Naeva

Geef dan eens één mogelijk voordeel van een vrouwelijke verschijning van Jezus? Als dat er niet is... nouja, dan lijkt het me toch duidelijk? Dat sommige dingen aan het evangelie misschien onlogisch zijn betekent toch niet dat alles dan meteen maar zo 'moeilijk mogelijk' moet?

Nee, Jezus' boodschap was geen makkelijke, maar wel waar! God kon natuurlijk geen leugens gaan verkopen en er een commercieel praatje van maken.

Onderschat de rol van traditie in de joodse gemeenschap niet hoor! Het maakt daar in de taakverdeling verschrikkelijk veel verschil of je man of vrouw bent. Kijk maar naar de manier waarop God in het OT verschillende bestemmingen voor mannen en vrouwen heeft! En het is die God die de Vader is van Jezus.

Ik zie gewoon niet in waarom Jezus een vrouw had kunnen zijn. Het had alleen maar nadelen met zich meegebracht. Onlogisch, toch?

Ik denk wel degelijk dat het handiger was dat Hij een man was. Als vrouw zijnde zou er helemaal niet naar 'Haar' boodschap zijn geluisterd. Het was al geen makkelijke taak die Hij te volbrengen had, als daar dan ook nog de blokkade van het vrouw zijn bij was gekomen... ik denk dat dat gewoon helemaal geen nut had gehad.

Geen idee...

Misschien heeft het ermee te maken dat er in de joodse traditie altijd mannelijk rabbi's zijn geweest. Jezus was immers ook een jood en kwam ook om het volk te onderwijzen. In dat opzicht was hij dus ook een rabbi (maar meer dan dat) en dat was een taak die toegeschreven werd aan mannen.

Ik heb ook 7 jaar viool gespeeld. Maar ik kan het niet zo goed.

Dat is een ander punt. Mijn stelling is als antwoord op Jeroens vraag bedoeld. Hij doet net alsof het een soort liefde voor God is als je zelfmoord pleegt, omdat je dan 'dichter bij Hem' bent. En dat is natuurlijk een behoorlijk kromme redenering, als je bedenkt dat Hij je zelf op deze aarde heeft gezet.

Dat jij niet zelf om je leven hebt gevraagd is voor zover ik weet waar. Maar dat betekent niet dat je geen eerbied hoeft te hebben voor het feit dat God jou het leven geschonken heeft. Of je dat nou leuk vindt of niet, het is zo en daarom denk ik dat het de bedoeling is dat je zuinig met je leven (Gods creatie!) moet omgaan.

Nouja, je gooit wel het leven weg dat Hij je geschonken heeft...

Topic-tip :

Zelfmoordplegers naar de hemel?

Deze

Waarin ik aangeef dat ik door de overweldigende hoeveelheden tekst van Solomonbhabla door de bomen het bos niet meer zie. En dat ik niet begrijp wat hij wil bereiken met zijn betogen.

Hij zegt zelf dat hij de posts leest, dus vraag ik mij af waarom hij niet iets aan zijn post-stijl verandert. Om een standpunt te promoten zou ik er op zijn minst voor zorgen dat de lay-out het lezen aanmoedigt...

Maargoed.

Solomonbhabla, heb je mijn post eigenlijk wel gelezen?

Op donderdag 20 januari 2005 13:39:16 schreef JohnM het volgende: Die mening deel ik

Ik ook.

Solomonbhabla,

Wat wil je nu bereiken? Ons aanpraten dat, omdat wij niet allemaal in tongen praten, we niet gelovig zijn? En dan? Moeten we dan krampachtig gaan proberen die gave toch te verkrijgen?

Ik vind je echt heel erg kort door de bocht. Kijk eens even naar de evangeliën waarin Jezus mensen zegt 'uw geloof heeft u behouden'. Heeft Hij dan eerst even gecontroleerd of diegene wel in tongen sprak? Volgens mij niet hoor...

Zoals al gezegd is: tongentaal kan een gave zijn. Waarover nog te betwijfelen valt wat die precies inhoudt. De stelling 'geen tongentaal, geen geloof' is echt uit de lucht gegrepen. De manier waarop je eraan vasthoudt kan je op den duur helemaal afleiden van God zelf.

