Niet alleen maar single!

[gewoon Paul 8]

Quote:

Op zondag 13 februari 2011 18:51:32 schreef Bonaventura het volgende: Met al die voorspellingen over een bevolkingsoverschot ben ik niemand dankbaar voor het verwekken van kinderen. Integendeel!

Is het gebrek aan naaminspiratie je ook opgevallen? In Bunschoten-Spakenburg is sinds enkele weken een baby, die de naam 'Hope' draagt. Ik heb weleens op hyves zitten dwalen, daar kwam ik een vrouw tegen die noemde een van haar kinderen 'Peer'. Juistja...

Verder, om de huidige discussie even te doorbreken(niet netjes, bij voorbaat excuses), ik ben de laatste tijd nog weleens bezig met hoe het zou zijn om een meisje naast me te hebben die ik kan dienen, kan vertroetelen, verder kan helpen, kan troosten. En als ik dan lekker wegdroom, help ik mezelf vrij snel weer in de echte wereld, door te zeggen: 'Ik sta nog niet stevig genoeg voor een relatie, om verschillende redenen.'

[Robert Frans 1.653]

Quote:

In theorie klopt dat helemaal, maar dat belet niet dat alleenstaanden zich dankbaar zouden moeten weten aan hen die zich wél voortplanten. Beide zijn nuttig, maar gezinsvorming is voor de maatschappij als geheel een stuk nuttiger dan nukkige alleenstaanden die klagen over kinderen.

En alleenstaanden die hun extra vrijheden volop gebruiken om het goede te doen en extra aandacht aan familie, vrienden en andere naasten te geven zijn weer nuttiger dan nukkige ouders die klagen tegen mensen die hun kinderen niet zulke engeltjes vinden, of hun kinderen niet het belangrijkste ter wereld vinden. Vanzelfsprekend zijn lang niet alle ouders zo, net zoals lang niet alle alleenstaanden zijn zoals door jou beschreven.

Zelf mopper ik eigenlijk niet zoveel over kinderen, maak er meer grapjes over, maar vind ze ook niet het belangrijkste in het gezin. Ze hebben meer aandacht en opvoeding nodig vanuit onvoorwaardelijke liefde, dat lijkt mij evident, maar ze zijn ook gewoon onderdeel van het héle gezin en hebben ook zodra ze daartoe in staat zijn altijd rekening te houden met anderen.

Ook vind ik dat kinderen gewoon kinderen moeten zijn, dus zonder kleutertoetsen of commerciële rotzooi, vind ik dat kinderen beter verdienen dan de soms rampzalig slechte kinderprogramma's en het rommelige kinderspeelgoed wat je nog weleens ziet en vind ik het echt onzin dat ouders van alles de schuld moeten krijgen en het opvoeden zo ingewikkeld wordt gemaakt. Maar ik vind ook dat kinderen stil moeten kunnen zijn in kerk, bibliotheek, museum en dat soort plaatsen zodra dat mogelijk is en dat kinderen hun plaats moeten weten in de samenleving zodra dat mogelijk is.

Het is goed dat gehuwden kinderen krijgen en zo hun liefde voor elkaar doorgeven, maar zo is het ook goed als ongehuwden hun vrijheid en talenten extra inzetten voor hun naasten en de samenleving. Het is goed om mild en geduldig te zijn tegenover kinderen en hun ouders en het is goed om rekening te houden met mensen die niet zoveel met kinderen hebben, of er niet echt mee kunnen omgaan. Het beste blijft mijns inziens gewoon om onvoorwaardelijk rekening met iedereen te proberen houden, zelfs nog met bijvoorbeeld degene die jou later moet verzorgen. Dan de verwarming maar iets lager en een beetje kou lijden als diegene loopt te zweten, bijvoorbeeld.

Quote:

Oh, uiteindelijk nut ons niet en moeten wij het slechts van genade alleen hebben, maar dat wil niet zeggen dat er geen tijdelijk perspectief is of dat wij niet een opdracht ook hier op aarde hebben. En daarin is het 'gaat heen en vermenigvuldigt u' iets prominenter dan Paulus zijn persoonlijke visie dat het goed is alleen te blijven.

Valt mee. De christelijke traditie kende al vrij vroeg mensen die zich terugtrokken in de woestijn, of die simpelweg niet huwden. Een tijd lang is binnen de Kerk het celibataire leven zelfs hoger geacht dan het gehuwde leven. Ook Jezus was niet getrouwd en een aantal van zijn apostelen waren dat, zo ik begreep, ook niet. Het huwelijk is nooit verplicht geweest binnen het christendom. Daarbij kunnen veel mensen ook om andere redenen niet huwen dan enkel het niet-willen. Dat veel mensen huwen en kinderen krijgen, betekent niet dat dat het belangrijkste is om na te streven.

