Gebedsgenezing

[Sheep #x 0]

Hoi,

Ik heb een vraagje, wat vinden jullie van gebedsgenezing?

Ik vraag me altijd af: waarom kan de een het wel en de ander het niet?

Ook een voorbeeld:

Mattheüs 17 : 20:

Hij antwoordde: ‘Vanwege jullie gebrek aan geloof. Ik verzeker jullie: als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje, dan zullen jullie tegen die berg zeggen: “Verplaats je van hier naar daar!†en dan zal hij zich verplaatsen. Niets zal voor jullie onmogelijk zijn.’

Dit zie je ook nooit. Is mijn geloof zwakker dan gebedsgenezers?

[Hj 0]

Er bestaat geen sterk of zwak geloof, alleen maar geloof.

[Sheep #x 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:37:28 schreef Hj het volgende: Er bestaat geen sterk of zwak geloof, alleen maar geloof.

Maar waarom kunnen sommige mensen wel gebedgenezen, en anderen niet? Is het dan iets occults?

[Hj 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:40:34 schreef Sheep #x het volgende: [...] Maar waarom kunnen sommige mensen wel gebedgenezen, en anderen niet? Is het dan iets occults?

Geen idee, of iemand geneest ligt in de handen van God.

[T.G.W 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:40:34 schreef Sheep #x het volgende: [...] Maar waarom kunnen sommige mensen wel gebedgenezen, en anderen niet? Is het dan iets occults?

Staat ook beschreven in de bijbel weet alleen even niet waar maar dat ieder mens een gaven heeft.

en zomige hebben dan de gaven om mensen te genezen in de naam van Jezus.

[Mark1987 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:42:52 schreef Hj het volgende: [...]Geen idee, of iemand geneest ligt in de handen van God.

Dus als iemand niet geneest is het Gods schuld?

[Hj 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:56:54 schreef Mark1987 het volgende: [...] Dus als iemand niet geneest is het Gods schuld?

nee, God zal er een bedoeling mee hebben.

[Olorin 155]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:34:50 schreef Sheep #x het volgende: Ik heb een vraagje, wat vinden jullie van gebedsgenezing? Ik vraag me altijd af: waarom kan de een het wel en de ander het niet?

In de eerste plaats is het natuurlijk God die geneest. Dus ik denk niet dat je het allemaal bij de persoon moet neerleggen.

Daarbij geneest God ook niet iedereen op dezelfde manier. De één zou misschien wel de seconde erna genezen, de ander misschien wel na jaren en jaren. Weer een ander misschien wel helemaal niet. Waarom? Geen idee. Ik weet dat God met iedereen een plan heeft, maar van dat plan snap ik vaak maar weinig of helemaal niets.

Verder geloof ik dat er verschillende Geestesgaven zijn. Dat de één misschien wel de gave van genezing heeft, de ander van onderwijs, de ander van profetie, de ander van wijsheid, etc. Niet iedereen heeft de zelfde gaven. Iemand die niet de gave van genezing heeft is weer gezegend met andere gaven.

Quote:

Dit zie je ook nooit. Is mijn geloof zwakker dan gebedsgenezers?

Nee hoor. Sterker nog, best kans dat het tegendeel het geval is. Maar misschien ontdek je op den duur wel dat je die gave hebt, maar gaat het anders dan je dacht. Of wat even goed kan zijn, is dat jij gezegend bent met weer andere gaven.

Btw, als iemand een gave niet zou hebben, wilt niet zeggen dat voor iemand bidden zinloos is, in tegendeel zelfs!

Maar je moet wel beseffen, God is geen automaat waar je een gebed in gooit. Als Hij iemand geneest, doet Hij dat op Zijn manier, en op Zijn tijd, ongeacht het verwachtingspatroon van mensen.

Btw, er zijn enkele gebedsgenezers die wekelijks hele zalen vol trekken waar massaal iedereen geneest. Maar ook daar kun je je afvragen, of iedereen wel echt geneest. Mensen gaan daar ook heen met het idee 'daar genees ik', best kans dat sommige van die mensen dan denken dat ze genezen zijn, maar eigenlijk nog gewoon ziek zijn. Gebeurd helaas ook.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:56:54 schreef Mark1987 het volgende: Dus als iemand niet geneest is het Gods schuld?

