De eerste brief van Petrus

[Peter79 286]

Misschien is het woord identificeren te sterk. Ik zie zelf onderscheid tussen "zich identificeren als" en "zich identificeren met". Het eerste heb ik niet gezegd en niet bedoeld. Ik ben niet een Jood van de eerste eeuw. Het tweede ligt wat mj betreft meer op de lijn van empathie en medelijden, verbonden voelen. Ik hoef niet te voelen of meegemaakt te hebben wat de ander doormaakt om me te verbonden te voelen. "Je suis Charlie" is volgens mij een identificatie van de tweede soort.

[Desid 324]

5 uur geleden zei Peter79:

Misschien is het woord identificeren te sterk. Ik zie zelf onderscheid tussen "zich identificeren als" en "zich identificeren met". Het eerste heb ik niet gezegd en niet bedoeld. Ik ben niet een Jood van de eerste eeuw. Het tweede ligt wat mj betreft meer op de lijn van empathie en medelijden, verbonden voelen. Ik hoef niet te voelen of meegemaakt te hebben wat de ander doormaakt om me te verbonden te voelen. "Je suis Charlie" is volgens mij een identificatie van de tweede soort.

Prima, maar waar ik op wijs is het zogenaamde vervolgingscomplex dat nogal wat christenen hebben. Dan zie je in de RD bijvoorbeeld een volgevreten directeurtje met dik salaris en navenante automobiel alarmistische taal bezigen over komende vervolgingen in Nederland. En dan gaat het bijvoorbeeld om het feit dat andere mensen óók rechten krijgen, en er niets van deze christenen wordt afgepakt, behalve misschien de illusie dat ze in een land leven dat eruit ziet zoals zij zich een ideale maatschappij voorstellen.

Deze week nog stonden in het RD onderwijsbobo's met dikke salarissen te klagen dat de onderwijsvrijheid wordt ingeperkt, het lag allemaal aan de anderen. Nu ben ik helemaal voor onderwijsvrijheid, maar dit soort kerels met bord voor de kop hebben nauwelijks oog voor het belang van leerlingen die ze met hun beleid onderdrukken.

14 november 2020 bewerkt door Desid

[Peter79 286]

@DesidVan zulke christenen kan je als christen ook last hebben. 

Op 13-11-2020 om 14:55 zei sjako:

Deze brief is gericht aan de uitverkorenen, dus de 144.000. Dus degene die geroepen zijn tot een hemelse bestemming. Iedereen komt in aanmerking om gered te worden, maar niet iedereen komt in aanmerking om met Christus te gaan regeren. Ik denk zomaar dat het geloof in heiligen in de RKK daar nog vandaan komt. 

Elders hebben we het wel eens over de 144.000 uit Openbaring gehad. We denken daar verschillend over. 

Als we naar de uitverkorenen in 1Petrus kijken, dan is die uitverkiezing het werk van Vader, Zoon en Heilige Geest: mensen die naar Gods voornemen geroepen zijn, apart gezet door de Heilige Geest, om gehoorzaam te zijn aan Christus en besprenkeld met zijn bloed, dat wordt gevierd met het heilig avondmaal, het Nieuwe Verbond ("Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt", Lukas 22:20). 

Ik betrek dit dus op alle christenen, inclusief mij zelf.

[sjako 699]

45 minuten geleden zei Peter79:

Ik betrek dit dus op alle christenen, inclusief mij zelf.

In principe gelden dezelfde regels voor ons, maar het gaat over de verschillende visies, dus ga rustig door.

[Peter79 286]

Het volgende stukje is 1Petrus 1: 3 en 4. Dit stukje maakt deel uit van een wat groter stukje tot en met vers 12 waarin je de drieslag Vader, Zoon en Geest weer terug kan zien. De eerste vraag die ik heb, ook naar aanleiding van de voorgaande discussie, is wie "ons" en "u" zijn. Deze kwestie komt ook naar voren in vers 3 en 4:

Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, tot een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u.

Ik heb echter geen commentaren gevonden die voldoende ingaan op deze kwestie. Ik ga er bij het lezen van uit dat de schrijver met "ons" ook de lezers insluit. Schrijver en lezers zijn verbonden in hetzelfde geloof. Er zijn ook verschillen tussen hem en de lezers. Het belangrijkste verschil is dat de lezers Jezus Christus niet gezien hebben (vers 8). Ondanks dat geloven ze en met u wordt benadrukt dat alles wat bij het geloven hoort ook op hen van toepassing is. Zalig die niet gezien hebben en toch geloven.

