Nicky O

Wat een liefdeloze reactie. Denk je dat zelfmoordenaars of die daartoe neigen dood willen? Het is een roep om aandacht. Ze willen het leven wat ze nu hebben niet meer. Ze willen niet dood, maar een ander leven. Het is een heel complex probleem wat in deze tijd helaas veel voorkomt. In ons plaatselijk ziekenhuis wordt er gemiddeld één patiënt opgenomen per dag die een zelfmoordpoging heeft gedaan. Meestal wordt dat gedaan uit pure wanhoop. Je zou wel heel veel medelijden moeten hebben met mensen die dit doen. Jezus ging ook naar mensen toe die geestelijk ziek waren. Dat moeten wij ook doen.
Ik snap dat wel. Het gaat er om hoe de persoon het beleefd. Zo iemand moet geholpen worden. Trouwens, het is een harde wereld. Niet iedereen is daar tegen bestand.

Volgens onze massamedia wel, ja. Die bepalen tegenwoordig voor ons wie we aardig moeten vinden en wie niet. Zeer onrustbarend, vooral als je kennis neemt van wie in de media investeren terwijl het waarachtig geen goede investering meer is.

Vergeet de demonische invloeden niet. Zonder die serieus te nemen kunnen we er altijd over blijven denken en praten zonder er ooit iets van te begrijpen. Er is werkelijk niets menselijks aan mensenhaat en sadisme. Het is gewoon duivels, zoals Jezus ook onomwonden zei. De uitdrukking "addergebroed" mag sommigen zeer tegen de borst stuiten maar Hij spreekt gewoon de onverbloemde en harde waarheid. Als we God en/of mensen haten zijn we van de duivel. Punt.

Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke (KJV vertaalt met: fearfully: buitengewoon, ontzagwekkend) wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel. (Psalm 139:14, SV)
Onze ogen doen meer werk en vertellen ons meer over onszelf dan we vaak doorhebben. Wat mij betreft zijn het de mooiste onderdelen van een mens. Onze ogen zitten zo dicht op de hersenen dat ze ook wel eens onderdeel van de hersenen worden genoemd. Onze ogen zijn een van de eerste organen die gevormd worden in de moederschoot. Binnen vier weken na de bevruchting krijgen dezen vorm. Na de geboorte kunnen baby's vaak hun ogen onafhankelijk van elkaar bewegen, wat ze in combinatie met hun veel te grote hoofd en verrimpelde handen nogal, tja... buitenproportioneel en wellicht wat abnormaal doen laten lijken. Dat trekt natuurlijk in de meeste gevallen wel bij en dan worden ze nog mooier. Ze ruiken iig wel heel lekker.
Oke, de ogen dus. Normaliter gaan deze functioneren zoals het hoort binnen een aantal maanden en lost het probleem van het buitenproportioneel zijn zich wel op en worden ze nog mooier. Gaandeweg het leven krijgen de spieren van de ogen een grotere workout dan enig andere willkeurige spier in het lichaam. Respect! In een etmaal bewegen ze zo'n 100.000 keer... en als ik net zo hard kon lopen als dat mijn ogen kunnen knipperen dan werd lopen een bijzonder gevaarlijke bezigheid dunkt me.
Er bestaat ook een grote verscheidenheid aan kleuren van de ogen. De een heeft ze bruin, de ander groen en weer een ander blauw enz. De kleur wordt bepaald door de hoeveelheid melanine in de iris, die bij geen mens gelijk is. Mensen met donkere ogen hebben over het algemeen wat snellere reactietijden, wellicht vandaar dat tennissers de ogen wat donkerder hebben dan bijvoorbeeld golfers, die ze vaak wat lichter van kleur hebben.
Onze ogen produceren ook verschillende soorten tranen. Normale traanvocht dient voor een soepele werking van de oogleden over de ogen en bevatten chemische stoffen die een antibacteriële werking hebben. Emotionele tranen bevatten dan weer hormonen die het lichaam produceert als reactie op stress, inclusief een pijnstillend effect. Dus bij pijn wat meer huilen ipv ibuprofen slikken... hehehe.
Vitamine A, zoals veel zit in wortels, is noodzaak voor een propere werking van de kegeltjes en staafjes waardoor we kunnen zien. Dat kunnen ze namelijk ook prima: zien.
En wat een genot het kan zijn om stille conversaties te voeren met gebruik van enkel de ogen! Wat dat betreft zou ik liever zonder stembanden worden geboren dan zonder ogen. Over stembanden gesproken; daar valt ook veel over te zeggen. Maar dat doe ik hier nu niet.
Al met al buitengewoon complexe organen die bestaan uit maar liefst twee miljoen onderdelen. En dat alles gevormd in de moederschoot. Mooie mensen hoor moeders en een prachtige God die alles zo mooi heeft gemaakt. Nu nog een leven zonder zonde en de gevolgen daarvan!
Psalm 139
HEERE! Gij doorgrondt en kent mij. Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten. Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend. Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles. Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij. De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij. Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht? Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee; Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden. Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij. Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht. Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt. Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was. Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen! Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U. O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij! Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen. Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan? Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij. Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten. En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.
 
