dergelijks? 

Nee, het gaat er juist om, om die natuur van wensen, verlangen te overstijgen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
18 minuten geleden zei TTC:

Alsof je naar een film zou kijken, zonder gevoelens, zonder hart, zonder empathie, zoiets? 

Daar waar de Vader en de Zoon één zijn beziet Vader en Zoon zonder sympathie of antipathie de wereld.

Daar is het gemoed van de mens ontdaan van ieder gevoel.   Alles wat riekt naar een persoonlijk gemoed moet radicaal uitdoven.  Het moet dood zijn.  Ik weet dat het heel rot klinkt wat ik schrijf en dat het gedachtes oproept dat ik een gevoelloos mens ben. Het is dan ook een lastige weg om te gaan om de 'willende natuur' in mij te doden.  Maar het is wel wat Mat.10:34-38 impliceert.  Daar hanteert men de beeldspraak van 'het zwaard' omdat het lijden met zich mee brengt.  Er mag geen waarheen? of waarvoor? meer zijn.

Maar het mag geen kluizenaarschap zijn.  Mediterend jezelf terug trekken in een klooster is geen kunst aan.  Men dient volop aan het leven mee te doen zoals het zich voordoet.  Alleen in het geledigde zelf, ontdaan van iedere binding en ieder gevoel kan de Christus zich als Waarheid manifesteren.  Daarom dient de mens ook afscheid te nemen van zijn dierbaren zoals in Mat. 10: 34-38 staat geschreven.  Voorwaar , geen geringe opgave.   Paradoxaal is dat alleen mogelijk in een diepgevoelde en beleefde liefde voor de Ander.

En dan zitten we midden in de contradicties.  Tweedrachtig zijn tegen je geliefden (Mat: 10) en tegelijkertijd diep beleefde liefde voor de Ander?  En dat terwijl je jezelf ontdaan had van ieder gevoel?  Dit soort contradicties is waarom Jezus verder ging waar de Boeddha stopte.

bewerkt door Hopper
Link naar bericht
Deel via andere websites
6 minuten geleden zei Hopper:

Daar waar de Vader en de Zoon één zijn beziet Vader en Zoon zonder sympathie of antipathie de wereld. Daar is het gemoed van de mens ontdaan van ieder gevoel.   Alles wat riekt naar een persoonlijk gemoed moet radicaal uitdoven.  Het moet dood zijn.  Ik weet dat het heel rot klinkt wat ik schrijf en dat het gedachtes oproept dat ik een gevoelloos mens ben. Het is dan ook een lastige weg om te gaan om de 'willende natuur' in mij te doden.  Maar het is wel wat Mat.10:34-38 impliceert.  Daar hanteert men de beeldspraak van 'het zwaard' omdat het lijden met zich mee brengt.  Er mag geen waarheen? of waarvoor? meer zijn. Maar het mag geen kluizenaarschap zijn.  Mediterend jezelf terug trekken in een klooster is geen kunst aan.  Men dient volop aan het leven mee te doen zoals het zich voordoet.  Alleen in het geledigde zelf, ontdaan van iedere binding en ieder gevoel kan de Christus zich als Waarheid manifesteren.  Daarom dient de mens ook afscheid te nemen van zijn dierbaren zoals in Mat. 10: 34-38 staat geschreven.  Voorwaar , geen geringe opgave.   Paradoxaal is dat alleen mogelijk in een diepgevoelde en beleefde liefde voor de Ander. En dan zitten we midden in de contradicties.  Tweedrachtig zijn tegen je geliefden (Mat: 10) en tegelijkertijd diep beleefde liefde voor de Ander?  En dat terwijl je jezelf ontdaan had van ieder gevoel?  Dit soort contradicties is waarom Jezus verder ging waar de Boeddha stopte.

Om te mediteren hoeven we niet naar een klooster, denken over het denken kunnen we immers overal.  Niet gering waarin je verzeild bent geraakt, is het innerlijke mystieke huwelijk je bekend? 

12 minuten geleden zei Hopper:

Daar waar de Vader en de Zoon één zijn beziet Vader en Zoon zonder sympathie of antipathie de wereld.

Hij heeft de mens immers een vrije wil gegeven om er z'n plan mee te trekken? 

Link naar bericht
Deel via andere websites
2 minuten geleden zei TTC:

Om te mediteren hoeven we niet naar een klooster, denken over het denken kunnen we immers overal.  Niet gering waarin je verzeild bent geraakt, is het innerlijke mystieke huwelijk je bekend? 

Ja. In dat huwelijk vindt de 'verenkeling' (het enkele) plaats.  Zo interpreteer ik ook het 'huwelijk met Jezus' waar christenen het soms over hebben.  Als je er bekend mee bent, dan herken je het als anderen er over schrijven of spreken.  Doch het laat zich maar nauwelijks onder woorden brengen zonder expliciet te worden.  Het is niet de bedoeling dat ik hier de leraar uit ga hangen, de mens moet op eigen initiatief de weg naar binnen vinden.  (Daar buiten is sowieso niks te vinden of te halen)

Link naar bericht
Deel via andere websites
18 minuten geleden zei Hopper:

Men dient volop aan het leven mee te doen zoals het zich voordoet.

