Openbaring 20:11-15

[ineke-kitty 56]

Openbaring 20:11

"En ik zag een groten witten troon, en Dengene, Die daarop zat, van Wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvloden, en geen plaats is voor die gevonden".

Johannes ziet een grote witte troon en Degene Die daarop zat.

Ik geloof dat Degene Die op de troon zit, Christus Jezus is, want dat is het Lam, al genoemd in Openbaring 4 en 5.

Hij is immers het Beeld Gods, het afschijnsel van Gods Heerlijkheid.

Het kan alleen maar Christus zijn, want God kan niet gezien worden, dus als er hier een grote witte troon gezien wordt en daarop is God gezeten, dan is het toch de Here Jezus Christus, want er is er EEN die rechtvaardig zou oordelen en dat is Christus.

Voluit noemt men het "de grote witte troon van God".

Dat "van God" staat er niet bij in vers 11, maar wel in vers 12.

In Openbaring 4:2 ziet Johannes dus een troon in de hemel, en er zat EEN op de troon, en rondom die ene troon waren 24 tronen met 24 oudsten zittende bekleed met witte klederen, met gouden kronen op hun hoofden. [ Openbaring 4:4].

Er staan in totaal dus 25 tronen.

Wie zit op de 25e, eigenlijk de eerste troon?

Dan ziet Johannes in Openbaring 20:12 de doden, klein en groot, staande voor God.

Er worden boeken geopend; en de doden worden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven staat, naar hun werken.

"Ik zag de doden staande voor God" kan tot misverstanden leiden.

Zijn ze dan opgestaan of niet?

Daar is tot vandaag discussie over.

Het staat in elk geval vast dat iedereen uiteindelijk voor God zal komen te staan. [ 2 Kor. 5:10; Rom. 14:10].

Ik geloof dat de Gemeente een uitzondering is, omdat zij geopenbaard zal worden voor de rechterstoel van Christus. De gelovigen zullen beoordeeld worden met de mate van loon die zij zullen ontvangen.

Hun zaligheid ligt vast in Christus, in Wie zij tijdens hun aardse leven geloofd hebben.

Zij kunnen dus niet verloren gaan, maar hebben reeds eeuwig leven ontvangen.

[TTC 1.560]

"Ik zag de doden staande voor God" kan tot misverstanden leiden. Zijn ze dan opgestaan of niet? Daar is tot vandaag discussie over. Ik geloof dat de Gemeente een uitzondering is, omdat zij geopenbaard zal worden voor de rechterstoel van Christus.

Over die 'doden' bestaan inderdaad nogal wat misverstanden, de getuigenissen legio.

Een van de belangrijkste thema's van de gnostiek is dat de mens van zichzelf vervreemd kan raken. Mensen kunnen vergeten wie ze zelf in werkelijkheid zijn. De onverloste mens is 'zichzelf kwijt'. Het gevolg daarvan is dat zo iemand het contact met zijn innerlijk weten, de gnosis, verliest. Wie zichzelf kwijt is, leeft als een slaaf van onpersoonlijke machten. Deze staat van vervreemding van het ware zelf wordt in de gnostische teksten met velerlei verschillende termen beschreven, zoals slavernij, vergetelheid, slaap, dronkenschap, blindheid, de dood. De meest algemene term die daarvoor vaak wordt gebruikt is 'de dwaling', in de betekenis van 'verdwaald zijn'.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek

[TTC 1.560]

Zijn ze dan opgestaan of niet? Daar is tot vandaag discussie over. Het staat in elk geval vast dat iedereen uiteindelijk voor God zal komen te staan. [2 Kor. 5:10; Rom. 14:10].

Er wordt niemand uitgesloten, opstaan uit de dood is een zeer ingrijpend proces dat kan leiden tot vreemde neveneffecten.

De verlossing uit de dwaling kan de mens verkrijgen door zich zijn oorspronkelijke aard te herinneren, door zich te verbinden met zijn ware zelf. Dat proces wordt beschreven als bevrijding, wakker worden, weer nuchter worden, de genezing van blindheid, de opstanding uit de dood. De algemene term daarvoor is 'het herstel.' In de gnostische teksten is Jezus de verlosser die de mens komt oproepen "zichzelf te herinneren". In het Apocryphon van Johannes zegt Jezus: "Mens, sta op en herinner jezelf." Dat is het herstel in de gnostische betekenis van verlossing uit de slavernij van een onwetend bestaan.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek

[ineke-kitty 56]

Openbaring 20:12

"En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is, en de doden werden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven was, naar hun werken".