Iemand geneest altijd en de sukkels ook soms nog lichamelijk.

[Timon 0]

Ik ben het enerzijds totaal met Gorthaur eens dat de genezing van God komt. Tegelijkertijd is het niet bijbels om een soort fatalistische houding tov God te hebben als "wanneer God wil genezen, geneest Hij en anders niet".

Genezing is een vrij ingewikkeld onderwerp omdat het uitblijven van genezing aan zoveel factoren kan liggen. God heeft een andere weg, mensen hebben gebrek aan geloof, onvergevingsgezindheid... Noem maar op...

Mijn geloof dat God kan genezen op zich is veel groter dan mijn geloof dat God het ook daadwerkelijk doet in de situatie dat ik voor iemand bid.

Ik weet dat als God ons zegt dat Hij ons zal genezen, Hij dat ook zal doen, want Hij is Zijn woord trouw. Maar dan kan je nog weer discusseren of God het tegen je heeft gezegd enzo...

Ik weet dat niet iedereen geneest, en ik weet niet waarom dat zo is. Wat ik wel weet is dat genezing vaak ook toch zo'n moeilijk onderwerp wordt gevonden dat sommige christenen het maar liever mijden. En dat het goed zou zijn als christenen er meer in zouden uitstappen.

Maar ik heb verder ook echt niet alle antwoorden...

[LodewijkNapoleon 0]

Het is verbazend simpel eigenlijk. De echte genezing is de heiliging in Christus. Dat er daarnaast ook nog eens mensen lichamelijk worden genezen, is slechts bijzaak. God zal er een doel mee hebben, maar net zoals in het Evangelie is dat niet primair het lichamelijk genezen van de persoon in kwestie. Bovendien i het per definitie maar tijdelijk, dood ga je toch, ook de genezenen. En vergeet niet, lijden hoort bij het leven. Het lijden is net zo goed een vorm van heiliging.

Strikvraag; was de H. Lidwina van Schiedam nu genezen of juist niet?

[Timon 0]

De belangrijkste soort genezing ligt inderdaad in Christus. Geestelijke heelheid is veel belangrijker dan lichamelijke genezing. Maar dat neemt niet weg dat God ook lichamelijke genezing kan geven en dat we ons daar OOK naar mogen uitstrekken. God is niet uit op ons lijden en heeft de kracht om te genezen. We mogen dan ook best vaker uitstappen in het bidden voor zieken.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 00:27:03 schreef T!m0n het volgende: Maar dat neemt niet weg dat God ook lichamelijke genezing kan geven en dat we ons daar OOK naar mogen uitstrekken.

Maar waarom zou je? Dat is misschien een kwestie van smaak hoor dat geef ik meteen toe. Zoals Christenen heden ten dage nog steeds vervolgd en vermoord worden, zo is het lijden aan een ziekte en dat lijden volbrengen óók een vorm van martelaarschap. Dat is de grootste eer die een Christen te beurt kan vallen.

[Timon 0]

Misschien wel omdat God de eer krijgt uit de genezing?

Martelaarschap zie ik toch echt als iets totaal anders, het is het lijden en vervolgd worden vanwege je geloof. Je lijdt niet aan een ziekte vanwege je geloof en daarmee gaat die vergelijking mank...

Misschien moeten we maar bidden voor de vergelijking dat hij niet meer mank gaat

[Mark1987 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 00:36:30 schreef Pius_XII het volgende: [...] Maar waarom zou je? Dat is misschien een kwestie van smaak hoor dat geef ik meteen toe. Zoals Christenen heden ten dage nog steeds vervolgd en vermoord worden, zo is het lijden aan een ziekte en dat lijden volbrengen óók een vorm van martelaarschap. Dat is de grootste eer die een Christen te beurt kan vallen.

