Flawless victory

Je zult mij niet horen zeurpieten. Voor mij maakt het absoluut niets uit of het Woord van God via een man of via een vrouw naar mij toekomt. Het enige wat me interesseert is, of het een Woord van God is.
Het zijn juist de haantjes die zich er wel druk over maken, maar zij spreken dan ook niet de Woorden van God, want ze luisteren het liefst naar zichzelf en dringen zich ook altijd naar anderen op als degene met ultieme inzicht.
Je haalt ze er dan ook zó uit, die haantjes; ook hier op het forum. Ben er toevallig met één in gesprek. Of is dat geen toeval?
Nee, dat denk ik niet.
Het punt is dat velen een verlosser zoeken naar hun eigen smaak en dat ze dus zelf wel uitmaken waarvan ze verlost willen worden. En als je de controle wilt houden, geef je zelfs dat waarvan je verlost wilt worden niet zomaar uit handen. Je loopt dus liever een tijdje mee (zonder verplichtingen), zodat je weer kunt afhaken wanneer de verlosser je niet bevalt.
Dit versta ik in de uitspraak van FV.

In Jezus wordt die scheppingsorde juist hersteld:
Matth 19:4-6 (NBG1951) "Hij antwoordde en zeide: Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper hen van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt? En Hij zeide: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en die twee zullen tot één vlees zijn. Zo zijn zij niet meer twee, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet".
Als jij zegt dat de scheppingsorde juist het verschil tussen man en vrouw impliceert, vergis je je. Want wat God heeft samengevoegd, scheide de mens niet (opnieuw). Merk ook op, dat de huwelijkse relatie tussen man en vrouw symbool staat voor de relatie tussen Christus en Zijn Gemeente; en juist daarbinnen vallen alle verschillen weg.
Het valt me ook op, dat de discussie alleen maar wordt gevoerd door mannen; een teken van dogmatisch geïnspireerd haantjesgedrag?

Volgende project staat op stapel: een werkbank. Onmisbaar voor een houtbewerker. Ik zal compromissen moeten sluiten en ga voor halfhoutverbindingen en stalen bouten. Kan ik de bank gemakkelijk weer demonteren en verplaatsen naar elders indien nodig. Ondertussen een balk kersenhout verwerkend tot nog meer snijplanken. Oefening baart kunst, in dit geval functionele kunst om de keuken mee te vullen.
Je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Snappie.
Waarom niet een lesje van de bomen leren? Elke spaander en schaafsel vertelt zijn verhaal over het vreugdevolle proces daarbinnen; de transformatie van houtblok naar zijn bestemming en alle opgedane ervaring en kennis die daarbij hoort. Had ik dit maar geweten 35 jaar geleden, dan was ik inmiddels een meesterhoutbewerker geweest. Echter nooit te oud om te leren, credo mijn bestaan (ja, ik heb er nogal wat). Van fouten kan men leren, echter in dezen zijn fouten duur en ze zullen weinig gemaakt moeten worden. Laat ik beginnen met een inhaalslag.

Hoe verklaar jij dan deze tekst:
Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme. (Ef.2:8-9, SV)
Ik denk dat in retrospectief we enkel kunnen beamen dat wij helemaal niks hebben gedaan om tot geloof te komen, maar dat het allemaal Gods werk is. God initieert en wij reageren.

Om je eerste vraag beknopt te beantwoorden: Dat komt omdat hun hart niet volkomen op Christus is gericht, maar op zichzelf. En dan heeft @Foppe86 gelijk als hij zegt, dat niet de Heilige Geest spreekt, maar zijzelf.
In dit topic heb ik een tweetal tamelijk uitgebreide studies geplaatst over Johannes 6. Het kan helpen, die nog eens aandachtig terug te lezen.
Later, in het evangelie van Johannes, wijdt deze een aantal hoofdstukken aan wat Jezus zegt over het werk van de Heilige Geest. Het komt er op neer, dat de Heilige Geest Degene is, die het levende Brood (Christus) aan het hart van de gelovigen verkondigt. Hij is een Trooster, omdat de Heer Jezus lijfelijk niet meer aanwezig is; Hij neemt dus als het ware het stokje (de verkondiging) van Jezus over.
Je kunt dus de volgende lijn ontdekken: Iemand verlangt naar echt leven als 1e prioriteit; deze mens wordt door de Vader bij Jezus gebracht; er vindt bekering plaats; de Geest wordt in het hart van de bekeerling uitgestort; daarna wordt deze gelovige onderwezen in het Zoonschap, totdat ....
Je ziet dus dat het bij de Geest alleen gaat om het openbaren van Christus. Dus zo werkt de Geest: Hij openbaart Christus in de gelovige en dat kun je zien aan de vrucht die ontstaat. Zo wordt een Geestvervulde gelovige dus een getuige van Christus. Dat is wat de Heilige Geest doet, niet meer en niet minder.
Maar dat betekent dus ook dat je voor jezelf maar één simpele vraag hoeft te beantwoorden, om te weten of de Geest in jou werkzaam is: "Wat is mijn eerste en enige prioriteit in het leven?"

