Naeva

Vandaag in de kerk ging het hierover (dus ik heb het eigenlijk niet zelf ontdekt ):

Marcus 6:34

En toen Hij uit het schip ging, zag Hij een grote schare en werd met ontferming over hen bewogen, omdat zij waren als schapen, die geen herder hebben, en Hij begon hun vele dingen te leren.

Ezechiël 34

Klik hier voor het bijbelgedeelte

Wel typerend als je dat zo leest... en zo zijn er vast nog wel meer meer teksten die je met elkaar kunt combineren.

Die directe verwijzingen/vergelijkingen vind ik vaak een beetje vergezocht. Het kan best zo bedoeld zijn, maar ik durf niet zo snel te zeggen 'kijk, hier hebben ze het eigenlijk over Jezus!' Dan kun je van heel veel bijbelteksten wel iets maken...

dubbel

Wat ik met die opmerking bedoelde was dat als iets niet 'mag' van God, het dan niet onvergeeflijk is. Niets is namelijk onvergeeflijk, behalve de zonde tegen de Heilige Geest. God zegt ergens wel dat je geen zelfmoord mag plegen (neem ik aan), maar in de 10 geboden zegt hij ook dingen waar wij ons niet aan houden. Daarom moet je altijd voorzichtig zijn als je iets over zelfmoord zegt. Dat het zo'n grote onvergeeflijke zonde is is namelijk wel makkelijk gezegd als je er zelf niet direct mee te maken hebt.

Ik kan mij ook de 10 geboden herinneren.

Ik heb een boekje waarin veel bijna-dood-ervaringen staan. Ik weet niet hoeveel waarde je daaraan moet hechten, maar er werd wel voorzichtig in gezegd dat het erop leek dat zelfmoordplegers inderdaad niet naar de hemel zouden gaan.

Zelf ben ik geneigd om te denken dat dat niet waar is. Tenminste, als je christen bent. Natuurlijk is het een grote zonde als je zelfmoord pleegt, maar doet niet iedereen zonden? Hoe bekeerd je ook bent? Zonde betekent dat je verkeerde dingen doet, maar de essentie van 'de zonde' is dat wij niet meer alleen op God gericht zijn. Daardoor KUNNEN we niet eens anders dan zonden doen; onze geest is helemaal verontreinigd. Denk aan de tekst: Niet in staat tot enig goed, geneigd tot alle kwaad. Als je vergeving voor een bepaalde daad vraagt, vraag je in feite of God je wilt helpen geen zonde meer te DOEN. Maar in de essentie BEN je nog steeds zondig. Iedereen die om vergeving heeft gebeden blijft doorgaan met zondigen, op welke manier dan ook.

Ik zou daarom niet zonder meer kunnen stellen dat zelfmoord zo'n zonde is dat je niet meer vergeven zou kunnen worden. Het 'lastige' is dat je er achteraf geen vergeving meer voor kunt vragen: dat is denk ik waarom er zo over gespeculeerd wordt.

Maar stel je eens voor: zo depressief zijn dat je geen andere uitweg meer ziet. Dat is niet niks... depressiviteit is een ziekte en daar kun je nooit te makkelijk over denken. Ik denk daarom dat je heel voorzichtig moet zijn als je er iets over zegt.

Dat doet me ergens aan denken...

Tof

Op woensdag 15 september 2004 00:18:30 schreef Karel het volgende: Moet je eens kijken naar dat 'mannetje met die schep, ter hoogte van die schedel.

Als dit plaatje zou kloppen zou het wel wereldberoemd zijn geworden denk ik... Bovendien waren reuzen (in elk geval volgens de bijbel) niet ZO ontzettend groot. Hoogstens een meter of 3,5-4 dacht ik.

Dit is voor een goede photoshopper echt behoorlijk realistisch na te maken hoor.

Ronald, zoals je het hier schrijft, lijkt het net alsof je niet behouden kunt worden als je niet gedoopt bent. En dat je als volwassene pas christen bent na je doop.

Ik denk niet dat het helemaal klopt. Waar het om gaat is jouw leven, jouw relatie met God. De doop is een symbool, het is geen scheikundige forumule die ervoor zorgt dat je de mogelijkheid hebt de hemel binnen te gaan. Dit symbool is er voor ons, niet voor God. Voor ons is het een steunpunt en een mooi beeld. God geeft dat (en het avondmaal) aan ons zodat wij iets kunnen zien van zijn liefde. Maar Hij heeft het niet nodig, Hij kijk namelijk in je hart.

Ja maar wat is 'zuiver'. Zonder zonden? Nee, dat zal niet gebeuren. Het Avondmaal is er juist om ons te laten zien dat God ons van die zonden wil bevrijden. Hoe meer je beseft wat het inhoudt, hoe ernstiger je overweging wordt, dat begrijp ik. Maar als je oprecht christen bent, mag je er altijd heen gaan.

Gaat het nou alweer over de uitverkiezing??

