Kaasjeskruid

Na de agressie was er altijd veel kapot. Maar ik liet er vaak geen traan om.

Dat bedoel ik. Ik heb niet veel gehuild, bij mij uitte het zich in agressie. Wellicht ook een vorm van huilen, in ieder geval een manier van omgaan met verdriet.

Tja, ik vind het lastig om te geloven dat iemand door hulpverleners geholpen kan worden. Maar dat is wellicht meer mijn probleem dan die van een ander. Ik mag me eigen niet gaan projecteren op jou.

Ik ben een ouderwetse wat dat betreft en schrijf therapeute als het een vrouw betreft.

Maar je zegt immers dat deze man op jou pad is gestuurd en jou over Jezus heeft vertelt?

Aha, ik begrijp dat de haptotherapeut een Christen is?

Ik vermoed dat je deze vraag aan Nicky wil stellen, maar hier een antwoord: https://nl.wikipedia.org/wiki/Haptonomie

Vanwege de agressie.

Heb ik ook geprobeerd. In alle gevallen werd ik als onbehandelbaar weggezet. Soms had het als resultaat dat de hulpverlener zich bedreigd voelde.

Weet je zeker dat je hart open stond voordat je Jezus ontmoette? Mijn ervaring is dat het hart zich vaak sluit bij negatieve ervaringen en goed op slot kan zitten. Wat kan het hart dan een vreselijk benauwde ruimte zijn om in te leven.

Voordat het zover is... Ik geloof dat God blijft zoeken en kloppen en dat alleen de zonde tegen de Heilige Geest ervoor zorgt dat God Zich definitief van iemand afkeert.

Een mens kan God niet onvoorwaardelijk liefhebben uit zichzelf. Sowieso vraag ik mij af of de mens daartoe in staat is, ook naar elkaar toe.

Onvoorwaardelijke liefde is geen liefde die geen rekening houdt met de ander. Is geen liefde die de ander overweldigd tegen diens uitdrukkelijke wens in. Als jou kind besluit om niet meer van jou te houden en niks van jou wil weten, dan kan je nog zoveel houden van je kroost, maar je zult toch moeten wachten tot deze liefde beantwoord wordt. Tot dan is er geen sprake van een liefdesrelatie.

Zonde om met dit weer vastgeplakt te zijn aan de computer.

Ik heb een visstek gevonden aan de rivier, in een weiland met kalveren/pinken. Heel grappig, ze zijn niet weg te slaan bij mij en volgen me overal. Helemaal leuk is dat ze me niet voorbijgaan, maar met zijn allen achter me blijven lopen. Ik voel me dan net de kalverenvanger van Hamelen. De hond trekt zich niets aan van de kalveren en de kalveren weinig van de hond. Nu heb ik Spike wel moeten instrueren om de kalveren met rust te laten, want hij stond al in de startblokken. Hij heeft al eens een koe teruggedreven het weiland in waaruit deze ontsnapt was en wou hetzelfde weer gaan doen. Echter d

Mullog in de pampers.

Nee, dat zou oneerlijk zijn. Als jou dochter voortijdig komt te overlijden (voordat ze verantwoordelijk gehouden kan worden voor wat ze doet) dan maak ik mij geen enkele zorgen over jou dochter tegenover God. Jij daarentegen bent een volwassen kerel die zichzelf gelijkschakelt aan en verbergt achter zijn dochter. Dat maakt jou een volwassene die zich gedraagt als een klein kereltje. Met een dergelijke houding maak ik mij wel ernstig zorgen over jou lot.

Het thema is hier de gave van het geloof. Geloven en vertrouwen zijn mij dunkt synoniemen. Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet. (Heb.11:1, SV) Geloven is vertrouwen, ook al zie je niet altijd en alles, ook al voel je niet altijd en alles, ook al ervaar je niet altijd en alles.

Als jij met "wij" iedereen bedoeld, waarom zie ik het dan wel? Waarom hoor ik niet bij die iedereen? Wat je doet is alles over een kam scheren om zodoende jezelf in slaap te wiegen en te houden. Om vervolgens te beweren dat de ander er wel degelijk onder valt maar zichzelf voor de gek houd. Ik zou als ik jullie was gewoon ophouden met de wereld op zijn kop te draaien. En jou jongste dochter heb ik geen boodschap aan. Die is niet verantwoordelijk voor wat ze doet.

Nou, ik ga maar weer eens naar de wc, die heeft ook een zwart gat en daar verdwijnt met regelmaat wat in.

Een zwart gat... Wat een nonsens. Zwarte gaten bestaan niet en zijn in strijd met de eerste wet van de thermo-dynamica. Het enige wat we hebben aan bewijs is eoa zwarte vlek met een lichtrand erom heen. De rest is het gevolg van de krochten van onze eigen vertroebelde en fantastische geest. De foto is niets meer dan een vlek uit een rorschachtest en zegt meer over ons karakter dan over de werkelijkheid. De mens zelf is een zwart gat die deze maar wat graag projecteert. Het is de geest van de mens waarin niets anders te zien valt dan duisternis. En de wereld loopt ermee weg als een stel na

Het probleem is dat we te maken hebben met volwassen mensen die uit eigen beweging in dat water blijven prutsen en de badmeester steeds wegjagen omdat ze het probleem niet in willen zien. Dan zou de badmeester hen bij de kladden kunnen grijpen en naar wal kunnen sleuren, echter het enige resultaat van een dergelijk handelen zal zijn dat de tegenstribbelende mens de badmeester voor dwaas zal uitmaken eens aan wal en direct weer terug zal springen in dat water dat hem prima bevalt.

Gemak dient de mens en die moeten we niet dienen. Hehehe.

Jazekers. Heb je me postings gelezen in dat topic?

Zo wordt er door mij niet gepraat over God. Zoals jij het nu formuleert breng je het dubbelop. Dan zou ik moeten beweren over God dat Hij de Drie-Ene Triniteit is. Ik hoop dat @TTC in huilen is uitgebarsten.