Dank je wel.
Aanvullend; er viel me nog iets op in de les die Jezus hier in Johannes 6 geeft: als je van het brood eet dat Hij je geeft, heb je geen religie meer nodig.
Religie is God dienen in eigen kracht. Wat Jezus eigenlijk zegt is: Niet jij dient God, maar God dient jou.
Net zoals Israël in de woestijn niets voor het manna hoefden te doen, dan enkel maar verzamelen. Toen ze echter begonnen de regels te overtreden, kwam het bederf.

Ik ben christen maar ik geloof wel in een oude aarde.
Als je de leeftijden van Adam tm Mozes optelt kom je exact op 12600 jaar wat doet denken aan de 1260 dagen uit openbaring. Het is de tijd tussen het paradijs en het beloofde land Kanaän. Verder zijn alle leeftijden in Genesis 5 deelbaar door 5, tenzij je eerst 7 eraf moet trekken. Henoch werd 365 jaar (net zoveel dagen als in een jaar), Lamech werd 777, dat is een verwijzing naar de vloek van de andere Lamech.
Ik geloof in een regionale zondvloed die vanuit Noach's perspectief de hele wereld was. Hoe kwamen anders de kangoeroes en de luiaards uit de ark in Australië. Of waarom staat er anders dat de hele aarde droog viel. Of dat de hele wereld graan kwam kopen bij Jozef of dat uit alle volken er joden naar het pinksterfeest kwamen, etcetera.
Verder geloof ik in een de novo schepping van Adam en Eva maar niet dat ze de eerste mensen waren. Kaïn bouwt in Genesis 4 direct een stad en hij heeft ook ineens een vrouw. En dat was niet zijn zus want dat staat ook niet expliciet in de bijbel.
Ik geloof ook dat alle mensen genealogisch afstammen van Adam en Eva. Zie het boek'the genealogical Adam & Eve' van Dr. Joshua Swamidas.
Over evolutie ben ik agnostisch. Als het heeft plaatsgevonden dan is het 100% geleid door God. Volgens atheïsten zoals Sam Harris bestaat toeval niet en is alles oorzaak en gevolg.
Ik zie vanuit de kwantum mechanica (observator effect) echter dat het immateriële ipv het materiële fundamenteel is.
Daarbovenop komt nog het Kalam kosmologisch argument en dat alle oorzaak en gevolg bij een noodzakelijk bestaand onveroorzaakt wezen begint en dat is God.
Lang antwoord maar het heeft allemaal voor mij met elkaar te maken.

Dat is het punt, ik geloof niet dat ze de eerste genetische mensen waren, maar wel de eerste mensen aan wie God zich bekend maakte en van wie iedereen genealogisch afstamt.
Wetenschappelijk is het aannemelijk dat iedereen die nu op deze wereldbol leeft een gemeenschappelijke genealogische voorouder heeft die 6000 jaar geleden ergens in het Midden-Oosten geleefd heeft. Zie het boek van Dr. Joshua Swamidass (The Genealogical Adam and Eve).
Deze gemeenschappelijke voorouders kunnen De Novo geschapen zijn, de wetenschap kan daar niks over zeggen aangezien het een bovennatuurlijke handeling zou zijn.
Aangezien we naast Adam en Eva vele andere voorouders hebben, is hun DNA volledig opgegaan in dat van de andere mensen en zijn ze dus niet genetisch traceerbaar.
Verder ligt een genealogische afstamming in het verlengde van hoe de bijbel naar afstamming kijkt, namelijk op genealogische wijze. Jezus had naast bijvoorbeeld David nog vele andere voorouders, maar zijn afstamming van David was het meest belangrijk om te benoemen.
Je hoeft de leeftijden niet op te tellen, maar het valt wel op dat de leeftijden van Adam t/m Mozes exact op 12600 jaar uitkomen, zie bijvoorbeeld onderstaande bronnen van Inspiring Philosophy en ook Wikipedia. We moeten onze 21e eeuwse bril afzetten en beseffen dat Genesis geschreven was in een andere tijd, andere cultuur met een ander publiek waar getallen een andere betekenis hadden.
Ik kan nog veel voorbeelden noemen uit de bijbel waar getallen of leeftijden waarsschijnlijk iets anders betekenen dan een letterlijke leeftijd. Maar Inspiring Philosophy geeft al veel voorbeelden dus mocht je de tijd hebben, dan raad ik je aan die bron te checken. 
https://en.wikipedia.org/wiki/Genealogies_of_Genesis
  

