Bruid van Christus = Lichaam van Christus?

[Nicky O 117]

10 uur geleden zei Willempie:

We worden opnieuw geboren en horen daarna te gaan groeien.

En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is. Rom.5:5

Vanaf onze wedergeboorte zijn we geworteld in Hem, Hij die liefde is, de eeuwige bron. Dat is waarom de vrucht van de H. Geest ook direct zichtbaar zal zijn: geduld, zachtmoedigheid, vreugde enz. Helaas worden we nog regelmatig terug getrokken in het vlees: heiliging is een proces en tevens een opdracht van God. 

22 maart 2020 bewerkt door Nicky O

[Plume 189]

Op 21-3-2020 om 10:51 zei Bastiaan73:

En wat is de rol van Israël in dit scenario?

Israël wordt door God gebruikt om zowel aan geografisch Israël áls aan de wereld te tonen wie God is. En dat is niets om jaloers op te zijn, want PAS DAN zullen zij beseffen wie God is!!! Na de bestraffing van de overtredingen. Het genoemde slachtfeest is niet bepaald een feestmaal.
 

Ezechiël 38 en 39

De HEER richtte zich tot mij: ‘Mensenkind, richt je blik op Gog, de oppervorst van Mesech en Tubal, in het land Magog, en profeteer tegen hem. Zeg: “Dit zegt God, de HEER: Gog, oppervorst van Mesech en Tubal, ik zal je straffen! Ik kom je halen, ik sla haken door je kaak en laat je wegtrekken met heel je leger, met je paarden en ruiters, met je schitterende krijgers, met heel die menigte zwaardvechters, bewapend met kleine en grote schilden; en dan nog de soldaten uit Perzië, Nubië en Libië, met hun schilden en helmen, en Gomer met al zijn troepen, Bet-Togarma uit het uiterste noorden met al zijn troepen: heel veel volken zijn het! Bereid je voor, maak je gereed om die hele menigte die zich bij je heeft aangesloten aan te voeren. Over lange tijd, in de verre toekomst, zul je bevel krijgen om op te trekken tegen een land dat zich nog maar net van de oorlog hersteld heeft, tegen een volk dat uit vele volken weer is samengebracht op de bergen van Israël, die lange tijd verlaten zijn geweest. Teruggekeerd leeft het daar zonder zorgen. Met je troepen en al je bondgenoten zul je optrekken als een stormwind, als een wolk die het land overdekt.

Dit zegt God, de HEER: Als het zover is, zul je boze plannen uitdenken. Je denkt: Dat land van niet-ommuurde steden zal ik aanvallen; ik zal optrekken tegen die argeloze mensen die zo onbezorgd leven in hun steden zonder muren, grendels of poorten. Je gaat erheen om te plunderen, te roven en buit binnen te halen, om de puinhopen die weer bewoond worden aan te vallen. Daar woont een volk dat uit vele volken bijeen is gekomen, dat vee en bezit verworven heeft en nu de navel van de wereld bewoont. De mensen uit Seba en Dedan, de handelaars en heersers uit Tarsis zullen tegen je zeggen: ‘Ben je gekomen om te plunderen en te roven? Heb je die hele menigte bijeengebracht om buit binnen te halen? Om goud en zilver weg te graaien, om vee en goederen mee te nemen, om alles te plunderen en te roven?’”

Profeteer daarom, mensenkind, zeg tegen Gog: “Dit zegt God, de HEER: Wanneer mijn volk Israël een onbezorgd bestaan leidt, zal dat jou bekend worden. Dan komen jij en je vele bondgenoten uit je woonplaats in het uiterste noorden, al die mannen te paard, die grote menigte, dat talrijke leger. Als een wolk die het land overdekt zul je tegen mijn volk Israël optrekken. Eens zal ik je naar mijn land brengen, en als ik alle volken door jou, Gog, laat zien dat ik heilig ben, zullen ze beseffen wie ik ben.

Dit zegt God, de HEER: Ben jij de man van wie ik in het verleden, jarenlang, bij monde van de profeten van Israël, mijn dienaren, gezegd heb dat ik hem zou sturen om de Israëlieten aan te vallen?

