LynMari

Wat lief en mooi. Een romanticus (jawel..ze zijn er nog) 😄🌹Maar ik leef met je mee en ik hoop dat je jezelf (je eigenwaarde) weer terugvindt. Dat het leven letterlijk weer wat rooskleuriger voor je mag gaan worden. 

Ze was daar wel eerlijk in hoor, we communiceerde "fantasieën" en ze kreeg groen licht onder voorwaarden. Maar eens ze de brug over ging was het moeilijk afspraken na te komen en werd het steeds complexer.
Ik zie haar zielsgraag en vind haar bloedmooi. Als ik haar zie, zie ik de vrouw van mijn leven. De enige waarmee ik oud wil worden. Mijn liefde voor haar groeit nog met de dag. Maar het doet tegelijk zoveel pijn dat ze steeds meer vrijheid neemt en mij wat aan het lijntje houdt om verder een band met haar minnaar te smeden. En dan zijn er nog redelijk wat andere online contacten waar ze pikant mee om gaat.
Ik had haar ten huwelijk gevraagd en we zijn nooit tot een echte planning daarvan gekomen. Nochtans zat ik er wel achter maar push dat niet zo graag. Het is echt de moeilijkste tijd van mijn leven. Maar ik heb wel veel gevoelens leren plaatsen. Alleen moet ik haar leren zien voor wie ze is en niet voor wie ik wil dat ze is. Mijn zelfwaarde staat op 0.
Ik had ze een ster online gekocht en ben dat in een planetarium met haar gaan bezichtigen waar ik op de knieën ging. Ze zei ja. Maar het is er helaas niet van gekomen.

Ik vind het erg knap dat je er nog zo in staat. Ik ben niet zo vergevingsgezind, heb ik gemerkt. Na 1 keer, was het vertrouwen echt helemaal weg en de relatie, wat mij betreft, finis. Maar ik was toen ook nog erg jong, wij waren ook niet getrouwd en hadden geen kinderen. Ik denk dat je er dan misschien makkelijker een punt achter zet.
Hopper, even los van waar TS het hier over heeft, van eerlijkheid valt toch ook nog wat te zeggen? Misschien is het niet eens het vreemdgaan an sich, maar het bedrog en het gekonkel achter je rug om (terwijl je dacht dat je elkaar alles kon vertellen) wat een mens kwetst. Ik kan alleen spreken voor mezelf en zeggen dat mij dat het meeste verdriet deed.

Join the club.
Je weet dat je beter uit elkaar gaat, maar die stap is immens. Wanneer de liefde groot is en er is een band gesmeed, komt zulk overspel als een mokerslag in je gezicht.
Als je haar vergeeft en hij is out of the picture, zou ik niet opgeven. Maar een ander in het spel die aanwezig bljjft maakt het gewoon ontzettend moeilijk verder te gaan.
Hier begon ze zich ineens meer en langer op te maken, begon aan anti conceptie, deed drugs met hem en kwam altijd huilend in mijn armen terug. Praatte constant over hem en er was geen enkele tijd meer voor de relatie. Ook ik ben verscheurd tussen verder gaan of kappen. Ze is mooi, geniet van aandacht en gaat gewoon vreemd. Ik doe het dus met al die mannen als ik het met haar doe. Het is ondraaglijk vaak en het is een zware strijd.
Hou het wat bij elkaar en als je tot vergeving bent gekomen, hou dat vast.
Bezit of niet, als je een partnerschap aangaat dien je eerlijk te zijn of het vertrouwen gaat kapot. Niet iedereen krijgt wat hen toekomt, het leven zit niet zo eerlijk in elkaar.
Vrouwen gaan meestal vreemd tussen 7j en 10j relatie. En wij mannen keren bij vreemdgaan vaker terug naar onze vrouw terwijl vrouwen vaker een emotionele band opbouwen en de zaak overcompliceren.

hahaha Ik las het eerst niet goed, ik dacht: wat staat er nou joh.. 'the 7 year bitch'? (ben mijn leesbril al de hele avond kwijt).

Maar ik begrijp wat je bedoelt en ik volgens mij heb ik er ook wel eens over gehoord maar ik wist niet dat die jeuk 😁 alleen bij vrouwen voorkwam. 
Ook jij heel veel sterkte gewenst natuurlijk, ik weet helaas uit eigen ervaring (lang geleden) maar al te goed wat lvd met je doet. De moedeloosheid, machteloosheid, frustratie, verdriet, om gek van te worden.

