Weg met de denominaties?

[Alex Tromp 0]

Ik verbaasde me altijd al over mensen die er trots op waren bijvoorbeeld hervormd of gereformeerd te zijn met alle kerktradities en gewoontes die daarbij komen, maar de laatste tijd beginnen de evangelische trekjes me af en toe ook behoorlijk tegen te staan. Bovendien heeft Diana met haar belijdenis me aardig aan het denken gezet hierover.

Kunnen we de denominaties afschaffen en gewoon christen worden of wordt het dan chaos?

[JoostG 27]

Dan wordt het een chaos

De mens heeft een hokje nodig.

[Olorin 154]

Lijkt me een goed idee, denominaties afschaffen en vervolgens allemaal allemaal christen worden zoals het bedoeld is (nl. allemaal in mijn kerk gaan zitten(!)).

Maar om inhoudelijk te reageren. Nee, kan niet. "gewoon christen" zou nl. voor iedereen gelijk staan aan het geloof van zijn/haar denominatie, dus dat lijkt me onmogelijk.

[Robert Frans 1.537]

Als je echt tegen denominaties bent, dan rest je niets anders dan naar de kerk te gaan die er was vóórdat al die denominaties in opkomst waren. De katholieke Kerk dus (vooruit, oosters-orthodox kan ook nog, maar is wat lastiger ). Als je dat niet wilt, maar liever in je eigen kerk blijft, of liever naar een andere denominatie overhopt die je fijner vindt, dan moet je niet piepen over denominaties.

Ja, of je richt natuurlijk je eigen kerk op, onder het mom van "scht aan al die kerken, ik ga gewoon christen zijn zonder gezeur." Maar ja, dan vorm je zélf weer een eigen denominatie en schiet je je doel voorbij. Kortom: of je blijft gewoon in je eigen kerk en zeurt inderdaad niet over denominaties, of je wordt katholiek. Of je zoekt gewoon de denominatie die jij het fijnst vindt en schiet je doel helemáál voorbij.

Aan jou de keuze.

[Olorin 154]

Je zit altijd in een denominatie. Die denominatie kan uit een miljard leden bestaan,uit een miljoen, uit 10, of die denominatie bestaat uit 1 lid, jezelf.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 01 juni 2007 12:46:43 schreef RobertF het volgende: Als je echt tegen denominaties bent, dan rest je niets anders dan naar de kerk te gaan die er was vóórdat al die denominaties in opkomst waren.

Wie weet, als iemand de tijdmachine uit gaat vinden.

Quote:

De katholieke Kerk dus (vooruit, oosters-orthodox kan ook nog, maar is wat lastiger ).

Imo zijn die ook denominaties.

[Robert Frans 1.537]

Mwah, ligt eraan. Stel, er is maar één kerk, kerk A, enkele mensen kunnen er geen lid meer van zijn en beginnen een eigen kerk, kerk B. Is kerk A dan ineens een denominatie? Natuurlijk, alleen daar kan zij dan niets aan doen. Ja, of ze moet meegaan met kerk B, maar dat gaat natuurlijk niet zomaar.

En als je dan denkt: wat een gezk, weet dan dat juist dit gedoe de grondslag vormt van vrijwel alle denominaties. Ze zijn zo'n beetje allemaal voortgekomen uit het idee: "Hé, laten we eens écht christelijk doen, en ons alleen bezig houden met de dingen die er écht toedoen." Tja...

[Michiel 14]

Ja, door de afsplitsing van B uit A, maakt A ook een denomintie. Hoe je dat ook wend of keert of anders zou willen zien.

de·no·mi·na·tie (de ~ (v.), ~s)

1 onderscheiding door naamgeving

2 religieuze groepering => kerkgenootschap

[Robert Frans 1.537]

Dat zeg ik ook. Alleen dan wel tegen haar zin in. En mijns inziens betekent dat dus ook dat als we geen denominaties zouden willen hebben, we toch eerder naar kerk A zouden moeten kijken dan naar kerk B. En C, en D, en E, en... Want we mogen het niet met minder doen dan de eerste kerk, aangezien deze door de apostelen en dus door Christus is opgericht.

