Tomega

Dat mogen we hopen. Want de huidige trend en moraal is er op gericht dat een mondiale kernmacht door de knieën stort. Dat gebeurt bewust met de strategie en hoop dat de macht implodeert door interne druk, en in de cynische realiteit dat de enige denkbare andere optie logisch en onafwendbaar wordt, dat die macht uit bestaansbehoud gaat doen waarvan heel de wereld zegt dat die macht er slecht genoeg voor is, waardoor met recht een vernietigingsoorlog gevoerd kan worden. En wat wij daar mogen hopen, is dat er voldoende realiteitszin komt, om weer de zinnen te richten op vrede, eerder dan vernieti

Fundamenteel onderzoek leert dat de zwaartekracht slaat op wereldconflict als een varken op een tang. Voor velen brengt dit diepzinnige denkkaders opgevuld met verbanden van aard, verschijning, en ontwikkeling over varkens in relatie tot tangen. En een enkeling ziet gewoon dat heel die voorstelling zowel het varken als de tang geweld aandoet, en laat wereldconflict en zwaartekracht vallen, en ontdekt dat de fundamentele verbinding is gelegen in de ruimte, met een ontgoochelende vraag wat daar nog de waarde is van fundamenteel onderzoek.

De dood van Abel, de eerstgeboren zoon van de mensheid, 400 jaar verzameld onrecht plus de uitroeiing van de autochtone bevolking, de dood van alle eerstgeboren zonen van Egypte, de moord van de kinderen van Bethlehem, de moord van de wegbereider Johannes de Doper. Steeds is daar een golf van strijd en ellende langs het pad van de heiligen. Deze aarde is in handen gegeven van de oversten van deze aarde, en de mens heeft daar geheel vrije macht en stuur, om bijna net zoveel kwaad te doen als de mens kan bedenken. En de geesten van deze wereld zoeken de mensen te beheersen en zij vechten daarvoo

Wie de waarheid ziet, maakt deze niet, maar onderwerpt zich aan haar als bestaande realiteit, en voorkomt zo dat hij een leugen dient. Ongeacht hoe die zich doet gelden. Jij besluit om leugens te dienen, en zoekt de waarheid niet. Tot dusver ongeacht hoe waarheid zich doet gelden.

Je hebt gelijk. Ik neem mijn woorden terug dat je niet beseft wat je doet. En ik reken ermee dat dat tegelijk geldt voor velen die er net zo in staan als jij. Dat is niet niks. Ik zou niet vreemd opkijken als zelfs de maan haar gelaat afwendt. En dat zegt dan iets over de kleinheid en grootheid van de machten die zich daarbij doen gelden.

Wees liever voorzichtig. De geest waarmee je spreekt is meer dan jij bent. Het koningschap en de tijd vsn Israël is eeuwig. In je hoon en spot geef je ruimte aan een geest die dieper kijkt dan jij ziet. Christus die de vrede verkondigde is vreselijk leed aangedaan. Christenen uit de joden en uit de heidenen volgden hem op een zekere lijdensweg. De joden die Christus verwierpen maar God bleven dienen, hadden een profetie die hun was aangezegd, ook al verwierpen zij de vervulling daarvan. En zoals een levend Woord betaamt, kregen zij een nieuwe vervulling met een messias in de toekomst

Als we het Kripke model willen ontgaan en met beide benen in de klassiek logica willen staan, dan zoeken we aansluiting bij Aristoteles' gedachten over tertium non datur en non contractie, wat mooie klassiek aandoende begrippen zijn om te verbloemen dat ze wezenlijk hetzelfde zeggen als de boer die stevig in de klei zegt te staan en zich geen knollen voor citroenen laat verkopen en altijd beducht is voor boerenbedrog, en het is tevens wezenlijk hetzelfde als de verlichting van rede en verstand door de heilige Geest, zoals Johannes 1 vermeldt, die zelf ook aan banden wordt gelegd door nuchterh

Konijnrijk Holland is het land waar het denken niet verder komt dan een op zijn best integere emotie en het doen niet meer oplevert dan gegraven holen in de eigen dijken en het blijven hollen tot alles en iedereen uitgehold is. Voel je je er thuis? Hoe kun je met boterletters oordelen over anderen als je niet eens leest wat je zelf schrijft? En wat je zegt kan niemand lezen.

