Jeugdsentiment

[Hongerige Wolf 0]

Ik ben een beetje ziek vandaag, en ik lag net te slapen zodoende. Toen droomde ik ineens van de Flevohof. Jongere forummers zullen dat niet meer kennen, maar de Flevohof was de voorloper van Walibi in Biddinghuizen. Je kon er allerlei dingen doen en leren die met landbouw te maken hadden, zoals kaas maken, maar het was ook een pretpark(je) met een oldtimerbaan en een indianendorp.

Ik was die hele Flevohof vergeten, en dan droom ik er ineens van. Dat is wel echt jeugdsentiment, als het van zo diep moet komen. Waarschijnlijk zou ik er nu geen klap meer aan vinden, maar ik vond het toen ik vijf was echt ge-wel-dig. En net zet ik de televisie aan en prompt begint Najib Amhali de tune van de Flevohof te zingen, jawel.

Wat is jullie jeugdsentiment?

[Aviator 0]

Hmmm ik denk dat er wel meerdere zijn, maar ik zie bij jeugdsentiment het oranje windzijl voor me op het strand. Mijn vader zit op een handdoek en ik zit naast hem met een handdoek om mij heen, brood te eten met zand!

[Morphogenesis 4]

Floris!

[Jalikaatje 1]

Flippo's en zwart-wit gameboy Oeh, en de Tamagotchi.

[Esther 0]

Het Land van Ooit, dat je zo'n zwierige groet moest doen om naar binnen te mogen. Vond het als kleuter al idioot, haha! En ik was zo bang dat die slapende reus wakker zou worden en me op zou eten ofzo.

[Robert Frans 1.542]

Ach kijk nou, de Flevohof! Dat is al weer lang geleden. Heb ik nog wel een paar leuke doch niet zo heel erg duidelijke herinneringen aan, vooral aan het totaal-niet-enge spookhuisje, waar men op een avond zelfs maar alle lichten had aangelaten.

En ja, verder natuurlijk de grote vakanties met het hele gezin, de Master System en later de Megadrive, mijn allereerste PC (een 486 DX), de vele tekeningen die ik nog maakte als kind, de Rons Honeymoon Quiz, de Soundmixshow (véél leuker en sympathieker dan Idols of Popstars), Wie Ben Ik?, géén Postcode Loterij bij elk beetje leuk programma, Zeg Eens Aaa, pakjesavond met Sinterklaas toen we allemaal nog in hem geloofden, het zondagschoolskerstfeest met de musical en het tasje met lekkers op het eind, het uitgebreide kerstdiner met nog het héle gezin, Alfred Jodokus Kwak, de échte Telekids , Meneer Kaktus, het Linnaeushof, Kinderen voor Kinderen met nog het échte beginlied en de Gooische R, et cetera et cetera...

[Jyoti 0]

Jaaa, het Land van Ooit! En de Beatles. Mama bracht ons samen met nog wat kinderen uit de buurt naar school in een oude eend zonder radio dus zongen we zelf beatles-liedjes op weg van en naar school. En het oude tuinhuis in het bosje in de buurt dat we het heksenhuisje noemden en waar we met de buurjongens kampen in bouwden als kind (en stiekem wiet gingen roken als tiener), als ik daar langsloop word ik nog altijd wat nostalgisch.

[Mister_L 0]

A-team, Bassie en Adriaan, Speelstad Oranje, Verkeerspark Assen, Sesamstraat, Thunderbirds, Flippo's, Tamagochi, Sega, James Bond op de Nintendo 64.. zoiets

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 28 december 2010 15:10:16 schreef RobertF het volgende: Rons Honeymoon Quiz

Ja, met die grote pan soep.

[Annatar 0]

[Hongerige Wolf 0]

Wat ook echt jeugdsentiment is voor mij: EO Kinderkrant.

link

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 28 december 2010 17:34:44 schreef Bonaventura het volgende: [afbeelding]

Ben jij daar niet veel te jong voor? Of is dat herhaald?

Ik was echt grote fan van de Wooly What's-It, of hoe heette dat roze ding. Ik begreep pas later wat die naam betekende en dát het überhaupt iets betekende. Ik dacht altijd dat het Woeliewotsit was, ik vond het ook al zo'n idiote naam.

[Annatar 0]

Het zal vast een herhaling geweest zijn.

[Thorgrem 430]

Nu ik dat EO zo zie. Vroeger keek ik wel eens TV in de hoop dat er wat leuks op kwam. En dan was er soms zo'n programma van de Eo met zo'n roodharige pop (ik ben de naam kwijt). Dat was niet leuk...

Wat wel leuk was is eigenlijk te veel om op te noemen. Alle mensen die uit bouwjaar '81 komen herkennen dat wel denk ik.

[Hongerige Wolf 0]

De roodharige pop was Benjamin Ben denk ik. Die had zo'n irritant stemmetje.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op dinsdag 28 december 2010 17:43:15 schreef Hongerige Wolf het volgende: De roodharige pop was Benjamin Ben denk ik. Die had zo'n irritant stemmetje.

Juist ja! Die is het.

Nu maar hopen dat ik geen nachtmerries krijg.

[Hongerige Wolf 0]

Die ogen waren ook eng, van Benjamin Ben.

Ik keek ook altijd D'r Kan Nog Meer Bij, met die vogel Bontje Blauw, dat was volgens mij dezelfde tijd als de Kinderkrant. Daar zat dat mens van Benjamin Ben ook in. Wat zou er van haar geworden zijn? Marja heette ze.

Ander jeugdsentiment:

Met Linda de Mol in het Engels! Ik was echt helemaal flabbergasted toen Linda vervolgens ook in het Nederlands ging presenteren.

[Annatar 0]

[Ol Moth 0]

De hoeveelheid nachten dat ik wakker heb gelegen om die creep. Kinderhorror was dat!

[Thorgrem 430]

Laatst was ik het magazijn op school aan het opruimen. Echt leuk wat je dan allemaal tegenkomt. Ook nog dingen die ik herken van mijn eigen basisschooltijd.

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 28 december 2010 17:55:50 schreef Bonaventura het volgende: [afbeelding]

Wat is dat?

[Ol Moth 0]

Quote:

Op dinsdag 28 december 2010 17:57:53 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] Wat is dat?

Karbonkel uit de kinderserie "Ik Mik in Loreland."

Basisschool serie om kinderen te helpen denk ik met woordjes leren en schrijven. Maar het was heel eng en surrealistisch met een desolaat sfeertje.

[Hongerige Wolf 0]

Oké. Ik zat op een reformatorische basisschool dus wij deden niet aan schooltelevisie. In die categorie is er dus veel langs me heen gegaan.

[Jalikaatje 1]

Oja, Ik Mik Loreland! Dat was zo eng, heel sinister sfeertje dat er bijzat. Ik was meer fan van Boulie de sneeuwpop, Dinobabies en TicTac met die mooie vormpjes en kleurtjes.

[Annatar 0]

Ja "Ik Mik Loreland" is ook van de schooltelevisie gehaald omdat het te eng was. Kinderen die in de klas gingen huilen en slapeloze nachten hadden. Er is toen een nieuwe methode ontwikkeld.

[Jyoti 0]

Tictac vond ik altijd heel leuk. Vooral het boek op het einde met de mevrouw die door de kaft sprong en dan werd het vormpje een beestje ofzoiets. En de psychedelische tekeningen (vage bewegende kleur-tussendingen) die ik als kind ook al echt zo noemde.