Nu geloof ik dat die kerk A de katholieke Kerk is, want opgericht door Christus door Zijn apostelen, maar als iedereen dat zou doen, dan waren er niet zoveel denominaties. Want vrijwel alle denominaties beschouwen zich als kerk A, of zeggen dat zij kerk A voortzetten, nadat deze door een valse kerk B (eeuwenlang) zou zijn gemarginaliseerd. Zie hier dus de moeilijkheid bij discussies over denominaties.

[HenkG 0]

Zat/zit kerk A niet gewoon in de synagoge?

[Robert Frans 1.537]

Niet meer.

[Olorin 154]

Quote:

Op vrijdag 01 juni 2007 13:02:39 schreef RobertF het volgende: En als je dan denkt: wat een gez k, weet dan dat juist dit gedoe de grondslag vormt van vrijwel alle denominaties. Ze zijn zo'n beetje allemaal voortgekomen uit het idee: "Hé, laten we eens écht christelijk doen, en ons alleen bezig houden met de dingen die er écht toedoen." Tja...

Heeft de RKK ook gedaan. Gregoriaanse hervorming, tegen-reformatie, etc.

En ik moet zeggen, het kan best goed zijn. Alleen moet je niet door slaan en bij het snoeien de struik als geheel weg snoeien. Dat risico, in het doorschieten is er wel.

[Raido 0]

De denominaties zullen er zijn tot het einde der tijden we zullen er dus mee moeten leren leven. Mensen kunnen het nou eenmaal niet volledig eens worden met elkaar en vinden dat in een kerk de waarheid gepredikt moet worden.

Ik zie het nog niet voor me om samen met katholieken, jehova's getuigen, charismatisch-evangelischen en gereformeerden tot één vaste leer te komen, waarin we het allemaal eens zijn.

[KaMpSki007 0]

Ik vind toch dat we daar niet zo licht over kunnen gaan, ik kan me niet voorstellen dat het Gods bedoeling is dat we allemaal naar een andere kerk gaan. Volgens mij had God een universele (katholieke, niet in de zin van rooms-katholiek) voor ogen. Aan de ene kant begrijp ik best dat er zo veel verschillen zijn die we moeilijk kunnen overbruggen, aan de andere kant zie ik het wel als onze taak om zo open mogelijk te staan voor andere meningen en in de mate van het mogelijke samen te werken. De eerste gemeenten leken hier minder problemen mee te hebben voor zo ver ik daar kennis van heb, of zou dit komen doordat er nog minder nagedacht werd over al die details en omdat er enkele leiders waren die duidelijke richtlijnen stelden?

[Naeva 182]

Quote:

Op zondag 24 juni 2007 20:49:45 schreef KaMpSki007 het volgende: Ik vind toch dat we daar niet zo licht over kunnen gaan, ik kan me niet voorstellen dat het Gods bedoeling is dat we allemaal naar een andere kerk gaan. Volgens mij had God een universele (katholieke, niet in de zin van rooms-katholiek) voor ogen. Aan de ene kant begrijp ik best dat er zo veel verschillen zijn die we moeilijk kunnen overbruggen, aan de andere kant zie ik het wel als onze taak om zo open mogelijk te staan voor andere meningen en in de mate van het mogelijke samen te werken.

Helemaal mee eens.

Quote:

De eerste gemeenten leken hier minder problemen mee te hebben voor zo ver ik daar kennis van heb, of zou dit komen doordat er nog minder nagedacht werd over al die details en omdat er enkele leiders waren die duidelijke richtlijnen stelden?