Op de dag dat Gog het land van Israël aanvalt – spreekt God, de HEER – zal mijn woede oplaaien. In mijn hartstocht, in het vuur van mijn toorn zeg ik: Op die dag zal een zware aardbeving het land van Israël treffen. De vissen in de zee, de vogels aan de hemel, de wilde dieren, alles wat op het land rondkruipt en alle mensen op aarde zullen voor mij beven. Bergen zullen wegzinken, bergwanden neerstorten, stadsmuren in puin vallen. Op al mijn bergen zal ik het zwaard tegen Gog oproepen – spreekt God, de HEER – en zijn mannen zullen elkaar met hun zwaard bestrijden. Ik zal Gog straffen met de pest en de dood, ik laat slagregens, hagelstenen, zwavel en vuur neerkomen op hem, op zijn troepen en al zijn bondgenoten. Ik zal mijn grootheid en mijn heiligheid tonen en mij aan vele volken bekendmaken. Ze zullen beseffen dat ik de HEER ben.”

Mensenkind, profeteer tegen Gog, zeg: “Dit zegt God, de HEER: Ik zal je straffen, Gog, oppervorst van Mesech en Tubal. Ik kom je halen, ik sleep je mee, ik laat je uit het uiterste noorden komen en breng je naar de bergen van Israël. Daar sla ik je boog uit je linkerhand en je pijlen uit je rechterhand. Op de bergen van Israël zul je sneuvelen, met al je troepen en je bondgenoten, en daar geef ik je ten prooi aan alle soorten roofvogels en aan de wilde dieren. Ook in het open veld zul je sneuvelen. Ik heb gesproken – spreekt God, de HEER. Magog zal ik in vlammen doen opgaan, net als de kustbewoners die zich veilig wanen. Ze zullen weten dat ik de HEER ben. Mijn heilige naam zal ik aan mijn volk Israël bekendmaken, ik zal mijn heilige naam niet langer laten ontwijden, en de andere volken zullen beseffen dat ik de HEER ben, heilig in Israël.

Het komt, het zal gebeuren! – spreekt God, de HEER. Dat zal de dag zijn waarvan ik gesproken heb. Dan zullen de Israëlieten uit hun steden komen om de wapens als brandhout te gebruiken; zeven jaar zullen ze vuur kunnen stoken van de grote en kleine schilden, de bogen en de pijlen, de stokken en de lansen. Omdat ze daarmee vuur kunnen stoken, hoeven ze geen takken te sprokkelen op de velden of hout te hakken in het bos. Zo plunderen ze wie hen wilden plunderen en behalen buit op wie hen tot buit wilden maken – spreekt God, de HEER.

Op die dag delf ik voor Gog een graf in Israël, in het Dal der passanten, ten oosten van de Dode Zee. Het zal de doorgang versperren voor deze passanten: voor Gog en heel zijn leger. Ze zullen er worden begraven, en het zal het ‘Dal van het leger van Gog’ worden genoemd. De Israëlieten zullen hen begraven om het land te reinigen, en daar zullen ze zeven maanden over doen. Iedereen in Israël zal daarmee bezig zijn, en dat zal hun tot eerstrekken op de dag dat ik mijn grootheid zal tonen – spreekt God, de HEER. Ze zullen een groep aanstellen die het land voortdurend moet doorkruisen. Die moet de passanten begraven die op het land zijn blijven liggen, om zo het land te reinigen. Na de zeven maanden zullen ze op onderzoek uitgaan en opnieuw het land doorkruisen. Als een van hen dan beenderen van mensen ziet liggen moet hij er een merksteen bij zetten, zodat de doodgravers ze kunnen begraven in het Dal van het leger van Gog (er is daar ook een stad die naar dat leger heet), en zo het land reinigen.”

