Onderwijs op basis van de Bijbel?

[Thorgrem 430]

Admod note:
Titel aangepast. In deze discussie is het de vraag in hoeverre de Bijbel gebruikt kan worden als basis voor onderwijsmethoden.

Het is wel relevant.

Het is volstrekt niet relevant wat de onderwijskundige visies 2000 tot 6000 jaar geleden waren. Het spijt me zeer, maar als leerkracht ga ik zo'n gesprek geen eens meer aan.

[Eulogía 0]

Het is wel relevant.

Het is volstrekt niet relevant wat de onderwijskundige visies 2000 tot 6000 jaar geleden waren.

Waarom niet?

[sniffing_around 0]

Het is volstrekt niet relevant wat de onderwijskundige visies 2000 tot 6000 jaar geleden waren. Het spijt me zeer, maar als leerkracht ga ik zo'n gesprek geen eens meer aan.

Het is zeer relevant hoe God in het Oude Testament (opgeschreven in de Bijbel) dacht over onderwijs. Ook Jezus handelde in die lijn. Het heidendom in het Romanisme later beschouwde de principe's van God inderdaad niet als relevant en dus krijgen we vandaag de dag leerkrachten die volledig handelen vanuit het heidense standpunt; het inzicht van de mens. Ik heb medelijden met kinderen die aan dergelijke leerkrachten worden blootgesteld. En daarom vind ik thuisonderwijs een uitstekend idee.

[sniffing_around 0]

Zo, ik heb gezegd wat ik wilde zeggen. En daarmee gaat mijn mond weer op slot. Als er eventuele reacties op mijn opmerkingen komen en ik laat me niet verleiden tot een flame war, denk dan niet dat wie het hardste schreeuwt en het meeste praat (of beter: kletst) gelijk heeft. Dat is een redeneringsfout (drogreden, logical fallacy). Een fijne discussie toegewenst verder. Enne mensen, laat je niet overschreeuwen!

[Thorgrem 430]

Het is volstrekt niet relevant wat de onderwijskundige visies 2000 tot 6000 jaar geleden waren. Het spijt me zeer, maar als leerkracht ga ik zo'n gesprek geen eens meer aan.

Het is zeer relevant hoe God in het Oude Testament (opgeschreven in de Bijbel) dacht over onderwijs.

Nou vertel het dan maar eens, hoe denk God over het onderwijs? Graag zo concreet mogelijk.

Ook Jezus handelde in die lijn.

Jezus is God dus dat lijkt me bijzonder logisch.

Het heidendom in het Romanisme later beschouwde de principe's van God inderdaad niet als relevant

Kun je dat bewijzen? Bij voorbaat dank.

en dus krijgen we vandaag de dag leerkrachten die volledig handelen vanuit het heidense standpunt; het inzicht van de mens.

Dat zou dus suggereren dat het onderwijs in oosters orthodoxe landen zoals Rusland en Griekenland, communistische landen zoals Vietnam en islamitische landen als Indonesië een hele andere manier van onderwijs hebben. Kun je dat bewijzen. Kun je tevens even bewijzen dat het katholieke onderwijs in Nederland heel anders is dan het protestants-christelijke onderwijs in Nederland?

Ik heb medelijden met kinderen die aan dergelijke leerkrachten worden blootgesteld. En daarom vind ik thuisonderwijs een uitstekend idee.

Een leerkracht heeft zijn vak te verstaan ongeacht levensovertuiging. Ik zou er geen probleem mee hebben als mijn kinderen les zouden krijgen van een atheïstische, islamitische, protestantse, enz enz leerkracht. Ikzelf voel me uitstekend thuis op een openbare school en geef les aan kinderen met vele verschillende achtergronden.

Edit: stomme fout eruit gehaald. Autistische vervangen voor atheïstische.

[dingo 166]

Een goede leerkracht kent inderdaad zijn grenzen maar onderwijs geven is natuurlijk nooit 100% neutraal daarom is de rol van de ouders in de geloofsopvoeding zo belangrijk.

[Thorgrem 430]

Een goede leerkracht kent inderdaad zijn grenzen maar onderwijs geven is natuurlijk nooit 100% neutraal daarom is de rol van de ouders in de geloofsopvoeding zo belangrijk.

