Jeugdsentiment

[annzie 1]

@Iria: ik neem hier zomaar aan dat jij met 'sinas' in dit geval 'sinaasappelsap' bedoelt en niet de frisdrank?

[Jyoti 0]

Oh, sinaas =/= sinaasappelsap? He, dacht ik eens een Nederlands woord juist te hebben begrepen. Wat een moeilijk taaltje hebben jullie toch.

[annzie 1]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 21:49:43 schreef Iriacynthe het volgende: Oh, sinaas =/= sinaasappelsap? He, dacht ik eens een Nederlands woord juist te hebben begrepen. Wat een moeilijk taaltje hebben jullie toch.

Sinas is bij ons het oranje/gele sisi/fanta spul Sinaasappelsap wordt sinaasappelsap of jus (d'orange) genoemd

[Jyoti 0]

Pfffff. Nuja, sinaasappelsap dus, limonade vind ik niet lekker. Of is limonade weeral wat anders in Nederland?

Nog jeugdsentiment: mijn mama die als ontbijt warme havermoutpap met vers fruit erdoor voor ons maakte. Heerlijk vond ik dat. Zelfs als tiener deed ze dat af en toe nog. Intussen vindt ze me er helaas wat te groot voor en is ze overgeschakeld op het "ja, de havermout staat in de kast en het fruit ligt in de fruitschaal, de mesjes weet je wel te vinden he"-credo.

[annzie 1]

Limonade is gewoon limonade

En havermoutpap is BLEUGH...

[Eulogía 0]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 22:00:37 schreef Iriacynthe het volgende: Pfffff. Nuja, sinaasappelsap dus, limonade vind ik niet lekker. Of is limonade weeral wat anders in Nederland?

Ik weet niet of er nu nog weer wat verschillends wordt bedoeld. 'Limonade' wordt volgens mij ook wel eens 'grenadine' genoemd, oftewel siroop waarbij je water toevoegd ('ranja'; Amerikaans: lemonade). Dat dronken wij door de week, want dat was goedkoop, flauw spul en in het weekend dronken we sinas (Amerikaans: soda drink / Fanta).

[Olorin 154]

Mijn jeugdsentiment:

Een 56kb/s inbelverbinding. Zo'n ding waar je eerst piiiieeep, piep-piep-piep-piep-piep-piep-piep- tuuuut, túúúúút kgggggggg túúúút kgggggg hoorde. En dan kon je internetten met Netscape! Niet heel lang natuurlijk, want anders kreeg je een hoge telefoonrekening en je was anders ook niet bereikbaar. GSM voor privé gebruik hadden we niet thuis. Ik weet niet eens of mijn vader toen van zijn werk al een koelkast-gsm had, of nog alleen een pieper.

[Jyoti 0]

Havermoutpap met suiker vind ik niks, maar zoals mama het maakte, boordevol vers fruit (geraspte appel en geplette banaan enzo), vond ik het echt superlekker. Ik ben alleen te lui om dat zelf te maken 's ochtends, anders zou ik het nog steeds wel willen eten.

(En limonade = fanta en gelijkaardig spul. Tenminste, dat is het in mijn hoofd toch, maar misschien ben ik gewoon vreemd.)

[Olorin 154]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 22:07:05 schreef Iriacynthe het volgende: (En limonade = fanta en gelijkaardig spul. Tenminste, dat is het in mijn hoofd toch, maar misschien ben ik gewoon vreemd.)

Bij ons ook.

[Jyoti 0]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 22:04:56 schreef Eulogía het volgende: [...]Ik weet niet of er nu nog weer wat verschillends wordt bedoeld. 'Limonade' wordt volgens mij ook wel eens 'grenadine' genoemd, oftewel siroop waarbij je water toevoegd (Amerikaans: lemonade?). Dat dronken wij door de week, want dat was goedkoop, flauw spul en in het weekend dronken we sinas (Amerikaans: soda drink / Fanta).

