Onfeilbaarheid van de Bijbel

[Lawrencelot 0]

Veranderd je relatie met God als je de Bijbel al dan niet als onfeilbaar ziet? Is er iemand hier die eerst fundamenteel gelovig was en later meer vrijzinnig is geworden, of andersom?

Ik ben niet van het ene naar het andere geswitcht, maar ben wel heel erg op zoek de laatste paar jaar (bijv. geloof en wetenschap, evolutietheorie, Genesis letterlijk opvatten of niet, gesprekken met atheïsten etc.). Ik merk dat veel christenen die ik ken zulke dingen niet durven, omdat ze bang zijn hun geloof te verliezen o.i.d. Maar bij mezelf merk ik dat mijn relatie met God juist sterker wordt: als een klein kind dat zijn ouders eerst als bovennatuurlijke wezens ziet die ze van liefde en voedsel en onderdak en regels voorzien, maar ze bij het opgroeien steeds meer persoonlijk leert kennen. Ik heb nog steeds veel vragen en snap heel weinig, maar bij het luisteren naar andersgelovigen is mijn relatie met God in ieder geval niet negatief veranderd.

[cobybryant 0]

Eerst dacht ik dat de wereld wel geschapen was, maar door evolutie (een dag is als 1000 jaar), maar later in een letterlijk Genesis-verslag. Mijn relatie met God is wel gegroeid in de loop der jaren, maar ik geloof niet dat dat daardoor komt.

[Ursa 1]

Laten we voorkomen dat we op een 'Genesis 1' topic uitkomen. Wat mij betreft kunnen verschillende visies prima naast elkaar bestaan, in de lijn van Rom. 14: tolereer elkaar, frustreer elkaar niet. Ik heb respect voor het vaste geloof van mensen, maar vraag ook respect voor mijn eerlijke aanpak. Voor mij gaat onfeilbaarheid niet eens zozeer om historiciteit. Dat vind ik eigenlijk niet eens zo belangrijk. Voor mij gaat onfeilbaarheid om de wijsheid die door de Bijbel heen spreekt en de Heilige Geest die woorden van 1900 jaar oud (of ouder) gebruikt om al tweeduizend jaar lang gelovigen te sterken, te troosten en hoop te geven.

[Credible 0]

Admod note:
Op de man gespeelde posts verwijderd. KY en Olórin, ook als jullie het niet met elkaar eens zijn graag inhoudelijk en met deugdelijke argumenten in gesprek gaan.

[Jacobus 10]

Ik geloof wel dat de verhalen in Genesis echt hebben plaatsgehad, dus dat er echt een Abraham was en een Sara.

Ik ben nieuwsgierig.

Als Joodse wetenschappers verbonden aan de Universiteit van Tel Aviv zeggen dat Abraham, Izaäk en Ismaël legendarische figuren zijn die hoogst waarschijnlijk nooit hebben bestaan, wat vind jij daar dan van Menorah.

Komt dit eigenlijk wel eens ter sprake in je opleiding?

[Songfestival 0]

Ik geloof wel dat de verhalen in Genesis echt hebben plaatsgehad, dus dat er echt een Abraham was en een Sara.

Ik ben nieuwsgierig.

Als Joodse wetenschappers verbonden aan de Universiteit van Tel Aviv zeggen dat Abraham, Izaäk en Ismaël legendarische figuren zijn die hoogst waarschijnlijk nooit hebben bestaan, wat vind jij daar dan van Menorah.

Komt dit eigenlijk wel eens ter sprake in je opleiding?

Ik ben bekend met de schriftkritiek, van daaruit kreeg ik ook mijn college Inleiding OT. Dat er ook Joodse wetenschappers zijn die geloven dat Abraham etc. hoogst waarschijnlijk nooit hebben bestaan maakt het niet geloofwaardiger dan dat niet-joodse wetenschappers dat zeggen.

Aan de ene kant kun je een mythologsische interpretatie van Genesis handhaven zonder dat daar je soteriologie mee in het geding komt, maar aan de andere kant als je de lijn van Abraham tot Jezus wil doortrekken kom je wel met de vraag: Als Abraham niet echt bestaan heeft, dan is daarmee ook Gods verbond met Zijn volk ook gebaseerd op een mythe. De Bijbel verliest daarmee dan ook zijn gezaghebbende karakter.