Zelf geloof ik dit: welke leefwijze je ook kiest, gehuwd of ongehuwd, doe het vanuit een positieve insteek. Wees niet alleenstaand omdat je niets met kinderen zou hebben of niet wilt trouwen, maar omdat je met de erbij horende vrijheid op eigen wijze iets wil betekenen voor de mensen om je heen. Trouw niet omdat je niet alleen wil zijn, maar omdat je iemand hebt gevonden met wie je je leven wilt delen en met wie je een gezin wilt stichten. En wees dankbaar voor alles wat God je daarbij geeft en wat mensen voor jou doen en verwacht nooit dankbaarheid van de ander. Dat is mijns inziens het beste om te doen.

[Gast Anon_phpbb]

Tsja, als je gewoon niet graag alleen wilt zijn is een huwelijk een goede oplossing. Adam kende Eva ook niet hoor, voordat hij om haar vroeg ..

[Jasmine 0]

'ff back to topic..

Ik ben ook single, en ik geloof niet dat ik op dit moment (ben 22) anders wil. Ik kán namelijk wel anders, maar ga daar niet op in, dus nee, ik vind het nog wel prima zo. Voor hoe lang, dat weet ik niet, maar ik moet er nu nog niet aan denken om alles te moeten delen en bespreken. Ik vind het heerlijk, de vrijheid en onafhankelijkheid die ik nu heb. Single zijn heeft best wel voordelen. Het gesprekjes kunnen en mogen aanknopen met mensen bv, zonder je schuldig te hoeven voelen. Maar ook de vrijheid van het ineens kunnen besluiten dat je naar die of die wilt, zonder dat eerst te moeten overleggen. Geen gedoe met schoonouders..

En tuurrlijk, je kunt ook hele lieve schoonouders hebben. Je kunt ook dingen bespreken zonder je beklemd te voelen. Maar ik geniet nog wel van mn vrijheid. Het enige wat ik wel mis, en dat is al eerder genoemd, is gewoon een goed gesprek zo nu en dan. En dan is wat mannelijke inspiratie ook wel eens fijn

[peaches 0]

Ik ben ook single, maar het is nu een bewuste keuze van mij.

Voor mij geld dat ik graag een tijd wil rond kijken in mijn geloof, de RK Kerk heeft een aantal roepingen.

Ik zelf intreseer me al een tijd in kloosterroepingen... Daarbij komt dat ik nogal ouderwets ben ingesteld... ik zie beginnende relaties altijd als een manier om de beste vrienden te worden.. als het in deze fase moeilijk is naar elkaar toe te groeien zonder elkaar te bespringen.. is een verdere relatie ook niet meer nuttig. Met andere woorden sex voor het huwelijk zou ik niet willen.. en waar kom je zulke mannen nu nog tegen.

Mijn zus.. zelfde als ik is 32 maar heeft ook alle moeite gehad om een man te vinden die haar mening deelde:" Geen sexvoor het huwelijk, maar zich houden aan de4 wil van de Kerk. Nu is ze getrouwd en heeft een geweldige relatie met haar man, ze zijn de beste vrienden, kunnen alles tegen elkaar zeggen. Ik vind het gewoon erg belangrijk dat ik mijn partner kan vertrouwen in alle opzichten.

[Chealder 1]

Hier nog een single.

Ik heb vroeger eens een relatie gehad, toen was ik iets van 10 ofzo, maar we waren gewoon vrienden en wisten eigenlijk niet goed wat verkering betekende, zoals het op die leeftijd nog heet. Dus toen ik er een beetje achter kwam wat het nou wel inhield had ik het uitgemaakt en waren we even goede vrienden.

Sowieso zie ik niet snel een partner in een jongen/man. Niet dat ik dan wel op meisjes val (is in elk geval nog nooit gebeurd), maar ik zie een jongen meestal meer als vriend dan potentiële partner. Ik vraag me af of ik wel verliefd kan worden. Desondanks kan ik wel heel veel van mensen houden.

Soms lijkt het me wel leuk om een vriend te hebben, een maatje om dingen mee te doen, maar aan de andere kant scheelt het inderdaad ook veel tijd. Sowieso zijn er niet gigantisch veel mensen waar ik een echte klik mee heb, ook in mijn klas zitten veel mensen, voornamelijk jongens, die erg van uitgaan, kroegen en bier drinken houden en dat is dus écht niets voor mij. Dan sta ik liever vroeg op en trek de natuur in of iets dergelijks.