Huh? Oh, da's dus weeral wat anders, bij ons is limonade gewoon fanta (of alle mogelijke andere gelijkaardige merken en smaakjes.) Van die siroop die je in water doet ken ik gewoon als grenadine. Da's trouwens nog een stukje jeugdsentiment, mijn opa maakte zelf grenadine van de bessen in de tuin en dat was echt de heerlijkste grenadine die er maar bestond. We gingen heel vaak naar opa en oma toe en dan vonden we het geweldig dat we grenadine mochten, dat hadden we thuis nooit. Bij opa en oma mocht altijd net wat meer dan thuis, we werden daar eigenlijk vreselijk verwend.

[Eulogía 0]

Op Wiki staan de benamingen uit Nederland: link .

[annzie 1]

Oh. Aanmaaklimonade is voor mij limonade.. Fanta en gelijkaardig spul (cola cassis ed) noem ik 'fris'. De meeste mensen die ik ken ook volgens mij maar volgens mij is dat wel typisch randstads. Want ik ken ook mensen (mn uit het oosten en noorden des lands) die dat soort zooi ook limonade noemen..

Trouwens, ik bedenk me ineens dat ik tóch jeugdsentiment heb, ergens.. Als kleuter had ik een gigántische pop, lotje. Die was groter dan mezelf en viel totaal niet te tillen want het was een lappenpop, maar ik heb een (vrij korte) periode gehad dat ik lotje óveral mee naar toe moest nemen. Toen dat alsmaar niet mocht en niet lukte ben ik daar gauw vanaf gestapt en toen heeft lotje in een hoekje van mijn kamer gelegen tot mijn zusje groot genoeg was om ermee te spelen

---

Samengevoegd:

Oh en bij mijn broertjes en zusje 'logeren' natuurlijk! Dat ging als volgt: ik sleepte mijn matras naar de kamer van het desbetreffende broertje/zusje en stond erop dat ik daar mocht slapen.. Dat deed ik volgens mij met name doordeweeks want mijn moeder stuurde me heel vaak terug naar mijn kamer

[Jyoti 0]

Oh, logeren vond ik echt super. Toen we nog klein waren sliepen mijn broers en ik nog op één kamer, ik zal een jaar of 10 geweest zijn toen ik een kamer voor mezelf kreeg, dus bij m'n broertjes gaan logeren was er niet echt bij, maar ik had wel een aantal goede vriendinnetjes waarmee ik echt constant logeerpartijtjes had. Vooral met Eva was het echt extreem, wij woonden in de zelfde straat en onze ouders kenden elkaar goed enzo (haar vader is de peter van mijn broer) en wij liepen echt constant bij elkaar binnen alsof we zusjes waren. Ik sliep naar mijn gevoel soms vaker in Eva's kamer dan in de mijne.

(He, dit topic brengt leuke herinneringen boven, daar had ik echt al lang niet meer aan gedacht!)

[Morphogenesis 4]

Logeren idd bij een neef van mij

Mijn 1e pc Ik was 5 ofzo toen ik die pc kreeg En de tijd dat je voor elk spel ging controleren of het op je pc zou passen, waar de hoeveelheid geheugen, harddisk ruimte en het hebben van een videokaart nog een discutabel punt was

[Jyoti 0]

En het coolste computerspel dat we als kind ooit hadden was son of chuck. link

Dat spel paste dan op 5 diskettes ofzo, je moest na een paar levels telkens een nieuwe diskette nemen. Oh wat zou ik dat graag nog eens spelen.

[Jalikaatje 1]

Logeren, jeeee. Dat was me toch altijd een feest Hoewel de ochtend erna toch wel minder was, na een ochtend en wat spelen wilde ik wel weer naar huis toe. Maar nu logeer ik soms nog steeds omdat mijn beste vriendinnen erg ver weg wonen, dus eigenlijk mag ik het nog geen sentiment noemen

---

Samengevoegd:

Diskettes Bomberman!!