Niemand is 100% neutraal. De samenleving waarin we allemaal leven is dat ook niet. De samenleving ten tijde van het OT en NT was dat ook niet.

[Aviator 0]

Ook ik ben benieuwd naar de onderbouwing van sniffing_around over wat nu de visie op onderwijs precies is van 2000 jaar geleden en wat er vandaag de dag zou moeten veranderen om terug te keren naar die visie...

Persoonlijk denk ik dat het meegaan met de tijd belangrijk is, niet omdat we van deze wereld zijn, maar omdat we in deze wereld zijn. Daarbij speelt m.i. onderwijs net zo goed een rol.

Ik ben het dan ook met de uitspraak van Thorgrem eens:

Een leerkracht heeft zijn vak te verstaan ongeacht levensovertuiging. Ik zou er geen probleem mee hebben als mijn kinderen les zouden krijgen van een autistische, islamitische, protestantse, enz enz leerkracht. Ikzelf voel me uitstekend thuis op een openbare school en geef les aan kinderen met vele verschillende achtergronden.

[dingo 166]

Een goede leerkracht kent inderdaad zijn grenzen maar onderwijs geven is natuurlijk nooit 100% neutraal daarom is de rol van de ouders in de geloofsopvoeding zo belangrijk.

Niemand is 100% neutraal. De samenleving waarin we allemaal leven is dat ook niet. De samenleving ten tijde van het OT en NT was dat ook niet.

Zo bedoelde ik het ook niet hoor, ook ten tijde van Jozua moesten ouders hun kinderen inprenten al de grote dingen die God voor Israel gedaan heeft. Daar is dus niets mis mee maar ik zie het niet primair als de taak van de school.

[Chappo 0]

Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God. (1 Korinthe 10:31)

Alles = ook onderwijs dunkt me?

Verder is dit een heel lastig iets denk, omdat je met het probleem zit dat over het algemeen onderwijs iets is dat vanuit de staat wordt geregeld in ons land. Maar ik weet niet of je daarmee gelijk alles aan de kant kunt schuiven. Overigens, Thorgrem, ik doe geen aanval op je persoonlijk. Je doet ongetwijfeld geweldig werk, ik kan het niet, ik ben blij dat jij de komende generatie leert wat ze nodig hebben. Petje af! Maar er zijn denk best wat dingen die je in overweging kunt nemen. Ik zal er een paar noemen:

- Grote nadruk vooral in het OT op een Godvrezende opvoeding

- Volgens mij kreeg een kind toen alles binnen via de ouders of via onderwijs in religieuze instellingen, dat is toch wel anders als nu(maar moeten we dan maar akkoord gaan met de situatie van nu? ik weet het niet)

- Ouders dumpen hun kinderen tegenwoordig al snel op allerlei opvang, daarna gaan ze naar school. Het komt er op neer dat ze voor jaren, uren per dag onderwijs krijgen van iemand. Ze worden daar door beïnvloed. Uren en uren luisteren ze naar een aantal personen, naar ideeën, opvattingen etc. En hoeveel tijd krijgt men in het gezin om over God te praten, hoeveel tijd is er in de kerk? Is dat misschien uit balans? Niet zo verwonderlijk dat alle jongeren God vaarwel zeggen?

- Verder is er denk een groot verschil tussen echt christelijk onderwijs en openbaar onderwijs. Als je echt christelijk onderwijs geeft doordrenkt dat alles. Natuurlijk kun je ze dezelfde feitjes leren over geschiedenis, aardrijkskunde en biologie. Maar het fundament van de werkelijkheid is zo ontzettend anders. Ik zag vandaag toevallig de film 'facing the giants', gaat over een high-school rugby-team. De coach is christen en hij werkt op een gegeven moment dat echt door in zijn trainingen e.d. Ze besluiten dat ze gaan sporten voor Gods eer en niet meer voor zichzelf. Ze gaan bidden voor wedstrijden e.d. Ze worden sportief en goed naar elkaar. Ze trainen net als elk ander team, maar toch zijn ze zo ontzettend anders. En ik weet het is even een ideaal situatie en misschien iets overdreven, maar het is echt wel iets om over na te denken. De film is overigens echt een aanrader, ik moest knetters hard janken (Wat op zich niet veel zegt maar hij was leuk/goed) Zou het ook niet zo zijn met onderwijs? Natuurlijk kun je kinderen leren over planten, maar het doen vanuit het perspectief dat er een God is die dat heeft geschapen is toch anders of niet?