 

Ik weet niet hoe jullie hierop komen, dus ik kan niet navolgen of de aanleiding reden geeft voor zorg, maar ik reageer wel.
Lijden is wel degelijk een gericht geven. Een brandweerman geeft zijn leven over aan het lijden van het vuur, in hoop en verwachting dat hij er een leven mee redt. Een apostel geeft zijn leven over aan de heersers van deze wereld, in hoop en verwachting dat Christus ermee is geëerd en gediend. Een kapitein wil echt wel van boord als hij aan de reling staat van het zinkende schip, maar hij blijft vanwege de norm dat de machinist eerst van boord moet. De soldaat gaat naar het front terwijl hij weet dat hij waarschijnlijk niet levend terug zal keren. Dat is liefde en/of dat is de wet.
Lijden krijgt pas een gouden randje als het wordt omarmd in overgave.  Dat is geen suffe zelfkastijding of dwangmatig opgelegd moeten, maar zoals Jezus het noemde: er is geen grotere liefde, dan een die zijn leven stelt voor dat van een vriend. En dat kan ook wettig, aangezien je eigen leven reeds is gered in het geloof in Christus, en mitsdien is gewaarborgd voor de eeuwigheid. 
Stel dat je moet lijden om het evangelie, maar kunt kiezen om dat lijden te ontgaan. Kun je dan dat lijden wettig ontgaan door te zeggen dat Jezus al voor je heeft geleden? Als het zo gesteld is, zal er nooit meer een gelovige sterven voor de waarheid van het evangelie, en krijgt elk lijden van elke apostel een klank van nutteloosheid en fatalistische melodramatiek.  
Lijkt me niet erg gewenst, en ook niet erg bevorderlijk voor de goede geestelijke moraal.
Richt je niet naar Boedha en zelfverlossing, door God in je vlees te zoeken,
maar naar Christus de Verlosser, die de Enige weg is van waarheid tot het leven.

Het stormde en het idee had postgevat om eens te kijken of dat invloed heeft op het foerageergedrag van de vissen. Vannacht leek het wel goed uit te pakken en heb 9 van de 10 runs weten te verzilveren. Voorlopig niet vissen want me rug schreeuwt het uit. Die trekt dat niet meer zo best op de grond in een slaapzak. Desalniettemin weer een mooie karper met een dikke toeter weten te strikken op het ultralichte spinhengeltje dat eigenlijk bedoeld is om forelletjes mee te vangen. Toch ook weer eentje verspeeld, de haak schoot los. Waarschijnlijk te stevig gedrild en dat kan niet met een maatje 10 longshank.
 

en wat dan met ‘de’ waarheid dat je niet boven jouw belangen hoeft te staan, hoe rechtvaardig je die met geweten?

