Kerkloze christenen?

[Gaitema 439]

Maar dan nog, ik ben niet dol op dat wijzen naar anderen.

Gelukkig maar, want als je met een vinger naar iemand wijst, wijzen er altijd drie terug.

O ja, beter maar niet doen dan

[Gaitema 439]

Er zijn overigens wel voorbeelden van studentenkerken (of kerken vol studenten).

Een afgevaardigde van het evangelisch werkverband hoorde ik eens een keer een dergelijke kerk als voorbeeld noemen van succes. Vaak echter in een dorp niet te realiseren, omdat er niet bij gezegd is: dat die jongeren inderdaad vaak groepen studenten zijn. Die vind je niet in zulke grote aantallen in dorpen.

Studentenkerken kampen vaak ook met het probleem dat slechts weinigen de kar trekken, omdat de studenten vaak enkel naar de diensten (en kringen) komen en na hun studie weer vertrekken. In die korte tijd pakken ze vaak niet echt taken op, ook omdat ze druk zijn met de studie en het advies dat Prediker geeft: als je jong bent, geniet er van, voor je oud wordt!

[Jerommel 0]

Ik dacht heel lang dat Christenen echt anders waren, dat we aardig tegen elkaar doen, en dat we echt om elkaar geven. Ik ben er achter gekomen dat christenen gewoon mensen zijn, dat vond ik best een teleurstelling op dat moment.

Hoe herkenbaar!!

Dit is precies waarom ik christenen met de 'wedergeboren-claim' bestook met de vlezen werkelijkheid van ons leven op aarde.

Blijkbaar menen deze mensen dat ze gristelijker zijn dan Paulus:

Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? (Rom7:24)

En hoe vleselijk de reakties dan dikwijls zijn, is m.i. een teken aan de wand.

Maar, toch is er een verschil tussen gelovigen en ongelovigen.

De gelovige heeft m.i. geen wedstrijd meer tegen de medemens.

De medemens verandert door het geloof van een concurrent in een 'medeslachtoffer' en in die zin in dus 'een naaste'.

[MysticNetherlands 298]

Dit is precies waarom ik christenen met de 'wedergeboren-claim' bestook met de vlezen werkelijkheid van ons leven op aarde.

Blijkbaar menen deze mensen dat ze gristelijker zijn dan Paulus:

...

En hoe vleselijk de reakties dan dikwijls zijn, is m.i. een teken aan de wand.

Dat ze leren, die hufters!

[Jerommel 0]

Jij begrijpt niet eens wat ik bedoel, maar je neemt het als hatelijkheid van mij uit.

[edit]

Nee, ik ben ook niet bepaald party-henkie in mijn verwoordingen..

Ik begrijp het ergens wel...

[/edit]

[Gaitema 439]

Dat ze leren, die hufters!

Henk Binnendijk, Arie Boomsma, Peter Scheele, Henny Huisman, Gorden, Andries Knevel

Een aantal namen die iets hebben met de EO. Verschillend en toch hebben ze iets met wat hen raakt, als het om geloven gaat. Van dit rijdje is geloof ik enkel de eerste en de derde naam niet omstreden in de christelijke wereld en daar buiten.

Ik was in Jamaica en de christenen daar geloven dat iedere christen een stukje Jezus is.

Als we al die stukjes Jezus nu voor hufter zouden uit maken, hoe zou Jezus zich voelen?

[Jerommel 0]

Allée, ik schreef da nie !

[MysticNetherlands 298]

Volgens mij begreep Jerommel mijn milde sarcasme beter dan Gaitema?

[MysticNetherlands 298]

Jij begrijpt niet eens wat ik bedoel, maar je neemt het als hatelijkheid van mij uit.

Niet hatelijk, wel tikje veroordelend? Ik wil je trouwens even zeggen dat ik na t lezen van wat persoonlijkere info over je (je verleden, jr medicijngebruik etc) een stuk meer respect en begrip voor je heb gekregen (wat mijn gebreke is dat ik dat niet vanaf t begin al kon opbrengen!)

[Taam 1]

Ik ben een kerkloze christen. Al een jaar of 4 gok ik.

De gemeente waar ik in ben opgegroeid heb ik nogal een nare smaak aan over gehouden. Toen ik eenmaal op kamers ging en naar een nieuwe kerk (zelfde soort) ging en ik op mijn gat ging had ik geen ruimte en energie om tijd te steken in iets waar ik naar mijn idee zo weinig voor terug kreeg en waarvan die nare smaak nog steeds was blijven hangen.