Wel jammer ergens, want het lijkt me juist wel gaaf om backpack tochten of dergelijke te maken, of ergens heen te liften maar dat is niet altijd even leuk om in je eentje te doen of zelfs ook gevaarlijk. Mijn broers houden echter wel van dat soort dingen, dus dat scheelt

En tja... eisen... Mijn vriend zal een christen moeten zijn en meer van God houden dan van mij. En hij moet er natuurlijk wel gezond uitzien in de zin van dat hij zijn lichaam verzorgt, dus regelmatig douchet enzo, en ook geen obesitas heeft. En hij moet lief en aardig zijn, maar dat lijkt me logisch

Maar ach, verder maak ik mij hier geen zorgen over. Ik vertrouw op God. Als ik een man aan mijn zijde moet hebben, dan zal Hij me er wel een sturen en anders niet.

[Jasmine 0]

Wow Chealder,

De dingen die jij schrijft.. Dat had ik kunnen schrijven! Vooral ook dat stukje over het backpacken en liften, haha. Grappig om eens iemand tegen te komen die dat met mij deelt, want geen van mijn vriendinnen is zo gek om zulke dingen leuk te vinden, haha. Terwijl het mij zo trekt.. Maar net wat je zegt; als meisje alleen (of als groepje meisjes) is dat gewoon onwijs gevaarlijk tegenwoordig.. Btje jammer. En natuurlijk lijkt het me leuk om zoiets met een jongen te doen, maar op de één of andere manier willen die dan altijd meer. En dat wil ik niet, of tenminste, nog niet.

[cheatertinus 0]

Ik ben druk bezig om verkeering te krijgen maar ik wil haar uitvragen maar ik krijg maar geen reactie dus daar baal ik van. En nu weet ik niet meer waar ik sta. Kijk ik ga morgen vragen als ze mijn sms-je heeft gehad en wat haar antwoord er op is. En dan hoop ik dat we naar de Bio's kunnen.

[Lalala93 0]

Ik ben ook single, maar zit wel een beetje in een lastig parket (zie topic: Biseksueel). XD Ik zou in principe verkering kunnen krijgen, maar daar zie ik van af (zie ook topic). En verder denk ik ook dat het beter is, want ik ben nog niet echt klaar voor een relatie. Single zijn is best makkelijk, je hoeft tenminste niet zo over je relatie te piekeren (ja, ik pieker nogal snel ).

[Chealder 1]

@Jasmine; Lijkt er op dat wel een aantal interesses delen De eerste post die ik van je las in 'sport maatje gezocht' toen dacht ik al meteen; 'dat zou best eens iemand kunnen worden waar ik wel mee overweg kan'

@Lalala93; Ik las het inderdaad. Doe wat God je ingeeft, want Hij wil altijd het goede voor je

[Lalala93 0]

@Lalala93; Ik las het inderdaad. Doe wat God je ingeeft, want Hij wil altijd het goede voor je

Het voelt aan de ene kant ook wel goed, ik sta namelijk nog steeds achter mijn keuze, maar aan de andere kant is het moeilijk om niet te flirten. Maar goed, het is wel de beste keuze. Ik heb er nu miss verdriet van, maar ik weet zeker dat als ik verkering met hem zou krijgen en het zou op een gegeven moment uitgaan, ik dan nog veel verdrietiger zou zijn.

[Chealder 1]

Het zou mij best ingewikkeld lijken om een partner te hebben die geen christen is. Religie is toch een manier van denken en in het leven staan en het is toch best belangrijk dat partners over het algemeen wel redelijk op één lijn zitten met hoe ze over dingen denken. Christus is gewoon de nummer één in mijn leven ik denk niet dat een niet-christen dat goed zou begrijpen.

[Chappo 0]

Ik val even lekker er midden in. Maar ik mag je punt wel. 'Alleen zijn' klinkt zo negatief. Single zijn is hip

[Ursa 1]

Ik val even lekker er midden in. Maar ik mag je punt wel. 'Alleen zijn' klinkt zo negatief. Single zijn is hip

Amen, broeder! Ik zou het best leuk vinden als het op mijn pad zou komen, maar alleen-zijn bevalt ook goed. Trouwens, 'alleen'... je staat altijd in een sociaal kader: familie, vrienden, collega's... een relatie is dan een extra connectie die je hebt (goed, wel een ingrijpende). Maar single zijn, en daarbij altijd al een einzelgänger geweest zijn, bevalt goed. Geen extra verplichtingen, geen gezeur. Geen invloed die je ongewassen bestaan komt verstoren.

[Pinkeltje 0]

Ik ben ook nog single. Met mijn 23 heb ik nog wel even de tijd om een leuke kerel te vinden, maar ik zou het niet erg vinden om nu al iemand te vinden met wie je (op termijn) je leven wilt delen. Hoe je dat aanpakt is dan weer een vraag. Ik heb wel eens een 'vriendje' gehad, maar toen was ik 13. Dat is toch best anders, he

Ik vraag me wel eens af in hoeverre er sprake is van toeval/leiding als twee mensen elkaar vinden of dat je er ook zelf achteraan moet. Of je op zoek moet gaan of gewoon moet kijken wat/wie er op je pad komt. Ik vind dat wel fascinerende vragen.