Mensenkind, dit zegt God, de HEER: Zeg tegen alle soorten vogels en tegen alle wilde dieren: “Kom bij elkaar, kom samen, overal vandaan, en kom naar het slachtfeest, het grote slachtfeest dat ik voor jullie aanricht op de bergen van Israël. Daar kun je vlees eten en bloed drinken! Je eet er het vlees van helden, drinkt het bloed van de vorsten der aarde: van rammen, lammeren, bokken en stieren, allemaal in Basan vetgemeste beesten. Eet hun vet tot je verzadigd bent, drink hun bloed tot je dronken bent, het is een slachtfeest dat ik voor jullie heb aangericht. Aan mijn tafel kunnen jullie je te goed doen aan paarden en ruiters, aan helden en krijgslieden – spreekt God, de HEER. Ik zal mijn grootheid onder alle volken doen gelden. Ze zullen zien hoe ik ze straf en hoe ik ze mijn wil opleg.

Vanaf die dag zal het volk van Israël beseffen dat ik, de HEER, hun God ben, en de andere volken zullen beseffen dat de Israëlieten zelf aan hun ballingschap schuldig zijn. Omdat ze mij ontrouw waren verborg ik mijn gelaat voor hen. Ik leverde hen aan hun vijanden uit, en zij vielen door het zwaard. Ik heb hen behandeld zoals past bij hun onreinheid en hun misdaden, ik heb me van hen afgewend. Maar, zegt God, de HEER: Nu zal ik Jakobs lot ten goede keren, me ontfermen over heel het volk van Israël en strijden voor mijn heilige naam. Hun schande en ontrouw aan mij moeten ze dragen, ook wanneer ze weer onbezorgd in hun land wonen, door niemand opgeschrikt. Door hen weg te halen bij de vreemde volken, door hen bijeen te brengen uit de landen van hun vijanden, laat ik vele volken zien dat ik heilig ben. Ze zullen beseffen dat ik, de HEER, hun God ben: ik heb hen over de hele wereld in ballingschap gestuurd en ik breng hen ook weer naar hun eigen land terug; ik zal niemand achterlaten. Ik zal mijn geest over het volk van Israël uitgieten en mijn gelaat niet meer voor hen verbergen – zo spreekt God, de HEER.”’

En lees dan nog maar eens die tekst die je wegknipte in de andere topic omdat je niet zien wou en je onwetendheid wilde bewaren. 
 

En Jesaja 5: 8-23

Zesvoudig wee over de onrechtvaardigen

Wee degenen die zich huis na huis toe-eigenen,

die akker na akker samenvoegen,

tot er voor niemand meer ruimte is

en zij alleen het land bewonen.

Ik hoor de HEER van de hemelse machten zweren:

‘Al die huizen zullen tot puin vervallen,

zelfs de grootste en mooiste worden niet meer bewoond.

Een uitgestrekte wijngaard levert amper wijn op,

een berg zaaigoed maar één zak graan.’

 Wee degenen die ’s ochtends in alle vroegte

naarstig op zoek gaan naar drank,

die zich tot diep in de nacht door wijn laten benevelen.

Bij al hun drinkgelagen klinkt muziek

van lier en tamboerijn, van trommel en fluit.

Maar voor de daden van de HEER hebben zij geen oog,

wat hij tot stand brengt zien ze niet.

Daarom gaat mijn volk in ballingschap,

zonder in te zien waarom.

Hun edelen komen om van de honger,

de massa versmacht van dorst.

Het dodenrijk opent zijn keel,

het spert zijn muil wijd open.

Daar verdwijnt de bloem der natie, verzinkt de massa,

 daar verstommen de druktemakers en feestvierders.

Zij worden vernederd, ze moeten buigen,

wie trots was, zal de ogen neerslaan.

De HEER van de hemelse machten houdt het recht hoog,

de heilige God toont zich heilig in zijn gerechtigheid.

De schapen zullen grazen als op hun eigen grond,

rondzwerven tussen de puinhopen van de rijken.

Wee degenen die de straf naar zich toe halen

met de touwen van onrecht,

en de zonde met de dissel van een wagen;

die smalen: ‘Laat de HEER opschieten

en zijn werk afmaken. Wij willen het nu wel eens zien.

Laat de Heilige van Israël komen met zijn plan

en het uitvoeren, zodat we het eindelijk weten.’

Wee degenen die het kwade goed noemen

en het goede kwaad,

die het licht tot duisternis maken

en het duister tot licht,

die van zoet bitter maken

 en van bitter zoet.

Wee degenen die wijs zijn in eigen ogen,

die naar eigen oordeel verstandig zijn.

