Ds Dre

Laat ik je aanraden dit vooral niet te doen. Je relatie hangt werkelijk niet af of hoe je over dit soort theoretische, theologische kwesties denkt. Hou het vooral praktisch.

Is er een kerk waar jullie samen naar toe kunnen gaan en zo niet is dat een bezwaar. Als je kinderen wilt wil je die dan als kind laten dopen of niet. Dat soort praktische zaken dus. Laat de discussie over hoeveel engelen op een naald kunnen staan aan theologen zoals ik.

Dit zie ik meer als voorkomen van schadeclaims.

In de gereformeerde stukken staat daar niks specifieks over. In de gereformeerd vrijgemaakte kerk wordt er wel per kerk/gemeente verschillend over gedacht. Sommigen zijn er fel op tegen, anderen soms wel soms niet en anderen vinden het prima. Het is dus afhankelijk in welke plaats je zit. Ik zie niet waar jij wilt trouwen dus kan ik het niet weten.

Een profetie is altijd waar.

Of het voorspelde gebeurd, dus de voorspeller heeft gelijk.

Of het voorspelde gebeurde niet, de oproep heeft geleid tot bekering en gebed zodoende hoeft de ramp niet plaats te vinden.

Ergens onderweg is de beweging van Jezus Christus veranderd in een ‘beschaafd’, risicoloos christendom, schrijft Erwin McManus in zijn prikkelende boek The Barbarian way (Roekeloze gehoorzaamheid). Maar zo is het nooit bedoeld.

Wat is het goede nieuws van het Evangelie? De verfijnde en beschaafde versie klinkt ongeveer zo: ‘Jezus is gestorven en uit de dood opgestaan opdat wij een leven zouden leiden van grenzeloos comfort, zekerheid en luxe’. Dit klinkt natuurlijk wel erg extreem. Deze versie leiden tot een tam soort geloof. Er wordt met de eeuwigheid nauwelijks rekening gehouden.

De oproep van Jezus is veel barbaarser dan deze versie. Het is een oproep om in deze wereld te leven als burgers van een totaal ander koninkrijk. In zijn oorspronkelijke vorm kan het goede nieuws nooit worden gescheiden van de uitnodiging van Jezus: ,,Kom, volg Mij’’. Hij heeft nooit gelogen over de gevaren en de kosten die daaraan zijn verbonden. Hij vertelde hun van tevoren: ,,Ik zend jullie als schapen onder de wolven. Wees dus scherpzinnig als een slang, maar behoud de onschuld van een duif’’ (Matteüs 10:16).

Tegen allen zei hij: ,,Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest of schade toebrengt?’’ (Lucas 9:20-25).

Waar slechts weinigen gaan

De oorspronkelijke oproep was geen oproep tot een brave godsdienst. Het was een barbaarse oproep tot een barbaarse levensstijl. Petrus begreep dat, en het kostte hem moeite daaraan te voldoen. De woorden van Jezus over de liefde staken het oervuur van Petrus’ geloof aan, en in zijn verlangen om Jezus zelfs tot in zijn dood te volgen, verklaarde hij tegenover Hem: ,,Misschien zal iedereen u afvallen, ik nooit!’’

Jezus’ eenvoudige reactie was: ,,Ik verzeker je: deze nacht zul je, nog voor de haan gekraaid heeft, mij driemaal verloochenen’’ (Matteüs 26:31-35).

Inderdaad, Petrus’ poging faalde, maar hij begreep waar Jezus om vroeg. Liefde en offers gaan hand in hand. De barbaarse levensstijl draait niet om geweld, aangedreven door wraak en haat. De barbaarse levensstijl draait om liefde, zichtbaar gemaakt in opoffering en dienstbaarheid.

(…)

Het is een riskante zaak

De beschaafde variant van het christendom beweert dat we met God een groepsreis hebben afgesproken. Iedereen krijgt dezelfde behandeling: een VIP-behandeling. Je krijgt rijkdom, comfort, zekerheid en veiligheid. Het zal goed met je gaan als je God ontvangt. Iedereen krijgt de Johannes-behandeling. Een Petrus-behandeling is er niet bij. Het resultaat en bewijs van je geloof is een leven zonder risico’s. Ironisch genoeg was het geloof voor de vroege kerk juist een gevaarlijke zaak.

