Wat is er na openbaring?

[Mullog 641]

In de vierde eeuw is de bijbel vastgesteld. Openbaring van Johannes is het laatste boek van het nieuwe testament en waarschijnlijk ergens in de eerste eeuw geschreven. Na het offer van Jezus zou je daarom kunnen zeggen dat God zich niet meer heeft laten zien (althans niet in een of andere "fysieke manifestatie").

Ondertussen heeft de mensheid niet stilgezeten en van allerlei ontdekt waar de bijbel zelfs in de verte niet over rept (kwantummechanica, relativiteitstheorie, erfelijkheid, bacteriën en virussen, elektronica etc...).

Waar ik mee zit is hoe ik deze "stilte" en onze vooruitgang met elkaar moet combineren. Heeft iemand daar een idee over?

[Peter79 286]

In de vierde eeuw is de bijbel vastgesteld. Openbaring van Johannes is het laatste boek van het nieuwe testament en waarschijnlijk ergens in de eerste eeuw geschreven. Na het offer van Jezus zou je daarom kunnen zeggen dat God zich niet meer heeft laten zien (althans niet in een of andere "fysieke manifestatie").

Ondertussen heeft de mensheid niet stilgezeten en van allerlei ontdekt waar de bijbel zelfs in de verte niet over rept (kwantummechanica, relativiteitstheorie, erfelijkheid, bacteriën en virussen, elektronica etc...).

Waar ik mee zit is hoe ik deze "stilte" en onze vooruitgang met elkaar moet combineren. Heeft iemand daar een idee over?

Een mensenleven ziet er in grote lijn nog hetzelfde uit: geboren worden, opgevoed worden, volwassen worden, relaties aangaan, kinderen opvoeden, omgaan met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven.

De Bijbel gaat een heel mensenleven mee.

En stilte? Wat je zegt - niet in een voor eenieder waarneembare manifestatie. Gelovigen ervaren wel vaak stilte, alsof de hemel dicht is. Dan komt het aan op geduld. Is het alleen maar stilte? Nee, persoonlijk denk ik van niet. Ik heb in mijn leven toch teveel meegemaakt om niet in God te geloven.

[Mullog 641]

Een mensenleven ziet er in grote lijn nog hetzelfde uit: geboren worden, opgevoed worden, volwassen worden, relaties aangaan, kinderen opvoeden, omgaan met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven.

De Bijbel gaat een heel mensenleven mee.

En stilte? Wat je zegt - niet in een voor eenieder waarneembare manifestatie. Gelovigen ervaren wel vaak stilte, alsof de hemel dicht is. Dan komt het aan op geduld. Is het alleen maar stilte? Nee, persoonlijk denk ik van niet. Ik heb in mijn leven toch teveel meegemaakt om niet in God te geloven.

Ik zie vooral veel verschillen met omgaan met met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven. Wij worden veel ouder en we hebben mede daardoor veel andere ziekten en beperkingen met heel andere consequenties dan twee millennia geleden. Plus dat we dat vooral zelf lijken te hebben bereikt. Ons leven is momenteel ook veel minder of niet gericht op overleven terwijl je toen blij moest zijn met iedere dag (en misschien soms ook niet )

Ik weet ook niet of ik mijn vraag wel helemaal goed weet te omschrijven. In de bijbel grijpt God, vaak grootschalig, in (schept de wereld, bezondvloed de wereld, splijt een zee, vernietigd een stad, geneest een zieke). En sinds Jezus wordt het allemaal opeens persoonlijk lijkt het wel. Alsof God kleiner wordt.

[Kwispel 1]

Ik geloof niet dat de Bijbel een mensenleven mee gaat.

"Het Woord zal eeuwiglijk bestaan" zegt de Bijbel Zelf.

[Mullog 641]

Ik geloof niet dat de Bijbel een mensenleven mee gaat.

"Het Woord zal eeuwiglijk bestaan" zegt de Bijbel Zelf.

Ik denk dat Peter79 het andersom bedoelt. Dat een mens zijn hele leven met de bijbel toe kan.

[Willempie 1.410]

Ik weet ook niet of ik mijn vraag wel helemaal goed weet te omschrijven. In de bijbel grijpt God, vaak grootschalig, in (schept de wereld, bezondvloed de wereld, splijt een zee, vernietigd een stad, geneest een zieke). En sinds Jezus wordt het allemaal opeens persoonlijk lijkt het wel. Alsof God kleiner wordt.

Ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoelt. Het lijkt erop (en misschien is het ook wel zo) dat, naarmate we steeds verder verwijderd raken van de oorsprong, de Schepper zich steeds abstracter (of vager) openbaart. Misschien ligt dat wel aan de mensheid. Misschien is er sprake van een wisselwerking. Toch gaan we ervan uit dat we uiteindelijk weer bij de oorsprong terecht komen, zoals in een soort cirkelbeweging. En ik durf wel te stellen dat gelovige volgelingen van Jezus de actieve aanwezigheid van God toch wel voortdurend ervaren. We maken toch nog wel genoeg wonderen mee als we ons vertrouwen op Hem stellen. Hij lijkt dus meer afwezig voor de wereld maar niet voor ons.

[violist 198]

.... In de bijbel grijpt God, vaak grootschalig, in (schept de wereld, bezondvloed de wereld, splijt een zee, vernietigd een stad, geneest een zieke). En sinds Jezus wordt het allemaal opeens persoonlijk lijkt het wel. Alsof God kleiner wordt.

Dit is inderdaad heel opvallend.

Je kunt je daarom afvragen of God bij al die gebeurtenissen die jij noemt wel echt betrokken was. Misschien dachten de mensen dat in die tijd omdat ze toen minder konden verklaren dan wij nu kunnen. God wordt dus niet kleiner maar wij schrijven steeds minder aan Hem toe. En hoe meer wij kunnen verklaren des te groter wordt de kans dat Hij nooit bestaan heeft. Dat zou dan tevens een goede verklaring kunnen zijn dat het nu al zo lang stil is.

[Peter79 286]

Een mensenleven ziet er in grote lijn nog hetzelfde uit: geboren worden, opgevoed worden, volwassen worden, relaties aangaan, kinderen opvoeden, omgaan met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven.

De Bijbel gaat een heel mensenleven mee.

En stilte? Wat je zegt - niet in een voor eenieder waarneembare manifestatie. Gelovigen ervaren wel vaak stilte, alsof de hemel dicht is. Dan komt het aan op geduld. Is het alleen maar stilte? Nee, persoonlijk denk ik van niet. Ik heb in mijn leven toch teveel meegemaakt om niet in God te geloven.

Ik zie vooral veel verschillen met omgaan met met ziekte en beperkingen, ouder worden en sterven. Wij worden veel ouder en we hebben mede daardoor veel andere ziekten en beperkingen met heel andere consequenties dan twee millennia geleden. Plus dat we dat vooral zelf lijken te hebben bereikt. Ons leven is momenteel ook veel minder of niet gericht op overleven terwijl je toen blij moest zijn met iedere dag (en misschien soms ook niet )

Het belangrijkste verschil is denk ik dat mensen nu geen hogere macht meer zien, of ontkennen dat een hogere macht zich met deze wereld bemoeit. En met de gedachte dat we zelfs het klimaat kunnen beïnvloeden, wordt het inderdaad wel heel groots wat de mens allemaal kan zonder God nodig te hebben.

Toch wat ik bedoel is dat je de Bijbel als een weerslag kan zien van het leven van de mens. Een mens doorgaat in zijn leven verschillende fasen. Het begint met het kind als centrum van de wereld, het eindigt hopelijk met iemand die zijn voornaamste vervulling vindt in het geluk voor de hele wereld. Die levensweg gaat door diverse crises waarin je tot een ander beeld komt van jezelf, en, voor de gelovige, wie God is. Eén van de schrijvers met de meest universele boodschap in de Bijbel is Johannes. Johannes schrijft zijn eerste brief "opdat onze vreugde volkomen zij". Daarmee omschrijft hij het uiterste wat een mens kan bereiken. Ik geloof niet dat er na volmaakte vreugde nog iets beters komt. Daarom zeg ik dat de Bijbel een mensenleven meegaat, ongeacht of dat leven nu wat langer is dan vroeger en het er wat anders uitziet.