Wee degenen die helden zijn in het drinken,

die dapper zijn als er wijn wordt geschonken,

die voor een geschenk de schuldige gelijk geven

en de rechtvaardige beroven van zijn recht.

Daarom, zoals kaf door vuur wordt verteerd

en dor gras in vlammen opgaat,

zo zal hun wortel verrotten en hun bloesem verwaaien.

Zij verwierpen het onderricht

van de HEER van de hemelse machten,

 en verachtten de woorden van de Heilige van Israël.

[Bastiaan73 705]

1 minuut geleden zei Plume:

Israël wordt door God gebruikt om zowel aan geografisch Israël áls aan de wereld te tonen wie God is. En dat is niets om jaloers op te zijn, want PAS DAN zullen zij beseffen wie God is!!! Na de bestraffing van de overtredingen. Het genoemde slachtfeest is niet bepaald een feestmaal.

Ezechiël 38 en 39

...

✂️

Je kopieert en plakt maar wat hè?

[Plume 189]

2 minuten geleden zei Bastiaan73:

Je kopieert en plakt maar wat hè?

De snelheid waarmee je reageert spreekt boekdelen.

22 maart 2020 bewerkt door Plume

[Bastiaan73 705]

Zojuist zei Plume:

De snelheid waarmee je reageert spreekt boekdelen.

Omdat je maar wat kopieert en plakt.

[Robert Frans 1.653]

De Bruid van Christus en het Lichaam van Christus zijn twee mystieke beelden die inderdaad betrekking hebben op de Kerk, die alle rassen, stammen, talen en grenzen overstijgt. Of je nu jood bent of heiden, iedereen kan door bekering en doopsel toetreden tot de Kerk en zo tot de volmaakte gemeenschap met Christus.
Als Bruid is zij Christus' grote geliefde, die Hij door het kruisoffer ten huwelijk gevraagd heeft en waarop zij door zichzelf aan Hem toe te wijden 'ja' heeft gezegd. Als gelovigen delen wij zo heel direct in die huwelijksband en mogen wij zo gemeenschap hebben met Christus, onze Bruidegom.
Als Lichaam van Christus is zij het instrument waarmee Christus ons onderwijst, vergeeft, reinigt, zalft, geneest, aan Hem wijdt, zegent en met ons strijdt tegen het kwaad. Hiermee wordt de diepe verbondenheid tussen Christus en zijn Kerk nogmaals benadrukt, waarbij ieder van ons een 'cel' van het Lichaam is.
In de eucharistie komen deze twee beelden dan ook op bijzondere wijze samen: als Bruid heeft zij gemeenschap met haar Bruidegom, als Lichaam stelt zij het Offer van Christus tegenwoordig.

Sommigen vragen zich misschien af hoe de Kerk dan zowel Christus' Bruid als zijn Lichaam kan zijn.
Het eerste antwoord is dat het allereerst twee verschillende beelden zijn, die ieder vanuit een eigen invalshoek de unieke, mystieke relatie tussen Christus en zijn Kerk en zo de gemeenschap der gelovigen duiden. En beelden moet je niet al te licht door elkaar willen halen.
Maar in Genesis staat echter geschreven dat een man zich zal hechten aan zijn vrouw en dat die twee één vlees zullen zijn. Twee worden dus één. En dit heeft des te volmaakter betrekking op de liefde tussen Christus en zijn Kerk, daar het huwelijk 'slechts' een voorafbeelding daarvan is.
De Kerk en Christus zijn dus één, behoren elkaar geheel toe, bezitten elkaar als het ware en vormen zo één Lichaam, waarvan Christus het Hoofd is. En ja, zij brengen ook nieuw leven voort, ook zij zijn vruchtbaar en talrijk, wat dagelijks worden vele kinderen van Hem uit haar wedergeboren.