Ik denk dat het mensenwerk was dat God goedkeurde. Het gaat om de theologische boodschap en de getallen hebben daarin een ondersteunende rol. Net als in de genealogie van Jezus waar een paar koningen weggelaten werden om op 3x 14 geslachten uit te komen. Het Hebreeuws zelf wordt door de Joden als een heilige taal gezien, de Joden geloofden dat God de wereld schiep door middel van het Hebreeuws. Zo hebben ook de getallen vaak een theologische betekenis. Dit geldt overigens niet voor alle getallen overal in de bijbel, de bijbel is ook geschreven door vele verschillende auteurs in verschillende culturen en tijdperken. Maar bijvoorbeeld de 1260 dagen in Openbaring en de 12600 jaar van Adam t/m Mozes lijken mij te duiden op een tijd tussen het oude- en het nieuwe paradijs, een tijd van verdrukking of een tijd van ballingschap in afwachting dat God Zijn volk terugbrengt in Zijn aanwezigheid.
De zes dagen in Genesis 1 zijn waarschijnlijk geen zes dagen van 24 uur waarin God alle materie in de hemel en de aarde letterlijk geschapen heeft. De bijbel stelt namelijk dat er op dagen 1 t/m 3 al avonden en ochtenden waren maar dat de zon (samen met andere potentiële lichtbronnen) pas werd geschapen op dag 4. Het gaat dus om God's licht (immaterieel) en de zes dagen zijn dus God's immateriële dagen. God's zevende dag heeft ook geen einde (zie ook Hebreeën 4:4-5).
Het is opvallend dat de dagen in een symmetrie staan, dag 1 (licht en duister) en dag 4 (zon, maan en sterren), dag 2 (lucht en zee) en dag 5 (vogels en vissen), dag 3 (land en planten) en dag 6 (landdieren en de mens). Dag 7 lijkt op God's aanwezigheid in de schepping te duiden, in de zin dat God zijn kosmologische tempel betrekt. Opvallend is ook dat de opbouw van de tabernakel en de constructie uit 7 delen bestond en dat de bouw van Salomo's tempel 7 jaar duurde, enzovoorts.
Ik zie het meeste in John Walton's kijk op Genesis 1, dat God orde schept in een al bestaande materiële chaos (die ook door God tot stand gekomen was). God noemt het licht 'dag' (functie) in plaats van elektromagnetische straling (materiële samenstelling). Scheppen betekent niet altijd iets materieels. Bijvoorbeeld Psalm 51:12, schep o God een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest.
In Jeremia 4:23-26 wordt de schepping omgedraaid, terwijl het bij Jeremia ook niet om een materiële verwoesting van de schepping ging.
Het doel van de bijbelse scheppingsverhalen in Genesis 1 en 2 is niet om een wetenschappelijk relaas te bieden maar om een theologische boodschap over te brengen. Niet Marduk, maar YHWH scheidde de wateren (Genesis 1:6-8). Niet Ptah, maar YHWH spreekt (Genesis 1:3-26). Niet Ishtar, maar YHWH geeft vruchtbaarheid (Genesis 1:28).
Tenslotte staat God buiten onze ruimtetijd, voor God is 1 dag als duizend jaar (Psalm 90:4, 2 Petrus 3:8).

Wel leuk dat je dit in dit verband ter sprake brengt. Als ik dat gedeelte in Genesis 4 lees, dan valt me ogenblikkelijk op dat God zich opstelt als een vader.
Kains offer werd door God niet geaccepteerd. Waarom weten we niet, want voorschriften voor een offering waren nog helemaal niet gegeven. Adam en Eva (hun ouders) hadden de relatie tussen God en schepping verstoord. Ik vermoed dan ook, dat ze beiden met hun offer een mate van verzoening wilden bewerken. Als zodanig had een gemeenschappelijk offer (dat van Abel; de eerstelingen van de schapen en hun vet) dan beter gepast. Abel gaf blijk van een inzicht dat pas vele eeuwen later zou worden genormaliseerd.
Het feit dat Kaïn zijn offer bracht, apart van dat van Abel is wellicht de reden dat God het offer van Kaïn niet op prijs stelde. Maar goed. Kaïn is op z'n teentjes getrapt en beledigd, maar dan arriveert God zelf en Deze zegt: "Waarom zijt gij toornig en waarom is uw gelaat betrokken? Moogt gij het niet opheffen, indien gij goed handelt? Doch indien gij niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uitgaat, doch over wie gij moet heersen." Genesis 4:6-7 (NBG1951).
Merk op dat God Kaïn geen veeg uit de pan geeft, maar hem waarschuwt. Kaïn heeft nog niet gezondigd, want die ligt nog voor de deur. In feite is de situatie gelijk aan die van Adam en Eva eerder. Toen waarschuwde God ook: Als je eet, dan ....is dit de consequentie.  Zo ook nu met Kaïn: Als je niet goed handelt, dan... is dit de consequentie.Maar ook naderhand, als Kaïn de zonde heeft binnengelaten, dan treedt God hem nog altijd vaderlijk (begripvol?) tegemoet. 
Hier zie je dus het effect van de overtreding van Adam. De zonde (in dit geval de duivel of de vader van de zonde) maakt nu een onderdeel uit van het leven van de mensen. Maar ze kunnen er op dat moment nog over heersen. Dat heersen wordt echter steeds lastiger en de mens verandert gaandeweg in een verblinde slaaf. 
Je zou je in dit verband ook kunnen afvragen, wat het teken was dat Kaïn nu kreeg. Was het een soort onzichtbaar litteken, dat men zag in de ogen van de eerste moordenaar? Wie zal het zeggen.
Enfin, de rest is bekend.