Onzin. In de hemel is er ook geen ziekte, geen vervolging e.d. Natuurlijk vonden de apostelen het een eer om te lijden voor Christus, en Jezus bereid ons ook voor daarop, maar nergens geeft hij ons een directe opdracht om lichamelijk te lijden, onder een ziekte of door vervolging, wat Hij wel expliciet doet voor het genezen voor mensen (matteüs 10:8).

Het zou normaal moeten zijn dat mensen genezen als ze in aanraking komen met ons. Bij de apostelen was het zo, dus bij ons ook. Ik denk dat veel mensen onderschatten wat het is dat de Heilige Geest in ons is. Als je kijkt naar de grote godsmannen en profeten in het oude testament, die hadden de Heilige Geest op hun rusten. Het feit dat Hij op hen rustte gaf ze de mogelijkheid direct met God te praten, wonderen te verrichten, zieken te genezen, doden op te wekken, God van aangezicht tot aangezicht ontmoeten en nog veel meer bovennatuurlijke dingen.

Diezelfde Heilige Geest is nu aan ons gegeven, niet (alleen) om op ons te rusten, maar zelfs om in ons te wonen! Zoals Jezus ook zei, Johannes de Doper was de grootste profeet van het oude verbond, maar de kleinste in het koninkrijk is groter dan hij (Matteüs 11:11) Wat is het verschil tussen het nieuwe en het oude verbond? Johannes zei het zelf al: "Ik zou door u gedoopt moeten worden, en dan komt u naar mij?" (Matteüs 3:14) Hij had het hier uiteraard over de doop met Heilige Geest en vuur, die wij nu kunnen ontvangen doordat Jezus naar de Vader is gegaan.

Waarom geloven dan veel mensen niet dat God door hen heen kan genezen? Iedereen heeft die Heilige Geest ontvangen, en kijk wat Hij door de duizenden jaren heen heeft gedaan, met nietsbetekenende mensen... mozes, die vriend van God werd genoemd (iets dat onder het oude verbond erg uniek was!), was 80 jaar en een nietszeggende schapenhoeder ergens midden in de woestijn toen hij geroepen werd door God...

Ik geloof in gebedsgenezing ja, en ik geloof dat er mensen zijn met een bepaalde zalving daarvoor. Ik geloof alleen ook dat we allemaal de toegang hebben tot die zalving, maar ook dat we zonder die zalving mensen kunnen genezen. Alles wat we nodig hebben hebben we gekregen, we hoeven er alleen nog maar gebruik van te maken.

[Hj 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 00:54:46 schreef Mark1987 het volgende: Waarom geloven dan veel mensen niet dat God door hen heen kan genezen?

Ik denk dat elke Christen wel gelooft dat God door hen heen kan genezen. Wat volgens mij niet elke Christen gelooft is dat je dit zomaar overal per direct kan oproepen.

Verder zie ik dat je verzand in mooie woorden, algemeenheden en verwijten aan anderen wat ze wel en niet zouden geloven.

[dingo 166]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 00:54:46 schreef Mark1987 het volgende: [...] Onzin. In de hemel is er ook geen ziekte, geen vervolging e.d. Natuurlijk vonden de apostelen het een eer om te lijden voor Christus, en Jezus bereid ons ook voor daarop, maar nergens geeft hij ons een directe opdracht om lichamelijk te lijden, onder een ziekte of door vervolging, wat Hij wel expliciet doet voor het genezen voor mensen (matteüs 10:8)

Dat is een eenmalige opdracht voor zijn dood en opstanding. In Math 28 draagt hij hen op alle volken tot zijn leerlingen te maken, niet om ze te genezen.

Quote:

[...] Waarom geloven dan veel mensen niet dat God door hen heen kan genezen? Iedereen heeft die Heilige Geest ontvangen, en kijk wat Hij door de duizenden jaren heen heeft gedaan, met nietsbetekenende mensen... mozes, die vriend van God werd genoemd (iets dat onder het oude verbond erg uniek was!), was 80 jaar en een nietszeggende schapenhoeder ergens midden in de woestijn toen hij geroepen werd door God... Ik geloof in gebedsgenezing ja, en ik geloof dat er mensen zijn met een bepaalde zalving daarvoor. Ik geloof alleen ook dat we allemaal de toegang hebben tot die zalving, maar ook dat we zonder die zalving mensen kunnen genezen. Alles wat we nodig hebben hebben we gekregen, we hoeven er alleen nog maar gebruik van te maken.