De joden werden als volk als geheel als beesten gescheiden van de mensen en als schapen afgevoerd naar slachthuizen in Oost-Europa onder omstandigheden waar de honden geen brood van lusten van hun naam en identiteit werden beroofd en bijeen gedreven in schuren waarin 800 man in drie lagen boven elkaar in hokken lagen tot ze in een paar weken of maanden van ellende stierven, en zich nog gelukkig prijsden dat ze niet gelijk vergast en verbrand waren bij aankomst. Deze joden waren allemaal Europeanen in een christelijke omgeving. Zij kenden allemaal het verhaal van Jezus Christus die aan het

Ja zeker, dat doe ik, maar dat is niet iets van mij maar van de feitelijkheid van nu.

Je bewijst met je reactie hoezeer de mens niet meer is dan een product van de geesten van een bepaalde tijd, als hij voeling met zijn ankers of zijn christelijk geloof heeft verloren. Ik ga je niet tegenspreken, omdat je eigen tegenstand meer zegt dan iemand je kan aanwrijven. Ik ken de god Baäl niet en een universum god die zich niet laat verleiden tot persoonlijk te ingrijpen bij kleine mensjes klinkt te afstandelijk, dat jij namens hem iets zou kunnen vinden van het beleid en ingrijpen van de God van Israël, die ook de God is van de mensheid claimt ook groter te zijn dan jouw power

Als je uitgaat van synchronisatie en samenwerking en ontdekken hoe gewone beschikbare middelen van toepassing kunnen zijn, kom je terecht in processen die verandering inhouden en bewerken, waarbij het morele doel van een bepaalde gewenste of logische of systeeminherente verandering verloren gaat, als dat al gewenst of gezicht zou worden. Onze tijd staat bol van dergelijke processen, en de leer dat dat iets positiefs kan brengen is volgens mij al gelogenstraft. Een dergelijke theorie of filosofie brengt ellende en de maatschappij gaat eraan kapot. Beter zou zijn om in de kern te onderzoeken wat

Bij een truc is er steeds een vorm van op een gewenst been zetten. Daarom blijft relevant om niet alle theorie gezag te geven en ook om binnen elke theorie te eisen dat er voldoende onderbouwing en een sluitende verklaring is. Doe je dat niet, en ga je het ene theoretische met het andere vergelijkend relativeren of wegpoetsen, dan doe je niet alleen een klassieke wetenschappelijke methode geweld aan, maar ook je geloofwaardigheid. Dergelijk hokus pokus rondom klassieke waarden, leidt in mijn optiek slechts tot een samenhang die self-floating en self-fullfilling is, met als resultaat ee

Het zou als een gebrek van de geest beschouwd kunnen worden dat als premisse geldt dat er iets waardevols zit in de bijdrage van de ander. Krachttermen vallen mogelijk in diezelfde categorie, hoewel daarvan in alle eerlijkheid gezegd moet worden dat deze alleen de gebruiker zelf stichten.

Het model is zelf de goocheltruc. Om informatie met een vork vast te pakken, moet je wel een heel vooringenomen beeld hebben van informatieverwerking en systemen en software. Abstracties zouden hier geen prachtig verzonnen verbeeldingen moeten zijn, maar juist principes die zowel in complexe omgevingen als in een model gelijk werkzaam zijn. In dit geval is het onzinnig om in je probleemstelling ervan uit te gaan dat een medium niet benodigd is. Communicatie zonder medium, of dat nu geluid, licht, of lading is, is als rooksignalen van een indianenvuur gebruiken als voorbeeld dat ook je compute