Ik heb de kerk al die tijd niet gemist omdat ik niet wist wat ik eraan moest missen? De oogkleppen, het altijd beter moeten zijn dan je buurman, het 2x in de kerk moeten zitten, wie er beter gelooft, wie er wel bij hoort omdat hij/zij zich meer of minder inzet in de gemeente.

Dat alles was niet bepaald opbouwend, niet voor mij en al helemaal niet voor mijn geloof. Een kerk gebouw in lopen en je volledig verlaten voelen lijkt me niet het juiste gevoel.

Ik heb 4 jaar geleden gezegd dat ik voorlopig de kerk niet meer in ga. Mijn geloof was en is er nog steeds daar bestaat geen twijfel over. maar ik heb me prima weten te redden.

Maar nu, nu kriebelt het wel hoor, ik mis het zingen, de preek, de uitleg over de bijbel. En de mensen, die krijg je er nu eenmaal bij geloof ik...

Dus, langzaam en heel voorzichtig kijk ik goed om me heen en zet ik af en toe weer voet in de kerk. Ik denk dat geloven zonder kerk prima kan, maar dat je er wel dingen door misloopt.

[Gaitema 439]

Mystic Netherlands en Jerommel:

ik kom net op het forum kijken en ken een aantal mensen nog niet. Dat maakt dat ik ieders humor ook nog niet ken.

als jullie zeggen dat jullie maar wat aan het dollen zijn, dan neem ik dat maar aan.

Het zal wa zeeeker!

[Ken Yehuwdiy 0]

Mystic Netherlands en Jerommel:

ik kom net op het forum kijken en ken een aantal mensen nog niet. Dat maakt dat ik ieders humor ook nog niet ken.

als jullie zeggen dat jullie maar wat aan het dollen zijn, dan neem ik dat maar aan.

Het zal wa zeeeker!

Dat is alderbastends mooi van ie!

[Jerommel 0]

Ik was niet aan het dollen, maar je citeert een ander onder mijn naam.

Geeft verder niet.

[Gaitema 439]

Je hebt helemaal gelijk!

Ik was al aan het klooien bij het citeren. Ik heb het even veranderd. Mijn excuus!

Maar de mystice gast geeft aan dat het humor was.

Bij nader inzien

[Taam 1]

Nu is mn reactie ondergesneeuwd

[Jerommel 0]

Maar niet voor lang!

Ik ben een kerkloze christen. Al een jaar of 4 gok ik.

Ik ook zoiets, misschien een jaartje langer.

De gemeente waar ik in ben opgegroeid heb ik nogal een nare smaak aan over gehouden. Toen ik eenmaal op kamers ging en naar een nieuwe kerk (zelfde soort) ging en ik op mijn gat ging

wat bedoel je daar mee? 'op je gat ging'

had ik geen ruimte en energie om tijd te steken in iets waar ik naar mijn idee zo weinig voor terug kreeg en waarvan die nare smaak nog steeds was blijven hangen.

Ik heb de kerk al die tijd niet gemist omdat ik niet wist wat ik eraan moest missen? De oogkleppen, het altijd beter moeten zijn dan je buurman, het 2x in de kerk moeten zitten, wie er beter gelooft, wie er wel bij hoort omdat hij/zij zich meer of minder inzet in de gemeente.

Ik ben nooit bij een gemeente aangesloten geweest..

Ik vind dat wel jammer, maar jouw soort verhalen bevestigen wel weer mijn vooroordelen..

Maarja, het zijn ook maar mensen, met menselijke trekken.

Dat alles was niet bepaald opbouwend, niet voor mij en al helemaal niet voor mijn geloof. Een kerk gebouw in lopen en je volledig verlaten voelen lijkt me niet het juiste gevoel.

Ik heb 4 jaar geleden gezegd dat ik voorlopig de kerk niet meer in ga. Mijn geloof was en is er nog steeds daar bestaat geen twijfel over. maar ik heb me prima weten te redden.

Nou, ik mis wel een groep medegelovigen om me heen.

..om me een beetje in het gareel te houden..

Maar ook om het over de dingen te hebben, waarvoor ik nu meestal op dit medium ben aangewezen, en als Jerommel de forumdraak door het virtuele leven ga..

!! Goed om te horen dat het het niet je geloof heeft vergalt.

Maar ook buiten de kerk kan je vertrouwen in de mens (waaronder jezelf) ernstige klappen oplopen..

Maar dan keer je eerder richting geloofsoverwegingen dan er van af, denk ik.

Hoe meer ellende, hoe meer de vraag: 'Waarom leef ik toch?' op doemt.

Maar nu, nu kriebelt het wel hoor, ik mis het zingen, de preek, de uitleg over de bijbel. En de mensen, die krijg je er nu eenmaal bij geloof ik...