[Bastiaan73 705]

Op 24-3-2020 om 09:49 zei Robert Frans:

De Bruid van Christus en het Lichaam van Christus zijn twee mystieke beelden die inderdaad betrekking hebben op de Kerk, die alle rassen, stammen, talen en grenzen overstijgt. Of je nu jood bent of heiden, iedereen kan door bekering en doopsel toetreden tot de Kerk en zo tot de volmaakte gemeenschap met Christus.
Als Bruid is zij Christus' grote geliefde, die Hij door het kruisoffer ten huwelijk gevraagd heeft en waarop zij door zichzelf aan Hem toe te wijden 'ja' heeft gezegd. Als gelovigen delen wij zo heel direct in die huwelijksband en mogen wij zo gemeenschap hebben met Christus, onze Bruidegom.
Als Lichaam van Christus is zij het instrument waarmee Christus ons onderwijst, vergeeft, reinigt, zalft, geneest, aan Hem wijdt, zegent en met ons strijdt tegen het kwaad. Hiermee wordt de diepe verbondenheid tussen Christus en zijn Kerk nogmaals benadrukt, waarbij ieder van ons een 'cel' van het Lichaam is.
In de eucharistie komen deze twee beelden dan ook op bijzondere wijze samen: als Bruid heeft zij gemeenschap met haar Bruidegom, als Lichaam stelt zij het Offer van Christus tegenwoordig.

Sommigen vragen zich misschien af hoe de Kerk dan zowel Christus' Bruid als zijn Lichaam kan zijn.
Het eerste antwoord is dat het allereerst twee verschillende beelden zijn, die ieder vanuit een eigen invalshoek de unieke, mystieke relatie tussen Christus en zijn Kerk en zo de gemeenschap der gelovigen duiden. En beelden moet je niet al te licht door elkaar willen halen.
Maar in Genesis staat echter geschreven dat een man zich zal hechten aan zijn vrouw en dat die twee één vlees zullen zijn. Twee worden dus één. En dit heeft des te volmaakter betrekking op de liefde tussen Christus en zijn Kerk, daar het huwelijk 'slechts' een voorafbeelding daarvan is.
De Kerk en Christus zijn dus één, behoren elkaar geheel toe, bezitten elkaar als het ware en vormen zo één Lichaam, waarvan Christus het Hoofd is. En ja, zij brengen ook nieuw leven voort, ook zij zijn vruchtbaar en talrijk, wat dagelijks worden vele kinderen van Hem uit haar wedergeboren.

Mooie katholieke woorden. Maar dan ga je er vanuit dat de huwelijksdag al aangebroken is. Is dat zo? Volgens Van Dale is de definitie van een bruid: een 'vrouw op haar trouwdag'.

Bron: https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/bruid#.Xnt_zIhKhqM

Als ik Openbaring 21:

2 En ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid, die voor haar man versierd is.

en

9 En er kwam een van de zeven engelen met de zeven schalen, die vol waren van de laatste zeven plagen, en hij sprak met mij, zeggende: Kom hier, ik zal u tonen de bruid, de vrouw des Lams.

lees komt dit op mij over als iets dat in de toekomst plaats zal vinden (in de veronderstelling dat het daadwerkelijk gaat gebeuren, wat een geloofskwestie is). Niet als iets dat al heeft plaats gevonden.

En wie zijn volgens jou de vrienden van de bruidegom en/of de bruiloftsgasten en/of de bruiloftskinderen in dit scenario?

Marcus 2 (WV75) :

19 Jezus sprak tot hen: “Kunnen dan de vrienden van de bruidegom vasten, terwijl de bruidegom bij hen is? Zolang zij de bruidegom in hun midden hebben, kunnen ze niet vasten.

Marcus 2 (NBG51) : 

19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen bruiloftsgasten dan vasten, terwijl de bruidegom bij hen is? Zolang zij de bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.

Marcus 2 (Statenvertaling) :

19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.

In de Griekse grondtekst staat overigens 'zonen van het bruidsvertrek':

Bron: https://www.scripture4all.org/pdf_interlinear/gnt_nl.php?cs=cf92ba40df292aabb7663bade0b12a43&t=440320&b=mar&c=2

@Modestus ben ook benieuwd naar jouw mening hierover.

25 maart 2020 bewerkt door Bastiaan73

[Robert Frans 1.653]

1 uur geleden zei Bastiaan73:

Mooie katholieke woorden. Maar dan ga je er vanuit dat de huwelijksdag al aangebroken is. Is dat zo? Volgens Van Dale is de definitie van een bruid: een 'vrouw op haar trouwdag'.