Oja ik heb ook een verzoek: kun je alsjeblieft je posts wat overzichtelijker maken? Hoofdletters, alinea's e.d. En in plaats van 3 posts achter elkaar, kun je ook je eerste posts wijzigen en daarbij zetten wat je nog wilt zeggen. Want ik kan er nu soms geen wijs uit worden en het nodigt niet echt uit om te lezen.

Volgens mij bedoelt Solifera dat je, als je met je verstand twijfelt aan het geloof, je toch 'volhardt'; jezelf ertoe zet om vast te houden aan dat geloof. Dat is wat anders dan gaan geloven om dingen te verklaren of situaties te verzachten.

Overigens ben ik er niet zo'n voorstander van om zo'n scherpe scheiding te maken tussen gevoel en verstand. Achter 'gevoel' zit vaak ook een (onbewuste) verstandelijke redenatie; dingen die je met je verstand bedenkt kunnen een bepaald gevoel opwekken. Je verstand spreekt dan eerst, maar beinvloedt je gevoel. Bijvoorbeeld: een nare mededeling die je te horen krijgt gaat meteen je verstand binnen; je 'weet' het. Het kan soms wel een paar dagen duren voor die mededeling je gevoel heeft bereikt en je negatieve emoties voelt.

Andersom, dus dat je gevoel er eerst is, kan ook: je kunt een bepaald gevoel ergens over hebben en pas later verstandelijk redeneren waarom je dat gevoel hebt gehad. Bijvoorbeeld het gevoel dat een ander wat mankeert. Onbewust heb je misschien allerlei signalen opgevangen die jou vertellen dat de ander niet lekker in zijn/haar vel zit. Op dat moment ervaar je dat als 'ik heb het gevoel dat het niet goed gaat met..'.

Gevoel is niet per se iets ongrijpbaars, het is vaak ook prima te verklaren.

Inderdaad. Als je vast van je geloof overtuigd bent is het makkelijk om te zeggen 'je moet gewoon vertrouwen'. Maar als je verstand je steeds tegenspreekt is dat wel heel moeilijk hoor... Moet je dan maar gewoon oogkleppen op doen en je hersens op nul zetten? Dat geloof ik niet.

Huh? Ik heb het niet over Adam en Eva... en daar gaat dit topic toch ook niet over?

Waarom werd het vrouwen verboden te spreken in de gemeente?

In de eerste gemeenten was het misschien wel een ongeorganiseerde boel van mensen die het allemaal dachten beter te weten. Paulus roept hier op tot orde! Vrouwen moeten even stoppen met kakelen, rustig aan...

Waarom de vrouwen en niet de mannen?

Vrouwen hadden thuis nog een heel huishouden om zorg voor te dragen. Het lijkt mij niet zo vreemd dat Paulus aanraadde dat in eerste instantie de mannen de zwaarste gemeente-taken op zich zouden nemen. Dat is niets meer en niets minder dan bescherming van het gezin. De taakverdeling van man en vrouw is niet helemaal uit de lucht gegrepen. Is het biologisch gezien ook niet zo bepaald dat veel mannen geschikter zijn voor een leiderschapsrol dan vrouwen? Vrouwen daarentegen hebben vaak wat meer aanleg op het gebied van zorg.

Ik wil niet zeggen dat dit absolute waarheden zijn, ik probeer alleen even een andere mogelijkheid te laten zien. We kunnen wel blijven roepen 'onzin! discriminatie!' maar daar schieten we ook weinig mee op. Vandaar deze poging tot verklaren.

In hoeverre die 'regels' nu nog van toepassing zijn; tsja... daar durf ik weinig uitspraak over te doen.

Plato!

Ik heb nog een vraag: ik vind het een goede zaak dat jij vindt dat je niet in trance moet raken. In wezen blijf je dus controle houden over jezelf. Maar zoals jij het beschrijft verkeer je tijdens je medititatie op zo'n ander bewustzijnslevel, dat het mij een vreemd contrast lijkt met je dagelijks leven. Want daarin is de aandacht niet geheel op jezelf gericht; sterker nog, waarschijnlijk kun je je ideeën daar niet eens kwijt. Heb je expres een levenswijze gezocht die aansluit bij jouw geloof/weten, of gedraag je je precies zoals ieder ander?