[dingo 166]

Ik geloof niet in de onfeilbaarheid van de bijbel, wel in de onfeilbaarheid van God zoals die in de bijbel beschreven wordt en gekend wil worden. Ik zie de bijbel ook niet als een historisch-wetenschappelijk geschiedenisboek maar als evangelie: blijde boodschap dat we ondanks ons mensen we toch gered zijn door Jezus Christus. En daarom vind ik de discussie over Genesis letterlijk nemen of niet volkomen onbelangrijk.

[Ken Yehuwdiy 0]

Als Abraham niet echt bestaan heeft, dan is daarmee ook Gods verbond met Zijn volk ook gebaseerd op een mythe. De Bijbel verliest daarmee dan ook zijn gezaghebbende karakter.

Helemaal mee eens.

[Jacobus 10]

Ik ben bekend met de schriftkritiek, van daaruit kreeg ik ook mijn college Inleiding OT. Dat er ook Joodse wetenschappers zijn die geloven dat Abraham etc. hoogst waarschijnlijk nooit hebben bestaan maakt het niet geloofwaardiger dan dat niet-joodse wetenschappers dat zeggen.

Ja, lijkt op een drogreden van mij, appel op autoriteit.

Maar die joodse wetenschappers waren oorspronkelijk door Ben Goerion op pad gestuurd om de claim van Israël op Kanaän legitiem te maken.

Nu na zo'n 70 jaar moeten ze toegeven dat dit niet mogelijk is.

Aan de ene kant kun je een mythologsische interpretatie van Genesis handhaven zonder dat daar je soteriologie mee in het geding komt, maar aan de andere kant als je de lijn van Abraham tot Jezus wil doortrekken kom je wel met de vraag: Als Abraham niet echt bestaan heeft, dan is daarmee ook Gods verbond met Zijn volk ook gebaseerd op een mythe. De Bijbel verliest daarmee dan ook zijn gezaghebbende karakter.

Maar mijn nog niet beantwoorde deel van de vraag was, hoe jij daar tegenaan kijkt?

Denk jij dat ze (oa Zev Herzog, Isreal Finkelstijn en Niel Asher Silberman )het mis hebben, en waarom?

[Songfestival 0]

Ik ben bekend met de schriftkritiek, van daaruit kreeg ik ook mijn college Inleiding OT. Dat er ook Joodse wetenschappers zijn die geloven dat Abraham etc. hoogst waarschijnlijk nooit hebben bestaan maakt het niet geloofwaardiger dan dat niet-joodse wetenschappers dat zeggen.

Ja, lijkt op een drogreden van mij, appel op autoriteit.

Maar die joodse wetenschappers waren oorspronkelijk door Ben Goerion op pad gestuurd om de claim van Israël op Kanaän legitiem te maken.

Nu na zo'n 70 jaar moeten ze toegeven dat dit niet mogelijk is.

Aan de ene kant kun je een mythologsische interpretatie van Genesis handhaven zonder dat daar je soteriologie mee in het geding komt, maar aan de andere kant als je de lijn van Abraham tot Jezus wil doortrekken kom je wel met de vraag: Als Abraham niet echt bestaan heeft, dan is daarmee ook Gods verbond met Zijn volk ook gebaseerd op een mythe. De Bijbel verliest daarmee dan ook zijn gezaghebbende karakter.

Maar mijn nog niet beantwoorde deel van de vraag was, hoe jij daar tegenaan kijkt?

Denk jij dat ze (oa Zev Herzog, Isreal Finkelstijn en Niel Asher Silberman )het mis hebben, en waarom?

Ik weet niet of deze wijze mannen het bij het verkeerde eind hebben, alleen God weet dat. Ik ga er wel vanuit dat dit oprechte Joodse gelovigen zijn. Ik zelf geloof dat de aartsvaders echt bestaan hebben, maar al is dat niet zo dan blijft het van belang de tekst te bestuderen en ons af te vragen wat wil God ons hiermee zeggen?

En zoals al eerder gezegd de Bijbel is geen exact wetenschappelijk boek, maar een verzameling verhalen van verschillende mensen die van dezelfde God getuigen.

[Olorin 154]

Aan de ene kant kun je een mythologsische interpretatie van Genesis handhaven zonder dat daar je soteriologie mee in het geding komt, maar aan de andere kant als je de lijn van Abraham tot Jezus wil doortrekken kom je wel met de vraag: Als Abraham niet echt bestaan heeft, dan is daarmee ook Gods verbond met Zijn volk ook gebaseerd op een mythe. De Bijbel verliest daarmee dan ook zijn gezaghebbende karakter.

