Transgenders: Arie Boomsma

[Spons 0]

Ik mag Arie Boomsma wel. En ik vind het ook leuk dat hij programma Uit de kast presenteert.

Ik vind het ook een leuk programma, wel jammer dat nog veel jongeren er moeite mee hebben om uit de kast te komen omdat ze homo zijn. Blijkbaar zijn dit soort programma's nodig.

Anyhow, met zaken als homoseksualiteit en transgenderitus volg ik mijn hart en niet een aantal versen in de bijbel. Ik vind het dan ook jammer dat sommige mensen het zien als een ziekte of iets dat mis is in je hersens. En dat God het wel kan genezen. Voor mij is het geen ziekte en zeker niet iets wat genezen moet worden.

Het liefst zie ik mensen gelukkig zoals ze willen zijn. Als ze voelen dat ze in het verkeerde lichaam geboren zijn, dan hebben ze m.i. het recht om een geslachtsoperatie te ondergaan.

Het is wel zo dat mensen die homo zijn anders functionerende hersenen hebben dan mensen die hetero zijn. Dat betekend natuurlijk niet dat het een ziekte of afwijking is. Mensen die homo zijn en daar naar leven doen daar niemand kwaad mee. Je kan het toch niet veranderen en ook al zou dat kunnen, waarom zou je dat willen?

@ Hongerige Wolf

Arie Boomsma rules! We hebben meer van dit soort gelovigen nodig die de bijbel niet letterlijk nemen. Dat maakt de wereld een stuk plezieriger!

Speciaal voor jou

:P

[Lobke 467]

@Hongerig wolfje,

Zou Arie niet op uitnodiging komen? Jij zou hem niet uitnodigen en ik begreep je ouders ook niet. Dus wees maar niet bevreest!

Het lijkt me best een geschikte kerel en hij maakt wel wat los in het christelijke wereldje.

[Olorin 155]

Arie Boomsma rules! We hebben meer van dit soort gelovigen nodig die de bijbel niet letterlijk nemen. Dat maakt de wereld een stuk plezieriger!

Ja, die man weet "jullie" goed te paaien in discussie programma's merk ik.

[Maria K. 51]

Niet speciaal alleen over transgenders, want daarbij komen sterk psychische aspecten naar voren, die onderling ook weer sterk kunnen verschillen en kunnen als subjectief uitgelegd worden.

Voorlopig wat feiten over het fysieke aspect aangaande aangeboren tweeslachtigheid.

Zowel genetisch, als ontwikkeld voor de geboorte en als ontwikkeld gedurende de eerste periode van iemands leven.

Een aantal aspecten kunnen zich nog na de geboorte verder ontwikkelen en dus, als je er vroeg genoeg bij bent, behandeld worden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Interseksualiteit

1 procent van de levendgeborenen toont enig aspect van seksuele dubbelzinnigheid. [1] Tussen de 0,1% en 0,2% van de levendgeborenen zijn genoeg tweezijdig om medische interventie in te roepen en het onderwerp te worden van medische attentie, waarvan een deel chirurgie ondergaat om de seksuele dubbelzinnigheid te verbergen.

Dit zegt alleen iets van het fysieke aspect.

Bij iedere 100 mensen, die je kent, zijn er dus onduidelijkheden lichamelijk aantoonbaar.

Bij elke 1000 mensen, die je kent, zijn duidelijk kenmerken van beide geslachten aanwezig op zodanige manier dat het (objectief medisch gezien) problemen op zou kunnen leveren en (gedeeltelijk) behandeld zou kunnen worden.

Dat het niet algemeen bekend is, is mede een bewijs van het taboe dat erop rust.

Wat het psychische aspect aangaat wordt er steeds meer bekend, maar is minder hard aanwijsbaar en te bewijzen.

Dat het brein verschilt bij homo- of heterosexualiteit bij geslachtsrijpe personen is bewezen, maar niet of zij ook zo geboren zijn.

Sexe verschillen ontwikkelen zich pas nadat bij de ontwikkeling van het foetus geslachtshormonen aanwezig zijn en hun werk doen.