De doden worden dus geoordeeld op grond van wat in die boeken geschreven is, in elk geval naar hun werken staat daar en dat geldt voor iedereen.

Er staat iets vastgelegd dan wel geregistreerd in die boeken, als onderdeel van een rechtvaardig oordeel Gods.

Openbaring 20:13

"En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden, die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een ieder naar hun werken".

In vers 12 worden de doden "klein en groot" genoemd, wat in de praktijk iedereen betekent, en dat wordt ook duidelijk in vers 13. Iedereen, uit de zee, uit de dood en uit de hel.

Er staan drie woorden, zee dood en hel, maar het staat in twee zinnetjes.

Het gaat in werkelijkheid niet om drie plaatsen, maar om twee, namelijk "de zee gaf de doden die in haar waren" [ zin 1]. Zin 2: "en de dood en de hel gaven de doden die in hen waren".

Dood en hel zijn synoniemen, anders had er moeten staan: "de zee gaf de doden die in haar waren, en de dood gaf de doden die in haar waren en de hel gaf de doden die in haar waren".

"Hel" is een plaatsaanduiding, en is de vertaling van het Griekse Hades, en wordt in de Griekse literatuur met "onderwereld" vertaald.

Daar zijn de doden in de hel, in het dodenrijk.

[Kwispel 1]

Ik begrijp dat deze gebeurtenissen pas in de toekomst zullen plaatsvinden, want tot nu toe is er nooit iemand opgestaan uit de dood. De Here Jezus was de Eersteling en overdrachtelijk gezien zijn alle gelovigen uit de dood opgestaan en hebben nieuw, eeuwig leven ontvangen, maar dat is slechts in geestelijk opzicht denk ik .

[_Anja_ 0]

Zijn ze dan opgestaan of niet? Daar is tot vandaag discussie over. Het staat in elk geval vast dat iedereen uiteindelijk voor God zal komen te staan. [2 Kor. 5:10; Rom. 14:10].

Er wordt niemand uitgesloten, opstaan uit de dood is een zeer ingrijpend proces dat kan leiden tot vreemde neveneffecten.

De verlossing uit de dwaling kan de mens verkrijgen door zich zijn oorspronkelijke aard te herinneren, door zich te verbinden met zijn ware zelf.

Dat klopt, dat is de helft van het verhaal. Wie zich zijn oorspronkelijke aard herinnert, komt voor het Kruis te staan. Die erkent de oorspronkelijke zonde en als ie aan de Vader gehoorzamen wil, en dus volhardt, wordt ie vervolgens door de Vader aan de voeten van de Zoon, Jezus de Christus gelegd.

Dat proces wordt beschreven als bevrijding, wakker worden, weer nuchter worden, de genezing van blindheid, de opstanding uit de dood. De algemene term daarvoor is 'het herstel.' In de gnostische teksten is Jezus de verlosser die de mens komt oproepen "zichzelf te herinneren". In het Apocryphon van Johannes zegt Jezus: "Mens, sta op en herinner jezelf." Dat is het herstel in de gnostische betekenis van verlossing uit de slavernij van een onwetend bestaan.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gnostiek

Klopt. Het kan dus niet bestaan dat iemand die die Weg, De Weg dus, is gegaan, ontkent dat Jezus de Zoon van God is.

[TTC 1.560]

"Hel" is een plaatsaanduiding, en is de vertaling van het Griekse Hades, en wordt in de Griekse literatuur met "onderwereld" vertaald. Daar zijn de doden in de hel, in het dodenrijk.

Ik ken veel mensen die door een hel gaan, toch is het dezelfde wereld als waar anderen gelukkig zijn. Derhalve ook een geestelijk aspect, niet letterlijk.

[Kwispel 1]

Ik meen dat in de Bijbel staat dat Abraham al geloofde in de opstanding, dat was waarom hij in vertrouwen zijn zoon meenam naar de offerplaats.

Ik denk dat heel veel mensen uit het Calvinisme geloven in een opstanding op de Jongste Dag.

Ik kan me daar geen voorstelling van maken eigenlijk.

Hoewel het dodenrijk een letterlijke verblijfplaats is met verdiepingen. Gezien de geschiedenis van de arme Lazarus en de Rijke man.