Liever dan niet inderdaad, omdat het kind immers onschuldig is, maar ik kan wel begrijpen wanneer een wet verkrachting als legitieme reden beziet en zal daar ook niet zo snel negatief over oordelen.
Maar het mooiste zou zijn, en nu spreek ik even als idealist, als ook de verkrachte moeder alle hulp, liefde en zorg om zich heen krijgt bij het voldragen van de zwangerschap, zodat het kind in diens onschuld en levenslust misschien (enigszins) kan goedmaken wat de verkrachter bij de vrouw heeft vernield.
Het kind kan er immers niets aan doen dat het in zulke omstandigheden verwekt is. Hoe naar zo'n situatie ook is, het kind blijft wel een kind, een mens, met recht op leven. Daarom dus liever niet het kind aborteren, maar wel begrip als een vrouw in die omstandigheden daarvoor kiest.
Tot mijn spijt moet ik aangeven dat ik de vraagstelling niet (meer) begrijp, waarschijnlijk door mijn niet altijd even vlekkeloos functionerende geheugen. Zou je voor mij nogmaals je vraag concreet willen stellen, zonder verwijzingen naar andere topics of wat ik eerder geschreven heb?
Hier kan ik in elk geval wel alvast iets op zeggen. Dat is inderdaad logisch, alleen is mijns inziens het ongeboren kind niet deel van haar lichaam. Het is een eigen lichaam, dat weliswaar nog wel gehecht is aan het moederlichaam, maar wel een op zichzelf staand mensje is.
Een vrouw heeft over dat lichaampje mijns inziens dus veel minder te zeggen, omdat het simpelweg niet de hare is. Zij draagt het weliswaar in haar lichaam en zij is er daarom ook verantwoordelijk voor, maar het is geen tweede lichaam van haar.
Daarbij heeft zij bij normale verwekking (dus nogmaals, niet bij verkrachting) ook toegestaan dat een man bij haar naar binnenging, met de wetenschap dat ze daardoor eventueel zwanger zou kunnen raken.
Het lichaampje is dus door een eigen, vrijwillig aangegane daad in haar lichaam gevormd en dat is mijns inziens dus ook een belangrijke reden waarom ze het niet zonder meer kan afstoten. Elke keuze sluit andere keuzes uit en elke keuze heeft gevolgen.

Hier ben ik het dan weer wél volledig mee eens. Gods wil is dan het grote kader waarin alles plaats vindt, Zijn plan. God staat toe dat de duivel verzoekt, hetgeen níet betekent dat zondigen de wil van God is. 

Nochtans bestaan er mensen in mijn omgeving die het gezellig vertoeven vinden met mij. Met een beetje verstand van zaken valt er een hoop te bepraten en smaakt de koffie prima. En daar waar het verstand omtrent een zaak ontbreekt of gebrekkig is, komt de kunst van het luisteren des te meer om de hoek kijken. Al met al is er behoorlijke progressie te bemerken wbt mijn sociale vaardigheden. Hoewel soms de plank ook wel eens volledig mis wordt geslagen. Geen nood; kalm en vriendelijk blijven samen met de bereidheid om excuses aan te bieden doet vaak wonderen.
Ik blijf lekker dansen in mijn spectrum, eigenlijk zoals ieder ander mens doet in de zijne. Op tijd terugtrekken om overprikkeling te voorkomen is een must. Dat begrijpt de ander niet altijd, maar het belangrijkste is dat ik dat wel doe.

Ik denk: "wat heb ik nou aan me hengel hangen? Dat net is te klein." Fenomenale sport op een ultralicht spinhengeltje die tot in het handvat krom ging, eigenlijk bedoeld voor meneer zeelt. Maar ja, deze torpedo vond het aasje ook wel lekker en bezorgde mij een druk moment midden in de nacht. De zwaarste tot nu toe van dit jaar. Een dikke schubkarper.
 

Het is denk ik niet zozeer angst, maar gewoon totale desinteresse. Tenminste, bij mij wel.
Over het algemeen discussiëren users hier enkel over onderwerpen die zij interessant vinden en of waarvan zij het idee hebben dat met de betreffende user(s) erover te praten valt. Dus dat die user(s) niet enkel aan het zenden zijn, dat ze openstaan voor redelijke argumenten en of dat ze niet enkel volstrekt onbegrijpelijke vage content posten.
Als er dus weinig van zulke onderwerpen zijn, of als teveel users hier op geen enkele wijze een écht gesprek of échte discussie willen, tja, dan blijven veel users weg, of houden het bij heel af en toe wat posten in topics die zij wél interessant vinden, in de hoop dat die topics niet óók gekaapt worden door complotdenkers en of users die louter volslagen onbegrijpelijke content posten.
Dat is altijd het beste om te doen. Maar ja, als teveel topics daardoor gekaapt worden, waaronder topics die gewone users wél interessant vinden, dan zullen steeds meer van deze users wegblijven.
Het ontneemt ook de zin om topics aan te maken over je eigen interesses en vragen, omdat je dan weet dat het toch wel gekaapt zal worden door die users.
Wat mij betreft horen notoire complotdenkers, vaagschrijvers en zenders niet thuis op een forum als deze. Ik loop hier al wat langer rond en weet daardoor ook dat Credible floreert daar waar strenger op dat soort ongein gemodereerd wordt.
Gewoon ook inhoudelijk modereren dus, veel sneller zulke users bannen en de doelstellingen van Credible scherp in het oog houden, zou mijn advies zijn.
Credible hoeft er namelijk niet voor iedereen te zijn, maar hoeft er wat mij betreft enkel te zijn voor christenen die met elkaar op normale toon willen discussiëren over het geloof, vanuit een gemeenschappelijke belijdenis, en voor niet-christenen die uit interesse en respect met christenen over levensbeschouwelijke onderwerpen willen discussiëren.