Ik denk, op grond van wat ik heb gezien in documentaires en gelezen in boeken, dat er in de eerste gemeenten wel degelijk strubbelingen waren. Bijvoorbeeld over de rol van het Joodse volk en in hoeverre de christenen zich nog aan hun gebruiken moesten houden. Ik ben er zeker niet van overtuigd dat het in de beginperiode van het christendom beter was. Waarom niet? Omdat de gelovigen mensen waren, net als wij. Ik denk dat er aan de ene kant misschien beter naar de leiders werd geluisterd, maar dat dat ook maar een schijnvrede is. Een kerk kan nog zo'n mooie leer verkondigen, degenen die uiteindelijk de kerk vormen, zijn de gelovigen.

[theklaz 0]

Quote:

Op zondag 24 juni 2007 23:44:12 schreef Hester het volgende: Een kerk kan nog zo'n mooie leer verkondigen, degenen die uiteindelijk de kerk vormen, zijn de gelovigen.

en dat is nou ook meteen de zwakste schakel van een kerk: zij bestaat uit mensen, waardoor de kerk maar al te vaak in een egoïstisch machtspel is beland, waarbij ze God allang uit het oog waren verloren.

[KaMpSki007 0]

Quote:

Ik denk, op grond van wat ik heb gezien in documentaires en gelezen in boeken, dat er in de eerste gemeenten wel degelijk strubbelingen waren. Bijvoorbeeld over de rol van het Joodse volk en in hoeverre de christenen zich nog aan hun gebruiken moesten houden. Ik ben er zeker niet van overtuigd dat het in de beginperiode van het christendom beter was. Waarom niet? Omdat de gelovigen mensen waren, net als wij. Ik denk dat er aan de ene kant misschien beter naar de leiders werd geluisterd, maar dat dat ook maar een schijnvrede is. Een kerk kan nog zo'n mooie leer verkondigen, degenen die uiteindelijk de kerk vormen, zijn de gelovigen.

Ik geef je gelijk dat er idd discussies waren, maar men was nog lang niet zo ver om over de goddelijkheid van Jezus te discussiëren, transsubstantiatie, kinder/volwassen doop,... ga zo maar door. Die vragen kwamen pas een tijd later. Ik krijg ook de indruk dat deze mensen enthousiaster waren dan veel huidige christenen. Ik denk ook dat ze beter naar hun leiders luisterden, maar op zich hoeft dat niet verkeerd te zijn. Dus ik betwijfel of we hier kunnen spreken van een schijnvrede. Enig respect naar de rechtstreekse discipelen van Jezus is niet slecht en behoudt de eenheid en volgens mij ook de correctheid van de leer. Dat is vandaag natuurlijk moeilijker.

[St. Ignatius 48]

Quote:

Op maandag 25 juni 2007 01:14:37 schreef KaMpSki007 het volgende: Ik geef je gelijk dat er idd discussies waren, maar men was nog lang niet zo ver om over de goddelijkheid van Jezus te discussiëren, transsubstantiatie, kinder/volwassen doop,... ga zo maar door. Die vragen kwamen pas een tijd later.

Ignatius van Antiochie had het in 106 AD al over de aard van de Eucharistie. Dat is dus omstreeks dezelfde tijd of net nadat het Evangelie van Johannes was geschreven.

Wat hij toen beschreef werd in 1215 de naam transubstantiatie aan gegeven.

Quote:

Enig respect naar de rechtstreekse discipelen van Jezus is niet slecht en behoudt de eenheid en volgens mij ook de correctheid van de leer. Dat is vandaag natuurlijk moeilijker.

Waarom dan? Waarom zou de RKK volgens jou vasthouden aan dogma's en aan de Traditio?

[KaMpSki007 0]

Hmm ja ik moet ook toegeven dat ik beperkte kennis heb, iig ging men toen niet zo rap uit elkaar. De RKK slaagt er idd goed in de eenheid te bewaren, al kun je daar natuurlijk ook je bedenkingen bij hebben. Maar ik begrijp je punt mss niet helemaal?