Wat is het nut daarvan zonder enig verlangen? 

1 minuut geleden zei Hopper:

Ja. In dat huwelijk vindt de 'verenkeling' (het enkele) plaats.  Zo interpreteer ik ook het 'huwelijk met Jezus' waar christenen het soms over hebben.  Als je er bekend mee bent, dan herken je het als anderen er over schrijven of spreken.  Doch het laat zich maar nauwelijks onder woorden brengen zonder expliciet te worden.  Het is niet de bedoeling dat ik hier de leraar uit ga hangen, de mens moet op eigen initiatief de weg naar binnen vinden.  (Daar buiten is sowieso niks te vinden of te halen)

Het ene huwelijk is wellicht het andere niet, zijn bijzondere ervaringen. 

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei Hopper:

Dit soort contradicties is waarom Jezus verder ging waar de Boeddha stopte.

Wellicht verwijs je hiermee naar zaken zoals in het onderstaande? Voor de goede orde, ik begrijp daar geen jota van.

De boeddhistische kosmos bestaat uit drie sferen en beslaat een periode zonder aanwijsbaar begin, en zonder toekomstig einde. In het Theravada-boeddhisme worden in de drie sferen in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden, waarin wezens wedergeboren kunnen worden. In geen enkele van deze sferen is het leven eeuwig. Zelfs aan het einde van een zeer langdurig leven als een van de hoogste goden sterft men en wordt men over het algemeen wedergeboren op een 'lager' bestaansniveau, waar het leven moeilijker zal zijn. In dit lemma wordt het boeddhistisch model van de kosmos geanalyseerd naar tijd en plaats.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei TTC:

Wat is het nut daarvan zonder enig verlangen? 

 

Waarom denken in termen van nut?  Die termen zijn alleen geldig in het veld van goed en kwaad.  Zolang de mens iets wil bereiken , zal hij nooit 'dat' bereiken wat er al is (het zijn).

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zojuist zei Hopper:

Waarom denken in termen van nut?  Die termen zijn alleen geldig in het veld van goed en kwaad.  Zolang de mens iets wil bereiken , zal hij nooit 'dat' bereiken wat er al is (het zijn).

Ja, maar als we die sferen continu door elkaar heen gaan gebruiken, is een redelijke dialoog onmogelijk. Ergo, wat is het nut om nog deel te nemen aan het leven wanneer je geen verlangen meer hebt? 

Link naar bericht
Deel via andere websites
16 minuten geleden zei TTC:

Wellicht verwijs je hiermee naar zaken zoals in het onderstaande? Voor de goede orde, ik begrijp daar geen jota van.

De boeddhistische kosmos bestaat uit drie sferen en beslaat een periode zonder aanwijsbaar begin, en zonder toekomstig einde. In het Theravada-boeddhisme worden in de drie sferen in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden, waarin wezens wedergeboren kunnen worden. In geen enkele van deze sferen is het leven eeuwig. Zelfs aan het einde van een zeer langdurig leven als een van de hoogste goden sterft men en wordt men over het algemeen wedergeboren op een 'lager' bestaansniveau, waar het leven moeilijker zal zijn. In dit lemma wordt het boeddhistisch model van de kosmos geanalyseerd naar tijd en plaats.

Ik begrijp daar ook geen jota van.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 minuut geleden zei TTC:

Ja, maar als we die sferen continu door elkaar heen gaan gebruiken, is een redelijke dialoog onmogelijk. Ergo, wat is het nut om nog deel te nemen aan het leven wanneer je geen verlangen meer hebt? 

Het leven leeft zichzelf, het heeft geen nut nodig.  Nut vindt plaats in 'de tijd' en het is de tijd zelf die in de mens het verlangen naar een onvervulde toekomst opwekt.  Dat verlangen op zich is volstrekt nutteloos, een mens kan zich niet buiten de actualiteit begeven.  Buiten de actualiteit begeven kan alleen in gedachten en als de gedachtenwereld door het persoonlijk gemoed wordt aangedreven.

Link naar bericht
Deel via andere websites
7 minuten geleden zei Hopper:

Het leven leeft zichzelf, het heeft geen nut nodig.  Nut vindt plaats in 'de tijd' en het is de tijd zelf die in de mens het verlangen naar een onvervulde toekomst opwekt.  Dat verlangen op zich is volstrekt nutteloos, een mens kan zich niet buiten de actualiteit begeven.  Buiten de actualiteit begeven kan alleen in gedachten en als de gedachtenwereld door het persoonlijk gemoed wordt aangedreven.