Het volgende dat ik hier wil benoemen: onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u.

Hierbij denk ik direct aan de woorden van Jezus en Jakobus (mot en roest, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn, Matt 6, Jak 5). In alle vergankelijkheid en zinloosheid is er iets eeuwigs, iets blijvends dat het leven de moeite waard laat zijn.

 

[sjako 699]

2 uur geleden zei Peter79:

Het volgende dat ik hier wil benoemen: onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u.

Hierbij denk ik direct aan de woorden van Jezus en Jakobus (mot en roest, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn, Matt 6, Jak 5). In alle vergankelijkheid en zinloosheid is er iets eeuwigs, iets blijvends dat het leven de moeite waard laat zijn.

Ja, dat denk ik ook. Alle moeite voor wereldse rijkdom gaat verloren. Wat je voor je Heer doet blijft tot in de eeuwigheid bewaard en wordt je voor beloond. 

1Petrus 1:3 geeft aan dat gezalfde christenen als zonen van God worden verwekt met het vooruitzicht op eeuwig hemels leven. Dat is wedergeboren worden. Het zijn dan zonen van God geworden.

[Chiel Fernig 75]

Op 13-11-2020 om 17:56 zei Dat beloof ik:

Ja. Hij woont in een welvaartsstaat waar het aan niets ontbreekt, en identificeert zichzelf met mensen die door oorlog alles achter zich moesten laten. Zielig doen is dan nog heel licht uitgedrukt als omschrijving van zijn 

Dat is niet waar, dat is niet Peter zegt. Je haalt er één zin uit en legt hem die woorden in de mond, maar deze zin staat in een tekstverband. Hij heeft het gezegd en je gebruikt zijn woorden tegen hemzelf. Je doet net alsof hij dat bedoeld heeft. Maar dat is niet zo. Hij zegt niet dat de situatie exact hetzelfde is maar dat er een vergelijking is op het gebied van christenvervolging, namenlijk dat er het spotten en belachelijk maken van christenen bij voortduring. Je beschuldigt hem nu zelfs van nog meer dan zielig doen.

 

15 november 2020 bewerkt door Chiel Fernig

[Chiel Fernig 75]

Op 13-11-2020 om 20:28 zei Dat beloof ik:

Mijn normen hebben hier niets mee te maken, ik laat alleen maar zien dat jouw situatie niet vergeleken kan worden met die van Joden in de 1e eeuw.

Je focust Inderdaad op de verschillen. Het is mij opgevallen dat je heel veel aandacht hebt besteed aan tegenstrijdigheden in de bijbel. Ook heb je aangegeven geÏnteresseerd te zijn in discussie op basis van oneens zijn, daar kan alleen maar twist en ruzie van komen.

[Dat beloof ik 990]

2 uur geleden zei Chiel Fernig:

Op 13-11-2020 om 17:56 zei Dat beloof ik:

Ja. Hij woont in een welvaartsstaat waar het aan niets ontbreekt, en identificeert zichzelf met mensen die door oorlog alles achter zich moesten laten. Zielig doen is dan nog heel licht uitgedrukt als omschrijving van zijn 

Dat is niet waar, dat is niet Peter zegt. Je haalt er één zin uit en legt hem die woorden in de mond, maar deze zin staat in een tekstverband. Hij heeft het gezegd en je gebruikt zijn woorden tegen hemzelf. Je doet net alsof hij dat bedoeld heeft. Maar dat is niet zo. Hij zegt niet dat de situatie exact hetzelfde is maar dat er een vergelijking is op het gebied van christenvervolging, namenlijk dat er het spotten en belachelijk maken van christenen bij voortduring. Je beschuldigt hem nu zelfs van nog meer dan zielig doen.

Ik snap heel goed dat hij dat niet zo bedoeld heeft.
Dat komt omdat hij er niet bij stil heeft gestaan.
Daarom leg ik hem ook uit hoe het naar mijn mening zit.