Van mij moet je niet kijken hoor. Ik vond het stuk over genderfluidity steengoed en daar gaat het om. En ik denk dat ieder zinnig mens dat vindt. Daar hoef je niet gelovig voor te zijn. 

Dit artikeltje is het tweede waarin ik dieper inga op de vraag: Wat is een echte volgeling van Christus? De vorige keer heb ik de vraag gesteld: Hoe word je een echte volgeling van Christus?
Nu is de vraag belangrijk: "Hoe herken je een echte volgeling van Christus?"
Jezus zegt: „Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem van de Vader gegeven zij“ Joh. 6:65 (NBG1951). Een echte volgeling is door de Vader bij Christus gebracht. De reden is, dat er velen wegen zijn, maar dat er maar één naar Christus leidt. En die weg is blijkbaar alleen bij de Vader bekend. Een vraag die dus kan opkomen bij een volgeling van Christus is: Hoe weet ik dat ik door de Vader bij Christus ben gebracht? Of anders gezegd: Volg ik de ware Christus of volg ik een pseudo-christus. Een fake-Jezus, zogezegd. Het antwoord is te vinden in wat Jezus verder zegt, tot de schare die bij Hem zijn gekomen om de werken (de wonderbare spijziging) die Jezus heeft gedaan.
Jezus noemt zichzelf het hemelse brood:
John 6:32-33 (NBG1951) "Jezus zeide dan tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel; want dát is het brood Gods, dat uit de hemel nederdaalt en aan de wereld het leven geeft". De aanwezigen gaan hier op in en vragen direct om dit brood. Ze willen het brood wel als dat lijkt op het brood dat door Mozes aan hun vaderen in de woestijn was gegeven:
John 6:34 (NBG1951) „Zij zeiden dan tot Hem: Here, geef ons altijd dit brood“. Jezus heeft het echter over zichzelf:
John 6:35-38 (NBG1951) „Jezus zeide tot hen: Ik ben het brood des levens; wie tot Mij komt, zal nimmermeer hongeren en wie in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten. Maar Ik heb u gezegd, dat gij niet gelooft, ook al hebt gij Mij gezien. Alles wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen, en wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen. Want Ik ben van de hemel nedergedaald, niet om mijn wil te doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft“. Het punt wat Jezus hier maakt is niet, dat als je niet door de Vader bij Hem gebracht bent, je dus fout zit, maar dat je niet door Christus wordt afgewezen als je door de Vader bij Hem wordt gebracht. Dat de Vader je bij Hem brengt, geeft de zekerheid dat je goed zit. Dit is evenwel een belangrijk punt. Want de Vader en de Zoon werken blijkbaar samen. Zonder de Vader kom je niet bij de Jezus en als je je niet bij Jezus bevindt, ben je niet door de Vader gebracht. De Vader staat niet los van de Zoon en de Zoon staat niet los van de Vader; ze zijn één. Degenen die dat principe van elkaar los maken, bevinden zich dus niet op de juiste weg. Jezus zegt later tot de discipelen: „Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. Indien gij Mij kendet, zoudt gij ook mijn Vader gekend hebben“ Joh. 14:6-7 (NBG1951).
Joh. 6:38-40 (NBG1951) „Want Ik ben van de hemel nedergedaald, niet om mijn wil te doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft. En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren late gaan, maar het opwekke ten jongsten dage. Want dit is de wil mijns Vaders, dat een ieder, die de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage.“ Jezus is het hemelse brood dat uit de hemel komt van de Vader. Maar dat schiet vooral de Joden in het verkeerde keelgat:
John 6:41-42 (NBG1951) „De Joden dan morden over Hem, omdat Hij gezegd had: Ik ben het brood, dat uit de hemel nedergedaald is, en zij zeiden: Is dit niet Jezus, de zoon van Jozef, wiens vader en moeder wij kennen? Hoe zegt Hij nu: Ik ben uit de hemel nedergedaald?“ Ze dachten dat Jezus gewoon met een set instructies zou komen waaraan ze zich konden houden. Let er op, dat dit misverstand ook vandaag de dag nog altijd zijn slachtoffers maakt. De Joden raakten het spoor bijster en ze morden hierover. Jezus zegt echter:
John 6:43-47 (NBG1951) „Mort niet onder elkander. Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, die Mij gezonden heeft, hem trekke, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Een ieder, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij. Niet, dat iemand de Vader gezien heeft; alleen die van God komt, die heeft de Vader gezien. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie gelooft, heeft eeuwig leven.“ En:
John 6:48-51 (NBG1951) „Ik ben het brood des levens. Uw vaderen hebben in de woestijn het manna gegeten en zij zijn gestorven; dit is het brood, dat uit de hemel nederdaalt, opdat wie ervan eet, niet sterve. Ik ben het levende brood, dat uit de hemel nedergedaald is. Indien iemand van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven; en het brood, dat Ik geven zal, is mijn vlees, voor het leven der wereld.“ Nu wordt het de Joden teveel, Ze snappen er totaal niets meer van. Ze zullen ongetwijfeld bij zichzelf hebben gedacht: Die man is volkomen gestoord en zou moeten worden opgenomen. Maar dan komt de climax:
John 6:53-58 (NBG1951) „Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. Want mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Gelijk de levende Vader Mij gezonden heeft en Ik leef door de Vader, zo zal ook hij, die Mij eet, leven door Mij. Dit is het brood, dat uit de hemel nedergedaald is; niet gelijk de vaderen gegeten hebben en gestorven zijn; wie dit brood eet, zal in eeuwigheid leven.“ Dit is het moment, dat het velen afhaken. Maar ook in onze tijd is deze rede hard. Nog altijd begrijpen velen niet wat het wil zeggen: „tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage“.
Maar dan heb ik goed nieuws voor degenen die door de Vader bij Jezus zijn gebracht. Misschien snappen ze nog niet alles wat Jezus hier zegt, maar ze ervaren een verlangen naar meer. Meer brood, meer vlees - en meer bloed van Christus. Daaraan kun je herkennen dat je door de Vader bij Jezus wordt gebracht; deze woorden doen je hart opspringen van verlangen naar meer. Petrus snapte op dat moment ook nog niet alles, maar hij wist wel dat Jezus woorden van eeuwig leven sprak: „Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven;“ Joh. 6:68 (NBG1951). Opmerkelijk is dat hij later ook het volgende zegt: „Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!“ Matt. 16:16 (NBG1951). Waarop Jezus antwoordt: „Zalig zijt gij, Simon Barjona, want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemelen is“ (Vers 17).
Als je niet door de Vader bij Jezus bent gebracht, blijft het volgen van Jezus een theorie. Maar als de Vader je bij Jezus brengt, wordt het bloed (het leven) en het vlees (de wijze waarop dat leven tot uiting komt) van Jezus tot hemels brood. Brood des levens. Het ligt dan ook voor de hand, dat het eten van dit vlees en het drinken van dit bloed een dagelijkse bezigheid is. Je wilt immers groeien naar het beeld van de Zoon.
Als Jezus Christus nog steeds een theorie is, dan is het enkel kennis dat je opdoet. En kennis verzadigt nooit; daardoor verlang je altijd naar meer. Hieraan kun je zelf herkennen, of je een echte volgeling van Christus bent of niet.
Wie het vatte kan, vatte het.
PS: Het is niet mijn gewoonte om hele preken neer te zetten op dit forum. Maar gezien het aantal effectieve deelnemers en hun inbreng geef ik mijn vrijmoedigheid maar niet prijs. Ik zou zeggen, doe je voordeel ermee.