De Heilige Geest hebben wij gekregen om het geloof in ons te werken en versterken. God kan mensen genezen maar heeft daar geen andere mensen voor nodig. En ook de noodzaak om iemands autoriteit aan te tonen is niet meer nodig. Dat blijkt ook wel want Paulus schrijft ook dat hij ergens door ziekte langer is gebleven dat was dus al in die tijd. En zeker hebben we geen magische handeling als een lang gebed of zalving nodig, dat is puur heidens gedacht!

Wat we wel nodig hebben is het gebed van de gemeente voor elkaar, als onderdeel van elkaar lief te hebben en dat niet pas als we ziek zijn maar altijd.

[Gusto 0]

als we kijken naar de volgende tekst uit handelingen weet ik nog niet zozeer of genezing altijd direct door God gebeurd.

Quote:

4 Petrus richtte zijn blik op hem, evenals Johannes, en zei: ?Kijk ons aan.? 5 De bedelaar keek naar hen op, in de verwachting iets van hen te krijgen. 6 Maar Petrus zei: ?Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u : in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop.? 7 Hij pakte hem bij zijn rechterhand om hem overeind te helpen. Onmiddellijk kwam er kracht in zijn voeten en enkels. 8 Hij sprong op, ging staan en begon te lopen. Daarna ging hij samen met hen de tempel binnen, lopend en springend en God lovend.

Hier staat duidelijk dat Peturs zegt wat IK wel heb dat geef ik U, Petrus had gewoon de autoriteit om mensen te genezen, tuurlijk de kracht komt uiteindelijk bij God vandaan maar het was wel de keuze van de mens. God verleent autoriteit en geeft daarin de mensen weer hun vrije wil.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:37:28 schreef Hj het volgende: Er bestaat geen sterk of zwak geloof, alleen maar geloof.

kan je dit ook bijbels onderbouwen, ik lees namelijk wel degelijk dat mensen kleingelovigen worden genoemt zie bovenstaande tekst, en ik lees in Mat 15,28 & 1 Kor 12,9. Toch over groot geloof in de brief aan de korinthiers zelfs dat groot geloof een gave is.

Dus ik vraag me af hoe je tot deze redenering komt..

[E-line 0]

Heb je er ooit bij stilgestaan wat de apostelen tot apostelen maakte?

Hint: kijk even in 2 Kor 12: 12 en probeer te bedenken wat die tekenen waren.

[Hj 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 10:58:33 schreef Gusto het volgende: kan je dit ook bijbels onderbouwen, ik lees namelijk wel degelijk dat mensen kleingelovigen worden genoemt zie bovenstaande tekst, en ik lees in Mat 15,28 & 1 Kor 12,9. Toch over groot geloof in de brief aan de korinthiers zelfs dat groot geloof een gave is. Dus ik vraag me af hoe je tot deze redenering komt..

Bijbels onderbouwen op woordjes en zinsconstructies is volgens mij een nutteloze bezigheid. Daarnaast wordt ik een beetje moe van de evangelische 'gave' hype die er momenteel aan de gang is.

Maar verder zal ik even serieus reageren.

Er bestaat geen tussenvorm, je gelooft of je gelooft niet, je kan niet een klein beetje gelovig of heel veel gelovig zijn.

Je kunt wel meer of minder de bijbel letterlijk volgen en onderzoeken, daarmee stel je automatisch je geloof op de proef, dus ik denk dat het klein/groot gelovig meer gericht is op de bereidheid te leren en fouten te maken.