2 uur geleden zei Chiel Fernig:

Je focust Inderdaad op de verschillen. Het is mij opgevallen dat je heel veel aandacht hebt besteed aan tegenstrijdigheden in de bijbel. Ook heb je aangegeven geÏnteresseerd te zijn in discussie op basis van oneens zijn, daar kan alleen maar twist en ruzie van komen.

Daar hoeft helemaal geen twist en ruzie van te komen, mits alle partijen bereid zijn zich open te stellen voor anderen.

[Chiel Fernig 75]

4 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Ik snap heel goed dat hij dat niet zo bedoeld heeft.
Dat komt omdat hij er niet bij stil heeft gestaan.
Daarom leg ik hem ook uit hoe het naar mijn mening zit.

Daar hoeft helemaal geen twist en ruzie van te komen, mits alle partijen bereid zijn zich open te stellen voor anderen.

Besef dat je hem zwaar beledigd en beschuldigd tegenover het lezend publiek?

[Peter79 286]

8 minuten geleden zei Chiel Fernig:

Besef dat je hem zwaar beledigd en beschuldigd tegenover het lezend publiek?

Hij beseft niet wat hij doet. Bedankt dat je het voor me opneemt, maar elk christelijk forum trekt dit soort mensen die niks anders komen doen dan commentaar geven. Laat hem maar doen wat hij niet laten kan.

[Chiel Fernig 75]

28 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Daar hoeft helemaal geen twist en ruzie van te komen, mits alle partijen bereid zijn zich open te stellen voor anderen.

Daar ben ik het niet mee eens.

Een intrigant beschuldigd mensen opdat zij elkaar gaan aanvallen.

15 november 2020 bewerkt door Chiel Fernig

[Dat beloof ik 990]

2 uur geleden zei Chiel Fernig:

2 uur geleden zei Dat beloof ik:

Ik snap heel goed dat hij dat niet zo bedoeld heeft.
Dat komt omdat hij er niet bij stil heeft gestaan.
Daarom leg ik hem ook uit hoe het naar mijn mening zit.

Daar hoeft helemaal geen twist en ruzie van te komen, mits alle partijen bereid zijn zich open te stellen voor anderen.

Besef dat je hem zwaar beledigd en beschuldigd tegenover het lezend publiek?

Nee, dat besef ik mij niet. 
Hoe beledig ik hem dan ? 

1 uur geleden zei Chiel Fernig:

2 uur geleden zei Dat beloof ik:

Daar hoeft helemaal geen twist en ruzie van te komen, mits alle partijen bereid zijn zich open te stellen voor anderen.

Daar ben ik het niet mee eens.

Een intrigant beschuldigd mensen opdat zij elkaar gaan aanvallen.

Een intrigant stelt zich dan ook niet open voor anderen.

15 november 2020 bewerkt door Dat beloof ik

[Peter79 286]

Het volgende deel is wat langer (1Petrus 1: 5-12):

5 U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd.

6/7 Daarin verheugt u zich, ook al wordt u nu voor een korte tijd – als het nodig is – bedroefd door allerlei verzoekingen, opdat de beproeving van uw geloof – die van groter waarde is dan die van goud, dat vergaat en door het vuur beproefd wordt – mag blijken te zijn tot lof en eer en heerlijkheid, bij de openbaring van Jezus Christus.

8/9 Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, en verkrijgt u het einddoel van uw geloof, namelijk de zaligheid van uw zielen.

10 Naar deze zaligheid hebben de profeten, die geprofeteerd hebben over de genade die aan u bewezen is, gezocht en gespeurd.

11 Zij onderzochten op welke en wat voor tijd de Geest van Christus, Die in hen was, doelde, toen Hij tevoren getuigde van het lijden dat op Christus komen zou, en ook van de heerlijkheid daarna.

12 Aan hen werd geopenbaard dat zij niet zichzelf, maar ons dienden in de dingen die u nu verkondigd zijn door hen die u het Evangelie verkondigd hebben door de Heilige Geest, Die vanuit de hemel gezonden is; dingen, waarin de engelen begerig zijn zich te verdiepen.

De zaligheid der zielen is de reden dat ik dit hele stuk samenneem. In vers 12 komt nog een keer de kwestie ons en u terug: aan hen (de profeten), ons (in elk geval de schrijver en de lezers en u (de lezers) en tenslotte hen (degenen die aan de lezers het evangelie verkondigd hebben.