[Spons 0]

Zelfs al zou het onjuist zijn, en dat is een grote als, dan is Eulogía ervan overtuigd dat het niet zo is. Uit de quote blijkt ook dat Eulogía ervan op de hoogte is dat er andersdenkenden zijn maar dat de argumenten kennelijk niet overtuigend waren.

Haar mening doet er niet toe, aangezien het bewijs op een totaal ander beeld wijst.

Verschillen in een brein doen niet ter zake. God kan een brein in een oogwenk veranderen.

Daarnaast ben ik geen vrouw, maar een man

God is niet aan te tonen in de werkelijkheid, dat het brein verschilt tussen homo's en hetero's wel.

[MysticNetherlands 298]

Dat hangt er n beetje van af wat je veronderstelt onder realiteit en aantonen. In min realiteit is God prima aan te tonen.

[Humanist 0]

D.m.v. (wetenschappelijk) bewijs, denk ik dat Spons bedoelt. Of ook maar iets in die richting dat op Hem wijst.

Als Spons dat bedoelt, ben ik het met hem eens.

[MysticNetherlands 298]

Spons bedoelt waarschijnlijk dat een aantal onderzoekers met de huidige stand van zaken van de wetenschap fysieke verschillen tussen homo- en heterosexuele breinen hebben waargenomen.

[Humanist 0]

Ook dat ja. Over twintig jaar zullen die verschillen waarschijnlijk alleen maar nauwkeuriger zijn vastgelegd ipv the contrary. Weet ff niet het NL woord.

[Spons 0]

Spons bedoelt waarschijnlijk dat een aantal onderzoekers met de huidige stand van zaken van de wetenschap fysieke verschillen tussen homo- en heterosexuele breinen hebben waargenomen.

Ja ik heb het over verschillen in het brein tussen hetero's en homo's.

[Spons 0]

Dat hangt er n beetje van af wat je veronderstelt onder realiteit en aantonen. In min realiteit is God prima aan te tonen.

Ik zou zeggen, maar er een nieuw topic over

[eenvoudige_katholiek 0]

Ik denk dat voor een katholiek verstaan de laatste (nogal fout geciteerde) toespraak van de paus van essentiele betekenis is: de mens is geschapen als man of als vrouw, en het geslacht is een essentieel gegeven eigenheid van de mens. Het is een moderne misvatting te denken dat je je geslacht kan kiezen.

Ik neem aan dat de transseksueel ook niet zal beweren dat deze z'n geslacht gekozen heeft,maar dat deze zich juist ten diepste, op een wijze waar ze zelf geen invloed op denken te hebben, beschouwen als zijnde van een ander geslacht dan het lichaam waarin ze geboren zijn. Als lichaam en geest a.h.w. niet in overeenstemming zijn over het geslacht, wat geeft dan de doorslag? Waar bevindt zich dan de werkelijke geslachtelijkheid? Ik zou dan in eerste instantie denken dat het dan in de geest is.

Alleen dat 'Body integrity identity disorder', dat fenomeen zet het voor mij in een totaal ander daglicht, want dat beschouwen we toch duidelijk als een geestelijke stoornis.

[Lobke 467]

Het is lastig, zeker in de Joodse, Christelijke en w.s ook in de Islamitische cultuur is het een moeilijk gegeven: transgender zijn. Het komt nog niet zoveel in de openbaarheid, we weten er nog niet goed raad mee.

Dat merkte ik ook toen ik een blog las van deze voorganger;

http://www.eeuwigheid.nl/missional-comm ... luisteren/

[Gast Anon_phpbb]

Ik denk dat voor een katholiek verstaan de laatste (nogal fout geciteerde) toespraak van de paus van essentiele betekenis is: de mens is geschapen als man of als vrouw, en het geslacht is een essentieel gegeven eigenheid van de mens. Het is een moderne misvatting te denken dat je je geslacht kan kiezen.