Ik vind dit ontzettend lastig. Ik begin er langzaam aan wel van overtuigd te raken dat we het Bijbelse concept van gezin en ouders flink zijn kwijtgeraakt in Nederland. Ik heb het nu niet over alle probleem gezinnen of zo, ik zie ook veel best gelukkige gezinnen om me heen, ik kom er gelukkig ook uit een. Maar hoeveel heb ik nu echt van mijn ouders geleerd? Is mijn vader nu echt degene geweest die mij heeft geleerd God te dienen, geleerd hoe in het leven te staan, hoe een man te zijn, mij te trainen voor de taken die mij wachten? Volgens mij is het huidige systeem toch meer zo van: ouders moeten werken om zo opvang en school te betalen. En ik vraag me dus wel is af of dat gezond is.

[Robert Frans 1.555]

Ik denk dat we ons niet teveel moeten laten meeslepen door allerlei spookverhalen over hoe slecht het hier wel niet zou zijn. Hier in Nederland is het gezinsleven over het algemeen goed te noemen. Er wordt ook door de ouders juist veel tijd aan de kinderen besteed en kinderen verblijven vaak maar één of twee dagen in een kinderdagverblijf. De ouders die hun kind hele dagen in zo'n verblijf dumpen vormen volgens mij maar een hele kleine minderheid. Natuurlijk zijn er probleemgezinnen, maar die heb je overal en die heb je ook zonder scholen en kinderdagverblijven. Zeker in vergelijking met vroeger hoeven kinderen al helemaal niet zo lang naar school, hebben ze daarbij ook nog eindeloos lange vakanties en er wordt zelfs al hier en daar geëxperimenteerd met flexibelere schooltijden.

Zelf denk ik dat we helemaal niet meer steeds het wiel opnieuw moeten uitvinden in het onderwijs, maar het maar gewoon eens een tijd met rust moeten laten. Want al die vernieuwingen zijn funest voor de ontwikkeling en verdieping van het onderwijs. Gewoon klassikaal lesgeven, met leraren die orde houden en op goede wijze de kinderen leren wat ze moeten weten en meer niet. En feitenkennis hoort daar mijns inziens ook bij. Zonder allerlei dure reisjes, overdadig luxe vormgegeven boeken, designlokalen of wat dan ook. Zodat kinderen op meer volwassen leeftijd op basis van wat ze weten een eigen mening kunnen vormen. En ja, dat was ook al de basis van het onderwijs in de oudtestamentische cultuur. Kinderen hadden ook toen niets te vertellen, totdat ze volwassen genoeg bevonden werden.

[Eulogía 0]

@Chappo, Goede post, jij verwoordt voor een groot deel mijn gedachten

[Ursa 1]

Ik vind dit ontzettend lastig. Ik begin er langzaam aan wel van overtuigd te raken dat we het Bijbelse concept van gezin en ouders flink zijn kwijtgeraakt in Nederland. Ik heb het nu niet over alle probleem gezinnen of zo, ik zie ook veel best gelukkige gezinnen om me heen, ik kom er gelukkig ook uit een. Maar hoeveel heb ik nu echt van mijn ouders geleerd? Is mijn vader nu echt degene geweest die mij heeft geleerd God te dienen, geleerd hoe in het leven te staan, hoe een man te zijn, mij te trainen voor de taken die mij wachten? Volgens mij is het huidige systeem toch meer zo van: ouders moeten werken om zo opvang en school te betalen. En ik vraag me dus wel is af of dat gezond is.