Zaligheid is een ander woord voor behoud. Wat betreft de zaligheid der zielen moet ik gelijk aan Psalm 16 denken: Want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten,

Als ik de psalm erop na sla, zie ik dat de tekst verder gaat: Want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten, U laat niet toe dat uw heilige ontbinding ziet. In Handelingen 2:31 wordt deze tekst op Christus betrokken, evenals in Handelingen 13:35, waar nog iets duidelijker onderscheid wordt gemaakt: Jezus heeft geen ontbinding gezien, in tegenstelling tot David die wel ontbinding heeft gezien. De Psalm toont dat David gelooft dat zijn ziel behouden wordt. Desondanks is hij gestorven zoals alle mensen eens sterven. Niets duidt erop dat zijn ziel behouden is. De Psalm wordt dan in Handelingen ook nog eens gebruikt voor Christus, die wel is opgewekt uit het graf. Maar toch gaat het bij het evangelie om het behoud van de ziel. Christus is daarom de eersteling van hen die opstaan uit de doden.

Als je Psalm 16 als geheel leest, zie je dat deze Psalm ook goed matcht met de eerder gelezen verzen. Degenen die in de verstrooiing leefden, waren gescheiden van hun erfdeel in Israël. Daarentegen mogen ze uitzijn naar een erfenis die in de hemel klaarligt. In Psalm 16 komt God als enig deel en een afgemeten erfdeel op een bepaalde plek samen: De HEERE is mijn enig deel. en mijn beker. U onderhoudt wat het lot mij toewees. De meetsnoeren zijn voor mij in lieflijke plaatsen gevallen, ja, een prachtig erfelijk bezit heb ik gekregen.

Over wat de ziel is, verschillen de meningen. Ik hanteer de ziel in de meest brede zin: de hele mens in al zijn relaties. De mens die geheel tot zijn recht komt in zijn omgeving. De mens met een identiteit en reputatie. Juist in wie wij zijn, in onze identiteit, daarin zijn we gekend, geroepen en worden we behouden.

 

[WdG 235]

Op 13-11-2020 om 13:49 zei Kaasjeskruid:

Ik geloof alles wat daar staat en neem het ter harte.

Dat geldt toch voor alle Bijbelboeken?!

[Tomega 311]

2 uur geleden zei WdG:

Op 13-11-2020 om 13:49 zei Kaasjeskruid:

Ik geloof alles wat daar staat en neem het ter harte.

Dat geldt toch voor alle Bijbelboeken?!

Even voor Kaasjeskruid:
1. Hij zegt het concreet in relatie tot het ouderlingschap, dus dat gaat over hoe hij het leest met betrekking tot hoe hij zich opstellen kan.
2. Hij zegt het concreet  ten overstaan ook van jou, zodat hij hier beklemtoont - zeg ik - dat hij deze woorden van God wèl ter harte neemt, wat relevant is omdat jij nadrukkelijk kiest voor een niet ter harte nemen,  waar je functioneel vertaalt dat wat wordt gezegd, geen andere bedoeling heeft dan dienstig te zijn aan de motieven, welke motieven dan vervolgens aan jou ter beoordeling zijn. Maar Kaasjeskruid spreekt hier over het verdere verloop van 1 Petrus, zodat wat hij zegt en wat jij hebt gezegd als voorschot te nemen valt, van wat je nog laat komen.

Bijvoorbeeld:
Desgelijks gij vrouwen, zijt uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, zo enigen den Woorde ongehoorzaam zijn,
zij door den wandel der vrouwen zonder Woord mogen gewonnen worden; Als zij zullen ingezien hebben uw kuisen wandel in vreze.

Ter harte nemen is hier bij ongehoorzaamheid:
1. Wees onderdanig,
2. wees het woord gehoorzaam,
3. laat ongehoorzaamheid van de ander zichzelf ontmoeten, door uw gehoorzaamheid,
4. en win zo de ander in vrede;

want immers: de andere weg is om de ander te confronteren en terecht te wijzen en te bestrijden. 
Dat is duidelijk niet de hier gewezen weg. 