Ik denk dat Abraham ook niet zozeer onder mythes maar onder legendes valt (maar kan me vergissen?). Maar afgezien daarvan is het m.i. niet zo dat 'mythe' of 'legende' betekent dat iets totale fictie is. Sterker nog, veel mythen en legenden bevatten wel degelijk elementen die echt zijn gebeurd. In welke mate dat dan is, tja, daar kun je over discussiëren.

Maar stel, Abraham zou nooit bestaan hebben (ik zou dat zelf een veel te voorbarige conclusie vinden). Wat zegt het dan over Gods verbond? M.i. niet zoveel anders eerlijk gezegd. Dat verhaal drukt onder meer uit dat God een verbond gesloten heeft met zijn volk. Je kunt het ook andersom stellen, het verbond is niet gebaseerd op een legende (of voor mijn part mythe), maar de legende is gebaseerd op het verbond. Net zoals onze wereld gebaseerd is op een scheppingsmythe, maar andersom.

Je hebt een volk met oude verhalen die mondeling en schriftelijk zijn overgeleverd die over hun oorsprong vertellen en vertellen. De oorsprong van hun volk, hun ideeën en gebruiken.

[cobybryant 0]

Ik zag eens een interview van iemand van de VARA met de dominee van de koningin. Die interviewer die niet gelovig was geloofde nog meer dan de dominee. Hij was gewoon geschokt. Jezus had niet over water gelopen, de maagdelijke geboorte redeneerde hij weg en wonderen waren niet gebeurd.

[Olorin 154]

Ik ben het eens met de interviewer.

Maar ik kan persoonlijk ook niet zoveel net de gedachtegang van die dominee van de koningin.

Het grappigste vind ik nog als zo'n iemand dan een hardstikke orthodox iemand interviewen en die persoon dan zegt niet te geloven dat, ik noem maar wat, er een os in de stal heeft gestaan, of zegt te geloven dat de mens en de aap gemeenschappelijke voorouders hebben.

Bepaalde van die niet-gelovigen hebben nog zo iets van 'ja, vrijzinnigen, die zijn toch al angost in wording'. Maar als dan een orthodox christen bepaalde dingen niet letterlijk gelooft (en het aardige, bepaalde zaken, zoals de maagdelijkheid van Maria en de opstanding enzo, juist wel letterlijk gelooft), dan past dat niet meer in hun wereldbeeld.

[Lawrencelot 0]

Misschien moeten we daar een topic over maken, of er een os in de stal heeft gestaan

[Olorin 154]

Hehe

[maran 0]

Ik zag eens een interview van iemand van de VARA met de dominee van de koningin. Die interviewer die niet gelovig was geloofde nog meer dan de dominee. Hij was gewoon geschokt.

Jezus had niet over water gelopen, de maagdelijke geboorte redeneerde hij weg en wonderen waren niet gebeurd.

ik ben het eens met deze dominee.

[Carel ter Linden]

wat niet wil zeggen dat Ter Linden nu meteen een atheïst is geworden.

zijn visie op de [gangbare] uitleg van de Bijbel is veranderd.

maar ja, hij is niet de enige theoloog die er zo over denkt, met dit verschil:

Carel ter Linden durft er ronduit voor uit te komen.

en dat siert hem.

[dingo 166]

Carel ter Linden geloofd gewoon niet meer maar omdat hij de kost verdient als theoloog kan hij dat niet hardop zeggen. Dan krijg je dit vrijzinnig gebabbel dat je eigenlijk niets meer geloofd maar toch nog gelovig zegt te zijn.

[maran 0]

Carel ter Linden geloofd gewoon niet meer maar omdat hij de kost verdient als theoloog kan hij dat niet hardop zeggen.

Dan krijg je dit vrijzinnig gebabbel dat je eigenlijk niets meer geloofd maar toch nog gelovig zegt te zijn.

vrijzinnig geloven is ook geloven.... dat jij dat gebabbel noemt klinkt nogal minachtend en arrogant.

waarom zou hij daar over liegen, terwijl hij openhartig vertelt hoe hij het geloof beleeft?