@Hetairos  heeft volkomen gelijk en wat hij schrijft heeft (kennelijk nog) ongekende diepgang.
Het geloof is uit het horen van het Woord. Het geloof is niet uit het lezen van een boekwerk, noch uit het oplepelen van een belijdenis, noch uit het lidmaatschap van de juiste club.  Het geloof is uit het horen van het Woord.  Daarvoor is nodig een oor - het gehoor van dat wat uit God is in ieder mens en niet zijn twee stoffelijke oren.     En wat de mens trekt is de Vader.
Terughoudendheid is daarbij dus van groot belang. In de beperking toont Zich de Meester.
Dit had volstaan. 
 
 

Zo was de vraag: "wat is  nu een echte volgeling van Christus?" ook bedoeld.
Dat ben ik niet met je eens. Want als je je afvraagt "hoe je Christus zo getrouw mogelijk kunt volgen?" heb je de eerste vraag impliciet al beantwoord. Deze vraag richt zich op het uiterlijk, terwijl de eerste vraag het innerlijk betreft
In het Bijbel citaat (Johannes 6) gaat er niet om de vraag "Hoe je Christus zo getrouw mogelijk kunt volgen", maar: "Herken je in jezelf, iemand die Christus in waarheid volgt?" 
En natuurlijk; die vraag kan enkel maar worden beantwoord door een volgeling die bereid is te kijken in de spiegel, die Christus hem in dit Bijbelgedeelte voorhoudt. Vandaar hun reactie: "Vele dan van zijn discipelen hoorden dit en zeiden: Deze rede is hard; wie kan haar aanhoren?" Joh. 6:60 (NBG1951) en "Van toen af keerden vele van zijn discipelen terug en gingen niet langer met Hem mede" Joh. 6:66 (NBG1951). Maar niet nadat Jezus had geconcludeerd: "Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem van de Vader gegeven zij." Joh. 6:65 (NBG1951)
Het punt is dat niet veel zogenoemde volgelingen van Christus bereid zijn in die spiegel te kijken, omdat het eenvoudiger is zich een eigen beeld te (laten) vormen van de Christus en dat beeld, het liefst collectief, te volgen.