Hebreeën 11 is bekend geworden als het hoofdstuk over de ‘geloofsgetuigen’. Het begint met de verklaring: ‘Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien. Om hun geloof werden de mensen uit vroeger tijden geprezen’ (vs. 1-2).

In het hoofdstuk daagt de schrijver ons uit, door ons te wijzen op de kracht en vitaliteit van het oude geloof. Hij wijst op individuen als Abel, Henoch, Noach, Abraham, Jozef en Mozes. Hij verwijst zelfs naar een aantal verrassende geloofshelden zoals Rachab en Simson. In zijn samenvatting van de heldendaden legt de schrijver hun verdiensten uit. Hij vertelt ons: ‘…die door hun geloof koninkrijken overwonnen, gerechtigheid lieten gelden, en kregen wat hun beloofd was; die leeuwen de muil toeklemden, aan vuur de laaiende kracht ontnamen en ontkwamen aan de houw van het zwaard; die hun zwakheid krachtig overwonnen, in de oorlog machtige helden werden en vijandelijke legers op de vlucht joegen. Vrouwen kregen hun doden terug doordat die uit de dood opstonden’ (Hebreeën 11:33-35).

Dit zijn de dingen waar we allemaal aan denken wanneer we ons gelovige vrouwen en mannen voorstellen. Wanneer we uit geloof leven, sterven we niet door het zwaard. Wanneer we uit geloof leven, winnen we ieder gevecht en overwinnen we elke vijand. Wanneer we uit geloof leven, blijven leeuwenmuilen gesloten, verliezen beulen hun baan en ziet het er niet best uit voor magere hein.

Maar daar houdt het geloof niet op. Was dat maar waar! Het leven zou veel eenvoudiger zijn. Maar in werkelijkheid begint het hier pas. Deze korte lijst van gelovigen (met de nadruk op korte) wijst ons niet op de regel, maar op de uitzondering op de regel. Deze mannen en vrouwen worden juist genoemd, omdat hun leven zo buitengewoon was en de afloop zo ongebruikelijk. Natuurlijk kan God nog steeds zo werken. Waar het om gaat, is dat Hij nog maar net is begonnen. Hij wil een veel dieper en grondiger werk in ons en door ons heen doen.

Als ons geloof is geworteld in de Schrift, moeten we ook oog hebben voor de ‘anderen’ uit dit hoofdstuk. Wie zijn die ‘anderen’? Dat weten we niet precies. We weten alleen hoe het geloof zijn uitwerking had in hun leven. Wilde Jezus ons dáár niet op voorbereiden? Tegen zijn discipelen zei Jezus: ,,Wanneer de wereld je haat, bedenk dan dat ze mij eerder haatte dan jullie… Een slaaf is niet meer dan zijn meester’’ (Johannes 15:18-20). Petrus ging verder op dit thema in toen hij ons waarschuwde: ,,Wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks. Hoe meer u deel hebt aan Christus’ lijden, des te meer moet u zich verheugen’’ (1 Petrus 4:12-13).

Hebreeën gaat in vers 35 verder met het beschrijven van de geloofshelden. Nadat hij ons heeft verteld dat vrouwen hun doden terugkregen, opgestaan uit de dood, verklaart de schrijver: ‘Anderen werden gemarteld tot de dood erop volgde en wilden van geen vrijlating weten, omdat ze uitzagen naar een betere opstanding. Weer anderen kregen te maken met bespotting en geseling, zelfs met arrestatie en gevangenschap. Ze werden gestenigd of doormidden gezaagd, of stierven door een moordend zwaard. Ze zwierven rond in schapenvachten of geitenvellen, berooid, vernederd en mishandeld. Ze doolden door verlaten oorden en berggebieden en verscholen zich in grotten en holen onder de grond. Ze waren voor de wereld te goed. Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben de belofte niet in vervulling zien gaan omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken’ (Hebreeën 11:35-40).