God niet meer ziet als een persoonlijke God, maar als een Kracht....etc.

bovendien hoeft hij de kost niet meer te verdienen; hij wordt volgend jaar - bij leven en welzijn - 80 jaar.

in 1999 ging hij al met emeritaat.

en heeft nu nog meer tijd voor het schrijven van boeken en gedichten.

daarin was hij al zeer succesvol.

wie weet gaat hij daar wel weer mee verder.

[Donnie 0]

Simpel gezegd, een boek/serie boeken dat op zo veel plaatsen er moreel gezien bedenkelijke normen en waarden op nahoudt, en op honderden plekken in tegenspraak is met zichzelf of met de werkelijke geschiedschrijving, kan onmogelijk het label 'onfeilbaar' krijgen.

Misschien dat dat de reden is dat in sommige talen men niet gewoon spreekt van 'De Bijbel', maar bvb van The 'Holy' Bible. Het woord Heilig voor iets plakken betekent immers niet meer dan dat we afspreken dat we daarover niets vervelends zeggen. Het heeft zo een verhullend effect.

Ook vind ik de term 'woord van God' niet zoveel betekenen. Bij een woord van God stel ik me een monoloog van God voor, een document waar alleen hij dus aan het woord is. De Bijbel is van alles maar niet dat. Het is juist opvallend dat in het zogezegde Woord van God, God nauwelijks echt lang aan het woord is.

Blijft nog over of de leer van Christus dan misschien onfeilbaar is. Lijkt me voor Christenen nog het meest belangrijk.

Maar ook dat is een onhoudbaar standpunt, wat zelfs als Jezus de meest wijze persoon ooit was, dan nog moet je bereid zijn om bepaalde uitspraken van Jezus kritisch te bekijken. We kunnen niet uitgaan van de veronderstelling dat wat Jezus ook zei, dat dat sowieso correct is tot het einde der tijden.

[Robert Frans 1.543]

Hoe sta jij dan tegenover wat ik geschreven heb, Donnie7, zonder dan dat je het hoeft te geloven? Daar ben ik dan wel benieuwd naar.

[dingo 166]

Carel ter Linden geloofd gewoon niet meer maar omdat hij de kost verdient als theoloog kan hij dat niet hardop zeggen.

Dan krijg je dit vrijzinnig gebabbel dat je eigenlijk niets meer geloofd maar toch nog gelovig zegt te zijn.

vrijzinnig geloven is ook geloven.... dat jij dat gebabbel noemt klinkt nogal minachtend en arrogant.

Ik heb inderdaad niet veel waardering voor iemand die alles wat christelijk is overboord gegooid heeft maar zich nog wel christen noemt.

waarom zou hij daar over liegen, terwijl hij openhartig vertelt hoe hij het geloof beleeft?

God niet meer ziet als een persoonlijke God, maar als een Kracht....etc.

Als je niet meer in God geloofd (en de Zoon en de Heilige Geest) ben je simpelweg geen christen meer dus lieg je als je zegt dat je het wel bent.

bovendien hoeft hij de kost niet meer te verdienen; hij wordt volgend jaar - bij leven en welzijn - 80 jaar.

in 1999 ging hij al met emeritaat.

en heeft nu nog meer tijd voor het schrijven van boeken en gedichten.

daarin was hij al zeer succesvol.

wie weet gaat hij daar wel weer mee verder.

Zijn "theologie" is ook niet van de laatste paar jaar maar al 30 a 40 jaar oud. Misschien moet je het boek "De theologen gingen voorop" van A. Lindeboom eens lezen om te beseffen wat een desastreuze invloed ter Linden e.a. gehad hebben op de kerken.

[Donnie 0]

Hoe sta jij dan tegenover wat ik geschreven heb, Donnie7, zonder dan dat je het hoeft te geloven? Daar ben ik dan wel benieuwd naar.

Als ik het goed begrepen heb, is jouw uitgangspunt dat de Bijbel niet onfeilbaar is, want het is mensenwerk, maar wel dat er precies in staat wat God wilde dat er in zou staan, wat de basis is voor zijn autoriteit?

Ik ben overigens van mening dat er geen onfeilbare zaken bestaan. Het is een van die woorden die alleen als propaganda kan dienen.

Nou goed, laten we een voorbeeld nemen. Mozes ontvangt van God de 10 geboden. Dit moet natuurlijk in de Bijbel, want dit is een belangrijk verhaal.