Bedankt voor het delen Nicky. Het ene kind is het andere niet. Deze jongen is in mijn optiek echt. Fijn om te horen en te zien dat zulke kinderen er ook nog zijn.

Verheerlijk, mijn ziel, de Heer, wat zijt Gij groot, Heer mijn God!
Met glorie en luister zijt Gij gekleed, uw mantel is zuiver licht.
De hemel hebt Gij als een tentdoek gespannen en boven de wateren liggen uw zalen.
De wolken hebt Gij als wagen genomen, Gij rijdt op de rug van de wind.
De storm hebt Gij tot uw bode gemaakt, de bliksemflitsen uw dienaars.
Gij hebt ook de aarde geplaatst op haar zuilen, in eeuwigheid wankelt zij niet.
Gij hebt haar de oerzee als kleed gegeven, het water stond boven de bergen uit.
Maar voor uw dreigen vluchtte het weg, verjaagd door uw grommende stem.
Toen rezen de bergen en lagen de vlakten waar Gij hun een plaats hadt bepaald.
Toen hebt Gij het water een grens getrokken, om nooit meer de aarde te overstromen.
Gij deedt de bronnen uitstromen in beken, die dringen zich tussen de bergen door.
Ze geven alle dieren te drinken, de woudezels lessen hun dorst.
En aan hun oevers nestelen vogels en zingen tussen het struikgewas.

Van hoog uit uw zalen besproeit Gij de bergen, de aarde voedt Gij door wat Gij haar geeft.
Gij doet voor de dieren het gras opschieten en graan dat de mensen ten dienste staat.
Zodat de aarde hun voedsel verschaft en wijn die hun hart verblijdt;
En olie om hun gelaat te zalven, en brood dat hun honger stilt.
Gedrenkt worden ook de bomen van God, de Libanon-ceders, die Hij heeft geplant.
De mussen nestelen in hun takken en in hun kruin rust de ooievaar uit.
De bergtoppen zijn het gebied van de steenbok, de klipdassen hebben hun hol in de rots.
Gij maakte de maan om de tijd aan te geven, de zon weet wanneer zij onder moet gaan.
Dan maakt Gij het donker en valt de nacht, dan zwerven de wouddieren rond.
De leeuwewelpen brullen om prooi en vragen hun voedsel aan God.
Zodra de zon opkomt trekken zij weg, en leggen zich neer in hun holen.
Dan ziet men de mens, die zijn arbeid begint en doorwerkt tot aan de avond.
Hoeveel is het wat Gij gedaan hebt, Heer, en alles in wijsheid gemaakt, de aarde is vol van uw schepsels.
Maar ook in de zee, zo diep en zo wijd, is het een gewemel van dieren, ontelbaar, grote en kleine.
Daar zwemmen geweldige monsters rond, Leviatan laat Gij daar spelen.
En al deze dieren verwachten van U dat Gij ze voedt op hun tijd.
Wat Gij voor hen uitstrooit verzamelen zij, ze worden verzadigd als Gij uw hand opent.
Verbergt Gij uw aanschijn, dan worden zij angstig, neemt Gij hun geest weg, dan komen zij om, en keren terug tot de aarde.
Maar zendt Gij uw geest, dan komt er weer leven, dan maakt Gij uw schepping weer nieuw.
De roem van de Heer blijve eeuwig bestaan, Hij vinde zijn vreugde in al zijn schepsels;
Hij die door zijn blik de aarde doet beven, de bergen doet roken als Hij ze aanraakt.
Zolang ik leef zal ik Hem bezingen, ik zing voor mijn God, zolang ik besta.
Mogen mijn woorden Hem aangenaam zijn, dan zal ik mij in de Heer verheugen.
Maar mogen de zondaars op aarde verdwijnen, de goddelozen niet blijven bestaan.
Verheerlijk, mijn ziel, de Heer: de Heer zij altijd geprezen!
Psalm 104, uit het getijdengebed. Blijft mijn favoriete psalm. Hieronder de eerste vier verzen in het gregoriaans:
 