[Gusto 0]

ik vroeg of je het ook bijbels kon onderbouwen. Dat heb je tot nu toe nog niet gedaan, je legt hier alleen uit wat je eerder hebt gezegd

[Hj 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 12:55:06 schreef Gusto het volgende: ik vroeg of je het ook bijbels kon onderbouwen. Dat heb je tot nu toe nog niet gedaan, je legt hier alleen uit wat je eerder hebt gezegd

Quote:

HJ, schreef; Bijbels onderbouwen op woordjes en zinsconstructies is volgens mij een nutteloze bezigheid

En verder heb ik voldoende uitgelegd hoe ik er tegenover sta, dat jij er verder niks mee kunt, tja daar kan ik ook niks aan doen

[Timon 0]

Hj, hoe zie je, als er eigenlijk geen onderscheid is tussen mate van geloof, de gave van een groot geloof? Of hoe leg je uit dat Jezus spreekt over "kleingelovigen" en "geloof als een mosterdzaadje"?

Ik denk wel degelijk dat er "gradaties" zijn in de mate van geloof. Ik merk bijvoorbeeld bij mezelf dat ik steeds meer God op Zijn beloften geloof. Geloof is uiteindelijk zoveel meer dan "weten dat God bestaat", het is ook het vertrouwen dat God is Wie Hij zegt dat Hij is. Het is het vertrouwen op de Trouw van God, dat God Zijn beloften houdt en niet liegt... En dat bewijzen door je daden...

Dat is toch volgens mij een stapje verder in geloof dan iemand die alleen het bestaan van God onderkent...

Let wel, ik zeg hier niet dat pasgelovigen die nog niet hebben geleerd God op Zijn beloften te vertrouwen daarmee minder zijn, ik geef alleen aan dat er wel degelijk verschil is.

Oh en om even te zorgen dat ik hier niet de hypocriet uit hang: Ik vind het nog steeds vaak moeilijk om God te vertrouwen op elk van Zijn beloften. Ik groei hierin, maar ik ben nog echt niet op het punt dat ik God volledig vertrouw. Dus als ik hier "prekerig" over kom, dan preek ik vooral ook tegen mezelf

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 00:54:46 schreef Mark1987 het volgende: Onzin. In de hemel is er ook geen ziekte, geen vervolging e.d.

En we zijn nu niet in de hemel he?

Quote:

Het zou normaal moeten zijn dat mensen genezen als ze in aanraking komen met ons. Bij de apostelen was het zo, dus bij ons ook. Ik denk dat veel mensen onderschatten wat het is dat de Heilige Geest in ons is.

Ik denk het ook, maar die bal zou wel een heel hard terug kunnen kaatsen...

Voordat het weer een interne Protestantse discussie wordt over de kwestie of gebedsgenezing überhaupt mogelijk is, zou ik het perspectief eens wat willen verleggen.

Natuurlijk gebeuren dat soort genezingen, maar het is helemaal de échte kwestie niet. Kijk eerder eens wat de plaats ervan is. In de Bijbel zie je al dat de genezingen door Jezus slechts een opmaat vormen tot het Kruis. Bij de apostelen idem dito, ze zijn slechts een aanloop naar het grootste wonder, de verspreiding van het Evangelie.

Dat alleen al geeft de plaats aan van die wonderen; het zijn de 'lagere' wonderen voor zij die zover van de liefde van Christus zijn verwijdert dat ze het nodig hebben, kortom dat ze een bewijs willen. Kijk maar eens in de Kerkgeschiedenis en naar de Heiligen, waar zie je dat soort wonderen? Daar waar het ongeloof het allergrootst is. Mensen die echter dicht bij God staan, daar hoor je hele andere verhalen over; kijk maar eens naar de gemiddelde Heiligen. Wat je dan ziet, is dat er wel wonderen gebeuren in hun nabijheid of na hun aardse dood door hun voorspraak, maar zelf lijken ze bijna zonder uitzondering getormenteerd te worden door lijden. En dat lijden roept ongeloof dan wel afschuw op, je proeft het aan de reacties van jou en ook een beetje aan die van Timon. In feite is het niets anders dan de afschuw die er bestaat voor het kruis, welk voor Joden aanstootgevend is, en voor Grieken dwaasheid.