[St. Ignatius 48]

Quote:

Op maandag 25 juni 2007 01:58:59 schreef KaMpSki007 het volgende: Hmm ja ik moet ook toegeven dat ik beperkte kennis heb, iig ging men toen niet zo rap uit elkaar. De RKK slaagt er idd goed in de eenheid te bewaren, al kun je daar natuurlijk ook je bedenkingen bij hebben. Maar ik begrijp je punt mss niet helemaal?

Mwah je hebt het punt al te pakken, denk ik. De eenheid van de RKK wordt behouden en de leer blijft zuiver, daar doelde ik op. Bedenkingen zijn idd van alle tijden... van Monofysieten en Nestorianen bijv in het vroege christendom tot hedendaagse vage clubjes.

[Michiel 14]

Quote:

Op maandag 25 juni 2007 01:14:37 schreef KaMpSki007 het volgende: Ik geef je gelijk dat er idd discussies waren, maar men was nog lang niet zo ver om over de goddelijkheid van Jezus te discussiëren, transsubstantiatie, kinder/volwassen doop,... ga zo maar door. Die vragen kwamen pas een tijd later. Ik krijg ook de indruk dat deze mensen enthousiaster waren dan veel huidige christenen. Ik denk ook dat ze beter naar hun leiders luisterden, maar op zich hoeft dat niet verkeerd te zijn. Dus ik betwijfel of we hier kunnen spreken van een schijnvrede. Enig respect naar de rechtstreekse discipelen van Jezus is niet slecht en behoudt de eenheid en volgens mij ook de correctheid van de leer. Dat is vandaag natuurlijk moeilijker.

De vroege kerk had ook andere aandachtspunten dan de huidige kerk. Ze moest toen ondergronds door het leven, vanwege de vervolgingen. Pas nadat het Christendom uit de anonimiteit gehaald was door het een staatsgodsdienst te maken, kwamen de andere kwesties aan de orde. Wat later in de tijd moesten een aantal dwaalleren weerlegd worden en werden de eerste concillie's georganiseerd.

En alhoewel het lijkt dat mensen niet zo snel uit elkaar gingen, heeft dat ook wellicht te maken dat mensen de kerk uitgezet werden en ook een zwaarder "toelatingsexamen" hadden dan vandaag de dag. Mensen waren 3-4 jaar catechumeen om te bewijzen dat ze wel echt Christelijk/ bekeerd waren, wat niet zo verwonderlijk is daar de kerk tot stand kwam in een heidense omgeving. De toetsing van de mensen gebeurde wat grondiger en door het prille bestaan van de kerk waren mensen enthousiaster dan heden te dage lijkt.

Eenheid onder Christenen kunnen we vandaag de dag ook nog vinden, door te kijken naar wat er gemeen is, dan keer op keer de verschillen uit te lichten of je eigen denominatie te benadrukken.

[KaMpSki007 0]

Achja ik heb net in 1 boekje de kerkgeschiedenis doorgelezen en dan denk je ook ff dat je het allemaal weet, vergeef mijn enthousiasme

[Jeroen83 0]

Er zijn al christenen die niet samenkomen in denominaties. Wat je met andere christenen samenbindt is de verlossing en het nieuwe leven dat we van Jezus Christus hebben ontvangen. Op die grond moeten we dan ook samenkomen.

Een tijdje geleden heb ik zelf wel gezeten met deze vraag of je niet uit denominaties moest stappen. En nog steeds ben ik er niet helemaal uit. Om duidelijk te krijgen wat ik dacht heb ik toen het een en ander op papier gezet en het een en ander uit boeken van bv Watchman Nee en JN Darby overgenomen. ik post het hier maar even, ben benieuwd wat jullie ideeen hierover zijn.

In Handelingen 11:26 staat 'En het gebeurde, dat (..) de discipelen te Antiochie het eerst christenen genoemd werden'.

Laten wij het in die zin ook alleen bij die naam houden .