Dus, langzaam en heel voorzichtig kijk ik goed om me heen en zet ik af en toe weer voet in de kerk. Ik denk dat geloven zonder kerk prima kan, maar dat je er wel dingen door misloopt.

Iemand zei laatst verbaasd tegen me: "Jij bent gewoon een Bijbel fundamentalist !?!"

Ik kon het niet ontkennen...

Dus ik beschouw mezelf wel als gelovig, al zou ik wel veel completer willen (kunnen) geloven. Maar ik geloof nu op mijn 41e zo'n 5 jaar, en het is nogal een andere gedachteschool dan wat ik kende.

Nog steeds wat onwennig, reserves, twijfels, vragen, innerlijke tegenstand soms..

Medegelovigen om me heen zou fijn zijn..

Misschien moet ik ook maar weer eens iets proberen..

Maar voor mij staat die kerkcultuur heel ver van me af.

Ik vind het echt een drempel.

Tot die tijd doe ik het maar via deze wwweg en wat er op mijn pad komt..

Gr, J.

[Gaitema 439]

Ik heb zelf de ervaring dat je het gemeentezijn het beste ervaard op een huiskring.

Daarnaast krijg je in een dienst soms goed onderwijs en zie je weer andere mensen.

[Ursa 1]

@ Taam: zou het niet helpen een andere kerk(verband) te zoeken? Eentje waar je je meer op je gemak kunt voelen.

[Olorin 155]

Ik heb wel bij sommige mensen gezien die best moeite hebben met hun gemeente en het christendom. Vervolgens haken ze af (al dan niet met een periode dat ze zich niet meer als gelovig zien), komen ze weer terug, ervaren ze dat wel als fijn maar raken dan weer teleurgesteld.

Niet altijd, maar soms zijn het ook van die redenen waarbij ik me afvraag of ze zich niet veel beter bij een ander soort kerk zouden thuis voelen. Toch gebeurt dat niet bij die mensen, er wordt dan ook niet gekeken. 'Geloof in God' staat voor hun gelijk aan die specifieke gemeente in die specifieke stroming.

[Ken Yehuwdiy 0]

'De Allerhoogste woont echter niet in tempels die met handen gemaakt zijn, zoals de profeet zegt: De hemel is voor Mij een troon en de aarde een voetbank voor Mijn voeten. Wat voor huis zult u dan voor Mij bouwen, zegt de Heere, of wat is de plaats van Mijn rust? Heeft Mijn hand niet al deze dingen gemaakt?' (Hand 7,48-50)

Op basis van deze passage lijkt het mij duidelijk dat God zich niets aantrekt van kerkmuren en aanneemt wie hij wil.

[Olorin 155]

Op basis van deze passage lijkt het mij duidelijk dat God zich niets aantrekt van kerkmuren en aanneemt wie hij wil.

Euh.. ja?

[eclammers 0]

Gemeente:

Een groep mensen die bijeenvergaderd zijn voor een bepaald doel of werk. Het Hebreeuwse woord dat gewoonlijk met „gemeente†is vertaald, is qa·hal′, dat is afgeleid van een grondwoord dat „bijeenroepen; samenroepen†betekent (Nu 20:8; De 4:10). Het wordt vaak voor een georganiseerde groep mensen gebruikt.

In de christelijke Griekse Geschriften is het Griekse woord dat met „gemeente†is vertaald, ek·kle′si·a, dat is afgeleid van twee Griekse grondwoorden, namelijk ek, dat „uit†betekent, en ka′le·o, dat „roepen†betekent. Het is dus van toepassing op een groep mensen die hetzij officieel of inofficieel ergens uit geroepen of bijeengeroepen zijn.

De juiste vertaling van de grondwoorden in zowel Hebreeuws en Grieks is "gemeente" dat gaat altijd over mensen.

Christenen hebben het gebod gekregen om de vergaderingen van de gemeente te bezoeken.....

(Hebreeën 10:24, 25) . . .En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, 25 het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate GIJ de dag ziet naderen.

Opzettelijk verzuimen om op vergaderingen van de gemeente aanwezig te zijn, zou er beslist op duiden dat men God had verlaten. Paulus spoorde hen dus terecht aan de geregelde vergaderingen van Gods volk niet te veronachtzamen.

Vergaderingen zijn van levensbelang.

[Taam 1]

Ik ben nooit bij een gemeente aangesloten geweest..

Ik vind dat wel jammer, maar jouw soort verhalen bevestigen wel weer mijn vooroordelen..

Maarja, het zijn ook maar mensen, met menselijke trekken.

En dat is jammer, dat dit soort verhalen andere mensen ervan weerhouden naar de kerk te gaan. De laatste tijd ben ik wat meer aan het rondkijken en ik merk dat het ook heel anders kan.