Maar wat is nu de bron van die afschuw en de heftige reactie? Liefde. Want dat ligt eraan ten grondslag. Zoals menig omstander van het kruis z'n blik afwendde of Christus ging bespotten, zo gebeurt dat ook met Heiligen die hun kruis opnemen zoals Jezus dat van hun vraagt. Ze doen het niet omdat ze het moeten doen, maar uit hevige liefde. Zoals de meeste martelaren ook vaak een keuze hadden; je geloof afzweren of kiezen voor de ultieme liefde. (Nu geloof ik dat veel bangerikken na een lange tijd in het vagevuur toch wel weer worden aangenomen in genade, maar dat terzijde).

Als ik vanuit mijn katholieke bril naar het Protestantisme kijk, dan zie ik ongeveer een soortgelijke beweging. Luther en Calvijn zette de eerste stappen in een lange weg die uiteindelijk naar het atheisme leidde door het geloof én de sacramenten te vergeestelijken en daarmee aan de incarnatie te tornen, maar hun volgelingen hadden het geluk dat Luther domweg inconsequent was en gewoon z'n gevoel volgde en dat Calvijn een werkelijk briljante jurist was die van zwart weer wit kon maken wat als resultaat heeft dat beide stromingen per saldo nog heel dicht bij de Kerk zijn gebleven en hoe paradoxaal (en tegelijkertijd heel verklaarbaar); misschien nog wel meer rechtschapen Christenen heeft voortgebracht. Dit zijn de stromingen waar wonderbaarlijke genezingen weinig voorkomen en waar een gezonde waardering voor het lijden bestaat (volg de verhalen van de Bevindelijk-Gereformeerden hier maar eens op dit forum) ómdat het een teken van liefde is.

Maar hoe anders is het bij de meest extreme geestelijke afstammelingen van Zwingli? De grootste wonderen worden niet gezien, de sacramenten worden zover vergeestelijkt dat er niets meer van overblijft. De ontmoeting met Christus in de Eucharistie wordt vervangen door een rommelige 'gezellige' picknick met krentebollen en druivesap en de doop is uiterlijk gezien een groot spektakel, maar ze doet zelf niets, helemaal niets. Volgens de eigen theologie dan, wij zien dat anders. Ook de Bijbel wordt van alle historiciteit ontdaan door allerlei creationistische onzin te verzinnen en de overduidelijke sporen in de geschiedenis die een andere kant op wijzen af te doen als een complot waar verder geen sporen meer van zijn terug te vinden. Er wordt een (vertekende) Pantocrator geschetst, een welvaartsgeloof gepredikt dat in jouw geval, diep, diep aards is.

Maar het lijden, het lijden dat ten diepste liefde, a vrijwillige liefde is, dat wordt verafschuwt, bespot beschimpt. De felheid van het woordje 'onzin!' en de hele standaardpreek erachteraan geeft de haat en de nijd erachter precies goed weer. Die lagere wonderen Mark, zijn een soort laatste redmiddel, als niets anders meer werkt. Kijk maar eens naar de geschiedenis van zo'n beetje alle grote opwekkingen. Inderdaad, er vinden genezingen en bekeringen plaats, maar hoe heftiger de opwekkingen op dit soort zaken zijn gericht, hoe vergankelijker ze zijn. Bigger, better faster! We kennen toch de verhalen van de Jimmy Swaggarts, de Kent Hovinds of bijvoorbeeld de massale zelfmoordgolven na de Eerste en Tweede Grote Opwekking in Amerika omdat het gros niet voorbij dat eerste stadium van de 'lagere' wonderen kwam en alleen nog maar naar meer verlangden. Maar op deze manier blijft het écht niet hangen, omdat de wonderen alleen maar smaken naar meer, terwijl ze slechts de opmaat vormen tot:

Mat 5:1 Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. 2 Hij nam het woord en onderrichtte hen:

3 ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

4 Gelukkig de treurenden,

want zij zullen getroost worden.

5 Gelukkig de zachtmoedigen,

want zij zullen het land bezitten.

6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid,

want zij zullen verzadigd worden.

7 Gelukkig de barmhartigen,

want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

8 Gelukkig wie zuiver van hart zijn,

want zij zullen God zien.

9 Gelukkig de vredestichters,

want zij zullen kinderen van God genoemd worden.

10 Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

11 Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. 12 Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.

13 Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.