Maar dat is niet de vraag. Je legt het op deze wijze weer bij een ander neer.
Men is in algemeen zo enorm bezig met die ander en met de vraag hoe men bij die ander over komt. De vraag "maar wie ben ik in de ogen van Christus?" is volkomen naar de achtergrond verdwenen. Wie ben je in Christus? Dat is het enige dat er toe doet. En hoe een ander daar over oordeelt, is volkomen irrelevant.
De huidige generatie christenen, maakt zich meer druk over de vraag: "Hoe kan IK getuigen van 'mijn' Christus?" Terwijl de vraag eigenlijk hoort te zijn: "Hoe legt Christus zijn getuigenis in mij neer". Het heeft allemaal te maken met het beeld dat men voor zichzelf van Christus heeft gemaakt.

Even enkele teksten waaruit de hemelse roeping van alle kinderen van God blijkt en niet slechts voor een handjevol gelovigen die zijn verzameld in een kaste:
1 Cor 15:46-49 (NBG1951) Doch het geestelijke komt niet eerst, maar het natuurlijke, en daarna het geestelijke. De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk, de tweede mens is uit de hemel. Gelijk de stoffelijke is, zijn ook de stoffelijken, en zoals de hemelse is, zijn ook de hemelsen. En gelijk wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen wij het beeld van de hemelse dragen.
2 Cor 5:1-3 (NBG1951) Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw van God hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis. Want hierom zuchten wij: wij haken ernaar met onze woonstede uit de hemel overkleed te worden, ...,
Gal 4:26-27 (NBG1951) Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder. Want er staat geschreven:
Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft.
Eph 1:3-4 (NBG1951) Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christus. Hij heeft ons immers in Hem uitverkoren vóór de grondlegging der wereld, opdat wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor zijn aangezicht.
Eph 1:10-11 (NBG1951) om, ter voorbereiding van de volheid der tijden, al wat in de hemelen en op de aarde is onder één hoofd, dat is Christus, samen te vatten, in Hem, in wie wij ook het erfdeel ontvangen hebben, waartoe wij tevoren bestemd waren krachtens het voornemen van Hem, die in alles werkt naar de raad van zijn wil,
Eph 1:20-23 (NBG1951) .... Christus, door Hem uit de doden op te wekken en Hem te zetten aan zijn rechterhand in de hemelse gewesten, boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en alle naam, die genoemd wordt niet alleen in deze, maar ook in de toekomende eeuw. En Hij heeft alles onder zijn voeten gesteld en Hem als hoofd boven al wat is, gegeven aan de gemeente, die zijn lichaam is, vervuld met Hem, die alles in allen volmaakt. ...
Eph 2:6-7 (NBG1951) ... en heeft ons mede opgewekt en ons mede een plaats gegeven in de hemelse gewesten, in Christus Jezus, om in de komende eeuwen de overweldigende rijkdom zijner genade te tonen naar (zijn) goedertierenheid over ons in Christus Jezus.
Eph 3:10 (NBG1951) opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden,
Eph 6:11-12 (NBG1951) Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels; want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.
Phil 3:20-21 (NBG1951) Want wíj zijn burgers van een rijk in de hemelen, waaruit wij ook de Here Jezus Christus als verlosser verwachten, die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt, naar de kracht, waarmede Hij ook alle dingen Zich kan onderwerpen.
Hebr 12:22-23 (NBG1951) Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben,
Op 3:12 (NBG1951) Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil in de tempel mijns Gods en hij zal niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hem schrijven de naam mijns Gods en de naam van de stad mijns Gods, het nieuwe Jeruzalem, dat uit de hemel nederdaalt van mijn God, en mijn nieuwe naam.
Op 11:19 (NBG1951) En de tempel Gods, die in de hemel is, ging open en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel, en er kwamen bliksemstralen en stemmen en donderslagen en aardbeving en zware hagel.
Op12:12 (NBG1951) Daarom, verheugt u, gij hemelen en wie daarin wonen. Wee de aarde en de zee, want de duivel is tot u nedergedaald in grote grimmigheid, wetende, dat hij weinig tijd heeft.
Enz.
Voor wie er z'n voordeel mee kan doen.