Op woensdag 12 januari 2005 22:22:56 schreef Glenn het volgende: Quote jij jezelf dan?

Oh ik bedoel andersom. Als ik mijn eigen post wil wijzigen quote ik mezelf soms per ongeluk. Dus ja... ik quote mijzelf.

Ja ik ook! DAT is pas irritant.

Volgens mij is het een redelijk bekend psychisch verschijnsel. Ik weet dan ook niet of het wel terecht is om te zeggen dat het direct van satan zou komen. Psychische aandoeningen zijn in feite ook gewoon 'ziekten', zoals ook je lichaam ziek kan zijn. Er is in dit geval niet echt reden om aan te nemen dat de problemen van de TS hier een uitzondering op zouden zijn. Als iemand griep krijgt zeg je toch ook niet meteen 'dat komt van satan, het is een vloek!' Natuurlijk is een psychisch probleem wat ongrijpbaarder dan een lichamelijke aandoening en is het ook niet altijd met medicijnen te verhelpen, maar het is wel redelijk veelvoorkomend.

Ik zou de oorzaak dan ook eerder bij de traumatische gebeurtenissen van de afgelopen jaren zoeken dan bij satan. Uit de openingspost kun je opmaken dat het verdriet om het overlijden en de scheiding nog heel duidelijk aanwezig is en het is niet geheel onbekend dat mensen daardoor soms psychische problemen kunnen krijgen.

Overigens wil ik natuurlijk niet ontkennen dat satan helemaal geen rol speelt: als hij er niet was geweest waren er helemaal geen ziekten en verdriet.

Ik vond dit stukje wel toepasselijk:

Mattheus 5

43 Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: “Je moet je naaste liefhebben en je vijand haten.†44 En ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, 45 alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel. Hij laat zijn zon immers opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. 46 Is het een verdienste als je liefhebt wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo? 47 En als jullie alleen je broeders en zusters vriendelijk bejegenen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo? 48 Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.

Haha, nouja dat kan ik me wel voorstellen hoor! Maar nee... misschien is de naam een beetje misleidend, want echt 'school' is het dus niet.

Muziek. En jij?

De zondagsschool is tijdens de kerkdienst en duurt ongeveer 5 kwartier. We beginnen met bidden en wat zingen. Dan wordt er een verhaal verteld, waar meestal ook nog wat over gepraat wordt. Daarna is er een werkje wat de kinderen kunnen maken, of een paar waar ze uit kunnen kiezen. De werkjes gaan vrijwel altijd over het verhaal wat verteld is. Onder het werken krijgen de kinderen wat te drinken. Als het bijna tijd is zingen we weer wat en gaan we danken. Als de dienst dan nog niet afgelopen is doen we bijvoorbeeld een spelletje of een gesprekje.

Wat de verhalen betreft: wij hebben per jaar een thema. Vorig jaar was dat 'keuzes maken' en nu is het 'koningen'. Dit jaar vertellen we de kinderen dus verhalen waarin koningen voorkomen (bijvoorbeeld Esther, Hizkia, Jozef e.d.) Alle kinderen hebben een schrift waarin staat welk verhaal er is verteld, welke liedjes we eventueel hebben geleerd en een stempel als ze die zondag aanwezig zijn geweest. De oudste kinderen schrijven in dit schrift ook de weektekst: een bijbelvers uit het vertelde verhaal.

Ik vind dat het er niet te dik bovenop moet liggen dat de kinderen wat moeten 'leren'. Meestal onthouden ze de verhalen best goed en dat is prettig, maar ze krijgen op school ook al zoveel informatie om de oren geslingerd dat er op de zondagsschool niet teveel druk achter moet zitten. Het belangrijkste is gewoon dat het gezellig is, dat de kinderen lekker bezig zijn en zo toch wat opdoen van de bijbelverhalen/thema's en de boodschap daarachter.

Weet niet of dat hier hoort... maar dat doe ik ook. Nouja niet een hele dag hoor... ik heb maar 1 klas: 3 HAVO. Ga jij lesgeven op de basisschool of middelbare school?