Wel interessant punt hoor... in de filosofie noemen ze dit geloof ik het 'determinatiebeginsel'. Alles heeft een oorzaak dus vrije wil bestaat niet. Ik weet nog niet in hoeverre ik het hiermee eens ben.

Op dinsdag 14 september 2004 16:39:56 schreef Oogje het volgende: Enneh, Queen rules, ja?

Ja

Ontopic: Bij dat nummer van Led Zeppelin kreeg ik wel even de kriebels hoor... Sowieso bij die satan-aanbiddings-dingen als ik dat zo allemaal hoor...

De andere liedjes met andersom-teksten kon ik soms makkelijk, soms amper horen als is de tekst erbij las. Die vond ik een beetje onzin.

Ik vraag me ook af waarom, als de satan ons zo wil beinvloeden, hij teksten in liedjes stopt waarvan je ze pas kunt horen als je de cd achterstevoren draait. Wat amper kan. En dan nog zo onduidelijk ook. Ik denk dat hij wel betere tactieken heeft.

Waarop dan?

Het staat wel in de bijbel... hoe kies je dan wat je voor waar aanneemt en wat niet?

Er zijn ook mensen die van mening zijn dat de doop als het ware een 'inlijving in de gemeente van God' is. Aangezien mensen in de tijd van het NT vaak als volwassene pas met het christelijk geloof te maken kregen, werden die ook pas later gedoopt. Als je het zo bekijkt, zou de kinderdoop wel te verdedigen zijn.

De doop (en het avondmaal) is een teken voor ons, niet voor God. Het is een symbool voor het verbond tussen God en mensen. Hij heeft het niet nodig, het is er om ons steun te geven. Volgens mij is dat in het verleden weleens anders bekeken. Sommige mensen waren bang dat als je niet gedoopt was, je niet behouden kon worden. Dat is natuurlijk onzin, je doop is geen toegangskaartje tot de hemel. Je ziet het trouwens nog wel een beetje in de Rooms Katholieke kerk bij laatste oliesel (ik geloof dat het zo heet.)

Dan zijn wij het in elk geval eensch!

Het is wel toevallig dat je dit zegt! In onze kerk gaat het nu over Job, en ik vroeg me ook af hoe Job kon zeggen dat hij zonder zonden was.

Ik denk dat hiermee bedoeld wordt dat Job God gehoorzaamt. Zelfs de 'beste' christen zondigt, daar heb je denk ik gelijk in. Maar voor wie met God leeft en Hem zijn schulden belijdt, zijn de gedane zonden helemaal weg. 'In de diepten der zee' gegooid. Of ze er nooit waren geweest. Dit is eigenlijk de meest logische verklaring die ik er voor kan geven.

Verder vind ik het nogal makkelijk om over de 'goeien' en de 'slechten' te praten. Die heb je in het echte leven ook niet, het is geen James Bond film! Als je het dan over goed en slecht wilt hebben: de enige 'goeie' is God en de 'slechte' is de duivel met alle zonde die hij verspreidt.

De bijbel is geen boek vol met goedkope verhaaltjes waar de moraal dubbeldik bovenop ligt. Het gaat over echte mensen met problemen zoals wij ze ook kunnen meemaken. De reacties in het boek Job zijn menselijk. We zijn al snel geneigd om te zeggen 'die vrouw van Job is maar een ongelovig mens' bijvoorbeeld. Maar denk even na; wat zou jij zeggen als je net 10 kinderen en al je bezit had verloren?

Niet te makkelijk oordelen dus.

Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Maar ik ga er nu niet meer veel over typen, ik moet er eerst even goed over nadenken. Wat ik nou eigenlijk wil weten. Het is namelijk al laat.

Dankjewel voor je antwoord, het is heel duidelijk. Het is alleen niet precies dat wat ik zoek... ik bedacht net dat mijn vraag eigenlijk over de uitverkiezing gaat. Misschien maak ik er wel een apart topic over. Ik ga in elk geval even kijken of er niet al iets over is.

Op woensdag 08 september 2004 18:11:33 schreef Oogje het volgende: En Sheepie, fijn dat ik iets voor je kan betekenen, maar geef Hem de eer.

Een compliment mag je ook wel gewoon aannemen hoor.

Ik heb nog een vraag m.b.t. dit onderwerp. Als je de gedachte van 'God dwingt ons niet te geloven' doortrekt, zou je kunnen gaan denken 'o dus als ik geloof heb ik dat zelf goed gedaan'? Is dat zo, kun je dat zeggen? Je kunt natuurlijk niet beweren dat je je eigen redding verzorgt, dat heeft God namelijk al gedaan. Hij heeft de reddingsboei al in het water gegooid, je moet hem alleen wel pakken. Maar dat pakken, het gaan geloven, wat zou je daarover kunnen zeggen? Wiens werk is dat nou eigenlijk? En hoe zit het dan met de mensen die die reddingsboei niet vastpakken?

Ik vind het een lastige (maar heel interessante!) vraag omdat je al snel bij de 'uitverkiezingsleer' terechtkomt. Ervan uitgaande dat God met iedereen een plan heeft; hoe vast staat dat plan? Als God echt een plan met je heeft en je gaat ervan uit dat je er 'toch wel komt' (waar trouwens?), betekent dat dat het uiteindelijk weinig uitmaakt wat je doet. En hoe zit het dan met al die mensen die niet geloven? Heeft Hij daar dan ineens geen/een verkeerd plan voor?

Ik denk dat God uiteindelijk geen plan voor ons heeft maar een bestemming. En dat is leven op de nieuwe aarde. Hij dwingt ons niet om Zijn weg te gaan, daar komt namelijk de vrije wil om de hoek kijken. Hij heeft het 'ticket' tot de bestemming altijd klaarliggen, maar of we daar gebruik van maken beslist Hij niet voor ons. Hij is er om ons tips, raad en aanwijzingen te geven, maar Hij ramt het geloof er niet in.

Het is misschien ook iets van onze individualistische samenleving dat we graag willen dat God een puur persoonlijk plan voor ons heeft. Of de angst om 'geen doel in je leven te hebben'.

Dat doel is er wel, zoals ik hierboven al zei. Misschien klinkt dat vaag of 'niet van deze aarde'. Nou van deze aarde is het inderdaad zeker niet als je ziet hoe die eraan toe is. Alles belemmert ons toch haast om te leven zoals God dat had gewild? Niet in het minst onze eigen zonde. Gods weg is niet vaag, wij kunnen die alleen niet volgen zoals het hoort.

In de bijbel wordt trouwens vaak over groepen mensen gesproken, kijk maar naar het volk Israel. De samenleving daar was heel anders ingericht dan nu, minder 'ieder voor zich'. De mensen die God toendertijd in Zijn dienst stelden waren ervoor om anderen op de goede weg te leiden, ze hadden een functie. Dat moet je wel goed in de gaten houden.

Ik denk dat bepaalde mensen een duidelijke functie kunnen hebben in de wereld of in de gemeente. Er zijn zoveel verschillende talenten/gaven die ingezet kunnen worden voor God. En God heeft ons al die gaven gegeven. Hij heeft diversiteit geschapen, en wil ook dat we dat in Zijn dienst gebruiken.

Oja Oogje, hoewel je in zo ongeveer elk topic mijn mening al hebt gepost , vind ik het toch altijd leuk om je inbreng te lezen. Goed beargumenteerd, duidelijk... Ik vind het gewoon goed!

En dat is niet om te slijmen maar gewoon omdat ik het vind.

Ik ben afgelopen zondag uit eten geweest met een paar vrienden. Ik had het liever op een andere dag gehad, maarja, dan kunnen zij niet, en ik vind het jammer als ik dan elke keer niet mee kan.

De reden dat ik er liever niet heen wil, is omdat die dag voor mij dan helemaal niet anders is dan een andere dag in de week. Ik hou er niet van om op zondag geld uit te geven of huiswerk te maken. Het is juist zo fijn om gewoon even niet teveel met dingen van alledag bezig te zijn. Dat doe je de rest van de week al. De zondag is voor mij echt een aparte dag waarop je de rust hebt om met God, maar ook met ontspanning, familie en andere mensen bezig te kunnen zijn. Dat ontneem je jezelf als je altijd maar andere dingen plant.

Als ik op zondag wel iets heb, probeer ik toch ook wel naar de kerk te gaan. Ik vind het gewoon belangrijk dat de dienst een prioriteit heeft. Anders ga je steeds vaker een keertje niet en dat gaat van 'kwaad tot erger.' In de bijbel staat ook duidelijk dat je de bijeenkomsten niet moet verzuimen. Het is natuurlijk wel verleidelijk om een keertje uit te slapen, dat doe ik ook weleens. Maar eigenlijk stel je de eredienst dan niet op de eerste plaats...

Ik kan me wel voorstellen dat, als je bijvoorbeeld sportwedstrijden hebt op zondag, je dat niet wilt laten schieten. Ik denk dat het dan heel belangrijk is met wat voor houding je naar die wedstrijd gaat. Het lijkt me logisch dat als je bezig bent, je gedachten helemaal op de wedstrijd gefocust zijn. Maar ik denk wel dat het goed is als je de rest van de dag nog wel tijd voor andere dingen hebt.

Ook de preek van vandaag (en die van vorige week ook) van onze eigen dominee. Ik was er echt door geraakt, het was precies wat ik nodig had om te horen.

Misschien is de mens ook geneigd God menselijke eigenschappen toe te kennen om iets van Hem onder woorden te kunnen brengen, een poging om Hem te 'begrijpen'.

Ik denk dat met 'je geest' je psyche wordt bedoeld.

Je 'ziel' is denk ik meer het leven in je. Wat dat precies is, tsja dat is misschien ongrijpbaar.