[*nath* 0]

Als jij nergens komt, dan zul je ook geen mensen tegenkomen. Maar ik denk dat er van toeval geen sprake is wanneer je iemand ergens ontmoet, waarmee het dusdanig klikt dat je er de rest van je leven mee wil delen. Denk dat daar wel wat leiding bij komt kijken. Hoever die leiding gaat is een tweede, want je moet er zelf natuurlijk ook wat mee doen en er meestal ook wat moeite voor doen.

Op zoek gaan werkt vaak niet, maar dingen ondernemen wel. Dan kom je vanzelf nieuwe mensen tegen. Als je op zoek gaat, dan neem je een andere houding aan dan wanneer je gewoon iets leuks gaat doen. Dan ben je namelijk niet echt op zoek naar een prooi en kom je vaak veel relaxter over.

[Archillion 0]

Ik ben ook nog single. Met mijn 23 heb ik nog wel even de tijd om een leuke kerel te vinden, maar ik zou het niet erg vinden om nu al iemand te vinden met wie je (op termijn) je leven wilt delen. Hoe je dat aanpakt is dan weer een vraag. Ik heb wel eens een 'vriendje' gehad, maar toen was ik 13. Dat is toch best anders, he

Ik vraag me wel eens af in hoeverre er sprake is van toeval/leiding als twee mensen elkaar vinden of dat je er ook zelf achteraan moet. Of je op zoek moet gaan of gewoon moet kijken wat/wie er op je pad komt. Ik vind dat wel fascinerende vragen.

Beetje off-topic, maar ben jij nou een mannelijk of vrouwlijk kaboutertje?

[Pinkeltje 0]

vrouwelijk

[Archillion 0]

Ah oke, ik vroeg het me al af. Die grote witte baard doet anders vermoeden, maar dat heb je nou eenmaal met kabouters.

[RaXz 3]

Alleen met mezelf, ik en mij.

Ik ben eigenlijk niks anders gewend dan single zijn, voel mij ook niet echt single op de een of andere manier. Klinkt zo dwangmatig op de een of andere manier, net of je een relatie hoort te hebben. Voor mij zijn er momenteel belangrijkere dingen in het leven, het komt zoals het komt.

[Jeaninie 0]

Waar ik me als single aan irriteer: die 3 vrije dagen met kerst/pasen/pinksteren enz. zijn vreselijk wanneer je nog single bent en misschien wel bij je ouders woont! gillend gek!!! en jah, van mij mag er wel weer een leuk iemand langslopen!!

[Chappo 0]

Waar ik me als single aan irriteer: die 3 vrije dagen met kerst/pasen/pinksteren enz. zijn vreselijk wanneer je nog single bent en misschien wel bij je ouders woont! gillend gek!!! en jah, van mij mag er wel weer een leuk iemand langslopen!!

nou zeg maar waar je bent, dan wil ik best een keer langslopen hoor

[Benedictus17 0]

Impliceert de term 'single' eigelijk niet dat je beschikbaar bent en dus verlangt naar iemand?

Betekent 'alleen' niet dat je gewoon prima op jezelf kan zijn?

Zou dit topic daarom eigenlijk niet 'niet single, maar alleen!' moeten heten?

[Robert Frans 1.653]

Ik vind die rustige feestdagen nu juist een groot voordeel. Dat gesjouw naar schoonfamilie die je niet kent, waar je geen band mee hebt zoals met je echte familie, maar die je wel als familie moet behandelen, die drukte omdat je ook nog naar je eigen familie moet gaan, daar zit ik dus echt niet op te wachten. Als ik mensen die getrouwd zijn daarover hoor, die vreselijke en vaak sociaal verplichte drukte die ze bij elke feestdag weer hebben... Als bewust alleengaande heb je de vrijheid om de feestdagen te vieren met degenen met wie je ook echt een diepere band hebt en heb je ook de tijd om tussen kerk en familiebezoek door te ontspannen en je in alle rust (en eenzaamheid) te bezinnen op de inhoud van deze dagen. Met een goed boek bijvoorbeeld, of een goede film, en natuurlijk door gebed.

[gewoon Paul 8]

Waar ik me als single aan irriteer: die 3 vrije dagen met kerst/pasen/pinksteren enz. zijn vreselijk wanneer je nog single bent en misschien wel bij je ouders woont! gillend gek!!! en jah, van mij mag er wel weer een leuk iemand langslopen!!

Das toch niet zo erg? Ik stoor me er als single zijnde niet aan. Of ik onderneem wat met vrienden, of ik ruim mijn kamer of ofzo. Ik rooi me wel.