Nou, ik mis wel een groep medegelovigen om me heen.

..om me een beetje in het gareel te houden..

Maar ook om het over de dingen te hebben, waarvoor ik nu meestal op dit medium ben aangewezen, en als Jerommel de forumdraak door het virtuele leven ga..

Ik heb gelukkig al die jaren met vrienden en familie erover kunnen praten, dat heeft me aardig in het gareel gehouden. ben hier ook heel actief geweest. soms mis je bepaalde gesprekken of durf je bepaalde onderwerpen in een kerk/gemeente/vriendengroep niet aan te gaan. dat is de voordeel van het anonieme internet. Ik heb het ook hard nodig gehad.

!! Goed om te horen dat het het niet je geloof heeft vergalt.

Maar ook buiten de kerk kan je vertrouwen in de mens (waaronder jezelf) ernstige klappen oplopen..

Maar dan keer je eerder richting geloofsoverwegingen dan er van af, denk ik.

Hoe meer ellende, hoe meer de vraag: 'Waarom leef ik toch?' op doemt.

En daar komt het "op mijn gat" gaan gedeelte. ik heb aardig wat ellende gehad de afgelopen jaren en de vraag waarom ik leef of geloof en wat het nut van het leven is en al die levensvragen zijn allemaal voorbij gekomen. En dan zou het toch zo fijn zijn (lijkt me) als je naar een gemeente gaat waarbij je ook met die problemen steun krijgt.

Iemand zei laatst verbaasd tegen me: "Jij bent gewoon een Bijbel fundamentalist !?!"

Ik kon het niet ontkennen...

Dus ik beschouw mezelf wel als gelovig, al zou ik wel veel completer willen (kunnen) geloven. Maar ik geloof nu op mijn 41e zo'n 5 jaar, en het is nogal een andere gedachteschool dan wat ik kende.

Nog steeds wat onwennig, reserves, twijfels, vragen, innerlijke tegenstand soms..

Medegelovigen om me heen zou fijn zijn..

Misschien moet ik ook maar weer eens iets proberen..

Maar voor mij staat die kerkcultuur heel ver van me af.

Ik vind het echt een drempel.

Tot die tijd doe ik het maar via deze wwweg en wat er op mijn pad komt..

Gr, J.

Je kan ook een bijbel fundamentalist zijn zonder kerk, je kan christen zijn zonder kerk maar ik denk wel dat met de juiste gemeente het je ook heel erg kan helpen.

En misschien is het dan niet alleen voor mij, maar ook voor jou een idee je over de innerlijke tegenstand heen te zetten en eens wat te bezoeken

@ Taam: zou het niet helpen een andere kerk(verband) te zoeken? Eentje waar je je meer op je gemak kunt voelen.

Nou, het kerkverband is niet het probleem. De stroming (gkv) zelf heb ik geen problemen mee. En ik kijk wel rond bij christelijk en nederlands gereformeerd maar ik blijf toch wel rond dezelfde verbanden hangen omdat ik me daar prettig bij voel. Maar er zijn zoveel verschillen per stroming dat het ook zo weinig zegt over waar je nu precies bij hoort.

[Ursa 1]

@ Taam: zou het niet helpen een andere kerk(verband) te zoeken? Eentje waar je je meer op je gemak kunt voelen.

Nou, het kerkverband is niet het probleem. De stroming (gkv) zelf heb ik geen problemen mee. En ik kijk wel rond bij christelijk en nederlands gereformeerd maar ik blijf toch wel rond dezelfde verbanden hangen omdat ik me daar prettig bij voel. Maar er zijn zoveel verschillen per stroming dat het ook zo weinig zegt over waar je nu precies bij hoort.

Als mede-GKv'er vind ik het jammer dat je dan zulke ervaringen hebt bij jouw gemeente. Is het niet een idee om een naburige GKv te bezoeken, of is dat wat te dichtbij?

[Gaitema 439]

En daar komt het "op mijn gat" gaan gedeelte. ik heb aardig wat ellende gehad de afgelopen jaren en de vraag waarom ik leef of geloof en wat het nut van het leven is en al die levensvragen zijn allemaal voorbij gekomen. En dan zou het toch zo fijn zijn (lijkt me) als je naar een gemeente gaat waarbij je ook met die problemen steun krijgt.

Dit is nu net de reden waarom ik ook gemeentes belangrijk vind en dat niet iedereen maar los van elkaar christen moet zijn. Met elkaar kan je elkaar steunen.

De eerste christengemeentes deelden hoe dan ook alles samen. Ze vingen weduwen en wezen op en mensen als Dorkas waren goed voor de armen.