Nee, je principe is niet onderbouwd. Dat google al werkt met qubits laat zien dat het in principe niet gaat om het synchroniseren van ongelijke waarden. Dat synchroniseren kan wel, en ook prima, als je bekend bent met de principes achter kruisvergelijkingen, maar niet op het niveau van nullen en enen bij een model dat principieel werkt met beperkingen en een systeemonevenwichtigheid. Daar is nodig, dat je niet synchroniseert, maar dat je de principes blootlegt waarmee en waardoor de onderdelen communiceren. Laat je dat na, dan is je model een denkbeeld buiten de realiteit, met het risico dat h

Ja, ergens is toch wel handig om niet alleen voor jezelf een algemene verwachting te koesteren, maar vooral ook om dat te concretiseren en te bestemder plaatse te communiceren, om te voorkomen dat tobberende bevindelijkheden je verwachtingen gaan beheersen en je hoop op vooruitgang omvormen tot een zekerheid van ontmoedigend afglijden.

Nooit heeft geduldig wachten alleen veel opgebracht. De roeping is om ergens voor te gaan, en dan, al doende, geduldig te wachten waarop je je verwachting hebt gesteld. Niets doen, is als het ware hard wegrennen voor je verwachte toekomst.

In wereld en wetenschap bestaan zinvolle fundamentele inzichten en minder nuttige fundamentele inzichten. Wil je geen slachtoffer worden van dwaasheden, dan is het zaak om voor jezelf uit het complexe geheel, te trekken wat zinvol is, om dat te opwaarderen en om daarmee verder te gaan.

Verandering door vernieuwing des gemoeds, is een oudtestamentische norm, dat God de ongeestelijke brandoffers haat, maar besnijdenis van het hart verlangt. Niet het roken behaagt de Heer, maar een verandering van denken. Niet een aardse tempel vervuilen, maar een geestelijke tempel bouwen. Er staat "louter". Dat is slechts, niet gelouterd. Alle dwalenden waren gelovigen. Maar ze geloofden niet of althans handelden niet meer in de heiligheid van God. Daar is het beeld van de vruchten, die worden gewerkt door het geloof. Of juist niet.

Wie niet heeft, ook wat hij niet heeft wordt van hem genomen. Wie heeft, krijgt meer. Bevind daarom liever een bestaand wiel geschikt, liever dan het opnieuw uit te vinden. Hoewel in het laatste geval grote winst is, dat je het al bestaande wiel niet ziet als toereikend. Er is dan dus nog wat voor je om uit te vinden.

Klopt. Omdat er geen aandacht is, wordt het bewijs gemist.

Ah, is dat het. Ik zou juist uit de tijdloosheid ervan willen ventileren hoe het tijdelijke concrete duiding en richting krijgt.

De nood die er niet is, sta je open voor, terwijl de hoge nood waar je fysisch onder lijdt, niet landt. Is dan iets mis met de waarneming, of met de tijdelijke gesteldheid van je fysische nood? Of geeft onbegrip ook voldoende fundament voor ontkenning? En is een gestelde fysische nood van een gegeven moment iets tijdelijks, of is dat toch eerder tijdloos? Wat de natuur geeft, is er elk moment van leven. Maar niet op elk moment is daarvan drang en bewustheid. Daarom gelden ervaringen opgedaan in het verleden, als bronmateriaal ter voorbereiding op de nood in het heden, met zicht op verlossing

Voor dat het Koninkrijk Gods een koninkrijk werd, was er de heilsstaat van God onder de wet van Mozes. Die heilsstaat richtte zich niet op iets innerlijks, maar op het bewuste en rechtvaardige. Een oog om een oog was geen hardheid op schending, maar zachtheid op de drang naar vergeldingshaat. Die staat was God genoeg. En daarvóór was er de heilsstaat van het paradijs, en daarin was bewustheid en rechtvaardigheid vervat in vrijheid met kaders van beproeving. En de vraag die dan voorligt, is of het ontbreken van enig recht en rechtvaardigheid en systemen van orde ook een rechtvaardige basis bied