I will worship toward thy holy temple, and praise thy name for thy lovingkindness and for thy truth: for thou hast magnified thy word above all thy name. (Psalm 138:2, KJV)
Ik zal mij nederbuigen naar het paleis Uwer heiligheid, en ik zal Uw Naam loven, om Uw goedertierenheid en om Uw waarheid; want Gij hebt vanwege Uw gansen Naam Uw woord groot gemaakt. (Psalm 138:2, SV)
Het verschil lijkt klein en voor beide vertalingen valt wat te zeggen. Toch vindt ik de KJV nauwkeuriger in dit opzicht. Gods Woord is Zijn voornaamste communicatiemiddel. Zijn belofte, de openbaring van Zichzelf aan alle mensen. Zijn Woord is een lamp voor onze voeten in een donkere en gevallen wereld, zonder dit Woord kunnen we God niet kennen en tasten we in het duister voor wat betreft het doen van Zijn wil. Doorheen de hele Schrift kunnen we heel consistent het thema van de tweedeling tussen licht en duisternis lezen. De wereld waarin we leven is duisternis gereserveerd voor Zijn verschrikkelijke oordeel. De apostel Paulus schrijft in 1 Joh.1:15 dat God licht is. Licht is Gods natuur en er is geen duisternis te bespeuren in Hem, het licht representeert ons Zijn Heiligheid en volmaaktheid. Daarom kunnen we ook vaak lezen dat de fysieke manifestatie van Gods glorie licht of (verterend) vuur is. Zonde daarentegen wordt veelal geassocieerd met duisternis en oordeel. Zonde impliceert imperfectie, principiële en bewuste ontkenning van de waarheid, verdorvenheid en ellende.
In Psalm 119:9 wordt een vraag gesteld:
Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden?
Het antwoord volgt direct:
Als hij dat houdt naar Uw woord.
En enige verzen later (geopteerd voor wederom de KJV ivm de i.m.o. consistentere vertaling):
Thy word have I hid in mine heart, that I might not sin against thee. (KJV)
Uw Woord heb ik verborgen in mijn hart, opdat ik tegen U niet zondigen zou.
Gods Woord weerhoudt ons van zondigen en laat ons wandelen op Zijn weg, want Zijn Woord is een lamp voor onze voeten en een licht op ons pad in een duistere wereld! Zijn Woord dat Heilig, puur en absoluut waar is veronachtzamen, is smaad werpen op Zijn naam en karakter. Dat doende zal Zijn licht niet schijnen op ons pad en zal de eigen verkozen weg ons enkel leiden tot de ondergang. Laat Uw Woord toch de voornaamste scherpstelling zijn in onze dagelijkse wandel met Jezus.
Ik heb Uw Naam geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uw, en Gij hebt Mij dezelve gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard. (Joh.17:6, SV)
In dit onderdeel van het hogepriesterlijk gebed kunnen we lezen dat diegenen die Jezus willen volgen, leven bij en door Zijn woord. Het woord dat hen scheid van deze wereld en ze wegzet voor de dienst aan Hem. Jezus zegt dat de woorden die Hij spreekt niet de Zijne zijn maar die van de Vader.
Want Ik heb uit Mijzelven niet gesproken; maar de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Mij een gebod gegeven, wat Ik zeggen zal, en wat Ik spreken zal. (Joh.12:49, SV)
Teruglezend wat er in Psalm 138:2 staat:
I will worship toward thy holy temple, and praise thy name for thy lovingkindness and for thy truth: for thou hast magnified thy word above all thy name. (Psalm 138:2, KJV)
Als nu Jezus Gods naam en natuur openbaart aan alle mensen, hoeveel temeer belangrijker is dan Zijn woord dat zelfs verheven is boven Zijn naam?
Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is; Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust. (2Tim.3:16-17, SV)
God, dank U wel voor Uw woord waar ik al vroeg heb mee mogen kennis maken. Ik heb geprobeerd om Uw woord te vervangen door eigenwijsheid en gelukkig is dat mislukt. Uw Woord bevat niet Uw waarheid, maar is de waarheid. U laat niet los wat Uw hand begint!
De HEERE zal het voor mij voleinden; Uw goedertierenheid, HEERE! is in eeuwigheid; en laat niet varen de werken Uwer handen. (Psalm 138:8, SV)
 
 
 

Cynisme, oh ik ken het . Maar ik ken ook overgave....
De woorden nu gezongen.
 