Merk op dat hier een andere oplossing wordt geboden dan voor mannen onderling.
Merk op dat als man en vrouw gelijk zouden zijn, dat dan geldt dat niemand meer de ander terecht wijst.
Merk op dat als man en vrouw gelijk zijn, er een vermaning/geschil/spanning komt in één lichaam, dat formeel één hoofd heeft.
Merk op dat als je dit ook toepast op mannen onderling, er geen opwassing meer is en geen versterking;
maar dwaling en afval in onderlinge voorbeeldgeving in stilzwijgen.

Merk op dat in heel deze brief elke vermaning gegoten wordt in een vat van voorbeeld en richtingeving;
in heiliging en lijdzaamheid, niet naar begeerte, maar naar de gehoorzaamheid naar de wil van God,
en dat alles onder de opzicht en tucht der ouderlingen.
Dat is niet elkaar samen dienen in elkaars begeerten,
maar samen onderwerpen aan Gods Woord.

U dan, die gelooft, is Hij dierbaar; maar den ongehoorzamen wordt gezegd: De Steen, Dien de bouwlieden verworpen hebben,
Deze is geworden tot een hoofd des hoeks, en een steen des aanstoots, en een rots der ergernis;
Voor degenen namelijk, die zich aan het Woord stoten, ongehoorzaam zijnde, waartoe zij ook gezet zijn.

Daar geeft Kaasjeskruid dus zijn inzet bloot: hij stoot zich niet, maar neemt de woorden ter harte!
Wat natuurlijk wel lastig is, zeg ik, waar veel ongehoorzaamheid is, en geen gezag van ouderlingen,
en elk woord verwaaid; of overwaaid wordt met tegenwoorden.

17 november 2020 bewerkt door Tomega

[Peter79 286]

Vanaf 1:13 volgt wat dit betekent voor de handel en wandel van de gelovige:

13 Omgord daarom de lendenen van uw verstand, wees nuchter en hoop volkomen op de genade die u gebracht wordt in de openbaring van Jezus Christus.

14 Word als gehoorzame kinderen niet gelijkvormig aan de begeerten die er vroeger in de tijd van uw onwetendheid waren.

15/16 Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig.

17-19 En als u Hem als Vader aanroept Die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.

In het voorgaande (vers 6) ging het al even over verzoekingen waaronder de gelovigen lijden. In een verzoeking word je op de proef gesteld of je verder wil leven met God of dat je verder wil leven zonder God. De situatie dwingt je om helder te krijgen wat je wil. Als je in de verzoeking overeind blijft, wordt je geloof gezuiverd.

Het leven zonder God wordt bepaald door begeerten en wordt zinloos genoemd. Dit is ook hoe elders in het NT het oude leven wordt gekarakteriseerd, bijvoorbeeld in Efeze 2. Ook vandaag is het denkbeeld dominant dat deze wereld er is zonder doel en dat we bepaald worden door onze natuurlijke driften. Niets nieuws onder de zon. 

Daarentegen moeten we de hoop niet verliezen. In deze wereld is zoveel goeds te doen. De nood van de wereld lijkt misschien een bodemloze put, maar laten we ons daar niet door afschrikken. Stel de juiste prioriteiten, loop niet mee met de massa, maar geef gehoor aan Jezus om achter Hem aan te gaan. Want alles zal goed worden.

[Peter79 286]

Op 21-11-2020 om 14:42 zei Peter79:

17-19 En als u Hem als Vader aanroept die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.

Hier verwijst Petrus naar het Paaslam (Exodus 12, 1Kor 5:7), naar het moment van de redding uit de vreemdelingschap van Egypte. In de geschiedenis van Exodus 12 is het bloed aan de deurposten het signaal voor de doodsengel om het huis over te slaan: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde (Exodus 12: 27 HSV). De Israëlieten moesten dit doen, terwijl ze geheel reisvaardig waren.

De redding gaat verder in Exodus 12: 31-33, als Farao Mozes en Aäron in de nacht riep, en zei: Sta op, ga weg uit het midden van mijn volk, zowel u als de Israëlieten, en ga weg, dien de HEERE, zoals u gesproken hebt. Neem zowel uw kleinvee als uw runderen mee, zoals u gesproken hebt, en ga heen. Maar zegen ook mij! De Egyptenaren drongen sterk aan bij het volk, om het snel uit het land te laten gaan, want zij zeiden: Wij gaan anders allemaal sterven! De geschiedenis van de redding uit Egypte eindigt met de lofzang op de oever van de Schelfzee in Exodus 15.

