Naeva

Quote: Op maandag 02 april 2007 14:27:24 schreef Dan het volgende: Maar met betrekking tot het 'zo vreselijk weinig'... schaam je dan! Doe ik al... je moet er bij stilgezet worden. Te vaak voelt het te vanzelfsprekend, denk ik. Quote: Het besef van de schoonheid van de parel die we vinden, is wat ons leven blijvend veranderd. Mooi gezegd

Ik zou het niet willen en ik zou het niet doen. Maar God wel, Hij wilde het en Hij deed het. Het moest niet, Hij had ons ook kunnen laten stikken; nog verdiend ook. Maar juist daar is het verschil tussen God en ons... Zijn liefde gaat oneindig veel verder dan onze liefde. Ons medelijden, onze sympathie, onze 'ik vind het zielig dus ik zou het wel voor Jezus opgenomen hebben' zijn helemaal niks in vergelijking met Zijn grensoverschrijdende genade. Of wij het voor Hem opgenomen zouden hebben, betekent helemaal niks. Echt niks. De illusie dat we daarmee iets goeds gedaan zouden hebben, werkt ons

Weet je wat ik me weleens afvraag? Als wij in die tijd hadden geleefd en geweten hadden wat er moest gebeuren, hadden wij dan gezegd: 'Jezus, sterf voor mij'? Zouden wij echt onze zonden op Hem geladen hebben zodat we zelf vrijuit konden gaan? Of hadden we gezegd: 'Dit is mijn straf, niet de uwe, dus ik ga'? Uit medelijden komen wij wel voor mensen op, maar dit is anders. Het gaat hier om Jezus, om God, die ons redt door zelf te sterven. Het is Hij of ik.

Omdat ik niet katholiek ben, is de Paus niet iemand waar ik me echt mee bezig heb gehouden. Maar de reacties in dit topic ontroeren mij en maken me haast jaloers op dat 'wij protestanten' daar niet bijhoren. Dit beeld staat me wel bij: De heel verzwakte Paus die toch in het openbaar blijft verschijnen... Wat daar op Wikipedia over staat geschreven vind ik erg bijzonder: Quote: Johannes Paulus II begon door deze toenemende lichamelijke problemen een steeds meer fragiele indruk te geven bij openbare optredens en er gingen binnen en buiten de kerk stemmen op die hem adviseerden, om

Quote: Op zondag 01 april 2007 13:29:26 schreef danielle_v het volgende: als er iets is waar ik niet tegen kan is het onrecht. dan laat ik mijn mening zeker horen. dus ik denk dat ik het wel voor Jezus had opgenomen. Wij lazen vanochtend in kerk Johannes 19 en de tekst voor de verkondiging was: 'De Joden zeiden: ‘Wij hebben een wet die zegt dat hij moet sterven, omdat hij zich de Zoon van God heeft genoemd.’' Wat als het geen onrecht had geleken? Wat als Jezus' optreden je pure godslastering had geleken? Had God ons het inzicht gegeven in wat goed en kwaad was in die ene bijz

Maarehm, wil je nou echt horen wat wel en niet christelijk is? En wat voor soort argumenten accepteer je? Bijbel? Traditie? Gevoel? Je neemt namelijk meteen al een nogal duidelijke stelling in.

Quote: Op zondag 01 april 2007 13:29:38 schreef NienkeJ het volgende: HIJ DROEG ONZE SMARTEN t En zijn de Joden niet, Heer Jesu, die U kruisten, noch die verraderlijk U togen voor ‘t gerecht, Noch die versmadelijk U spogen in ‘t gezicht, Noch die U knevelden en stieten U vol puisten, ‘t En zijn de krijgslui niet, die met hun felle vuisten Den rietstok hebben of den hamer opgelicht, Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht, Of over Uwen rok t’saam dobbelden en tuisten Ik ben ‘t, o Heer, ik ben ‘t die U dit heb gedaan, Ik ben de

Haal mij er maar uit, want ik heb er toch niet echt tijd voor...

Maar helaas ging je niet op het belangrijkste deel van de tekst, namelijk 'dat Jezus is de Christus.' Er zijn veel dingen gebeurd, maar er is een selectie gemaakt bij het opschrijven. Dat is toch logisch? Als ik aan iemand duidelijk wil maken hoe mijn vriend is, dan hoef ik ook niet te beschrijven wat hij op maandagochtend 3 juni 1981 gedaan heeft of welke kleur haar hij heeft. Ik schrijf dan de dingen op die het meest weergeven van zijn karakter, want daar gaat het om als je iemand wilt leren kennen. Maar wel waargebeurde dingen! Waarom zou je de feiten verdraaien als de realiteit zoveel in

Nu heb ik toch zo'n simpele, voor de hand liggende, duidelijke post geschreven. Maar geen hond die daarop reageert... Die tekst spreekt toch voor zich of ben ik nou gek?