Eigenlijk is je stelling dus dat ouders, naast of in plaats van school, meer energie aan de opvoeding van hun kinderen zouden moeten besteden. Ik kan natuurlijk niet ruiken wat voor opvoeding jij gehad hebt, maar ik denk dat je de invloed van je ouders onderschat. Het overdragen van bijvoorbeeld het geloof is ook een kwestie van voorleven. Niet alleen je kinderen dingen leren, maar juist hoe je je geloof zelf in de praktijk brengt is een voorbeeld voor je kinderen. Naast het geloof kun je dat op wel meer dingen toepassen; als ik kijk naar de waarden en normen die ik heb meegekregen uit mijn opvoeding, komt heel veel daarvan bij mijn ouders weg. Wederom niet per se omdat ze het piekfijn uitgelegd hebben maar omdat ze zelf die waarden en normen belangrijk vinden, uitstralen en doorgeven.

[DeVoorbijganger 0]

Ik vind dit ontzettend lastig. Ik begin er langzaam aan wel van overtuigd te raken dat we het Bijbelse concept van gezin en ouders flink zijn kwijtgeraakt in Nederland.

Ja, daarom is het ook belangrijk om de oude wegen waar in Jeremia over gesproken wordt terug te vinden. Veel mensen in de Christelijke wereld zijn er over eens dat we in de eindtijd zitten. Wat ze daarbij vergeten is de beschrijving ervan in Bijbel. Die liefde voor de waarheid zal uitsterven. Daarnaast ook de liefde tussen de mensen zodat ouders hun kinderen zullen veraden en andersom. De truc is alleen dat mensen denken dat dit op een magische manier zal gebeuren door een merkteken, i.p.v geleidelijke verandering.

[DeVoorbijganger 0]

Zelf denk ik dat we helemaal niet meer steeds het wiel opnieuw moeten uitvinden in het onderwijs, maar het maar gewoon eens een tijd met rust moeten laten. Want al die vernieuwingen zijn funest voor de ontwikkeling en verdieping van het onderwijs.

Helemaal mee eens! Je timing is alleen wat ongelukkig. Als je dit nou 150 jaar geleden had gezegd, zou ik helemaal achter je staan. Jammer genoeg is er in die tijd veel mis gegaan. Het is nu niet de tijd om het te laten wat het is, maar om de boel te repareren.

[Quest 90]

Zelf denk ik dat we helemaal niet meer steeds het wiel opnieuw moeten uitvinden in het onderwijs, maar het maar gewoon eens een tijd met rust moeten laten. Want al die vernieuwingen zijn funest voor de ontwikkeling en verdieping van het onderwijs.

Helemaal mee eens! Je timing is alleen wat ongelukkig. Als je dit nou 150 jaar geleden had gezegd, zou ik helemaal achter je staan. Jammer genoeg is er in die tijd veel mis gegaan. Het is nu niet de tijd om het te laten wat het is, maar om de boel te repareren.

Dus terug naar de tijd dat kinderen niet naar school hoefde omdat er geen leerplicht wet was en in plaats daarvan in grote fabrieken 12 tot 16 uur per dag moesten werken?

[Hongerige Wolf 0]

Ja man, dat waren nog eens tijden. Dat er eentje door de textielpers werd gewurgd, en dat dat niks uitmaakte, want er waren er toch veel te veel.

[Annatar 0]

In welk bijbelverhaal gaat er überhaupt iemand naar school?

[Robert Frans 1.555]

Zelf doel ik niet op het terugkeren naar welke oude situatie ook (en zéker niet die van 150 jaar geleden), maar vooral "terugkeren" naar meer soberheid en nadruk op het opdoen van (feiten)kennis en inzicht in het onderwijs. Waarbij de leraar fatsoenlijk betaald wordt en in de eerste plaats gewoon onderwijzer(es) is en niet één of andere mental coach.

Om nog even op de vraag van de topictitel terug te komen: nee, dat moeten we niet doen. Onze cultuur is namelijk totaal anders dan de cultuur uit die tijd en vraagt dus andere oplossingen voor haar eigen problemen. Het christendom is dan ook juist niet gebonden aan een bepaalde cultuur, ideologie, politiek, onderwijsvorm of bestuursvorm, maar is eerst en vooral een innerlijk proces, in de ziel en dus ook het geweten van de mens, van waaruit men nadenkt over maatschappelijke problemen en met oplossingen komt die beantwoorden aan de christelijke moraal. Ook als de Kerk over maatschappelijke zaken spreekt, is dat vanuit dat Evangelie, dat tijdloos en eeuwig is en nergens aan gebonden dan aan de harten van haar volgelingen.