De gemeente is 'een eenheid (van het Lichaam)'

In 1 Korinthe 1:10 staat: Maar ik vermaan u, broeders, door de Naam van onze Heer Jezus Christus, dat gij allen hetzelfde spreekt, en dat er onder u geen scheuringen zijn; maar dat gij vast aaneengesloten zijn, een van zin en een van gevoelen. Een voorbeeld over scheuringen:

Sommige christenen geloven in de volwassendoop. Hoewel dat mijn inziens niet leerstellig onjuist is hebben deze christenen de gewoonte om niemand als lid te verwelkomen als diegene niet ondergedompeld is. Ook niet als die persoon zelf een kind van God is. Zo maken zij dus een leer de basis van hun eenheid. Dat is niet de eenheid van de heilige Geest, omdat zo een groep gecreëerd wordt die kleiner is dan het Lichaam. Stel, en nu komen we bij het echte voorbeeld, een christen zit al enige tijd bij dit kerkgenootschap en heeft er veel geestelijke hulp gekregen, maar op een dag opent God zijn ogen. Hij ziet dat, hoewel zij allemaal Gods kinderen zijn, deze groep niet als een gemeente kan worden gezien, omdat zij alleen diegene als lid verwelkomen die door onderdompeling gedoopt zijn. Eenmaal verlicht verlaat hij deze groep. Enige tijd later komt hij een gemeentelid tegen uit die groep die zegt; 'wij zijn allemaal christenen, we zijn allemaal kinderen van God, we zijn allen broeders, God beveelt ons om elkaar lief te hebben. Daarom kun je het niet maken om bij ons weg te gaan. Als je ons verlaat zondig je tegen de christelijke eenheid en verdeel je Gods volk' 2.

De boodschap is duidelijk; wanneer mensen erop staan dat er geen verdeeldheid mag zijn, moet eerst duidelijk zijn wat scheuring eigelijk is. Scheuring betekent het verdelen van het Lichaam, of zich afscheiden in het Lichaam. In 1 Korinthe 12 komt duidelijk naar voren dat scheuringen binnen het Lichaam van Christus niet mogen. We mogen hier niet tegen zondigen en deze eenheid nooit verlaten. Die eenheid is echter de plaatselijke gemeente van Christus, Christelijke eenheid wordt niet verbroken of geschonden als christenen groepen of kerkverbanden verlaten die kleiner zijn dan het Lichaam van Christus, omdat dit de eenheid niet is. Door samen te komen met christenen die alleen in de naam van Christus samenkomen vormen deze christenen niet nog een denominatie, kerkgenootschap of partij, juist omdat men teruggaat naar de eenheid van het Lichaam. De gemeente van Christus is dus een eenheid van het Lichaam.

De gemeente is anti-sektarisch en anti-denominatisch (bestaat dit woord??)?Het woord 'sekte' komt uit het Latijn en is afgeleid van sequor, 'volgen'. Het wil dus zeggen dat het om een bepaalde godsdienstige groepering gaat die een bepaalde leraar of een bepaald geheel van leerstellingen volgt en zich daarbij vooral afzet tegen andere leraren / leerstellingen. In moderne bijbelvertalingen gebruikt men het woord ?sekte? om het Griekse woord 'hairesis' weer te geven.In de sekte gaat het om op hol geslagen leer, 3 Het nieuwtestamentische woord hairesis heeft twee betekenissen, enerzijds sekte, partij, denkstroming, keuze of school (in de zin van een partij die heeft gekozen voor bepaalde leerstellingen), anderzijds dwaalleer, ketterij, heresie. Deze twee betekenissen moeten goed onderscheiden worden: (a) Wat de joodse sekten betreft (en ook in 1 Kor. 11:19 en Galaten 5:20) is het idee van dwaalleer niet altijd aanwezig, maar kan men eenvoudig aan partijen binnen een groter geheel denken. Hoewel dit een volkomen normale zaak binnen het Jodendom was, wordt zij binnen het christendom als een werk van het vlees beschouwd. De ?beproefden? zijn zij die zich boven deze groepsvorming verheffen en de eenheid van de Geest najagen in het besef dat het Lichaam van Christus één is (vergelijk Ef 4:3ev.). ( De betekenis 'ketterij' is die welke het woord met name heeft gekregen in de recentere kerkgeschiedenis. Denk aan sekten als de Jehova Getuigen of de Mormonen, dus als verschijningsvormen aan de rand van het christendom. Onder de tien plaatsen in het Nieuwe Testament waar het woord 'sekte' of 'sektarisch' voorkomt, betekent het woord slechts in één geval onmiskenbaar (partij) met dwaalleer (2 Petrus 2:1). In de overige gevallen kan het om 'partijen' gaan die op zichzelf geen fundamentele dwaalleer verkondigen, maar niettemin onderling bepaalde leerstellige verschillen vertonen als gevolg van de verschillende leraren die men wenst na te volgen. Zo waren de scheuringen in Korinthe het gevolg van groepsvorming rond leraren die helemaal geen dwaalleraren waren (en deze groepsvorming ook helemaal niet wilden!), namelijk Paulus, Apollos en Kefas (1 Kor 1:10-12, 3:3-5). Hun (ongewenste) volgelingen bedienden zich van deze favoriete voorgangers op sektarische, schismatische wijze, door onderlinge verschillen die an sich zelfs normaal en heilzaam zijn voor de gemeente op een ongezonde wijze aan te dikken3.