Bron: https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/bruid#.Xnt_zIhKhqM

Als ik Openbaring 21:

2 En ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid, die voor haar man versierd is.

en

9 En er kwam een van de zeven engelen met de zeven schalen, die vol waren van de laatste zeven plagen, en hij sprak met mij, zeggende: Kom hier, ik zal u tonen de bruid, de vrouw des Lams.

lees komt dit op mij over als iets dat in de toekomst plaats zal vinden (in de veronderstelling dat het daadwerkelijk gaat gebeuren, wat een geloofskwestie is). Niet als iets dat al heeft plaats gevonden.

En wie zijn volgens jou de vrienden van de bruidegom en/of de bruiloftsgasten en/of de bruiloftskinderen in dit scenario?

Traditioneel onderscheiden wij de strijdende Kerk op aarde, de lijdende Kerk in het vagevuur en de zegevierende Kerk in de hemel. Zij die niet in het vagevuur geloven, houden dus nog altijd de twee andere kerken over.
Hoewel de Kerk natuurlijk in Christus volmaakt één is, daar zowel de gelovigen op aarde als in de hemel in Hem met elkaar verbonden zijn, zal die eenheid uiteindelijk ook volop zichtbaar en onweerstaanbaar worden bij de wederkomst, als heel de hemel en heel de aarde één worden en ook onze lichamen definitief verlost worden van de vergankelijkheid en de gevolgen van de erfzonde.
Nu alreeds in de eucharistie mogen wij het onderpand daarvan ontvangen, als wij Christus met heel zijn Lichaam en Geest, heel zijn Wezen mogen ontvangen en zo tijdens de mis hemel en aarde al even één zijn, hoewel dan nog grotendeels in het verborgene, onder de gedaanten van brood en wijn.

In Openbaringen wordt op apocalyptische, mystieke wijze zowel de lijdende, de strijdende als de zegevierende Kerk afgebeeld, gebruikmakend van vooral zeer complexe, oudtestamentische symboliek.
Zij gaat over zowel het heden als over de toekomst, daar de visioenen niet altijd chronologisch opgetekend zijn, maar vooral thematisch, en ze ook bepaalde gebeurtenissen steeds herhalen. Er zit een vrij consistente, doch complexe structuur in van steeds drie keer drie herhalingen, waarin zo de strijd tegen het kwaad, beginnende bij het Offer van het Lam, daarna de zich langzaam ontvouwende openbaring van God zelf en uiteindelijk de definitieve overwinning van de zegevierende gelovigen worden afgeschilderd.
Ook Christus zelf, zoals je zelf al refereert, gebruikt graag het beeld van de bruiloft als Hij over het Rijk Gods spreekt, met Hemzelf als Bruidegom, de Kerk als zijn Bruid en de kinderen die delen in haar geheimen en zo deel van de Kerk worden.
In Openbaringen 12 wordt de Kerk zelfs vereenzelvigd met de heilige Maagd Maria, de verborgen Vrouwe, die het Kind voortbrengt en beschermt tegen alle onheil, terwijl haar kinderen strijden tegen de oude draak. En dat gevecht duurt door tot op de dag van vandaag.

[Modestus 137]

52 minuten geleden zei Bastiaan73:

@Modestus ben ook benieuwd naar jouw mening hierover.

 

57 minuten geleden zei Bastiaan73:

Maar dan ga je er vanuit dat de huwelijksdag al aangebroken is. Is dat zo?

Huwelijksdag (in de zin van de voleinding der tijden en de definitive triomf van degenen die gered zijn) is voor ons natuurlijk nog niet aangebroken. Maar voor God is er geen tijd. Wat voor ons de toekomst is, is voor Hem het nu. 

58 minuten geleden zei Bastiaan73:

En wie zijn volgens jou de vrienden van de bruidegom en/of de bruiloftsgasten en/of de bruiloftskinderen in dit scenario?