[ineke-kitty 56]

@Kwispel

Ja de geschiedenis van de arme Lazarus en de rijke man illustreren dat er minimaal 2 verdiepingen zijn in het dodenrijk. Een "goede" kant en een "slechts" kant om het zo maar eens uit te drukken.

[ineke-kitty 56]

@Kwispel

Ja, overdrachtelijk hebben de gelovigen uit deze bedeling inderdaad al nieuw, eeuwig leven ontvangen. Daarom is de Gemeente ook een uitzondering op de regel dat ieder mens voor Gods troon zal komen te staan om geoordeeld te worden op de Jongste Dag. En die ligt inderdaad nog in de toekomst.

[Peter79 286]

@Kwispel

Ja de geschiedenis van de arme Lazarus en de rijke man illustreren dat er minimaal 2 verdiepingen zijn in het dodenrijk. Een "goede" kant en een "slechts" kant om het zo maar eens uit te drukken.

Hoe zie je dan Lukas 20: 37 en 38 waar God niet een God van doden maar van levenden wordt genoemd? Kan je dan Abraham wel tot de doden rekenen (je impliceert dit door de plek waar Abraham is een etage in het dodenrijk te noemen).

[TTC 1.560]

Hoewel het dodenrijk een letterlijke verblijfplaats is met verdiepingen. Gezien de geschiedenis van de arme Lazarus en de Rijke man.

Er zijn nogal wat verdiepingen inderdaad, het afwerpen van onwaarheden maakt ons terug tot leven. Naargelang de cultuur wordt dit op verschillende manieren weergegeven, de rode draad is hetzelfde. Zo heb je bv de bardo's in het Tibetaans Dodenboek:

In het westen denkt men meestal dat met bardo alleen de drie overgangstoestanden bedoeld worden, waar iemand doorheen moet gaan tussen zijn sterven en zijn wedergeboorte en die gedetailleerd beschreven worden in het Tibetaans dodenboek (Tibetaans: Bardo Thodöl). Het Tibetaans boeddhisme kent zes bardo's:

(1) de Tussenstaat van het leven: Kye Ne-Bardo,

(2) de Tussenstaat van de droomtoestand: Milam-Bardo,

(3) de Tussenstaat van de meditatie: Samten-Bardo,

(4) de Tussenstaat van het stervensproces: het Chikai-Bardo,

(5) de toestand na de dood, de Tussenstaat van de Werkelijkheid: het Chonyi-Bardo,

(6) de Tussenstaat van het zoeken naar de wedergeboorte in Samsara: het Sipai-Bardo.

Een ander literair genre zijn de verhalen over de delok, overledenen die in staat van bardo de onderwereld bezoeken.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Bardo_(boeddhisme)

[ineke-kitty 56]

@Peter

Ik geloof dat wij als gelovigen van deze bedeling de eersten zijn die deel hebben gekregen aan het opstandingsleven van Christus en dat kon pas verkregen worden NA Zijn opstanding.

Alle Oud-Testamentische gelovigen, inclusief dus ook Abraham, zo vat Johannes het samen, en hij zegt dat het in die tijd zo was, dat degenen die geloofden, het recht ontvingen om ooit kinderen Gods te worden. [ Joh. 1:12].

Zij zouden ooit wedergeboren worden.

Al die Oud-Testamentische gelovigen waren inderdaad ook niet wedergeboren, en hen was beloofd dat ze zouden wedergeboren worden op de Jongste Dag.

De gelovigen van het O.T. waren dus niet wedergeboren, want Christus Jezus was er nog niet, en wij, als gelovigen van deze bedeling leven in de dagen waarin dat opstandingsleven van Christus beschikbaar is. Daarom krijgen wij het meteen, als wij tot geloof komen, ontvangen wij dat leven en worden wij wedergeboren, uit de Geest of uit God geboren.

Dat was vroeger niet zo, maar sinds de opstanding van Christus is dat wel zo.

Deze Oud-Testamentische gelovigen waren dus niet wedergeboren en zijn dan ook niet in de hemel, maar zij wachten op het hiernamaals dat bestaat uit de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde.

In het Johannes evangelie staat ook vier keer achterelkaar dat ook gelovigen opgewekt zullen worden op de Jongste Dag.

Het zijn degenen waarvan de Heer zegt dat Hij ze zou bewaren en zou "opwekken ten uitersten dage". [Joh. 6:39].