In Galaten 5:20 stelt Paulus het vormen van partijen inde gemeente en sektarisme op één lijn met vrij grove zonden, dit geeft ons te denken. De gemeente van Christus is in haar aard anti-sektarisch en er behoort geen partijvorming plaats te vinden.

Indien denominaties elkaar niet verketteren en met elkaar samenwerken, kan dan gesproken worden van de eenheid van het Lichaam?

Er zit iets dubbels in deze vraag, enerzijds worden denominaties in stand gehouden, anderzijds wordt er erkent dat men samen de gemeente vormt en moet samenwerken. Als denominaties goed zijn dan moeten ze beslist in stand worden gehouden; maar als zij verkeerd zijn dan moeten ze verdwijnen. Erkennen dat denominaties onschriftuurlijk zijn, maar toch proberen een samenwerkingsverband van denominaties aan te gaan is dubbelhartig. Als men gelovigen in groepen onderverdeeld en vervolgens deze groepen wil verenigen om samen gemeenschap te kunnen hebben dan voegt men iets toe aan dat wat God verordineert heeft. Daarbij komt dat indien denominaties met elkaar samenwerken, dat deze groepen toch in sterke mate onafhankelijk blijven van elkaar 2.

Een bijbelgetrouwe gemeente mag van allen die zich bij haar willen aansluiten eisen dat zij bijbelgetrouw zijn, dat wil zeggen dat zij zich bij alle leerstellige vragen uitsluitend en alleen willen richten naar de Schrift als het gezaghebbende Woord van God. Maar zij mag niet eisen dat elk nieuw lid over elke leerstellige kwestie precies zo denkt als de consensus in die gemeente. Natuurlijk, er bestaat geen enkele twijfel over dat elke bijbelgetrouwe gelovige gelooft dat de Schrift het geïnspireerde Woord van God is, dat Jezus Christus de eeuwige Zoon van God is, God en Mens in één, dat Hij voor de gelovigen het verlossingswerk aan het kruis volbracht heeft, dat Hij waarachtig lichamelijk uit de doden is opgestaan. Immers, wie deze en dergelijke zaken loochent, kunnen en mogen wij zelfs niet eens als christen aanvaarden. Maar iemand kan zeer wel een (bijbelgetrouw) christen zijn, en toch over de doop, het avondmaal, de eschatologie en dergelijke anders denken dan ik omdat hij oprecht meent dat zijn visie op de Schrift stoelt. Dat is het beslissende. Een gemeente die bepaalde, voor de eeuwige zaligheid niet beslissende zaken tot sjibboleth van kerkelijke gemeenschap maakt, is een sekte. Daarmee is niet gezegd dat dergelijke zaken niet belangrijk zijn, integendeel. Er is alleen mee gezegd dat we hierdoor niet aan het christen-zijn van de ander hoeven te twijfelen. Zulke zaken tot criterium van kerkelijke gemeenschap maken is zuiver sektarisch. 3, p 226