Dat fenomeen heet "the 7 year itch."
Ik heb afgelopen maanden zoveel gelezen dat ik niet meer weet waar. Maar ik ben er alleszins slachtoffer van geworden.
Ik doe alsnog alles de relatie een kans te geven, maar ik vrees dat een einde onvermijdelijk is.

Kippenvel!
 

Mooi die hoge noot!
 

Niet zozeer de lgbq mensen. De elite is opnieuw met eugenetica bezig en tasten opnieuw in de genenpoel om kinderen naar hun voorkeuren te baren. Dan heb je nog neuralink enzovoort.
Er is een toekomstbeeld. Maar de mens kiest haar lot in eigen handen te nemen en vertrouwt daarin op andere mensen. De belofte is dat we opnieuw een creatie zonder zonde krijgen. Dat was de oorspronkelijke bedoeling, dat de mens ongehoorzaam kon zijn laat zien hoe groot God is en hoe groots zijn plannen zijn.

Het is van alle tijden. Bedenk de nazi met hun Arische ras, vandaag is dat de transhuman. Allemaal afkomstig van dezelfde geest, die van de antichrist.
De zeven dagen creatie is een archetype om de tijd en chronologie van deze creatie weer te geven. Ik neem die persoonlijk vrij letterlijk. God sprak en Zijn Woorden houden stand. Wanneer wij spreken zijn onze woorden meteen vervlogen. Ieder organisme vibreert op de frequentie van Zijn uitgesproken Woord. Ieder organisme in diens eigen aard geschapen. Maar sedert de zondeval degenereert alles en is het meeste al uitgestorven.
Denk je dat een autist na een wedergeboorte plots geen autist meer is? De genetische defecten worden ook fysiek hersteld na de tweede komst. Het beeld van God was enkel intact in Christus, ieder ander mens is gewoon een zondaar.

Dat er iets gaande is in deze tijd Fundamenteel, da's wel duidelijk. En dat er meer tussen hemel en aarde is, heb ik zelf vaak genoeg ervaren. Of wat er in de Bijbel staat over het ontstaan van de schepping en de eindtijd, echt zo letterlijk opgevat zou moeten worden, daar ben ik nog steeds niet over uit. Jezus zelf, sprak ook in parabels/metaforen. Zal dat niet ook met de tijdsgeest van toen te maken hebben gehad? Het enige dat ik wel zeker weet is dat Hij de Sleutel is. 

Ik wijs homo's sowieso niet af. En mits het een ander niet schaadt: wat een ieder in zijn slaapkamer (badkamer, schuur, wathever..) doet, moet hij zelf weten. 
Ben ik helemaal met je eens. Net zoals het je geen goed christen maakt wanneer je de Bijbel van binnen en buiten kent maar je wel afkeert van mensen die anders in het leven staan, dan jij. 'Heb u naaste lief als uzelf.' 

Ik wijs homo's sowieso niet af. En mits het een ander niet schaadt: wat een ieder in zijn slaapkamer (badkamer, schuur, wathever..) doet, moet hij zelf weten. 
Ben ik helemaal met je eens. Net zoals het je geen goed christen maakt wanneer je de Bijbel van binnen en buiten kent maar je wel afkeert van mensen die anders in het leven staan, dan jij. 'Heb u naaste lief als uzelf.' 

Hoi @LynMari. Van harte welkom op dit forum. Ik hoop dat het je helpt te vinden waar je naar zoek bent. Ben erg benieuwd naar wat je hebt meegemaakt. Je hebt een stap naar God gezet en Hij gaat je zeker weten verder helpen.

Hi, LynMari hier.

Ik ben 45 jaartjes jong, gehuwd maar geen kinderen.

Beetje background info: van huis uit nooit gelovig opgevoed, hoewel de rest van mijn familie van moeders kant (moeder was alleenstaand) katholiek was/is. Wel op een katholieke basisschool gezeten, dat dan weer wel. Dus heb ik toch een, soort van, minimale christelijke basis, hoewel ik het als jonkie allemaal wel moeilijk vond te bevatten omdat er thuis niets mee gedaan werd. Ik ben ook niet gedoopt of verbonden aan een kerk. Toch heb ik altijd een hang (alsof er aan me getrokken werd) naar Jezus/God blijven houden en zo vanaf mijn 25e (toen was al het 'wilde' er wel vanaf😉) ben ik me telkens meer gaan verdiepen in het christelijke geloof. De laatste jaren heeft dat een meer serieuze vorm aangenomen, o.a. door een aantal voorvallen in mijn leven die zo overduidelijk geen toeval waren, ik kon er gewoon niet meer omheen (ik schrijf dit nu met een brede grijns op mijn gezicht).