Kennis is geen vrucht van de Geest. (Je probeert je er uit te draaien, maar ik heb jouw argumentatie al weerlegt in mijn vorige reactie. Met negeren win je geen punten, beste Sjako). Het draagt echter wel bij aan jouw ongeloofwaardigheid. Dus ga vooral zo door.
Ik zal herhalen wat ik hierboven al schreef: Je probeert je er uit te draaien, maar ik heb jouw argumentatie al weerlegt in mijn vorige reactie. Met negeren win je geen punten, beste Sjako). Het draagt echter wel bij aan jouw ongeloofwaardigheid. Dus ga vooral zo door. 
Welk bewijs? Dat Flawless victory die mening heeft? Waar heb je het over!
Weet je wat? Laten we maar gewoon afwachten, dan zien we vanzelf wie het juiste inzicht heeft. Want nu breng je alweer andere gegevens in. Je lijkt wel een Getuige Jehovah.
Ondertussen ben IK echter bezig met iets dat NU een oneindig grotere prioriteit heeft dan jullie 'één-dimensionale' Bijbel-exegese en dus platte interpretatie:
Phil. 3:8-11 (NBG1951) "Voorzeker, ik acht zelfs alles schade, omdat de kennis van Christus Jezus, mijn Here, dat alles te boven gaat. Om zijnentwil heb ik dit alles prijsgegeven en houd het voor vuilnis, opdat ik Christus moge winnen, en in Hem moge blijken niet een eigen gerechtigheid, uit de wet, te bezitten, maar de gerechtigheid door het geloof in Christus, welke uit God is op de grond van het geloof. (Dit alles) om Hem te kennen en de kracht zijner opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden, of ik, aan zijn dood gelijkvormig wordende, zou mogen komen tot de opstanding uit de doden. Dat heeft, zeker tot aan mijn laatste snik, de hoogste prioriteit.
PS: Mijn eerdere reactie was niet bedoeld om weer met jou in gesprek te raken, want daar word ik sowieso nooit iets wijzer van, maar om te proberen @Flawless victory een hart onder de riem te steken. Want als je nog maar 7 berichten hebt geschreven en Sjako heeft je dan al te pakken, dan is dat reden voor enige zorg (misschien geheel onterecht, want hij kan waarschijnlijk heel goed zijn eigen boontjes doppen). Dus dacht ik, laat ik proberen de druk op hem wat verminderen. En naar mijn mening is dat gelukt.

In reactie op de eerste regel: A. Er zijn verschillende zienswijzen mogelijk (de wil is een filosofisch begrip). B. Nee, dat denk ik niet C. Komt in de buurt, denk ik.
Door het aanbod wordt een actie van de wil geactiveerd, namelijk: 'dat wil ik' of 'dat wil ik niet'. Het aanbod begrenst dan de keuze. Maar je bent nog altijd vrij om nee tegen te zeggen (dus ook vrij helemaal geen keuze te maken). En dat probeer ik nu juist duidelijk te maken: bij de zonde geldt dit laatste alleen sinds Christus en voor hen die nu hun vertrouwen op Christus stellen. De anderen hebben er wel een keuze bij (ze kunnen nu voor Christus kiezen), maar als ze Christus niet aannemen, zitten ze nog altijd vast aan de zonde.
En nu is het punt, als ze bij de zonde willen blijven, brengt God ze ook niet naar Christus, zodat ze Hem aannemen. Het zeer efficiënte werk van de drie-eenheid is dus ook hierin zichtbaar. Onze God verspilt geen tijd, met discussies over 'wil hij nu wel' of 'wil hij nu niet', maar komt direct tot zaken, want Hij ziet de harten.

Ik zie hoe je op het bericht van @Flawless victory reageert. En dan zie ik dat je uit al die zeer ter zake doende citaten er een regel uitpikt, en die dan ook nog volkomen misplaatst uitlegt. Ik zie jou dan in de Sjako-stand staan en dat betekent, dat je ALTIJD aan de kern voorbijgaat en vervolgens vervalt in een soort automatische piloot.
 Nee, absoluut niet.
Je weerlegt hoogstzelden iets (en dan druk ik me nog coulant uit). Wat je echter wel praktisch altijd doet is weerspreken.
Je geeft nu zelf een voorbeeld van jullie (WTG) platte uitleg. Het woord 'kennen' heeft helemaal niets te maken met kennis, maar komt dichter in de buurt van 'gemeenschap hebben'. Als daar dan 'leren' voorstaat, geeft dat aan dat de gemeenschap met God een kwestie is van oefenen. Maar daar hebben jullie helemaal geen kaas van gegeten en daarom val je weer terug op kennis. Feit is, dat je nu dus zelf mijn eerdere beoordeling bevestigt.
Over dat laatste kan en wil ik niet beoordelen. Maar ik weet wel, dat @Flawless victory van mening is dat dit principe voor elke gelovige kan gelden en niet voor een bepaalde kaste.
IK kan me helemaal voorstellen, dat na een paar Sjako-reactie de lust tot doorvragen geheel is verdampt.

Je hebt helemaal gelijk.
Maar merk op dat jouw teksten allemaal betrekking hebben op de dagelijkse praktijk van de gelovige (het kind van God) die het gevolg is van Jezus offer en overwinning. Je zou ook kunnen zeggen, dat het dan gaat over het wandelen van het kind van God in het Koninkrijk van God, oftewel het wandelen onder toezicht en begeleiding van de Geest Gods zelf.
@sjako heeft het echter nooit over een dagelijks wandelen met de Heer Jezus Christus, want Die Heer kent hij niet; Sjako redeneert dus altijd theoretisch, op afstand. Daarom legt hij ook elke tekst, die je ter sprake brengt, op een zodanige wijze uit, dat je er in de praktijk helemaal niets mee kunt. Met ander woorden: hij levert alleen maar kennis.
Als ik de reacties van hem lees, krijg ik altijd een enorme behoefte om de Bijbel zelf op te slaan en aan de Heer te vragen: "En nu, Heer, spreek U Woord in mijn hart, zodat ik vandaag welgemoed mijn weg met U kan vervolgen, zodat ik ook in mijn leven steeds meer ervaar, dat de 'werken des duivels' verbroken worden".