Ik weet ook niet of ik mijn vraag wel helemaal goed weet te omschrijven. In de bijbel grijpt God, vaak grootschalig, in (schept de wereld, bezondvloed de wereld, splijt een zee, vernietigd een stad, geneest een zieke). En sinds Jezus wordt het allemaal opeens persoonlijk lijkt het wel. Alsof God kleiner wordt.

Ik heb even gewacht met reageren, omdat andere antwoorden je misschien meer in het verlengde liggen van je vraag.

Het probleem dat je schetst, herken ik.

Het was voor mij een raadsel dat mensen die God bezig hadden gezien tegen Egypte, dat die het volgende moment dat alles vergeten waren.

Ik heb ervoor gekozen om de gelovigen van toen als hetzelfde te beschouwen als die van nu: als je simpelweg naar de wereld kijkt, dan lijkt Gods handelen wel helemaal afwezig. Maar een gelovige gelooft dat God wel aanwezig is en in deze wereld handelt. De gelovigen hebben de uittocht uit Israël gezien als een daad van God. Op die manier is ook het verhaal geschreven. Net zoals dat mensen nu God kunnen loven in een persoonlijk getuigenis, maar dat objectief gezien die hand van God er niet hoeft te zijn.

Hiermee hangt samen dat ik de Bijbel zie als een boek van mensen die getuigen van God. Het is geen objectieve geschiedschrijving. Vandaar ook dat de scheppingsverhalen best ontleend kunnen zijn aan de Babylonische cultuur waar Israël in ballingschap was. Israël heeft die verhalen herschreven tot een getuigenis van God zoals zij die kenden en ervoeren.

Je kunt dan ook lijnen ontdekken: God is eerst een God van één volk, Israël, en die voor dat volk uitgaat en tegen andere volken vecht. Later wordt boodschap universeel: God is niet alleen God van één volk, maar van de hele wereld. Die ontwikkeling zet zich in het Nieuwe Testament door dat het evangelie ook de wereld overgaat en dat de onderwerping van heidenen, zoals daar in het OT over werd gesproken, dat het enerzijds betekent dat heidenen door het geloof gehoorzaam worden en anderzijds dat de krachten die tegen God opstaan (de zonde) overwonnen worden door het geloof.

God wordt niet kleiner, maar vroeger was hij onbereikbaar hoog en waren er slechts weinigen die intiem met Hem omgingen. Nu is God door Jezus dichtbij gekomen en mag iedereen Hem Vader noemen. Dat doet niets af aan zijn grootsheid, de grootsheid die in het OT wordt geschetst blijft overeind staan, maar het bijzondere is juist dat die grootsheid voor de wereld de redding is.

[tine 0]

In Openbaring 20 staat geschreven dat er nieuwe boekrollen zullen geopend worden

[12] Ik zag de doden, groot en klein, voor de troon staan. De boeken werden geopend. Nog een ander boek werd geopend, het boek des levens. De doden werden geoordeeld naar hun daden, zoals die in de boeken beschreven stonden. [13] De zee gaf haar doden terug, en de dood en het dodenrijk gaven hun doden terug, en zij werden geoordeeld, op grond van hun daden. Ze zullen niet veroordeeld worden wegens zonden die ze begaan hebben voordat ze stierven, volgens Romeinen 6:7: Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. (Willibrordbijbel).

Hun daden zullen dan de daden zijn die zij gesteld hebben na hun opstanding.

In Jesaja 65 vanaf vers 17 wordt beschreven hoe het zal zijn op een nieuwe aarde, we zullen wat vroeger was geweest vergeten hebben. En maar goed ook, want anders blijven wij met onze pijnlijke herinneringen zitten, en is er nog altijd geen geluk in het verschiet !

[Mullog 641]

@ Tine; hier raak ik van in de war:

De zee gaf haar doden terug, en de dood en het dodenrijk gaven hun doden terug, en zij werden geoordeeld, op grond van hun daden.

Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.

we zullen wat vroeger was geweest vergeten hebben

We worden geoordeeld maar zijn rechtens vrij van zonden (wat valt er dan te oordelen?) en weten nergens van (hoe kan je veroordeeld worden als je nergens meer van weet?).

@Peter79 bedankt voor je verhaal, verhelderend en stof tot nadenken.

[tine 0]

@ Tine; hier raak ik van in de war:

De zee gaf haar doden terug, en de dood en het dodenrijk gaven hun doden terug, en zij werden geoordeeld, op grond van hun daden.

Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.

we zullen wat vroeger was geweest vergeten hebben

We worden geoordeeld maar zijn rechtens vrij van zonden (wat valt er dan te oordelen?) en weten nergens van (hoe kan je veroordeeld worden als je nergens meer van weet?).

Komt misschien wel wat warrig over, maar met de opstanding van de doden zijn allen vrij van zonde, zij hebben de Adamitische dood ondergaan. Zoals we weten heeft Christus ons vrijgekocht door zijn offer en daarom zijn wij allen rechtens vrij, de dood die over ieder mens gekomen was door de zondeval, kunnen wij niet meer ondergaan. Dat is de rechtvaardigheid van onze Schepper.

Als het duizendjarig koninkrijk van Christus beëindigd is en wij tot volmaaktheid zullen gekomen zijn, zal Satan en zijn demonen weer voor een poos worden vrijgelaten waarna hij de mensen opnieuw zal trachten te verleiden. Maar Satan zal uiteindelijk met zijn demonen voor eeuwig vernietigd worden en in het vuur geworpen worden. Er zullen dan ook opstandelingen zijn die slechte dingen zullen doen, en die worden op hun beurt ook vernietigd, dan spreekt de bijbel van een tweede dood. Daar is geen loskoopoffer mee gemoeid. Daarom zullen boekrollen worden opengegedaan en worden wij beoordeeld op onze daden (niet die van het eerste mensenpaar), en is er ook sprake van een boek des levens.

Openbaring 20 : "[7] En als de duizend jaren voorbij zijn, zal de satan uit zijn kerker worden losgelaten. [8] Hij zal heengaan om de volken te misleiden die aan de vier hoeken van de aarde wonen...."

Openbaring 21 : 8 : maar de lafhartigen, de trouwelozen, de verdorvenen, de moordenaars, de hoerenlopers, de tovenaars, de afgodendienaren en alle leugenaars, hun deel is in de poel die brandt van vuur en zwavel. Dit is de tweede dood.

Er is geen sprake van een constant brandend vuur, een eeuwig brandend vuur is symbolische taal voor eeuwige vernietiging.

Jesaja zegt dat wij ons niets meer zullen herinnereren of geen pijn meer in ons hart zal opkomen, omdat wij als mens anders veel verdriet en leed zouden kennen van het verlies van dierbaren die de tweede dood zouden sterven. Zoals ook in Openbaring staat : 21:4 : Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen, en de dood zal niet meer bestaan; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn, want al het oude is voorbij.’

[Kwispel 1]

Van gelovigen van na de opstanding wordt gezegd dat ze alrede veroordeeld zijn.

Het oordeel t.a.v. onze zonden is "onder het bloed'. Het oordeel vindt plaats voor de Grote Witte Troon. Echter wij verschijnen voor de Rechterstoel van Christus en daar worden we niet geoordeeld, maar wordt onze wandel beoordeeld en is er sprake van loon en kroon. Wij zijn de uitzondering op de regel. We worden ook niet geoordeeld op de Jongste Dag, maar bij de opname van de Gemeente. Verder ben ik het met je eens.

[ineke-kitty 56]

De Gemeente is inderdaad daarop een uitzondering, en weer is het belangrijk onderscheid te maken tussen Israel, de Gemeente en de volkeren.

Wij ZIJN reeds tot volmaaktheid gekomen, en ZIJN reeds gezet in de hemel, met Christus.

Wij hoeven niet te "wachten" totdat het duizend jarig rijk beeindigd is.

[violist 198]

'... Het oordeel vindt plaats voor de Grote Witte Troon. Echter wij verschijnen voor de Rechterstoel van Christus en daar worden we niet geoordeeld, maar wordt onze wandel beoordeeld en is er sprake van loon en kroon....

God is een Geest las ik ergens. Hoe stel jij je die troon en rechterstoel voor?

Een lege stoel en een stem van een onzichtbaar iemand?

Of toch een gedaante. Heeft God dan kleding aan denk je?

Wij witte klederen dacht ik volgens Johannes, mannen en vrouwen in een witte jurk.

Lijkt me niks, maar om als geest eindeloos rond te zweven lijkt me nog minder.

Miljarden zwevende geesten, juichend voor drie naast elkaar staande lege tronen.