[WonderfulStar 0]

De eerste computer bij ons in huis (Oké, die stond er al toen ik geboren werd...)

Met spelletjes als Digger en Frogger.. Pong..

MSDOS

[Computoon 0]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 22:13:37 schreef annzie het volgende: Oh. Aanmaaklimonade is voor mij limonade.. Fanta en gelijkaardig spul (cola cassis ed) noem ik 'fris'. De meeste mensen die ik ken ook volgens mij maar volgens mij is dat wel typisch randstads. Want ik ken ook mensen (mn uit het oosten en noorden des lands) die dat soort zooi ook limonade noemen..

Bij ons (zuiden des lands) werd met 'limonade' de drank bedoeld die tegenwoordig 'sinas' heet. De aanmaaklimonade-met-sinaasappelsmaak werd aangeduid met 'ranja'.

Ranja-jeugdsentiment: in onze woonplaats was er een stichting die activiteiten voor kinderen organiseerde in de zogeheten 'grote vakantie'. Plastic jerrycans waren gevuld met ranja die (zoals dat hoort) aangelengd was met water. Het leek er echter op, dat het aantal flessen nogal krap bemeten was voor het aantal kinderen dat deelnam aan de activiteiten. De stichting bestaat nu niet meer maar er is geen samenhang tussen de opheffing ervan en de kwaliteit van de ranja.

Limonade en knabbelwerk stonden ons als regel alleen in het weekend en op feesten ter beschikking. Tegenwoordig is dat niet meer de gewoonte, geloof ik, maar mijn jeugdsentiment dateert ook al van lang geleden. Zeg maar de tijd van de Fabeltjeskrant, Swiebertje, Stuif-es-in, Ren-je-rot, Kunt u ons de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer, de Berend Boudewijnquiz, Avro's Wiekentkwis en Eén van de acht. Daar mocht je in het weekend voor opblijven. Ja, zo oud ben ik dus al. Bij Avro's Wiekentkwis waren de mensen blij als ze een fiets hadden gewonnen (dat was een hoofdprijs, auto's werden nog niet weggegeven). Als je minder geluk had, viel de zogeheten 'sapcentrifuge' je ten deel. Er waren twee Nederlandse televisiezenders, Nederland 1 en Nederland 2.

De woorden die we het eerste leerden lezen op school waren boom, roos, vis, vuur, mus en pim. Met plaatjes van de woorden en een kaart eronder met het woord, waarbij de medeklinkers zwart waren en de klinkers rood. Maar dat dat het criterium was, besefte je pas veel later.

Ik zat in één van de eerste klassen van de lagere school (de basisschool was nog niet uitgevonden) toen iedereen met grote belangstelling naar de zwart-beelden keek van de eerste mens die zijn voet zette op de maan. Dat was echt iets bijzonders.

Over school gesproken (om even een tijdsbeeld te schetsen): de schoolborden waren nog zwart. De leerkrachten werden bij ons met 'meester' en 'juffrouw' aangesproken, al naar het geslacht, en beslist niet met de voornaam; je zou niet eens op het idee zijn gekomen. Roken in de klas was nog niet wettelijk verboden. Het was zelfs zo, dat schoolverlaters op de laatste dag met enkele soorten sigaren en sigaretten (en voor de vrouwelijke leerkrachten chocolade, geloof ik) de klassen langs gingen als 'aardigheidje' voor de leerkrachten.

Als je 'film' kreeg op school was dat iets bijzonders. Het multimediagebruik van nu was nog niet uitgevonden. De technische meester, die de 16 mm-projector bediende, vond het leuk om aan het einde de film ook een stukje teruguit af te spelen. Wij ook.

