Jalikaatje

Wat Étoile zegt: de manier waaróp God tot mij spreekt maakt toch vrij weinig uit? Het gaat erom dat Hij tot je spreekt en je Hem leert verstaan. Of het nu direct of indirect via je gedachten is maakt niets uit. Hij deed het zelfs via een braamstruik... Hij heeft Zijn eigen manier om tot ieder mens te spreken lijkt mij.

Misschien lees ik weer verkeerd ofzo, maar ook hier zie ik geen antwoord op de vraag... Ik snap je wel, je hebt zeker een punt. Maar nog steeds staat de vraag 'hoe merk je dat God door je geest spreekt?' Wat daar voor nodig is en wat je wel/niet tegen kan houden is wel relevant, maar daarmee is de vraag toch nog niet beantwoord?

Dat is fijn, maar nu heb je nog geen antwoord op de vraag gegeven... Om Joost even te herhalen: hoe belangrijk is het dan of God tot je gedachten spreekt, of dat je gedachten vertalen wat God tot je geest zegt? Komt dit niet op hetzelfde neer?

Ehm, dat lijkt me logisch. Iemand die geen moderator is kan geen users bannen (flauw he)

Ach, eigenlijk kan het me geen worst wezen wat nou een complot is en wat waarheid. Zodra het blijkt dat er echt geluidchips zitten in elke pinpas en televisie en dat de overheid je als Big Brother in de gaten houdt, dan ga ik me misschien druk maken. Het feit wie er achter welke gebeurtenis zat is wellicht leuke gespreksstof voor een week, hoogstens een maand, maar zodra het te saai wordt verzint met iets nieuws. Terwijl het aan de gebeurtenis an sich vrij weinig verandert.

Quote: Op dinsdag 08 december 2009 09:31:46 schreef Mr. Emilio het volgende: Maar de Mythbusters zijn natuurlijk gewoon CIA-agenten... He shit, ik trap ook overal in

Haha, ik heb laatst in Mythbusters gezien dat de maanlanding wel echt was En ik vind mythbusters geloofwaardiger dan complottheoriën (Op de rest reageer ik later wel, ik moet ongeveer nu naar de bus rennen...)

Quote: Op maandag 07 december 2009 21:53:01 schreef Raido het volgende: Een chip in je voorhoofd is de meest onlogische, onhandige plaats om zo'n ding ooit te hebben. Het scant vast heel moeilijk, telkens je hoofd stoten...

Hm, misschien zou je eerst kunnen proberen je idee meer te omlijnen. Wat wil je nu precies gaan doen? Ben je op zoek naar kerken waar je iets wil vertellen of zelfs een hele dienst wil organiseren? Ben je op zoek naar mensen die hetzelfde ervaren als jij en met je mee willen reizen? Ben je op zoek naar mensen die je willen helpen met dingen organiseren/opzetten. In other words: wat wil je nu eigenlijk?

Wauw, prachtig dat God nog steeds geneest En dat hij haar kracht gaf om door de ziekte en dood heen toch als een lichtend licht te zijn!

Daar heb ik een mimestuk mee gedaan, op dat nummer van Barlow Girl. Mooi nummer

Vroeger heb ik de grote fout gemaakt vanuit emotie dingen op internet te zetten, die niet 'oké' waren. Ik reageerde me af vanuit mijn bekrompen perspectief en schuwde niet om namen te noemen. Daar heb ik mijn lesje wel uit geleerd. Nu, enkele jaren later, ben ik veel voorzichtiger. Ik sta achter wat ik schrijf, anders zou ik het natuurlijk niet posten. Soms denk ik wel: hm, misschien had ik dat anders moeten verwoorden. Maar ik ben nog geen posts tegen gekomen waarvan ik dacht: blegh, die haal ik weg!

Ik blijf de 31e het liefste de hele dag binnen... Dat je vast met vuurwerk wil spelen is mij een zorg, maar als je al die knallen mijn richting op gooit... *rilt* Dat vind ik ronduit afgrijselijk.

Ben benieuwd, want tot nu toe vind ik je standpunt niet goed onderbouwd. Waarin zijn onze gedachten anders dan onze geest? Misschien staat er nergens letterlijk in de Bijbel dat God tot onze gedachten spreekt (durf het niet te hard te beweren, ben geen gigantisch Bijbelkenner) Maar is het dan meteen zo dat als iets er niet staat, het niet zo is? Als het nergens letterlijk staat 'God kan ook tot ccaministries spreken' (en dat staat nergens, dat weet ik wel erg zeker) is het dan meteen onmogelijk? En wat is er eigenlijk 'verkeerd' aan als God tot je gedachten spreekt, en niet tot je geest?