Dat moet toch allemaal fantasie zijn?

[Mullog 641]

Het spijt mij zeer maar de bovenstaande reacties staan zover van mijn geloofsbelevenis dat ik daar niks mee kan. Persoonlijk vind ik de sprookjes van Grimm geloofwaardiger en realistischer dan eerste en tweede dood, opgesloten en weer losgelaten duivels en duizendjarige rijken en volstrekt ondoorzichtige beoordelingsprocessen.

Het heeft ook allemaal niks met mijn topic te maken.

[Quest 90]

Het spijt mij zeer maar de bovenstaande reacties staan zover van mijn geloofsbelevenis dat ik daar niks mee kan. Persoonlijk vind ik de sprookjes van Grimm geloofwaardiger en realistischer dan eerste en tweede dood, opgesloten en weer losgelaten duivels en duizendjarige rijken en volstrekt ondoorzichtige beoordelingsprocessen.

Het heeft ook allemaal niks met mijn topic te maken.

Snap ik, je hebt dan ook te maken met christenen (in dit topic) die het christelijk geloof zien als een soort van 'lord of the rings' waarin zij de hoofdrol spelen en met het zwaard de hordes anders gelovigen te lijf gaan om de mensheid te redden van het kwaad.

[Robert Frans 1.653]

In de vierde eeuw is de bijbel vastgesteld. Openbaring van Johannes is het laatste boek van het nieuwe testament en waarschijnlijk ergens in de eerste eeuw geschreven. Na het offer van Jezus zou je daarom kunnen zeggen dat God zich niet meer heeft laten zien (althans niet in een of andere "fysieke manifestatie").

Ondertussen heeft de mensheid niet stilgezeten en van allerlei ontdekt waar de bijbel zelfs in de verte niet over rept (kwantummechanica, relativiteitstheorie, erfelijkheid, bacteriën en virussen, elektronica etc...).

Waar ik mee zit is hoe ik deze "stilte" en onze vooruitgang met elkaar moet combineren. Heeft iemand daar een idee over?

Allereerst is het goed om te weten dat de Schrift en de wetenschap twee verschillende dingen zijn. De Schrift getuigt op literaire wijze van het Evangelie en verhaalt hoe de mens met God is opgetrokken en nog steeds optrekt. De wetenschap is het onderzoek naar en de ordening van de schepping in modellen, theorieën en formules.

Sommige christenen geloven dat de Schrift zelf wetenschap is en dat onze wetenschap ook daarin in lijn behoort te zijn met de Schrift, maar zij vormen niet de meerderheid binnen het christendom.

Ten tweede is Gods Openbaring met het Evangelie voltooid. Maar dat betekent niet dat daarmee het laatste woord gesproken is. Door de eeuwen heen hebben gelovigen overwogen en uitgediept wat deze Openbaring nu precies betekent, zowel in het dagelijks leven als op theologisch en filosofisch niveau.

Zo is binnen zowel het jodendom als het christendom de Schrift ontstaan, maar ook de verschillende geloofstradities en filosofische systemen die wij vandaag de dag kennen.

De traditie van de katholieke en oosters-orthodoxe kerken is daarbij het oudst en het meest uitgebreid, termeer zij ook leren dat de kerk zelf het gezag heeft om de gelovigen te onderwijzen en de geloofstraditie net zo van belang is als de Schrift (die bij hen daarnaast ook meer boeken heeft dan de protestantse bijbel).

Maar ook veel protestantse en evangelische kerkgemeenschappen proberen de Schrift altijd te lezen in het licht van de ontwikkelingen en geloofservaringen vandaag de dag, door discussie, gebed en prediking.

In hoeverre God zelf actief spreekt en handelt vandaag de dag en op welke wijze, is dus onderwerp van discussie en het voornaamste geschilpunt tussen katholieken en protestanten. Maar alle christenen geloven wel dát Hij actief betrokken is in onze geschiedenis en wel dát Hij zijn Kerk of Gemeente leidt.

De Schrift mag dus al wel voltooid zijn, hoewel het aantal boeken per kerk en haar rol in de geloofstraditie dus kan verschillen, maar het christendom blijft zich tot op de dag van vandaag verder ontwikkelen en de Openbaring wordt steeds verder uitgediept en verstaan in het licht van de werkelijkheid waarin wij leven.