Op dezelfde wijze als  het bloed van het paaslam is ook het bloed van Christus niet voor niets vergoten. Wie Christus aanneemt, is als degene die bloed aan de deurposten smeert. Het lot van de Egyptenaren treft hem of haar niet. Maar dan is het ook zaak om te vertrekken. Israël in Exodus 12 neemt veel zilver en goud van de Egyptenaren mee, maar in 1 Petrus wordt zilver en goud als iets vergankelijks genoemd, iets waar je niet aan moet hechten en juist zou kunnen achterlaten, in lijn met Jezus' woorden in Markus 10: Voorwaar, Ik zeg u: er is niemand die huis of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers verlaten heeft omwille van Mij en om het Evangelie, of hij ontvangt honderdvoudig, nu in deze tijd, huizen en broeders en zusters en moeders en kinderen en akkers, met vervolgingen, en in de wereld die komt, het eeuwige leven.

[Hermanos2 549]

4 uur geleden zei Peter79:

Hier verwijst Petrus naar het Paaslam (Exodus 12, 1Kor 5:7), naar het moment van de redding uit de vreemdelingschap van Egypte. In de geschiedenis van Exodus 12 is het bloed aan de deurposten het signaal voor de doodsengel om het huis over te slaan: Dit is een Pascha-offer voor de HEERE, die in Egypte de huizen van de Israëlieten voorbijging, toen Hij de Egyptenaren trof en onze huizen bevrijdde (Exodus 12: 27 HSV). De Israëlieten moesten dit doen, terwijl ze geheel reisvaardig waren.

De redding gaat verder in Exodus 12: 31-33, als Farao Mozes en Aäron in de nacht riep, en zei: Sta op, ga weg uit het midden van mijn volk, zowel u als de Israëlieten, en ga weg, dien de HEERE, zoals u gesproken hebt. Neem zowel uw kleinvee als uw runderen mee, zoals u gesproken hebt, en ga heen. Maar zegen ook mij! De Egyptenaren drongen sterk aan bij het volk, om het snel uit het land te laten gaan, want zij zeiden: Wij gaan anders allemaal sterven! De geschiedenis van de redding uit Egypte eindigt met de lofzang op de oever van de Schelfzee in Exodus 15.

Op dezelfde wijze als  het bloed van het paaslam is ook het bloed van Christus niet voor niets vergoten. Wie Christus aanneemt, is als degene die bloed aan de deurposten smeert. Het lot van de Egyptenaren treft hem of haar niet. Maar dan is het ook zaak om te vertrekken. Israël in Exodus 12 neemt veel zilver en goud van de Egyptenaren mee, maar in 1 Petrus wordt zilver en goud als iets vergankelijks genoemd, iets waar je niet aan moet hechten en juist zou kunnen achterlaten, in lijn met Jezus' woorden in Markus 10: Voorwaar, Ik zeg u: er is niemand die huis of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers verlaten heeft omwille van Mij en om het Evangelie, of hij ontvangt honderdvoudig, nu in deze tijd, huizen en broeders en zusters en moeders en kinderen en akkers, met vervolgingen, en in de wereld die komt, het eeuwige leven.

Het is interessant dat het Paaslam in Exodus de dood wegneemt. Nergens wordt gesproken over zonde. 

Terwijl Jezus' kruisdood als verlossing wordt gezien van zonde. 

Zijn dit twee verschillende dingen, of is het feitelijk hetzelfde? Omdat zonde tot de dood leidt. 

[Peter79 286]

5 minuten geleden zei Hermanos2:

Het is interessant dat het Paaslam in Exodus de dood wegneemt. Nergens wordt gesproken over zonde. 

Terwijl Jezus' kruisdood als verlossing wordt gezien van zonde. 

Zijn dit twee verschillende dingen, of is het feitelijk hetzelfde? Omdat zonde tot de dood leidt.

Is het zo dat het paaslam in Exodus de dood wegneemt? Ik lees het niet in Exodus 12. Heb je een bijbeltekst waar dit gezegd wordt over Exodus?