De anderen kregen te maken met een heel ander gevolg van het geloof. Hun leven was op zijn zachtst gezegd veel minder begerenswaardig dan het leven van degenen die we kennen als de Bijbelse beroemdheden. Zij gaven evenzeer blijk van een welbesteed leven, in de kracht en aanwezigheid van God. Ze werden allemaal geprezen om hun geloof. Hoewel de namen van de eerste groep gelovigen door de geschiedenis heen bekend zullen blijven, blijven de anderen naamloos. Niet omdat ze minder gelovig waren, maar omdat het er zoveel meer waren.

Allemaal kozen ze en gingen ze de barbaarse weg, en allemaal werden ze gelukkig genoemd, omdat ze geen aanstoot namen aan Jezus. Ze vertrouwden hun leven aan Jezus toe, en verloren onderweg hun leven. Maar als je hen zou kunnen ondervragen, zouden ze stuk voor stuk volhouden dat ze, zelfs in hun lijden en moeilijkheden, ten volle leefden. Ze waren niet teleurgesteld in God, omdat ze begrepen wie Hij was. Ze begrepen zijn oproep en kozen er vrijwillig voor. Johannes de Doper zou zich bij hun groep aansluiten. Sommige barbaren overleven de nacht in de leeuwenkuil, anderen sterven tijdens hun donkerste nacht en worden wakker in de eeuwigheid.

Zeer riskante ondernemingen

Denk jij dat Johannes de Doper zich veilig voelde in het centrum van Gods wil, terwijl Jezus druk bezig was met het verkondigen van het Goede Nieuws aan anderen en hem in de gevangenis liet zitten? En denk je dat Johannes, toen hij op het punt stond zijn hoofd te verliezen vanwege zijn trouw aan de Zoon van God, zich overweldigd voelde door de beschermende hand van God?

Als je het veiligst bent in het centrum van Gods wil, hoe leg je dan het leven en de bediening van Stefanus uit? Eén preek, en daarna gestenigd. Was hij echt zo slecht? Als je het veiligst bent in het centrum van de wil van God, waarom is het bijbelse woord voor getuige dan eigenlijk het woord voor martelaar?

Als je het veiligst bent in het centrum van Gods wil, hoe leg je dan de ervaringen van Paulus uit? Paulus wandelde met God en, waar het centrum van de wil van God ook mag zijn, Paulus moet er minstens een paar keer in zijn leven zijn geweest. Toch vertellen zijn dagboeken niet over een leven van veiligheid en zekerheid, maar over een leven vol avontuur en gevaar. Paulus zei over één van zijn reizen: ,,Ik heb vaker gevangen gezeten, heb veel meer lijfstraffen ondergaan, ben vaker in doodsgevaar geweest. Door de Joden ben ik vijfmaal met veertig min één zweepslagen gestraft, ik ben driemaal met stokslagen gestraft, ik ben eenmaal met stenen bekogeld en heb driemaal schipbreuk geleden. Eén keer heb ik een heel etmaal op zee rondgedreven. Voortdurend was ik onderweg, bedreigd door rivieren, rovers, volksgenoten en vreemdelingen, in gevaar in de stad, in de woestijn, op zee en te midden van schijngelovigen. Ik heb gezwoegd en geploeterd, vaak zonder te slapen, hongerig en dorstig, vaak zonder te eten, verkleumd en zonder kleren’’ (2 Korintiërs 11:23-27).

Had iemand soms vergeten Paulus te vertellen hoe veilig het was in het centrum van Gods wil? Want als hij dat wel had geweten, zou hij zijn leven hebben bijgestuurd. Gevaar zou de eerste aanwijzing zijn geweest dat hij zich buiten het centrum van Gods wil bevond… Tenzij hij een barbaar was, natuurlijk. Paulus had de barbaarse oproep gehoord. Hij wist precies wie Jezus was en wat het leven inhield waartoe hij werd geroepen.