Overigens is er wel degelijk bewustzijn in het dodenrijk, zoals ook de geschiedenis van de arme Lazarus en de rijke man vermeld.

Lazarus verbleef in de "schoot van Abraham" , dus aan de "goede" kant van het dodenrijk, en de rijke man aan de "slechts" kant, want hij leed pijn.

[ineke-kitty 56]

Ik wil er nog aan toevoegen dat het dodenrijk een soort van "wachtkamer" is, maar in elk geval is er onderscheid tussen die gebieden, en onbereikbaar zijn voor elkaar.

Er is een kloof tussen, en naar Bijbelse maatstaven bevinden de gelovigen uit het O.T. zich in het dodenrijk, aan de "goede" kant, wel te verstaan.

Het dodenrijk is niet de plaats van het eeuwig oordeel, want dat wordt in de Bijbel "de poel des vuurs" genoemd.

Als van nature een mens overlijdt, verdwijnt hij naar hades {Grieks} of sheool [ Hebreeuws], kortom naar het dodenrijk.

Dat is niet definitief, want de bijbelse gedachte is dat er eenmaal een dag komt waarop alle doden, d.w.z. iedereen die ooit geleefd hebben, voor God zullen staan en dan pas geoordeeld zullen worden.

De mens verdwijnt dus als hij sterft naar het dodenrijk en wacht daar op de Jongste Dag.

[TTC 1.560]

Ik wil er nog aan toevoegen dat het dodenrijk een soort van "wachtkamer" is, maar in elk geval is er onderscheid tussen die gebieden, en onbereikbaar zijn voor elkaar. Er is een kloof tussen, en naar Bijbelse maatstaven bevinden de gelovigen uit het O.T. zich in het dodenrijk, aan de "goede" kant, wel te verstaan. Het dodenrijk is niet de plaats van het eeuwig oordeel, want dat wordt in de Bijbel "de poel des vuurs" genoemd. Als van nature een mens overlijdt, verdwijnt hij naar hades {Grieks} of sheool [ Hebreeuws], kortom naar het dodenrijk. Dat is niet definitief, want de bijbelse gedachte is dat er eenmaal een dag komt waarop alle doden, d.w.z. iedereen die ooit geleefd hebben, voor God zullen staan en dan pas geoordeeld zullen worden. De mens verdwijnt dus als hij sterft naar het dodenrijk en wacht daar op de Jongste Dag.

Je hebt het hier over reïncarnatie Ineke, je blijkt zowaar een boeddhist te zijn. Voor God komen te staan betekent hier de verlossing uit de kringloop van wedergeboorte. Maar wie of wat bepaalt of je in de goede of slechte wachtkamer komt? Overigens, die gebieden zijn niet onbereikbaar voor elkaar, je moet er wel eerst geraken vooraleer je terug kan dalen.

Karma (Pali: kamma) betekent dat alle handelingen een gevolg hebben: 'goede' acties hebben positieve gevolgen zoals geluk, en 'slechte' acties hebben slechte gevolgen. De gevolgen kunnen zich ook in een volgend leven manifesteren. Karma wordt vooral bepaald door de intentie die de actie motiveert. Door de motivatie te controleren kan men dus de eigen toekomst bepalen, en de verlossing uit de kringloop van wedergeboorte bewerkstelligen. Het boeddhisme gaat uit van wedergeboorte. Het is een fundamenteel boeddhistisch concept, direct verbonden met karma, omdat de wereld waarin men herboren wordt, alles te maken heeft met de acties (karma) uit het verleden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Boeddhisme

[TTC 1.560]

Er is een kloof tussen, en naar Bijbelse maatstaven bevinden de gelovigen uit het O.T. zich in het dodenrijk, aan de "goede" kant, wel te verstaan. Het dodenrijk is niet de plaats van het eeuwig oordeel, want dat wordt in de Bijbel "de poel des vuurs" genoemd.

Verwijs je hiermee niet naar de terugval naar de lagere bewustzijnsniveaus? Het correlaat is treffend, wie aan de 'goede' kant zit gaat dan op in andere sferen van de subjectieve werkelijkheid alwaar het eeuwige oordeel uitgesproken zal worden.