Momenteel probeer ik mezelf te onderrichten door de Bijbel te lezen/bestuderen, bijvoorbeeld volgens de lectio divina methode. Ik heb gemerkt dat dit voor mij erg goed werkt. En daarbij probeer ik zoveel mogelijk op te steken van online Bijbeluitleg. 
Verder beschouw ik mezelf nog echt een newbie-christen. Ik zal hoogstwaarschijnlijk ook (nog) niet veel posten maar vooral veel meelezen in de topics die gaan over theologie en Bijbelstudie. En misschien soms een vraag stellen. 

Hartelijke groet! 

Ik heb exact dezelfde ervaring.  Bij sommigen kun je maar beter gesprekken over God e.d. vermijden.   Bij anderen zie ik geestelijke groei.  Evangeliseren is altijd zinloos. In de woestijn zaaien we ook geen graan.

Hallo LynMari,
Ook van mij een hartelijk welkom. Dit is al een hele mooie topic geworden. Waarvoor dank.
 

Hi, LynMari hier.

Ik ben 45 jaartjes jong, gehuwd maar geen kinderen.

Beetje background info: van huis uit nooit gelovig opgevoed, hoewel de rest van mijn familie van moeders kant (moeder was alleenstaand) katholiek was/is. Wel op een katholieke basisschool gezeten, dat dan weer wel. Dus heb ik toch een, soort van, minimale christelijke basis, hoewel ik het als jonkie allemaal wel moeilijk vond te bevatten omdat er thuis niets mee gedaan werd. Ik ben ook niet gedoopt of verbonden aan een kerk. Toch heb ik altijd een hang (alsof er aan me getrokken werd) naar Jezus/God blijven houden en zo vanaf mijn 25e (toen was al het 'wilde' er wel vanaf😉) ben ik me telkens meer gaan verdiepen in het christelijke geloof. De laatste jaren heeft dat een meer serieuze vorm aangenomen, o.a. door een aantal voorvallen in mijn leven die zo overduidelijk geen toeval waren, ik kon er gewoon niet meer omheen (ik schrijf dit nu met een brede grijns op mijn gezicht).

Momenteel probeer ik mezelf te onderrichten door de Bijbel te lezen/bestuderen, bijvoorbeeld volgens de lectio divina methode. Ik heb gemerkt dat dit voor mij erg goed werkt. En daarbij probeer ik zoveel mogelijk op te steken van online Bijbeluitleg. 
Verder beschouw ik mezelf nog echt een newbie-christen. Ik zal hoogstwaarschijnlijk ook (nog) niet veel posten maar vooral veel meelezen in de topics die gaan over theologie en Bijbelstudie. En misschien soms een vraag stellen. 

Hartelijke groet! 

Hi, LynMari hier.

Ik ben 45 jaartjes jong, gehuwd maar geen kinderen.

Beetje background info: van huis uit nooit gelovig opgevoed, hoewel de rest van mijn familie van moeders kant (moeder was alleenstaand) katholiek was/is. Wel op een katholieke basisschool gezeten, dat dan weer wel. Dus heb ik toch een, soort van, minimale christelijke basis, hoewel ik het als jonkie allemaal wel moeilijk vond te bevatten omdat er thuis niets mee gedaan werd. Ik ben ook niet gedoopt of verbonden aan een kerk. Toch heb ik altijd een hang (alsof er aan me getrokken werd) naar Jezus/God blijven houden en zo vanaf mijn 25e (toen was al het 'wilde' er wel vanaf😉) ben ik me telkens meer gaan verdiepen in het christelijke geloof. De laatste jaren heeft dat een meer serieuze vorm aangenomen, o.a. door een aantal voorvallen in mijn leven die zo overduidelijk geen toeval waren, ik kon er gewoon niet meer omheen (ik schrijf dit nu met een brede grijns op mijn gezicht).