Maar waarom staat er dan ook in, dat een paar duizend feestgangers onderaan de berg afgeslacht moesten worden, en de rest van de minder wilde deelnemers 40 jaar door de woestijn dienden te zwerven en bitter water moesten drinken als straf voor een enkel wild feestje rond een gouden beeld?

Dat lijkt me nou niet bepaald in verhouding staan. Hoe kan het dat God in een enkel hoofdstuk zijn uitverkoren volk eerst bevrijd van het juk van slavernij, om ze daarna ongelooflijk hard aan te pakken voor een nogal licht vergrijp?

Wat God ook aan ons over wil brengen, echt veel positiefs kan het niet zijn.

[Jacobus 10]

Ik denk dat Abraham ook niet zozeer onder mythes maar onder legendes valt (maar kan me vergissen?). Maar afgezien daarvan is het m.i. niet zo dat 'mythe' of 'legende' betekent dat iets totale fictie is. Sterker nog, veel mythen en legenden bevatten wel degelijk elementen die echt zijn gebeurd. In welke mate dat dan is, tja, daar kun je over discussiëren.

Maar stel, Abraham zou nooit bestaan hebben (ik zou dat zelf een veel te voorbarige conclusie vinden).

Maar als hij al bestaan heeft, dan kwam hij gewoon uit Israël. Of de palestijnen zijn ook afstammelingen van Abraham.

Dit las ik kortgeleden in een artikel:

Over de verwantschap tussen Palestijnen en Joden.

Biologen hebben bij DNA onderzoek gekeken naar drie verschillende joodse bevolkingsgroepen, de Asjkhenasi, Sephardi's en de Yemenieten.

Deze groepen werden vergeleken met Palestijnen, Syriërs, Libanezen, Saoedie's en Ethiopiërs.

Hieruit bleek heel duidelijk dat Palestijnen veel nauwer verwant zijn aan de Israëlische joden dan aan hun moslimbroeders uit Saoedie-Arabië of Ethiopië.

Als je kijkt naar het Y-chromosoom, dat alleen bij mannen voorkomt en dus een directe afstammingslijn vertegenwoordigt, zie je dat 70% van de Joden en 82% van de Palestijnen hetzelfde type heeft. Dit type Y-chromosoom gaat terug op de tijd dat in het midden-Oosten de landbouw uitgevonden werd.

Dus genetisch zijn Palestijnen en Joden haast niet te onderscheiden. De gemeenschappelijke bloedlijn is vele duizenden jaren oud.

[Ken Yehuwdiy 0]

Dan krijg je dit vrijzinnig gebabbel dat je eigenlijk niets meer geloofd maar toch nog gelovig zegt te zijn.

Hoe kijk jij dan tegen het scheppingsverhaal aan en de historiciteit van Bijbelse figuren zoals Adam, Noach en Abraham?

[Robert Frans 1.543]

Als ik het goed begrepen heb, is jouw uitgangspunt dat de Bijbel niet onfeilbaar is, want het is mensenwerk, maar wel dat er precies in staat wat God wilde dat er in zou staan, wat de basis is voor zijn autoriteit?

Ik ben overigens van mening dat er geen onfeilbare zaken bestaan. Het is een van die woorden die alleen als propaganda kan dienen.

Nou goed, laten we een voorbeeld nemen. Mozes ontvangt van God de 10 geboden. Dit moet natuurlijk in de Bijbel, want dit is een belangrijk verhaal.

Maar waarom staat er dan ook in, dat een paar duizend feestgangers onderaan de berg afgeslacht moesten worden, en de rest van de minder wilde deelnemers 40 jaar door de woestijn dienden te zwerven en bitter water moesten drinken als straf voor een enkel wild feestje rond een gouden beeld?

Dat lijkt me nou niet bepaald in verhouding staan. Hoe kan het dat God in een enkel hoofdstuk zijn uitverkoren volk eerst bevrijd van het juk van slavernij, om ze daarna ongelooflijk hard aan te pakken voor een nogal licht vergrijp?

Wat God ook aan ons over wil brengen, echt veel positiefs kan het niet zijn.