In westerse esoterische groeperingen wordt het idee van reïncarnatie aangehangen, hoewel niet altijd op dezelfde wijze. In navolging van de theosofie gaan ook de antroposofen, de rozenkruisers en andere esoterische groepen (sommige wicca-aanhangers) uit van reïncarnatie, waarbij zij echter de mogelijkheid van het onaangename terugvallen naar een "lager bewustzijnsniveau" zoals in het hindoeïsme mogelijk is, meestal verwerpen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Re%C3%AFncarnatie

[Peter79 286]

@Peter

Ik geloof dat wij als gelovigen van deze bedeling de eersten zijn die deel hebben gekregen aan het opstandingsleven van Christus en dat kon pas verkregen worden NA Zijn opstanding.

Wat bedoel je met opstandingsleven? Bedoel je daarmee dat als je sterft niet naar het dodenrijk gaat?

Alle Oud-Testamentische gelovigen, inclusief dus ook Abraham, zo vat Johannes het samen, en hij zegt dat het in die tijd zo was, dat degenen die geloofden, het recht ontvingen om ooit kinderen Gods te worden. [ Joh. 1:12].

Bedoel je dat Johannes het in hoofdstuk 1:12 niet heeft over zijn tijdgenoten, maar over de mensen die toen al lang dood waren?

Zij zouden ooit wedergeboren worden.

Al die Oud-Testamentische gelovigen waren inderdaad ook niet wedergeboren, en hen was beloofd dat ze zouden wedergeboren worden op de Jongste Dag.

Waar kan ik lezen over dat ze die belofte ontvingen?

De gelovigen van het O.T. waren dus niet wedergeboren, want Christus Jezus was er nog niet, en wij, als gelovigen van deze bedeling leven in de dagen waarin dat opstandingsleven van Christus beschikbaar is. Daarom krijgen wij het meteen, als wij tot geloof komen, ontvangen wij dat leven en worden wij wedergeboren, uit de Geest of uit God geboren.

Dat was vroeger niet zo, maar sinds de opstanding van Christus is dat wel zo.

Deze Oud-Testamentische gelovigen waren dus niet wedergeboren en zijn dan ook niet in de hemel, maar zij wachten op het hiernamaals dat bestaat uit de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde.

Maar waarom zou Christus Abraham en de andere gelovigen uit het OT niet bevrijd hebben uit het dodenrijk? Henoch heeft de dood zelfs niet eens gezien. Abraham zag uit naar de stad met fundamenten, waarvan God de ontwerper en bouwer is. Waarom zou God hem laten wachten in het dodenrijk? Voor Mozes was de smaad van de Messias kostbaarder dan al de schatten van Egypte. Maakt hem dat niet een christen? Hebreeën 11 sluit af met: Aangezien God voor ons nog iets beters had voorzien, wilde Hij niet dat zij hun voleinding zouden bereiken zonder ons. Dat klinkt mij meer in de oren dat zij ons zullen voorgaan in het Koninkrijk. Zo lees ik dan ook het verhaal van Lazarus. Geen etages in het dodenrijk, maar een dodenrijk versus een rijk der levenden, het rijk van God.

In het Johannes evangelie staat ook vier keer achterelkaar dat ook gelovigen opgewekt zullen worden op de Jongste Dag.

Het zijn degenen waarvan de Heer zegt dat Hij ze zou bewaren en zou "opwekken ten uitersten dage". [Joh. 6:39].

Aan deze kant van de dood zal dat zo zijn. Hier heerst de tijdelijkheid en het einde is een kwestie van tijd. Maar aan de andere kant van de dood is eeuwigheid en geldt onze tijdrekening niet. Daarom kan Jezus ook zeggen tegen de misdadiger: heden zult gij met Mij in het paradijs zijn. Daar zat geen tijd tussen tot de jongste dag.

Overigens is er wel degelijk bewustzijn in het dodenrijk, zoals ook de geschiedenis van de arme Lazarus en de rijke man vermeld.

Lazarus verbleef in de "schoot van Abraham" , dus aan de "goede" kant van het dodenrijk, en de rijke man aan de "slechts" kant, want hij leed pijn.

Hetgeen in strijd is met Prediker 9: 5 en 6. De doden weten helemaal niets meer. Hun liefde etc is allemaal voorbij. Dit verhaal van Jezus zie ik dan ook als beeldspraak die erop gericht is dat mensen die de Schriften niet geloven ook niet door een bijzonder teken als de opstanding van een dode zullen worden overtuigd.

[violist 198]

.... want de bijbelse gedachte is dat er eenmaal een dag komt waarop alle doden, d.w.z. iedereen die ooit geleefd hebben, voor God zullen staan en dan pas geoordeeld zullen worden...