[Rutgerza 0]

Ik geloof niet dat de Bijbel een mensenleven mee gaat.

"Het Woord zal eeuwiglijk bestaan" zegt de Bijbel Zelf.

Ik denk dat Peter79 het andersom bedoelt. Dat een mens zijn hele leven met de bijbel toe kan.

Op een gegeven moment heb je hem wel een keer uit, toch?

[Kwispel 1]

Daarom staat er nergens: "lees je Bijbel bidt elke dag" , maar 'onderzoekt de Schriften" en daar komt meer voor kijken dan een Boek uitlezen is mijn ervaring.

[TTC 1.560]

In de vierde eeuw is de bijbel vastgesteld. Openbaring van Johannes is het laatste boek van het nieuwe testament en waarschijnlijk ergens in de eerste eeuw geschreven. Na het offer van Jezus zou je daarom kunnen zeggen dat God zich niet meer heeft laten zien (althans niet in een of andere "fysieke manifestatie"). Ondertussen heeft de mensheid niet stilgezeten en van allerlei ontdekt waar de bijbel zelfs in de verte niet over rept (kwantummechanica, relativiteitstheorie, erfelijkheid, bacteriën en virussen, elektronica etc...). Waar ik mee zit is hoe ik deze "stilte" en onze vooruitgang met elkaar moet combineren. Heeft iemand daar een idee over?

Het advies is hier mi om het derde deel dan ook te lezen, anders blijft het bij ter plaatse trappelen.

[Rutgerza 0]

Daarom staat er nergens: "lees je Bijbel bidt elke dag" , maar 'onderzoekt de Schriften" en daar komt meer voor kijken dan een Boek uitlezen is mijn ervaring.

Oh, maar ik zeg dat meer omdat ik weleens het idee krijg dat sommigen liever de handleiding blijven lezen dan om nu eens echt aan de slag te gaan.

[Mullog 641]

In de vierde eeuw is de bijbel vastgesteld. Openbaring van Johannes is het laatste boek van het nieuwe testament en waarschijnlijk ergens in de eerste eeuw geschreven. Na het offer van Jezus zou je daarom kunnen zeggen dat God zich niet meer heeft laten zien (althans niet in een of andere "fysieke manifestatie"). Ondertussen heeft de mensheid niet stilgezeten en van allerlei ontdekt waar de bijbel zelfs in de verte niet over rept (kwantummechanica, relativiteitstheorie, erfelijkheid, bacteriën en virussen, elektronica etc...). Waar ik mee zit is hoe ik deze "stilte" en onze vooruitgang met elkaar moet combineren. Heeft iemand daar een idee over?

Het advies is hier mi om het derde deel dan ook te lezen, anders blijft het bij ter plaatse trappelen.

Wat bedoel je met

het derde deel

?

[TTC 1.560]

Wat bedoel je met

het derde deel

?

Het aanbod is niet te overzien, in ieder geval niet langer in het verleden blijven leven maar wakker voor de toekomst waar we vandaag aan bouwen. Res Non Verba, hieronder slechts een voorbeeld zoals er honderden zijn. Dat Satan z'n plan trekt, de toekomst van onze kinderen staat op het spel

Er zijn vele vertalingen van ubuntu mogelijk, waaronder:

(1) "Eén-zijn"

(2) "Menselijkheid tegenover anderen"

(3) "Ik ben omdat wij zijn"

(4) Menselijk worden door anderen

Een veel gebruikte definitie van ubuntu is "het geloof in een universeel gedeeld verbond dat de gehele mensheid verbindt".

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ubuntu_%28filosofie%29

[Willempie 1.410]

Wat is er dus na openbaring? Nog meer openbaring. God's Geest wil ons leiden naar volmaaktheid in alle opzichten. Dit geschiedt niet zonder openbaring.

[TTC 1.560]

Wat is er dus na openbaring? Nog meer openbaring. God's Geest wil ons leiden naar volmaaktheid in alle opzichten. Dit geschiedt niet zonder openbaring.

Het is maar hoe een mens het bekijken wil, alles wat we zien is een Goddelijke openbaring. En wat we niet kunnen zien is God, wat dan naar z'n aard weer logisch is.