Momenteel probeer ik mezelf te onderrichten door de Bijbel te lezen/bestuderen, bijvoorbeeld volgens de lectio divina methode. Ik heb gemerkt dat dit voor mij erg goed werkt. En daarbij probeer ik zoveel mogelijk op te steken van online Bijbeluitleg. 
Verder beschouw ik mezelf nog echt een newbie-christen. Ik zal hoogstwaarschijnlijk ook (nog) niet veel posten maar vooral veel meelezen in de topics die gaan over theologie en Bijbelstudie. En misschien soms een vraag stellen. 

Hartelijke groet! 

De bevolking van dit forum is divers.  Zo veel christenen schrijven hier niet eens.   Je hebt gelijk, voorzichtigheid is de hoeder van de porceleinkast.  (Lambik 1989)

Eens en zo zie ik het dus ook. Maar ik ben net binnen en daarom misschien nog een beetje voorzichtig met mijn uitspraken. Ik heb in het verleden bij een ander forum (waar ik me de naam even niet meer van herinner) ook wel eens zoiets geopperd en ik werd toen direct op mijn vingers getikt. Er was ook geen ruimte voor discussie daarover. 

Je geest moet er rijp voor zijn, dan gaat het snel.  Misschien is dit interessant voor je:
https://volzin.nu/van-goddelijk-dictaat-naar-menselijke-oproep/
"" Dat er door andere gelovigen ándere standpunten worden ingenomen, noopt bij degenen die zichzelf als Bijbelgetrouw beschouwen eerder tot veroordeling dan tot bescheidenheid. Want als de Bijbel het onfeilbare Woord van God is, valt daar uiteraard maar één heldere, allesomvattende visie of theologisch ontwerp aan te ontlenen. En het is zonneklaar dat die alleen in de eigen denominatie ondubbelzinnig verkondigd wordt. Maar wat als deemoedige onderwerping aan God gepresenteerd wordt, krijgt gemakkelijk de kleur van hoogmoed en onbarmhartige dwingelandij. ""
----------------------
I.m.o. verstaat ieder mens de Bijbel op een andere wijze.  Het discursieve denken leest een geheel andere Bijbel dan de contemplatieve, beschouwende geest.
 
"" Wat de vrome christen, die zo graag schermt met het Woord van God, over het hoofd ziet, is zijn eigen, dogmatische bril. Hij zegt dan wel zich aan de Bijbel te houden, maar hij wil er niet aan dat daarbij zijn eigen ideeën, voorkeuren, preoccupaties en oordelen een doorslaggevende rol spelen. ""
Het discursieve denken leest dogmatisch, het discursieve denken staat model voor de moderne Farizeeën.  De contemplatieve, beschouwende geest beseft dat hij in ontwikkeling is.
 
""Toen Maarten Luther in 1517 met zijn 95 stellingen de hiërarchische, autoritaire structuur van de kerk hekelde, betekende dat een stap voorwaarts naar gelijkheid en democratie. Met het ‘priesterschap van alle gelovigen’ pleitte hij voor meer zelfstandigheid van de gelovigen die dan ook voortaan zélf de Bijbel zouden moeten kunnen lezen. Maar zijn Sola Scriptura ontaardde algauw in een andere vorm van dogmatische vooringenomenheid en geestelijke dictatuur. Treffend is de Bijbel ‘de papieren paus’ genoemd. En deze paus werd ondersteund door theologen die de leer van de eigen denominatie zo dwingend definieerden dat de Bijbel alleen nog binnen die kaders gelezen kon worden. ""
 
 
Zoals ik lectio divinia begrijp ben je dan als lezer een soort van zelf-paus.   Geen uiterlijke autoriteit meer die jou vertelt hoe je de Bijbel moet lezen, maar in een steeds voortgaande ontwikkeling.  Een innerlijk 'verstaan'.
 

Dag LynMari, ook een Hartelijk Welkom van mij.☀️
Mooi dat je door bepaalde gebeurtenissen de bijbel nu op een zo contemplatieve manier bestudeert. 
Zelf ben ik er achter gekomen dat reïncarnatie een belangrijke rol speelt in onze spirituele/geestelijke ontwikkeling. Welke ‘bladzijden’ er door de vroegere Concilies helaas grotendeels uit verwijderd zijn. 
Jezus Christus is voor mij een belangrijke inspiratiebron die vanuit mijn RK-verleden behouden is gebleven; daarbinnen voel ik me een vrij en blij mens.