Tot slot

Hoe dan ook zijn twee zaken belangrijker dan al het voorgaande dat besproken is, Christus Jezus is het Hoofd van de Gemeente, en zoals Aäron hogepriester was en de olie van zijn zalving van zijn hoofd naar zijn lichaam droop, zo komt de zegen en zalving van de Gemeente ook slechts alleen van het hoofd van Christus, onze Hogepriester. Ten tweede: 1 Korinthe 12 en 1 Korinthe 14 gaan beiden over het gemeenteleven, maar het hart van de Gemeente is het hoofdstuk in het midden hiervan, 1 Korinthe 13. 'Al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen, had ik de liefde niet, ik zou niets zijn'. De ideale gemeente in een paar woorden lijkt me een gemeente waarin mensen een overgegeven hart naar God hebben en onvoorwaardelijke liefde hebben naar elkaar.

Verwijzingen

1 'Citaten van Watchman Nee', van Ido Wielenga, Kampen: 1993

2 'Onze samenkomsten' van Watchman Nee, 2005

3 Godsverlichting, van W.J. Ouweneel, Amsterdam, 1994

4 Filadelfia en Laodicea, van W. Nee.

[Ignatius Maria 0]

Quote:

Op vrijdag 01 juni 2007 12:13:53 schreef Alex Tromp het volgende: Ik verbaasde me altijd al over mensen die er trots op waren bijvoorbeeld hervormd of gereformeerd te zijn met alle kerktradities en gewoontes die daarbij komen, maar de laatste tijd beginnen de evangelische trekjes me af en toe ook behoorlijk tegen te staan. Bovendien heeft Diana met haar belijdenis me aardig aan het denken gezet hierover. Kunnen we de denominaties afschaffen en gewoon christen worden of wordt het dan chaos?

Nee, er bestaat namelijk niet zoiets als "gewoon christen". Wat is een christen? Dat zal je moeten definieren en daar beginnen de meningsverschillen al. Denominaties afschaffen is onmogelijk en in zekere zin ben ik daar ook wel blij mee, daarmee bedoel ik dat je gerust trots mag zijn op je overtuigingen. Moeten baptist en refo dan maar naast elkaar gaan zitten onder de noemer "gewoon christen" terwijl ze toch werkelijk een aantal stevige onenigheden hebben? Nee, wees dan maar gewoon eerlijk naar jezelf en de ander. Uiteindelijk is er mijns inziens maar één non denominatie en dat is waar alle andere zich vanaf hebben gescheiden.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op maandag 09 juli 2007 13:09:50 schreef Jeroen83 het volgende: Er zijn al christenen die niet samenkomen in denominaties.

Ikke, onder andere.

[Levi 145]

Quote:

Op maandag 09 juli 2007 14:28:44 schreef KennethB het volgende: [...] Nee, er bestaat namelijk niet zoiets als "gewoon christen". Wat is een christen? Dat zal je moeten definieren en daar beginnen de meningsverschillen al. Denominaties afschaffen is onmogelijk en in zekere zin ben ik daar ook wel blij mee, daarmee bedoel ik dat je gerust trots mag zijn op je overtuigingen. Moeten baptist en refo dan maar naast elkaar gaan zitten onder de noemer "gewoon christen" terwijl ze toch werkelijk een aantal stevige onenigheden hebben? Nee, wees dan maar gewoon eerlijk naar jezelf en de ander. Uiteindelijk is er mijns inziens maar één non denominatie en dat is waar alle andere zich vanaf hebben gescheiden.

Precies, en daarom moeten we allemaal weer terug naar de Oosters Orthodoxe Kerk.