14 Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. 15 Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. 16 Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.

Tekenend vind ik ook de opmerkingen die je hoort vanuit jouw kant, Mark: "Maar we moeten helemaal niet lijden van Jezus". Nee, ten diepste moet het niet. Zoals ook liefde nooit moet en tegelijkertijd toch de enige weg is. Kijk naar je eigen werdegang die je gemaakt hebt, je bent op de vlucht Mark. Je vlucht in dromen waarbij je de genezer mag zijn in naam van Christus. Met veel holle glorie, toeters en bellen. Want natuurlijk genas Christus, maar hé, het was toch door jouw handen? En de dankbare subjecten geven natuurlijk de eer aan Christus, maar jij mag de blikken ontvangen. Ja wat een fantastische dromen, maar de bron van overvloed zal een opdrogen. Op een gegeven moment zal het beeld van Simon Petrus de Apostel overslaan in dat van Simon de tovenaar als je niet tijdig de switch maakt die je in de Bergrede ziet. Want liefde, en het lijden dat er in deze wereld onvermijdelijk bijhoort, dát is de enige, zij het smalle weg.

Overigens als disclaimer; je ziet het bij ons in de Kerk net zo goed, wie kent de verhalen niet uit hypermariale hoek, Medjugorje, de Vrouwe van alle Volkeren, het is precies hetzelfde, ook daar vinden wonderen plaats, maar het is juist ook overduidelijk dat dat de lagere wonderen zijn.

[Hj 0]

Quote:

Op zaterdag 29 september 2007 13:16:35 schreef T!m0n het volgende: Hj, hoe zie je, als er eigenlijk geen onderscheid is tussen mate van geloof, de gave van een groot geloof? Of hoe leg je uit dat Jezus spreekt over "kleingelovigen" en "geloof als een mosterdzaadje"?

Iemand is denk ik gelovig als hij/zij gelooft dat God bestaat en dat erkent, dat is de basis, dat is geloof.

Vervolgens geeft denk ik iedereen naar zijn capaciteiten een invulling aan dat geloof. Iemand die enkel en alleen instaat is de bijbel letterlijk te volgen is niet meer of minder gelovig dan iemand die zijn hele leven blijft zoeken naar betekenis en waarheid.

Het probleem met groot en kleingelovigen is denk ik dat het door ons zelf in leven geroepen is om ons van ander(s)(e) gelovigen om wat voor reden dan ook te willen onderscheiden. Iemand die de bijbel letterlijk volgt zal zich beroepen op zijn grote vertrouwen en zijn grote geloof, iemand die alles onderzoekt zal zich ook beroepen op zijn grote geloof omdat hij zijn geloof durft te toetsen.

Quote:

Ik denk wel degelijk dat er "gradaties" zijn in de mate van geloof. Ik merk bijvoorbeeld bij mezelf dat ik steeds meer God op Zijn beloften geloof. Geloof is uiteindelijk zoveel meer dan "weten dat God bestaat", het is ook het vertrouwen dat God is Wie Hij zegt dat Hij is. Het is het vertrouwen op de Trouw van God, dat God Zijn beloften houdt en niet liegt... En dat bewijzen door je daden... Dat is toch volgens mij een stapje verder in geloof dan iemand die alleen het bestaan van God onderkent...

Misschien is voor iemand die alleen het bestaan van God erkent de stap wel net zo groot als de ontwikkeling die jij nu zegt door te maken. Daarover kunnen wij denk ik niet oordelen en het maakt het geloof van jou of van die ander niet kleiner of groter. Het geloof wordt alleen op een ander nivo beleefd.

Quote:

Let wel, ik zeg hier niet dat pasgelovigen die nog niet hebben geleerd God op Zijn beloften te vertrouwen daarmee minder zijn, ik geef alleen aan dat er wel degelijk verschil is.

Elk mens is verschillend en ik denk ook elke geloofsbeleving, maar daarmee is het geloof van de 1 niet groter als van de ander denk ik.

Quote:

Dus als ik hier "prekerig" over kom, dan preek ik vooral ook tegen mezelf

Ik vind het wel interessant om hier over na te denken.