Done, hoewel mijn antwoorden vast anders zijn van iemand die al jaren lid is. Maar ben positief

Quote: Op woensdag 02 december 2009 13:57:30 schreef mackie het volgende: Duidelijk het antwoord van een iemand die geen fan van vuurwerk is. Begrijp me niet verkeerd, op zich heb ik niets tegen vuurwerk, maar wel tegen de manier waarop men er soms mee omgaat. Nutteloze knallen, daar ben ik op tegen. Maar mooie kleuren in de lucht vind ik prachig. Ik wil ze zelfs wel aansteken als niemand durft. Maar ja, het blijft een luxe. En wat we hebben is best mooi, ik kan er tevreden mee zijn.

Hm, ik ben ook niet zo'n vuurwerk fan. Wacht, misschien moet ik het iets verduidelijken: ik ben geen fan van onnodige knallen. Alle 10/100/1000/10.000/100.000/1.000.000 klappers mogen van mij verbannen worden. Wel hou ik ervan om omhoog te kijken en 'ooooooooooh' te roepen als er een mooie kleurenexplosie te zien is. Maar om half 1 vind ik het wel genoeg geweest Illegaal vuurwerk hoeft niet van mij, er is vuurwerk in Nederland. Tja, sommige mensen hebben mooiere en betere dingen en het gras zal altijd groener zijn aan de overkant. Maar dit is een luxe-probleem, dus hou het lekker bij wat

Hahahaha, ik heb daar geen kaas van gegeten. Gaat het bij vrouwen om de grootte van de hoed?

Hm, bij ons ook wel. Iedereen heeft altijd een air van 'mwoa, heb gewoon wat uit de kast getrokken vanochtend' maar toch is er wel enige observatie en concurrentie te zien. Alleen omdat niemand het hardop zegt 'bestaat het niet'

Inderdaad, WS heeft ook een punt: na 6 jaar heeft ze toch zelf een keuze kunnen maken. Zij kent hem inmiddels toch redelijk goed en ze besloot met hem te trouwen, ook al was ie misschien niet volmaakt. En huwelijken kennen pieken en dalen, dat klopt. Als je zegt 'in goede en slechte tijden' betekent dit wel dat je dat ook waar moet maken. Nu ken ik de precieze situatie niet, maar hebben ze er samen wel eens over gepraat? Of over gedacht ergens hulp bij een derde te zoeken, gezien ze zelf wellicht op een dood punten zitten.

Tja, maar jij kunt haar ook niet bekeren, dat is iets waar ze zelf voor zal moeten kiezen. En misschien is het wel moeilijk om haar raad te geven, het is niet een situatie waarvan je kunt zeggen 'toen mij dat overkwam, heb ik...' Je moet iig niet proberen om je geloof buiten je raad te houden, jouw geloof is wie je bent. Heb je al eens iets gevraagd als 'hoe zou je het vinden om eens mee te gaan naar mijn kerk/gemeente'? Wat gelooft je vriendin wel/niet. Is het zo dat ze wel in God gelooft maar er niets mee doet, of wil ze er echt niets van weten?

Quote: Op donderdag 19 november 2009 21:31:47 schreef Étoile het volgende: Ja, waarom niet? Bijvoorbeeld : je kan God de Vader danken voor zijn zorgzaamheid, Jezus danken voor het werk voor ons gedaan en de Heilige Geest vragen om te inspireren. Persoonlijk geloof ik dat het niet bijzonder veel uit maakt of je nou naar Jezus bid, de Vader bid of de Heilige Geest. Ik richt mij meestal ook op God de Vader of noem gewoon 'God'. Hoe het ook zij, in al deze gevallen richt je je tot de éne God, dus fout kun je het niet doen volgens mij Helemaal mee eens! Precies hoe ik het wilde

Ik schrijf ook, allemaal losse dingetjes. Heb een reeks onafgemaakte romans in mn pc, een dichtbundeltje en wat lyrics waarvan slechts de helft ook daadwerkelijk op muziek staat. En schreef vroeger op fanfiction(in het engels dus, korte verhalen), maar dat durf ik niet meer terug te lezen...

Ik vind dat ik mijn muffin best creatief versierd heb

Oef, ik heb altijd wel respect voor vrouwen die áltijd rokken kunnen dragen... Ik woon in mijn broeken en meestal zit ik op zo'n kunstzinnige manier dat een rok niet eens mogelijk zou zijn Maar met vieringen (kerst, pasen, sommige verjaardagen, etc) doe ik vaak een rok of een jurkje aan (met legging) omdat het wel heel vrouwelijk en netjes is. En als ik toevallig met iemand naar de kerk ga waar rokken verplicht zijn. Ik ben een beetje alergisch voor je moet rokken dragen, maar uit respect voor die mensen wil ik het best doen. Niet omdat ik achter het idee sta dat rokken verplicht zijn.