In Exodus 12 gaat het om de doodsengel die voorbij gaat als er bloed aan de dorpels zit. De andere plagen troffen Israël voor zover ik weet niet, maar bij deze plaag moet Israël zelf iets doen om niet getroffen te worden. Maar volgens mij moet je de tiende plaag en de uittocht als één geheel nemen. De bevrijding van Israël was niet dat Egypte getroffen werd, maar de bevrijding werd erdoor mogelijk. Israël werd bevrijd uit Egypte, en dat werd in de Tien Woorden zo verwoord: Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft. Israël werd bevrijd van de slavernij. Die slavernij aan de Egyptenaren kan je parallel trekken met de slavernij aan de zonde, waarvan Jezus ons bevrijdt.

Het loon van de zonde is de dood. Ze hangen nauw met elkaar samen. Jezus' opstanding als eersteling betekent dat ook wij Hem zullen volgen. Maar de dood is wel de laatste vijand die wordt onttroond.

Het strijken van bloed in verband met de doodsengel symboliseert m.i. de redding van Israël van het oordeel dat over Egypte ging. Het lijkt daarmee op de doop - Noach werd door het water heen gered, terwijl zijn tijdgenoten omkwamen in het water (zie ook 1Petrus 3). En ook Israël zelf werd gered door water heen, terwijl de Farao en zijn ruiters verdronken.

Jezus is het lam dat de zonde van de wereld wegneemt (Johannes 1). Ik denk op grond van Jesaja 53. Dus niet direct vanuit Exodus 12, die tekst zwijgt (bijna) geheel over de betekenis van het paaslam. Er zijn trouwens hele mooie beschouwingen die laten zien hoe het Pascha betrekking heeft op Christus. Iemand als @Willempie weet daar wel wat van denk ik.

[Hermanos2 549]

5 minuten geleden zei Peter79:

Is het zo dat het paaslam in Exodus de dood wegneemt? Ik lees het niet in Exodus 12. Heb je een bijbeltekst waar dit gezegd wordt over Exodus?

In Exodus 12 gaat het om de doodsengel die voorbij gaat als er bloed aan de dorpels zit. De andere plagen troffen Israël voor zover ik weet niet, maar bij deze plaag moet Israël zelf iets doen om niet getroffen te worden. Maar volgens mij moet je de tiende plaag en de uittocht als één geheel nemen. De bevrijding van Israël was niet dat Egypte getroffen werd, maar de bevrijding werd erdoor mogelijk. Israël werd bevrijd uit Egypte, en dat werd in de Tien Woorden zo verwoord: Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft. Israël werd bevrijd van de slavernij. Die slavernij aan de Egyptenaren kan je parallel trekken met de slavernij aan de zonde, waarvan Jezus ons bevrijdt.

Het loon van de zonde is de dood. Ze hangen nauw met elkaar samen. Jezus' opstanding als eersteling betekent dat ook wij Hem zullen volgen. Maar de dood is wel de laatste vijand die wordt onttroond.

Het strijken van bloed in verband met de doodsengel symboliseert m.i. de redding van Israël van het oordeel dat over Egypte ging. Het lijkt daarmee op de doop - Noach werd door het water heen gered, terwijl zijn tijdgenoten omkwamen in het water (zie ook 1Petrus 3). En ook Israël zelf werd gered door water heen, terwijl de Farao en zijn ruiters verdronken.

Jezus is het lam dat de zonde van de wereld wegneemt (Johannes 1). Ik denk op grond van Jesaja 53. Dus niet direct vanuit Exodus 12, die tekst zwijgt (bijna) geheel over de betekenis van het paaslam. Er zijn trouwens hele mooie beschouwingen die laten zien hoe het Pascha betrekking heeft op Christus. Iemand als @Willempie weet daar wel wat van denk ik.

Euh ja toch? Je schrijft dat de doodsengel de deur overslaat.... Dan neemt ie toch de dood weg? 

Of komt juist de dood brengen, inderdaad. Maar zonde wordt niet genoemd. 

De rest lees ik straks. 

[Peter79 286]

35 minuten geleden zei Hermanos2:

Euh ja toch? Je schrijft dat de doodsengel de deur overslaat.... Dan neemt ie toch de dood weg? 