 

Hoe prachtig om te bedenken dat ik teder geliefd ben door God, de oneindige Schepper van alles wat bestaat! Dat feit, indien waar, is zo geweldig dat mijn beperkte verstand overweldigd wordt door die gedachte. Is dit feit te goed om waar te zijn? Hoe kan ik zeker weten dat God van mij houd? En wat betekent dat nu echt?
 
Is dit lied voor kinderen Bijbels gefundeerd? Jazekers!
Moeders brachten hun kinderen naar Jezus en de discipelen probeerden hen weg te jagen door hun ouders te bestraffen. Wie dachten die ouders wel niet wie ze waren. Dachten de discipelen dat deze kinderen niet welkom waren omdat ze niet tot de uitverkorenen behoorden? Welnee, Jezus heeft ze een dergelijk concept nooit geleerd. Hun probleem was hetzelfde probleem als dat bij de farizeeërs werd geconstateerd: misplaatste trots en een gebrek aan liefde.
Jezus nam de kinderen tot Zich en zegende hen:
Maar Jezus, dat ziende, nam het zeer kwalijk, en zeide tot hen: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods. Voorwaar zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt, gelijk een kindeken, die zal in hetzelve geenszins ingaan. En Hij omving ze met Zijn armen, en de handen op hen gelegd hebbende, zegende Hij dezelve. (Mar.10:14-16, SV)
Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien (Joh.14:9, SV). Vanwege deze woorden van Jezus kunnen en mogen we weten dat de tedere en meedogende liefde van Jezus richting deze kinderen de openbaring was van Gods liefde voor iedereen!
Echter wanneer we geen kinderen meer zijn en we kunnen weten dat we gezondigd hebben tegen God en verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor elke gedachte, elk woord en elke daad, wat dan? Houdt God nog steeds van ons, ook al zijn we hopeloos onwaardig? Mocht dit niet zo zijn, dan is er geen hoop meer op redding voor iemand.
Het is volkomen onmogelijk dat eindige, imperfecte zondaren ooit Gods oneindige, perfecte en heilige liefde waard kunnen zijn. Dus... als God ons allemaal liefheeft, dan is dat niet vanwege wat we zijn, maar ondanks wat we zijn en alleen om wie Hij is!
want God is liefde. (1Joh.4:8, SV)
De Bijbel leert dat de manifestatie van Zijn liefde zich volkomen voltrekt in Zijn geschenk aan ons: Zijn Zoon Jezus Christus, door wie wij allemaal gered kunnen worden!
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden. Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld, dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam des eniggeboren Zoons van God. (Joh.3:16-18, SV)
God zij geloofd om Zijn liefde!

En Hij juicht in ons, wij die voor Hem kiezen. Hij die de zonde en de dood overwonnen heeft. Hij die Licht is, opdat er nooit meer duisternis kan zijn. Hij die Liefde is en ons hart vult en heelt van alle wonden. 
Ik zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in u uitstorten; Ik zal het stenen hart uit uw lichaam verwijderen en een hart van vlees geven. Ezechiël 36:26 
♥️

Het is van geen enkele waarde om Gods liefde te bejubelen tenzij men zeker kan zijn dat deze liefde van God ook voor hem op gaat. Er was altijd sprake van een grote verscheidenheid aan mensen die samen kwamen om Jezus te horen. En dat is nog steeds zo! Jezus zegt tegen iedereen:
Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen; Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. (Mat5:44-45, SV)
Dat is Gods houding naar iedereen!
Jezus verklaarde dat zelfs zondaren liefhebben en aardig zijn voor mensen die hen liefhebben en aardig doen. Zeker weten dat ook God, Wiens liefde oneindig is, niet minder welwillend staat ten opzichte van zondaren en hen die zich vijanden van Hem hebben gemaakt dan Hij ons opdraagt om te doen. Deze liefde kunnen we zien in Zijn Zoon Jezus Christus, die tot de Vader bad om vergeving voor hen die Hem gekruisigd hebben.
En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen. (Luk.23:34, SV)
Om dat gebed verhoort te weten, heeft God de Vader de betaling voor deze zonde beschikbaar gesteld voor iedereen die deze schuldvereffening met liefde accepteert!
God houdt van jou en zelfs van mij!

