Hopper

Zonder het gaan van de smalle weg is iedere basale logica zinloos. Dat levert maar weer allerlei overtuigingen en begeertes op.

Ja, het gaat al eeuwen zo. Maar wat heb je aan teksten als je niet 'de weg' bent gegaan? Johannes van het Kruis was er slechts een van de velen. De meesten zullen wel anoniem zijn dood gegaan.

https://www.civismundi.nl/index.php?p=artikel&aid=6506 Er kan begrepen worden dat 'de ziel' ,nadat deze door de nauwe poort is gegaan, absoluut zichzelf blijft. In de donkere nacht van de ziel is de gebondenheid aan de wereld vervallen zoals Hegel dat uitdrukt. Die niet-gebondenheid is het vrij-zijn van zintuigelijke indrukken. Dat wil niet zeggen dat de zintuigelijke indrukken er niet zijn, maar dat de bevrijde ziel er vrij van is. Er wordt binnen de vrijgemaakte ziel ook begrepen wat bewustzijn is. Het wordt hier omschreven als ‘zuiver, objectloos bewustzijn’, een om

Dat is idd mijn versie, omdat de ziel reeds ontwaakt is. Degenen die nog hoop in overvloed hebben leven nog in onwetendheid van de ziel. Het valt ook niet mee om in de kerk te prediken dat er geen enkele hoop is op een betere toekomst, de beminde gelovigen komen natuurlijk niet om moedeloze berichten aan te horen. Er wordt juist hoop op het 'eeuwig leven' gepredikt, waarom zou je anders nog geloven, nietwaar? De paradox is dat 'het eeuwige' als een toekomstbeeld wordt aangenomen. Maar dat wat 'eeuwig' is staat volledig buiten de tijd. Het kan nooit in een of andere toekomst pl

Waarheid deelt zich intern mede. Het geeft zich te kennen. Het kan dus nooit vergaard worden. Wel is het onafhankelijk van zintuigelijke waarneming, dat dan weer wel.

Dat is tegelijk de kern van de smalle weg die naar de nauwe doorgang leidt. De ziel 'verenkelt' zich en ontdoet zich van iedere hoop op een betere toekomst. In feite wordt daarmee de ik-wereld verhouding mee doorgesneden, hetgeen met een groot lijden gepaard gaat. Inzichten kunnen gekend zijn, maar dan moet wel de kenvermogende ziel beginnen te ontwaken. Alleen de ziel is in staat om het 'woordloze' te verstaan. Maar als het kenvermogen op de uiterlijke wereld gericht is dan zal dit ontwaken nooit plaats vinden. Mensen die wereldse doelen nastreven zullen smalend zeggen dat de zie

De mens leeft doorgaans in gebrokenheid omdat hij de Werkelijkheid niet kent. (Onwetendheid) Zo een mens heeft een eigen wil, wat feitelijk niet meer is dan een zelf-opgelegde programmering. Om het gebrokene te begrijpen dienen we de volheid van de Vader te kennen. Volheid wil zeggen dat alle tegenstellingen verenigd zijn. Efeziërs 3:19 gaat over de volheid Gods. Er staat ook dat deze de kennis te boven gaat, waarmee gezegd wordt dat het intellectueel niet gekend kan worden. In die liefde kan de mens geworteld en gegrond zijn. Volheid Gods is een woord voor liefde welke nergens op

Ik vond het een onzinnige quote. Het komt uit een anti-christelijke levenshouding voort. Jezus leerde naastenliefde. Feitelijk was Jezus al 'woke'.

Cognitieve inhoud is niet interessant. Zou er niet 'iets' zijn wat naar buiten kijkt? Oppervlakkig gezien lijk 'ik' degene te zijn die naar buiten kijkt. Maar is dat zo? Zolang ik die aanname doe zijn er 8 miljard mensen die naar buiten kijken en ruzie maken over de diverse waarnemingen. Dan gaan 8 miljard mensen daar weer allerlei overtuigingen over verzinnen. En dat gaat maar door. Overtuigingen noemde de oude Grieken 'doxa'. Epistèmè is onbetwistbare kennis. Paulus maakte dat onderscheid ook. Nu kennen we nog ten dele (1 Korintiërs 13) , maar er is volledige kennis mogelijk

Klopt. Zolang de mens 'naar buiten' kijkt ziet hij alleen maar de fysieke wereld waarin ook wiskunde een plaats heeft. Jezus sprak over de innerlijke wereld: het Koninkrijk Gods is in u. Dan helpt naar buiten kijken niks. Naar buiten kijken kan men aan de wetenschap over laten. Of het journaal.

Ik moest eerst even googelen wat Archonten zijn. (bron wiki) Mij lijkt dit flauwekul toe. In de leer van Jezus wordt juist de ziel bevrijdt van haar gevangenschap. Of er wezens zijn (Archonten) die dit tegen gaan, daar heb ik geen kennis over. Het enige wat ik weet is dat 'zelfzucht' de ziel gebonden houdt in het aardse, wat tevens de gevangenschap is.

https://www.scriptiebank.be/scriptie/2019/immanuel-kants-functiebegrip-de-analytica-van-de-begrippen-tussen-singulariteit-en Wat we in de kenbare wereld zien is dat -zoals in het gegeven voorbeeld- er steeds nieuwe waardes ontstaan. Voorbeelden genoeg. In de metafysische wereld geldt hetzelfde. Het 'zelf' wat an sich geen banden met de tijd heeft en zuiver geestelijk van aard is krijgt een andere werkelijkheid als het in een lichaam aanwezig is. Schijnbaar is het het lichaam wat 'present' is. Dat komt omdat het lichaam wel aanwezig (present) is in de tijd. Zodoende kan d

Het is het Woord wat de mens doet verstillen. In die stilte ga je beter horen en zien. Als je ziet hoe andere mensen op je reflecteren terwijl je zelf 'stil' bent, dan kun je je lachen maar nauwelijks bedwingen. Geen mallotiger beeld dan een mens die boos wordt en je reflecteert er niet op. Dan vernieuwt het gemoed zich, zoals Paulus dat omschrijft. In dat vernieuwde gemoed dwingt de mens zichzelf 'naar binnen'. Het scherpt de spirituele zintuigen , welke uiteindelijk gelokaliseerd worden in de kenvermogendheid van de ziel. Een zuiver hart is niet verscheurd.

Is dat zo opmerkelijk dat er een opmerking over gemaakt moet worden?

Als ik bij de zandbak luister dan hoor ik de kinderen nooit over een non-lineaire katalysator of een PSV of een ACCA. De weg waar Jezus het over heeft is geen cognitieve inhoud. Deze weg dient gegaan te worden door berg en dal. Eenmaal de weg gegaan mag er een cognitieve inhoud aan gegeven worden, anders zouden we er op een forum niet over kunnen schrijven. Doch de cognitieve inhoud is geen noodzakelijkheid.

Dat is de hamvraag. Het heeft geen 'tegen over' zich. Het heeft met niets een verhouding of relatie anders dan met zichzelf (Hetzelve).

Daarom beschouw ik dat ook als een filosofietje. Misschien ben je wiskundeleraar en heb je dat bedacht? Geen idee.

Getallen hebben een verhouding met de tijd. Al zou het universum uit slechts 2 objecten bestaan, dan verhouden zij zich tot elkaar en scheppen zij de tijd door hun bewegingen en verhouding tot elkaar. Dan kun je cijferen. Een singulariteit daarentegen kan niet gedacht worden, hoe kan iets slechts één punt zijn? Daar is tijd een onmogelijkheid, net als optellen. Je kunt geen twee singulariteiten bij elkaar optellen, want dan zouden ze zich tot elkaar verhouden en geen singulariteit meer zijn omdat het eenpuntige er niet meer is. Dan zou het een tweepuntigheid zijn. Het enkelvoud

Zeker niet. Alles wat 'twee' is, is kalenderverslaafd. Waarom zou ik op min 6 januari willen verschijnen als ik enkelvoudig kan zijn?

Ik hou me niet bezig met optellen. Meer met aftellen.

Het is al oneerlijk om een levensbeschouwing als de meest eerlijke uit te roepen. Uiteraard is dat altijd de 'eigen' levensbeschouwing. Gelukkig schrijf je er 'imo' bij, zodat we weten dat possibilian ook maar slechts een van de opties is. Het veld der overtuigingen verlaten is alleen weggelegd voor de enkeling, niet voor hen die zich groeperen rond een levensbeschouwing.

Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en dan verschillende uitkomsten verwachten. Dus ja, 2 getallen optellen geeft dezelfde uitkomst. We hebben er alleen niks aan. Overigens ben ik over niets dan weer wel 100 % zeker.

Dingen bestaan niet omdat ze waargenomen worden. In de waarneming is alleen het 'wordende' zichtbaar.

Ik weet nog steeds niet wat non-lineaire katalysatoren zijn, ik kom ze niet tegen in de leegte. Niemand heeft onwetendheid bedacht, de mens doet dat zichzelf aan. De mens ziet een ander mens en denkt middels het cursieve denken: "dat ben ik niet". En zo een mens gelooft zijn eigen gedachten. Maar er is nooit iemand geweest die zei dat dat moest.

Het lege graf kan ook een beeld van iets anders zijn......