Ik neem aan dat de transseksueel ook niet zal beweren dat deze z'n geslacht gekozen heeft,maar dat deze zich juist ten diepste, op een wijze waar ze zelf geen invloed op denken te hebben, beschouwen als zijnde van een ander geslacht dan het lichaam waarin ze geboren zijn. Als lichaam en geest a.h.w. niet in overeenstemming zijn over het geslacht, wat geeft dan de doorslag? Waar bevindt zich dan de werkelijke geslachtelijkheid? Ik zou dan in eerste instantie denken dat het dan in de geest is.

Alleen dat 'Body integrity identity disorder', dat fenomeen zet het voor mij in een totaal ander daglicht, want dat beschouwen we toch duidelijk als een geestelijke stoornis.

Ik kan weinig vinden dat de Kerk hierover leert, behalve dan de opdracht je eigen geslachtelijkheid te aanvaarden. In het katholieke geloof, zoals eigenlijk in het hele christendom, is een persoon zowel lichaam als geest. Het lichaam is geen container voor de geest, het is niet "ik BEN een geest,ik HEB een lichaam" maar "ik BEN een geest en ik BEN een lichaam". De vraag waar de werkelijke geslachtelijkheid zich bevindt lijkt me dan ook nauwelijks te beantwoorden.

Wat moet een katholiek die het gevoel heeft in het verkeerde lichaam geboren te zijn? In de eerste plaats leren begrijpen enaccepteren dat niemand in een lichaam geboren is, maar dat je je lichaam BENT. Maar als dat niet lukt, mag je dan je lichaam "verbouwen"? Ik weet niet of dat de echte vraag zou moeten zijn. Veel belangrijker lijkt me de vraag: lost dat het probleem op? Is geslachtelijkheid werkelijk te reduceren tot de primaire en secundaire geslachtskenmerken? Of is een man die zich laat opereren en hormonen slikt vervolgens een man met verbouwd geslachtsorgaan en borsten?

Voor je hier moraaltheologische dingen over kan zeggen, denk ik dat je mnstens enig inzicht moet hebben in de vraag naar het welbevinden van mensen die deze weg gaan. Ik heb daar geen idee van.

[MysticNetherlands 298]

Ik vind t iig een te gek idee dat de heer Boomsms dit bespreekt. De indruk die ik toch wel heb van Christenen is dat ze liever niet praten over sexualiteit die afwijkt van wat in hun ogen God's ideaal is. En als je ze een beetje tot antwoorden verleidt of dwingt, veroordelen ze vaak alles wat buiten het kader van een getrouwd heterosexueel stel valt. En dat maakt het voor hermafrodieten, homosexuelen, transgenders etc etc erg moeilijk. In de andere 2 monotheistische religies is t volgens mjj nog erger. Zag een keer een programma op tv over een transgender in een islamitisch land, hartverscheurend, echt.

[Lobke 467]

@ Mystic,

Ik ook, of iemand anders die dit bespreekbaar kan maken. Het is vaak nog een brug te ver

in ons christelijke wereldje. Op christenhyve was een jonge vrouw die een geslachtsverandering had ondergaan, de weg er naar toe was zwaar en eenzaam.

[Olorin 155]

Ik ook, of iemand anders die dit bespreekbaar kan maken. Het is vaak nog een brug te ver in ons christelijke wereldje.

In de niet-christelijke wereld ook. Zolang het maar abstract is niet natuurlijk, maar in persoonlijk contact worden ze wel raar aangekeken.

[MysticNetherlands 298]

Toch heb ik het idee dat religueuzen er meer moeite mee hebben. En juist van hen die (beweren) de liefde van God (te) kennen verwacht ik meer liefdevolle acceptatie.

[Lobke 467]

Ja ik vermoed in de christelijke wereld toch iets meer.

Genderdysforie heeft niet veel te maken maken met seksualiteit maar veel meer met identiteit.

En dan komt de theologische vraag: "maar God heeft zich toch niet vergist?"

Dan blijkt alles toch veel ingewikkelder te zijn.

[Olorin 155]

En dan komt de theologische vraag: "maar God heeft zich toch niet vergist?"

En het theologische antwoord is dan 'nee'.

(Net zoals trouwens bij alles wat lichamelijk of psychisch niet goed zit.)

God heeft ons wel geschapen, maar de wereld is gebroken.