Of komt juist de dood brengen, inderdaad. Maar zonde wordt niet genoemd. 

Het maakt wel uit of je zelf dood gaat, of je kind...

Er staat alleen maar dat de doodsengel het huis overslaat bij het zien van het bloed. Het bloed is hier de connectie met het vergoten bloed van Christus. Maar het paaslam at men op. Net zoals dat men bij het Avondmaal het brood eet en uit de beker drinkt.

Het is een daad (bestrijken van de deurposten) die de dood buitenhoudt. Het paaslam zelf heeft geen kracht in zich om de dood tegen te houden. Dat zeg ik vanuit nu, maar de tekst zelf zegt ook niet dat het lam de dood wegneemt.

23 november 2020 bewerkt door Peter79

[Jurriën Sr. 141]

49 minuten geleden zei Hermanos2:

Euh ja toch? Je schrijft dat de doodsengel de deur overslaat.... Dan neemt ie toch de dood weg? 

Of komt juist de dood brengen, inderdaad. Maar zonde wordt niet genoemd.

Als de engel een deur overslaat, dan sterft daar niemand; dat is iets anders dan de dood wegnemen; het is meer dat het bloed aan de deurpost de dood tegenhoudt.

Daar waar het bloed niet is, brengt hij de dood.

En zonde speelt in Exodus geen rol, maar wel het geloof waardoor het bloed aan de deurpost wordt aangebracht.

Sorry @Peter79, dat ik me er in het voorbijgaan mee bemoei; ik wil je echter niet in de rede vallen. 

[Hermanos2 549]

@Peter79

@Jurriën Sr.

Wat ik bedoel is dat in Exodus het bloed van het lam de dood laat passeren. Hier wordt niet gerept over zonde. 

Terwijl Jezus vergeleken wordt met het paaslam wiens vergoten bloed de zonde wegneemt. 

Dit is een verschil. Tenzij je zonde en dood als gelijke ziet. 

[Willempie 1.410]

15 uur geleden zei Peter79:

Is het zo dat het paaslam in Exodus de dood wegneemt? Ik lees het niet in Exodus 12. Heb je een bijbeltekst waar dit gezegd wordt over Exodus?

In Exodus 12 gaat het om de doodsengel die voorbij gaat als er bloed aan de dorpels zit. De andere plagen troffen Israël voor zover ik weet niet, maar bij deze plaag moet Israël zelf iets doen om niet getroffen te worden. Maar volgens mij moet je de tiende plaag en de uittocht als één geheel nemen. De bevrijding van Israël was niet dat Egypte getroffen werd, maar de bevrijding werd erdoor mogelijk. Israël werd bevrijd uit Egypte, en dat werd in de Tien Woorden zo verwoord: Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft. Israël werd bevrijd van de slavernij. Die slavernij aan de Egyptenaren kan je parallel trekken met de slavernij aan de zonde, waarvan Jezus ons bevrijdt.

Het loon van de zonde is de dood. Ze hangen nauw met elkaar samen. Jezus' opstanding als eersteling betekent dat ook wij Hem zullen volgen. Maar de dood is wel de laatste vijand die wordt onttroond.

Het strijken van bloed in verband met de doodsengel symboliseert m.i. de redding van Israël van het oordeel dat over Egypte ging. Het lijkt daarmee op de doop - Noach werd door het water heen gered, terwijl zijn tijdgenoten omkwamen in het water (zie ook 1Petrus 3). En ook Israël zelf werd gered door water heen, terwijl de Farao en zijn ruiters verdronken.

Jezus is het lam dat de zonde van de wereld wegneemt (Johannes 1). Ik denk op grond van Jesaja 53. Dus niet direct vanuit Exodus 12, die tekst zwijgt (bijna) geheel over de betekenis van het paaslam. Er zijn trouwens hele mooie beschouwingen die laten zien hoe het Pascha betrekking heeft op Christus. Iemand als @Willempie weet daar wel wat van denk ik.

Het is wel bijzonder, bij gebrek aan een beter woord, dat ik bij mijn Bijbellezing ook weer bij Petrus ben aangekomen. Ik heb het momenteel een beetje druk maar ga dit zeker allemaal lezen en kom er vast wel op terug.

24 november 2020 bewerkt door Willempie