Het doel van de evangelien is niet het beschrijven van de levensloop van Jezus Christus. Er is maar 1 doel en dat staat slecht 1 hoofdstuk eerder in Johannes: 'Jezus heeft nog wel vele andere tekenen voor de ogen zijner discipelen gedaan, die niet beschreven zijn in dit boek, 31 maar deze zijn geschreven, opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zoon van God, en opdat gij, gelovende, het leven hebt in zijn naam.' (Johannes 20: 30,31)

Mijn nieuwe lijstje: Quote: Crew Glenn* JoostG* Michiel* Diana* Joëlle* Levi* NienkeJ* ThijsK* TimonK* KennethB* Jipke* Tom aj Users ArjenV (ex-crew)* RobertF (ex-crew)* Joost (ex-crew)* Renaldo (ex-crew)* Harm-Jan (ex-crew)* Erna (ex-crew) Eric (ex-crew) Michie23* Kimberly* Mark1987* Liset* ~joos~* Rainbow6* -eva-* Feebs* Pius_XII* Mystique* Captain Caveman* someone* Audiophile* Sweet Little Lie* Taam* T.G.W.* Annia* Meneer Theemuts* snuffie Punkie annzie

Leuk geschreven, doet me denken aan "Van den vos Reynaerde". Ik heb niks tegen kabouterverhalen, heb er zelf ook een keer een geschreven.

Ik zal kijken wat ik kan doen

Ik vind mannen 10 keer relaxter dan vrouwen. Wat mij betreft bestonden er geen vrouwen! Dat gezeur altijd...

Was het maar zo, de barok rules. Nou ja, qua muziek dan.

Ik ben het met Iriacynthe eens. Zingen is, net als het bespelen van een instrument, niet iets waar je zomaar door wat oefeningetjes goed in wordt. Het lijkt misschien soms zo door wat je op tv zit, maar om te leren zingen heb je goede begeleiding nodig. Zangles van een professionele docent is echt de beste optie. Los daarvan: als je eens een boek over zangtechniek wilt lezen dan vind je "Complete zangtechniek" van Catrine Sadolin misschien wel interessant. Verder is er ook het "Tipboek zang", dat is wat minder duur.

Je stem zuiver laten klinken... waarom klinkt het nu niet zuiver? Ben je schor? Ben je hees? Heb je moeite om de goede tonen te treffen? Hoor je wel of iets zuiver is?

Quote: Op zondag 18 maart 2007 21:22:44 schreef Mark1987 het volgende: Als ik God vertel hoe geweldig Hij is, hoe heilig, hoe mooi, etc... zouden daar geen emoties bij komen kijken? Dat het emoties bij jou opwekt wil toch niet zeggen dat God emotie-opwekkende liedjes werkt? Mijn vriend houdt van mij, ongeacht of ik dat "voel" of niet. Natuurlijk merk ik dat en heb ik daar veel gevoelens bij, maar ik geloof hem ook op zijn woord. Als ik een mooi liedje hoor dan kan ik wel aan hem denken, maar dan zeg ik niet "ik ervaar mijn vriend nu door dit lied." Hetzelfde is, denk ik, bij God het

Hahaha, meesterlijk die naam Doet me denken aan die rolstoelfabrikant: Beenhakker. Maar om even ontopic te gaan: mijn vermoeden is dat het ongrijpbare, het mystieke, mensen uiteindelijk wel aantrekt. Veel mensen zijn niet alleen maar op zoek naar "ladiladila, zo zit het, Jezus is gestorven, halleluja, fijn he?" maar naar geloof als een wezenlijke verdieping van hun leven. Juist die elementen die moeilijk blijven, zwaar zijn, twijfel naar boven brengen, maar bovenal intrigeren, grijpen mensen aan. Tenminste, mij wel.

Ik herken wel veel in wat je schrijft, Harm-Jan. Ik had hier een heel verhaal getypt maar ik krijg het niet zo goed onder woorden dus daarom houd ik het bij deze ene regel. Quote: En over het spreken met God: mensen die in een totaal andere toon en taalgebruik vervallen. Dan bedoel ik niet beleefdheid, maar een soort van archaïsch taalgebruik (Gij, des, etc.). Opzich vind ik het wel fascinerend. (Dit neem ik ook waar in 'eigen kring') Daar is een leuk topic over geweest... ik ga even zoeken.

Neem eens een mp3tje van jezelf op, kan ik het horen. Het is echt lastig om daar zo 1 2 3 iets over te zeggen.

Quote: Op vrijdag 16 maart 2007 12:09:06 schreef Michiel het volgende: Ja, want welk doel dient dan het oordeel als het tevoren beslecht is en jij niet berouw kan tonen op dat moment en toch voor Christus kiest? Ik houd niet zo erg van vergelijkingen, maar als je naar de rechtbank gaat omdat je iets fout hebt gedaan, dan is op het moment dat het vonnis uit wordt gesproken het hele proces al geweest. De bewijzen zijn bekeken, je hebt je zegje kunnen doen, je advocaat heeft je verdedigd, etc. Op het momentje dat je daar staat en de rechter met zijn hamer aan komt lopen, is de beslissin

Quote: Op vrijdag 16 maart 2007 09:39:07 schreef Rafox het volgende: En dan zou je wel eens tot de conclusie kunnen komen, dat Hij niet alleen best meevalt, maar dat Hij het beste is wat je ooit is overkomen.