(…)

Ook wij moeten de barbaarse weg uit de beschaving zien te vinden. Hoe komt het dat we zo’n waanbeeld hebben van het geloof waartoe Jezus ons oproept? Ergens onderweg is de beweging van Jezus Christus veranderd in beschaafd christendom. We hebben een godsdienst ontwikkeld waarin we de naam van Jezus Christus gebruiken, en onszelf ervan overtuigen dat het Gods grootste verlangen is ons te laten leven in een geestelijk bubbelbad. Zonder risico’s, zonder opoffering, zonder iets te verliezen of iets om ons zorgen over te maken. Jezus is niet gestorven om ons te verlossen van de dood, maar om ons te bevrijden van de angst voor de dood. Jezus is gekomen om ons te bevrijden, zodat we eerst kunnen sterven om daarna te kunnen leven. Jezus Christus wil ons op plaatsen brengen waar alleen gestorven mannen en vrouwen kunnen komen.

Ik vraag me af hoevelen van ons de barbaarse weg zijn kwijtgeraakt en verbitterd zijn tegenover God, verward in hun geloof omdat God hen niet helpt op de manier waarop wij vinden dat Hij dat zou moeten doen. Is het mogelijk dat de kerk haar allesveranderende kracht heeft verloren, omdat we mensen uitnodigen tot comfort, veiligheid en zekerheid in plaats van tot Jezus Christus? We hebben een godsdienstige cultuur gecreëerd waarin de meest verkochte geestelijke literatuur zich erop richt hoe we nog meer kunnen worden gezegend. We zijn al de meest gezegende samenleving in de geschiedenis van deze planeet. Misschien moeten we een heel grote stap terug doen, terug naar het moment waarop de beweging van Jezus Christus begon.

De oorspronkelijke oproep van Jezus was zo eenvoudig, zo helder, zo duidelijk: ,,Volg Mij.’’ Hij wil dat we ons leven overgeven aan Hem en Hem volgen naar het onbekende. En als dat een leven vol lijden, moeilijkheden en teleurstellingen betekent, is het dat waard, omdat het navolgen van Jezus Christus beter is en meer voldoening geeft dan een leven met alles wat de wereld biedt, maar zonder Hem. Zijn we dat vergeten? Zijn we zo beschaafd en bezadigd geworden dat de voordelen van ons geloof belangrijker voor ons zijn dan de Weldoener van ons geloof?

Hoevelen van ons bevinden zich in dezelfde situatie als Johannes de Doper, in de vuurproef waarin God vraagt: ,,Ben je bereid alles te verliezen ten behoeve van Mij, zodat je alles kunt krijgen dat ik jou verlang te geven? Ben jij bereid om, in plaats van een lang leven te hebben, een leven te leiden dat het waard is om te worden geleefd?’’

Het bovenstaande fragment is een verkorte bewerking van het tweede hoofdstuk van ‘Roekeloze gehoorzaamheid’ (oorspronkelijke titel: The Barbarian Way) van Erwin McManus, Uitgeverij Gideon, Hoornaar 2008.

Bron: CV•Koers

The Nativity Story. Als 1 van de weinige gezien in de bioscoop. Wordt nu door mijn evangelische vrienden dood gegooid met de DVD.

Maar juist dat extrapoleren klopt niet.

Volkomen mee eens. Als iemand zegt dat God hem/haar gezegend heeft met rijkdom en die rijkdom leidt tot mens en/of milieuvernietiging dan is dat dus geen rijkdom van God.

Dat hoop ik ook. Wat is dus wil zeggen is dat "onze rijkdom" pure diefstal is van andere mensen en het millieu. Dat aspect mis ik binnen de "welvaarts"theologie.

Terug naar de openingspost.

In de wetenschap noemt Popper dit geïmmuniseerd falsifiseerbaar. Ofwel de theorie is zo opgesteld dat die niet meer verworpen kan worden. De bekende voorbeelden zijn de komplottheorieën. Degene die het komplot hebben uitgevoerd zijn zo sluw dat het niet te bewijzen valt dat ze dit gedaan hebben, wat weer een bewijs is dat ze zo sluw zijn.

Bekend voorbeeld in de islamitische wereld is de Mosad. Alle slechts wat de islamitische wereld overkomt komt door hen. De tsunami was een mislukte kernproef in de Indische Oceaan door de Mosad en de indische geheime dienst.