De apostelen. Maar dit begrip kan ook naar de rest van de gelovigen worden uitgebreid. Want we hebben het hier over de symbolische beeldspraak. En de denkwijze van de joden ten tijde van Jezus was dan ook beeldrijk. Vandaar dat Jezus veel beeldspraken gebruikt. Elders zegt Hij dat degene die de wil van Zijn Vader doet is voor Hem broeder, zuster en moeder. Je kan natuurlijk niet alle drie zijn tegelijkertijd. Jezus wil dus zeggen hoe dicht we bij hem zullen zijn in termen van relatie als we de wil van God doen. Dat geldt ook voor het begrip bruid. Bruid van Christus is zowel de hele Kerk als elke gelovige afzonderlijk, zowel man als vrouw. Daar is niks schandelijks aan. Ik weet uit mijn liefdeservaring met een meisje dat als je echt liefhebt, dan vervagen de verschillen tussen jou en haar - van binnen voel je alsof je zelf een bruid bent, terwijl je een man bent, want je doet je best om haar waardig te zijn, ten volle oprecht met haar te zijn, zodat je met je hele wezen aan haar toebehoort, geen geheimen van haar hebt en ze zich goed bij jou voelt, want haar enigszins bedroeven wil je absoluut niet. Dat is wat je een perfecte ontlediging in liefde kunt noemen. Zo is ook onze relatie met God, maar dan op een meer geestelijke niveau. In je relatie tot God kun je in die zin jezelf ook vergelijken met een kleine schaapje, maar ook met een mannelijke strijder (van Christus). 

[Chiel Fernig 75]

Het klopt dat Joden een ras zijn, zij zijn nakomelingen, lijfeliijk van Abraham Isaak en Jakob. Inderdaad klinkt het woord ras een beetje negatief vanwege de lading van het woord. Het woord volk klinkt wat minder aanstootgevend. Ook klopt het dat voor joden geldt dat zij Christus nodig hebben om behouden te worden en de zaligheid binnen te gaan. Zoals Petrus en de anderen apostelen ons voordeden. Want er is inderdaad een verschil tussen jodendom en jood zijn. Jodendom is een gedachtegoed, een geloofsbeleving, joods is nakomeling van Jakob. Daarbij is inderdaad een verschil tussen geestelijk (naar het hart) joods zijn en naar het lichaam. Wie in Christus gelooft is geestelijk joods en daar gaat het om, de redding die wij in Christus hebben, of wij nu uit de heidenen of uit de joden (lijfelijk) zijn.

[Chiel Fernig 75]

Er is een tekst die zegt dat: "Israël het hoofd der natieën is". Ook hierin zit een vergelijking met het bruid zijn en lichaam van Christus zijn. Christus is het hoofd van de gemeente, naar dat beeld is ook de man het hoofd van de vrouw, zo is ook Israël het hoofd dar natieën. Er is een gelijkheid tussen dezen en een verschil. Zo is er gelijkheid tussen man en vrouw, dat zij beiden het eeuwige leven beërven (Gal 3:28), zo geldt voor Joden en heidenen dat zij beiden het eeuwige leven beërven wanneer zij Christus aannemen en zo zullen ook Christus en zijn gemeente op de nieuwe aarde zijn. Ook staat er dat man en vrouw één vlees zullen zijn (als zij zich verenigen door het huwelijk), zo zal de gemeente één met Christus zijn, door de reiniging van zijn bloed, en zo zijn ook de heidenvolken één met de joden door het geloof in Christus. Daarbij zijn ook verschillen, Christus is het hoofd en de gemeente het lichaam. Het Hebreeuwse woord voor hoofd betekent ook begin, zo is Christus de "eerste", de man is degene die iets gaat doen en de vrouw is gemaakt als hulp daarbij, zo is ook God bij Abraham en Israël begonnen en zijn het de apostelen (Israëlieten) die een begin gemaakt hebben met de verkondiging van het evangelie. Ik ben er van overtuigd dat deze vergelijking tot op detail doorgevoerd kan worden omdat God een meesterkunstenaar is en consequent in zijn optreden.