Ik denk dan dat we het hebben over een mens, die de dood ziet als een escape. Maar dat is niet wat ik met 'angst voor de dood' bedoel:
Hebreeën 2:14-15 (NBG1951) "Daar nu de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, heeft ook Hij op gelijke wijze daaraan deel gekregen, opdat Hij door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen, en allen zou bevrijden, die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren." Jezus zegt in dit verband: "Zij, die gezond zijn, hebben geen geneesheer nodig, maar zij, die ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars." Markus 2:17 (NBG1951). Bedoelt Jezus dan te zeggen dat er rechtvaardigen zijn, die Hem niet nodig hebben? Nee, natuurlijk niet, maar Hij is gekomen voor hen die zondaar zijn en dat niet alleen beseffen, maar ook onder lijden.
De vraag in de kern is: wie wil je dienen? En dan blijkt dat men vóór Jezus Christus geen keuze had en dat vervulde degenen die 'anders wilden' met die grote angst, juist omdat ze zich in slavernij van de zonde wisten! Een beetje plastisch verwoord: 'We gaan er allemaal aan ten onder en ik kan niets doen om het tij te keren"
In Jezus Christus is nu de mogelijkheid ontstaan om vrij te komen. Met andere woorden: vóór Jezus was er geen vrije wil om te kiezen wie men dient, nu is men wél vrij om te kiezen wie men dient. Het punt is echter dat sommigen niet lijden onder het juk van de zonde, maar, in tegendeel, een pakt met de zonde hebben gesloten. Op die manier hebben ze, tijdelijk in elk geval, hun angst voor de dood (als loon op de zonde) geneutraliseerd. Ze kiezen dus nog altijd niet voor Jezus Christus, de eniggeborene van de Vader. Misschien dat ze kiezen voor een andere Jezus, maar dan komen ze uiteindelijk van de regen in de drup en schieten ze in effect dus niets op. Ze misleiden zichzelf (en anderen).

Het is altijd zo dat het aanbod de keuzemogelijkheid bepaalt. 
Ik neem aan dat je bedoelt: leefden vóór de komst van Jezus? Voor hen geldt precies hetzelfde: de komst van Jezus gaf hen de mogelijkheid voor het leven te kiezen. De Bijbel verhaalt op verschillende plekken, welk effect de overwinning van Jezus op het dodenrijk had. Ik neem aan, dat je de relevante teksten zelf wel kunt opzoeken.
 

In dat geval moet je er dan maar mee leven, dat je aardappelen en gehakt eet. Anders ga je met een lege maag naar bed. En het is de vraag of je dat wil?
Je stelt vrije keuze gelijk aan een vrije wil, maar dat is natuurlijk niet correct. Als je namelijk tevreden bent met wat je wordt aangeboden en verder geen (keuze)eisen neerlegt, is er helemaal geen discussie of de wil vrij is of niet.
Maar in ons onderwerp gaat het over zonde waar geen mens zich aan kan onttrekken; op dat terrein heeft hij dus geen enkele keuze. Maar hij wil het misschien wel (dat onttrekken). Die mens raakt dan gefrustreerd.
Ik kan met name die frustratie hier wel herkennen:
Matt. 5:4-6 (HSV) "Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden. (...) Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden."
Overigens denk ik dat het juist deze 'gefrustreerden' zijn, die God op het oog heeft, als Zijn Geest voortdurend de aarde doorwandelt, op zoek naar wie Hij krachtig kan bijstaan.

Aan Jezus zijn Koninschap komt nooit een einde. In Lukas 1:33 zegt  Gabriël tegen Maria:
32: “Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden, en God, de Heere, zal Hem de troon van Zijn vader David geven, 33 en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid en aan Zijn Koninkrijk zal geen einde komen.”
 
 

En wat dacht je hiervan?
Openbaring 21:1-5 (NBG1951) En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik zag de heilige stad, een nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid, die voor haar man versierd is. En ik hoorde een luide stem van de troon zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal bij hen zijn, en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij, die op de troon gezeten is, zeide: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Maar ook:
Openbaring 22:1-5 (NBG1951) En hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, ontspringende uit de troon van God en van het Lam. Midden op haar straat en aan weerszijden van de rivier staat het geboomte des levens, dat twaalfmaal vrucht draagt, iedere maand zijn vrucht gevende; en de bladeren van het geboomte zijn tot genezing der volkeren. En niets vervloekts zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daarin zijn en zijn dienstknechten zullen Hem vereren, en zij zullen zijn aangezicht zien en zijn naam zal op hun voorhoofden zijn. En er zal geen nacht meer zijn en zij hebben geen licht van een lamp of licht der zon van node, want de Here God zal hen verlichten en zij zullen als koningen heersen tot in alle eeuwigheden. In deze beelden zijn hemel en aarde met elkaar versmolten. De vraag is echter: Op welk wijze is God bij dit alles betrokken? Er is dan maar één antwoord mogelijk; door Jezus Christus, die Hij als zijn vertrouweling alles in handen gegeven heeft.