Ben je bekend met de cabaretier Hans Teeuwen? Zelf vind ik hem iets te vaak te grof, maar er zijn veel mensen die ontzettend om hem kunnen lachen. Ik heb echter weleens uitgelegd gekregen waaróm Hans zo grof is. Of die uitleg nu echt waar is, weet ik niet, maar ik kan het me wel goed indenken. Hij wil ons, volgens die uitleg, namelijk te kijk zetten door ons te laten lachen om de meest grove grappen.

Een cabaretier als Youp van 't Hek wil ons confronteren met het kwaad of de hypocrisie in onszelf door scherpe grappen daarover te maken en aangrijpende verhalen te vertellen. Maar Hans zou dat kwaad of die hypocrisie simpelweg willen laten gebéúren en zo zijn eigen publiek ontmaskeren. Mensen die hun mond vol hebben over respect voor andere mensen, maar er keihard om lachen als Hans die mensen extra gemeen te kakken zet. Het unieke van deze aanpak is dat men de hypocrisie dan niet vooral bij de ánder kan zien, zoals je bij Youp wel kunt doen, maar aantoonbaar er zelf ook aan meedoet. Daarom toont Hans ook in zijn spel regelmatig diepe minachting voor zijn publiek. De vraag is of deze aanpak nu echt altijd werkt, maar die andere aanpak werkt een heel stuk minder.

Ik acht de kans buitengewoon groot dat de Schrift in feite ook zoiets doet. Normaal zou je van een goddelijk geschrift verwachten dat het goddelijke wijsheden meedeelt en allerlei manieren om zo het echte ideaal na te leven. Die wijsheden staan er natuurlijk ook in, maar de Schrift laat ons eigenlijk vooral de mens zien. De religieuze mens, die over lijken kan gaan zodra hij meent dat hij moet strijden voor het geloof en dat iedereen precies moet doen zoals hij. In de Schrift lees je over een moeizame ontwikkeling van de godsdienst, van een stamgodsdienst dat offers en oorlogen vraagt tot een universele godsdienst dat liefde en barmhartigheid vraagt.

De Schrift gaat dan vooral over Israël, omdat het door joden is geschreven, maar je leest er ook de kerkgeschiedenis in terug en eigenlijk de geschiedenis van de hele mensheid. Daarom worden mensen in allerlei culturen en volkeren geraakt door de Schrift. De Schrift wil ons zo een spiegel voorhouden en ons zo de zonde leren kennen. En zij ontmaskert elke christen die iets te enthousiast over die oudtestamentische oorlogen doorratelt en zelfs nu nog meent dat Israël haar beloofde land moet veroveren en dat de volkeren om haar heen vernietigd zullen of moeten worden. Want in het Evangelie lezen we plotseling over heel andere dingen. Nog wel in de taal van offer en strijd, maar dat blijken slechts beelden te zijn om een veel diepere, universelere en absoluut liefdevollere waarheid te omvatten.

Dus inderdaad, de Schrift laat ons niet veel positiefs zien. Rare wetten, discriminatie van andere volkeren, volkerenmoorden, verkrachtingen, onnodig wrede acties die aan God worden toegeschreven... de Schrift laat ons de mens in volle glorie zien. Maar ik geloof dat God juist wil dat wij die lelijke kant onder ogen zien, dat wij het echt menselijke blijven zien, zodat wij het echt menselijke kunnen liefhebben. Niet de ideale mens die wij voor ogen hebben, maar de échte mens. Waarover gelukkig ook prachtige dingen in de Schrift staat, want de Schrift is heel erg compleet daarin. Maar dat omdenken, die overgang van stammendenken tot onvoorwaardelijk liefhebben, die overgang van slaafs geboden volgen tot het volgen en aanscherpen van het eigen geweten, is een zeer moeizaam proces van innerlijke strijd en overgave.

Laat ik het zo zeggen: als het je niet of maar weinig raakt dat alle vaders en moeders in Egypte zo afschuwelijk moeten lijden vanwege de onwil van één man, als het je niet raakt dat het eerste kindje van David en Bathseba zeven dagen lang vreselijk moet lijden aan een ziekte voordat het sterft, terwijl David gespaard wordt, als het je niet raakt dat Israël welbewust baby's, bejaarden en zieke mensen genadeloos afslacht omdat ze toevallig in een gebied wonen wat het beloofde land zou zijn, maar de jonge meisjes nog wel even als krijgsgevangenen meenemen en hen dwingen met hen te "trouwen," dan denk ik dat je nog wel een lange weg te gaan hebt.