Ook in de economie zijn er theoriën opgesteld die onbewijsbaar zijn en blijven. De klasieken zijn bekend om hun geloof dat de overheid niet moet ingrijpen omdat dat de balans alleen maar meer verstoort. We zijn geen evenwicht omdat dit pas zonder ingrijpen op lange termijn bereikt zal worden. Gelukkig was er een andere econoom Keynes die hierin niet meeging. Bekend is zijn uitspraak "op de lange termijn zijn we allemaal dood".

De stelling als we met zijn alle ..... zijn zal de wereld er stukken beter uitzien is onbewijsbaar, want we zijn het niet en derhalve irrelevant.

Nee, maar ik begin er niet aan.

Dat eerste kan ik me goed voorstellen, maar inderdaad ik als pacifist niets van het laatste. De bereidheid om anders mans leven te nemen, daarvoor zie ik geen enkele rechtvaardiging.

Milieuvriendelijke auto's is een mooi woord voor minder maar nog altijd milieuverpestend. Naast kwalitatief beter voedsel zou het ook beter zijn geproduceerd onder mens en milieuvriendelijke omstanigheden.

Ik denk dat (bijna) iedereen in het westen zijn geld beter kan besteden.

Christenen in het westen bulken van het geld. Alleen geven ze het aan onwenselijke zaken uit zoals auto's en vliegreizen die het milieu vervuilen, te veel eten waardoor ze overgewicht hebben, etc, etc.

De enige reden waarom de New Yorkse agent in Los Angeles zit, is dat hij de kerst bij zijn kinderen wil zijn. Hij bevindt zich op een feestje van het werk van zijn ex-vrouw als een stel Duitse terroristen controle over de wolkenkrabber neemt om een kluis met zeven sloten te openen. Door zijn verdekte positie weet hij de groep gijzelaars te ontlopen om zo de terroristen uit te schakelen en hun plan te saboteren.

Als de agent John McClane weer eens voor kerst in Washington is, ziet hij iets vreemds op de luchthaven. Hij grijpt in en ontdekt dat het om zeer zware jongens gaat, al weet hij niet wat ze van plan zijn. Als de politie eenmaal doorheeft dat hij gelijk heeft is het al te laat. Terroristen hebben de luchthaven en de toestellen in de lucht in hun macht en in één van die toestellen zit John's vrouw. Hij tracht verborgen te blijven, de terroristen uit te schakelen en zeker niet makkelijk dood te gaan, net als vorig jaar.

Die met Patrick Stewart als Scrooge.

link

Houdt dat in dat de rest maar moet zwijgen als de kracht van God in iemands leven niet werkt? Wat houdt die werken volgens jouw precies in?

Enig idee hoe het kwam dat de mensheid in geestelijke zwakheid afdaalde? Behoor jij tot degene waarbij de kracht weer sterk aan het toenemen is?

Liederen met Onze Vader; Ave Maria; Stil maar wacht maar goed of fout?

Taizé in Brussel

Jongeren kunnen naar Brussel, voor de jaarlijkse Europese jongerenontmoeting van de oecumenische broederschap van Taizé. Tienduizenden jongeren uit heel Europa en verder komen vijf dagen lang bij elkaar om te vieren, zingen, bidden, praten en het nieuwe jaar op een bijzondere manier in te luiden. De jongeren verblijven in gastgezinnen en nemen deel aan workshops, vieringen à la Taizé, wandelingen door de stad en ontmoetingen met de lokale kerkgemeenschappen.

Brussel, van 29 december 2008 tot en met 2 januari 2009.

Nee. Ze erkennen wel dat er daarna heiligen zijn geweest en er nog zijn.

Op vrijdag 12 december 2008 16:46:07 schreef de vegaloog het volgende: [...] Welnee joh; wíj hebben de opvolger van Petrus!

En dus? Die werd pas onfeilbaar na 1066.

Ho ho, de RKK heeft zich afgesplitst van de Orthodoxen.

Een fatsoenlijke opleiding is geen garantie voor helder denken als je afscheid neemt van een geloof waarvan je dacht dat het volmaakt was. Hegger is hier een prima voorbeeld van. In het begin helemaal losgeslagen en na verloop van tijd heel wat helderder.