[Olorin 155]

Toch heb ik het idee dat religueuzen er meer moeite mee hebben.

Ik weet het niet.

Ik denk trouwens wel dat onder religieuzen die moeite ermee hebben vaker 'verrationiseerd' is en daardoor in discussie vaker geuit wordt.

En juist van hen die (beweren) de liefde van God (te) kennen verwacht ik meer liefdevolle acceptatie.

Dat zou wel moeten idd.

[Lobke 467]

@Olorin;

Inderdaad alles blijkt veel ingewikkelder te zijn.

[Jerommel 0]

Toch heb ik het idee dat religueuzen er meer moeite mee hebben. En juist van hen die (beweren) de liefde van God (te) kennen verwacht ik meer liefdevolle acceptatie.

Allicht.

Sekse (het geslacht, een belangrijk deel van je identiteit.) en sexualiteit in het algemeen is puur iets van het vlees.

U weet wel, dat vlees dat eerst moet sterven.

Ach, en verder zijn we allemaal tot op zekere hoogte een gruwel voor God.

Maar de liefdevolle acceptatie zit 'm natuurlijk in de slagzin Joh3:16

[Jerommel 0]

Verder geloof ik niet dat God iemand die niet bekeert / niet bekeren wil / niet probeert te bekeren (oftewel spijtig zondebesef) accepteert, eerlijk gezegd..

Maargoed, ooit werden we bekend gemaakt met transsexualiteit.

Dat ging over mensen die echt dikke identiteitsproblemen i.v.m. hun geslacht hebben.

Tegenwoordig ligt het m.i. soms wel ietsje anders.

Sommigen vinden het "gewoon kinky", de motivatie is dan meer een verlangen naar sexueel gerief en "kinky zijn" of een "freak", liefst een "superfreak".

Het is m.i. een beetje uit de hand gelopen tot kies maar wat je (denkt dat je) wilt zijn.

Overigens is dat in sommige andere culturen (zegmaar waar de westerse seks-toerist zoal vakantie viert) allemaal veel acceptabeler.

Hier is het nog steeds (maar hoe lang nog?) iets rebels.

[Maria K. 51]

Toch heb ik het idee dat religueuzen er meer moeite mee hebben. En juist van hen die (beweren) de liefde van God (te) kennen verwacht ik meer liefdevolle acceptatie.

Allicht.

Sexe en sexualiteit in het algemeen is puur iets van het vlees.

Ik heb het idee, dat jij de eerste bent in dit topic, die dit onderwerp weer in de sex-acties trekt.

En sorry, als ik dit zeg: Het weer "vies" maakt.

Is voor jou het enige verschil tussen mannen en vrouwen, dat ze lichaamlijk elkaars aanvulling zijn en op de man-vrouw manier willen sexen?

Zijn dit niet jouw eigen projecties?

Bij transgenders is dit eigenlijk helemaal niet zo aan de orde, dat dit het belangrijkste zal zijn.

Want ook al ondergaat iemand een sexe verandering; daarmee wordt zeker een man nog geen vrouw en een vrouw geen man in de zin dat zij ook vleselijk op een andere manier hun sex kunnen bedrijven.

Zelfs zullen sexuele gevoelens tijdens de daad vaak teniet gedaan worden en zelfs zal de daad niet eens meer mogelijk zijn.

Bij mannen komt het nl. neer op een castratie.

Vrouwen die man willen worden, behouden hun vagina, maar raken hun borsten kwijt, wat ook een verlies van een prikkelzone is.

Bovendien zal het innemen van hormonen om lichamelijk minder sprekende geslachtelijke kenmerken te krijgen ook zijn directe uitwerking hebben op de behoefte aan sex en de gevoelens tijdens de sex.

Bedenk goed, dat het transgenders/tweeslachtigen niet gaat om de sexuele lichaamlijke actie, als zij hun transformatie doorzetten, maar om het zich eindelijk vrouw of man te mogen voelen, terwijl ze dat in hun oorspronkelijke lichaam niet zijn in de ogen van de omgeving.

Dat voelen is dus vnl. psychisch/geestelijk.