Er van uitgaande dat God elk mens het leven heeft gegeven is het onwaarschijnlijk dat Hij die mens ter verantwoording zal roepen. Niemand heeft om zijn leven gevraagd. Je komt ongevraagd in een boze wereld en dan zou je rekenschap moeten afleggen aan Degene die je daar neergezet heeft? Waarom zouden wij Johannes serieus nemen? Omdat wat kerkvaders meer dan 1500 jaar geleden zijn Apokalupsis hebben erkend?

[Levi 145]

@Kwispel

Ja de geschiedenis van de arme Lazarus en de rijke man illustreren dat er minimaal 2 verdiepingen zijn in het dodenrijk. Een "goede" kant en een "slechts" kant om het zo maar eens uit te drukken.

Hoe zie je dan Lukas 20: 37 en 38 waar God niet een God van doden maar van levenden wordt genoemd? Kan je dan Abraham wel tot de doden rekenen (je impliceert dit door de plek waar Abraham is een etage in het dodenrijk te noemen).

Het antwoord staat in dezelfde tekst die je opgeeft.

Wanneer in de Tenach gesproken wordt over het overlijden van een persoon, staat er met regelmaat dat hij "verenigd werd met zijn (voor)vaders". Mensen die overleden verdwenen dus niet in het 'grote niets' maar kwamen op de plek waar ook hun vaders waren. Daarom zegt Jezus ook in de door jou aangehaalde tekst (waar het gaat om een groep die geloven dat na de dood alles ophoud en dat er dus ook geen opstanding zal plaatsvinden, dat G'd zich bekend maakt als de G'd van Abraham, Izaak en Jakob. Waarom zou hij dat doen terwijl die drie al lang en breed dood zijn? De verklaring van Jezus: Voor G'd leven zij allen. Dus terwijl Abraham lichamelijk gezien dood is, leeft hij zonder lichaam voor G'd nog steeds.

[ineke-kitty 56]

@Peter

je ziet het verhaal van Lazarus als beeldspraak?

Zou kunnen, maar toch wordt er kennelijk gecommuniceerd tussen Lazarus, de rijke man en Abraham.

Met het opstandingsleven bedoel ik dat de gelovigen van deze bedeling direct bij het sterven naar de Heer gaan. Ik heb al uitgelegd dat de Gemeente een uitzondering is op de regel dat alle mensen die NIET geloven naar het dodenrijk gaan om daar te wachten op de Jongste Dag waar zij geoordeeld zullen worden .

Zoals ik al zei leven wij in de dagen waarin dat opstandingsleven van Christus beschikbaar is, en dat was niet het geval in het Oude Verbond, want toen was Christus nog niet eens geboren.

De gelovigen uit het O.T. zijn wel behouden uiteraard, maar zij wachten op het hiernamaals dat bestaat uit die nieuwe hemel en die nieuwe aarde.

In Prediker 12:7 staat overigens dat als de mens overlijdt, zijn geest terugkeert naar God.

En sommigen menen dat ze naar de hemel gaan na overlijden.

Dat beweert o.a. de leer der alverzoening, dat er geen uitzondering gemaakt wordt tussen gelovigen en ongelovigen.

Ik geloof dat dit niet juist is, want er staat niet dat de geest naar de hemel gaat, er staat alleen dat de geest terugkeert tot God.

De mens komt onder de volledige macht van God, en als het om ongelovigen gaat, betekent het in elk geval dat Hij hen ogenblikkelijk gevangen zet in het dodenrijk.

Men is daar "gevangene" van God Zelf, en wacht men op het oordeel.

Terugkeren tot God wil niet zeggen dat men naar de hemel gaat, maar alsnog onder de macht van God komt.

Het aardse lichaam blijft achter, maar de geest keert sowieso terug naar God, die de mens die geest gegeven heeft. De mens denkt dat hij leven in zichzelf heeft, maar niets is minder waar dan dat.

Johannes 1:12 heeft het over degenen die Hem hebben aangenomen, en hij spreekt tot zijn tijdgenoten, want zegt hij in vers 11: "want Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem NIET aangenomen, maar zovelen Hem WEL aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven".

Welke Naam? Uiteraard de Naam van de Zoon van God, de Here Jezus Christus.