In het Evangelie lezen we dat Jezus de psalmen zong en bad met zijn leerlingen, bijvoorbeeld tijdens het laatste Avondmaal. Als jood bad Hij echter sowieso dagelijks een aantal psalmen, zoals joden tot op de dag van vandaag nog steeds driemaal daags doen. Het getijdengebed is ook daarop geworteld.
En natuurlijk kennen we de scéne aan het kruis, waarin Hij de eerste regel van Psalm 22 bidt: 'Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?'
Jezus heeft zo de psalmen geheiligd en zich eigen gemaakt. Natuurlijk heeft Hij ze niet letterlijk geschreven, die eer komt onder meer koning David toe, maar door ze te bidden zijn het alsnog zijn woorden geworden.
Uit ervaring weet ik ook dat als je echt elke psalm als woorden van Jezus gaat zien, je beeld van Hem en van het geloof soms verrassend anders kan worden en je dingen tegenkomt die je niet van Hem zou verwachten, maar die enkel bijdragen aan een dieper verstaan van zijn liefde voor ons en de weg die Hij met jou wil gaan.
Ik kan zelf enkel meer gedetailleerd vanuit de katholieke geloofstraditie spreken, maar ook de oosters-orthodoxen, de anglicanen en (in mindere mate) de luthersen kennen een groot belang toe aan het bidden van de psalmen.
De gereformeerde gemeenten zingen zelfs uitsluitend (berijmde) psalmen tijdens hun erediensten en in grote anglicaanse kathedralen wordt dagelijks volgens een maandschema alle psalmen gezongen.
Nu ken ik zelf geen goede boeken die precies dát helemaal uitwerken, hoewel ik graag van ze hoor. Het is iets wat ik binnen mijn katholieke geloofstraditie geleerd heb van gelovigen, geestelijken incluis, die evenals het getijdengebed bidden en van artikelen die ik her en der tegenkwam op internet.
Tenslotte is het een zeer christologische manier van spreken over de psalmen die je ook gewoon naast je kan neerleggen als het je toch niets zegt. De betekenis van de psalmen is rijk genoeg om er je eigen ervaringen aan vast te knopen en er zijn vele manieren om ze vroom en toegewijd te bidden.
Het belangrijkste om je te beseffen is dat de psalmen als geen ander de hoogten en diepten van het geloof en de godservaring al biddend duiden en je het meest rijke en luisterrijke beeld van God in relatie tot de mens schilderen.
Als je ze bidt, hoe dan ook, dan sluit je je aan bij het gebed van vele gelovigen door alle eeuwen heen en geef je woord en klank aan wat ten diepste niet te verwoorden is. Het zijn en blijven nog altijd gebeden van God zelf, die Hij ons gegeven heeft. Zodat je alsnog ook uitkomt bij God de Zoon.
Wellicht ten overvloede wil ik aangeven dat het bidden van de psalmen natuurlijk niet de enige wijze van bidden hoeft te zijn. Het is slechts een eeuwenoud idee dat ik je wilde meegeven.
Er zijn verschillende concrete manieren om tijd met God door te brengen, waaronder ook het gewoon stilzwijgend met Hem verkeren, waarin woorden dan wegvallen en enkel de liefde voor elkaar overblijft.
Het belangrijkste is dat je trouw bent in de weg die je daarin gaat, ook als je met tegenslagen te maken krijgt, zodat de oefeningen uiteindelijk jóú gaan dragen in plaats van andersom en het gebed uiteindelijk je werk zal beïnvloeden en je werk het gebed.

Mijden is een uitstekende optie. Zoek uw vertier maar elders, waar samen met andere christenen genoten kan worden.
Wat een onzinnige uitspraak. Iemand die wedergeboren is weet wel beter. Wat jij doet is achter een schermpje kruipen en een grote bek opentrekken. Als je het dan toch zat bent allemaal, ga de straten op en predik uw oplossing: sla iedere moslim onbevreesd op zijne smoel. Al kolen stapelend op uw eigen hoofd.
Geef die toorn uit handen aan God.

Dat maakt wel degelijk uit. Als men wedergeboren is, dan kan niemand zich verheffen boven de nieuwe cultuur die je bent binnen gegaan. Dan kan men de hele wereld op zijn kop willen zetten, die nieuwe cultuur blijft zoals die is.
De wedergeboorte is onveranderbaar.