Het leven is het leven, het menselijke lijden verzachten lijkt bijvoorbeeld nuttig, dat is een kwestie van zingeving. 

7 minuten geleden zei Hopper:

Buiten de actualiteit begeven kan alleen in gedachten en als de gedachtenwereld door het persoonlijk gemoed wordt aangedreven.

Misschien bedoel je hier dat alle artefacten door mensen in het leven zijn geroepen, in die zin scheppen we in grote mate het soort realiteit waarin we leven. 

bewerkt door TTC
Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei TTC:

Dat kan niet, omdat je stelt dat Jezus verder ging, niet? 

Luister, je kunt drie sferen met in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden.   En misschien is dat ook wel zo?  Maar wat moet ik daar mee?   Er zijn ook mensen die onderwijzen dat er werelden met demonen bestaan.  En misschien is dat wel zo?

De leer van Jezus resulteert echter niet in oneindige aantallen bestaansniveau's, maar in het bestaan zelve: de oorsprong (waar we dus uit ontspringen in geestelijke zin).  En dan is er iets bijzonders gebeurd.  Vertrokken uit het 'enkele' zijn we in het veld van goed en kwaad gevallen.  (De gevallen mens)  Als de mens is 'weder opgestaan' heeft hij nog altijd kennis van goed en kwaad, maar ook van het 'enkele' waar dat (goed en kwaad) niet aanwezig is.   In geestelijke zin maakt de mens een evolutie door op deze wijze, hetgeen verklaart waarom er een God is die goed is en almachtig en tóch het kwaad toestaat.

Het verklaart de  paradox.   Dit soort zaken kom ik in het boeddhisme niet tegen.  Maar dat wil niet zeggen dat het boeddhisme  niet dezelfde uitkomst kan hebben.  Ik ben niet degene die zegt dat 'de Christus' er alleen voor christenen is.  (Paulus zegt volgens mij ook iets dergelijks). Integendeel, in het 'ongedeelde' kunnen geen denominaties o.i.d. bestaan.

7 minuten geleden zei TTC:

Het leven is het leven, het menselijke lijden verzachten lijkt bijvoorbeeld nuttig, dat is een kwestie van zingeving. 

Deze kwestie laat zich niet beantwoorden.  Ik kan mijn medemens helpen zijn lijden te dragen.  De vraag is alleen: help ik hem daarmee?  De remedie tegen lijden is het lijden zelf, zoals Jezus heeft voorgeleefd.  Out of the blue lijkt het nuttig, maar in werkelijkheid is het antwoord niet te geven.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zojuist zei Hopper:

Luister, je kunt drie sferen met in totaal 31 verschillende bestaansniveaus (of werelden) onderscheiden.   En misschien is dat ook wel zo?  Maar wat moet ik daar mee?   Er zijn ook mensen die onderwijzen dat er werelden met demonen bestaan.  En misschien is dat wel zo? De leer van Jezus resulteert echter niet in oneindige aantallen bestaansniveau's, maar in het bestaan zelve: de oorsprong (waar we dus uit ontspringen in geestelijke zin).  En dan is er iets bijzonders gebeurd.  Vertrokken uit het 'enkele' zijn we in het veld van goed en kwaad gevallen.  (De gevallen mens)  Als de mens is 'weder opgestaan' heeft hij nog altijd kennis van goed en kwaad, maar ook van het 'enkele' waar dat (goed en kwaad) niet aanwezig is.   In geestelijke zin maakt de mens een evolutie door op deze wijze, hetgeen verklaart waarom er een God is die goed is en almachtig en tóch het kwaad toestaat. Het verklaart de  paradox.   Dit soort zaken kom ik in het boeddhisme niet tegen.  Maar dat wil niet zeggen dat het boeddhisme  niet dezelfde uitkomst kan hebben.  Ik ben niet degene die zegt dat 'de Christus' er alleen voor christenen is.  (Paulus zegt volgens mij ook iets dergelijks). Integendeel, in het 'ongedeelde' kunnen geen denominaties o.i.d. bestaan.

Moest ik het allemaal weten, je zou me misschien niet eens geloven. De actualiteit in deze wereld lijkt daarom toegankelijker, daar hebben veel meer mensen voeling mee. Hoe zou God helpen bij een euvel dat zich in deze wereld heeft opgeworpen, moeilijk om naast te kijken, zeer pragmatisch. 

De schuld van alle landen in de wereld is het voorbije jaar als gevolg van de door de coronapandemie veroorzaakte crisis opgelopen tot een recordbedrag van 226.000 miljard dollar. Daarmee bedraagt de wereldwijde schuld 256 procent van het mondiale bruto binnenlands product, zo heeft het Internationaal Monetair Fonds woensdag bekendgemaakt. Het gaat om een stijging met 28 procent, wat meteen de hoogste stijging is sinds de Tweede Wereldoorlog.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid