Jurriën Sr.

Porno is verkort voor pornografie. Het woord is in de jaren vanaf 1926 tot 1950 ontstaan uit het Franse pornographie, dat weer is gevormd uit het Griekse pornographos, dat zoveel betekent als ‘over hoeren schrijvend’. Dat komt weer van ‘pornos’: die zich aan ontucht schuldig maakt, ‘porné’: hoer. Dat is verwant met pernèmie: ‘ik verkoop (met name levende waar)’. En dat laatste woord is weer verwant met het Latijnse ‘pretium’ dat: ‘waarde van iets, prijs of beloning’ betekent.
Pornografie wil dus zeggen, het schrijven van ontuchtige literatuur  en, sinds de uitvinding van de fotografie en de videografie, het afbeelden/uitbeelden van seksuele handelingen. Uiteindelijk is de pornografie een middel om de sexualiteit van de lezer/kijker te prikkelen.
Uit het voorgaande blijkt dus geen direct verband tussen pornografie en de Bijbel. De Schrift spreekt zich niet over porno uit, gewoon om het feit dat het verschijnsel in Bijbelse tijden niet bekend was. Ongetwijfeld zal er erotische literatuur zijn geweest, maar het begrip als zodanig wordt niet genoemd. Daarnaast is het de vraag of de directe bedoeling van de erotische literatuur was de sexualiteit van de lezer te prikkelen.
Dat pornografie een algemeen verschijnsel is geworden (niet alleen in Nederland natuurlijk) is, naar mijn mening, het gevolg van het feit, dat de mens voor wat betreft zijn sexualiteit, de weg kwijt is. De sexualiteit is commerciële handelswaar geworden; een spel van kunstmatig opvoeren van de vraag en het vervolgens vergroten van het aanbod. Ze maakt een onderdeel uit van een spel voor volwassenen, dat al vele eeuwen tussen mensen wordt gespeeld en zich steeds meer in een neerwaardse spiraal bevindt. Door de grote beschikbaar wordt deelname aan het zinnenprikkelende spel steeds goedkoper, maar moeten de mensen die er aan meedoen ook steeds verder  en fanatieker spelen om hun opgezweepte seksuele verlangens nog te bevredigen.
Het effect van pornografie is dat het het beeld van de Bijbelse en intieme, kwetsbare relatie tussen twee levenspartners onder druk zet. Degenen die verslaafd zijn aan porno, maar ook degene die er voor het eerst mee kennis maakt, merkt dat het zijn beeld van de ander seksueel beïnvloedt: je gaat met andere ogen naar die ander kijken. Daarnaast geeft het de sexualiteit een hogere status dan de Bijbel haar geeft. Dat is het effect van de verslavende werking die van de pornografie uitgaat. Met andere woorden: de sexuele partner raakt onderworpen aan je verlangens seksuele handelingen uit te voeren.
Pornografie is verslavend. Het beschadigt het mensbeeld en werkt liefdeloosheid in de hand. Het wekt heerszucht op. Het zorgt er voor, dat de ander niet meer wordt gezien als een gelijkwaardig wezen met recht op respect (en privésfeer), maar als een object dat je naar believen voor je eigen bevrediging kan misbruiken. Pornografie leidt dus ten diepste tot egocentrische zelfbevrediging.
Als je de uitspraak: „alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig“, in z’n context bekijkt, dan blijkt dat het hier gaat om de relatie met Christus. Dat wat dan ’niet nuttig is’ is dat wat die relatie onder druk stelt of beschadigt. Porno heeft de eigenschap om al je gedachten en verlangens voor zichzelf op te eisen. Een christen die toegeeft aan pornografie zal merken, dat het zijn relatie met Christus, in elk geval tijdelijk, op een lager niveau brengt. De vrede en rust in Christus is na de daad in één klap verdwenen; hij voelt dezelfde eenzaamheid en leegte die ook Adam en Eva voelden, nadat ze van de vrucht van kennis van goed en kwaad hadden gegeten. En het kost duidelijk wat moeite om weer opnieuw met Jezus in het reine te komen. Dit gevoel en deze ervaring is met name het gevolg van een mistap op seksueel terrein. Dat heeft óók te maken met de mate waarin je jezelf de overtreding kunt vergeven.
De context van „alles is rein voor de reinen“ is wel heel erg toepasselijk in verband met pornografie. Titus 1:15-16 (NBG1951) „Alles is rein voor de reinen, maar voor hen, die besmet en onbetrouwbaar zijn, is niets rein. Maar bij hen zijn zowel het denken als het geweten besmet. Zij belijden wel, dat zij God kennen, maar met hun werken verloochenen zij Hem, daar zij verfoeilijk en ongehoorzaam zijn en niet deugen voor enig goed werk“.
Het rein of onrein zijn gaat hier aan de daad vooraf. De daad komt voor uit het denken. Dat denken is rein (schoon) of besmet. Hieruit kun je dus concluderen, dat je wens of beslissing om aan pornografie toe te geven, voortkomt uit een onrein geweten. Een onrein geweten impliceert een misleid of verduisterd denken. Met de opmerking „alles is rein voor de reinen“, dien je dan ook in te zien, dat de tekst vervolgt met: „maar voor hen, die besmet en onbetrouwbaar zijn, is niets rein“. Het is dus de vraag onder welke categorie je wenst te vallen. Het antwoord daarop kun je enkel maar voor jezelf geven. Maar door eerst na te denken voordat je je overgeeft aan de verslavende onreinheid van pornografie, kun je jezelf veel ellende (en beschadiging van je reine relatie met Christus) besparen. Want die eerste misstap, verlaagt niet alleen de drempel voor de volgende, maar doet ook de mate van onreinheid groeien, waardoor je de indruk krijgt dat Christus met elke misstap op seksueel vlak, verder van je af komt te staan.

Porno is verkort voor pornografie. Het woord is in de jaren vanaf 1926 tot 1950 ontstaan uit het Franse pornographie, dat weer is gevormd uit het Griekse pornographos, dat zoveel betekent als ‘over hoeren schrijvend’. Dat komt weer van ‘pornos’: die zich aan ontucht schuldig maakt, ‘porné’: hoer. Dat is verwant met pernèmie: ‘ik verkoop (met name levende waar)’. En dat laatste woord is weer verwant met het Latijnse ‘pretium’ dat: ‘waarde van iets, prijs of beloning’ betekent.
Pornografie wil dus zeggen, het schrijven van ontuchtige literatuur  en, sinds de uitvinding van de fotografie en de videografie, het afbeelden/uitbeelden van seksuele handelingen. Uiteindelijk is de pornografie een middel om de sexualiteit van de lezer/kijker te prikkelen.
Uit het voorgaande blijkt dus geen direct verband tussen pornografie en de Bijbel. De Schrift spreekt zich niet over porno uit, gewoon om het feit dat het verschijnsel in Bijbelse tijden niet bekend was. Ongetwijfeld zal er erotische literatuur zijn geweest, maar het begrip als zodanig wordt niet genoemd. Daarnaast is het de vraag of de directe bedoeling van de erotische literatuur was de sexualiteit van de lezer te prikkelen.
Dat pornografie een algemeen verschijnsel is geworden (niet alleen in Nederland natuurlijk) is, naar mijn mening, het gevolg van het feit, dat de mens voor wat betreft zijn sexualiteit, de weg kwijt is. De sexualiteit is commerciële handelswaar geworden; een spel van kunstmatig opvoeren van de vraag en het vervolgens vergroten van het aanbod. Ze maakt een onderdeel uit van een spel voor volwassenen, dat al vele eeuwen tussen mensen wordt gespeeld en zich steeds meer in een neerwaardse spiraal bevindt. Door de grote beschikbaar wordt deelname aan het zinnenprikkelende spel steeds goedkoper, maar moeten de mensen die er aan meedoen ook steeds verder  en fanatieker spelen om hun opgezweepte seksuele verlangens nog te bevredigen.
Het effect van pornografie is dat het het beeld van de Bijbelse en intieme, kwetsbare relatie tussen twee levenspartners onder druk zet. Degenen die verslaafd zijn aan porno, maar ook degene die er voor het eerst mee kennis maakt, merkt dat het zijn beeld van de ander seksueel beïnvloedt: je gaat met andere ogen naar die ander kijken. Daarnaast geeft het de sexualiteit een hogere status dan de Bijbel haar geeft. Dat is het effect van de verslavende werking die van de pornografie uitgaat. Met andere woorden: de sexuele partner raakt onderworpen aan je verlangens seksuele handelingen uit te voeren.
Pornografie is verslavend. Het beschadigt het mensbeeld en werkt liefdeloosheid in de hand. Het wekt heerszucht op. Het zorgt er voor, dat de ander niet meer wordt gezien als een gelijkwaardig wezen met recht op respect (en privésfeer), maar als een object dat je naar believen voor je eigen bevrediging kan misbruiken. Pornografie leidt dus ten diepste tot egocentrische zelfbevrediging.
Als je de uitspraak: „alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig“, in z’n context bekijkt, dan blijkt dat het hier gaat om de relatie met Christus. Dat wat dan ’niet nuttig is’ is dat wat die relatie onder druk stelt of beschadigt. Porno heeft de eigenschap om al je gedachten en verlangens voor zichzelf op te eisen. Een christen die toegeeft aan pornografie zal merken, dat het zijn relatie met Christus, in elk geval tijdelijk, op een lager niveau brengt. De vrede en rust in Christus is na de daad in één klap verdwenen; hij voelt dezelfde eenzaamheid en leegte die ook Adam en Eva voelden, nadat ze van de vrucht van kennis van goed en kwaad hadden gegeten. En het kost duidelijk wat moeite om weer opnieuw met Jezus in het reine te komen. Dit gevoel en deze ervaring is met name het gevolg van een mistap op seksueel terrein. Dat heeft óók te maken met de mate waarin je jezelf de overtreding kunt vergeven.
De context van „alles is rein voor de reinen“ is wel heel erg toepasselijk in verband met pornografie. Titus 1:15-16 (NBG1951) „Alles is rein voor de reinen, maar voor hen, die besmet en onbetrouwbaar zijn, is niets rein. Maar bij hen zijn zowel het denken als het geweten besmet. Zij belijden wel, dat zij God kennen, maar met hun werken verloochenen zij Hem, daar zij verfoeilijk en ongehoorzaam zijn en niet deugen voor enig goed werk“.
Het rein of onrein zijn gaat hier aan de daad vooraf. De daad komt voor uit het denken. Dat denken is rein (schoon) of besmet. Hieruit kun je dus concluderen, dat je wens of beslissing om aan pornografie toe te geven, voortkomt uit een onrein geweten. Een onrein geweten impliceert een misleid of verduisterd denken. Met de opmerking „alles is rein voor de reinen“, dien je dan ook in te zien, dat de tekst vervolgt met: „maar voor hen, die besmet en onbetrouwbaar zijn, is niets rein“. Het is dus de vraag onder welke categorie je wenst te vallen. Het antwoord daarop kun je enkel maar voor jezelf geven. Maar door eerst na te denken voordat je je overgeeft aan de verslavende onreinheid van pornografie, kun je jezelf veel ellende (en beschadiging van je reine relatie met Christus) besparen. Want die eerste misstap, verlaagt niet alleen de drempel voor de volgende, maar doet ook de mate van onreinheid groeien, waardoor je de indruk krijgt dat Christus met elke misstap op seksueel vlak, verder van je af komt te staan.

Zodra u in staat bent op een normale manier en met fatsoenlijke argumenten in gesprek te gaan, ben ik bereid u te antwoorden. Uw respectloze reactie geeft mij alleen maar aan dat u niet in staat bent het fundament van uw heilige huisjes te verdedigen. Ik verzoek u dan ook vriendelijk mijn kostbare tijd niet langer op te eisen voor uw onzinnige commentaren; er zijn vast anderen op dit forum die uw visie en manier van discussiëren wél op prijs stellen. 

Ik sprak niet over het grote, het eerste of het tweede gebod, maar over één gebod. Jezus zegt zelf dat het eerste gelijk is aan het tweede: Jezus vat ze dus samen. Je kunt niet uitgaan van het eerste gebod en het tweede negeren. Vandaar dat ik het had over één gebod, dat uit twee delen bestaat.
De rest van je opmerkingen laat ik maar voor wat ze zijn; ze voegen niets toe aam een zinvol gesprek.

Jouw reactie heeft mij er opnieuw bij bepaald, dat zinvolle gesprekken met sommigen op dit podium niet mogelijk zijn. Niet alleen dicht je mij gedachten toe die niet bij mij opkomen, maar ben je ook niet in staat je punt duidelijk te maken zonder dat met allerlei ongefundeerde en denigrerende opmerkingen in te kleden.
Ik heb dan ook besloten, teneinde te voorkomen dat mijn opmerking voortdurend door het onverstand van sommigen verloren gaan (paarlen voor de zwijnen), mijn reactie op het bovenstaande in een artikel op mijn eigen website te plaatsen. Ik zal daarin ingaan op de relatie tussen 2 Kron. 16:7-11 en de gelijkenis van het zaad, ingaan, in verband met het ‘hart dat volkomen naar God uitgaat’. Uiteraard staat het je vrij om aldaar het artikel - wanneer gereed - te lezen en er op te reageren.
Wel vraag ik me af, in hoeverre je eigen ‘handtekening’ onder al jouw berichten, niet op jouzelf van toepassing is.

Of terwijl: ik ben niet uit God geboren om zondaars aan een schandpaal te nagelen, maar om het goede nieuws van onze Redder Jezus Christus te brengen.

Wat zijn punt is: laten we ons niet met Gods taak te oordelen over mensen bezig houden, maar met wat tussen ons en God is en vooral een goed voorbeeld wezen voor wie dan ook, hoe zondig dan ook.
Ik heb ook niet Jezus in mijn leven aangenomen, om anderen te bekritiseren. Ik heb Hem aangenomen vanwege mijn eigen nood en mijn verlangen Hem te volgen.
Ik ken iemand die me vertelde dat "iemand pas een christen is" wanneer die "alle" homo's verteld hoe slecht ze zijn. Nou, dan maar geen christen, als dat zo zou zijn.

Met het eerste ben ik het wel eens. Maar bij wat je vervolgens zegt, heb ik zo mijn vraagtekens.
Het besef dat we allemaal op de een of andere wijze 'beschadigt' zijn door de zonde, ontneemt je het recht om zelfs maar de kleinste afwijking te beoordelen of te veroordelen. Immers, de één is homoseksueel en behandelt zijn/haar partner correct; de ander is heteroseksueel maar gaat vreemd met de buurvrouw of zit regelmatig op pornosites.
Wie geeft iemand het recht om z'n naaste te veroordelen? Wie kan zeggen, dat God hem als rechter heeft aangesteld?
Het is dus beter (als christen, let wel, want de 'wereld' heeft geen weet van de regel Gods; ontkent die zelfs) om een afwijkende naaste als naaste! te aanvaarden (of 'ie nu praktiseert of niet) en voor hem of haar te bidden. Wellicht dat God hem of haar dan de kracht geeft om met de 'afwijking' doen wat Hij behaagt of zelfs vrij te maken.
Zelfbeheersing is immers óók niet aan iedereen gegeven? En al helemaal niet als je je afwijking van God ontvangt als een variatie. Als eerste, voor er over iets anders kan worden gesproken, zal degene die het betreft eerst moeten inzien, dat zijn of haar toestand niet is zoals God het oorspronkelijk heeft bedoeld. Maar zelfs wanneer dat niet wordt ingezien, hebben we nog altijd niet het 'recht' om die ander te zeggen wat hij of zij wel of niet kan doen.
Alleen in een dergelijke omgeving zal de 'ander' zich voldoende veilig voelen en uiteindelijk (misschien) zijn of haar 'probleem' bespreekbaar durven maken.

Je verwart opnieuw de Bijbel met Jezus Christus. Daar waar jij het over hebt is datgeen wat op papier staat. Dat noem ik het getuigenis.
Het levende Woord (Johannes 1:14) is Jezus Christus. In tegenstelling tot de Bijbel (die statisch is), is Jezus, als Gods Woord, dynamisch want Hij leeft! Daarom heeft de Vader aan Hem het oordeel gegeven. Dat oordeel klinkt nog steeds en is óók vandaag actief en in beweging.
Openbaring zegt van Jezus: " .... uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht. (...) En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmede de heidenen te slaan". NB: Waarom 'heidenen'?
De Hebreeën-schrijver vertelt wat het zwaard precies doet (en waarom het dus uit de mond van de Zoon komt); Hebr. 4:12-13 (NBG1951) "Want het woord Gods is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zó diep, dat het vaneenscheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten; en geen schepsel is voor Hem verborgen, want alle dingen liggen open en ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen".
Het laatste gedeelte van deze tekst geeft onmiskenbaar de relatie aan tussen Jezus en het zwaard in verband met het oordeel, dat Hem is gegeven. De taak van oordeel is niet aan de Bijbel gegeven, maar aan de Zoon.
Dat neemt niet weg dat ook een Bijbeltekst als 'zwaard' kan worden gebruikt, maar dat gebeurt alleen als de Geest dat woord dan tot een zwaard transformeert. Voor degene die dat (op dat moment dan levende) woord dan leest is geen discussie mogelijk. Hieruit kun je zelfs de volgende conclusie trekken: Het feit dat op dit forum over de Bijbel kan worden gediscussieerd, impliceert dat de Bijbel op zichzelf genomen NIET het woord van God is. Immers, was dat wel het geval, zou iedereen op z'n minst zwijgen, want "ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen".

Het punt dat @Jurriën Sr. maakt is niet intern tegenstrijdig, en is in lijn met veel theologie, niet alleen 'orthodoxe' (al is wat orthodox is ook weer onduidelijk).
Het gaat namelijk om de vraag wat de kern is van je godsdienst, met andere woorden: waar openbaart God zich? @Jurriën Sr. zegt helemaal terecht dat dat voor christenen Jezus Christus de Zoon van God hoort te zijn, het Woord dat mens werd. Natuurlijk is het daarbij nodig dat er betrouwbare bronnen zijn over Jezus, en in dit geval is het dus nodig dat je erop vertrouwt dat de Bijbel een betrouwbaar beeld van Jezus kan geven. Maar dat is nog iets anders dan dat het een onfeilbaar boek moet zijn, Gods openbaring zelf. Als je Gods openbaring lokaliseert in Jezus Christus, is de Bijbel daar een bemiddelaar van die niet per se absoluut altijd hoeft te kloppen. Een andere bemiddelaar is de heilige Geest die getuigt in het innerlijk van de gelovige.

De kanttekenaren waren echt kinderen van hun tijd. Het is maar goed dat de kanttekeningen geen deel uitmaken van de Bijbel zelf. Blijft er toch nog wat zelf na te denken over.

Het is toch wel verbazingwekkend hoe snel, helaas óók op dit forum, men vervalt tot drogredenen. Het hoofdprobleem is in deze dat praktisch niemand (uitzonderingen daargelaten) in staat is, een zinvol (vergeef me deze arrogantie) bericht goed en inhoudelijk te lezen en te begrijpen. En dat vind ik zeer spijtig, alhoewel ook wat dat betreft ‘niets nieuws onder de zon is’; ook dat is ijdelheid.

Het is toch wel verbazingwekkend hoe snel, helaas óók op dit forum, men vervalt tot drogredenen. Het hoofdprobleem is in deze dat praktisch niemand (uitzonderingen daargelaten) in staat is, een zinvol (vergeef me deze arrogantie) bericht goed en inhoudelijk te lezen en te begrijpen. En dat vind ik zeer spijtig, alhoewel ook wat dat betreft ‘niets nieuws onder de zon is’; ook dat is ijdelheid.

Zodra u in staat bent op een normale manier en met fatsoenlijke argumenten in gesprek te gaan, ben ik bereid u te antwoorden. Uw respectloze reactie geeft mij alleen maar aan dat u niet in staat bent het fundament van uw heilige huisjes te verdedigen. Ik verzoek u dan ook vriendelijk mijn kostbare tijd niet langer op te eisen voor uw onzinnige commentaren; er zijn vast anderen op dit forum die uw visie en manier van discussiëren wél op prijs stellen. 

Het is toch wel verbazingwekkend hoe snel, helaas óók op dit forum, men vervalt tot drogredenen. Het hoofdprobleem is in deze dat praktisch niemand (uitzonderingen daargelaten) in staat is, een zinvol (vergeef me deze arrogantie) bericht goed en inhoudelijk te lezen en te begrijpen. En dat vind ik zeer spijtig, alhoewel ook wat dat betreft ‘niets nieuws onder de zon is’; ook dat is ijdelheid.

Zodra u in staat bent op een normale manier en met fatsoenlijke argumenten in gesprek te gaan, ben ik bereid u te antwoorden. Uw respectloze reactie geeft mij alleen maar aan dat u niet in staat bent het fundament van uw heilige huisjes te verdedigen. Ik verzoek u dan ook vriendelijk mijn kostbare tijd niet langer op te eisen voor uw onzinnige commentaren; er zijn vast anderen op dit forum die uw visie en manier van discussiëren wél op prijs stellen. 

In een artikelenserie “Het zaad van Adam” ga ik op deze gedachte in. Even kort door de bocht: Adam werd inderdaad niet verleid, maar overtrad: 1 Timothy 2:14 (NBG1951) “En Adam heeft zich niet laten verleiden, maar de vrouw is door de verleiding in overtreding gevallen;”
Adam heeft bewust de schepping aan de zinloosheid onderworpen: Romans 8:20 (HSV) “Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft,”.  
Maar dat doet hij niet zomaar: Romans 8:21 (HSV) in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God.
Ik denk dus Adam besefte dat de weg via het verval de enige mogelijkheid was uiteindelijk tot Gods doel te komen. Eva staat model voor de mensheid. En zij zou altijd gegeten hebben. Het had geen zin dat Adam haar zou tegenhouden. Dat Adam Eva later de schuld gaf, wijst er op dat Eva hem, door haar actie, tot deze drastische maatregel had gedwongen: hij wilde Eva ook niet in de steek laten, want zij was vlees van zijn vlees, dus een betere hulp die bij hem past, zou hij nooit meer krijgen. En zo gaf hij als verantwoordelijke de schepping over aan de vergankelijkheid, maar hij hoopte wel op de goede afloop. Die dan ook door God zelf bevestigd werd.
Vele gelovige steigeren bij deze uitleg, omdat het hen in feite dwingt het hele verlossingsplan opnieuw te doordenken. En hoe kan je opnieuw de moederschoot ingaan, als je al helemaal gevormd bent, toch?

Ja, dat snap ik wel. Het onderwerp is eigenlijk te groot voor een forum. Vooral als blijkt dat men vrijwel direct reageert op een woord of opmerking, die alleen te verstaan is in de context van niet alleen het bericht zelf, maar in feite alle berichten samen. Als er dan ook nog trollen meedoen waar je in eerste instantie heel serieus op ingaat, wordt het helemaal een warboel en ga je fouten maken.
Maar goed, even er vanuitgaande dat jij wel serieus met de materie omgaat, zal ik proberen mijn standpunt nog iets te verhelderen.
Het probleem met de mens zit ‘m in feite niet in de verleiding en zelfs niet in het eten van de boom van kennis, maar in het feit dat hij vlees is. De boom is eigenlijk een ‘geschenk’ van God om de mens te helpen het hoofd boven water te houden. Een soort rugzakje. Dat heeft hij gekregen omdat hij er voor heeft gekozen zijn leven op zijn eigen wijze in te vullen.
Er is dus bij God geen verwijt, want God is liefde. Geen erfzonde of erfschuld. Geen rekening die nu moet worden vereffend. Alle ellende die de mens overkomt, gaat niet van God uit. In tegendeel, Hij staat altijd klaar om de mens te hulp te komen. En daarom geeft Hij uiteindelijk Jezus Christus.
Dit wordt kernachtig aangegeven in het evangelie van Johannes 3:14-19 (HSV) En zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.
Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.
En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liefgehad, meer dan het licht, want hun werken waren slecht.
Dit is in feite het hele verhaal.

Het is de 'zoveelste' website die ik poten heb gezet. Ik schrijf al op het internet sinds '98. Wat er nu op staat dateert al van wat langer geleden (behalve dit artikel: Koning Jezus; dat is echt recent). Wat waarschijnlijk jou het meest zal aanspreken is het een nieuwe serie rond "Het Koninkrijk Gods", Dat staat echt in de kinderschoenen. Er is al wel een grafisch schema, waarin ik de rode lijnen aangeef. Dit schema wil ik gebruiken als kapstok en aan de hand van de labels het verhaal vertellen. Je vindt het schema hier.
Ik ben het met je eens dat Adam en Eva God niet afwezen. God bracht hen via de boom van kennis in een situatie waarin ze zelf mochten bepalen hoe ze hun leven zouden inrichten. Het heeft gewoonweg te maken met het feit dat God de mens de absolute vrijheid wil geven en daar niets tegenover stelt. Dat is hét kenmerk van echte liefde: geen eisen, zelfs geen verwachtingen, geen dwang, maar wel geloof! Het geloof dat het uiteindelijk helemaal goed zal zijn.
Het stervende sterven impliceert enkel maar dat de weg naar dat volkomen einde voor de mens niet makkelijk zal zijn. Maar, inderdaad, God houdt zijn schepsel nauwgezet in de gaten en is er, op het moment dat hij Hem nodig heeft. 

Ja, dat snap ik wel. Het onderwerp is eigenlijk te groot voor een forum. Vooral als blijkt dat men vrijwel direct reageert op een woord of opmerking, die alleen te verstaan is in de context van niet alleen het bericht zelf, maar in feite alle berichten samen. Als er dan ook nog trollen meedoen waar je in eerste instantie heel serieus op ingaat, wordt het helemaal een warboel en ga je fouten maken.
Maar goed, even er vanuitgaande dat jij wel serieus met de materie omgaat, zal ik proberen mijn standpunt nog iets te verhelderen.
Het probleem met de mens zit ‘m in feite niet in de verleiding en zelfs niet in het eten van de boom van kennis, maar in het feit dat hij vlees is. De boom is eigenlijk een ‘geschenk’ van God om de mens te helpen het hoofd boven water te houden. Een soort rugzakje. Dat heeft hij gekregen omdat hij er voor heeft gekozen zijn leven op zijn eigen wijze in te vullen.
Er is dus bij God geen verwijt, want God is liefde. Geen erfzonde of erfschuld. Geen rekening die nu moet worden vereffend. Alle ellende die de mens overkomt, gaat niet van God uit. In tegendeel, Hij staat altijd klaar om de mens te hulp te komen. En daarom geeft Hij uiteindelijk Jezus Christus.
Dit wordt kernachtig aangegeven in het evangelie van Johannes 3:14-19 (HSV) En zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.
Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.
En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liefgehad, meer dan het licht, want hun werken waren slecht.
Dit is in feite het hele verhaal.

Het is de 'zoveelste' website die ik poten heb gezet. Ik schrijf al op het internet sinds '98. Wat er nu op staat dateert al van wat langer geleden (behalve dit artikel: Koning Jezus; dat is echt recent). Wat waarschijnlijk jou het meest zal aanspreken is het een nieuwe serie rond "Het Koninkrijk Gods", Dat staat echt in de kinderschoenen. Er is al wel een grafisch schema, waarin ik de rode lijnen aangeef. Dit schema wil ik gebruiken als kapstok en aan de hand van de labels het verhaal vertellen. Je vindt het schema hier.
Ik ben het met je eens dat Adam en Eva God niet afwezen. God bracht hen via de boom van kennis in een situatie waarin ze zelf mochten bepalen hoe ze hun leven zouden inrichten. Het heeft gewoonweg te maken met het feit dat God de mens de absolute vrijheid wil geven en daar niets tegenover stelt. Dat is hét kenmerk van echte liefde: geen eisen, zelfs geen verwachtingen, geen dwang, maar wel geloof! Het geloof dat het uiteindelijk helemaal goed zal zijn.
Het stervende sterven impliceert enkel maar dat de weg naar dat volkomen einde voor de mens niet makkelijk zal zijn. Maar, inderdaad, God houdt zijn schepsel nauwgezet in de gaten en is er, op het moment dat hij Hem nodig heeft. 

Ja, dat snap ik wel. Het onderwerp is eigenlijk te groot voor een forum. Vooral als blijkt dat men vrijwel direct reageert op een woord of opmerking, die alleen te verstaan is in de context van niet alleen het bericht zelf, maar in feite alle berichten samen. Als er dan ook nog trollen meedoen waar je in eerste instantie heel serieus op ingaat, wordt het helemaal een warboel en ga je fouten maken.
Maar goed, even er vanuitgaande dat jij wel serieus met de materie omgaat, zal ik proberen mijn standpunt nog iets te verhelderen.
Het probleem met de mens zit ‘m in feite niet in de verleiding en zelfs niet in het eten van de boom van kennis, maar in het feit dat hij vlees is. De boom is eigenlijk een ‘geschenk’ van God om de mens te helpen het hoofd boven water te houden. Een soort rugzakje. Dat heeft hij gekregen omdat hij er voor heeft gekozen zijn leven op zijn eigen wijze in te vullen.
Er is dus bij God geen verwijt, want God is liefde. Geen erfzonde of erfschuld. Geen rekening die nu moet worden vereffend. Alle ellende die de mens overkomt, gaat niet van God uit. In tegendeel, Hij staat altijd klaar om de mens te hulp te komen. En daarom geeft Hij uiteindelijk Jezus Christus.
Dit wordt kernachtig aangegeven in het evangelie van Johannes 3:14-19 (HSV) En zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden.
Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.
En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liefgehad, meer dan het licht, want hun werken waren slecht.
Dit is in feite het hele verhaal.

Hier heb ik dus geen zin in. Zit er onder het vernislaagje van vroomheid toch weer een hoop onfatsoen.

Waarom niet? Heb je rechtsboven geen drie puntjes die je kunt aanklikken?

De verzoeningsleer of de "leer van de verzoening" is een onderdeel van de systematische theologie. Het is: De studie van de opvattingen van het werk van Christus" (Allister McCrath, Christelijke Theologie, blz. 351). Besproken wordt in deze studie o.a. het kruis van Christus, de vergeving, verzoening, rechtvaardiging, genade en heiliging.