De opname van Henoch was een uitzondering en Mozes was geen christen, want Christus was er nog niet, maar een Oudtestamentische gelovige, net als al die andere geloofsgetuigen uit Hebreeen 11 en zij hebben de belofte NIET verkregen .

In vers 13 staat dat deze ALLEN in het geloof zijn gestorven, de beloften niet verkregen hebbende, maar zij hebben het van verre mogen zien, zoals ook Abraham Zijn "Dag" heeft mogen zien.

Met dat hen beloofd was dat ze zouden wedergeboren worden op de Jongste Dag wordt bedoeld dat ook Martha daarover spreekt wanneer ze zegt: "... ik weet dat hij [Lazarus] opstaan zal in de opstanding ten laatste dage" .

De gelovigen konden geen eeuwig leven krijgen, in ieder geval niet zolang de Here Jezus nog niet opgestaan was uit de dood, want Hij is immers de Eersteling die opstond uit de dood.

Wij hebben als Gemeente dat eeuwige leven al wel ontvangen, omdat wij de Goddelijke natuur deelachtig zijn geworden en wedergeboren zijn uit de Geest of uit God.

Daarom is er verschil tussen de Oustestamentische gelovigen en de gelovigen van het Nieuwe Verbond.

[ineke-kitty 56]

Er bestaat ook zoiets als wat de Engelsen noemen een "intermediate state", in het Nederlands heet dat een "tussenstaat". Dat is dus de positie waarin men zich bevindt na het overlijden, maar in afwachting van het oordeel.

Later zal ik dat verder uiteenzetten.

[WdG 235]

Wat is eigenlijk de bron van deze "studie"? Ik lees ook zaken die niet in Openbaring 20 genoemd worden....

Verwijs je hiermee niet naar de terugval naar de lagere bewustzijnsniveaus? Het correlaat is treffend, wie aan de 'goede' kant zit gaat dan op in andere sferen van de subjectieve werkelijkheid alwaar het eeuwige oordeel uitgesproken zal worden.

Engeland kwam vandaag toch aan de orde. Jezus schijnt er geweest te zijn, ze kennen de zgn. interm. state en nu is er sprake van een Brexit? En, eigenlijk kan je het daar wel mee vergelijken. Natuurlijk is Jezus nooit in Engeland geweest, of anders gezegd: HIJ was er wel, maar in visioenen. En, niet alleen de Engelsen kennen een tussenfase, hoewel deze nu wel heel actueel is. Er is inderdaad sprake van een subjectieve werkelijkheid, die toch anders zal zijn wanneer men ontwaakt uit het lagere bewustzijnsniveau!

Openbaring 20:11-15. We kunnen er weer pagina's aan gaan besteden, maar, de Waarheid is simpel:

En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden, die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een iegelijk naar hun werken.

Goed, het topic begint bij vers 11. Eigenlijk zou ik Openbaring 20:10 erbij willen nemen. Is deze er bewust uitgelaten?

En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in den poel des vuurs

Wanneer is dit gebeurd? Of gaat dit nog gebeuren? Het gaat toch weer om het vangen van satan.

[ineke-kitty 56]

Mijn "bron" is de Bijbel zelf en door zelfstudie .

En als je zaken leest die niet in Openbaring 20 genoemd worden, heet dat gewoon Schrift met Schrift vergelijken.

[TTC 1.560]

Goed, het topic begint bij vers 11. Eigenlijk zou ik Openbaring 20:10 erbij willen nemen. Is deze er bewust uitgelaten?

En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in den poel des vuurs

Wanneer is dit gebeurd? Of gaat dit nog gebeuren? Het gaat toch weer om het vangen van satan.

Er wordt inderdaad veel over gezegd en geschreven, de effectieve daden zien we niet.

[TTC 1.560]

Engeland kwam vandaag toch aan de orde. Jezus schijnt er geweest te zijn, ze kennen de zgn. interm. state en nu is er sprake van een Brexit? En, eigenlijk kan je het daar wel mee vergelijken. Natuurlijk is Jezus nooit in Engeland geweest, of anders gezegd: HIJ was er wel, maar in visioenen. En, niet alleen de Engelsen kennen een tussenfase, hoewel deze nu wel heel actueel is. Er is inderdaad sprake van een subjectieve werkelijkheid, die toch anders zal zijn wanneer men ontwaakt uit het lagere bewustzijnsniveau!

Ja, het is zeer actueel en dat ontwaken kan schokkend zijn.