Katholieke scholen hadden ook katholieke namen. De onze heette de St.-Antoniusschool. En er zaten toen ook praktisch alleen katholieke kinderen op die met hun vader en moeder gewoon iedere week naar de kerk gingen. Ieder kind had ook 2 ouders, die met elkaar getrouwd waren. Een keer in de week was de zogeheten klassemis in een zaal van de school, waaraan bij toerbeurt de verschillende klassen van de school deelnamen. Ieder ochtend en middag begonnen en eindigden met gebed.

Praktisch alle scholen in mijn woonplaats waren overigens katholiek. Er was één protestants-christelijke, die 'Wilhelminaschool' heette. En een nutsschool.

Ik zou nog een tijdje door kunnen gaan (want het ene beeld roept het andere weer op) maar da's ook niet de bedoeling.

Enne... wat de computer betreft: die was er natuurlijk nog lang niet. Toen ik eindexamen deed aan mijn HBO-dagopleiding (1984) waren er welgeteld 2 collega-studenten die er één hadden. Dat zal wel een eenvoudig ding zijn geweest. Heb er later nog cursussen in gevolgd. Het was de tijd van de P2000 van Philips (met een cassetterecordertje) en later wat andere modellen. Je had nog pc's zonder harde schijf maar met 2 diskdrives waar 5 1/4 diskettes in konden ('floppy's'). Op de ene floppy stond de software, de andere was de werkschijf. Ja, dat kon toen nog en het werkte ook nog. Kleurenschermen waren er niet. Het beeld was monochroom amber (oranje), groen of zwart/wit.

[Jyoti 0]

Grappig, ik ben van een heel andere generatie dan jij maar bepaalde dingen vind ik helemaal herkenbaar. Frisdrank en knabbels enkel op feestdagen, geen multimedia op school, gewoon zwarte schoolborden, leren lezen met dat soort woordjes, de leraren sprak je aan met juffrouw en meester, bijna alle scholen katholiek met namen als Heilige Drievuldigheid, Heilig Hart en Sint Pieter,... Een hoop dingen uit je verhaal herken ik dan weer niet hoor, maar dat soort dingen echt wel.

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op woensdag 05 januari 2011 23:07:46 schreef Computoon het volgende: Enne... wat de computer betreft: die was er natuurlijk nog lang niet. Toen ik eindexamen deed aan mijn HBO-dagopleiding (1984) waren er welgeteld 2 collega-studenten die er één hadden. Dat zal wel een eenvoudig ding zijn geweest. Heb er later nog cursussen in gevolgd. Het was de tijd van de P2000 van Philips (met een cassetterecordertje) en later wat andere modellen. Je had nog pc's zonder harde schijf maar met 2 diskdrives waar 5 1/4 diskettes in konden ('floppy's'). Op de ene floppy stond de software, de andere was de werkschijf. Ja, dat kon toen nog en het werkte ook nog. Kleurenschermen waren er niet. Het beeld was monochroom amber (oranje), groen of zwart/wit.

Onze eerste computer weet ik niet meer zo goed, alleen dat het inderdaad met zo'n groen scherm was. Eind jaren '80 (ik was een jaar of 8) kregen we in ieder geval een computer met kleurenscherm, en mijn lievelingsbezigheid op de computer was tekenen, met het programma Dr. Genius. Het jammere was dat we geen kleurenprinter hadden.

[Liset 0]

Rupsje nooitgenoeg

[Eulogía 0]

Barbapapa Berenboot, Tita Tovenaar, Ren je rot, Dr. Snuggles,...

[Hongerige Wolf 0]

Ik was als de dood voor Barbapapa.

[Jalikaatje 1]

Barbapapa vond ik zo geweldig En Rupsje nooitgenoeg ook. Ohja en een prentenboek 'Over een mol die wilde weten wie er op zijn kop gepoept had' of iets in die strekking. Die kon ik honderden keren doorlezen.

[FlyAway 0]

Ja die boeken wou ik altijd meenemen van de bieb! En kaatje gaat naar school, als je me geen Kaatje noemde deed ik net of ik je niet hoorde