[Hongerige Wolf 0]

@Bona:

Lucas 5:6.

[Eulogía 0]

@Bona:

Lucas 5:6.

[Eulogía 0]

In welk bijbelverhaal gaat er überhaupt iemand naar school?

In de NBG wordt het woord 'school' niet gebruikt. In andere vertalingen (Nederlands, sommige andere talen, Oud-Grieks) wordt wel het woord voor school gebruikt in Hand. 19:9 waar Paulus twee jaar lang dagelijks onderwees. Andere vertalingen gebruiken daar de woorden gehoorzaal (NBG) en soms in het Engels lecture hall.

Herziene Statenvertaling:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:9 Maar toen sommigen verhard werden en ongehoorzaam bleven, en tegenover de menigte kwaadspraken van de weg van de Heere, ging hij bij hen weg, en hij zonderde de discipelen af en sprak dagelijks in de school van een zekere Tyrannus.

Zelf vermoed ik dat het hier om volwassenonderwijs gaat

[Annatar 0]

Paulus is zelf ook naar school geweest bij Gamaliël.

[Chappo 0]

Ik vind dit ontzettend lastig. Ik begin er langzaam aan wel van overtuigd te raken dat we het Bijbelse concept van gezin en ouders flink zijn kwijtgeraakt in Nederland. Ik heb het nu niet over alle probleem gezinnen of zo, ik zie ook veel best gelukkige gezinnen om me heen, ik kom er gelukkig ook uit een. Maar hoeveel heb ik nu echt van mijn ouders geleerd? Is mijn vader nu echt degene geweest die mij heeft geleerd God te dienen, geleerd hoe in het leven te staan, hoe een man te zijn, mij te trainen voor de taken die mij wachten? Volgens mij is het huidige systeem toch meer zo van: ouders moeten werken om zo opvang en school te betalen. En ik vraag me dus wel is af of dat gezond is.

Eigenlijk is je stelling dus dat ouders, naast of in plaats van school, meer energie aan de opvoeding van hun kinderen zouden moeten besteden. Ik kan natuurlijk niet ruiken wat voor opvoeding jij gehad hebt, maar ik denk dat je de invloed van je ouders onderschat. Het overdragen van bijvoorbeeld het geloof is ook een kwestie van voorleven. Niet alleen je kinderen dingen leren, maar juist hoe je je geloof zelf in de praktijk brengt is een voorbeeld voor je kinderen. Naast het geloof kun je dat op wel meer dingen toepassen; als ik kijk naar de waarden en normen die ik heb meegekregen uit mijn opvoeding, komt heel veel daarvan bij mijn ouders weg. Wederom niet per se omdat ze het piekfijn uitgelegd hebben maar omdat ze zelf die waarden en normen belangrijk vinden, uitstralen en doorgeven.

Ik denk dat ik een redelijk beeld heb van mijn opvoeding en begrijp me niet verkeerd hoor. Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn ouders, ze zijn echt super en altijd super geweest. En ik heb ontzettend veel van ze geleerd. En veel van het geleerde is misschien inderdaad ook 'passief', maar ik vind het ergens raar. Dat je als ouders het meest kostbare bezit wat je ooit toevertrouwd krijgt zoveel zou uitbesteden. Want Robert mag zeggen dat het wel meevalt, maar als je het gewoon puur statistisch gaat bekijken hebben kinderen veel en veel meer contacturen met media, school, leeftijdsgenoten dan hun ouders. En hetzelfde gebeurt deels denk met de geloofsopvoeding. Ja kinderen worden meestal nog netjes voorgelezen uit de Bijbel en bidden 's avonds voor het slapengaan, maar een groot deel van dit stuk opvoeding word ook uitbesteed aan christelijk onderwijs, zondagsschool etc.Ik wil niet zeggen dat het gelijk slecht is allemaal, maar ik heb er wel vragen bij...

[Eulogía 0]

Paulus is zelf ook naar school geweest bij Gamaliël.

Op die manier kan je ook zeggen dat de discipelen naar school gingen bij Jezus, Timoteüs bij Paulus enz. .