[Dat beloof ik 990]

Op 7-4-2020 om 16:26 zei Chiel Fernig:

Er is een tekst die zegt dat: "Israël het hoofd der natieën is". Ook hierin zit een vergelijking met het bruid zijn en lichaam van Christus zijn. Christus is het hoofd van de gemeente, naar dat beeld is ook de man het hoofd van de vrouw, zo is ook Israël het hoofd dar natieën. Er is een gelijkheid tussen dezen en een verschil. Zo is er gelijkheid tussen man en vrouw, dat zij beiden het eeuwige leven beërven (Gal 3:28), zo geldt voor Joden en heidenen dat zij beiden het eeuwige leven beërven wanneer zij Christus aannemen en zo zullen ook Christus en zijn gemeente op de nieuwe aarde zijn. Ook staat er dat man en vrouw één vlees zullen zijn (als zij zich verenigen door het huwelijk), zo zal de gemeente één met Christus zijn, door de reiniging van zijn bloed, en zo zijn ook de heidenvolken één met de joden door het geloof in Christus. Daarbij zijn ook verschillen, Christus is het hoofd en de gemeente het lichaam. Het Hebreeuwse woord voor hoofd betekent ook begin, zo is Christus de "eerste", de man is degene die iets gaat doen en de vrouw is gemaakt als hulp daarbij, zo is ook God bij Abraham en Israël begonnen en zijn het de apostelen (Israëlieten) die een begin gemaakt hebben met de verkondiging van het evangelie. Ik ben er van overtuigd dat deze vergelijking tot op detail doorgevoerd kan worden omdat God een meesterkunstenaar is en consequent in zijn optreden.

Die redenatie klopt niet vanwege de laatste zin. In Genesis 6:6-7 staat immers dat hij spijt kreeg van het maken van de mens, d=het vee, de dieren en de vogels en dat hij daarom alles wilde vernietigen.  Geen meesterkunstenaar en consequentie in optreden dus.

[Modestus 137]

Een leuke christelijke gezang voor het thema. In dit hymne worden verschillende symbolen met elkaar gecombineerd. Gezongen door Dimitrios Papayannópoelos in het Grieks. 

https://www.youtube.com/watch?v=_jv9X2sOdPE  (link naar de video)

"Van de nacht verlangt mijn geest naar u, o God, want uw geboden zijn het licht op de aarde. Hallelujah."

"Zie, de Bruidegom komt in het holst van de nacht; en gelukkig de dienaar dien Hij wakend vindt, maar wee hem dien Hij aantreft in luiheid. Zie dus toe, mijn ziel, dat de slaap u niet overmant, opdat gij niet aan de dood zult worden overgeleverd en buiten het koninkrijk gesloten. Blijf waakzaam en roep luide: Heilig, heilig, heilig zijt Gij, o God. Door de voorspraak van de Moeder van God, ontferm U onzer." Bron.

Latijnse transliteratie: 1 «Ek nyktós orthrízei tó pnevmá mou prós sé o Theós, dióti fós tá prostágmatá sou epí tís gís». Alliloúïa. 2 «Idoú, o Nymfíos érchetai en to méso tis nyktós, kai makários o doúlos, on evrísei grigoroúnta. Anáxios de pálin on evrísei rathymoúnta. Vlépe oun, psychí mou, mi to ýpno katenechtheís, ína mi to thanáto paradotheís kai tis vasileías éxo kleistheís. Allá anánipson krázousa: Ágios, Ágios, Ágios ei o Theós imón, diá tis Theotókou eléison imás».

 

[Plume 189]

Op 22-3-2020 om 21:54 zei Bastiaan73:

Je kopieert en plakt maar wat hè?

Nog letterlijker staat hetzelfde Ezechiël 16.

Zeg daarom tegen het volk van Israël: “Dit zegt God, de HEER: Ik zal ingrijpen, volk van Israël – niet omwille van jou, maar omwille van mijn heilige naam, die je hebt ontwijd bij de volken waar je gekomen bent! 23Ik zal mijn grote naam, die door jullie bij die volken is ontwijd, weer aanzien verschaffen. Die volken zullen beseffen dat ik de HEER ben – spreekt God, de HEER. Ik zal ze laten zien dat ik heilig ben;

31Jullie zullen je al je dwaalwegen en wandaden herinneren, en jullie zullen van jezelf walgen vanwege jullie gruwelijke zonden. 32Ik doe dit alles niet omwille van jullie – spreekt God, de HEER; laat dat tot je doordringen! Schaam je over je schandelijk gedrag, volk van Israël.